장음표시 사용
431쪽
univcrsalis negativa, auae sola potest esse nator in prima oc ita unum al- sumptum erit similitcr ibi minori, ex qua ct conclutione solum tertia figura constitititur. IIubitatur . Anto tum periri. mam filogizentur conclusiones de
monstrata per impossibile in ecudit Resp. ex Aegidio pag. 69.c Ol . quod uniuersalis demonstrata perimpossibile tantum in prima syllogizatur ostenti ue in cisdem terminis particularis autem potest in pri-inia , de in tertia syllogizari; quia tantum particularis syllogizatur perteritam, de quia oppolitum particu laris conclusionis univcrsalis est, quae potest clse tam maior, ita in minor in sucunda; oppolitum autem conclutionis univcrialis est particularis , qua non est nil minar insecunda figura. Dubitatur 6 Anconclusiones per .mpossibile demon Iurata in tertiast. sura, possint tantum robari agirmariue ιν fallogismum stensivum in prima f. Res p. cx Aegidio quod a stirmativa demonstrata per impolribit in tertia , solum in prima otiani iucsyllogi Eatur, ut patet inludi Uz nega titia tamen demonstrata per impot-
sibile in crtia potuit ollentini e syblogizari tam in primi, quam in iecunda, ut constat ex dictis.
Ullogismus ex oppolitis ex Aegidio pag. O col. 3. cst para logismus disciplinar, c maxime P Pintinc ad demonstratorc quando disputat cum catullatore unde iste
syllogisnuis fit primo indiscipliniss
e cx propriis cie quia vllogismus, qui ex proprijs concludit talium Sce falso, v c tallis, dicitur parato gismus diiciplinae, ideo ab Artito tete vocatur paralogismus.lJubitatur i. An talis DPogimuι ad alliquem artificem pertineat ti ei p. ex Aegidio pag. 7O col. 4. aliquid pertinere polse aditum alis cuius dupliciter, vel directe, vel indirecte primo modo syllogismus
iste non pertinet ad aliquem artificci secundo modo pertinet primo ad dialecticum, cum dii putat cum Protervo, ut rodcat respondens ad 1iatum disputandi. Secundo pertinet ad demonstratorem, cum enim
disputat cum cauillatore, contingit ipsum cauillatorem ignorantem dare implicite opposita,vc oppositum veri, o tunc oportet syllogizare illudicrum, de deinde x illis syllogi-
ut prius, ut ita cmoueat ignoran tiam cati: lla totis: non tamen ad ios artiriccs pertinet directe, cum Urse non taciat fidem, v c scientiam.
Res p. ex Aegidio pag. I. col. I.
quod oppolitio porcii accipi communiter, ut etiam compraehcndat incompossibilitatem Wropugnantiam ex potest accipi proprie, S sic opponuntur ea, ubi idem lubi jcitur, o praedicatur in a firmativa, de nemgati ii, hoc autem potest esse duplicitera primo ut idem utrobique su iiciatur secundum rem , dc voce macie idem utrobique prae licetur secudum rem, e vocem et se tindo ut idcira secundum rem de vocem sui ijciatur utrobique, .idem secundum
432쪽
dum rem , diuersum secundum rationem praedicetur , quo pacto se habent luperius in inferius, rite sunt oppolita per accidens et nunc autem ex oppolitis primo modo no potest fieri syllogismus in prima figura ted tantum ex oppolitis per
Dubitatur 3 sius modo cognosce-
νε possumus quando iste Ollogismus
sit in secunda, quando in tertia figurat . Resp. ex Aegidio loci cit quod
hoc sic postumus cognoscere, attendendo nempe quid concludatur: nam si concludatur subicctum dei subiecto, erit in secundet figura si vero praedicetur de praedicato,erit in
Rusi'. ex Aegidio loci cit quod syllogismus ex tallis duobus modisium potest; primo ut potest tam in
conclutionem veram, quam in talsam et sic comprehendit subsestselogismum ex oppositis; de eo tamen sic accepto non est determinatum supra et secundo ut tantuna potcst in conclusionem oram , quo pacto determinatum est de eo supra, licnon compraehendit syllogismum ex
concludi per unum olivismum τι Aeet Ar Mules ei R. x Acgidioloe citi quod quam do in aliqua propolitione sumuntur duo opposita, ut animal est albi , et non album, tunc licet Propositio sit plures, nihilominus ficri potest syllogismus, non tamen quivit vere unus, sed talis qui sit in duos res
