장음표시 사용
471쪽
statur in suo Euangelio, similiter Lucas, d Marcus; Ioannes in Evangelio, in Epistolis, in Apocalypsi; Petrus in Epistolis , similiter & Paulus in suis, & alii ubi supra': Quae hic non sunt
repetenda. Superest tantii,ut Apostolorum Discipusos, d eos qui a Discipulis didicerunt, secundum saeculorum seriem, adiunctis Conciliorum authoritatibus, pro temporum successione celebratorum, audiamus: ut palam fiat , fidem de Diuinarum Personarum Trinitate, a Christi Discipulis usque ad haec tempora, per Apostolorum succei ros Sanctosque viros, in Ecclesia propagatam suisse.
Sanctorum Conciliorum Patrum authoritates pro Siscrofancto Trinitatis Mys Zerio.
P Raecipui patres sinctique viri, qui immediate Christi fidem ab Apostolis didicerunt; fuerunt, Dionysius Areoph ita Pauli discipulus, Clemens auditor Petri,ignatius Ioannis, α alij Hos ergo audiamus. Clemens, Discipulus Petri,tib 8. Constitui. cap. is. dicit Patrem sine medio rilium genuisse ante omnia. Et cap. T. explicans Trisagium , Saneriis , Sanctus; Sanctus: dicit : untia Deus Pater, Sanctus Filius, Sanctus Spiritus sanctus. Et cap 18. in fine, ad Deum sermonem vertens, sic inquit.
Tibi omnis gloria, ct honor, ct adoratio, Filio, ct Spiritui
sanctui e nunc, o semper, ct in omniafaeculasculorum. Dionysius Areopa ita, Pauli Discipulus,lib. de Diuinis nominibus,cap. i. sic loquitur. Itaqtie in omni ferine The ogica tradiationes,wmam Diuinitatem sanem celebrari Oiderimus, Cifragularem quidem atque unicam , propteres licitatem se itatem illam impanibilem i, Ut Trinitatem Oreb, proptersi peres s.
472쪽
fentiassis D cunditatis, insippo tis tribus pressionem.
Sanctus Ignatius , Ioannis Apostoli Discipulus, qui pro ea
fide, quam profitebatur, etiam vitam profudit, in Epistola ad Philippenses. Non in Onum, scribit, Trinominem, neque in tres incarnatos , fed in tres , eiusdem honoris, credendum .
Et insta. Illud, si fluus Dei es. ignorantiae argumentum est: senium reuera agnouisses, sciuisses. Et in Epistola ad Polyca pum, condiscipulum & loannis auditorem. Expedia, inquit, C risum, Ilium Dei, in tempore, qui omni tempore careti palpabilem, omnemque contacitam refugientem,et poti incorporeum. Et in Epistola ad Antiochenos. Abyette, inquit mmm Gentilem, ct Iudaicum morem; ut nec multitudinem introducatis deorum; nec,praetextu unius Dei, negetis cir Ium. Mo es enim
Dei famulus His, dicens: Dominus Deus tuus unus es, ct unum , .ct Dium praedicans Deum , continuo confessus es O Dominum nostrum, dicens: Dominus pluit super Sodomam e Gomorrham, a Domino,ignem ri ut ur. Sanctus Martialis,corum tempore vigens, qui&ipsiusmet Christi discipulus extitisse dicitur,Epistola I. ad Burdegalenses cap. 2o. sic ait. NAH discretum in Diuinitate Trinitatis fentiatis. Et post pauca. Et baee, Pater, Filius, ct Spiritus Ma metus; in Persenis, tria diuis: in Diuinitare, Onus Deus indiuisus s.
