장음표시 사용
101쪽
. Sanctus Augustinus alia incedit via ad explicandam Euangs listae mentc lib. 1. De consensu Evangelistarum, cap. dicensui tu quippὸ in iliis progeneratoribus bis numeratur , ides Iechonias, a quo facta erit quaedam in extraneas gentes deseri , quando in Babyloniam transmi ratum eri . Vbi autem ordo a r Elitudineflectitur, atque vi eat in diuersum tanquam an tam . facit: illud γod in angulo es, bis numeratur, in sine friticet i ris ordinis , o in capite ipsus is lanii. Vnde hic sanctus D
ctor ea ratione , quam suis verbis tam perspicuam facie, vuli: Iechoniam bis computandum , ante transmigrationem Babylonis cum priori seriet , & post transmigrationem, tanquam incipientem aliam seriem: Vnde , computato Iechonia in prima generatione,Salathiel pro secunda, dcc. per ordinem, Christus sola generatione humana complet I .
' Et quidem haud dubium est fidelibuς , omnes huiusmodi sensus intentos a Spiritu sancto fuisse: Vt scilicet ostenderet
Nariam cadere una generatione post Ioseph, cum ipse in eamdem cum Ioachimo, Virginis patre , generationem incideret. Voluisse item illam reflexionem, quam August. dicit de Iechonia propter transi nigratione ,significare. Insuper&iisden , verbis simul de semel duplicem Christi *enerationem, huma. ram de Diuinam , prout notauit Hilarius, indicare. Et ex .his etiam patet, quonam modo sint qa. generationes. Superest, ut rationem afferamus, cur ab Euangelista tres fuerint generationes neglectae. Et cum Ioram genuerit Och etiam, Ochodias vero lOam, Ioas deinde Amasiam, Amasias vero immediate genuerit OZiam, Euangelisti, perinde ac s. immediate fuerit Ioram Sc non Amasias oriae genitor, neg octis, Ochozia Ioa, de Ainasia, dicit Ioram genuisse Oziam . Huius rei rationem asseri idem Hilarius, de quo supra, a ooeci citer annis ante Mahomer . Ut scias. omnia haec non esse noua. Et non perspecta& animaduersa a Christianis, longe ante haec nostra tempora . Hilarius ergo in Comment. in Matthaeunican. t. se inquit. Consequens Utad es , Ut quia dis cis se
cuntam rerum dem nerationis istas orianem, me numerosiam, nee si cessone consareamieu inoque rei ratio, afratur; nonen levis causa es,ut afudin na rationes,anu urit ingesis; ct aliud referatur insumma, aliud oro teneatur in numero ; O-que ab Abraba q. ad D id I .generationes numeratae sunt r
od Da sique ad transmigrati mem Eablonis in quibus
102쪽
dam libris decem septem deprebenduntur . S d in bor non meu-daci , aut negligentiae citiuis est; tres enim ratione praeteritaesunt, nam Ioras genuit Ochoziam , Ocboetias vero genuit Ioam, Ioas deinde Amasam, Amasas autem Oziam ; ct in Matthaeo Ioras iam genuissescribitur, cum quartus ab eoste hoc ita , quia , ex gentili foemina Ioras Ochoetiam genuit, ex Acbabscilicet, qui Ierobes tabuit uxorem. Denique, per Pro betam non nisi quarta generatione in throno regio I atas quequam de domo Acbab
f rerum incitur: purgata igitur labe familiae gentilis, tribu
quὰ praeteritis iam regulis, in quarto generationum consequeutium Ohine numeratar. Hisc Hilarius. Ratio ergo, quare non recensuit Euangelista Ochoetiam . Ioam, & Amasiam, est odium impietatis Achab, cuius generationem omnino delendam comminatus est Deus per os Eliae,
ut resertur 3. Regum a r. num. a camsuper te malum ,
di demetam posteriora tua , edi intersciam de Achab mingentem
ad parietem, ct clausum, ultimum in Istael; ct dabo do mum tuam scut domum Ieroboam*j Nabat , o sicut domum Baasa Alij Abia quia egi si, Ut me ad iracundiam prouocares dic.