lubilis,eo modo,quo propositio ae cepta est , et eo modo, quo propon tio erit unx, ex etiam erit unus yi logismus. f. m
constat medio termino fluuiara. Dicitur expolitorius, quia est senti bilis quaedam resoluit principiorum uniuersalium facta per termi nos singularcs,qui sunt lentibus noti, et cx γoliti et hac de causa a pellatur syllogismus expolitorius. Cominum tu hic syllogismus tantertia figura in qua terminus singularis conuenientui subijcitur; fieri tamen potest in qualibet figura seruata regula disponendi medium terminum, et tantum mutando quantis latet uniuersalem in singularem, V.g. in prima figura. Hoc animal est haec substantia i hic homo est hoc animal ergo hic homo est haec su stantia et ubi vides, quod propositio nes ex univcrsalibus tabciae sunt particulares, et singulares, et tum praesunt ex istis. Umne antinal cst substantiaci omnis homo est animali ergo omns homo est substantia. Quare vero medius terminus est singularis, aduertendum est ut perinsecte lingulari acturi, alias erit syllogismus vitiosus. Vt autem pori clyssingulariretur, debet disponi itam siet non tantum pro eadem re,scilcitam pro eadem habitudine; ii enim staret identitas rei, et aciaretur habitudo , iam syllogismus expolitorius nihil valeret. Noto pro hac re ex Aegidio p. senti diit s. in in q, a. a.P mrad ea , quae Disilia πιν Cooste
433쪽
quae conueniunt alicui vel dicunt tione cuius termini qui non eram uia rei, vel dicunt quid rationis, siclicant quid rationis, haec non possunt attribui ei, quod de altero praedicatur Quid rationi dicunt habitudines terminorum, secundae i tentiones, et reduplicationes et unde
non valet hic syllogismus exposit rius. Hic homo est pater: hic homo est quid absolutum et ergo patre tu quid absolutum, quia abiblutum, et respectivum sunt habitudines diuerissae, et ly homo etiam ii sit singulari-Σatus quantum ad rem, non est ,
men singularietatus quantum ad habitudinem; quia in maiori importat habitudinem relativam, in minori habitudinem abistulam , et sit non valet syllogismus expolitorius quan . do variatur habitudo terminorum. Nec etiam valet quando variatur conuertibiles, eundant tales unde licet substantia, animal, ioni
non Conuertantur , addito tamen pronomine demonstrativo aeqtitualent conuertibilibus,ut .g. hoc animal est hec substantia,hic homo est hoc animali ergo hic homo et haec stilistantia , fit nisi ita fiat syllogismus est vitiosus. Hinc fit quod in gutinis respectu essentie viroprie
tatis non valeat, quia ellentia racproprictas non sunt termini conueristibiles, nec a qui ualent conuertibilibus etiam addito pronomine demonstrativo eo quod pro I rictas sit
tantum ellantia, non autem e con
uers, unde syllogi sinus cxposit rius ad hos terminos applicatus mceat in forma, mon valet Hlcia fer generat hac essem ιδ diuina est hie pater ergo haec ellentia diuina generat quia essentia diuina non est habitudo per secundas intentiones ideo hie est viaiosus. Hic homo est substantia homo est speciosa ergo tantum pater etiam addi pocics est substantia, vel substantia mine demonstrativo 3
est spccies quia variatur habitudo gismus pecea in forma per salia
persecundas intentiones. Ita etiam istam consequentri. cicendum cst in diuinis non enim valet. Hic pater est Deiis hic nate est quid relatiniim ergo hic Detis est qiii relativum e quia variatur in termino fingillari habitudo sic etiam non valet. Pater es cs-
E, Inductione determinat Arisnoi lis tum L priorum, limsentia Pater est incommunicabilis etiam in Topicis , diuersa tamen ergo essentia est incommunicabilis ratione nam in topicis dc torminat eum in omnibus varietur in termino de ea vitantum competit Dialccti singulari habitiido eiusdem . co hic vero ut competit Demon Noto etiam ex nostro Toletano straton, is ut en communis tam p. sent dist. c.' p. a. s. syllogismum ad Dialceticam , quam ad Demon expostori lim solum tenere gratia strationem, occidenndiim has duas formae interminis conuertibilibus, considerationes duobus modis ab
