장음표시 사용
81쪽
dictum puta de motu. Et certe divertapartes,proprie loquendo aut denotat disserentiam & diversitatem existentiae, quae ne cessitati absolutae adversantur maxime, aut
saltem divisibilitatem realem vel mentalem significant, quae cum infinitate proprie siedictassunt incompatibiles. Corruptio, mintatio , aut quaqualis alteratio, motionem vel separationem paritum & finixatem inducant; Et qualiscunque autem compositio persectae simplicitati opposita, differentiam di diversitatem in modo existendi denotat, quae omnes cum necessitate plane pugnarit. Patet igitur Ens per se existens, strictissimo in sensu'maxime proprio infim- tum esse debeat,ut distinguatur Sopponatur
modo existendi rerum finitarum, quae nomnisi in uno loco semel adesse possunt, nobis equidem latet, neque possumus id magis explicare , quam infinitatis adaequatam ideam nobis formare. Nihilosecius Ens infinitum ubique esse praesens, verum est. quam quόd verissimum, quod nemo sapiens unquam negaverit, magis quam dari actu Ens aliquod infinitum existens.- Scholast,
ei quidem incruerunt bi Dei immensitatem
82쪽
utque attributorum ML 63 esse functum ,-2am aeteranitatem esse haec perplexa sint &hon intelligibilia, missa ea facimus in praesentia, ' Sed: hoc possumus ammare , quod quidem cuique sapienti atque bono debet sussicere, di quod nullus Atheus jure pbssit resipuere ; scilicet quod res creatae omnes, simul & semel, nonnisi in uno lo-
eo definito audesse possunt, ec res Corporeae eqvidem dc in uno loco , potenti e de acti. vitatis ratione habita, imperfecte admodum adsunt, successivo puta motu diversa- um partium , membrorum 4ζ orianorum sirorum. Contra causa prima quippe quae simplicissima, omniaque in se comprehenoem modo perfectissimo, omni tempore Atque interminatae immensitatis punctulo praesens est, tum essentiassiua simplicissima, Tum exercitio oninium suorum attributo. Tum, non secus aiae si, Immea tas ipsa non
eo nisi punctum. 'Vu. Ens per se existens oporte necessaris esse unum p hoc sequitur ex existentia necessariar necessitas enim simplicissima est uniformis , sine ulla possibili diversitate aut 'arietate , omnis quippe varietR
83쪽
aliqua eausa externa nascitur, a qua ne Miario quoque dependet. Suppositio enim duarum naturarum pluriumve per se necessario existentium. & a se invicem plane independeutium , hanc cuique obviam implicat contradictionem , Onirum cum harum naturarum unaquaeque ab alia independenter existere supponitur, illa alia vel aliae causae Soeteae, sine ulla contradictione, non existere cothodissime supponi possunt, di consequenter nulla earum necessario existit. Quicquid ergo necesiario existit, estea una essentia Entis per sis existentis : &quicquid ab ea differt, non existit necessa rio si quia in necessitate absoluta nulla datur existentiae diversitas. Infinitae res aliae praeter hanc existere possunt, sed nulla alia perie necessario potest existere , quia hoc pacto cum ea idem esset individuum, cum tamen. existimatur ab ea esse diversa. Et hinc iterum concludendum est, I. Unitatem Dei esse unitatem naturae vel essentiae . quoniam, ut perspicuitati stude mus, de ea solummodo volumus, . praesen
sermo passim intelligatur i quod ad pers narum diversi rem in ca elimia attinet
84쪽
atque attribulorum Dei. nimirum, num in unitate essentiae divinae, possint coexistere cum causa prima vel suprema,tales emanationes aequaliter aeternae, infinitae & perfectae, participatione ab luxa omnium divinorum attributorum, gradu in- ' finito Ic perfectissimo, prima originatione sui Qtummodo excepta , quam eum nulla communicat; de his certe ex ratione nihil Producere. possumuS ad Jeasdem stabilien - das , neque ad has veritates infirmandas, . ratio , nulla suppeditabit argumenta , des monstrando .rei Jmpossibilitatem ; & cuml accesserit revelatio , habemus, quo nobis satisfaciamus, & illis adhibeamus fidem.
a. Sequitur ex dictis impossihilitas dum rum principiorum differentium per se' n , Cessari0 e cistentium, bonorum puta S. Iorum, mundum placita aliquorum Philosophorum. : Quandoquidem enim existgm in per st in necessaria, α cqntradictio est maxima, duas, naturas vi ersas dari, qua-xum singula existerut persen corio, quod Vide supra hinc subito apstaret bini principii bonisi mali magna ab iurditaS. . . , Observemus insuper stultitiam & -- E nita
85쪽
66 Demonstratio Exstitue. nitatem spinosae , qui, cum natura perekistens necessario clebet esse una, inde prae postere deducit, totum Universeum & singu- la in eo contenta, esse unam, uniformem, necessariam & increatam substantiam substantia non producit alteram. Eth P. I. Prop. 7. Prater Deum nustaldari neque
leoncipi potest subsantia. prop. I . Cum
contra concludere debuisset, nimirum, quo-iniam in Universis omnia inveniri a se invi cem diversa, & prae se ferentia: signa arNitrii & mutationis manifestissima, sed neces-isitatis plane nulla) diversis insiper facultatibus ad diveriss fines obtinelidos instructa, nulla harum rerum consequonter per se nec rio existere potuisse, set ab aliqua eausa externa, id est, ab Ente alique o per se neces- . Brio existente omnino depέndere. Quod iis hunc ei um errorem es perniciosum duxit hominem , cui omneserius cogitatio- nes innituritur , e Iista absurdissima substan-.
