장음표시 사용
71쪽
i fort. se re odit, ut ea 1 opus sit. lepromat: E
sis, quae siensiuam fons Ct, atque etiam ipsa fiensius
eri, natisralem Nem habet, quam intedi ad ea, qui bin movetur, itaque alia xis sic arripit, ut bisssatim utatur, aliqua 'sic recondiri '.' ἡ quibus memoria oritur. cetera a stem similitudinibus conriituit: ex quibus esciuntur notitia rerum: quas Graeci tum oνρἰας , tum v ολκιες Nocant. eὸ cum accessi ratio, argumentique conclusio, rerumque innumerabilium multitudo, tum oe perceptio eorum omnium apparet , ct io
eadem ratio profecta his gradibus, ad sapientiam pisuenit. Ad rerum igitur scientiam, Nita , comstantiam aptissma,cῖm fit mens hominis, ampi
-: piin dixi,xerbum e verbo exprimentes, comprehensi r sv ς dicemus, cum ipsam sper se amat nihil est enim ei veritatis luce dulcius9 tum etiam propter usum. quocirca etiam sensibus utituriet arteis escit, quasi sensus alteros : que eὸ philosophiam ipsam corroborat, Ni Ῥirtutem essciat, ex qua re 1 ovna Nita omnis apta sit. Ergo hi, qui negant quidquam posse comprehendi Paec ipsa eripiunt vel instrumenta, vel ornamenta vitae:νel potius etiam totam Nitam euertunt funditus ipsumque animal orbant animo i docile sit de temeritate eorum, . Froindὸ s perinde Ut causa postulat, dicere. Nec ver3 satis constituere possum , quod sit eorum consilium, aut quid velint. interdum enim cum adhibemus ad eos orationem hurusmodi: Si ea, qua disputentur, Nera
non sint, tum omnia fore incerta:rsondent.Quid ι οerro istud ad nού num nostra culpa esἰ naturam '
72쪽
accusa, quae in profundo veritatem, ut ait Demo critus,penitus abstruserit. Alii autem elegantius, qui etiam queruntur, quod eos insimulemus omnia incerta dicere: quanti que intersit inter in- 1 certum, et id, quod percipi non post, docere conantur, eaque distinguere Cum his igitur agamus, qui haec distingunt: illos, qui omnia sic incerta dicunt, νt, Restarum numerus, ' par, an impar, nesciatur, quasi desseratos aliquos relinquamus. Nolunti o enim, ct hoc quidem Nel maximὰ animaduerteba os moueri,probabile aliquid ese, di quasi verim mile, eaq; πti regula et in ageda Nita, o in quere
do, ac diseredo, 3 h Quae ista regula est veri oe sals,si notione veri ct false, propterea ea non posi s sunt internosci, nullam habemus e na, si habemus,
interse oportet, ut inter rectu, P prauu,sic inter veru, ct salsus nihil interest, nulla regula est: nec totest is, cui est visio veri,falsique c5munis, Nilu
habere iudicium, aut ullam omnino veritatis no-ao iam. Nam, cum dicu hoc se Vnum tollere,πt quidquam possit ita videri, Ni non eodem modo *falsum etiam possi ita Nideri, cetera autem concedere faciunt pueriliter . quo enim omnia iudicantur, sublato, reliqua be negant tollere . νς, se quis, aue quem oculis priuauerit,dicat, ea, quae cerni pos sent, non se ei ademisse. Vt enim illa oculis modo cognoscuntur, sic reliqua visis: sed propria veri, non commum Neri, ct fas nota. ' quamobrem, siue tu probabilem νisionem, siue improbabilem et qus non impediatur,vi Carneades volebat, siue
aliud quid proferes, quod sequare: ad vistum illud,
a L. par, an impar sit. De scitur, q ι si desperatos aliq.b v. e. & L. Quae est ista regula, si notionem veri, e L. filsum etiam posticvideri,
non impe diae: siue improbanilem,
73쪽
muni signo notari aio P., L. vere illud qmdem implessum ianimo, atq. in mente, neque al. Vele
48 1 VcVLLυς. de quo agisnus, tibi erit reuertedum. In eo autem, si erit cῖmunitas cum falso, nullum erit iudicium, quia proprium in communisigno notari non potest .sin autem commune nihil erit:habeo, quod volo. id enim quaero, q d ita mibi Nideatur Nertim, Υt non possit idem fit Jum videri. si ili in errore versantur cis conii icti, ac iudicio veritatis coacti,perspicua a perceptis volunt dissinguere, conantur olendere, esse aliquid perspicui. hverum illud quidim impressum in animo, atque in mente, neque id tamen percipi, ac comprehendi posse. quo enim modo per iche dixeris album esse aliquid, cum possit accidere, νt id, quod nigrum sit, album se videatur e aut quo modo ista aut perspicua dLcemus, aut imprcssa subtiliter, cum sit incertum, is
