장음표시 사용
571쪽
Uti m ,Dei Filium esse, consessus est, eo quod a Christo audierat,sub ficu ab eo se visum esse, prius quam a Philippo vocare
tur. Christus autem duo subiunxit; unum, quod crederet de verum crederet; alterum,quod non propterea credere debui cset, eo quod ab eo visus esset absens, sub ficu; sed propter maiora signa, quae non nisi a Deo fieri possent. Dixit igitur Christus i 2uia dixi tibi,vidi te sub fleu, credisλ Maius bis videbis ,
videbitis caelum apertum, Sc. Quasi diceret: Verum credis, dum me credis esse Filium Dei: tamen signum illud non est tanti momenti , ut fieri nequeat a non Deo , vel non Filio Dei: tamen videbis illa signa maiora per me fieri, quae non nisi a Deo fieri possunt. Monuit ergo illum, ut non facile crederet I tunc autem verum credidisse. 1 Ioannis sect. . seu cap. 3. anum. I 2.& insta. Christus manifestauit se Nicodemo,esse immensum , esse in caelo, & de caelo descendisse, & ibidem e sie unde discesserat. Item, a Deo sic mundum suisse dilectum, ut Filius illi fuerit ab eo traditus Et ex contextu patet, quod se Filium Dei diceret, cum superius dixisset, se nosse caelestia caeteris abscondita, de caelo est G& ad Orbis salutem missum a Deo, quem suum Patrem asserit, seque eiusdein Patris unigenitusn. Ioannis se ist. 8. seu cap. q. anum. 23. Christus Samaritanae mulieri clare dixit,se e ste Messiam. Item Mahometani illum
Messiam confitentur, dum illi ' -οὶ nomen tribuunt. Quod idem est ac Messias,& Christus . At Christus Filius Dei essita
debet,Vt complures Scripturae testantur. Ergo dixit, se Filium
Ioannis sect. I 6. seu cap. 6.dnum. 36. & insta, se dicit pluri-hus, Filium Dei esse, & descendisse de caelo.
Ioannis 6. num. 7o.& in textu Arab. seel. II. Petrus,omnium
Apostolorum nomine, Christo dixit: Nos credidimus cognouimus , quia tu es Chrsus Filius Dei. Ioannis 8. a num. 23. de in textu Arabico sedi. tr. dicebat Christus Iudaeis i Vos de deorsum estis; ego desupe missum. Et post pauca: Dixerunt ergo ei Iudaei Tu quis es y Et respondis eis Iesus: Principium , qui ct loquor vobis . Et infra num. 27. dixit Euang. Io. Et non cognoueriit, quia Patrem eius dicebat Deum.
572쪽
IOannis sect. et . seu cap. I o. a num. 2 . & insta, clari se diaeit Christus Filium Dei, & esse idem cum Patre: unde & Ph risaei tentantes eum lapidare , dicebant: idcirco se velleaeum,
Iapidibus oppetere , quod cum esset homo se Dei Filium faceret et De bono opere inquiunt non lapidamus ,sed de Mau ι--ia: ct quia, bomo cumsis , facis D imum Deum . Et usque in finem capitis clare significat Christus, se Dei Filium esse.
Ioannis II .a num a. . & in textu Arabico sect. 1 F. Martha
soror Lazari confesta est, Christum esse Dei viui Filium , cum Prius illi Christus, se vitam esse ,dixisset, quod soli Deo conuenit. Et eodem capite num. 4. significans idem, dixit, mortem Laetari ideo accidisse, ut peream ipse Dei FiIius glorificaretur : sicut od glorificatus est, quando coram multis illum suscitauit, vocans eum iam quatrid num de monumento. Ioannis sectia 3 1. & in textu Latino cap. I . a num. 6.de inis, idem repetit . & se esse viam, veritatem, & vitam ;in se esse Patrem, ει se in Patre. Et este Dei Filium per totum caput. Idem repetit sequenti cap. I s. &cap. I 6. num. praesertiin 28. dicens : Extur a Patre di veni in mundum, iterum relinquo mundum ct vado ad Patrem . Et, Ipse Pater amat Oos, quia vos me amastis ct credidFLiis, quia a Deo exivi. Quae intextu Arabico habetur sect. 36. Propterea Iudae i Christum interficere conabantur, quia ise Dei Filium, Deo aequalem dicebat. sic testatur Ioann. cap. s. a numi6. & in textu Arabico sect. I o. Sc II. & I 2. Propte rea persequebaratur Iudaei Iesum, quia hae faciebat in Sabbato . Jesus autem respondit eis: Pater meus usque modo operatur, ct ego operor. Propterea ergo magis quaerebant eum Iudae; inser
cere ; quia non sotium fomebat Sabbatum; sed ct Patremfisum
dicerat Deum, aequalem ariens Deo . Et insta eodem capite pluries repetit Christus testimonia, de sui Diuinitate, ta Dei
filiatione . I Propterea etiam tradiderunt Pilato, cruci adiudicandum, , di dicebant, prout Ioann. r9. num. T. & in textu Arab. sect. o.
