장음표시 사용
401쪽
ex operi in j istae, quae fecimus nos , sed secundum
suam misericotatam salυμ nos feeit : sicut autem salvos nos fecit es ita prMestinavit nos salvos fieri .
non eruo ersscientia meritorum est causa, vel ratio
Respondeo dicendum , quod . cum prςaestinatio includat voluntatem , ut supra dierum..est 4 c ιret. praeci sic ii quirenda est ratio prsdestinationis, sicut inqui ritur ratio. divinet voluntatis . Dictum in mitem fu-μ- , c I9. ara. γ. quod non est assignardi causam diving voluntatis ex prete actus volandi , sea est assignari ratio ex parte visitorum, inquantum 1 cilicet Deus vult esse aliquid propter Miud. Nullus ergo fuit ita insans mentis, qui diceret, merita e sese causam divius prquestinationis ex parte aeriis prε- destinantis: sed hoc sub quetstione vertitur , utrum ex parte essectus, pudestin tio habeat aliquam ea Lam . Et hoc est querere, utrum Deus prςordium rit se daturum enectum pr destinationis alicui Pro
Fuerunt igitur quidam, qui dixerunt , quod in ctus pretdestinationis. sordinatur alicui propter m rita prpexistentia in alia vita . & hsc iuit positio Origenu, qui posuit animas huminas ab initio ere tas, & secundum diverittatem suorum o m dive sos status eas soletiri in hoc mundo comribus unita3. Sed hanc opinionem excludit Apostolus Rom. Ddicens : Cum nondum nati fuissent . ais aliquid μsissent botui, μι. mrii , non ex operibus , ses ex vo canto dictum es, quia Ua or serviat minori. Fuerunt ergo alii, qui dixerunt, quod merita. Pexistentia. in hac vita sunt ratio , &. causa effect pridestinationis. Possierinst enim Prias u , i quod is nitium benefaciendi sit ex nobis, conlummatio a tem a Deo. Et sic ex hoe contingit, quod alicui datur Prplastinationis eflectus , & non alteri; quia. nus initium dedit se prs parando, & non alius.
Sed Contra hoc est , quod dicit Apost. a. Cor. Nquod non simus fiscientes cogitare aliquid a --,
quasi ex .nobis .. Nullum autem anterius principium inveniri potest , quam cogitatio . Unde nore' potest
dici squod aliquod tu nobis initium existac, quid st
Unde fiscrimet alii, qui dixerunt ψ spiodumerita se quentia pilestinatisinis essectum sunt ratio prinesti--ionis, iit intelligaturi quod ideo imus dat gryxiam alicui , . & preto diuavit se ei 3 daturum , quia Pr scivit eum bene usurum Mix et Sicut si rex det
402쪽
Sed isti videntur distinxisse inter id, quod est ex ratia, & id, quod est ex libero arbitrio, quasi non possit esse idem ex utroque. Manifestum est autem , quod id , quod est grasit , est pridestinationis effe-Gus ; 8c hoc non potest poni ut ratio pretdestinati nis, cum hoc sub pr destinatione concludatur. Si initur aliquid aliud ex parte nostra sit ratio m ςdestinationis , hoc erit pryter esse him predestinati nis. Non est autem distinctum , quod est ex libero arbitrio, & ex pr destinatione, sicut nec est distin ctum, quod est ex causa secunda , x causa prima . Divina enim providentia producit effectus per operationes causarum secundarum, ut supra di m est. cis I9. ar. I. Unde , id ,. quod est per liberum arbitrium , est ex proestiuatione. Dicendum est ergo ,. quod effectum pr destinationis considerare possumus dupliciter . Uno modo in
particulari , oe se nihil prohibet , aliquem QDctum
praedesinationis esse causam , Ο rationem a te uus ἰposteriorem quidem prioris secundum ratioriem cauisset finalis; priorem vero posterioris secundum ratio nem causae meritoris , qus reducitur ad dispositionem materis. Sicut si dicamus, quod Deus prsordinavit se daturum alicui gloriam ex meritis, & quod prsordinavit se daturum alicui gratiam , ut mereatur