veri', inanit/rne moueatur ἰ Ita neque color, ne-pse corpua, neque Veritas, neque argumentum, nec ie sensus, neque perspicuum ullum relinquitur. Ex hoc illud his υμ venire solet, ut, quidquid dixerint , a quibusdam interrogentur. Ergo istuc quidem percipi ' Sed qui ita interrogant, ab his irridentur. non enim νrgent: νt coarguant, neminem
ulla de re posse contendere, neque asseueraresne aliqua eius rei, qnam sibi quisque placere dicit, cerra, propria nota. od est igitur illuc vestrum i εprobabile enam si, quod cuique occurrit, primo quasi a pectu probabile ridetur, id confirmatur: quid eo leuius e sn ex circumspectione aliqua, ct accurata consideratione, quod visium sit, id se dicet sequi: tamen exitum non habebunt: primum quia
his Nisis, inter qua nibit intereri, aequalitas om-'nibus
74쪽
nibus abrogatur fides:deinde, cum dicant posse accideresapienti, ut, cum omnia fecerit,diligenti* meque circumspexerit, exsistat aliquid, quod νerisimile videatur , ct ab seu longissim8a vero: quos modo,'si magna parte quidem, vi Alent dicere, ad a V si magna erum ipsum, aut quam proximὰ accedant, con, ' ζ' deresibi poterunt e vi enim confidant, nisum his esse debebit insigne Hri. V quo obscuro, oppres b r. quo o D, quod tandem νerum bi uidebuntur attingere' ophi 'Vitat o Quid autem tam obscurum dici potest, quam clim v. ita loquuntur e Eu hoc quidem rei illius signum, aut argumentum , ct ea re id sequor: sed seri potest, ut id, quodsignificatur, aut alpumsiit, aut ημhil' omnino.Sed de perceptione hacten-.si quis i. a 3 enim ea, quae dicta flunt, labefactare volet, facili, etiam absentibus nobis, veritata Ie ipsa defendet. His satis cognitis, qua iam explicata sunt, nunc de
assensione, atque πρrobatione, quam Grsci Uvγκη e al. dea=νocant,pauca dicemus: no quod non latus p-batione., o locus sit: sed paullo aut e iacta sunt fundamenta. 4 dat.naeum, nam cum Nim, que et infensibus, explicabamus, disicissis: simul illud aperiebatur, comprehendi multa, est '' 'percipi sensibuι : quod feri me assensione non 'oten . deinde cum inter inanimum,inanimal hoc maxim/ intersit, quod inanimum nihil agit, anti . . mal agit, aliquid, cnibit enim agens ne cogitari quidem poteIt, qualesito aut ei stnsus adimendus est aut ea, que en in nosti sita pote Hate, x red- denda assensio. At Nero animuU quodam modo eria 3ο , Pos neque sentire, neque assentiri νο-lunt.etenta necesse ectivi lancem in libra,pondo M. D ribus
75쪽
ribus impositis,deprimi sie animum perspicuis cedere. nam, quo modo non poten animal ullum non appetere id, quod accommodatum ad naturam appareat:*raci id ομειαν appellant sic non potest omiectam rem perspicuam non approbare. quamqμa, sy illa,de quibus dissutatum eis, era sunt, nihil attinet de assensione omnino loqui. qui enim quid percipit, assentitursatim: sed haec etiam sequuntur, nec memoriam sine assensione posse constare,
neque notitias rerum, nec arteis: idque, quod maximum ess, ut sit aliquid in nostra potestate, in eo, qui rei nulli assentietur, non erit. Vbi igitur Vimius, 'si nihilstum es in ipsis nobis e Maxim/ autem absurdum, vitia in ipsorum esse potestate, neque peccare quemquam nisi assensione:hoc idem 1 sNirtute non esse: cuius omnis constantia, ct firmitas ex his rebus conflat, quib. assensa est, ct qμα approbauit . omninoque antὰ videri aliquid, quam agamu , necesse est: eique, quod visium sit, 'ossentiatur. Quare qui aut visum aut gensum tot o Llit, is omnem actionem rostit ἐ vita. ne ea videamus, quae contra ab iis dissutari solent. Sed prius potestis totius eorum rationis quasi fundamenta cognoscere. Componunt igitur primum arte quandam ς de bis,quae visa dicimur:eorumque Vim, x so genera definiuntiin his, quale sit id, quod percipi, ct comprehendi post:totide verbis, quot Stoici. deinde illa exponunt duo, quae quasi 4 contineat omnem hanc quanionem rauae ita videantur, Ni etiam alia multa, eodem modo τideri polynt , o
que in bis quidquam intersit: non posse eorum alia percipi,
76쪽