Praedictos sequuti sunt,u'. ad ducentesimum a Christo nato annum, Iustinus Martyr , Irenaeus , Clemens Alexandrinus, Athenagoras, & alii. Iustinus, lib.de recta Fidei explicatione,in principio. Vnus ait, reuera erit uniuerstatis ius Deus, qui in Patre , Filio, o Spiritusancto, Unoscitur. Cum namq. exsultantia sua Pater
Pilium genuerit, atque ex eadem Spiris produxerit; iure optimo, qua unam habent eamdemque essentiam, una atque e dum aegnantur Diuinitate. Sanctus Ireneus lib. 3. cap. 6. sic Ioquitur. Neque igit in
Dominus, neque Spiritus sanctus, neque Aposoli, m, qui non esset Deus, desinitiis, O G tau Deum nominassent aliquando , nis esset verus Deus; neque Dominum appellassent aliquem ex per a sua, nis qui dominatur omnium, Deum Patrem , Filium rius. & instat Veri igitur eum Paser si Dominus, Ozi in veris: Dominui, merita Spiritu sancius,Domini appetiari
473쪽
iione , gnauit eos. Et lib. 3. cap 8. Is quidem qui omnia feciscum Verbo suo, in V dicitur Deus, ct Dominussolus: quae autem f. Iasunt non iam eius cabuli percipibilia esse, neque iustu id Cocabulum sumere debere, quod es Creatoris. Et lib. I. cap. 2. Ecclesia accepit eam dem, quae edis in Unum Deum Pa trem omnipotentem, qui fecit caelum, ct terram, mare, ct omnia quae in eis sunt: F in Onum Iesum Christum Filium Dei,incarnatum pro no ira salute: ct in Spiritum an n. Athenagoras,in Apologia ad Antoninum,sic loquitur : Filius Dei,ratio, ct Verbum es Patris, in forma ctes cacia . . Ab Uso namque , ct per ipsum, faeti sunt omnia . quod et cim At Parer, ct Filius; ct quod Filius sit in Patre, c, Pater in Filio. Et in ista: Primum germen Patris est Filius, non tamquam faectum: a primordio enim Deus,mens aeterea existim, habuit in se ipse rationem , 9 Verbum . Et infra: aeuis igitur non obmutescet, si Atheos vocari nos audiat, qui uicimus ' Deum Patrem Filium Deum, o Spiritum irritam, illorum es in Cnione Virtutem, ct in or ine di in honem, demonstrant eis Et longius post praedicta: Vt aequali bonore potestate,cognos mus Deum, ct Verbum eius, ct Spiritum a ritum. Clemens Alexandrinus lib. r. Pedagogi cap. 6. sic ait: Sed eum Filium, cum Deus e set, nibit didici ἡfuit consentanetim , Neque enim quis Verbo maior fuerit inta neque magister , aut doritor est eius , qui solus est magister. An non ergo velinuiti fatebuntur, Verbum perferitam experse Io Patre natum y Et lib. 3.c.vici in fin. Laudemus et num Patrem, ct Filium,et 2 eum sane Io Spiritu, qui unus Vi omnia, in quo omnia, per quem omnia, qui Vt undequaque bonus, Endequaque pulcher , vindequaque D piens, undequaque iusius, cui gloria nunc, o in saecul aeculo
Hos sequuti sunt alii, ipsorum discipuli, & in primis Origenes, Adamantius, praedicti Clementis discipulus, Gregorij Thaumaturgi magister, qui circa zoo. a Christo annum floruerunt . Origenes ergo libro I. in Epistol ad Romanos cap. s. sic inqui t: Miror quomodo quidam, legentes quod Apostolus dicit: Unus Deus Pater, ex quo onmia, Unus Dominus I
fui Gri tui, per quem omnia, negent Filium Dei Deum debere Lee pro
474쪽
profiteri,ne duos Deos dicere videantur. Et quid de hoc loco A . Libi acient,in quo aperte Chrisu uper omnia Deus esse prae cribituruis non aduertunt,qui baec ita sentiunt, quo sicut Domina Iesum Cissum non ita et num esse Dominia dixit, ut ex hoc, Deus
Pater non esse Donninus,aecatur: ita etiam Deum Patrem non ita et num Deum esse dixit, Ut Dei Filius Deus non credatur. Vnus
autem et terque I Deus. Deinde subdit: nui autem in super omnes , supra se neminem habere : non enim pos Patrem Filius, sed de Patre. Et insta: Manis se offenditur natura Trinitatis, e subsantia cina, quae esse per omnia. Haec ori
