Apologia pro christiana religione qua a r.p. Philippo Guadagnolo Malleanensi, clericorum Regul. Minorum s. theologiae & arabicae linguae professore, respondetur ad obiectiones Ahmed filii Zin Alabedin, Persae Asphahensis, contentas in libro inscripto

발행: 1631년

분량: 700페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

61쪽

sibi commoda a chri an, sparuentam

sunt haec deleta: ergo nihil deletum eta Et e contra, nihil quod eius dignitatem praedicat est additum, coni omnia reserat etiam Alchoranus, tam miracula, quem sanctas operationes, didignos titulos, etiam illum dicens Verbum Dei, & Spiritum ex Deo, ut patet cap. De Mulieribus, quod est in ordine tertium, non longe a fine . Huiusmodi verba, quae tantam Christi dignitatem praedicant, non sunt supposititia &a Christianis ficta , cum & caeteri omnes Maho metani praesertim talem Christo dignitatem tribuant. Ergo hac mente , ut Christi dignitas &Diuinitas asseratur, non fuerunt corrupta Euangelia. Vel certe vitiavimus Euangelia cum caeteris Scripturis, ut legem nobis accommodam cingeremusὸ Nec tali mente vitiata dici possunt: sic enim legem, sensui nostro & naturae facilem, suavem, dulcem, leuemque, effingere debuissemus: & e contra omnia dissicilia delere ; & inserere pro arduis facilia, pro asperis dulcia, pro grauibus leuia: at hoc ita non se habet; sunt enim in Evangelio praecepta, recta quidem & rationi consona , at ardua & dissicilia, ut est praeceptum de dilectione inimicocorum Mati. 1. q. sect. q. Luc. s. seu sect. ΣΟ. Ego dico vobis diligite inimicos et eoi os . De diuitiarum contemptu Mati. 19.αε. sect. 6 I. Marc. io. a num. 23. seu sect. 3 1. Lucae IS. a num et . seu. sed . 61. Impossibile est, diuitem intrare in regnam Caelo rum. De substinenda patienter iniuria Matti cap. F. num. 39. seu. sect. 9. Luc. 6. 20. seu sect. Σo. Si quis tepercusserit in dexteram maxillam, praese ei asteram. De cruce tollenda: Mati. I 6. a num. 2 . seu sect. 32. Luc. cap. 9. a num. 23. seu .

sed . 3 . cust venire a Celsemeti um, O tollat Cruce uam cte. Hsc & similia, ardua & dissicilia , ostendunt, sacra eloquia, hac mente, non fuisse vitiata . Vel corruperunt Christiani Euangelia M. Vt sacilius abonan ibus per totum orbem susciperentur λ Neque hac menti factum est; quia sic, omnia creditu facilia, verisimilia, & hi manis proxima, substituissent: creditu autem dissicilia, de ab

humanis remota, deleuissent: homines enim, humanis assueti, facile credunt cum proponuntur humana, cum vero non consueta, nondum audita, audiunt, aut cum plusquam humana proponuntur, dissicile credunt. At videmus, ct legimus in . Euagelio plura, longe ab humanis remota,ea quae natura superant,de quibus no sunt assuetae humanae aures: ut est Deus Vnus

62쪽

dc homo, unus in persona, at duplici in natura subsistens, humana sci licet,& diuina: Maria Mater simul & Virgo. Quae omnia difficultatem maetis faciunt, quam facilitatem credulitatis. Ergo, ea mente, ut facile susciperςntur ab omnibus , vitiata non sunt. Qua ergo alia ratione corrumpi potuerunt Euangelia, & caetera sacra eloquia Z Qua alia mente λ Non quod vellent ab omnibus facilius suscipienda. Non quod vellent sibi legem suavem proponere. Non quod vellent Christo diuinitatem arrogare. Non quod vellent Mahometo fidem abrogare. Mihi certe non alius finis videtur potuisse mentem Christianorum inducere ad mutanda & vitianda Euangelia. Nisi forte dicamus , peruersitate, malitia, odio, & inuidia, illa voluisse peruetere. At hoc de Christianis dici non potest; semper enim . ea Veneratione sacra Euangelia sunt venerati, quam Dei Scrip- turas decet. Et si sorte aliquis , ira vel simili passione percitus, ausus est corrumpere, certe non fuerunt omnes: Vnde solus aliquis singularis codex vitiatus fuisset: & hoc nihil faceret ad viuuersalem illam corruptionem , de qua Mahometant con 'queruntur .

