Summa totius theologiæ s. Thomæ Aquinatis, doctoris angelici, cum appendicibus p. Seraphini Capponi ... Primæ supplementum tertiæ partis volumen primum tertium

발행: 1760년

분량: 446페이지

출처: archive.org

분류: 철학

241쪽

quod e noscemia a non cognoscentibus tir EM 3i , ninguuntur , quia non cognoscentia, nihil habent , nisi formam suam tantum , sed cognoscens natum est habere sormam etiam reii alteriuς ; nam species c niti est in cognoscetite . Unde manifestum est , quod natura rei non cognoscentis est magis coamciata, & limitata . Natura autem rerum cognoscen-thim habet' majorem amplitudinem, & extensionem :propter quod dicit Philos 3. de anima 37. eom. a. quod anima in quodammodo omniau Coarctatio. .utem sormae' est per materiam . Unde &- supra diximus', quod formae, secundum quod sunt magis im- materiales , secundum hoc magis accedunt ad quandam infinitatem . Ρatet igitur , quod immaterialitas alicuius rei est ratio, quod sit cognoscitiva , Ssecundum modum immaterialitatis est modus cogni-rionis. Unde lima. de anima rex. in . to. a. diacitur , quod Plantae non cognoscunt propter suam materialitatem . Sensus autem cognoscitivus est , quia receptivus est specierum sine materia, I intellectus adhuc maRis cognoscitivus, quia magis separ

tus est a materia & immixtus , ut dicitur in a. de anima. c tex. 4. que ad p. to. 2. Unde, cum Deus sit in summo immaterialitatis , ut ex superioribus patet, c q. 7. ai'. I. J sequitur, quod ipse sit in summo cognitionis.

Ad primum ergo dicendum , qNod, quia persecti

nes procedentes a Deo in creaturas altiori modo sunt

in Deo, ut supra, dictum est, c g. opo

tet , quod quandoeunque nomen sumptum a quacunque persectione creaturae Deo attribuitur, secludatur

ab eius significatioire omne illud , quod pertinet ad

imperfectum modum, qui competit creaturae . Unde

scientia non est quali as in Deo , vel habitus , sed substantia, actus puruS. Ad secundum dicendum , quod ea , quae sunt divisim , ω multipliciter in creaturis , in Deo sunt sitripliciter, & unite, ut supra dictum est . c qu. 3.ap. q. b Homo autem secundum diversa cognita habet diversas cognitiones . Nam secundum quod c

gnoscit principia , dicitur habere intelligentiam ;scientiatra vero, secundum quod cogrroscit conclusiones et sapientiam , secundum quod cognoscit causan

altissimam; consilium , vel prudentiam , secundum quod cognoscit adibilia : sed haec Omnia Deus una, ct simplici cognitione coqnoscit, ut infra patebit .c art. 7. huius quies. J Unde simplex Dei cognitio omnibus istis nominibus nomitiari potest , ita tamen , quod ab unoquoque eorum , secundum qaod

is in

242쪽

QUAE .. NIV. QT. II. τε 'lii divinam praedicationem venit , secludatur quic- quia imperfectionis est,.& retineatun, quicquid perfectionis.est. Et secundum hoc dicitur Job II. Amfli um ess sapientia, sonitudo, is ipse tabet comsIitim , oe intelligentiam .

Ad tertium dicendum , quod scientia est secundum modum cognoscentis. Scitum enima est in sciente secundum modum scietitis. Et ideo , cum modus idivinae. essetitias sit. altior , quam modus , quo creaturae sunt , scientia; divina non habet modum cre iis scientiar, ut sciliceti sit universalis , vel particularis , vel ini habitu, vel in potentia, via secundum aliquem talem modum disposita.

Ex artio. habes primor quomodo per rationem Ostendas, tum, scripturas passim , tum Ρontifices.summos, tum Concilia semper, quando de hoc tractatur , reponere in Deo scientiam persectissime . Secundo habes : quomodo verum sensum omnium Praemitarum aι falso vendices , & teipsum in esse catholico inter huiusmodi custodias . Tertio vides rquomodo, ex his &o.