velis uitialentibus qua de causa in eodem definitur primo enim defi- propositionibus eiusdem adde sum nitur in topicis sic Inductio est ν--τst pronomen clamonstratiuilin sus singularam incienter e-
434쪽
Mevattiad mae sata; ut iste homo doctrina in qua daterminatu de istuet capax disciplinae, iste homo est logismo determinetur etiam de Oa. capax disciplinat, es sic de alijst er Dubitatur 2. An Inducti reduisgo omnis homo est capax discipli catur in syllogismum ynax Et negative similiter. Iste ignis . Resp. Ex Aegidio loc cit dupli- non infrigidat, iste ignis non iniri citer secundum quod dupliciter e
gidat, sic de aliis ergo nullus poni potest definitio Illogismi,
fgnis in frigidat oportet autem is uno enim modo excluditur Ind enumerare omnia singularia, alias tuo a definitione syllogismi impli-
non clIct processus optimus Secun citer, alio autem nona si excludatur,do definitur in lib. priorum sic. In tunc dicendum erit, quod Inductici ducti est per alteram extremitatem opponitur syllogisino secundum ad medio filogi tre reliquam No larmam, uantum in ipsum redu-tat autem Aegidius litari priorum eatur secundnm materiam:non quia pag. 78. quod haec definitio est de se a innductionis transmutetur in inductione figurata,cum in eius de formam syllogismi sed quia mate finivone ponatur actus syllogiaan ria nunc existens sub forma indi di illa vero est de Inductione non crionis reducitur ad acceptionem figurata forte quia inductio non formae syllogisticae. Si vero non ex figurata pertinet ad Dialecticum cludatur, tunc dicendum est quod figurata vero ad Demonstratorem syllogismus duobus modis sumit Boetius in topicis aliter eam de test, primo eo uniter, secundo finit dicit enim quod Inductio est proprie a si sumatur communiter, semptio multorum collecta , οὐ sic inductio est syllogismus ti proauiquod particulare ostenditur. Hoc prie sic non est syllogismusci sumis autem dc est cx Aegidio loc citi tur autem proprie quando probatur qui Boetius definit inductionem primum de tertio per medium, quia diminutam δε incompla tam , qua tunc tu eo saluatur soci a syllogistilis est illa in qua multa particularia ea, sic inductio non est syllogis conchidunt unum particulare Ari mus, cum tantum syllogizet pcr al- ries autem in top. definitandu teram extremitatem de medio relianem completam, qualis est illa quam Mi. . , in qua omnia lingularia ostendunt IIubitaliae . se modo Inductiavn; uersale reducatur in fisllogismum 'Verum de Inductione multique Resp. Ex Aegidio pag. 73 col.
ri potiunt , quae breuiter sunt cum reduci per enumerationem Particu Aegidio expendenda unde larium sub disiunctione sumendo Dubitatur l. ara Aristolatos pro medio inductimuis de pro ma non determina de Industion in ori extremitatu praedisatum On- βμntia separata a Dummo ' clusionis probandae, pro minori, Rusi'. Ex Aegidio lib. 1.prior. g. ro subiectum eiusdem, v tam assi
7 d. col. a. quia Inductio non habet maliue, quam negati ue v.g. Omne
aliquam necessitatem nisi a syllogis quod est iste homo, ves ille, sic mo ideo oporici quod in eadem de singulis est avi mal sed omnis
435쪽
homo est iste homo , vel ille homo
S. c. ergo omnis homo est animal.
licui , nihil quod est iste ignis , vel ille ignis cici est rigidum: omnis ignis est iste ignis, vel ille ignis c. ergo nullus ignis ei trigidus.
Dub: tatur . An an ductas reducam
turin 1llos Umam euiuscumque si
Res p. ex Acsidio loc cit quod inductio non potest reduci in tertiam figuram is quod in ea concluditur sola particularis nec potest reduci in locundam, sed omnis inductio at firmativa reducitur in syllogismum primae figurat,4 omnis inductio cgitiva reducitur in ic-cundum modum primae figurae; se test tamen postea trans turri ad se cundam figuram per conuersionem maioris hoc tamen fieri non potest in primo modo prima figurae, ita tuod inductio in eo facta possiit trai-lerti ad secundam figuram, cum inlecunda non concludatur uniuersaliteranarmative.
