장음표시 사용
141쪽
tiae dilanientur membra, subiiciantur ardentes prunae, immineat Capiti securis. nouacula iugulo,saeuiant ungulta, vin Cula,& lento t9rreantur igni membra, bonis .
iuxta malisque fabulauedicet illud, Non dixi torqueri corpus non posse, mori non posse, dixi a vero bonoque decedere me
non posse. &. Vt Omnia in corpus tortor
possit, quid potest carnificis ingenium in
meliorem partem mei, animam' hac si bo .nihil in hanc tortorsolus potest Deus. praemia minasque fortuna: iuxta habeo, nihil muto. Deo Vni serviam,Vm stabo,v- ni cadam, uni obsequar. hoc qui fecerit, stabit,orbi miraculum,& magnae historiae magnam partem implebit, magnamque celi partem laudatore ac praemiatore Deo occupabit. Quid quaerimus magnitudinem terrisy cado conduntur magna. quid iudicia aucupamur humanar sola Dei falli nesciunt. quid hostiles veremur molitionesὶ securi vivimus Deo protectore. quid maledicas linguas dc Calamos timemus3 nihil illa adii cient, nihil adiment virtuti. quid dignitates circumspicimus moritura5ὶ amemus a ternas. quid gratiam aucupamur humanam3 momento vertitur.quid iudicia pertimescimus alienarab eodem laus & damnatio
142쪽
natio procedunt,dc momentum sepe medium est . quid expallescis ad ferrumi latam caeso ianuam dabit. quid ad sicarii exhorrescis nomen ξ non factus sceptri dominus qui vitam contempsit suamὶ ut verum illud sit: Contempsit omnes lige, qui mor- rem prius. quid ad exilia trepidas 3non omnis viro forti gleba domus, omne desse
tum patria esti sed quid illud toties paui
dis decantatum labris 3 nimirum: Afractus istabatur orbis, impavidum ferient ruina.
Verum cadendum. nec primuS, nec Vlti- muS. multi me antecesserunt, omnes sequentur. Morieris. ad hanc conditionem
Cuncta gignuntur: qui coepit, desinet. dc non dulce decorum est pro vero mori Θaut non mors aeque fugacem ac fortem persequitur virumὶ aut parcit imbelus iuuenta poplitibus, timido, tergo omnes eodem rapImur. mors omnibus finis, multis leuamen & remedium fuit.& non qui mori didicit, seruire dedidicit, ut hoc beneficio mors optanda siti Bene Ambrosius: Transitur a
corruptrone ad incorruptionem, a mortatitate ad immortalitatem, a peraurbatione ad tra quillitatem. non igitur re nomen mortis offendat : sed boni transitim beneficia delectent. quid enim est mors nisesepultura vitiorum, vir tutum suscitatioὶ Et alibi:Si mors malum,quo H s mori.
143쪽
322 SUPERIORIS RELIGIOSI modo iuuenes non timent fieri senes, nec sinis mam mortis verentur aetatemὶ Eleganter
Chrysostomus nides mors somnuου con-μio longior. itaquest mortem times, time orsomnum. Et quis peregrinus & exul timuit Tedire aut properare in patriami patria nobis casum est peregrinamur hic,& primorum parentum nostrorum scelere exilio damnati, miseram vitam trahimus. quid mortem timemus, quae sola nos Cypriano teste restitueth qua excidimu S,patriae t & quid refert annos extendisse si moriendum est & quo mihi saeculum si 'in momento quo clauditur, raptori quid plus viginti, centum dabunt anni, ubi ad metam ventum fuerit Z abeunt unus 6c mille, nec discrimina postquam euolarunt,norunt: nulla maiora fugientia qtiam lenta iacula vestigia trahunt. neC vid Coquid magis,qui ante primos annos, quam qui fatigatis raptus est, queri possit, quam quod citius fretum enauigauerit. in freto
enim vivimus omnes, piarium mortC tC- inemus quid querimur de celeri nauigationer de tarda fors merito quis queri poscst, de citata nemo. riSed graue tot aemulantium iudiciis substerni, & fatuas ferre censuras prudenti durum. durum: sedleatus pnpatientia quid-
144쪽
quid corrigere ras nefas. alieni ingenij ham
sunt. emendatio in manu tua non est. quae tua sunt corriget aliena ferenda sunt. nqlla vis externa ingeniis imperat. etiam QQDeo libera erunt iudicia. quid homo sperast verum ab improbis no raro ferre. velles a probis a quid si a probis3 errant. duc in iam . non potesὶ feras. patientiae praemia Caeso reconduntur. at quis tenebit colorem, feretque suorum & aliorum impetum tactum se tenacem propositι virum, non