Potius dici posset, liuore & inuidia, ab inimicis Euangelicae

legis suisse corrupta: At non potuerunt, ut supra dictum est, dum personam Scripturarum adulteratricem perquireremus: Christiani enim potius Christi inimicis tradebant sua corpora crucianda, quam sacra volumina corrumpenda , ut ex antiquis historiarum voluminibus, & veteribus Sanctorum Martyrum monumentis , clarissime c0 nstat.

63쪽

Non ps se assignari tempus , quo secra volumina

fuerint vitiata.

- TEc potest assignari lepus aliquod prςsupi huius adultera-',. I tionis, praesertim quod pertinet adEuangelium&Testa

ruentum.

Non fu ut

i crus, uad imentum nouum: nam quoad vetus Testamentum, ante Christi aduentum , non est quaestio inter nos; quod fuerit a Iudaeis co ruptum aut aliquo modo adulteratum, cum ante Christi aduentum deuotissimi essent Scripturarum citatores, ut resert Eusebius lib. a. cap. a. Praeparat . Euanget. α Philo in lib: De egressu fliorum Israel de Aeopto, testatur, usque ad sua tempora, per spatium amplius quam duorum millium annorum , ne verbum quidem fuisse unquam in lege Hebraeorum immutatum , &quc libet Iudaeum potius moriturum, quam legem in aliquo mutari passurum. Et usque ad haec tempora, prout refert Io.lsaac in responsione ad libros Lindant D e optimo genere interpretandi Scripturas Iudaei legem tanquam numen adorant: ita ut, si aliquando in terram ceciderit, publicum ieiunium indicant : Et Christus reprehendisset aliquando Iudaeos de Scrip- . turarum adulteratione, sicut de caeteris eorum culpis, quod nunquam legimus fecisse, sed potius e contra, eos quoad hoc commendasse , dicentem Matthsi. 23. Super came ram atris sederunt scribae ct marisaei quaecunque ergo dixerint et bis seruateo facite. Et Ioan. . significans, Scripturas non fuisse adulteratas, dirit . Scrutamini Scripturas. Sic arsumentatur Origenes octauo libro in Isaiam , cumque refert Hieronymus in cap. 6. eiusdem Isaiae, qui eodem modo ratiocinatur, ad probandum , Scripturas non fuisse a Iudaeis adulteratas. Augustinus etiam lib. 11 . de ciuitate Dei cap. 13. sub initium, ad tollendam eiusmodi suspitionem de sudaeorum peruersitate indeprauandis Scripturis, sic inquit. Si aram, quidsit credibilius, Iudaeorum gentem, tam lon, Atque diffusem,in hoe conscribendum mendacium uno consilio conspirare potuisse, ct dum aliis inuia ant auctoritatem, i absuli e veritatem: anfeptua,nta bominos

64쪽

CAP. V. SECTIO III. . 39

mines , qui etiam iis Iudaei era i , in Ono Ioco positos ' quoniam , Rex Ae rapti Ptolomaeus eos ad hoc opus asciuerat: fam Ceritate ingentibus alienigenis inuidis e, ct communicato istud tune fecisse con ino: quis non Gideat quid procliuiusfacili que credatur Ise ab it, Ut prudens quispiam , vel Iudaeos, cuiuslibet perue statis atque malitiae, tantum potuisse credat , in codicibus tam millus, tam lonτὸ latque dispersis; vel ptuaginta illos memorabiles Ciros boe , de inuiden agentibus veritate , unum commu- .nica se coni lium . Haec Augustinus, agens de illo loco Genesis, quem obiicis in tuo libro ex versione Septuaginta interpretum, quoad computationem annorum, quae non eodem modo recensetur in textu Hebraeo, causam autem ibidem reddit idem Augustinus, immediate post praeallegata, sic. Credibilius ergo quis cierit, cum primum de bibliotbem Ptolomaei describtisa caepe , ront, tune aliquid tale fleri potuisse, in codice et noscilice primitus inde descripto , Unde iam latius emanaret, Ubi potuit quidem accidere etiam Seriptoris errori sic Agust. Verum hoc pertinet ad aliam partem quaestionis, An potuerit in aliqua singulari versio ne aliquis singularis Iocus vitiari, quod inserius expendemus. Modo prosequendum est quod caepimus,lae uniuersali , vel maxima ex parte, Scripturarum adulteratione , quam faciam non

esse, prae allegata demonstrant, & alleganda inferius clarius de monstrabunt Si non fuerunt corrupta ante Christi aduentum a Iudaeis, nec dici possunt corrupta post aduentum Christi, non a Iudaeis, nec a Christianis . Non a Iudaeis, quia ipsi illa potius deleuissent, quae Christi diuinitatem astruunt, quae deleta non sunt, ut patet Psumo r. plerisque alijs locis,in quibus Diuinitast Christi clarius