Hic fuit pessimus inter omnes Reges Istael, I orum cultui addictissumis, ita ut scriptura dicat ibidem 3. Reg. 2I. num.
2 1. Non fuit alter talissicut Acbab, qui venundatus es olface rei malum in eon pectu Domini; eoncitauit enim eum Iezab I refra, abominabilis fa ius es in tantunt,osequeretur Ido D. Erat autem Ochoatas filius Athaliae, filiae Achab & Iezabel,
unde erat ipsi nepos, Ioas vero pronepos , Amasias tandem ab Achab & Ierabes cadebat in . generationem; in F. autem Ozias, in quo erat iam purgata labes gentilis familiae: insuper veluti extincta memoria Achab post quartam generationem et usque ad hanc enim promiserat Deus se visitaturum iniquitarem parentum in filijs, ut Exod. ro. num. Non adorabis Idola, neque coles: erasum Dominus Deus tuus fortis, etesiiss,et i, tam iniquitatem patrum ius Adis,in tertiam, ct quarta generationem eorum qui oderunt me. Hac ergo de causa, & propterudium tanti cui toris idolorum ,& propter odium gentilis familiae, in texenda Christi genealogia fletur de tribus , & fiemςntio de quarta post purgationem labis, ut supra ex Hilario. Nec mendach nota aliqua ibi est, cum non solum eici possit filius, a patre genitus , sed etiam ab auis,& atauis usque ad
103쪽
im mediate gignant. generant tamen mediantibus filiis, nepotibus , pronepotibus &c. Vnde bene potuit dicere Matthariis Ioram genuisse Oaiam, cum fuerit ab eius pronepote genitus. Estque frequens usus in Scripturis, ut antiquiores, patres appellentur & genitores, ut patet in contextu ipso I .cap. Mattia.
dum dicit Christum filium David & filium Abrahae, sic dicens :Uber generationis Iesu Chris iiij David, ij Abrabi Et . Reg.
c. s. n. 26. Dicitur Athalia filia Amri, cum esset neptis , prout constat eodem cap. num. 18. Vbi eadem Athalia dicitur filia Achab, qui erat filius Amri, ut habetur 3 Reg. cap. 16. num.
29. Acbab vero Alius Amri regnauitsuper Israel &c. & ibi ter repetitur.Sed plura ad hoc adducere , est velle luci claritatem. addere..., , ἰά r tione soluitur dissicultas, quam proponis ad Arpha sui. I. Xad , Cainan, & Sale dicis enim, in Genesi haberi, qudd Ar-ν.itio caiisa, ph ad genuerit Sale, apud Luca aute Arphaxad ponitur pater, te sesita . Cainan , qui postea Sale genuisse narratur. Verum tamen uterque Scripturae locus dicit, secundum ipsius morem ,quo non
solum parentes immediatos, sed etiam mediatos, i progenitOres vocare solet; ut supra notauimus, quod in eodem cap. 8. lib. . Reg. eadem Athalia de filia & neptis Amri dicitur. Quare autem siluerit Spiritus sanistus in Genesi de . Cainan, quem postea explicauit per Lucam, posset esse aliquod mysterium, sed quia non adeo hic nobis magni momenti, propterea in hoc non immoramur: cum in aliquibus codicibus legatur, etiam in Genesi, de Cainan,ut etiam memini me legisse in codicibus quibusdam Arabicis,qui ex versione Io. Interpretum transi tisunt. Verum hoc parum refert, & scriptura ipsa negligere videtur, dum euinde in nunc dicit filium , nunc vero nepotem; significans non esse Scripturarum intentum, genealogiam dicere singulorum; sed ut tantum clariorum indicet virorum progeniem, Christi praesertim , ut pateat , promissiones Abrahamo, dessaac, Iacob ,&David, a Deo factas, in Christo suisse completas : finis enim Scripturarum & legis, ut inquit Apost. Rom. I o. Christus est. Nec error, aut vitium at i quod textus in hoc potest suspicari, cum simul conueniant Hebraei codiceS cum si Latinis &c.
