장음표시 사용
551쪽
tur noua natura'; sed eadem prorsus, quae ein in Patre , communicatur Filio: propterea Pater Fili, causa dici non potest: S si in creaturis filiatio importat. minorita μ', Propter earn causam , non potest inserri minoritas in dixtinis i praesertim e Im Paternitas aliam perfectionem n in ψrtet nisi ipsam- met e sientiam diuinam i S Filiatio aliam persectionem non importat,inisi ipsanam et essentiam diui 3 M: ita etiam spiratio passiua Spiritus sancti aliam persectivnem non importat,n isi eamdeminet essentiam diuinam &di'ip ii se inter eos non est,nisi in relativis; dc inesse ad aliud::quod esse ad aliud non . . . importat persectionem,)prout est ad alitia, sed tantumlm- portat persectionem, prout ali quid c R ad aliud. Vn. te cum in Patre habeamus duas raciones, in i e v Ramr ati JU MI sendi ad; & alteram ablolutam, i nempe nasseram diuinam: --ta persectio est ipsi et nacura diuina, uvis yero eue ad , nse' est, nisi quidaro respectu si,i qui non dicit aliquam distino persectionei itaque omnis posectio, quae est in Patre, alia non est, quam persectio diuinae naturae. Haec autem: adaequa. tε reperitur in filio, de in Spiritu sancto; idcirco filiatio, ε e manatro hae ecundum originem,in dixi inis,nm iacit minoritatem, aut aliquam inaequalitatem iiij I 4 lilo . . r- i Si rursus instes et potentiam generativa actu gene reo,
dicere aliquam persectionem; at haec persecti in solo Patre reperitur, non in Filio,nec in Spiritu sanielinqui non producunt alios Filios. Ergo Spintui saucio ci risio , haec statem per
-ii Confirmatur magis, quia loco generationis activae, quae estia Patre, dicitque perlaetionein: in ili est generari passi DET, quod' dicit aliquam indigentiami, & per consequens ,
impersectionem; ita pariter in Spiritu liancto est spirari pase
deest Filio, nec Spiritui sancto quia podetrita ista n8ndicis a Iiquida diuina natura distinctum s iti Deo: enim qui qη id ς', aliud esse non potest , nisi ipsemct natura dividasti quam, i cui Pater adaequatu habet, ita adaequato etiavi h M: ri jus
552쪽
& Spiritus sanimis . Quod si Filius l& Spiritus sanctus actu
non generent, uota est, quia desie illa potentia; sed quia in priori originis, illa eadem potentia habet siuim actum adae quatum . Quare cum habeat actum adaquatum, non potestiterum ad actum reduci: i in Deo: enim non potest dati nisi
urius actus generat nius : si enim plures poneret seu diuersos actus, argueretur in persectio in Deo, sicut in creaturi qua rum potentia , coni non possit per unicum actum ponere aduequatum terminum, provisum est a natura, ut fiat per repetitos actust talisque repetitio arguit impersectionem, tana
potentiae generantis, quam etiam & filii geniti ; potentiae , quae non possis statim adactum se reducere, filij geniti, qui
non possit omnem potentiae capacitatem per se explaTe . iAt potentia generativa Dei, cum omnem excludat imperis Gionem , unico ciciu explet infinitam generandi Decunditatem,
omnisque potentia perficitur ab initio, de non relinquitur ali qua ex parte perficienda. Vnde duo sequuntur, quod tam , persectio generantis sit infinita, quae ad actum reducit intanitam potentiam generativam, seu infinitam Decunditatem;& ex alia parte, sequitur etiam, quod Filius genitus ,sit infinistae etiam persectionis , cum se solo cxpleat illam poten in generativam; ita ut, cum sit Unigenitus, sit terminus adaequatus infinita foecunditatis.