gloriam . morso. Potest considerari prsdestinati
nis effectus in communi: Et se impossibile es , quo
totus m aedesinationis essectus in co-muni habeat alia quam causam ex parte nosra : quia quicquid est in homine ordinans ipsum in salutem comprehenditur totum sub eflectu pridestinationis , etiam ipsa prς- paratio ad gratiam . Neque enim hoc fit , nisi per auxilium divinum, secundum illud Threi .ult. Converte nos Domine ad te; eonυertemur. Habet ea men hoe modo praedesinatio ex parte essectus pro ratione divi nam volontatem , ad quam totus effectus . prsdestinationis ordinatur , ut in finem , & ex qua procedit , sicut ex principio primo in Uente .. Ad primum ergo dicendum , quod usus gratis priscitus non est ratio collationis gratis, nisi secundum rationem caust finalis, ut dictum est . in cor. ar. JAd secundum dicemium, quod pr testinatio habet Tationem ex parte effectus in commini ipsanr divinam bonitatem . In particulari autem unus eflectus est ratio alterius, ut dictum est. λ eor. ar. Ad tertium dicendum , quod ex ipsa bonitate divina riatio sumi potest pris stinati nis oliquorum, Ireprobationis aliorum. Sic eniim Deus dicitur omnia
Propter suam bonitatem secisse, ut in rebus divina - uitate
403쪽
vitates reprs lentetur. Necesse est autem, quod divina bonitas, qus in se est una, & simplex, multiformi ter reprεsentetur in rebus propter hoc quod res createt ad simplicitatem divinam attingere non possunt. Et inde est , quod ad completionem universi xequiruntur diversi gradus rerum , quarum qusdam altum , .& quetdam infimum locum teneant in universo. Et ut multisormitas graduum conservetur in Tebus , Deus permittit aliqua mala fieri , ne multa bona impediantur, ut supia dictum est. c g. a. oe colit. ex Aug. I. I. ad Simplieian. q. a. ω de bono Persever. I. a. cap. 8. sic igitur consideremus t tum genus humanum, sicut totam rerum universitatem . Voluit igitur Deus in hominibus quantum ad aliquos, quos praedestinat, suam repraesentare boni intatem, per modum misericordiae parcendo, & qua tum ad aliquos , quos reprobat , per modum 3ustitiae puniendo . Et haec est ratio , quare Deus quosidam eligit, & quosdam reprobat . Et hanc caulam
assignat Apost. ad Rom. q. dicens: Veseus Deus ossendere iram, idest vindictam justitiae, Gr notam facere potentiam suam, sustinuit, idest permisit, in multa
patientia vasa ira apta in interitum , ut ostenderet d itias glariae suae in vasa miserisordiae quae praeparaυit in gloriam . Et a. Timoth. a. dicit: In magna domo non soIum suns vasa aurea , ω argentea, seseriam lignea, or milia, Ο quaedam quidem in honorem, quaedam in contumeliam. sed quare hos elegit in gloriam , & illos reprobavit , non habet rationem, nisi divinam voluntatem. Unde August.d, cit super Joannem. c Tract. 26. non remote a princito. 9. auare bune trabat, ει tuum non trabat , noli velle dijudicare, se non vis enare . Sicut etiam
in rebus naturalibus potest assignari ratio, cum prima materia tota sit in se uniformis, quare una pars
eius est sub forma ignis , & alia sub forma terrae a Deo in principio condita, ut sic sit diversitas speci
rum in rebus naturalibus . sed quare haec pars materiae est sub ista forma, & illa sub alia, dependet ex simplici divina voluntate ; sicut ex simplici v luntate artificis dependet, quod iIle lapis est in ista parte parietis , & ille in Mia , quamvis ratio artis habeat, quod aliqui sint in hac, & aliqui sint in illa . ' Neque tamen propter hoc est iniquitas apud Deum, si inaequalia non inaequalibus praeparat. Hoc enim esset contra iustitiae rationem , si praedestin tionis effectus ex debito redderetur , & non daretur ex gratia. In his enim, quae ex gratia dantur , pin