Dici item bene potest , Moysen in Conesi apposuisse rei veritatem: Lucam vero rei existimationem; prout ipsemet indi ac suo modo loquendi: dicit enim, quod illius genealogiae erat
104쪽
talis existimario: unde utitur termino , putabatur, in Latino , &in Grqco etiam in Omo , ut existimabatur, in textu Ar bico habetur idest : Et existimabatur: Et non
utitur in ea genealogia Lucas aIiquando verbo aliquo indicanterealem generationem. Quare potius rei existimationem apud homines talem testatur suisse, ut Christus putaretur filius Ioseph , qui putabatur filius Heli &c. Et Sale putaretur filius Cainan, & hic rursus putaretur filius Arphaxad: cum reuera Sal esset immediate filius Arphaxad. Et quidem verum est eam fuisse existimationem, praesertim apud eos ad quos scripsit Lucas Euangelium, nempe ad Cr cos, qui versione 7o interpretum utebantur, in qua per errorem generatio Cainan in terposita erat Sale ac Arphaxad. Veritatem ergo loquutus est Moyses in Genesi prout habet textus Hebraeus & vulgatus Latinus, sine interpositione Cainan: nec propterea mentitur Lucas, quia ipse testatur, suo modo loquendi , se in ea genealogia non narrare rem ipsam , sed tantummodo ipsius rei existimationem:quod verum est;nam talis erat apud Graecos existimatio. Non est igitur in sacris Scripturis contradictio.
Respon detur ad tertiam ae cultatem
TErtio, circa seriem quam texit Matthaeus, quoad genealogia, obiicis etiam,Naasson & salmon non fuisse terra situm, adus promissionis ingressbs;ea scilicet ratione, auia illa intrasse solos 3, sia Iosue&Caleb, exsis qui ex Aegypto discesserant , Scriptura testetur: & propterea Salmon non potuisse ex Rahab, urbis lariςo meretrice, Booze g nerare; quare Mati. selsa videtur Proserre, dum dicit : Salmon autem genuit Booz de Rahab I espondetur: quod pertinet mailon, re vera non fuisti terram Promissionii ingressum . quoad Salmon vero , filium
105쪽
eius , salsum est. Cum autem Scriptura dicit: nullum ex his , qui ex Aegypto abscesserant, proni issionis terram intrameta :intelligenda ust de iis tantum, qui erant viri viginti annorum,&supra, tempore discessus t ut habetur Num. c. I .v. 29. his verbis. In solitudiae hae laedunt eadauera Osra, cinnes , qui . numerati estis a Civisti annis, di supra: ct murmurasti contra me: non intrabitis terram , fure quam leuaui marium meam νm basitare vos facerem, praeter Cal filium Iep - ,9 Iosue lium Nun. De minoribus autem viginti annorum non intelligitur imo contrarium dicit ibi sacra Scriptura, sic immediate subdens. Paruulos autem Uesros, de quibus dixistis, quodpse Myribus forent,introducam ;o vi dant terram, quae vobis displicuit. Vestra cadauera iacebunt in solitudine. FUν vobi erum vagi in deserto annis o. dec .Haec sunt sacrae verba Scripturae. ex quibus patet, non solum Iosue & Caleb terram promissionis intrasse; sed etiam eos, qui nati sentin deserto , & qui ex
Aegypto egredientes minores erant 1o.annorum. Cum erWdicitur solos Iosue & Caleb ingretas, intelligitur de maioribus viginti anaorum: Quia Iosue & Caleb viginti annos
excesserant, dum Deus iratus eam poenam Israelitis omnibus est comminatus: at immunes illos duos fecit, quia non pec cauerunt illo murmurationis crimine. Constat etiam ex primos. Num. p.6 quod Naasson de Tribu Iuda later Salmonis,impleuerat zo annos,dum est egressus cum caeteris de Aegypto,