Raesponi tint Iudaei: Nos lege- tabemus, o secundum legem A bet mori, quia Piciam De sefecit . . . Cum ergo tam elare dixerit Christus , se Dei Filium esse, r redendum est eius testificationi ne virum tam sanctum, tam iustum, utiustitiam di sanctitateni amittete nequiret, dicamus
573쪽
in tanto negotio fuisse mentitum; quod, non modo non esset sanctitatis indicium, sed grauissimum fuisset mendacium , di execrabilis blasphemia. Ergo verum dixit, ergo vere Filius Dei est. Quod si Alchoranus eontradicere conetur, indueens Deum eum Iesia talia colloquentem, capite .cui titulus est Demosa, in fine.
Idesti Et eum dixit Deus: δ Isti Fili Maisia, num tu dixisi δε- minibus e assumite me di matrem meam in Deos, praeter Deum is . qui es I Respondit Iesu et rarus tibi Domine, non es mibi, ut i quar , quod non es miri veri: si dixerim iEua tu noli ; se serim quid es intra me , ego Vero nescio quid intra te; q-niam tu es cognitor absconditorum. Non dixi eis, nisiquod prae repsi miri in ueraeseruite Deo Domino meo, ct Domino oesme t timeatus sum eis hoc quamdis cum inii fui. His & similibus verbis, alias etiam, conatur hanc suis mendacijs inficeare veritatem. At quis non etiam in hoc sicut in pluribus supra eius agnoscat nequitiam Erit igitur & hoc aliud, inter
caetera eius mendacia connumerandum: & non est mirum , ,
mentiri etiam in hoc uno.eum, qui in multis mentitus est . Quid autem respondebit, si quaeramus, cur a Iudaeis fuerit Cruci amus cum totius Orbis contestatio, plenis faucibus clamet; ideo fuisse in Cruce suspensum, quia se Dei Filium diceret, seque Deum elle testaretur . se quidem ipsemet Ab A q a choranus
574쪽
choranus. circa finem cap. 3. cui titulus est, De mulieribas iquamuis neget, ipsum Christum Cruci fuisse suffixum; nihilominus fatetur, ludaeos illum crucifigere fuisse conatos; de facto tamen eius imaginem crucifixisse , non ipsum, quem Deus ad caelum assumpsiste dicit, dum Iudaei ad eius crucifixionem roperarent . Verba Alchorani haec sunt, versus finem capiatis, aliquanto altius a sine.
