장음표시 사용
61쪽
a D nstratio Existentia , tus 'quoque circularis est , sec. Oracles of
'reason, i. e.) Oraculum Rationis pag. ZI1. Aut talia sunt argumenta, quae solummodo probant, aliquid necessarho existere ab aeterno, quod nemo , quoad novimus, dissitetur; impossibile enim videtur, ut suo Inarte sine ulla causa e nihilo quid exsiliat, aut in nihil revertatur. Sic inant sua verba :
celL Lucano' Mundus debet esse aternus , . quia contradictorium est , Universum ha-
i huise mitium, nam se habuisset initium , rum ab aliquo causatum fuisset, se conse-
i quenter non esset Universum. Et hic in com- 'pendio summam libri totius habes Oresti. Unde patet, illum nullo modo asserere, materiam esse per se existentem , ut eo dem struat Intemgentiam vel Montem , sed hoc unum contendit, ut necesse esse ostendat, in universe Ens aliquod aeternum existere. Ea etenim, quae de necessitate absoluta partium atque ordinis in Univerib adducit,
plane sunt sui vidimus) ineptissima, & nullo
62쪽
atque attribxtorum Dei. 43 modo probata; & in quibusdam locis huius libri Ocesti, di in aliis ejus fragmentis, ille ipse supponit, & fateri cogitur expresse,
quod etiamst: necessitas omnium rerum in Universo statuatur, nihilominus tamen ista necessitas emanare debet ab aeterna mente. Το ἀκίητον λογον ἔμ- Ocell. Lucan. de leg. fragm. Aliquid immobile ditanum ratione utens.
voluptatem P sed propter alios nobiliores
Aristoteles magnus quoque suit mundi aeternitatis assertor, sed non ea mente, ut existentiae, potentiae , sapientiae & bonitati Dei sese opponeret, e contrario ideo hare asseruit quod crediderit, Deum utpote causiam primam atque aeternam, debere ' aquo habere effectum aeternum quoque, puta Universum. Tantum enim abhorruit '
63쪽
ab opinione eorum qui supponunt, materiam originem &causam omnium ro rum , ut e contrario passim pronunciet, Deum esie Ens intelligens. incorporeum, primum motorem omnium , illum tamen
immobilem ; insuper expresse affirmat , si nihil esset in Universo praeter materiam , tum nullam fore causam primariam , sed causarum progressum in infinitum, quod illo iudiee absurdum est. Graece sic habeto
seil. esse immortalem, Diogen. in vita Artistotelis. Tο-κινῆν αῶν τον, motorem esse immo item Aristot. Met phys -- ει ρεγε
. ἀα αὼ ibid. Si nil esset in mumdo prater materiam semsbilem , tam nussus esset rerum ordo, seam harum progressus inis tuim, quod ahq surdum est.. Illos vero philosophos quod attinet, qui expresse docuerunt materiam , non selummodo esse aeternam, sed etiam independetrirem, & per se existentem, & cum Deo co. existentem independenter, ut secundum vel alterum να--m; sed materiam iu
64쪽
ctque attributorum Dei. Os nullo sensia per se posse existentem, in huius capitis ingressu docuimus. Et infra de unitate Dei quando sermonem habituri, de industria sententiae huius falsitatem fusius ostendemus. Quicquid sit de opinionibus Platonis de materiae natura & origine, de Universi tamen formatione nihil illo distiu-ctius aut clarius esse poterit. Afirmat enim expresie fciisse com positum a Deo providentissimo , sapientissimo, & inter omnes antiquos philosephos , nullus est qui tam magnifice loquitur quam ipse Plato de Naa
ζ παντος, opifex se pater omni
ω τὰ ἐν αL ,--ο γῆς απαήlα εργασαμεν. de Repub. Lib.Io. Deus nimirum terram , caelum atqne Deos omnia . qua stib terra or in infernis sum operans. Tamen quod attinet tempus in mationis mundi, videtur apud eum fuisse indefinitum, cum dicit etπασα αναγκη τον λκοσμον . ώγωνα τινος ειν- , necesse est ut
Mundus alicujus si timeto. Plato in Tiamaeo, quae verba in nostris codicibus satis uni imperfecta a Cicerane ita sunt latine
65쪽
ψ6. Demonstratib Existentia . reddita: Si ergo generatus est mundus stad id esse pus est, quod ratione sapient-que comprehenditur, atque immutabili a-rernitate continetur. Ex quo sicitur, ut si necesse hunc, quem cernimus mundum, Ismulachrum aternum esse alicujus ater Cicer. de Univem Qui autem a Deo quidem factum fatentur, non tamen eam volunt remporis ha, here, 'd sua creationis initium ut modo
quodam 3, initelligibili, semper sis factus. August. de civit. Dei Lib. IL Cap. m. . ' De mundo , & de his quos in mundo deos a Deo factos scribit Plato, apertissime dicit eos esse coepisse, & habere initives verum id quomodo intelligant, invenerunt Platonici) non esse hoc vid licet temporis sed substitutionis iniciumsita. Lib. Io. p. 3I. Sed mundum quidem fuisse semper, philosophia auctor est 'conditore
66쪽
rique attributorum Dei. 47 ' i
uκετι δη η ομοτιμ', Zacharias Scholasti. d pur. hensius hm reddit, quod sicut umbra coama es corpori tamen dignitate inferior ita est mundus coaeternus est Deo quamvis dignitate inferior. Sicut enim , isquiunt, natonici)sipes ex aeternitate semperfuisset in pulvere,semper et oubesset vestigium; quod tamen vestigium a calcante factum , nemo dubitaret nec alterum altero prius et, quamvis aberum ab altero factum. esset: Sic, inquiunt, o mundus atque in:
Mo dii creati, or semper fuerunt ρ semper lexistente qui fecit is se tamen fani Iunt.