test Miquis pro suo dars, cui vult, Plus, vel
404쪽
QUAEST. XXIII. Am. U. VI milius, dummodo nulli subtrahat debitum absque praejudicio iustitiae. Ei. hoc est , quod dicit patea mili as Matth. ao. Teste , qtios tuωm es , vado , en non licvis mihi , quod volo , facere . '
EX art. habes primo: quomodo per rationem Priniicias errorem Trinitariorum dicentium , quod Deus propter alicujus bona futura praeordinavit alia quem ab aeternu . Secundo habes : quomodo per rationem ostendas errorem hunc iuste damnari a Comcilio inauseano canon. Ia. St aa. vide ad primuis', .& notationem fecundae. conclusiicinis. Si enim nemo habet de suo, &ci utique videtur , quod Deus propter alicuius na opera sutura non praeordinaverit, seu praedestinaverit aliquem ab aeterno . Item, i si tam les nos Deus amat, qualas, Sco videtur utique idem,
ruod immediate supra. Item a Concilio Trideminoess. texta, videtur in suo simili damnatus , quando canCn. tertio , sic ait. Si 'tiis dixerit , sene praevo Vniente Spiritus san ii adjutorio hominem credere ,, esperare , diligere , aut poenitere posse , sicut oportet , ut ei liniscationis grator eonferatur ; Anathemast. A simili ergo dicere A quod homo sine, praeveniente divino aciutorio mereri possit, utilini: p estiuati' nis N alia constratur, dicere, inquam, hoc, Conci lio ist i di nare 'ititur , & tanto magis , R iant xratia praedestinationis pluris est, quam gratia iustr scationis, ut patet. Caeterum, si vis, audi ordina .riam glossam Decreti a3. quaestio. Vasis irae. Ss vere c inquit volumus isqvi , non es conradendum squod futura bona sint eausa perio inationis . Haec ibi. Item merito damnari a Concilio Valentina, c ius definitimes in ta a. 8e 3. capitulis sunt . in haec verba. I. Depraesciento Dei , praesessinatione , oer gumsiouibus aliis , in quibus Dorum animi non parum scandalinari probantur , illud tantum firmi smarenenaxm credimus ς guod ex maternis Ecclest v seribus nos hausisse gaudamus , Deum praescire , or praescisse aeternaliter ω bona, quae boni erant factu .es, oemata, quae mali sunt gestiri , quia vocem ferripturg dicentis habemus , Deus aeterne, qui abscondia
ν- es cognitor, qui omnia nasii, antequam fiant Firiliter levemus , cs placet tenere bonos eum praesisse omnino per gratiam suam bonos futuros , γειν eamdem gratiam aeterna praemia acceptiarax , ma-Ios autem eum praescisse pest propriam malitiam malas futinos, o per tuam jusitiam aeterna uisiong da'
405쪽
mnandas , vix secundum psalmi tam , gula potesas Dei es, o . Domini miseraeordia, ut reddat uni Lque seeundum opera sua, nee morissulii malo ma
frientiam Dei imposuisse naressiare- , - aiiud esse non posssit, sed quod iue futurus erat ex propria υ
Iuntate , Heus , qui noυit omnia antequam sane , praescit ex Da omnipotentia, . ineommutabili ma- mate, nec ex praejudicio ejus aliquem, me ro propriae iniquitatis, credimus condemn: . Να λ os malos ideo Derire , quia boni esse non porum
n, sed quia ooni esse nesse ne , suoque visis in massa damnationis mariso , etfri or ginaia , vel et rem acturii permanserunt. Sed γ de maede inrisne Dei Hararie, cu 1 deliter piaret , -xta Apossesicam sinctoritatem , quae.dicis . an non babet odires1atem figulus Iuli ex eadem massa farreo MMavas in bono. rem , aliud vero in eont-Hiam 8 tibi η satim βλjungit quoci si molens Drus ostendere iram , Ο n ram farere potentiam suam sustinuit in mulas pariemrra vasa ira ama , sis praepa ma ad interitum , ut Uenderet divitias gratia suae M vasa misis icordiae , quae praeparavit in gloesiam r fideliterque fatemur p desinationem Hectorum ad istam , ω' praestaentiam impio m. sae mortem ς - - - tamen s Nandorum misericordiam Des maeetiine 'iseris- bo um, in damnatione aurem perituroris, huin m