Exinde colligitur, relationem filiationis infinitam persecti nem importare in Filio, sicut relatio paternitatis, infinitam quoque persectionem importat in Patre. Ex quo patet disparitas inter Deum a Deo genitum, dc inter hominem ab homine generatum ; quia homo genitus ab homine, non explae omnem potentiam generativam in homine, sed semper re. linquitur potentia ad alium generandum nisi impedimentum aliunde proueniat unde non est terminus adaequatus suo principio, & propterea eiusmodi dependentia importat
minoritatem: licet propter aliam rationem superius assignatam etiam minoritatem importet: scilicet, quia diuersa natura producitur. In Diuinis vero eadem communicatur. Vnd homo generans hominem cst causa hominis; Deus vero gen rans Deum no est causa Dei, quia non producit nouum Deum, sicut homo producit nouum hominem . . ia .lμ
553쪽
: Igitur inim potentia generati, g ΦDei habeat situm qu eum terminum,in priori originis, a Patre, non potςst a ii terminum habere a Filio, aut a Npix iis i u
propterea dicenda est diuina natura impotens m ratio G api ritu sancto, quia ipsi, iximnop P ducu't i l ς enim nodi prouenit exari potentia, te poη posse generare . R est ex eo quod iam gςnerare intelligatur ita priori origuu*signo. finiare potius usi persectio,quam impςritati'. tu rer fictio quidem esset, si carens heri no, non pollat proq.ς ς terminum; at non poste producςre, ex eo , quia iam produxit, hoc prouenita periectione potentiae , quae expeditior in Mos Cognoscitur , quae alias remissior dedebaior visa esset . si η' in priori originis adaequatum tuminum habuisset . V nde silvi
d Piritus lanctus,quamuis nou γuerent, non Ptopic rent aliqua persectione, L l olii ex his etiam patet responsio ad confirmationem : quia gernerari, in diuinis, non importat, sicut in cmatis, dependenti effectium; cum non generetur noua natura : ta non dicit Fi-
ij indigentiam; sed potius dicit inlinitam Filij persectionem .
cum per hoc generari coaequetur in sinitae Patris fiucunditati cuius est adaequatus terminus e ct non importat aliquam dependentiae imperfectionem , quia non dςpe et ut effectus a causa, sed illi cominu uicatur eadem simplicissim diuina naturaiale quate. Itaque norinotest considerari minoritas de maioritas a quia uihil est seipso minor aut maior. Et sicut in Patre, paternitas non dicit indigentiam diuinae naturae,sed potius foecunditatem di exuberantiam Quamdam diuinae perfectionis , qus possit naturam diuinam alter supposito communicarei ita etiam in Filio, filiatio non dicit indigentiam, sed actualitatem talis communicationis & cxu herantiq diuine foecunditatis c. quae exuberantia in actu Po
sita ut patet non dicit desectum & indigentiam , sed persectionem , di exuberantiam perfectionis . Nec , quia Filius accipit naturam a Patre ; potest dici esse indisten ,ex eo quod accipiat, quia non est acceptio , nisi naturali S ... Alias autem possemus dicere, in Patre etiam esse indigentiam
quia, sicut non potest esse filius, nisi sit pater ita nec tum
554쪽
tiam lintest esse Pater sit Filius . Ergo non magis depen-xlat in constitutione personae Filius a Patre, quam Pater a FLrio': si ergo non dicimus propter eiusmodi naturalem conne dicionem relationum, Paternitatis 5 Filiationis ad inuicem, indigetitiam esse in Patre . nec etiam debemus ponere indigentiam in Filio: quia personalitas Filii non importat maiorem depende liciam a personalitate priris ,.quum personalitas Patris a personalitate 'Filii italis enim dependentia si dependentia dici' potest in mutua , Quod autem Filius accipiat diuinitatem a Patre, &non Pater a Filio, hoc non est propter indigentiam Filii , sed propter ipsius naturae Diuinae
conuariaralitatem , quae petit', per sui naturam , esse origine prius in Patre, secundo in P ilio , tertio in Spiritu sancto. Haec autem prioritas non tolIit, quin filius,& Spiritus sanctus, sic etiam naturaliter Deus , sicut Pater : sicut enim P ter ab aeterno,non electione, aut alia ratione; vel casu, vel sertuito: sed necessario & naturaliter est Deus, ita etianiasci Filiri necessario & naturaliter est Deus; similiter Opi' ritus sanctus: ec enim liberὸ Pater producit Filium ; sed, sicut ipse necessario Deus est, ita etiam & necessario seu naturaliter Filium generat,& cum Filio, naturaliter&necessario Spiritum sanctum producunt. Et ita omnia naturaliter procedunt , & necessario; scilicet, ut Pater habeat naturam Diui- . nam independenter ab omni alio, sitque sens Deitatis; Filius eamdem naturam Diuinam obtineat per generationem , seu actum intellectus; & piritus sanctus per voluntatem : nec magis sit Deus unus quam alius, sed omnes naturaliter & necessario, aeque primo quoad tempus , aeque primo quoad omnia , posito tantum Oidine originis, qui non tollit aequalitatem, ut supra explicatum est.
