장음표시 사용
51쪽
rentia , implicia praedicata quid-ditatiua , quae cxtra speculum erantig nota , ergo est eisentialiter modus sciendi
Vltimo hoc ipsu probo exAegid.
in prol. post pag. 2 rediicendo eius rationem ad hinc formam De essentia madi sciendi est dirigere potentialitatem intellectas , ne dum ab ea trantit ad axi erret; sed definitio essentialiter dirigit potentialitatem intellectus, nempe potentialitatem repertam in prima operationc si 'l' illam limplices quid ditates appre aendit,ut in ea non erret: ergo
definitio isentialiter et modus sciendi I pr. i. quia desinitio tradit praecepta bene definiendi, Wper
consequens tradi praecepta, tum ad debit tormantum conceptunge
neris,in dit serentiae alim etiam ad eos debito nodo adaptandos, &uniendos, quae praecepta habentur in Iib. Praedicamentorum, in quit iis agitur de conceptu generis, disse rentiae, de speciei.
Fundamentis opposita sententia satisfit. UErum contra propositam,
ritatem cum authoribus primae sententia ob p. Definitio m thodi proprie dicte non competit definitioni, ergo definitio non est methodus proprie dicta pr. ant. methodus et processus a noto ad cognitionem ignoti cum illationis necessitate se i definitio non ita se habet, ergo non est methodus pr. mi quia si definitio progrederetur ex noto ad cognitionem ignoti cum illationis necessitate , ipsa ei set
tcrminus a quo nolus, 'uiuditas, ad cuius cognitionem per definitionem pertia iraremus, essu terminus ad quem ignotus; sed hoc non potest compctere definitioni quia cum definitio. quidditas non diseferant, nisi ut lignificans, α ignificatum, non potest definitio esse nota, dum quidditas ignoratur, ergo definitio non potest procedere de noto ad ignotum Confirmatur, quia definitio, de quidditas sunt i dein, .non differunt, nisi secundum implicitum ieexplicitum, ergo dc finitio non potest manifestate quid litatem, alias idem manifestaret se ipsum. Pro hoc argumento noto, quod instrumenta Logicalia sunt in duplici dii Trentiaralia enim lunt,quae inseruiunt intellectui ad res consideratas disponendas alia, quae ei inseruiunt ad notificanda ignoti cum directione Minter ista talia sunt notificativa cum direct om ,&illatione,ut syllogismus, eius species alia tantum cum directione, non tamen cum illationes, ut definitio, lanunc ratio , ideoque ratio generica methodi tantum dicit no . tificare cum directione M abstrahita notificare cum illatione, vel sine illatione. Hoc praemisso Res p. ad arg. eg ant ad Prob. nego ma quia illa non est definitio methodi secundum gradum g
netacum, sed tantum secundum gradum specificum nempe est definitio methodi syllogisticae , quae est
una ex Oecleotis methodici unde non sequitur definitionem non esse meidodum, sed tantum non esse methodum ratiocinatiuam; sicut ex eo, quod eo non it animal ratio
52쪽
nale non sequitur, quod non sit
Ad cons. Respondetur , quod qui ciditas res sumi potest dupliciter; i vel prora clinit: onc vestro, Psius rei et lentia, quae per definitionein explicaturri ii sumatur primo modo , α hac ratione ignota fuerit tunc conccdo, quod dc finitio non possit mani testare quidditatem, quia idem c ipsum manife-naret licium a tur sicundo modo ia. So', quia cum definitio sit con-ccptus maxit ne ex prelius, it speculum , in quo clare cernitur natura
rei, ut docet Aegid quodi cit. ἡ het maxime mani fultare intella ciuiquid ditat in rei, exprimendo de seipsum quod quid est, partes ciuS. Ob. 2. Ita se habet alio definitionis ad quid litatem , sicut ratio nominis ad rem per nomcn lignificata I sed nomen respectu te lignificatae, non est methodus , sed tantum nitrumentum signi Mand , ergo nec definitio erit methodus 1 e tantum instrumentum lignifi
Confirmatur ex Arist. P. OP. c. q.
dicente. De imis est terminus ipsum quod uul erat esse lignificans, ergo non eli nacthodus manifestatiua , sed tantum instrumentum significativum.