in . Poenam sane malam merisum eorum D entem,
omnia vera , quae Deis Deus , perseverent in perpμmum , non possumus his addere , nec auferre , quae fecit Deus, ut timeatur . Verum aliquos ad malum
praedesinatus esse disina potinate , υidelicet , ut quas aliud esse non possim non Dium κon eredimus rβδ eriam , se funρ, oi tantum mali credere veline , otim omni daresationa , βίας in scana ono us ν
406쪽
LIIis anathema dicimus. Hucusque Valent;num Conincilium . Singula huius verba grandi . considerati ne pondera, quoniam & aurea sunt , & ad plurea quistiones decidendas damnando oppositum faciunt. Dixi ly damnando oppositum, quoniam ad hoc etiam valet auctoritas conciliorum provincialium, quale est Valentivum prsmisitim. Unde Concilium Nicaenum fecundum de hujusmodi Conciliis loquens in actione tertia , sic ait : Locales autem synodos non aυerea muν , sed magis amamus , amplectimur, Θ recipimus, earum etiam diυinitus inspiratas canonicas consitutiones, correditbnes , ω utiles earum legislationes summa observantia colimus. Item in canone primo sic: A sanetis Aposolis prius editos canones, oe a sanctis unisersalibus , oe loralibus onodis ampi
cientes, eos anathematinamus , qui ab ipsis anath
matristi fuere, deponimus, qui depositi fuere, nihilque his adjicimus , non inexolebiles c tit avari, aesentes, sed his, quae ab ilὶis consistita sunt, contenti sumus omnia Concilium Nicaenum. Per synodos locales intendit provinciales , quoniam eas distinguit contra universales, &qiu niana etiam provinciales restringi intur ad unum locum particularem. Non enim de omni loco ad synodum provincialem conveniunt Patres , quod fit in generali ἐsed tantum de loco uno , scilicet de illa provincia . Valent prsdicis Concilii Valentini definitimum AEtiam ad alia inulta in aliis articulis dicta , prout prudens lector per se considerabit . Si qui e Mo Doctores authentici videantur aliquando tenuiuse, vel scripsisse contrarium, exponantur, si possunt, pie secundum exemplar monstratum nobis ab An gelico Doctore erga Beatum Ambrosium hic , . ut , quoad fieri potest, securius procedamus, ne forte in Anathemata prsmissae Conciliorum impingamus , &hqresi Pelagian e vel in si,no verborum aliqualiteri appropinquare videamur. Tertio vides: quomodo e his vicissimi Angelica. hqc doctrina: declaretur, atquei
407쪽
oe ad Heb. I a. Iect. 4. fmAD sextum sic proceditur. Videtur, quod praedo. stinatio non sit certa; quia super illud Apocal. -3. Tene , quod habes , ne alias accipiat eoronam tuam, dicit Augustin. c Lib. de comen. γ gr. c. II. xom. 7. quod alius non es accepturus , nise ij aperdidem . Potest ergo & acquiri, & perdi corona,
vive est praedestinationis effectus . non est igitur pret- destinatio certa. a. Praeterea. Posito possibili, nullum sequitur impossibile . Possibile est autem aliquem praedestin tum, ut Ρetrum , Peccare, & tunc occidi: hoc a tem posito , sequitur praedestinationis effectum frustrari. hoc igitur non est impossibile. non ergo est praedestinatio certa. - 3. Praeterea . Quicquid Deus potuit , potest : sed potuit non praedes finare , quem praedestinavit i. ergo nunc potest non praedestinare . ergo praedestitiatio non est certa.