comprobatur ex textu Iudaeorum Hebraeo , quam ex textu Christianorum Latino, nam textus tam Graec . quam Latin. legunt Psal. r. Apprebendite disciplinam, nequando irascatur Dominus Quod non facit contra Iudaeos . textus vero Hebraeus

regit Iz ideste Osculamini Filium, ne iis trochtur . Quoa multum vexat Iudaeos,& Dei Fisum illis agnoscendum proponit . Ergo non potest susipitio obuenire, quod hunc lacum Iudan vitiaverint. Isaiae. 33. Iocus consimilis habetur, qui magis: vexed Iudae OS ex lectione textuum Hebraeorum quam ex lectione aliorum, d nostrae Vulgatae editionis Latinae,

quae legit. Nos putatiimus eum qua se se ire u ct perci Oom a Deo , ct humiliatum . in Hebraeo vero legitur na Σ' tarn an

65쪽

Et significare potest, Per D um Deum 9 miliatum. Quod ut patet, masnum negotium facessit Hebraeis , Christi Diuinitatem inficiantibus . Vnde ab eis, non potest suspicari, secta

talis adulteratio. Patet etiam, Hebraeos nori secisse talem scripturarum adulterationem , ex consensu quem seruant eorum codices hebraei

cum codicibus Christianorum; ergo nullo tempore possunt diat:ςrὸρ c ςi corruptae a solis Iudaeis. D isse risi is . Nec possunt dici corruptae ullo tempore a Christianis . Et primo, non statim post Christi in caelum ascensionein: quia tunc secrae Scripturae Euangelia praesertim penes Christi discipulos erant , qui cum essent Sanctissimi & vita probatissimi,

rem tam faedam nunquam essent aggressi; Et alijs impijs, &peruersis, vel etiam haereticis, qui ex illo tempore Ecelesiam turbare cς 'crunt, vitiare nunquam permisissent: &si illi vitiassent, error in haereticorum codicibus suppositus ex integri ate aliorum, qui penes Apostolos aliosque veros Christi discipulos extabant, illico deprehensus fuisset & emendatus, vel certὰ notatus, ut consimilς vitium in emendatos codices inducere non potuisset.

eri, s Hriu. Et quamius tuus liber videatur,non facere Apostolos eius, ii si uu- modi juspitione immunes, cum in eo maledicta congerantur 7m c miti aduersus illos, asserendo, fuisse Petrum de Paulum maledictos , tamen h'c supposititium puto, non tuo marte dictatum , D. sed serie ab alio aliquo, Iudaeo potius quum Mahometano , suppositum, dum Perside Romam tam longa spatia trasiret et non enim me latet, te esse in Alchorano eruditissimum, qui Christi Apostolos, sanctitate & vitae integritate, mo miraculorum gloria clarissimos fatetur, vocatque illos idest: Gadiutores Prophetarum. Sic enim auctor libri Ch mus, inter Mahometanos celeberrimus, explicat in diction

mi irim quod idest: Adiutorem, adiuuantem

66쪽

C A P. V. sECTIO III. .

auxilium praebentem, vel idem quod idesti adiutorem Prophetarum . Et ex hac voce quae singularis est numeri, ibrinatur plurale in recto , &in obliquis Iovi,quo nomine censentur Christi Apostoli, Petrus, Paulus . Ioannes,& caeterie & in Alchorano sic passim vocantur: Imo & vulsus etiam apud Arabes , & caeteros qui Arabica lingua loquutur , Apostolos eo nomine recensent. Non ergo Apostoli fuerunt Scripturarum corruptores, sed seruatores potists, & Prophetarum Coadiutores . Simile testimonium de Christi Apostolis profert Alchor nuS cap. r. cui titulus Defamilia Amrani,tribus circiter paginis post initium, sic dicens:

idest: Cum aut persensi et Iesus in delitatem illorum fidest Iudaeorum, quibus Dei verba loquebatur dixit: Luis, quis inquam mem abit o Deo ' Responderunt Ap oti tubi utitur dicto nomine Elhauariun Nos Liabimus pro Deo ; credidimus in Deum ergo tu fessis, quod nos eos sumus. Domine , noriter, cretimus in eum qium misi , secutiomus Apo lum missum a ter recens ergo nos inter Mart res. Et inteum runt rei veritatem , O nouit VIud Deus; nam Deus erit optimus intiangentium, ct rei veritatem assequentium. imiliter loqWstur idem Alchoranus cap. De ferro quod est 1 . verius finem , his verbis:

67쪽

ldest: Deinde suppleuimus per Iesum num Mariae , ct dedimus et Euangelium, ct posuimus in cordibus eorum qui Utam secutifunt, pietatem ct mifera cordiam ct religio talem . Quales ergo existimandi sunt illi, qui b. Deus talia sanctitatis dona distribuit λ Corruptores fortasse 8 Adulteratores Scripturarum λPraeterea cap. 18. lib. 3. cui titulus est quod est cap. 36. Alchorani, copulando etiam caput prooemiale. Narrat miracula a Christi discipulis perpetrata, ubi Glos a inquit, fuisse Petrum & Ioannem; altera vero Glossa dicit, fuisso Petrum de Matthςum, sed in tertio Glossis conueniunt, quem dicunt misisse Paulum. Miracula fuerunt: Caeci a natiuitate illuminatio , filiae principis illius Ciuitatis quinto die post mortem suscitatio: Insuper, & leprosi mundatio, qui cum, in gratia rum actionem, pecuniam illis obtulisset, Apostoli non receperunt, dicentes, se propter Dei amorem, non propter pecuniam , ei sanitatem impetrasse. Quare admiratus ille Apostolorum Christi integritatem, cspit eos his celebrare dictis, quae in Alchorano prs dicto cap. 18. lib. 3. seu 36. in ordine Alchor. sic referuntur.

idest: Venit de vico Ciuitatis qaidam Cis currens, ct dicens: δpopule meus, sequimini Aposolos inquimini eos, qui a victis mercedem non exigunt, ct g an ii oriati sunt. Tales ergo

viri non potuerunt esse Scripturarum adulteratores . Noui te probe callere , &legisse eius odi verba in Alchorano eiusque Glossis : praesertim Glos. Aletamaxari, & Bullatia, quinimmo di his maiora: idcirco , quaecumque in tuo libro in

1 Christi

68쪽

Christi Apostolos congesta legi, ab alio supposita, non te authore disposita, existimaui: fuit aliquis sorte, non Mahometi sectam profitens , sed Iudaicam sequens perfidiam: quia sicut Christum, ita etiam eius discipulos Iudaei execrantur. Alioqui enim si Mahometanus audet asserere , Christi discipulos ,Petrum Paulu Ioannem Philippum &c. praecipuos Christianorum, suisse maledictos; in quibusnam saluarent illa Al chorani Verba cap. i. cap. q. dc alibi, asserentia, Christianos recta via incedere, de saluandos, vel certe recta via incessisse.& salvos fuisse; nisi Petrus, do Paulus , caeterique Christi discipuli, optimi Christianorum, benedicti de salui fuissent λ Si enim optimi maledicti sunt, quinam ex ipsis . benedicti de salui existi mari possunt ρ Ergo falsum esset id quod asserit Alchoranus, Gripianos salvos esse . Non ergo Mahometanum existimo qui talia obloquitur. Nec id quod ex Pauli Epistolis assumebas, ipsus integritati

notam suspitionis inurit, dum dicit ad Rom. 9. 3. Optabam ego anatbema esse a Gryti prefratribus meis. Non enim propterea peccasse existimandus est; imo ex his eius verbis, chari tatis ardor, qui in Moysi corde struebat, par fuisse in Pauli pectore comprobatur: na verba illa a Moysi verbis haud dissimilia sunt,cum pro populo Deum prec aretur dicens exod. 3 2. Aut d lite eis tam noxam, aratii non facis dele me de libro tuo, quem series i. Quod si propter saec verba no redarguitis Moysen, de cuius sanctitate nulli dubium est,non erit propter similia Paulus redarguendus ; sed, sicut propter tantae charitatis affectu Moysi virtus in sacris paginis proponitur imitada, sic de Pauli charitas, Moysi charitatem repr*sentas, admiranda erit potius quam

redarguenda. Ergo Euangeliorum corruptoreS esse non potue

runt Christi discipuli. Ergo non fuerunt statim post Christi

ascensionem corrupta.

Nec corrupta dici possunt post discipulorum Christimo

tem : ex eo enim tempore, imo siuentibus etiam Apostolis, caeperunt haereses contra Ecclesiam pugnare, non aliis armis , quam i s .eminet Scripturis , non corrupendo lectionem , sed peruertendo sensum. Fuerunt autem haeretici, uicolaitae, Cherinthus, Ebion, de quidam alii. Dum ergo Scripturis inter si pugnarent, hinc Catholici, inde Haeretici: Si quid aliter mutatum in nostris, quod non haberetur in suis , perspexissent,

Haeretici statim reprehendissent.

pinst Aposto a

nem.