Gregorius Thaumatur iis, eius dissici pidus, Neocaesarensis Episcopus, in confessione fidei inuae apud Gregorium Nysienum extat,oratione in eundem Gregorium Thauma turgum,&in Concilijs ante quintam Synodum,& apud Eusebium ex versione Rufint,lib. .hist c. 23. dicit,Verbum Dei esse verum Filiuveri Patris , Deum ex Deo, inuisibile ex invisibili, aeternunt ex aeterno . Et addit: Trinitas perfecta, male late, aetemitate, di regno, minime diuiditur. Rursus. Neque seruiens quid, neque factum,neque adultitium in Trinitate reperitur. Circa a Oo. Domini annum, Sanctus Dionysius, Alexandrinus Episcopus,suit apud SDionysium, summum Pontifice, acalumniatoribus quibusdam accusatus: quod Dei filium crea turam dixisset: ipse vero, de calumnia te pumans, scripsit apologiam,ex qua S. Athanasius, in epistola De sentcntia Diony- iij mcxandrint,inter caetera haec refert: Iam quia splendor euaterna Lucis, omnibus modis i e quoque is mus es. Deinde: Hocparito et italem, quae indivisibilis eos, in Trinitat in dilatamus; ct Trinitatem,quae diminui non potes in Enitate consumma mus: O tamen scilicet ac fa r, quoiqui dicamus, Filium , unum esse ex numero rerum fae Iarum , nequaquam Patris
consultantialem . Deinde: Osendo falsum esse crimen , quo misi objciunt, quod Gripum D o consubrantialiam ese
Idem Athanasius,in eadem epistola De sententia Dionysii: Iexandrini, de in epistola De decretis Nicaenae Synodi, post medium,S. Dionysij Romani Pontificis, haec verba refert: Audio,
quo dam apud vos, uini verbi magi, os uius sententiae professoria,qui ex diam aro,et sic dicam, pugnam cum placitis Sabelli
475쪽
C A P. IV. s E C T. IV. o ilh enim cum Hai semia dicit, Filium esse Patrem,patremque
Pilium: si autem quodammodo tres Deos consituunt, dum in tres sub antias alienigenas,sae iam unitatem dispartiuntur. iri enim, necesse es, omnium Deo Dei Verbum, 9 in eodem baerere o sar0. Spiritui an iume o inctam Trinitatem in cnum omnium rerum Deum omnipotentem, Celut in verticem es principem consummari ct coalescere. Marcionis enim et aniloqui doctri, sectionem dissonemq. Monarchiae, in tres principatus, insi tuit; sed Habolica insitutis es, non atitem Cerretim G, si Discis Arum. Illi enim, Ut Trinitatem praedicari a Sacris Auris plurisciunt; ita tres esse Deos, a veteri, aut a nouo Testamento ,
induci nequaquam, agnoscunt. Caeterum non minus empatieris eos,
qui dum Dei opus credunt, ct fictum Dominum opinantur; cum sacra eloquia generationem ei congruentem, non formationem aut creationem, tribuami. Et insta: Non igitur diuidendas hi tres Deitates admirabilis ci Diuina Vnitas, neque sub nomine creationis minuenda in Dignitas ct immensis Maisas. Et instat Ita 9 Diuina Tri itasVnioque Monarctiae conseruari poterit. Sanctus Cyprianus,Carthaginiensis Episcopus, vir pari sanctitatis & eruditionis celebritate clarissimus,circa Domini annum 23 o. in tractatu De Idolorum vanitate , post medium et Chrilium Deum confitetur, & Dei filium. Similiter lib. D bono patientiae,in fine. item lib. a. Testimoniorum aduersus Iudaeos,ad Quirinum. c. 6.& c.9. & alibi. Sermone quoque De spiritu sancto, eum Deum confitetur, aliquanto post initium, sic dicens: Hie Spiritu anctus,ab ipso mundi initis,aquis legiatvrsuperfusui. Et post pauca . Huiussempiterna virtus, uinitas,s e.Sermone autem De Baptismo Christi,& manis est tione Trinitatis;circa medium,tres omnes simul Diuinas personas profitetur his verbis: Adessese tantis inburdis, praesentiam suam dignosci, dignata es sempiterea Diuinitas; tali que apertis, inspecie columbae Spiritus sanctus ibi seipsum Uendens,e intelligi voluit 9 videm: quietissimo et fu adueniens, per ribrum quieuit,9mansit. Et post pauca. Sed er et o Patris audita es caelitui: Hic es Eus meus iliatas, in quo mibi heia
complacui, sum audite. Deinde sermonem ad ipsum Patrem avertens: Tripsum, inquit, non it a te hoe tempus, quutum
AEu - , vverso lucr tibi assignetur loquutio, quam princ
476쪽
res. Have et eum a Paternitate tua delatam, nemo es quἰ a infigat ; non est qui bibo: verbum audeat arrogare, non est ris . eo itibus almi bus, qui Dominum D minuum audeat Eicium
nominare. Certe tibi soli nota est Trinitas ; o solus Pater se,
Titium , ct Patrem nomi Filius, nec a quoquam, nisi eo reue-
Iante,est coinitus . In bar Diuini magi teri chol Pater est qui docet 2 inseruit; Filius, qui arcana Dei nobis reuelat 9 aperit; Spiritu anctus , qui nos replet O imbuit. A Parre potentiam , a Filio sapiantiam, a Spiritu sanesio accipimus innocentiam. Pater eligit, Filius diligit , Disitus sane ius coniungit o vnit. APatre nobis datur aete ita , a Filio ima inis eius conformitas,
d Spiritu ancto integritas ct libertas. In Patre sumus, in Filio Ciuimus , ct in Spiritu sane D move V proscimus.