mradoxum seu mendacium graui simum: cdi dictum eorum , ins oeciderimus Grisum Iesum, Filium Mariae , Apo tam Dei. Et non occiderunt eum , ue cruri erunt eum; fidvisum es ilii Misiatu inarii: 9 eertὸ, qui controuertunt de hoc, dubium babent de eo. 9 non babent de eo stientiam, ni diuersitatem opinionum i ct non occiderunt eum emti; sed assumpsit eum Deus ad se. Sic ergo fatetur , Iudaeos tentasse Christum crucifigere. Peto igitur, quare tentaverint Z propter quid λ unde moti sunt Respondent omnes, Quia se Deum esse assirmabat, se Dei filium afferebat. Sic respondent Iudaei, sic respondent Christiani, sic Gentiles historici, sic uniuersus Orbis. Sic diuina Scripturarum testimonia, locis supra n latis, S Ioan . sect. U. Nos legem habemus, ct secundum legem debet mori, quia Filium Dei se fecit. Et Ioan .scct. Loi Propterea quaerebant eum Iudaei interficere it quia festium Dei faciebat, aequalem se faciens Deo,ctc. i et Solus Alchoranus, contra totius Orbis contestationem, . hanc Veritatem mendaciis obuoluere tentat; ut, Filij Dei dis uinitatem nefans , suam stabiliat Pseudoprophetiam. Sed iam
cius mendacia deprehensa sunt, di ex supradictis conclusum
575쪽
est : non Alchorano, sed Euangelijs credendum: Euangelia & Tora esse Dei scripturas, Alchoranum verse figmenta de imposturas: sicut etiam in hoc peculiariter, toto orbe reclamante , conuincitur; cum solus audeat negare, quod totus asserit orbis.
Ergo re vera Christus dixit, se esse Deum, se esse Dei Filium ' Ergo re vera, Dei Filius & Deus est. Quodsi negent
Mahometani consequentiam; convincentur, Alchoranum, eo falsum, dum dicit, Christum non potuisse peccata committere , ac per consequens, non potuisse in Deum blasph mias irrogare. Et in hoc verum drcit Alchoranus, quia
Christus erat impeccabilis. Ergo quidquid Christus dicebaea veritate alienum esse non poterat: dixit, se esse Deum, se esse Filium Dei r ergo, re vera, Filius Dei, &Deus est. Sed iam quaedam alia,de Christi diuinitate,ex Nouo Testa mento afferamus testimonia
576쪽
Te Aramento. MAtthaei i6. seu sect. so. Tu et Cissus Atas Dei cive.
cit. ubi notandum est, non esse sensum de filiatione adoptiua,
quia sc omnes Iudaei se filios Dei iactabant,ut lo n. 8. Icu se αυ. Nos inum Patrem Moeemus Deum et hoc tamen blasphemia non reputabant, prout blaesherniam, Christi dictum, censebat. Vnde Ioann. 1o. num. 33. seu sect. et . De blasphemia lapidamuste; quia tu, homo cumsis, faeis te Usum Deum. Vnde Christus loquebatur de vera, non de sola adoptiua filiatione. Lucae primo: Multossiliorum Israeleonuertet ad Dominum Deum ipsorum, edi 1 e praecedet ante Utam instiritu idi virtute Eliae. Christus igitur nic Dominus Deus Israel dicitur. Quod Ioannes Baptista,qui fuit Christi praecursor: de quo etiam loquitur Alchoranu cap. 2. de Familia Amrani,&cap. primo libri 3. cui titulus est de Maria r praecederet ante Dominii Deum Israel, in spiritu & virtute Eliae. Cum ergo praecesserit ante Christum, ut patet in Evangelijs, Christus est Dominus Deus Israel: At Dominus Deus Israel est verus Deus, ergo Christus
est verus Deus. sic arguunt, ex hoc Ioco, sanctus Irenaeus lib. 3. Cap. 1 I.& Ambrosius,ante Mahometi tempora; eosque sequuti sunt Beda, Euthymius,&alijauper hunc Lucae locum. Constat autem in Evangelijs, ubicumque de Ioanne Baptista est sermo, illum,conatum esse omnes filios Istael ad Christum conuertere: ergo Christus est ille Dominus Deus. Ioannis decimo,seu section. 24. EF ct Pater unum sumus. Qu9d,ut ex contextu patet,de identitate essentiae & potentiae, intelligendum est. Christus enim ibi asserebat,oues eius nullo modo perituras,& non rapiendas de manu eius ab omni alio quocumque , ea, scilicet, ratione; quia Pater omnibias potentior esset et deinde subiungit: Ego ct Pater vinum sumus, ad pro