Dubitatur . An omnis osseum ν educatur ad syllogismum est inductionem 'lici p. ex Aegid lib. I. Rhet pag. 9.
l. i. at firmata ue. Probatur autem primo ex octor ibidem , quia uomvis noli ra scientia , ves reducitur ad artem, vel ad experimonium rolin tuo cognitionem Princi Plorum squia ad principia non est ratio sed
ars utitur vllogiliano,zXPIrimentim autem exigit adtictionem et ergo omnis nostra ratioci seu omnis io-tier discurius debet ad syllogismum, uel diictionem reduci mi .pr. iura inductio est ratio eorum, quae pcroperam ctum scimus licini in magmari debemus tiaod cxl crimetum
duplicitaraum potesta primo ut ab
arte deficit,4 sic expertorum quo dammodo non est agere secundum rationem , sed secundum consul tu dinem; induci et dicitur e Ypcrtes modicum disserre ab inanimatis: differunt enim quia illa agunt per naturam sisti vero per consuetudinem. Secundo potest sumi experimentum secundum quod est inductivum artis, iuxta illud experientia fecit artem, inexperientia casum, &lic experti est uti inductio ita ut quia vidimus , ex habemus in incinori quodia: herba , putam luti balbarum purgauit Olcram in hoc in illo, inducentcs in multis lacrinus unam propolitionem univcrsalom, citiae est principitia artiS,c sciencies ut quod omne liti cubarbarum pur gat colerarn, ideo dicitur quod inductio est verisimilior, planior, de secudum scillum notior, eo quod a sensibilibus ad n mersalia proce dat, qui procelsusci proprius x
pertorum prout per xperimcntum manu ducuntur in artcni: crgo ex perimentum utitur inductiones Ars autem utitur syllogismo, cui ira fit velocior ex ad conciliciendum cssicacior δ' ergo omnis nostra ostentio rc ducetur in lyllogi imum, aut in inducetionem Secundo pr. ex eodem quia omnis ratio nostra, vel est ad principia, vel ad ea, quae deducuntur ex principijsci ad principia autem est indu cito, ad ea que sequi intur ex prin-crin hest ullosi sinus: cum cnini dicitur quod ad principia non est ratio, intelligendum cst te ratione syllogi Eata, cum per syllogismum non possint concludi principia linelNti ione Principa j; pol sunt tamen
436쪽
principia per inductionem ostendi, unde a priorum dicitur quod indisectio ostendit extremum de medio
per tertium, lyllogismus autem ex trema de tertio per medium ergo omnis noltra ratio, Mostensio reducenda erit in syllogismum, inm
Tertio pr. ex eodem, quia omnis nostra ratio, vel sumitur ex eo quod admirati coepimus philosophari; vel ex eo quod accipimus ordinem in contrarium ei, qui est a principio quaellionum et sed inductio magis competit nobis, ut incoepimus pnilosophari, quia magis est sensibile
instrumentum , magis rationibus competensi syllogismus vero, cuius est magis per caulam induceres, cinpetit nobis iam in arte in liructis tergo omnis nostra ratio ad ista dito reducetur, muta etiam inductio tando reducitur in syllogismum, ideo vltimate omnis nostra ratio,&ostentio in ipsum erit reducenda. Dubitatur s. usmodo ad indat ctionem, ct Dilogismum reducantur exemplum s enth=mema Pro resbliitione noto 1 cum Ae sidio lib. i Rhct.pag. , col. 3 quod in omni genere imperfecta red cuntur ad perfecta, eo quod perscctiora sunt mensura periactorum; cum ergo syllogismus , Menthyme in quodammodo procedat codem modo, quia utrumque coniungit ex-πcinum tertio per medium, enthi-mcina reducendum erit ad syllogismum, qui enthymemate per Iecit Orest. Deficit autem enthymema a syllogismo tripliciter,4 quantum ad materiam , quantum ad formam equantum ad materiam , quia enthi-mcma magis est de verisimili,syli
gismus autem magis est de verornam per syllogismum niagis fit d scensus in scientias speculativas, in quibus est considerat, secundum rei veritatem per enthimema autem , magis fit descensus in opera politi. ea, in quibus fit procussus, o arguis tur per quaedam signa, o per verisi militudines; d quia veri limite deficit a vero enthymema ratione materia circa quam negotiatur deficita syllogismo. Secundo deficit a tione torma et in syllogismo enim est ordinatio terminorum, ur positionum in modo, in figura rin enthymemate autcm non reserua.