ciuium ardorpraua iubensium, non vulI- insantis tyranni, mente quatitsolida. non desit mens recti conscia sibi, non animus caelo Deo que infixus; non deerunt robora, non inuictum aduersantibus pectus. At graue est his administris exui bonisi graue esset . si bona exuerent caeso. donant.& qUO mihi cibus, si non expletur famesi quo opes non extincturae sitim 3 nam & crescentem . sequitur cura pecuniam maiorum, fames. dc non multa petentibus desunt multa ὶ bene eis. cui Deus obtulit, parca quo satis est manu. Et quis unquam diuitum dixit, Satis estὶ α' non ab ipso auro plura concupiscere discimus Z quando illud posuit modum ' Et quis pauperi non qui pluribus indigetὶ illuvero egere pluribus, qui plura petit, certum est.plura diuitem petere experientia
145쪽
Ir s VPE MORIS REL GI fragos docet. ut iam magnas inter opes inops sit, bis pauper: voto, ic usu. Non miserum
dignitatibus & honoribus spoliari r mis cum si aeternis spoliaremur. donamur illis. Sed magna me tenet solitudo 3 adde illud
Poetae: Et iam dente minus mordeor invido.& non beatus qui procul negotiis, solutus omni cura seruits eor& quae felicitas maior optari potestquam sibi Deoque viuere 3 non vivit Superior sibi, vivit aliis, dc plus etiam plerumque aliis quam Deo, cum maximam vitae illius partem surripiant alij. ut ter felicem illum merito di-Σerim, qui curis exoneratus, inuidentiae ereptus, nulla linguarum calamorumque fabula pacatos dies pacatioribus adnectit noctibus, nulla iam odiorum oblocutiois numque materia. & licet non splendeat muneribus; non obfuscatur etiam indecoro inuidentium puluere. non lucet terris; sed caelo intaminatis virtutum magnarum fulget honoribus . non cingitur salutantium gregibus; sed neque adulantium. pon videt crudis occupari atria salutati pibus; sed nec detractoribus . non patitur ad occursum suum decrescenees; sed neque ciconias a tergo pinsentes. Caret con- 'iuantiu gaudiis. volatica illa sunt, vix ex rem pςnuis tenentur,non caret ternis,
146쪽
sed nec solidarum virtutu internis.& quid sunt conuiuiorum gaudia,nisi insanientiumendicabula, libidinum flammae, inuerecundi ignes, detrahetium flabraὶ quid denique nisi lasciuientium scholae, ac priuati pudoris publica prostitutio 3 destitutus e peditusque his Superior canet cum Poeta: Stet quicunque voleι potens cuia crimine lubrico; Me dulcis saturat quies: Obscuro posiim loco Leni perfruar otio. Denique si Superiorum commoda cum
incommodis componamus, tanto illa ab his numero &. magnitudine vinci repe- .riemus, ut fatu merito haberi debeat quisquis superioritatum ambitu tenetur. vi commiserationibus dignissimi sint quicunque insana hac prurigine ac scabie titillantur.& fingamus aliquid honoris tantis tamen ille aduersantium molibus Obruitur, ut tam modica mella tanto felle emi non debeant. aliquid abblanditur gloriae; sed tantis illa venenis intingitur, 'ut nemo prudens tanto natantia toxico fercula amauerit. imperare etiam magnum & dulce videtur; sed tanto absynthio miscentur haec dulcia, ut caruisse dulcius siti magnitudo vero dc quae hanc Comitatur
147쪽
,16 sv PERIORIS RELIGIOSImitatur veneratio , tantis inuidentium, detrahentium, mala imprecantium, molientium molibus cingitur, totque mon
tibus colles illi integuntur, tot malis bona illa repercutiuntur, ut insaniae quoddam genus sit imperium amare. ad quod si quis inuitus vocatus fuerit, paret animum ad ardua, & inter dignitates& honores proponat sibi illud Poetae imitandum Nec tame hic mutata quies,probitat securis Intumuit. tenor idem animo, moreis modest