percipi, alia non percipi: nihil interesse autem,no modosi ex omni parte eiusdem modi sintsd etiams discerni non possint. quibuspositis, πnius argumenti conclusione tota ab his causa comprehendis tu composita ' autem ea conclusio sic est: Eorum, a q v e. nox
qua Nidentur, alia verasunt, aliasalsa: ct quod falsum est, id percipi non potes: quod autem προrum Nisum est, id omne tale est, ut eiusdemmodi qfalbum etiam possit videri: Et, qua visa sunt eius, io modi, tiniis nihil intersit, non potest accidere,ut eorum aliqua percipi possint,alia non possint:Nutilum igitur est visum, quod percipi possit. Quae autemsumunt, i concludam id, quod voluntrex his 'duo sibi putant concedi. neque enim quisequam re- i s . ea fiunt baec: Qua νisa falsa sint, pereipi ea non possee: O alterum, Inter quae visa nibit imtersit, ex his non possie alia talia esse vi percipi possint,alia Ni non possint.reliqua ver), multa, et ν ria oratione defendunt. quae sunt item duo: unum, aeo Forum,qua videantur,aliud verum esse,aliud al- sum:alterum,omne visium, quodsita vero,tale esse, quale etiam 4 falso possi esse. Haec duo proposi-
non praeteruolant, sed ita dilatant, Ni non me- diocrem curam adhibeant, O diligentiam . diutu, . eo quidem magnas:WL . , m- insensin: deinde in ea,quae ducuntur a se LM a, ct ab omni consuetudine: quam obscurari vo- 'lunt. tumperueniunt ad eam partem, ut ne rati ne quidem,et coiectura ulla rei percipi post 'c, . io Vssi*ersa concitat etiam minutius. Ut enim
'desensibus hesernosermone νidistis,it facian
77쪽
cere habeat, cur illa &c. al. quid tum dicere hab.d L. vel quod ea definiti OisDM exyl.
de reliquis: in singulisque rebus, quas in minima dispartiunt,Nolunt efficere, bis omnibus, quae visa sint, veris, adludia esse falsa, quae a veris nihil differant: ea cum talia sint, nihil posse comprebendi.
Hanc ego subtilitatem,philosopbia quidem dignis s
simam iudico, sed ab eorum causa , qui ita disserunt,remotissimam Aefinitiones enim, partiti nes,V ct horum luminibus νtens oratio, tum similitudines, diligimilitudintique, ct earum tenuis Oacuta dininctio,fidentium est hominum: illa, Vera, t cier firma, ct certa esse, quae tutenturi non eorum,
qui clament, nihilo magis vera illa esse, quam Diasa. quid enim aganis, cum aliquid definierint,r get eos quilbiam, num illa definitio possit in aliam rem transferri quamlibet'si posse dixerint: φ quid i enim dicere habeant, cur illa vera definitio sit e se negauerint:fatendumst, F quoniam νel illa veridi finitio transferri non possit in falsum, quod ea definitione explicetur, id percipi posse:quod mini-mὸ illi volunt Iadem dici poterunt in omnibua partibus. Si enim dicent, ea, de quibus disserent,st dia lucid8 perspicere, nec ulla communione Nisiorum impediri: comprehendere ea se posse fatebuntur. su autem negabunt vera misa a salsis posse dictingui, qui poterunt longius progredi occurretur snim, sicut occursum est. nam concludi argumentunon potest, ' nisi his, que ad concludendum sumta erunt,ita probatis, Ni falsa eiusdemmodi nulla possent se. ergo se, rebus comprehensis, perceptis, nisa, progressa ratio haec eociet, nibit posse c5- . prehendi: quid potess reperiri, quod ipsummi re- 'punet
78쪽
rionis hoc profiteatur , se aliquid patefactuaram, quod non appareat, quo id facilliss assequatur, adhibituram ct sensus, est ea, quae perspicua sint;
3 qualis est inorum oratio, qui om nia non tam se, quam videri volunt e Maxim/ autem conuincumrur, cium haec duo pro congruentabua sumunt tam
Nehementer repugnantia: primum se quaedam lfalsa visa:quὸd ciem volunt,declarant quaedam efio se veru: deinde ' ibidem, inter falsa Nisa, O vera a ibidem, vi nihil interesse. t primam flumseras,tanquam interesset.ita priori ponerius, posteriori superiua nolungitur. Sed progrediamur longias, ct ita aga- mus, ut nihil nobis assentati se videamur: quai ab his dicuntur, sic persequamur, ut nihil in pra- teritis relinquamin. Primtim igitur perstutiitas 'ista, quam dia imin, satis magnam habet νim, ut ipsa pcrsese, ea, quaesint, nobis ta viset,indicet.