577쪽
probandum quod prius dixerat,scilicet,quod nemo posset eas rapere de manu eius , sicut nemo poterad rapere de manu Pa. uis. Consequentia autem nullius esset momenti, nisi illud. Unum sumus , intelligeretur de potentia & robore. Responderi enim potuisset, quod cum Pater esset sortior omnibus, nemo posset rapere de manu Patris: Curautem de manu eius , cuius non effet tanta potentia Z At si in ligatur de identitate potentiae de roboris. Ego ct Pater g msumus . Bene procedit consequentia, aeque ac si diceret: Nemo potest rapere oves meas de manu Patris mei ν sed ego & Pater unum sumus , communis est robur, & potentia et ergo nec quisquam poterit eas rapere de manu mea. At potentia & robur Dei idem sunt cum diuina essentia; nam, ut bene in tuo libro sateris , quicquid in Deo est , Deus est; ergo , si communis est Christo cum
Deo robur & potentia , est etiam communis essentiaia Sic arguit Basilius lib. I. in Eunom. veinis finem liquanto remo. tius. Chrysostomus super hunc locum , ambo ante Mali meti tempora. Iudaei autem animaduertentes, statim lapides substulerunt, ut iacerent in eum, respondentes, se velle eum
lapidare, quia se filium Dei diceret, S ae alam Deo se faceret. Insuper de Christus ipse sua verba explicauit, essentiae identitatem importare, cum respondit Iudaeis ibidem : Vos dicitis,bDObemas, quia dixissius Dessum. Excusatio Chrilli, quam ibidem ponit Ioannes Christi diuinitatem etia testaturidicitem Re possit Iesus: non scriptum
es in lege Vesra, qta ego dixi, in estis I Si illos dixit Deos , ad quos sermo Dei factus esi, cis non potessotai scriptura: quem Pa
te an cauit, ct misit in mundum , vas icitis, quia blasphemas, quia dixi filius Dei sum. Si non facio opera Patris mei, nolite credere miri ;s autem facio, operibus credite , ut sciaris, credatis, quia Pater in me es, Oego in Patre. Ex qcibus verbis Hilarius,ante Mahometi tempora, Ii . . de Trinitate tale discursum derivat. Si Dii dicuntur illi, qui adoptiui filii Dei sunt per gratiam; quanto magis Deus est, qui Dei filius est per
Ioannis r . Creditis in Deum ct in me ereiate. August. lib. I. De Trinit. cap. I x, & alii in hunc locum,inserunt, Chrianum esse verum Deum; alias enim non posset sibi eamdem fidem arrogare. Ibidem e Si cognouisetis m/, Patrem meum uti
578쪽
mtique regnouissetis. Rursus ibidem seu sect. 3 3. in textu Ara- .co .fPhilippe , qui videt me, videt O Patrem . Ex quo loco Cyrillus lib.9. cap. 37. in loannem,inseri, Christum esse unum Deum cum Patre, alias enim non bene Christus dixisset, se non posse cognosci, nisi simul cognito Patre. Patet autem,ita sermonem esse de cognitionc Diuinitatis, non de cognitione rumanitatis; Apostoli enim tamquam hominem bene nouerant Christum, & tamen a Christo audiunt: Tanto tempora Cobiscum sum, edi non regnouisti me Philippus insuper cupiebat videre diuinitatem, propterea dixit: c tende nobis Patrem , fraus it nobis. Vnde Christus, de Diuinitate respondit, iuxta propositum: Dira mirit me , Uides er Patrem . Alias enim, ab re de humanitate responsum dedisset, de diuinitato
requisitus. S. Augus ep. I 7 3. ad Pascentium, inter caetera conlura,vtitur etia testimonio Io. sec. . seu c.2o.Dominus meus, ctDeus meus.