ARTICULUS II. 8i Utrtim Deus intelia r se .

Meri . lect. 8.AD Secundum sic proceditur. Videtur, quod Deus non intelligat se . Dicitur enim in lib. de cai

sis , c prop. I 3. in princi quod omnis sciens , qui scie fuim essentiam , in rediens ad ementiam suam

reditione eompleta a sed Deus non exit extra essenistiam suam , nec aliquo modo movetur : ω sic non competit sibii redire ad essentiam suam . ergo ipse non est sciens essentiam suam. a. Paeterea. intellimre est quoddam pati, & irio. veri, ut dieitur tu 3. de anima: c rex. 12. γ 28. o. I. J scientia etiam est assimilatio ad. rem scitam rae scitum etiam l est perfectio scientisi: sed nihil movetur, vel patitur , vel perficitur a seipso, neque μmilitudo sebiipssos, ut Hilarius dicit c lib. 3. de Te

nis. Non multum remore ante M. ergo Deus non est sciens seipsim .

243쪽

st 16 QUAEST. XIV ART. II.

3. Praeterea . Praecipue Deo sumus similes secundum intellectum : quia secundum mentem sumus ad imaginem Dei , ut dicit Augustinus . c 13. de Trinit. cap. I. oe lib. 6. super Gem eap. I a. tom. 3. sed intellectus noster non intelligit se , nisi sicut intelligit alia , ut dicitur in 3. de anima , c rex. II. to. a. ergo Deus non intelligit se , nisi sorte inteIligendo alia.

Sed Contra est , quod dicitur I. ad Cor. 3. suae fune Dei, nemo novit, nisi spiritus Dei. Respondeo dicendum, quod Deus θ ρει set iam ἐntelligit. Ad cuius evidentiam sciendum est, quod ,

licet in operationibus, quae transeunt in exteriorem effectum , obiectum operationis , quod significatur ut terminus , sit aliquid extra operantem : tamen in operationibus, qtiae sunt in operante, obiectum, quod significatur ut terminus operationis , est in ipso operante: & secundum quod est in eo , sic est mperatio in actu . Unde dicitur in lib. 3. de anima.c tex. 36. γ 37. m. a. b quod sensibile in actω esset tis in actu , oe intelligibile in actu es intellectus in actυ . Ex hoc enim aliquid in inu sentimus , vel intelligimus , quod intellectus noster , vel sensus insormatur in actu per speciem sensibin Iis, vel intelligibilis . Et secundum hoc tantum sensus, vel intellectus aliud est a sensibili , vel intelligibili ; quia utrumque ςst in potentia . Cum igitur Deus nihil potentialitatis habeat , sed sit actus pu-Tus, oportet, quod in eo intellectus , R intellectum sint idem omnibus modis, ita scilicet ut neque careat specie intelligibili , sicut intellectus noster cum intelligit in potentia ; neque species intelligibilis sit aliud a substantia intellectus divini : sicut accidit in intellectu nostro , cum est actu intelligens: sed ipsa species intelligibilis est ipse intellectus divinus , &sic se ipsum per seipsum intelligit. Ad primum ergo dicendum, quod redire ad essetitiam suam nihil aliud est , quam rem subsistere in

seipsa . Forma enim , inquantum perficit materiam dando ei esse, quodammodo supra ipsam effunditur: inquantum vero in seipsa habet esse , in seipsam redit . virtutes igitur 'cognoscitivae, quae non sunt subsistentes , sed actus aliquorum omanorum , nou cingnoscunt seipsas: sicut patet in singulis sensibus . Sed virtutes cognoscitivae per se subsistentes cognoscunt seipsas . Et propter hoc dicitur in libro de causis , quod sciens essentiam suam redit ad sentiam suam . Per se autem subsistere maxime convenit Deo . Umde secundum hunc modum loqdendi ipse est maxi-

. . me

244쪽

QUS ST. XIV. ART. II.