tur de necessitate talis ordo, rideo enthymema deficit a syllogismo tria forma: ponuntur enim in syllogismo duae propositiones, ares terminis in quibus completc reseruatur praedictiis ordo: in enthymemate vero si altera propositionum sit nota , sus citalicram proponere, quia auditor de se alteram addit Qquia ex uno nihil sequitur, ideo quantum adire dictum ordinem deficit enthymema. Noto secundo cum eodem locicit. quod in duobus deficit exemplum ab inductione. Exemplum enim est in uno, inductio vero in omnibun& quia pars deficit a toto,d unum ab omnibus, ideo exemplum deficii ab inductione.Deficit secundo,quia inductici de necessitate concludit,
non autem exemplum I nam qui L. tam inductio, quam exemplum con 'iungunt extremum medio uniuersam liter, cum ex omnibus particillaribus de necessitate propositio uniuersalis conciud possit; non autem ex uno
nisi ex hypothesi, ideo inductio de
necessitate concludit non autem rexemplum. Quia autem similisis
437쪽
dus procedendi est aliquo modo in
inductione in exemplo , quatenus utrumque conitingit extremum medio sicut similis modus est in cnthi. memate, syllogismo, quia uterque coniungit extremum teruo , ideo dcemhimem reducitur ad syllogismuvelut ad per luctum in suo genere dc exemplum reducitur ad inductioinnem, quod crat declarandum
VBi Aristoteles lib. LPHOr. per
tractauit de inductione per tractili de exempli, quod est indu-etioni annexum, ipsum autem dcfinit sic. Exemplum est quando primum de medio ostenditur per timile tertio Est autem notandu cxem plumicquirere similitudinc ad rem, quae probari debet; nam simius amgumentaretur Saul per ijt quia peccator ergo David similiter, quia Peccator;mala esset illatio,quia non teneret similitudo; nam Dauidis si peccauit, doluit tamen, Mad Deum convcrsus est, ubi Saul nec doluit, nec poenitentiam egit cum spe veniae. De exemplo multa quaeritos
Res p. ex Aegidio ruprior.pag. s.col. I. definitionem traditam hic ab Artitotele non elle completam , sed addendum esse quod medium insit tertio cuidentius, quam primo, quia exemplum proprie colistit in comparatione primae praemisset ad conclusionem ultimam, qua de causa Boetius in top. dixit exemplum esse
quando particaeare per particulare
Dubitatur 2. Quomodo exemplum reducatur in hilogismum ZRes p. ex Aegidio loc cit pag. 79. Excmplum non polle reduci ininsisyllogismum, sed debere reduci in duos, cum in eo sint quatuor termini. Vnus autem ex his syllogismis est principalis ostendens primum de tertio per medium, ut .g Confi-nc pugnare contra cofines est malum ' sed Athenienses pugnare con tra Thebanos, est confines pugnare contra confines Dergo Athenienses pugnare contra Thebanos est matu.
Alius autem syllogismus est osten-dcias primum de medio per limite
tertio ies Thebanos pugnare conintra Phocen sc est malum sed Tli banos pugnare contra Phocenses est confines pugnare contra confines: crgo confines pugnare contra confines est malum; sic est cxemplum in se ex comparatione limilis tertio ad tertium sic Thebanosi gnare contra Phocenses est malum: ergo Athenienses pugnare contra
Thebanos est malum est notius primum ineste simili tertio, quam
Dubitatur . An exemptim redu. ei post in inductionem λRes p. ex Aegidio quod multae exempla unam iaciunt inductionem, concludunt enim multa particularia ex quibus aggencratis fit unum,nis uersale, quod est conclusum in inductione supponit enim multa particularia ex quibus limul adunatis fit induetior unde multa exempla reducuntur in inductionem, .faciunt unam inductionem Punum aulcm exemptu non reducitur in inducti nem, scd in duos syllogismos, ut diis ctu est. Ide docet .poii.Pas.T.cola.