Moyse duce;sic . n. ibi habetur ab initio capitis. Locutusque es Dominus ad Mo En in deserto Sinas,in tabernaculo foederis, prima die mense ecundi , anno altero egressionis eorum ex Aerapto, dicens: Tollit summam Oniuersae congregationis torum Urael per cognationes ct domos suas , ct nomina singulorum, quicquidsexus es mascunni a Ostesimo amno ct supra, omnium viror fortium G Urael; Cr numerabitis eos per turmas suas . Deinde in enumeratione haec leguntur : orum i Lia sunt nomina. De Ruben, Elisu fluus Sedeur. De Simeon, Salamiel fluo Surisaddai. De Iuda, Naassonsilius Aminadab erc. ergo Naassonesi ille, qui egressus est de terra Aegypti : filius autem eius
Salmon minor viginti annorum tunc temporis, ingressus terram promissionis, uxore habuit Rahab & ex ea genuit Booz, ut bene & verE 5piritus sanctus, qui non nisi veritatem promioqui potest , per os Matthaei Apostoli de Euangelistae est pro laquutus . Quaecumque autona aliter c narrent historiae, apo- cryphae
106쪽
eryphae sunt, & salsa loquuntur. Nullest autem talec instoriae approbati Authoris assignari possunt ; sed gratis effiaguntur. Anni autem, qui ab egressu ex Aegypto vique ad Dauid prolapsi sunt, ad summam Vo.non peruenerunt; sed fuerunt tam
Reθondetur ad quartam discultatem.
Quarto dissensum obiicis inter Euangelistas , ex Matthaei F
sect.8. de Marci sect. x. Lucae sect. I .& Ioannis sect. I. secundum textum Arabicum Romae excussim , qui de giri in circa vocationem Petri & Andreae, disparata loquuntur: nam As/rea vo- Marcus & Marthaeus dicunt, quod ambulans Iesus iuxta Mare 'Galilaeae, vocavit eos ; Lucas autem dicit, quod vocaverit
dum esset in petri nauicula; Ioannes vero dicit, quod Petrus fuerit ab Andrea ad Iesum adductus . Ergo dissentiunt , α Euangelia ab integritate deficiunt. Hanc dissicultatem soluit August. lib. 1. De Consensu Euangelist cap. 17. sic: Luaeri potes, quomodo binas vocaverit de naui cutis psatores e primo Petrum 9 Andream , deinde progressus paululum alios duos nos Zebedaei, pcut nainrauit Malthaeus ex Marcus ἰ cum Lucas dicat, ambas eorum nauicuias impletas magna illa captura piscium , sociorique Petri commemorat Iacobumst Ioannem itios Zebedaei, vocatos ad adruvandum , eum retia extrahere plena non possent ; timuique miratos totam multitia nem piscium, quae capta erat, ct cum Petra
tantum dixisset; Noli timere ex hoc iam bomines eris cupiens, si muleum tamens dractis ad terram naui securos fuisse . Un-ῶ intelligendum es, hoe primo esse faectum, qu/d Lucas insinuat; nec tunc eos a Domino vocatos;sed tantum Petro fuisse praedictum, quod homines esset esturus ; quia non ita didum es quos tam pisces numquam esset rapturus nam ct post resurremonem Domini legimus res erue piscatos . Dictum es erra, quod Minceps capturus esset bomines; non dictum es, quod iam non
107쪽
esset rapturus pisces. Vnde datur Deus intelligere, eos ad raptu ram piscium ex moreremeasse, ut puti eret quod Mati suo Marcus nainrant; quando eos binos vocavit D ct ipse iussito eum querentur, primo duobus, Atro se Andraeae, drandeat duobus hys Zebedaei: tune enim nun subductis ad te am naui bus, tamquam cura redeundi; sed i ta eum secuti sunt, tamquam
vocantem, ac iubentem me sequerentur. De Petro aure