id cujus conceptus, non indiget conceptu alterius rei , is quo formare d ear 'Defintios
86쪽
atque attributorum Dei. Qtinet existere, hoc est, ipsius essentia λυοι stat necessario existentiam. Et hic. Part. I. Prop. 7. Quae definitio falsissima est, aut nihil prorsus significans, & tum cadit tota moles huic innix3 , aut si esset vera , tum neque materia neque spiritus neque ulla alia .res finita qualiscunque in eo sensu esset substantia, s quod antea docuimus) sed Pluin ὀ-Εns scilicet per se existens , & sic non
obstante tanto demonstrationum apparatu,
illius scopo nihil omnino inserviet, qui huc nimirum redit, ut demonstret . in universo . nullam esse potentiam aut libertatem, sed singula quicquid ea sunt, esse necessitate ab luta. Res nulla alio modo , neque His ordine a Deo produci potuerunt , quam ' ducta sunt. Prop. 3b Suppqnamus,inquam, suam definitionem substantiae esse veram,
tuo tamen praecipuo scopo , nequaquam muccurreret ad ponendam puta. Omnium rerum fatalem & absblutam necessitatem t
έ niam ex hac definitione, neque mate-xia , neque spiritus neque quicquam .finitum essent substantiae, sed modi tantum. Qu*inodoquetest exinde, quod substantia sit Ens'
87쪽
68 Demonstratio Existens esse per se existentes 3 Ex necessitat is, quit, divina natura infinita infinitis modis hoc es, omnia, qua sab intestium infiniarum cadere possunt) sequi debent. Prop.i6.
Recte quidem, posito, causam infinitam pre se existentem , non esse voluntariam . sed ex mera necessitate agentem , vel potius' ab alio actum; quae suppositio in quaestiones praesenti est petere principium , & quod
attinet ea a Spinosia allata ad suam opinio- nem confirmandam , examinanda Venient in sequentibuS.
VIII. Ens per se existens, vel causa prima omnium rerum s debet necessario esse ' Ens intestigens vel mente utens. In hac propositione cardo quaestionis inter nos de Atheos agitatae merito ponitur; aliiquidem
- enim necessario existere, idemque esse aeter-t num, infinitum, causamque omnium rerum & originem non ita magnopere contrOVer titur, Athei enim, sive asserant, mundum ex se aeternum esse, tum ratione sormae, tum ratione materiae ; sive ponant, materiam solam esse necessariam , formam Vero Conin' tingenuem, vel quamcunque aliam hypo -
thesin sibi fingant, fateri debent necestario
88쪽
directe aut saltem indirecte. Ens illud per se existens non esse intelligens , sed mater. xiam pure inertem aut quod aliis verbis
tantundem valet agentem merς necessa Tiam , quod quidem agens in sensu magis proprio omni sensu carere supponitur, Remadmodum vetustiores, Ens per se exi--ΠS conceperunt, aut ejus intelligentia ab omni arbitrio & voluntate, vel facultate eligendi, respuendi, debet esse separatissima. secundum Spinosam, quod profecto excellentiae & perfectius ullius ratione habita,
in eodem redit, & cum vetustorum Atheorum opinione quam optime convenit, m
do clarius di distinctius loqui velint
. Ens autem per se existens sensu stricto maxime proprio, esse intellectum agemtem , a priori quidem non potest demonstrari, quoniam non satis percipimus, in quo consistitIntelligentia . nec satis Videmus, immediatum & necessarium quem ne-Σum, cuM cxistentia per se, quemadmodum Cernimus, Cum ea necessarib necti aeternitatem, infinitatem, unitatem &c. Sed a pD steriore, tantum non res quaelibet, in hoc
mundo spectabili, invicta nobis argument
89쪽
. suppeditant, ad hanc magnam veritatem: extra omnem controversiae aleam dilucide ponendam. I. Quandoquidem satis constat,in genera inesse rebus, facultates longe diversissimas, atque excellentias variosque persectionis gradus; oportet certe respectu ordinis cauiserum & effectorum, ut causa sit prior fiaeffecto , atque eodem excellentior; & con sequenter causia per se existens cujuscumque supponatur esse indolis)utpote omnium rerum origo, in se continere debet necessi rio , summum & supremum perfectionis gradum , quam in aliis rebus cernimus. lNon quod Hexistens per se ideo omnes
quascunque perfectiones in se habere necesse sit, quod quidem, etsi verissimum sit,' tamen non ita clare a priori demonstrari poterit J sed potius propterea , quod impossibile sit , ut sit persectio in effecto,
quae non fuit antea in causa r nam si eam habeat, ea perfectio a nihilo produceretur, quod contradictorium est. Ens autem im
tellectu destitutum omnibus perfectionibus hon esse praeditum . manifestissimum est, lErgo omnia in univeris a causa non intelis l
90쪽
Ilgenti enasci non possunt, quapropter Ensperse existens necessario est intelligens.
Vim huius argumenti, nullo alio modo possibili, Atheus quispiam evitare poterit, nisi aut assirmando nullam prorsus dari in . Universo rem intellectu praeditam, aut as serendo ipsam intelligentiam vel το inteLAgere nullam esse perfectionem separatam distinctam, sed compositionem esse meram ex figura & motu ortam, quemadmodum colores atque soni essio existimantur. Primam quod attinet Atheorum positionem , sua cujusque conscientia eam satis &abunde refellit & resutat. Alteram vero quod attinet , cui potissimum inhaerent Athei, absurdam esse & impossibilem, inferius docebimus, imo, Vel si largiamur eam esse veram, nihilominus tamen, eadem suppositione sequeretur , Ens existens per se esse intelligens & mente praeditum, quod in quarto hujus Sectionis argumento pro- habitur. Intermedio tempore το intesti- vel ipsam rationem perfectibnem esse, id negare esse absurdissimum , vel hoc, argumento probabimus.