438쪽
Dices . Si multa exempla redii toto ad partema cum omnes syllo cuntur in unam inductionem, gismi reducantii aliquo modo adductio una in syllogismum unum ista duo principia . dici de omni, ergo multa exempla reducuntur in or die da nullo; exemplum vero com syllogismum num: ergo multo lor tunsit extremum medio per limite ini unum Exemplum reducetur inta, temo, non est in eo processus asyllogismum unum . toto ad partern , sed i parte ad par-Resp. ex Aegidio loc cit quod tem; ut ii vellem probare quod Dio- unum exemplum codem modo quo nysius insidiatur Tyrarint di ii id in syllogismum,nu reducitur, qua cerem via syllogistica acciperem tuor habet terminos, Midco non hoc medium, expetere munitronem, pote it ex eis fieri syllogismus unus: Te syllogismum formarem. Quia eo autem modo quo multa exempla cunque expoti munationes ut trreducuntur in inductionem aufertur anni are Dionysia expetit muni medium ab eis, quia omnia similia tiones ergo spe. Si autem hoc ipsum tertio limili accepta at tui polici me per exemplum suadere vellem, accidio cu sint particularia eius, rideo piendu mihi esset simile tertio nam
remanent tres termini a primum, in praedicta argumentatione tyranter tuam,& inuic tertio. quia is irare se hahet vi maior extremitas multa tertia in uno tertio aggregan expetere munitiones, ut medius ter.
tur,in limiliter multa limitia tertio minus; DionIsus vero ut minor ex. et ideo multa exempla o modo quo tremitas, siue vestertium)4 assume- unam io ductionem faciunt, reducu rem . g. Pisistratum, qui est similis tur mediante induci ne in mimia, tertio, & se habet ii militer ut Di syllogismum; unde immediate non nysius, qui est tertius terminus. possunt xempla reduci in syllogi concluderem maiorem extremitatem unum, sed tantum mediante de medio sic Pisistratus tyranni2 inductione; hoc patet si quis conte uit, sed Pisistratus petebat muniti rata inu: cem multa cκempla eius ne stergo qui petit munitiones vultd .ictionem neque hoc oblia su munitiones ' ergo c. Hic autem adictis cum Aegidio; quia exem conlideratur vis arguendi, nam eam reducuntur immediate in indu processus a parte ad partem, ut a Pisci onem, mediate vero etiam in syl sistrato ad Dionylium, coniungi Resp.ex Ac gidio lib. I. l het.pag. Habet etiam duas dimerentias remas colo quod quantuna ad pretens spectu inductionis quarum prima specia exemplum duplicitc differt est quod inductio est in omnibus a syllogismo, duplicitur ab indu pari: eularibus; exemphim vero triacetion . Nam syllogismus conium nora nam exemplariter eonclud
git cxtremum tertio per medium. expetentem munitionem unco
citis co quodammodo procussus a rannuore per vatim s. per Pisistra- togismum modo dicto Dulaitatur . Quomodo exemplum d erat ab indutiione,in Illogismo 'tur ex trimum medio sae limili temtio, ut tyrannillare de expetenti m
439쪽
tum, mes hoc faciens tyranniZauit: sed si in inductione id concludere avellem, oporteret me inducere de singulis, qui expetunt munitiones, velle tyranniZare . Secunda differentia est, quia inductio concludit
extremum de medio per tertium squia omnia singularia accepta concludunt niue salem propositionem, quae constitueretur ex extremo se haberet quasi minor extremitas, vel sicut secundus terminus:in exemplo veris concluditur extremum dem dio,vt tyranniZare de expetentii Hl-nitiones, non per tertium, quia non
per Dionysium,sed per simile tertio, quia per Pisistratum Pollet etiam assignari turtia disterentia, quia in
exemplo non solum coniungitur cxtremum cum medio sed etiam exuc mum cum extremo, quod in i ductione non contingit, ubi solum extremum de medio inscrtur. 6. 2. D. Instamia α
Post exemplum agit Aristoteles
de Initantia, eamque definit di inccndo . Instanta es propositio par tis ris propositaons contraria iubi per contrariam ex Αcgidio pag. 79.co, intelligenda est non tantum Propolitio contraria proprie, sed etiam contradictoria. Rogas. Quare determana di n.