Huic argumento Res p. p. conce dcndo totum quia ex eo nihil aliud colligitur,nii quod definitio significci quidditatem,eamque sine illatione notitiaci, inde tamen non sequitur non eis methodum simplicitcr, sed tantum non esse talem methodum, s. notificativam cum illatione
Resp. a. quod definitio ad duo
comparari potest, vel ad quidditatem, quam x primit, vel ad intellectum , quem instruit in hoc, quod eli debite rinare conceptus quid- ditiuos,cosque debite uni ro,si definitio sumatur primo modo , o cedo maiore gratia argumeni dico
gratia argumenti, quia ex Aegi d p. Elench pag. II. licci nomini uic se fontiale significare seipsum, ut con ceptum imaginatum , non est tamen es cssent tale significare ristiones rerum in intellectu oceptas, sed hoc halκ cx hominum beneplacito, miti tutione dc finitioni vero cit essentiale exprimere ciquid ditatem Ysi vero sumatur secundo modo, nc goma quia demnitio nuruit, dirigit intcllcctum in lormatione, applicatione con ce tuum. nomen, cro hoc noni bct, scd stante ex parte intellectus debita ioimationes, S unione corufacta vi modi sciendi nomen Thominum placito ad lignificandos
hos conceptus iam formatos secum dum praecepta artis, impolitum; excitat intellectum ad eos contemplandos, rideo definitio respectu
intellcctus est methodus non vero nomen. Et noto quod definitio non cit methodus , ut comparatur ad quidditatem , sed ut comparatur ad intellectum, quem nitruit. Ob 3 exi anima t. ubi Arist. quaerit , an iit aliqua comm
ni methodus inuestigandi quod quid est in omnibus lubitantiis ,
nominat ibi aliquas dicendo. μdendum est an sit de monitratio, andi ullio, an alia aliqua nacthodus: tunc sic, si definitio esset vera me thodus notificans quid est, vana
esset dubitauo Aristotclia , O . enim
53쪽
enim ei opus scisset de ea dubitares, dere a methodo aut quod robur confugere ad alias methodos, habebit tuum hoc argumentum acum in promptu esset methodus de dum negas diuisionem esse metho mitiua,ergo cum de hac re dubitet, dum quam aperte Arist. methodum mentionum non faciat de defiat appellat Dii negas quod dixit, qu eiones, imam est quod ex eius sin modo scis id , de quo mentionem tentia definitio non potest elle me non fecit Z Ego vero dico Arist
et dui. Elem mentionem de ala finition
Resp. ex Aegidio p. de anima non fecisse, qiua agebat de ea ret de . Aristotelem merito dubi spectu quidditatis respectu cuiustare de methodo venandi quiddita non est methodus, sed tantum reinem, quia de hac re triplex fuit opia pinu intellectus, quem dirigit innio et una Hippocratis asserentis concipienda quidditate . . quidditatem inuectigandam esseta h. . ex Arist. a. prior. c. 23. per demonstrationemri aketa Ha p. post. t. 3 3. 5 G, cth. A. omniatonis docentis inuestigandam in autem credimus , aut per syllogis per diuisionem et tertia Aristotesis um, aut per inductionem, ergo asserentis inuestigandam esse per definitio non est methodus, alio-Comnositionem 5 quia qua libet quin male dixisset Aristoteles , ex his opinionibus magnos habe quod omnia credimus per ista; cum hal de tensores, ideo Aristoteles di etiam per definitionem credamus.
xit, quod est difficile stire, qRis sit Resp. ex Aegid. M prior. t. , modus accipiendi quidditatem;non quod ibi Arist. loquitur de modism cum hoc excludit definitio arguendi perfecte iser figuras , c, sed tantum opiniones, quae per consequens loquitur de metho temporis de hac re visebant, do illatiua , non de mcthodo tan-Tefert. Haec ex Acgidio, qui addit, tum directiva.