Quibus verbis Thomas Apostolus , post vulnerum Christi contrectationem, Christi resurrectione agnoscens, cum prius credere renuisset, eum Deum consessiis est & Dominum. Quod vero veritatem illis verbis Thomas confbsius esset, res pondit ei Christus : uia Cissisi me Thoma creditsi, Beati , qui vim viderunt ct crediderunto. Nec potest responderi sicut Nestoriani; illa Thomae verba esse exclamationem Thomae, admirantis Christi resurrectionem: nam in Textu Grςco non est signum exclamantis cit, sed articulns Vocativi casus o. Insuper Euangelista non reseri, quod absolute dixerit Thomas
illa verba: sed quod dixerit ipsi Christo. Respondit Thomas. O dixit ei scilicet Christo Dominus meus, ct Deus meus. i
579쪽
I utile S superuacaneum tortalle tioi prima Ironte Viuebitur,ex Epistolis Pauli auctoritates desumere; cum in tuo libro, nos Paulo, licet selsa proponenti, dicas, leui animo credere: nihilominus iam supra, Pauli Epistolas inter sacros libros probauimus esse recensendas: & quod in tuo libro con
tra Paulum, caeterosque Apostolos, scriptum reperimus, non alte vel aliquo Mahometano appositum ; sed ab alio, sorte Iudaeo, suppositum : pluribus hoc existimamus rationibus. . Primo , quia ut diximus, Alchoranus cum Glossis, praecipud
Alaamalixeri, & Bullatia , de Christi Apostolis, praecipue de . Paulo , in cap. de , optimum reddit testimonium, dicens, illos miracula perpetrasse, & Antiochiam ad Christi fident miraculis perduxisse. Ergo Apostolus Paulus, non falsa locutus est, ad inlfar mendacis ec deceptoris; sed vera & sancta, ad instar iusti & doctoris .
Secundo, Quia Alchoranus dicit, Christianos recta via , incedere, & salutis terminum consequi, esse iustos & sanctos, si suam legem seruent. Idque repetit tam cap. I . cui titulus est De Vacca, quam cap. q. cui titulus est.
Demensa: ergo multo magis, Christianorues praecipui, sancti & iusti dicendi sunt: at Christianorum praecipui sunt Apostoli, & inter eos, unus Paulus. Ergo Paulus, iustus & sanctus, vera & sancta proposuit. Quod si Christi
norum praecipui, mendaces fuerunt; in quibus nam vera esse
comprobabuntur illa Alchorani verba: Chrissianos recta incedere , & salutem consequi ZR r r
580쪽
Confirmatur, quia Christiani credunt omnia , quae Paulus Ioquutus it . Ein 'qur Paulas dixit, vera sent. Consequentia psollaturiQuia fessa credentes, etiam secundum Al- choranum cap. I De Vaeca p. 24. sunt infideles, damnandi; di non fideles , saluandi: Christi ni autem sinit fideles,saluandi,vi, locis allegatis, fatetur iden Alchoranus. Ergo, quae credunt Christiani, non sint falsa, sed vera: credunt autem, sicut semper crediderunt, quae dixit Paulus. Ergo, quae Paulus db
Tertio,cinia Mahometus in Alchoratio, cap. praesertinus D tana, ae ibi Glossae,ut supra dicturin est, mittit Ma-
hometam , dubium habentes de veritate scripturarum, ad Christianos, It ab eis veritatem sciscitentur. Ergo Christiani, usque ad illa Mahometi tempora, adhuc veridici erant,& fideles verarum scripturarum interpretes. Ergo, si Christiani illi veridici erant, qui minorea erant Paulo, ta Apostolis: qui Pauli doctrinam susceperant: quanto magis putandum est, veridicum suisse Paulum Insuper, S illi Christiani inter sacras scripturas recensebant, sicut modo recensent, Pauli Epistolas, ut supra probatum est, dum de sacris scripturis agetemus, cap. 2. & insta. Ergo, revera, Pauli Epistolae inter g cras scripturas recenseri debent. Alias enim Christiani illi falsa Mahometanos docere potuissent: &sic Alchoranus non bene Christianos Mahometanis doctores tribuisset. Probatur insuper , Epistolas Pauli inter Canonicas scriptu se sic recensendas , omnibus auctoritatibus & rationibus, quas supra pro scripturis in uniuersum, adduximus . Sanctus igitur Paulus, ad Romanos scribens, pluribus, si-eut & in alijs Epistolis, Christi diuinitatem testatur : praesertim cap. 9. Sic inquit. Ex quibus es Christus fecundum casenem, qui est super omnia Deus bene dictus in saecula. Epistola ad Philippenses cap. 2. Hoc utite m vobis, quod diis Cisso Iesu, qui eiam informa Dei e set,non rapinam arbitratus est esses aequalem Deo, sed semeti sum minamisit, forma frui accipiens. Quibus in locis, non solum testatur , Christum esse Deum, sed etiam simul esse hominem; ut verba de se pa