nis rediens ad essentiam suam , & cognoscens sei

Ad secundum dicendum, quod moveri, 3e nati sumuntur aequivoce , secundum quod intelliine dieitur esse quoddam moveri , vel pati : ut dieitur in tertio de anima. c iaci est. in argum. Non enimm'tus , qui est actus impersecti , erui est ab alio in aliud e sed actus persecti existens in apso agente. Similiter etiam , quod intellectus per-M1atur ab Intelligibali, vel assimiletur ei, hoc convenit intellectua, qui quandoque est in potentia

tu .Porentia , differt ab in

elligibili , & assimilatur ei per speciem intelligibia Iem , quae est similitudo rei intellectae: & perficitur per ipsam, sicut potentia peractum: sed intellectus minus , qui nullo modo est in potentia, non perfigitur per intelligibile , neque assimilatur ei, sed est sua perseetio, & suum intelligere. Ad tertium dicendum, quod eme naturale non est m ciae priri, quae est in potentia, nisi secundum qu . est in inrim per sormam. intellectus autem aioster possibilas se habet in ordine intelliui-Dilium , sicut materia prima in ordine rerum naturali ' , eo quod est in poteutia ad intelligibilia .

sicut materia prima ad nMuralia . Unde intellectu: noster possibilis non potest habere intelligibilium mmationem , t an rnteuigibilem operationem s nissinguantum Mincitur , per Ueciem intelligibilem alicuius is Et sic intelligit seipsum per speciem intelligibilem, sicut & alia. Manifestum est autem, quod ex cognoscit intelligibile, intelligit ipsum

vitellFivam. Deus autem est sicut actus purus tam in ordine inistentium , quam in ordine intelliat bis

iiivn: & ideo per seipsum seipsum intelligit. '

APPENDIX.

V X arti habes primo : quomodo per rationem mP stendas , recte dictum ab Apostolo I. Cor. a. Dei . Item recte dictum ab Innoe. Papa de sum. Trin. &eath. 6mum eradimus , o pikiter intelligiarn - simplex. Apostolus enim ibi fatetur , huod Deus intelligit seipsum, Menoe. qm Deus per seipsum intelligit seipsum .mam, si . non Per seipsum. intelligeret seipsum:.. I. K tuae

245쪽

eunc Deus non esset omnino fimplex. enarri vis detur intelligi posse ; quod sit omnino actus purula Qui se non per seipsum cognoscit . Si enim cogno sceret per .aliquid aliud , cognosceret ad minus per Deciem intelligibilem: & consequenter reciperet ii Iam speciem , tamquam potentiale quoddam reci

piens formam suam . Quod si 1'tentia in vo ese set, & actus cactus esset lita species intelligibilis ab ipso numeraliter diversa ) utique Deus non esset omnino purus actus . Cum igitur dicit P pD quuDeus est omnino simplex : vult dicere , quod Deus seipsum non intelligit per speciem a se numero cu- veilam. vides: quomodo, &c. ARTICULUS III. . 8a Utrum Deus eomprehendat seipsum.

ati. 2. a. Σ. ad 3. E.

cap. Iob. 213. O M . in c. 9.-7 AD Tertium se proceditur . Videtur, quo Deus non comprehendat seipsum . Dicit enim Α pust. in lib. 83. Quaestionum J id quod comprehendit se , finitum est sibi . sed Deus est omnibus modis infinitus . ergo non com-

'N' δ' d, esu , quod Deuς infinitus est neis , sed

sibi finitus: Contra : Verius est unumquoreo , eundum quod est apud Deum, quam secundum innest apud nos . si igitur Deus sibi ipsit est finitus , n his autem infinitus , verius est Deum eme linitum , quam infinitum , quod est contra arius determina. a. c quaes. 7. art. I. non ergo Deus comprehen-

omne, quod intelligit se. eom hendit se: sed Deus intelligit se : ergo comprehendit se. Resporideo dicendum, quod Deus perfecte rempr Bendis sei tim. Quod sic patet. Tunc enim dicta aliquid comprehemi , quando per enitur ad nnem cognitionis ipsius ; x hoc est quando res cognoscitur ita persecte, sicut cognoscibilis est 4 Sicut propositio

demonstrabilis comprehs itur , quando scitur demon strationem , non autem quando coauolcatur per aliquam rationem probabilem e manifestum e taurem , quod Deus ita persecte cognoscit ,