. Sed Contra est , quod silper illud Rom. S. Quos praescivir , hos s praedesinaυit , &e. dicit GIosmitur ex Aug. l. a. de don. perse. e. 14. parum aprin. to. 7. Praedesinatio es praescientia, pr paratio bene ciorum Dei , qua al. quibus ' eretis sime liberantur, quicunque liberantur. Respondeo dicendum, quod praedesinatio eertisse me, oe infallibiliter consequitur suum esse lum, nec tamen imponit necessitatem, ut feciser essectus ejus ex nerasmate proseniat . Dictum est enim supra , c M. I. hujus qu. J quod praedestinatio est pars providentiae. Sed non omnia, qus providentis subduntur , necessaria sunt ; sed quaedam contingenter eveniunt secundum conditionem causarum proxim rum , quas ad tales essectus divina providentia o dinavit. Et tamen providentiae ordo est infallibilis, ut supra ostensum est. q. 22. a. 4. J Sic igitur &ordo praedestinationis est certus , & tamen libertas arbitrii non tolli ur , ex qua contingenter provenit praedestinationis essetius. Ad hoc etiam consideranda sunt , quae supra diacta sunt cρ. I ar. II. . q. I9. an . de divina scientia,
408쪽
entia , & de divina voluntate , quae contingentialet a rebus non tollunt a Iicci certissuria , & infallibilia
Ad primum erito dicendum, quod corona dicitur essie alicujus dupliciter . Uno modo ex praedestinatione divina: & sic nullus coronam suam amittit . Iis modo ex merito gratiae . Quod enim meremur , quodammodo nostrum est ; & sic suam coronam liquis amittere potest per peccatum mortale sequens. Alius autem illam coronam amissam accipit , inquantum loco eius subrogatur δε non enim permittit Deus aliquos cadere , quin alios erigat , secundum
illud Iob 34. Conterer miatos , oe innumerabiles , flare faeier alios pro eis. Sic enim in locum A gelorum cadentium substituti sunt homines , & in locum Iudaeorum Gentiles . Substitutus autem iastatum gratiae etiam quantum ad hoc coronam e
dentis accipit , quod de bonis , quae alius seeit , in aeterna vita gaud ebit , in qua unusquisque gaudebit de bonis tam a se, quam ab aliis factis. Ad secundum dicendum, quod , licet sit possibile
eum, qui est praedestinatus , mori in peccato momtali secundum se consideratum tamen hoc est impossibile , posito , prout scillam ponitur, eum esse praedestinatum. Unde non sequitur , quod praedestinatio falli possit. Ad tertium dicendum , quod , cum praedestinatio includat divinam voluntatem , sicut supra dictum est , c, 4. huius qu. 3 quod Deum velle aliquid tercatum est necessarium ex suppositione propter immutabilitatem divinae voluntatis , non tamen abs in Iute: ita dicendum est hic de praedestinatione . um de non oportet dicere , quod Deus possit non praedestinare, quem praedestinavit, in sensu composito accipiendo ; licet absolute confiderando , Deus possit praedestinare, vel non praedestinare. sed ex hoc non tollitur praedestinationis certitudo.
EX articulo habes primor quomodo per rationem demonstres , merito inter regulas fidei catholicae c hic est liber Augustini de fide ad Petrum cap. 32. dici : smissime tene 4 cir nullatenus dubia res, omnes , quos vasa misericordiae gratuita bonitate Deus fecit , ante consistitionem mundi in ad ptionem Diorum Dei praedesinatos a Deo . Nequepcrire posse riiquem eorum , quos Deus praedosiniaυie ad regnum caelorum , nec quenquam reorum , quos
409쪽
Deur non praedesinavit ad vitam , uIIa possene Disari . P desinatio enim illa gratuita dona rionis in praeparatis , quia nos Aposolus ait pKed finatos in adoptionem 1iliorum Dei per Iesum Chri- sum in Estrum. Haec ibi. Secundo habes: quomodo
per rationem ostendas eos decipi, qui ex hoc, quod ςertissimam esse praedestinationem viderunt, vel a bitrii nostri libertatem 1 ustulerunt, Nel operum qu litatem nihil prodessie nobis , aut obesse dixerunt. Contra hos enim pugnat articulus in calce corporis. dicens ly Et ramen libeνtas arbitrii. non tollitur , ct in argumento primo ac fecundo , dum ad haec mPerum qualitatem, idest, bonitatem , vel malitiam facere aliquid in ista materia declarat . Per rati nem iratur interimas haeresim Melans honis dicem lis : Si ad praedestinati Oriem referas humanam U Iuntatem; nec in internis, nec in externis ulla est libertas, sed eveniunt omnia juxta praedestinati nem divinam sup. q. πνt. 6. Item haeresim qu
rundam Idiotarum in Bouandis , cir misera Is34. tam , κυ-nso Casim reserente , dicentium, eXsbia praedestinatione , & praescientia divina Gmnia pendere, & nulli homini bonum opus prodesse, aut malum obesse. Item haeresim P demnatorum c fiehuius auctores vocat Sigibertus monachus in suis chronicis dicentium, praedestinatis ad vitam aete nam a Deo quaeclinque scelera ab eis commissis non obesse, & pie viventibus bonorum operum laborem non pri desse , si a Deo ad mortem sunt ordinati .