69쪽

Nec possunt a Mahometanis dici, corrupta sacra eloquia unlo tempore usque ad Mahomet, quia Mahomet bonum reddit de Scripturis testimonium, tam de Tora, quam de Euangelio , Psalmis, caeterisque diuinis libris. Quae si tempore Ma homet, aliqua ex parte, adulterata fuissent posito quod Mahomet fuisset propheta certe illi Deus potius dixisset,ut animaduerteret de Scripturariamiveritate & sinceritate; quia Iudaei& Christiani,in his quae pertinent ad . Scripturas, non sinceriter procederent. At supra visum est totum oppositum ;Hic horanus enim non solum fatetur, Iudaeos & Christianos fi deles esse Scripturarum interpretes, verum etiam Sc saluandos:& ipsas Scripturas, tanquam vera Dei eloquia continentes, iubes, in medium asserendas ad rei veritatem ex ipsis digii

scendam,ut αβ ol De familia Amran pag. 6 i. sic

dicens.

idesti Asse te Sacra Biblia tam Mosi legem eu Uctus Te

mentum , ct perlegite illud,si verum prostrauim. Insuper & ip semet, tanquani ex sinceris Dei Scripturis, plura testimonia , ut supra notauimus, ex ipsis allegat. Qu94 si adulteratae tunc temporis Scripturae fuissent, illas in medium afferri minimo praecepisset, nec ex Scripturis adulteratis sententias deprompsisset.

. Praeterea, dum dicit Alchoranus, Christianos recta uia in cedere, S: salutem aeternam adepturos,lam cap i quam cap. .

di alibi, reddit pariter testimonium de scripturarum intensetate , duplici ratione . Vna est: Quia si Christiani saluteu

consequuntur, ripturarum non sunt adulteratores ; nam eiusmodi falsarij potius damnationem incurrunt,quam salutem consequantur. Altera est: Quia si Scripturae, quas tanquam diuinas colunt Christiani, eos ad salutem perducunt, veram doctrinam continent, vere sunt Dei eloquia; alias enim adulterata , di salsam doctrinam continentia, illos potius in damna tionem pertraherent , quam per viam salutis perducerent .

Insuper Christiani, si essent Scripturarum falsarii, cilient potius infideles quam fideles; imo tanta infidelitatis obstinatione obdurati, ut nihil obstinatius excogitari posset, cum etiam ,

- - impias

70쪽

impias manus in sacra Dei eloquia inijcere non reformidassent. At infideles, ut sepe repetit Alchoranus, cap. I. circame ditim , ca. 3. circa finem,& passim per omnia iure capita, in damnationem merguntur, non vero salutem consequuntur: ergo Christiani, dum saluantur, veritatem profitentur,& sunt fideles, non vero , tanquam infideles , mendacia sectantur palam enim

est, etiam in ipso Alchorano,infideles sectari mendacia, sicut E contra fideles;vnde c. de Malomet sub initium,sic

idcst: Enimuero, in risi sunt sed tantur mendacia, qlii au i sunt deos sequuntur Ciritatem Domini sui. Vt ergo ver ba Alchorani vera esse in hoc comprobentur, Christiani sun

fideles , Vera credentes, saluandi; non vero infideles,creden tes falsa, damnandi. At Christiani omnes Dei Scripturas, su Pra numeratas tam quae pertinent ad Vetus, quam quae ad Ouum Testamentum) venerantur , tanquam diuinas , &tanquam vera Dei eloquia continentes ; Non autem pari Pendunt, tanquam vitiatas & adulteratas, vel tanquam ad inue las fabulas enarrantes . ergo vere Dei Scripturae sunt, & vere sincerae sunt, &, saltem usque ad Mahometi tempora, nunquam adulteratae.

Immo etiam hoc idem Alchoranus ipse palam latetur, initio. i. capitis, scilicet se di De re de cap. et circa medium. Dicit enim de Scriptura, quae antea extabat λα, Go OUE Liua idesti Ilia Scriptura , non saliqua suspitio in ea. Scilicet Scriptura sacra Christianorum, prout explicant Alchorani glosse ibi, & in caput De Iona. Nec enim potest intelligi,illud dictum de ipso Alchorano, quia pronomen dem sistrativum L . , ut notum est Arabica lingua eruditis, ostendit longe dissitum, & remotum ab ostendente :Si

SEARCH

MENU NAVIGATION