stanti. Resis ex Aegid o pag. 3o col. 2. quod hoc facit propter opposita nem, quam habet ad exemplum. Rogas . Guomodo diserat ab Elenebo eum triusqu/m concludere contradictionem pResp. ex Aegidio loci citi quod
non differunt subiecto, sed solum
riuione haec enim idem est cum Elenchori nam respeetia responde iis est instantia, sed respectu opponentis in quantum opponens yllam sietat oppolitum syllogizata,vel pro concem a respondente est leninchus. At de ea. Dubitatura. Ad Prem artificem peritneat, nstantiit Res p. Ex Aegidio pag. citi col. 3. pertinere tam ad Dialecticum, qua ad Demonstratorem, sed disserenis terra nam ad Dialecticinnicrtinet tam instantia uniuersalis, quam Pa ticularis ad Demonstratorem vero pertinet uniuersalis et hoc tamen est intelligendum ita , is quando procedit ex necessariis solum ponit instare opponenti cauillarie at quod falsum a Dubitaturis. Quare Aristiteus maga desinit instantiam qua-θμιuismum instantivum 'Rel p. Ex Aegidio loc. cit. quod instantia duobus mociis sum: tur, iis mo ut est propositio instans absol te considerataci secundo quatcnus est propositio conclusa secundum eius ordinem ad sua principia, ita quod nomen propolitionis imi vi tet quodammodo totam substantiam propositionis rationis substantiae, et hoc pacto compraehendit syllogismum concludentem instatiam, et ita ab Aristotele definitur 6. I . De EmhImemate.
440쪽
senis Ichos definitur ab Aristote syllogismo, ait, quod si exprima leuic. I hos est propositi probabilis tur tantum altera propositio enthy- quod probat quia quod in pluribus cma est et si utraque est syllogi se scitur sic ella tactum vel non esse mus, At dei plo. 1actum es probabiles sed Ichos est Dubitatur i. An recte dieatur in
propositio qua stitur lic esse tactium Unitian quod Eniυ-ιma sit 1μvel non else tactum in pluribus isse simus fgo erit proprositio probabilis. No Resp. Ex Aegidio pag. 33 col. 3.tat autem Aegidius quod Ichoside quod lubstantialiter idem est syllo- est ac imago dicit enim similitudi gismus,4 cmhynsem, qtiami cinnem retinexteriori figi ira,quamuis enthymemate non sit expressas cn- non rcprcsentet pilam secliadiim fi sus utriusque propositionis, tamensuram intcriorum, represistat a sccundit remi secundi in deriu-men ii 'iam lccundum figuram x sum altionis utra lud ibi intolligitur teriori in Signum estproposi io de visub illa ratione bene definitusmongratiua necassaria, ει probabi per syllogismum tum propter identis. Hoc probat quia illud quo exi marci limitanti alim, tum qui non te existit, quo tacto tactum quantum ad expressionem enthyme,
est aliud ' quo fimio finitur aliud ma reducibile est in syllogismum
en proposit: o necessaria, vel proba Dubitatur 1. An detu remula ge-bil ἰ sed lignum est huiusmodi neralis educendi omnia enth mi nam co cxistente existit ex necessi mala in 'rugismum
tale aliud et ergo si gnumen propoli Respcium Aegidio pag. 8ι col. 2.tio nece ilaria demonstratius, vel quod cum Enthymema tantum cx- probabilis primat nam propositioncm eum
hi mema fi Gi potest in omni conclusiione, re sit ex tribus termi- figura in prima sic. Haec millier is tantum, tune aut propolitio, de habet lacri ergo haec mulier peperit conclutio communicant in praedi-I melligitur maior nempe omnis mil. cato, aut in stibiecto, ali su 1ijestueher habens lac peperit. In secunda in una, curae icatur inrcluluc si figura dicendo Psitacii est stu communicant in praedicato illiddiosias Psiacus est sapiest ergo is enthinae ma vel crit in prima figura, pict est studiosus In tertia sic..ie vel in tertia ex maiorein conclusio- cumque peperis pallida est haec est ne Lundo aldita minore erit per pallida ergo haec peperit. Primit fectus syllogismus Dan autem si duc enthimem est in prima figura, iis debeat ad primam, vel ad tertiam medium, vel lignin est conuerimi figuram colliges ex potitione termiser secundum eri in tertia, quia si norum lacundum quos lutes facerem , vel mediim est in minusci minorem veram . Si communieant Fertium est in secunda, tria mediu in subieci erit nihimem primae est in plus quando tamen armiitur figurae, vel secvndae S tunc cemi-iκrenthinacma subiicctu vel ma nore,5 conclusione fiet syllogii miisior, vel minor per addationem maioris, quae latim Docet au:um quomodo differata a te cium nodo it addenda ex