August. de civit. Dei Lib. D. p. 3I. Platonis inquam assectae videntur sic il tum saltem intellexerunt, ut nullum defi nitum formationis mundi tempus statuat ς , ita ut Platonis creatio non denotet crea trinem in tempore, sed ordine naturae so- Iummodo, causialitatis & dependentiae, hoc est, cum voluntas & vis agendi in Deo sidaeterna non secus ac eius essentia, effecta voluntatis istius & potentiae, similiter Iuntati di potentiae, coaetaneae & duratio-
67쪽
G Demonstratio Existratu . . - ne commensurabilia iura supponuntur . quemadmodum si sol aeternus, & lux quoque esset aeterna, & si corpus opacum esset aeternum S umbra eius quoque aeterna
foret, & impressio sigilli corresponderet sigillo, si horum effectorum caune suppo-- nantur esse aeternae.
Ex quibus manifestum est temere &st stra Atheos hujus temporis gloriari de amthoritate Antiquorum de aeternitate Universi, posito enim casu eam opinionem esse
veram sui est falsissima) nihil inde proven- tus nostris adversariis , antiqui quippe Philosbmi nusquam quod faciunt recentiores)
negarunt este cautim intelligentissimam &sapientissimam in Univeris, multo minus , ejus loco, brutam & materiam in artem, ut causiam omnium rerum posuisse inve- hiuntur. - iII. Altera ratio, quare probando mum dum materialem non posse esse causam pri- lmam incleatam, independentem & per se lexistentem, argumentum vulgo petitum ab absurditate impossibilitate progressus causarum in infinitum plane negleximus, haec est ;-issum rutum qua
68쪽
i tumuis in se verissimum, nunquam tamen ' urgeri poterit usque eo ut convincantur de eo assiciamur Athei, quos nequaquam dociles & animo dispositos in hanc palestrami descendere supponimus, impii, quippe,qui Scholasticorum distinctionibus tantum tria buentes quantum est minimum , possibili, talem aeternitatis mundi nunquam potamus ita refutare,quin Atheus retorserit Argumentum contra Cuiuscunque entis aeter. ni possibilitatem , & consequenter argumentum esse plane nullum, sed dissicultatem esse tantummodo ex nostra inadaequata & obscura idea quam de aeternitate fodimamus. Mundum autem non esse ens necessario vel per se existens , sed ab alio Ente sapientissimo & intelligentissimo productum , Pla ratione evidentissime pota est demonstrari ut supra ostendimus adversus pervetsissimos quosque Atheos, sed tempus quod attinet, vel in tem- pqre stribe loqnendo suit creatus, 2la ratione dissicile est probata; ut videre est ex Antiquorum sensibus super hac quaestio. me sed revelatione probandum est. Pro. tiare enim si quis sustinuerit, non nosis da.
69쪽
ho Demonstratio Existentiari tempus aut spatium infinitum ex impossibilitate partium finitarum additionis in. gnitum usque & usque componentium, aut haurentium, aut ex imaginaria annorum, dierum & horarisi inaequalitate quae conti herentur in uno, milliarium, Vero ulna Tum atque pedum in altero in spatio puta nihil aliud est quam supponere infinita,
ex numero finitorum esse composita, id est, supponere quantitates finitas esse infinitorum partes aliquotas & c stituentes, cum revera res longe alias se habeat cum respectu infiniti plane eandem habeant proin portionem sive parvae sint sive maghae . plures vel pisciores) quam punctuin mathematicum tenet ad lineam . vel lineam ad superficiem, aut momenta respectu temporis, hoc est, proportionem prorsius rivIIam. Ita ut si quis disputaverit contra possibilitatem absolutam lyatii aut temporis infiniti mere ex eorum supposititia in-st qualitate numerorum partium suarum , quippe qui'Eon sunt infiniti partes consti- tuentes, sed proportione habita merum nishil; idem est ac si dissiputet : contra cuiusli-gniti existentiam ex numeris inaequali hus
70쪽
inque attributorum De thus punctorum mathematicorum vel li Dearum quae in eodem continentur, cum proprie nullos habeat in se numeros, sed numerum indole sua plane respuat. Similiter, nulli prorsus numeri , nullae quantitates possunt esse partes constituentes aut aliquotae insiniri, neque respectu hujus ut Iam habere proportionem aut ullo modo, cum illo nisi temere compari possunt di consequenter argumenta hinc petitae lane
IU, Entis per se & necessario existentis ' substafitia aut essentia nobis - plane lubet, i neqne ejus possibile est habere adsequatam ideam. Talem Tubstahtiam extra nos exul sere certum est squod supra demonstravL' imus ) insuper novimus negative, quid non est, scilicet, id non esse mundum materia- Iem quod amrmant Athei nostri temporis) superius quoque ostendimus: sed quoa ad substantiam suam vel essentiam quid est. i nos fatemur ingenue, hoc captum huma- . num mperare neque ullo modo comprehendi posse, quψd tamen ne minimum d hilitat existentiae eiusdem certitudinem an te demonstratam. Quia nosse aliquid mi G- i Da stere,