Circa annum Domini 2 o. Romae, sub Cornelio Papa, contra Nouatum celebratum est Concilium t D. Episcoporum, totide Pre, by terorum,cturi Diaconibus multis;in quo, praeter statuta contra Nouatianos, communi omnium consessione Sacrosanctum Trinitatis mysterium fuit conclamatum.
Post haec circa Christi annum 3 oo. attollens superbiae caput Arius, in Pilium Dei os suum posuit, illum asserens creaturam. Vnde, ne error veritatis locum occuparet, prouidens Ecclesiae vigilantia; Sanctorum, erudi torumque virorum, Concilium Nicaeam conuocauit , illoque 3 i 8. Episcopi conuenerunt, ubi de Imperator Constantinus adfuit: non, ut in tuo Iibro videris asserere, ut noua iuberet, ct in Fidei mysterijs nouationem faceret: sed, ut eam fidem, quam a Christo acceptam opostoli praedicauerant, sanctique Patres usque ad illa tempora custodierant, ab Arij, caeterorumque Haereticorum laboincolumem seruaret. Itaq. sacra Synodus conuenit, non ad nouationem faciendam, sed ad nouationem impediendam. Idque patet ex decretis ipsis Concilij, S ex Oratione, quam habuit Eustathius ad Imperatorem & Patres, in qua hortatur Imperatorem, non ad noua praecipienda, sed ad prii linan Ppostolorum fidem tuendam . Omnes autem sancti viri illi , qui conuenerunt, eam dein, quam ab initio Apostoli praedicauerant, fidem professi sunt . Vndς ymbolum composuerunt de Universis Christianae fidei mysteriis , ut bre-
Dibus facile memoria tenerentur : illudque bymbolum rectiarat Rushaus, libro ducimo histor. capite sexto, ac tale est. Credo
477쪽
credo in unum Deum Patrem omnipotentem, dic. Et in unum Dominum Iesum Chrisum Filium Uri Unigenitum, di ex Patre natum amre omnia saecula . Deum de Deo , lumen de lumine , Deum verum de Deo vero . Genitum,non faectum, consubsantia-
Iem Patri, per quem omniafaecta sunt. xui propter nos homines , cte. incarnatus esi de Spiritu sane D ex Maria Virgine, o homo facitus es. Crucifixus, cte. Deinde: Et in Spiritum sau desum Dominum, qtii cum Patre 9 Filio simul adora tir, o c.
Vnde patet, hoc sacrum Concilium , ta Imperatorem Constantinum, non noua e finxisse , sed quae prius Apostoli , &alij sancti viri, Patres, ta Doctores asseruerant, consessos etiasse: non Apostolor in sententiam; sed Arit, Sabellii, o Photini, aliorumq. nouatorum haercses damnasse eam l. lcgem,quae sacrae utriusque Testamenti paginae loquuntur, professos esse. Fuit autem eruditissimis & sanctissimis viris sorentissima hec aetas, tam Graecis Patribus, quina ctiam Latinis: hac enim tempestate lilium illud protulit Alexandria, quod qtiamuis omni tempore persecutionum spinis pungeretur; tamen, ad instar caelestis illius sponsae,magis ac magis semper,sicut candore sanctitatis enituit,pati caeleliis odore doctrinae redoluit: Athanasius inquam,qui toto orbe, impiorum Arianorum rabie agitatus ; numquam tamen d veritatis semita potuit avelli. Hic sanctus Doctor, praeterquam quod quinque longissimos sermones contra Arianos, Divinitatis Christi inficiatorcs, scripserit, &omnem suorum operum scopum eo direxerit, ut Arianorum pestem aboleret: Symbolum elegantem composuit,in quo breuiter omnia Christianae fidei mysteria clarissime complectitur, in quo Personaruin distinctionem, in eadem Diuina natura subsistentium, perspicue declarat : insuperta Christi personam in duabus naturis, Divina ct Humana, subsistentcm, agnosicit, di profitetur. Dicit enim: Fides Camolica haec est, Ut et num Deum in Trinitate , ct Trinitatem in unitate, veneremur. Neque confundentes Personas , neque obstantiam separarites .