ducto ab Andrsa ad Iesem, pro viretere Ioannes , ibi etiam Augustinus circa initium, Capisi&Vt autem bene explicentur omitia, quae ad . sacras Script ras spectant, dc praecipue ad Euangeliar, cuin quatuor Script res fuerint, qui illa conscripserunt ; aduertendum es no omnes nartare singula ; sed aliquem haec narrare , illa vero silantio praeterire quamuis. etiam. complura omneu quatuarnarrent, aliqua tres , ali qua duo , aliva vero mu&. Nectit
men silentium istud est mendacio imputandum:: Euangelistae enim. non sibi munus assumpserunt singillatim narrandi omnia gesta a Christo, sed tantum gesta aliqua. His positis, bene in telligitur, quonam modo procedant in narratione Vcationis Apostolorum Ioannes eniim primo capite, seu sectione' tertia in textu Arabico, Id quod' primo gestum est commemorat; prius enim Andrgas venerat ad Christum, edoctus a Ioann Baptista, & ipse adduxerat Petrum ad Christum, qui tunc ei nomen Petri seu Ceptiae imposuit, cum prius Simon dicere
retur, dicens. Tu vocaberis Petrus , seu Cephas : deinde recesserui Apostoli; no enim tunc adhaeserant ei,semper secutum. Secunda vice accidit quod narrat Lucas,quando subductis ad terram nauibus secutisunt eum, regressuri tamen ad piscationem & naues; cum illas ad terram subduxerint, tamquam de
illis soliditi. Tertio tandem accidit quod Matthaeus & Marcus reserunt, quando ambulans iuxta mare Galis ae . prius vidit
Petrum de Andream; deinde Ioannem dc Iacobum,. dc vocavit eos , qui statim, spretis omnibus, naues nod curantes nec retia , secuti sunt eum,non amplius recessuri Ecce quomodo ex omnibus Euangeliorum Scriptoribus non solum res ε
Apostolorum vocatio ; scd etiam: modus & vocationis ordo
108쪽
s ECTIO' V. Rejondetur ad quintam di cultatem .
prophetia terminata effetin Ioanne Baptista et cum e contra
alibi etiam in Evangelio dicat, se nictumn Prophetas, & Scribas . Quomodo ergo dici poterat a Christo ultimus Propheta Ioannes , cum post illum alios Prophetas esset missurus Respondetur, Dum Christus dixit se mistiarum Prophetas, verum utique dixit,quia re vera post Christum complures Sancti de Iusti hitura mamuntiarunt. Hi tamen non dicuntur Propheta: ; sed potius illos dicimus Spiritum habuisse propheticum : Prophetas autem illos tantum dicimus, qui per antononialiam & excellentiam quandam dici possunt Prophetae e& hi tantum sunt,qui maximum illud Incarnationis myuerium praenuntiarunt I hoc enim praecipuum de excellentissimum Dei suit orbi promissum , dc ex hoc uno uniuersa pendebant, ita ut ceter era, vel nulla snt, vel f quae bona sunt, inde dependeant . Propterea Dei Incarnationem praenuntiantes, propter boni excessentiam quod praedicebant , excellens Prophetae nomen meruerunt. Cum ergo Christus Matth. et r. n. t 3.dicit romnes enim Propbetae, Onae, et que ad Ioannem prophetauerunt. Intellexit Prophetae nomen fricte & secundum explicatam significationem t ita etiam cum dicit, Ioannem ultimum
e se Prophetam, quia scilicet iam vivente ipso aderat Cliti' nus: illudque excellentissimum bonum a Deo promissu , , spod ipse erat , Ioannes digito indicauitdicens Agnui mi , ecce qui tollitpeccata mundi ,&c. Vt habetur Ioan. I.Cum autem dicit Christis, se missurum post Ioannem Prophetas, nomen Prophetae latiori accepit significatione, pro his qui Spiritum habituri erant propheticum; nec arctiori tua significatione dici poterant Vlterius Prophetae, quia Πlud maximum
bonum iam traditum erat hominibus, nec erat in posterum tribuendum.
109쪽
phetam, quςm Christus vocat,non solum Prophetam, sed etiam plusquam Prophetam,alio in loco . Et propterea de adulteratione notas Euangelia.