246쪽

QUAEST. XIV. ART. III.

sevi persecte cognoscibilis est ἰ est enim unumquod que cognoscibile secundum modum sui actus . Non enim connoscitur aliquid , secundum quod in potentia est, sed secundniri quod est in actu, ut dicitur in s. Metaph. c rex. 2 o. o. 3. Tanta est autem virtus Dei in cognoscendo , quanta est actualitas eius in existendo a quia per hoc quod actu est , & ab omni materia , & potentia separatus , Deus cognoscitivus est, ut ostensum est ar. I. hujus o. Unde manifestum est, quod tantum seipsum cognoscit, quantum cognoscibilis est. Et propter hoc seipsum perfecte comprehendit

Ad primum ergo dicendum , quod comprehendet. Te, si proprie accipiatur , significat aliquid habens,& includens alterum . Et sic oportet , quod omne comprehensim sit 'finitum , sicut Gmne inclusum . Non sic autem comprehendi dicitur Deus a seipssi , ut intelle s suus sit aliud , quam ipse S capiat iapsum, & includat: sed hujusmodi locutiones per negationem sunt exponendae . Sicut enim Deus dicitur esse in seipso, quia a nullo exteriori continetur et ita dicitur comprehendi a seipso , quia nihil est sui , uod lateat ipsum . Dicit enim Augustinus in libro e videndo Deum , c epi . ad riviis, cap. 9.cnrca princi rom. 2.9 quod totum eo rehenditur viadendo, quod ira videtur, ut nihiI erus lateat viden

tem .

Ad secundum dicendum, quod, cum dicitur, Deus finitus est sibi, intelligendum est secundum quandam similitudinem proportionis; quia sic se habet in non excedenta intelleinim suum , siciit se habet aliquid finitum in non aexcedendo intelleictum finitum. Non autem sic dicitur Deus sibi finitus, quod ipse intellia gat se esse aliquid finitum.

' APPENDIX.

EX articulo habes misno: quomodo per rationem ostendas , merito esse dictum a psal. I46. Magnus dominus uosere, m magna vistus ejus , oe Impientiae eius non es numerus. Hoc est Dominus noster tanta sapientia poliet , ut comprehenclat seme ipsum . Si enim minori modo cognoscit seipsum Deus, quam sit cognoscibilis : iam patet , quod sapientiae eius est numerus , Non. enim modo infinito tunc se cognosceret, sicut modo infinito est, i est non tantum se tunc myncisteret , quantum c gnoscibilis est. Seeundo vides: quomodo, &

247쪽

Λ quartum sic processitur. Videtur , quod ipsum I A intelligere Dei non sit eius substantia. Intelligere enim est quaedam operatio . operatio autem

quid significat procedens ab operante : iubstantia autem Oserantis non procedit ab operante: ergo ipsum intelliuere Dei non est ipsa substantia. 2. Praeterea. Cum aliquis intelligit se intelligere, hoc non est intelligere aliquid magnum , vel principale intellectum sed intelligere quoddam secund xium, & accetarium. Si igitur Deus sit ipsum suum intelligere , intelligere Dei erit , sicut , cum intelis liginalis intelligere. Et sic non erit aliquid magnum intelligere Dei . 3. Praeterea . omne intelligere est aliquid intelli- Aere . cum ergo Deus intelligit se , si ipsemet non est aliud, quam suum intelligere , intelligit se i telligere, R intelligere, se intolligere se: & sic in infinitum . non ergo ipsum intelligere Dei est eius

stibstantia.