maxime cum dignitatibus fere adnexa calumnia, quasi honorum famula detractio sit. Iam cum priecipitia ex alto sint, quid securitatis esIe potest: in pendula semper dignitate , in fugitiuo honore quoque certius pedem in hoc lubrico figat, credat sibi iam olim dictum , Periculo se plenum opus alea tractaου, o incedisper ignes suppositos cineri dolos: Certoque sibi persuadeat, pro cultu uno, Commodo
uno, suauitate una, centum aduersantia procursura, Centum pro uno bono mala
nascitura. quid faciet' desperabita quin
maiores animos sumet,lcobdurabit mentem frequenti usu ac meditatione. &, Duris ut ilexionsa bipennibus, nigra feracifron- ω dis
148쪽
d s in C lgido per damna,per caedes, ab imo δε-cit opes animum ferro: sic a dissicilium incursibus animum induet. auida nimirum periculorum virtus est, nec quid passura sit, sed quo tendat, cogitat: quae enim passura est, gloriae suae partem deputat. cogitet hostes, & inimica undique agmina, domi, foris; nihil proinde cuiquam credat poenitendum, nihil quod propalatum ruborem incutiat, nihil gratiae, soli virruti
dabit, pro vero, pro bono, pro virtute non
timidus mori. Deum denique cogitet 8c felicem aeternitatem, laborEm, sudorum, constantia: dc patientiae praemium, nec aliud. hac acie auctus inuictus stabit, hostibus, aduersantibus, ac quacunque fortuna maior. Imperatὶ Virum se praebebit. exuitur imperio' laetus fruetur otio, Scqui in tempestatibus siccis oculis turgidum vidit mare or monstra natantia, qui praecipitem fricum decertantem Aquilonibus, qui trities ad-,s rabiem Noto post illas portum amabit, dc laetus exinde naui lcmari repudium diceti ac Dei beneficium, salutem scilicet suam, periculorum me mori a honorabit. ICA
149쪽
Consilio omnia agat Superior. TVtissima haec imperandi via est.serias
proinde deliberationes rebus agenis dis praemittat Superior, rerumque experientia aut innata prudentia primos consiliis admoueat: ipse vero tacitus antea. pud se sedulus veritatis inuestigator, om , ni in alterutram partem affectu deposito, momenta discutiet; proponetque rem ita suis,ne quis in unam magis quam alteram partem propensum illius animum percipiat.quod illa fere res complacendi quam veritatis studiosiores, vel offensionum timidiores, quibusque minus virilis roboris inest, in Superioris iententiam trahat. Cavebit vero studiose ne deliberationi priuata Commoda misceat; cum tessimum meri affectiu venenum sua cuique sis utilitas. Assentitur Tacito Liuius: Privata res semper olfecere osscienti publicis consiliis. Liuio Salustius: Omnes qui de rebus dubiis consuLrant, vacuos esse decet. havdfacile animuis v om prouidet,ubi illa omiunt. Et ali bi :Ego ita
comperi omnia regna,cruitates, nationes vrique
eo prosterum imperium habuisse, dum apud eos
150쪽
LIBER I. CAP. XIII. Iχ9 vera ron silut valuerunt. ubicunque gratia, IMmor, voluptaF, ea corrupere, post paulo, imminutad opes, ademptum imperium. postremo sertilius imposita. Gaudebit etiam in sententijs ferendis suorum in dicendo libertate, nec verbo signoue alieniorem a persona aut sententia animum ostendet. collaudabit potius Conatum,animabitque. sternetque comitate libertati viam; quod illa optimorum consiliorum testatissima regula sit. nam si init libertatem sustuleris, aut periculum libertati sit, defuturi omnino sunt qui rectum suadeant. In refellendis vero aliorum rationibus summa moderatione utetur : nec quidquam in his extra nudam propositae rei Veritatem spectabit. neque in dicenda sententia acrius aut mordacius aliorum
dicta refelli ab alijs permittet, cum hinc
animorum nascantur alienationes, o euertendorum consiliorum studia, quae imperia plerumque ad interitum trahunt Cum aemulae hae concertationes, non quid ex vero bonoque sed quod ad subuertendam aduersarijsententiam oportunum sit disquirant. excusabit potius mitigabi que, si quis errore ductus in aperte etiam nocitura prorumpat.