Respὁndeo , nos propterea posla de adulteratione ruanγ-lia notari. Quia, consideratis quibusdam Prophetae conditionibus, Ioannes dici potest Propheta; attentis alus , pstest etiam negari Propheta. Insuper , quibusdam aliis inspectis, potest dici pli squam Propheta . Et quidem Propheta is dici.
rur, qui fit tura praedicit: at Ioannes non praedicebat sutura ;sed indicabat praesentia , nempe Christum Messiam, & hac ratione se potuit negare Prophetam : immo,quia nomen Prophetae secum etiam trahit sanctitatis nomen ,& gloriam: Ioannes autem agnoscens sibi sanctitatem non esse conna turalem, non
proprijs viribus conquisitam , sed Dei gratia adeptam , & in-i usam : non mendacii vitio , sed humilitatis affectu, seriegauit prophetam. Quia autem Propheta non solum is dici potest, qui fit tura praenuntiat; sed is etiam, qui praesentia intueatur, cum fini abscondita , solique Deo patentia; ut cogitationes cordium, sanctitas, gratia, & ipsamer Diuina Incarnatio , & mysterium hypostaticae unionis, qua in unam personam Deus & homo conueniunt: Ioannes vero agnoscebat, Chrinum Deum & hominem esse , & caeteris praedicabat; propterea, cum mysterium Qti Deo cognitum agnosceret, quamuis praesens,non suturum, poterat dici ea ratione Propheta . --mo , quia multi Prophetae concupierunt hoc mysterium videre, di habere praesens quod pranu. itiabant futurum, prout Isaias cap. 16. hoc ardens desiderio clamabat, dicensi Emitto
num Domine Dominatorcm terrae & alibi passim. Similiter& caeteri prophetae , Ut ipse Chri illis Lucae Io. seu lject. 39. te statur dicens Beati oculi qxi inint quae vos zidetis , dira enim Cobis, quia multi Propheta Reges voluerunt videre, quae cos si diis di non viderunt; ct audire quae auditis, ct non a u- die Ant. Non ergo viderunt, quod cupiebant; sed a longe
aspexerunt: Ioannes autom dicognouit,& vidit, & manibus
contrectauit; propterea non solum Propheta, sed plus quam Piopheta a Christo dici potuit: insuper, quia etiam omnes Prophetas sanctitate excederet sicut Christus Matth. ir. seu
sect. 3o testatur. Non surrexit maior Ioanne B ptisa inter na
110쪽
tos mulierum: Propter sanctitatis excessum , potuit plus quam
Rejondetur ad sextam dissicultatemf. .
SExto , vitium adnotas esse in Evangelio, dum legitur , a Christo dictum Matthaei ii seresectione 3οί Veruli Iomnes
Non manducans , neque bibens, ct c. cui contradictori uin existimas illud, quod a Marco de eodem Ioanne narratur cap. I. manducasse locustas & mel siluestrei. Π xl l l .
Ad hoc dat responsionem communis modus loquendi, quo solemus eum, qui parum aut insuetos comedit cibos, dicere non comedere neque bibere. Quia scilicet humanos cibos, sicut alii, non comedit. Insi per & hoc etiam dixit Christus , ut a conuersatione & more ibo Ioannis morem & conluetu dinem contradistinguens, Pharisaeorum obiurgaret peruic Ciam; quia cum simul ambo Prophetae censerentur a populo, tam Christus, quam Ioannes ; & Ioannes segregaret se a P pulis , tanta se abstinentia spectabilem reddens Christus communem cum caeteris seruaret consuetudinem in comedendo : ipsi, siue Propheta abstinente , siue Propheta communem usum seruante , nulla ratione ad bonum trahi possent. Propterea Christus illos redarguens dicebat : Venit Ioannes non manducans neque bibens , , dicunt daemonium habet. G-nitfluus hominis manducans ct bibens, er incunt: Ecce homo ς-- ct potator Cini . Eiusmodi verbis Mattia. I I. num. I 8.exprobrabat Pharisaeis Christus incredulitatem, & cordis duritiem , quae, nec asperitate, nec comitate, emolliri posset. Nec propterea maior sanctitas Ioanni Baptistae tribui.
xur , quam Christo , dum dicitur , illum abstinuisse, de in caltu de victu asperiorem fuisse ι quia sanctitas non est i. posita λ