quod ex illis opinionibus prima no indri. Resp. cum Aegid. p. post. est vera; quia, ut patet ex 2 post t. 33. Arist.ibi loqui de modis scien-eaei possibile demonstrare ipsum di illativis; nam ait,quod deficien- quod quid est, secunda est perae te sensu deficeretricientia secudum cidens quia diuitio per accidens illum sensum, ideo non pollamus
facit ad constitutionem definitio tunc per demonstrationem dc in nis; tertia est per te, quia compo ductionem addiscore, quia demon-nere propriam disterentiam cum strati , 5 inductio supponunt Droprio genere, per se tacit ad conis omnes sensus. Videatur ibi Aegistitutionem definitionis rei dius. Deinde hoc eodem argumento Ad authoritatem desumptam ex praemo ainhorem suum s Laharet 6.eth dico Aries ibi loqui de scien-lam. Ab Aristotele diuitio hoc in tia , quae per demonstrationem
loco numeratur inter methodos, de acqaeritne progrediendo a noto ad omen per te diuisio non est metho ignotu cum illationis necessitate, Scduc, ergo ex eo quod non emineis ac de causa de definitione menti aetate finitionem, cur cam vice tu nemnon teciliari coeterum ubi necesse Disiligo by Ooste
54쪽
eesse fuit, sermoncm de ea fecit Resp. ea doctrina superius trad nam 2 post .loquendo de quaestio tactim Aegidii, di R. mi non ponibus,quae ideo quaeriintur,ut scian test dirigi, ut est operatio rationis tur, dicit quodio solam definitio specificatiue, concedo ut redupli nem satisfacimus quaestioni quod cative est actus rationis , negor sincum ad interrogationem factam simplex appraehentio specificative per quid non demonstratione, sic concepta, non est capax directio sola definitione respondeamus . ni, sed in hoc conuenit cum actibus Ob. . modus sciendi est regula aliarum potentiarum , qui naturali. dirigens, non vero est quid dirigi terri, sine arte eliciuntur a sulchile, sed definitio en dirigibilis,o principi j at reduplicatiue conde facto diligitii a Logica , ille cepta , quatenum. s. per eam produm tradit praecepta bene definiendi citur aliquis conceptus, dirigi po- ergo definitio his praeceptis , diri test, tum qnantum ad hoc quod eligitur ergo non potest esse regula debit simplicem c centum pro- dirigens ducere; tum quantum ad hoc,quod Resp. neg. mi Logica enim non est debite applicare cum enim in tradit praecepta definitionis c spe tellcctus fit potentia cognoscens,
ctu definitionis obieci sue conce nec statim, ac intclligit genus, in-ptae, quia definitio clientia litet est telligat differentias, per quas dehi. talis, rideo dirigi non potest , sed te contrahitur errare potest, tum in respectu intellectus formaliter con formatione conceptus tum in concipientis ad hoc ut bene conficiat, tractione 4 ideo indiget regulari, bene unia conceptus definitio & regulatii per explicationem eomnis Explico exemplo Mathemati rum, quae pertinent ad definitiocus agens de figuris non tradit pre nem , .f. generis, differentiae decepta respectu trianguli v. g. quia quibus in lib. praedicamentorum. triangulus essentialiter includit tres Rogas An descriptio sit modus angulos aequales duobus rectis, sed sciendi respectu intellectus,ad hoc videbito Resp. cu Aegid.in prol. post pag. modo formet conceptum trianguli I. col. 2.quod sicut coungit errare in cum ergo definitio non regulctur, definitione dupliciter vel defini- sed regulet, non habet unde deci tionem non debit formandor vel data ratione methodi eam non debit adaptando sic Ob. s. simplex apprehensio est etiam contingit errare dupliciter in unicus simplex actusci sed unicus descriptione, vel eam non debite simplex actus non est capax dire formando,vel eam non debite adam ctionis AErgo sim inlex apprehensio ptando unde ter ipsam regula- non est capax directionis erro de tur et in habentibus dc finitionem finitio non potest dirigere simpli regulatur per delinitionem ii non cem appraehensitonem, S percon habentibus regularii per aliquid sequens non potes enhmethodus loco dc finitionis s. per descriptio respectu primae operationis intel nem .haec non differt a modo lectiv. sci edi per definitionem formaliter,
55쪽
sed tamam materialiter et quia est eadem formalltc regulatio in utra que, uantum est diuersitas quoad ea, supra quae cadit.