Alia es enim Persona Patris , aliar Piiij, alia Spiritus sane A. Sta Patris , O Piij, ct Spiritus sanem , Vna est Ouinitas, ae qua is gloria , coaeterna Maiestas . Deinde: Deus Pater , mus Filius , Deus Spiritus sane ius. Et tamen non tres DF, sed onus es Deus . Deinde de personis singillatim , . Pater Mullo es factus , nας creatui, mo genitui.
478쪽
Filius a Patre Dis es, nonsa ius, nec creatu e ensem. Spiritus fui tui a Patre di Filio , non facitus, nec creatu , Vec genitus; sed ocedens. Deinde, ostendens fidem in banctam Dei Trinitatem esse ad salu em necessariam, haec siibdit : Iui Cult ergo fatam esse , ita de Trinitate sentiat. Q a vero sol a. haec fides non susticit, nisi etiam Verbi Incarnatio, & Christi Diuinitas asseratur propterea subiungit: Sed nec farium es ad aeternam falutem , Ut Incarnationem quoque Domini nobi Iesu ri ii de ter credat. Ese ergo sis re ia, Ut credamus ct constramur: quia Dominus nosse Iesus Christus, mi Aias, Drui ct bomo es. Deus es, ex iub antia Farris ante cula genitus ; ct homo es, subsantia Matris in seculo nauus. Perferitas Deus,perfectus
homo rex anima rationati, di humana carne, sti Liens. Deinde: ui litas Deus t ct bonio ; non o tamen, sed Onus esciri ius. Vnus omnino non confusones bLiantiae δed et nitate Persenae. Deinde subiungit,de Pallione, Descenu. ad inferos,
I esurrectione, Ascensione eius ad caelos, S tandem de ludicio, quando iudicaturus est, in fine Urbis, uniuersas rationales
Basilius etiam hac tempestate viguit; vere basis, tam sanctitatis, quam sapientiae; qui, non solum compluribus in locis trium distinctarum personarum eamdem Diuinitatem conmtetur . ut Homilia de Spiritu sancto, & Sermone seu Homilia contra Sabellianos, ta Arianos , & Anomaeos; & quinquilibris, quos contra Eunomium,Arianae haeres S sectatorem , conscripsit. Sed cit libro De Spiritu sancto ad Amphilochium, texit prae fert i r tia terea seriem sanctorum Patrum, qui successitae,ab Apo olisa r iis . .. vique ad uia tempora sicut nos modo, ab Apostolis usque ad s. - - , nostram hanc tempestatem, seriem teximus sacrosanctae Tria soli. D- nitatis mysterium assi eruerunt ia Dicit ergo Basilius,capit. 29. eiusdem Tractatus ad Amphilochum de uiritu sancto, iub initium capitis: Arbitror autum Aponio cum esse. Et insta: Quod Aetiam temporis diuturnitatem, pro nobis facientem, vobis euidenter odi ruderimus, an non videbimur vobis probabilia dic rei V mranda sunt enim Vetusa Ggmata , quod ob antiquitatem ,
ceu caniciem quamdam, habeant quicquam reuerentam. Enumerabo itaque vobis huius sermonis aut bores . Simul autem a sumatur in eo, quod tacetur ιtiam tempus. Neque raetim ex no
479쪽
bis primum coepit impetus. Deinde: Irenaeus ille, ct Clemens Romanus, ct Alexandrinus Dion us. Transcriba autem Cobis sto hominis Uerba . His Cinquit Dionasius Alexandrinus in Epi ola ad Dion um Romanum Pontificem, in ne9 congruenter dinos etiam forma regulaque asenioribus, qui ante nos
vixerunt, accepta, concordibus Vocibus cum illis gratias ageret ,
hac nune etiam vobis scribere desinemus: Dio autem Patri, o Filio Domitio nostro Iesu Chri Io, cum an is Di iugoria , ct imperium, in saecula seculorum, Amen. poli hic relata ex Dionysio, statim subdit Basilius: A: haec, nequaquam dicere possct aliquis a Scriptoribus esse mutata. Neque rati, ita monem produxisset: formam ac re uiam e a maioribus accepi rct illud erat, quod e bat excusettione. Deinde sequitur Basi lius : Sed 9 Comens antiquior: Viuit, inquit, Drus 2 Dominus Iesus Christis, idi Spiritu an rus. Deinde statim annectit