centis , praedestinatum a Deo ad vitam , etiamsi ipse m Ha opera agat, nunquam posse esse memira umdiaboli, & praedestinatum ad mortem , quantumcumque ipse bene vivat, nunquam posse esse membrum Dei, & si aliquando sit in qratia secundum Praesentem iustitiam , tamen nunquam esse partem Ecclesiae . Tertio habes et quomodo per rationem os ei das , omnes has recte damnari a Concilio Confan
Universas enim similes in sensu positiones, ut sulit praedictae intelligitur damnasse lancta Eccle
quando unam illarum expresse damnavit . Vide s Pra quaes. 22. Quaest. I9. articuL 8. Item a Gen. q. ubi dominus alloquitur Cain reprobum di-
s: Nonne, se bene egeris, recipiest Gasi dicatron est dubitandum de hoc . Sed , inquit, sub te erit appetistis rutis , ω tu dominaberis tui , sci licet,
peccato . Poterat reprobus hic dicere : ex quo ego sum reprobatus a te , non possum non Pec rem
410쪽
ideo audit, sed sub te erit appetitus tuus, & tu d minaberis illi . Quasi dicat ei Deus : Non est hoc
verum, quia per reprobationem meam non tollitur
qua libertas ad dominandum appetitui peccati , nec tollitur hoc , quod bona opera , si ea seceris , tibi prosint, & ab oppositis non tollitur libertas ad peccandum praedestinatis ,, neque hoc quod mala , si ea feceri ut , eis. obsint. Ex his videtur , quod Catii erat limbutus praedictis baeresibus, quando has ab emente praemissis verbis Dominus evellere conatus est . si arto vides : quomodo ex his vicissi in Ai1ge Eoa firmetur couclusio.
T , Ut um numerus praede natorum in sit certus.
AD,Septimum sic proceditur. Videtur , quod nu merus praedestinatorum non sit certus . Num rus enim , mi potest fieri additio , non est certus: sedZnumero praedestinatorum potest fieri additio , ut videtur.' dicitur enim Deuteron. I. Domin&s Deus nossero addat ad hunc numerum multa millia: Gloccordinaraa definitum apud Deum., qui novit, qui sunt ejus . ergo numerus praedestinatorum non est
. a. Praeterea . Non. Potest assignari natio , quare magis in hoc numero , quam in alio , Deus homines praeordinet ad salutem : sed nihil a Deo sine ratione disponitur . ergo non est certus numerus frivandorum praeordinatus a Deo. - 3. Praeterea . operatio Dei est persectior , quam operatio naturae: sed in operibus naturae bonum invenitur, ut in pluribus , desectus autem , & malum ut in paucioribus. Si igitur a Deo institueretur ii merus Lalvandorum , Plures essent salvandi , quam damnandi vi cui is contrarium ostenditur Matth. 7.
ubi dicitur 3 Lata , oe spatiosa es 'ia , quae ducis
ad perditione- , oe multi sunt, qui intrant per eam. Angusa es pina , in arisa via , quae sicit ad viaram, pauei sum, qui in niune eam . Non ergo est praeordinatus a Deo numerus falvandorum. Sed Contra est, quod August. dicit in lib. de eo reptione , S gratia . c cap. I 3. to. 7. Certus es pν desinatorum numerus, qui neque augeri potes, ne que minui. Respinuleo dicendum , quod numerus praedesti na