Vtrum enim clatio lit methodus, vel
modus sciendi Aegid sentemia proponituras ist comprobatur
P Rima scnientia est asserentium
nmonem Diuitioncm,4 Argum eat Oncm atque adeo nunclatiramum non cile modum ciendi. Hanc sentctiam tradunt communiter ramis misere l. ociores, ut Coplut Oui
do , Arriaga , Ioannes a S. Thoma, omnes , ciui hac de re scripserunt. . Sc unda sententia est Aegidi iasDierentis inter tres modos sciendi, enunciationem locum habere,in eis erue dum modum sciendιν quo mediante sexunda intellectus opem ratio dirigitur, de regulatur. Ita docet tum in prol. post tum Elench. pag. et eamdem sententiam hac in re sequitur Rucria, licet plures alios modos sciendi admittat, ut videre
Haec sententia vera e 1 I, in ample Oenda. l. lo
Pro euius explicatibne praemitto ex Aegid. quodl. n. q. T. i. e. dist.
s. p. t. q. I. lib. I; permer pag. 49 c Ol. 3. quod veritas, fallitas formaliter, t tanquam in dicente, cognoscente,est in intellectu speculativo; ros ini non cognost-- turpe cognin Onem , quae lit in ipsis nee p. aliquid incipiis existens,
te per aliquid existens in intillectu cum lint cognitae , non prout sunt in sciplis, esproiit sunt in co gnosccnte; ideo sunt verae, non Per veritatem , quae it in ipsis forem aliter, sed per id, quoditi in cognoscente, ratione cunis,intellectus assimilatur, adaequatur,4 contor matii robusci hinc veritas dicitur formaliter consistere in adaequatione rei ad intellectum, quat inus intellcctus habet in se similitudines a rebus causatas,per quas rebus ipsis adaequa uir, c ab illis pendet tan qua in mensuratum a mensura Pr prie autem veritas ct salutas et i in intellcctu componint , diuidente Lunde ut in hac operatione libue rataS, oportet quod intellectus per illas limilitudines a rebus caulata Sν iudicet conformiter ad res catllantes de earumdem crum identitate, vel diuertitate: nam ut iudicat identilatcm componit, si iudicium rebus consormetur, est verum se cus est tali iam , ut vero ludicat dis uerlitatem, est diuisio, emi continis miter timidat, iudicium est verum, secus cst alsiam. Praemitto secundo ex quodi cit. quod formae, per quas intollectus iudicat, lunt in intellectu, ex s. de
anima ta 2 licii crant membri an
malis apud Empedoclem . Posuit enim Empedocles, quod a principio membra animalis erant diuisa, de non solum animalis mem ara, sed rami arborum , ut erat caput sine collo, erat crus sine spatulis sic de singulis 4 hoc etiam modoram arborum erant diuiti superii nit autem amicitia, Δ haec diuit , coniunxit,4 qaedam cosmnxur die, quaedam non rectes quae testi
56쪽
coniuncta fuerunt c&c fecerunt non eitella, quando quod est fal- verum animal, re saluatum est, quae auium non fuerunt recte coniuncta, ut quando coniunctum tui caput bovis, cum collo equi,seceruntani mal quod saluari non potuit. Hoc etiam modo apud intellectum res habent esse diuisum, sed intellectus componit, diuidit, hoc facit recte, re non rectes quando tamen sic contingit faciendo propositionem amminatiuam, ut diuidit faciendo propositioncm negatiuam, secundum quod sunt in re coniuncta,vel diuisi dicitur facere propo sitionem veram , quando e con trario, Iallam. Pratara illo tertio quod into licciustam in componendo, quam in diuidendo huiusmodi secci es, o limilitudines crum errare potest tum
quia 4bet similitudinem spcci cru, quas ad inuicum vni re diuid crepotcst Dium quia non statim, ac intelligit subiecti , intelligit praedicatum ei convcnicni nec statim, ac intelligit praχlicatum, intelligit subiectum, cui conueniat unde ne
ex tanta rerum varietate, ch ex ingenita potentialitate erret; indiget quibusdam regulis, praeceptis, litibuSin tali unione, diuisione dirigatur iliae autem rcgulae traduntur lib. perliter ubi assignantur prae
cepta tormandi nunciationem, cetiariam, contingentcm, uniuersa Iem, particularem ., c. insuper traduntur praecepta enunciationis verae, vel falsae, a stirmativae, lega-
tuur; dicitur, quod tunc enunciatio est vera, quando nunciat id, od est tunc est falla, quando enunciat Id, cruod non est in quodenunciatio aliquado nunciat,quod sum amrmatur,4 aliquando enunciat quod non est,non esse, t quam do quod est falsum, negatur. His praemissis pro resolutionc litconclusio. nunciatio est,cth diis sciendi dirigens secundam ope.