Irenaeum : Irenaeus autem ille, qui Vicinus fuit Aposororum temporibus, quomodo mentionem Spiritus faciat. disputans aduersus haereses,audiamus. Eos vero, inquit, qui effraenes deferuntura uas concupiscentias, nullum babentes Diuini Spiritus do derium, merito Apo iolus camates Cocat. Deinde Eusebium
adiungit, sic dicens : Iuod cui Eusebius Panesinus, propter
eruditionem Cariam doneus videtur , cui babeatur es, e . Loquitur enim bunc in modum, exbortans si uis ad Oerba Prophitarum Ium Deum eis autborem, pre Saluatorem no- fru- Iesem,cum anesio Spiritu in euntes. Deinde his Eusebii dictis Origenem adiungit Basilius, sic prosicquens: Iam verὼ Orixenem,multis in locis expo tionum, quas in Psalmos edi- dit, deprehendimus,m audio Spiritu alias agenton Deo, e T. Deinde sit bdit etiam de Origene: diui quidem, in liuens, in 6.nifa or, libro enarrationum in Evangelium Ioannis, etiam adorandum Spiritum euidenter pronunciat, ita scribens ad Uerbum. Ouoniam aquae lauacrum Agni eat purgationem animae M omnibus manti e sordibus astatae, nihilo tamen minus ct perfilsum, ei qu se sum praebet Diuinitati adorandae Trinitatir,
per cirtutem inuocatis m, aliarum principium ac fontem habet. Ac rursus in Commentari', quibus exponit Epipolas ad Romanos , Sacrae, inquit, Cirtutes cat ac sunt Unigeniti
fine ii Spiritus Witatis. Et,ex his Origenis dictis,admiratur BasiliuS veritatis vim, quae homines cogat contra suam dicerc
480쪽
opinionem; nam Origenes aliquando non bene sentit de spii tu sancto. Dicit ergo Basilius modum copinor tra ditionis Cis fel P compulit bomines, etiam suis 'forum dogmatibus contradicere. Sic Basilius . Et nos quoque eamdem Veritatis vim mirari possiimus, dum consideramus Alchoranum , tantopere Christi Diuinitatem , ta Diuinarum Personarum, Trinitate blasphemis verbis execrantem, nihilominus Spiritum sanctum & Dei Verbum aliquando confitentem, & Verbum Dei Christum cise,asserentem . Sed iam Basilis telam prosequamur, qui statim alios Patres annectit. At nec Africanum
Nisoricum nempe Iulium ) talis glorificavi forma praeterdit, Siquidem palam es in quinta de temporibus Epitoma, ct i sunt
ad hune loqui modum . Nos Uero, qui ct Hortam verbo in mensuram uidicimus, nee ignoramus si ei gratiam, gratias agi- mu, ei, qui praebet nos ii Patribus omnium Seruatorem ac D9minum nostrum Iesium C istum, cui gloria , maiestas , cum sancto Spiritu, in saecula. Deinde annectit Gregorii rhaumaturgi sententia S miracula plura, & simul totius populi Christiani antiquissima consessionem, his verbis. Populus tame v antiquam profert Vocem, neque cuiquam umquam vi sunt impietatem committere, qui unt,laudamus Patrem , ct Filium, ct Spiritum anctum Dei. His ergo testatur Magnus ille Basilius, Caesariensis Episcopus, 3 oo. circiter ante Mahometum anniS,Sacrosanctae Trinitatis fidem,per sanctos Apostolos, Apostolicosque viros,usque ad eius tempora successive propagatam suisse; a sanctis Doctoribus non solum celebratam, sed de ibidem dicit, a sanctis Martyribus assertam. Possemus hic quidem omnium Patrum singillatim sententias ponere, quibus apertissime sacrosanctae Trinitatis myst rium confitentur; sed ne longitudine mens gravetur, sussiciat, aliquos ex eis locos annotare inspiciendos : ne in immensum excrescat opus, & videar omnium librorum tractatus veli
Praeter relatos igitur, hac etiam tempestate Gregorius Na- . zianaenus, ad celebrandum Trinitatis mysterium, Orationes
quinque scripsit de theologia . Gregorius Nisenus, libros quinque . Cyrillus Hierosolymitanus Catechese S quinque u septima usque ad decimam primam. Epiphanius contra Paulum Samosatenum Haereses 63. contra Arianos Haereses 69. Hila-