Quod si rursus instes, non posse negari aliqualem inaequalitatent; quia Pater habet naturam Diuinam a se, & independenter . Filius & Spiritus sanctus habent ab alio. Habere a se est quid persectius, ut constat ex ipsis terminis. Ergo Pater est Filio S Spiritu sancto persectior . . Respondeo, in tantum, habere ab alio, importare aliquam imperiectionem, in quantum significat, habentem ab alio minus
555쪽
nissis habere, vel non tam necessario, vel non tam naturaliter , vel non tam essentialiter; sicut is, qui habet a se. Filius autem& Spiritus sanctus , quamuis habeant naturam Diuinam ab
alio , non propterea minus habent , nec minus naturaliter, nec minus esentialiter, nec minus necessario; sed sicut Pater naturaliter, & necessario, est Deus, ita Filius & Spiritus sanctus necessario, & naturaliter, item & essentialiter, ci aetere aliter, sicut Pater, est Deus. In creatis vero, habere ab alio, semper dicit imperfectionem, quia semper importat minus habere: vel tempore, ut filius est posterior patre; nec enim potest eodem tempore homini nasci filius, dum ipse nascitur: vel natam S proprie,ut dum pauper pecuniam accipit a diuiter vel mimis naturaliter, Vel minus necessario, ut Uita creata,dum ab
increata vitam participat ,Δc. In Diuinis autem, nihil tale importat,illud habere ab alio; unde nullam dicit imperfectionenti Ac proinde,inter Patrem & Filium di Spiritum sanctum,nullam
Et ex his patet, multiplicationem personarum , in Diuinis, non esse ex eo, quod prima persona non sit sibi sufficiens, aut imperfecta; sed propter exuberantiam persectionis,& con- naturalitatcni ipsius naturae Diuinae , quae de sui natura petit in tribus subsistere suppositis , ut explicatum est. Et per haec patet ad omnia,quae obij cis contra hoc Diuinum mysterium. Cum ergo impossibile & contra rationem non sit hoc Diuinum mysterium, quamuis supra rationem; credendum est propter Diui testii nonia. Constat itaque, in Deo non unam dumtaxat esse personam , neque esse quasi solitarium Deum: sed in Deo esse Trinitatem Personarum, quarum Secunda originem trahit a Prima,&Tertia ab Utraque simul, nempe a Prima dea Secunda, tamquam ab uno . Secunda per intellectum a Prima. Tertia a
Prima & Secunda simul, per voluntatem. Item derivationem illam, per intellectum, esse Generationem; de constituere duas personas, nempe Genitorem & Genitum, seu Patrem &Filium. Deriuationem alteram, per voluntatem, constituere
Spiritum sanctum, qui & Diuinus Amor dicitur. Perfici in men & esse eiusmodi personarum Trinitatem, sine ulla Diuinae naturae diuisione, aut multiplicatione; sine ulla personarum
556쪽
compositione ; eadem natura, simplicissima, una, numero eadem, unitate Gentiali oc numerica non specifica tantum , prout in creatis eiusdem speciei suppositis in siingulis sub si, ilente persorias . Idque ex Diuinis Scripturarum testimonijs. Vnde, in hoc etiam redarguitur Mahometi perfidia; dum dicit, in Deo non esse nec Generationem , nec Genitum: non Patrem neque Filium . Conuincitur quoque sella prost eis, dum Spiritum sanctum inter creata recenset. En , contra eius mendacia, iam Diuina percepimus ex Scripturis oraculatae Deum unum esse, substantia; Trinitatem, personis. Eise, in Deo, Patrem Deum, Filium Deum, & Spiritum sanctum quo, que eumdeni Deum: Vnum, Verum, Optimum, rerum OM-nium Authorem, solum Increatum, omnia creantem, Verbostio, in Spiritu sancto; prout confitebatur David, in Spiritu dicens , Psin 32. Verbo Domim cita maristine, er Spiritu oris eius omnis virtus eorum . Et in Evangelio fixum. Omnia ore ψ su actasunt, &c. & cum ipsis omnes Prophe tum Veteris , quam Novi Testamenti paginae, de exinde uniuersi Ecelesiae Dei Sancti, Patres, & Doctores; S cum eisdem nos quo que,toto cordis affectu, toto mentis conamine, uniuersis arinuni viribus, colimus, veneramur, adoramus; & tam vocis quam calami ministerio confitemur: optantes & cupientes;vesciit ipse vere Deus, dc Vnus6ς Trinus est, ita pariter ab via, uersis , quae sua omnipotentia, sapientia, bonitate condidit, Pater, Filius,& Spiritus sanctus , unus de idem Deus, puro mentis sic cordis affectu, talis credatiar , agnoscatur, colatur adoretur: Deum l. Substantia Vnum, Personis Trimur omnis lingua confiteatur: eidemque, sicut in cauis, ita pariter in te ris, omne genu tactatur.