Mil Contra est, quod dicit August. Iib. 7. de Triniti ce. 7. eo. 3 sapientem esse. Hoc autem est sapientem esse , quod intelIigmaee. Ergo Deo hoc est esse , quod intelligere. sed eia se Dei est eius substantia , ut supra ostensum est .c o. 3. ar. 4.)ergo intelligere Dei est eius substa

Respondeo dicendum , quod es necesse dicere, quod intellisere Dei es eius subdantia . Nam, si intelli-

Aere Dei sit aliud , quam eins substantia , oporteret , in dicit Philos in ra. Metaph. cim 39. D. 3. quod aliquid aliud emet actus , & persectio substantiae dia vinae, ad quod se haberet substantia divina , sicut potentia ad actum, quod est omnino impossibile. Nam intelligere est persectio , & actus intelligentis . Me autem , qualiter sit , considerandum est . Sicut enim supra dictum est , c art. a. huius 'raes. intelligere non est actio progrediens ad aliquid extrinsecum , sed manet in operante , sicut aetiis , & persectio eius , prout esse est persectio existentis. ωcut enim esse conIequitur formam , ita intelligere sequitur speciem intelliasibilςm. In Deo autem non est forma , quae sit aliud ,

iquam

248쪽

quam suum elle, ut supra ostensum est. 3. a. q.

. Unde cum ipsa sua essentia sit etiam specie intellivi ibilis, ut dictum est , c q. 3. a . 7. praecip. Jex necessitate sequitur , quod ipsum ejus ilitelligere sit eius essentia, & eius eme. Et sic patet ex omnibus praemissis , quod in Deo intellectus intelligens , R id , quod intelligitur , M species intelligibilis, & ipsum intelligere sunt omnino unum , & idem . Unde patet , quod per hoc , quod Deus dicitur intelligens , nulla multiplicitas ponitur in ejus substantia. Ad primum ergo dicendum, quod intelligere notet est operatio exiens ab ipso operante, sed manens iaipso. Ad secundum dicendum , quod , eum intelligitur illud intelligere, quod non est subsistens, non intelligitur aliquid magnum , sicut eum intelligimus inis te iligere nostrum. Et ideo non est simile de ipso intelligere divino, quod est subsistens. Et per hoc patet responsio ad tertium . Nam in telligere divinum, q-d est in seipso subsistens , est sui ipsius , & non alicuius alterius , ut sic oporteat procedere in infinitum.

APPENDI X. . EX articulo habes primo: quomodo per rationem devites etiam in esse intelligibili divino haere sim innaldi tarum dicentium, in Deo esse quippianet

compositum . Seeundo habes .' quomodo per rati

nem monstres, Concilium sub Inmeentio Papa, de summa Trinitate, & fide Catholica semiter , merito damnare illam ibi e Credimus μmiter , oe simpliciter eonfitemue , quod Deus es semplex omnino . Et quomodo esset simplex omnino , si etiam in es.se intelligibili non esset simplex, ita quod ipse substantialiter non esset' suum intelligeret Concilium enim, dicendo ly omnino, amplectitur esiae Dei, Mnaturale , Se intelligibile . Voluit ergo per ly smplex omnino, si in esse intelligibili loquamur; quod intellectus , & id, quod intelligitur , & species intelligibilis, & ipsum intelligere, sunt in Deo unum Omnino , R idem . Vide quaesionis 3. articulum 7.

. quaesionis Im articulum a. Tertio vides e quin modo ex his bene applicatis , S consideratis vicis. sim confirmetur, & explicetur Angelica praesentis armticuli Conclusio.

249쪽

ν Quintum sic proceditur . Videtur, quod Deus

non cognoscat alia a se. Qtiaecunque enim sunt

alia a Deo , Lint extra ipsum : sed August. dicit in

tita 83. . . c qu. 46. - . quod neque

quiequam Detis' trasei iam intuetur . ergo non c-gnoscit alia a se. a. Praeterea . Intellectum est persectio intelligenistis . Si ergo Deus intelligat alia a se , aliquid aliud erit persectio Dei, & nobilius ripis: quod esti impos,