Sed tamen, Ni maneamuta in perspicuissemius, Oao constantius, maiore quadam opus es vel arte, vel
diligentia , ne ab iis, qua clara sent ipsa per Jese, οὐ praestigijs quibusdam, captionibus deposta .mur. ηa, qui Noluit subuenire erroribus Epicurus, ijs, qui videntur conturbare νeri cognitionem, di
as xitquesapientis esse, opinioncm a perspicuitate s iungere: h nihil fecit. ipsius enim opinionis errorε '' KA. ζ' ηnusto modo sostulit. 6amobrem csim dus causa Ilii . e. ndi
peroicuis, ct euidentibus rebus aduersentus: auxilia totidem sunt contra comparanda.aduersatur enim primum, quod parum defigunt animos, σintendunt in ea, qus perspicua sunt, νt, plorata D s luce -
79쪽
non pose luce ea circumfusa sunt, ' pqssint agnostere: ait , quod fallacibus, ct captiosis interrogotionibus circumscripti,atque decepti quidam cum . eo dissoluere non possunt, desciscunt a veritate. oportet igitur oe ea, quae pro perspicuitate reston sileri possunt, in promtu habere, de quibuπ iam diximuU: ct esse armatos, νt occurrere posmus imi terrogationibus eorum, captionesque discutere. quod deinceps facere constitui. εxponam igitur generatim argumenta eorum, quoniam ipsi etiam il- iola solent non confus/ loqui. Primam conantur ne errimulta posse videri ess , quae omnino nutila fiunt, cum animi inaniter moueantur eodem mo-
. do rebva ijs, qua nulla sint, ut ijs, quae sint. mcum dicatis,inquiunt, visa quaedam mitti adeo, e i si, quae in lut ea, b qua in somnisse Nideantur, quaeq; oraculis, : i in o.v. e. culpi tys, extuς declarantur: haec enim aiunt pro-c-deςlaxen a Stoicis,quos contra dissutantu quaeriit, qηonam modosalsa Nisa γssint, ea deus escere possit probabilia: que autem pland proxim8 ad Nerum 1 oaecedant,escere non post ' aut, si ea quoque posset, cur illa non possi, quae perdisciliter, interno-L. eur non scant r tamen' si haec,4 cur non inter quae nihile deinde, cum mens moueatur ipsa pernnino I sese, Ni ct ea declarant, qua cogitatione deping, i smua, ct ea,qua Vel furiosis, vel dormientibus vi denti iri nonne, inquiunt, verisimilesiit, sic etiam
V e. era il- mentem moueri, Ni non modo interno sicat, ' visariri. 'aut'' Nera illa sint, an ne falsa, 7 sed ut in his nihil in- ix tersit omnino e ut, siqui tremerent, ct exalbesce' i orent Mel ipse per se, mqtu mentis aliquo, vel obiecta
80쪽
au terribili re extrinsiecus, ' interesset, qui ala nihil vedistingueretur tremor ille, pallor, V neque, Ut iunguerere quidquam interesset inter intestinum, et oblatum.
ToIIremo si nulla visa sint probabilia, quae Vas sint,alia ratio es.sinautem fiunt:cur no etiam qua non facilὰ internoscantur e cur non ut plan/ m- πsuu p hil intersit e praesertim clim dicatis, sapientem in furore suntnere se ab omni assensu , quia nulla invises distinctiρ appareat. Ad bo omneis visionesao inaneis Antiochus quidem O permulta dicebat, ct erat de hac una re unius diei disputatio. mihi autem non idem faciundum puto: sed ipsa capita dicendaret primum quidem hoc reprehendendum, quod captiosis o genere interrogationis νtum
a s t r: quod genus minimZ in philosophia probari fo-le cum aliquid minutatim, gradatim additur, out demitur.Sorito hos vocat,d qui aceruum e*- d Art. quinciunt uno addito grano. Vitiosium sanc O capti sum genussc enim adscenditis: Si tale visum o , o lectum est a deo dormienti, ut probabile sit, cur non etiam ut valde νerisimilee cur deinde non,νt . di ciliter a Nero internoscatur 'ς deinde , Ni ne internoscatur quidem'postrem) ut nihil inter boeest illud inter sit ' Huc se perueneris, me tibi primust, quidque concedente: meum vitium fuerit. sin ipse tua sponte procesi eris:tuum. Quis enim tibi ded rit,aut omnia deum possemul ita facturum esse, si post'quo modo autem flumis,ν si quid cui simile Us: pos sequatur, mi etiam internosci dociliterio deinde, t ne ix internosci quidem'postre- 'mo, ut idemsit' fν si lupi canibus similes: eosdem d dices