rationem intellectus. Probaturi
tione Aegidi in prol. post. lota cita De ratione ollantiali methodi scien. di est manifestare intellectu aliquid
ignotum me circa ipsum errct sed inunctatio eslantialiter manifestat intellectui aliquid ignotum, ne erret circa ipsum in componendo diuidendo ergo enunciatio est essentialiter methodus sciendi pr. min. quia nunciatio manifestat intelle ciui subiectum uniendum esse innpraedicato debito, & praedicatum i debitum remouendum esse, irae scribit regulas formandi veras pro positiones; quibus dirigitur potent latitas secunda operationis, ut in ea possit esse iudicium conforme ad res decidentitate 4 diuersitate re
Confirmatur, intellectus in se cunda operatione est in potentiae squia non statim, ac intelligit subiectum, intelligit praedicatum; nec sta tim, ac intelligit praedicatum , intelligit subicctum, cui conueniat De intane erret indiget ali quo modo sciendi , quo haec eius potentialitas diris satur, sed dirigitur per nunciatio ncrm quae tradit supradicta praece taxergo e mmcia tio erit modus scieridi dirigena seeundam operationem intellectus
57쪽
verum non differt secundum ratio. g. 2. nem abente, per consequens sicut Argumenta . solationes prapon . entitas est in retitu ita veritas
Rei p. ex Aegid. p. s. Pag. r. Urium contra hanc propositam col. . diit mi non potest intelligi
veritatem Oo. I. Vt enuncia ens non intellecto vero specifica tio it modus iciendi dirigens secun ue, concedo, reduplicatiud negaradam operationem intellectiis, ne in licet enim nunquam intelligatur aliis
ea accidat error, debet habere in se quid, quod non sit ordinabile aia rectitudinem veritatis; sed hanc non intellectum, quod est intelligere ve. habet ergo non potest esse modus rum specificatiud potest tamen ali sciendi pr.mi. quia veritas est idem quis intelligere cns, non conlidem quod rei cntitas, nam dispolitio cu rando aliquid de ratione intelligibi ius libet rei in entitate, est sua dispo litatis, o sic intelligendo, licet in sitio in veritates sed emitas rei est telligatim, quod est verum; dicitur in ipsis rubiis, non vero in enuncia tamen intelligere en sine vero, εctione ergo veritas rei erit in rebus, hoc tussicit ad hoc, verum, ecens non autem in eminciatione, uer ratione distinguantur. Consequens e nunciat lo non habebit Ob. 2. veritas conlisti in iudia in se rectitudinem veritatis. cio, quo intellectus iudicat desiden-Resp. ex Aegid quodi cit neg. titate, diuersitate rerum seca mi is ad prob. dist. ma veritas est dum earum exigentiam; ergo non idem quod entitas secundum eam colistit in enunciatione, per condem rationem, nego; secundum di sequens haec non potest esse, uersam,concedo: nam natura rei est diis sciendi dirigcns intellectum o*xedam enutas secundum se,sed est ne erret. quaedam veritas , ut eomparatur ad Resp. dist. ant consistit in iudia intellectam unde eadem natura rei cici formaliter concedo, ne gula true, quae est in se entitas formaliter, o di directive nego i sic enim consis ut comparatur ad intellectum potest stit in enunciatione, quae dum reine se veritas causaliter, de eadem na gulas praescribit debite enunciandi,tiira potest diei entitas, veritas dirigit intellectum, ut formaliter i unum star maliter, aliud causalitenex dicet desidentitate , diuertita hoc tamen non sequitur, quod veri rerum iuxta earum exigentiam. tas sit in rebus nisi sicut in causa. Ita Ob. 3, quando intelle crus ress Aegid. vhi noto uod di Terre lem itur ad contemplandam veritatem
eundum rationem, hic non ei dit non comparat e nunciationem cum
ferre secundum intellam n , sed se cibi ecto, sed comparat obiectum incundum formalitatem ἐκ causali esse appraehenso ad se ipsum in essetatem reali ergo rectitudo veritatis non Dices contra, quae differunt se consistit in enunciatione, sed i eundum rationem, num potest in conformitate reperta inter e se ol intelligi sine alior sed ens non potest lectivum,ac reale: ergo enunciati
incellis non intellecto vero et ergo non est modus sciendi.