3. Praeterea .. Ipsum intelligere speciemi habet in intelligibili, sicut & omnis. alius actus a suo objecto .. Unde & iplam intelligere tanto est nobilius, qua to etiam nobilius est ipsum , quod inteli igitur . sed Deus est ipsum suum intelligere, ut ex dictis patet ..c art. praee. si iyitur Deus intelligit aliquid aliud a1e , ipsa Deus specificatur per aliquid alii ' a se , quod est impossibile . non igitur intelligit alia a se . , Sed Contra est, quod dicitur omnia nuda, . . aperta sunt ocialis eius. Respondeo dicendum , quod meese es Deum eo'gnoscere. alia a se . Manifestum est enim , quod si ipsum perfecte intelligit : Alioquin sumna esse non .esseti perfectum , cum suum esse sit. suum intelligere. Si autem: persecte aliquid cognoscitur , necesse: est quod virtus ejus persecte c noscatur .. virtus autem alicujus rei persecte cognosci non potest, nisi cogno- fiantur ea, ad quae virtus se extendiv Unde, cum virtus. divina se extendavi ad aliae ,. eo quod ipsa est prima causa effectivae omnium entium, ut ex suprΡdictis patet c qi,ar. 3. J necesse est ,. quod Deus alia a se cognoscat. Et hoc etiam evidentius fit , si adiundatur ,. quod ipsum esse causae Mentis. primae , stilicet Dei , est eius intelligere .. Unde quicunque effectus praeexistunti in Deo , sicut. in causa. prima necesse est, quod sitit in ipso eius intelligere,. est quod omnia in eo sint secundum, inodum intelligibilem ia iam: omne, quod est in altero , est ini eo secundum modum et iis,. in quo est . Ad sciendum autem, qualiter alia a se cognoseat, considerandum est ,. quod dupliciten aliqui1 coqii

250쪽

scitur. Uno modo in seipso: alio modo in altero. In seipso quidem cognoscitur aliquid , quando coii n scitur per speciem propriam adaequatam ipsi cogn stibili : sicut cum oelaus videt hominem per sp ciem hominis : in alio autem videtur id , quod vis detur per speciem continentis ; sicut cum pars videtur in toto per speciem totius e vel eum homo videtur in speculo per speciem speculi ; vel quocunisque alio modo contingat aliquid in alio videri . Sic igitur dicendum est , quod Deus seipsum videt in seipso , quia seipsum videt per essentiam suam . Alia autem a se videt non in ipsis, sed in ieipso , inquantum, et sentia su continet similitudinem ali vim ab ipsb. - Ad primum ergo dicendum , quod verbum Aug. dicentis , quod Deus nihil extra se intuetur , non

est sie intelligendum , quasi nihil , quod sit extra se , intueatur , sed quia id , quod est extra seipsum , non intuetur niti in seipso, ut dietium est. csneom.

Ad seeundum dicendum , quod intellinum est serfectio intelligentis, non quidem secundum suam substantiam, sed secundum suam speciem, secundum quam est in intellectu, ut forma, & persemo eius. Lapis enim non est in anima, sed i cies eius, ut di eitur in a. de anima. c tem 38. J Ea vero, quae

sunt alia a Deo , intelliguntur a Deo , inquantum essentia Dei continet species eorum, ut dictum est.

c in eor. arn a Unde non sequitur , quod aliquia aliud sit re sectio divini intellectus , quam ipua es

sentia Dei. I

Ad tertium dicendum , quod ipsum intelligere non specificatur per id , qu ra in alio intelligitur , sed per principale intelle tum , in quo alia intellis

guntur . Intantum enim ipsum intelligere Deci sic tur per obiectum suum : inquantum forma intelliasibilis est principium intellestualis operationis. Nam omnis operatio specificatur per formam , quae est principium operationis , .sicut calefactio per cali

rem . Unde per illam formam intelligibilem streia ficatur intellectualis operatio, quae facit intellectum in actu . Et haec est species principalis intellecti , quae in Deo nihil est aliud, quam essentia sua , In

qua omnes species rerum comprehenduntur . Unde

non oportet, quod ipsum intelligere divinum , vel potius ipse Deus specificetur per aliud , quam Peressentiam divinam.

SEARCH

MENU NAVIGATION