557쪽
ILIVD praecipuum, in quo a Christianis dis-
sentiunt Mahometani , est diuina Verbi inca natio , S Christi Iesu, Mariae Virginis filij. Diauinitas. Quamuis enim Christum, inter Pro- phetas, supremo in loco reponant e dc tam -ή miraculorum gloria,quam sanctitatis praestantia, toto Orbi suisse conspicuum, fateantur: insuperta eius Matrem,Virginem concepisse, Virginem peperisse, & Virginem in aeuum permansisse; & omnia, quae insta Diuinitatem sunt, tam de Matre,quam de Filio, palam buccis concrepantibus celebrent; ita ut etiam illud, quod soli Deo uidetur tribuendum ; scilicet, Nullius peccati labem incurrere potuisse, utrique tribuanti tamen Deitatis formam Christo denegant. Scilicet, Regem, omni decore spectabilem, in Regio throno constituunt, sceptrum in manibus tribuunt, Regiam chlamydem induunt ; illius tamen de capite Regni co
ronam eripiunt. Hanc ergo uniuersam operis summam, cemere debemus,
tunc esse plene collectam ; si Regem. tanto splendore illustro tum, regali sanctitatis Chlamyde indutum, in attemi Iudicis Throno collocatum, Diuinae omnipotentiae sceptro munia Ooo a tum,
558쪽
tum, & relἱquis omnibus Regni insignibus ornatum, neo extam 9iuinitatia Diademate,ostenderimus decoratum . 'Vt igitur tam absconditum, tam Diuinum, tam ine flabile mysterium, Deiscae humanitatu, humanatae Deitatis, astruamus: easdem Scripturas, quas de Diuina Trinitate consuluimus, de veritate Diisini Incarii tionis, &Ch H Diuinitate interrogemus. Vt, qui per sacra Dei testimonia Trinitatis mysterium agnouimus, per eadem hoc aliud, Diuinitatis Christi, mysterium agnoscamus; ut, per utriusque fidem, ad utriusque scientiam, post huius seculi tenebras, Perueni
559쪽
TAm frequenter, Sacrae paginae, Christi. diuinitatem Ἀ- quuntur ; ut sere nihil in eis sit, quod ad tale testimonia non ordinetur: Finis,enim, legis ut ad Romanos cap. I o. inquit Apostolus risus es. Nos autenr, ne ad pompam se
monem iacere videamur,cum tantum ad utilitat*m loquamur, pauca,ex multis,quae issiciant, ast eremus : & tatis erit, pauca referre; quia etiam sitis esset unicum; tanta enim est diuina auctoritas,ut ei, semel etiam loquenti,omnis fides debeatur. A
diamus orgo in sacris Dςum paginis, non tantum semel , sed pluries, Christi diuinitatem asserentem. Primo in Veteri Testamento, secundo in Nouo, tertio in utroque simul. Et praecipue ipsiusmet ςhristi,de se loquentis testificationem attendamus: quae,non solum apud Chri uianos, sed etiam apud Mahometanos taetragabilis' est. intelligitur,non solum L, anisa verum etiam S a ludaeis,eorumque Rabbinis, vi a Mahometanis. Et, inter Rabbinos, praecipue a Rabbid 0moa, ut resert Galatinus lib. a. cap. 7. illa verba: Filius I J
Testimonia , de Chrissi Divinitate, ex. Veteri Tectamento . '
560쪽
meus es tu: ego bodie genui te. De Christo intelli latur, prout etiam Act. & i 3.&Paulus Apostolus, sciens de Christo intelligi ab Hebraeis, eo utitur testimouio , ad eos scribens , cap. primo. Mahometani etiam,de Christo intelligunt,ut patet in libro Camus,cuius Auctor,inter Mahometanos celeberrimus, in dictione circa finem, ex illa radice derivatorum, sic inquit:
Idest 'Et ex re Hesuis Dei omnipotentis ct metas, ad Iesum cui orationer Dei,&pax: Tu es Filius meus, ct e genui te . . unde,etiam Mahometani, locum hunc de Christo intelligunt,& Dei verba, dicta illa e se, testantur. Si ergo Deus Christo dicit, illum a se genitum , suumque esse Filium , quis audebit Deo loquenti non credere λ qtiis diuinae auctoritati fidem
abrogare lscio quidem,verba illa,alio modo, ab eodem Aiustore ibideinterpretati,dicit enim
Idesti inui te: Dicunt vero Chrisiani: Tu es Filius meus. Oego genui te . Excelsus es Deus a laci re longi ritius. Dat ergo nouum sensum verbo Arabico , quod alias semper parere, &generare, significat: vult tantum in hoc uno Scripturarum loco, pro alere, seu pro is o idest, nutrire, esse accipiendum,in quo sensu vix reperitur apud Auctores:extorquet crgo sensum, ad vim Scripturae dii fugiendam. bed quamuis, de verbo Arabico,illi liceretiath daiamus, ut, ad libitum,nouum sensum effingeret ;h ori tamen licebit de verbo Hebraeo, cum