58쪽
Resp. neg. ant quia equus albus, v. g. vete obiectum in esse apprinhenio potest duobus modis considerari, primo in se re absolute iecundo per comparationem adiscua, cuius est similitudo intellectus auis cm quando onunciat equum csse album, comparat ita actum reflexum enunciationem cum illo obiecto appraehenso , non ut est aliquid inles, o absolute; sed ut est ipsum obiecetum reale in esse appraehcnso unde eo ipso quod comparatacium cum obiecto in osse appraehenso, dicitur comparare oli zCleactum cum obit consequcnter obice tam expressum cum obiecto in re , quia illud in esse intelligibili est idem cum obicoto in rc. Ob. . cum intellccaus apprahendit hv usmodi terminos . f. crum, vel Ialsiim Lappraehcndit veritatem, vel falsitatem, S tamen non enunciat; ergo enunciatio non est rcgula dirigens inici lactum ad veritatem assequendam δε ad falsitalcm eui
Resp. di R. ant appraehcndit veritatem, vel falsitalcm complexe nego; incomplexu concedo; hic autem est sermo de critate compleis xa, tu lς secundam operationcm exprimitur, di ex vi enunciationis regulatur. Resp. 1 ex Aegid quodl.cit.dist. ant appraehendit veritalcm, vel alsitatem , ut oppositas ad initiciis nego et quia ad hoc requiritur compositio , vel diuisio et ut importanti implices conceptus, concedo sic enim etiam in prima operation intellectus repetitur veritas, vel labsitas
Vtrum syllogismus sit methodus iciendi.
Communis sententia est sylloia
gismum esse methodu scieriadi. Hanc etiam docet Aegidius tum in prol. post pag. . tum in proLElcnch cum qua pro resolutione. Si conclusio . Syllogismus est methodus, seu modus sciendi. Probatur autem primo , quia memthodus est instrumentum intelle- cruale malui est an aliquod igno
tumet sed sillogismus est huiusta di ergo eu me, proprie meth dus promi quia cx Arist. I. prior. Syllogismus est orati, in qua qui busdam positis necesse est aliud iniiddam sequi ex eo, quod illa sint
.i est oratio habens vim manifestandi consequentiam , quae ex prae
missis rite disposius deducitur;
Secundo probatur ex Aegidio in prol. post pago quia modus scie di curigit potentiastatem intelle crus in assecutione alicuius ignoti: sed
syllogismus proprie dirigit tertiam
potentialitatem intelIectus, ut sine errore assequatur cognitionein aliis cibus ignoti et ergo cita promi quia
intellectus nostcr non statim, ac intelligit principia intelligit conclu-li nc S,quactamen intelligit petiyllogismum et ergo syllogismus mani- fenat aliquid ignotum ergo c.
Rogas 'uomodo differat hic mo. diu sciendia reliquis Z
59쪽
Respondeo differre in hoc, quod illa principia, quae secundum natu alij modi sciendi simplkiter mani ram sunt ignota, ad quorum inuen festant intellectui aliquid ignotum, tionem inutilis ei inductio a per syllogilinus vero manifestat igno secundam .s per inductionem non tuin cum illationis necessitate saltim inueniuntur nil illa principia, quae
quantum ad tormam sunt nota secundum naturam,re leui
Rogas quotuplex sit methodus gcnt probatione ut dicam in lib. syllogistica se post. Respondeo quod duplex est alia Rogas Enthymema in exempludemonstrativa alia dialectica; nam lue sunt instrumenta logicalia , ha-rcs ignota vel ex vi methodi cogno bent ne rationem methodi picitur scientifice,' sic est demon Rui pondeo ista secundum se non strativa i vel probabiliter, o sic est esse methodos, he ne tamen ut redin dialectica, seu syllogismus dialecti cuntur ad syllogismum, e induceti cus,qui probabilitate rei manifestat nem : nam enthymema est syllogis Item demonstrativa vcl est propter mus truncus, qui nisi perficiatur, ni quid,& hec mani testat inhaerentiam hil illative colligit, nec manifestat trassionis cum subiecto, di scientiam ii vero perficiatur, iam est syllogis- rigoros acceptam gonerat vel est, mus,4 vim habet illativam Exem- quia, seu resolutiva, haec est pro plum autem est inductio impersecessus a posterioribus ad priora εἰ cia, qua nihil ex necessi are conci ab emctu aliquo notiori ad causam dit, ut docet Aristoteles a priorum unde per hanc intellectus venit in in fines unde id quod colliit, ex vicoenitionem causae antea ignotae, inductionis perdictae ad quam red
resolutiua item di lex est et alia est citur, colligit ideo Arist. c. de in
demonstratio ab et sectu;& haec ma ductione ait Omnia cnim creta imi ni testat ea, quae valde obstura sunt, aut per syllogis num , aut per indi &abscondita, ducitque intellectum talonem: nil ergo haec duo redi in eorum inuentiones: unde Her eam cantur ad syllogiimum,4 ad ind inuenitur causa ignota altera est 1ionem non habent vim manis
inductio , de qua Aristoteles p. standi illative ignotum, quod requi. post. 3 .dcvltimo cap. lib. .as ritur ad methodum syllogisticam; serit, quod proprium eius officium haec enim, ut dicebauir, distinguitur
est, ut percam principia confirmen ab alijs methodic; quia mani testat tur: est enim inducti processus a cum illationis necessitate, proin- posterioribus ad priora, quia uni de a ratione methodi, dum ceu uersale est natura prius particulari dum se conliderantur, removcntur. bus,4 habet rationem causae; ideo proceisus a particularibus ad uni g. 2. uersale, est a posterioribus ad prio Argumenta soluuntur. ra,& ad causam. Est autem inter has duas resolutiones latum distri Τ Erum conua ea, qiue dicta
men; quia per primam, seu per de V runt Ob. Iogismus cit et
monitrationem a signo inueniuntur methodus sciendi, maxime essici, quia
60쪽
quia duceret inullcctuin in cognitionem alicuius veritatis bintellectus enim in tertia operatione ideo indiget dirigi, ne in ea erret sed ex vi syllogismi intellectus non ducitur in cognitionem veritatis ergo syllogismus non est modus sciendi pr. mi quia ex vi syllogismi duci potestia cognitionem fallitatis iam si di catur. Omnis homo est Asinus, Petrus est homo: ergo Petrus est Asinus Lintellectiis ex vi huius syllogissem ducetur in cognitionem talsi
potest duci quantum ad formam is nego: quantum ad materiam cui applicatur forma concedo: ex vi enimio imae ducitur in cognationem in heia rentiae predicati cum subiccto,quam rius ignorabat triuod vero haec in- aerentia in re rit falsa, non oritur ex foran alitate methodi, sed ex eo quod .iteria indebite applicatur; via utcm it methodus latis ei quod ex tua forma states,4 in stra linei habeat manifestare ignotum.
Ob. a. yllogismus ibi histicus
est methodus, Qtamcn non ducit intellectum in veram cognitionem alicujus ignoti: ergo methodus syl- ogistica non ducit intellectum, &c. ant. r. quia habet vim illativam,ctim ex praemissis inferat conclu
Resp. ex Aegidio a. Elenc pag. q. neg. ant. ad prob. dist hahet vim illativam veram nego et existimatam concedo sicut enim non est verus syllogismus, sed existimatus, lai lsarens: ita non habet veram vim il-atiuam sed existimatam , appa rentem, ideo apparenter tantum, &non vere potest dici methodiis.
ob. 3. Aristotcles in lib. Elech .ex instituto lanit de sullogismis sophisticis Dergo erunt de conssideratione logicali, cu non poliunt conlider ri a Logica tanquam instrumenta pertinentia ad ordinem, diuisionem zargo tanquam pertinentia ad methodum, per consequens crunt vere methodi sciendi. Rei p. ex Aegid loc cit. dist .consequens aerunt de consideratione Logicae primo, per se nego essecundario, ter accidens concedo; nam ars primo, ter se conliderat
id, quoil intendit; secundario vero id, quod debet vitare in sic Logica considerat de sophisticis tanquam
.s de ob .iquitatibus rectorum, quae obliquitates sunt ab arte vitandae reaclcm ratione grammatica no tantum considerat congrua , quae ab ea intcndiintur tanquam amplecton laetle etiam incongrua uae vitaru inm
Vtrum diuisio si methodus, vel modus sciendi
P Raesens dimicultas non procedit
de diuisione nominis, aut ora tionis in multas significationes nec de diuinone totius integratis in mul in partes integrantes, aut de diuisione specie in partes, ut cum diutinduntur qui in albos, nigros; quia hae,vel alia conlimiles non sunt utiles ad propolitum, sed procedit tantum de diuisione gis eris in species, ut cum diuiditur genus per OP