Commentaria ad leg. prim. c. de sacrosanct. eccles. sex partibus distributa. Opus practicis, ac scholasticis disputationibus contextum. Authore Benedicto Aegidio, Lusitano

발행: 1609년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

301쪽

Tertia n. i. iis versatur, diuerse tamen speciei po rear,ribseruati iubetutinati, iiii in V

te, quia in uno seruorum libertates, in altero vero Ecclesiae legata sint relicta: .vel in uno unus pauper, in altero alius vocetur:& ut difficilior quς- stio reddatur,huc re illu,ut charitat

aequali erga defunctum,ita pari inter se paupertate affectos propono,ita cnec in alterutrum maior voluntatis coiectura appareat, nec, quia pariter priuilegiat apparent, alter,aduersus alterum, paupertatis priuilegio uti

valeat. Qii ratione ,si ad ius comuno res est reducenda, neutrum ex test

mentωiaer lam re videtur, sic Gnim in huiusmodi citamentis,inquibus de prioritate non constat, ius comune habet, iuxta glossarac Doctoruassensum in . l. final quod tamen in casu proposito, neminem credo resin Ponsur una,quia summa ratio est,quae

pro pietate iacit, dicta Liunt perso

Quarἡ,pro resolutione escendum erit, quod quando in uno testamento

pia causa, in altero profana scribi. Lur, nec de prioritate constat, tunc de iuris rigore, ex neutro haeredem posse existere, videbatur, eum in sexum sicquem suprema voluntate vo cauerit testator sed cum,in incerto voluntatis,ea sit interpretatio lunae- .da,quae pietati magis fauer aquissime existi aiatum est pietatis testame . tum, tanquam posterius factum essectum habiturum: quod si, pia cauta cum altera pia retendat, timc fue dum quidem erit, ex alterutro test mento haereditate posse adiri,ut tra-

.di Dcc. in d.l. final. n.fina I. versic.sed Contrartu, irina desedist. D. Hadriani toll. Inquc non tam ex aliquo piae Causae priuilegio qua ex coniecturata

defuncti voluntate, de sic ex certistianis, S uuis tissimis iuris praeceptis,

quibus vltima volutas vιcuquo,

notestametopiam causam instituit, in altero altera causa pia, que, iusso, in uno,& in altero sibi nnali te pio posuit hi redes culinutio, in alteio principaliter obtulit bona tua, niliunt, semper eiciemico, liue in L coclesia sua,vt in Authaec ecclesiast tit. s.siquis in nomine magni Dei α aluatoris nostri Iesu Christi,coli. s. oin suis pauperibus, tu Ira ea qui '' ιι smus ina praecede Iit l, ex unae, ruinper eade in caula sic fata S, in unu ... Eciemper eundem finem idcis aut eicidiueisa condidit stamenta,cuiem rer,eundem baeredem finaliter has

re,intenderer, ut eo modo haberet. quo, Deo acceptabilior fierit obla. tio , sic enim in ambigua pietatis vo-Iuntate prsi sumendum eris: Iguia cuex quacunque voluntate successio deseratur, finem utraque piincipatuerintentum obtineat defunctus, apporet,quod o proposita quaestion ne cessario ex voluntate dc fu niti, citra speciale priuilegium successio, piae

causa defere rur. Sed, ex quo testam c-to exposteriori utique .pCstcrius autem illud esse, prς tunso, cum Decio,bi supra, quod in pia causa intentosni, mutius e fauorabilius reperitur. Cuius rei definitio iure certa no est,

sed ea bono prudentis iudicis arbitrio relinquenda erit qui ex dii abuspi s causis eam eliget, qua in posteriore testamen ro contentam, penes

detur.

io Ex quo,proposita de Iibertate dubitatio Huando cum altera pia causa eo tendit,resoluenda venit:nam,etsi ge

302쪽

trabitur vinimo sit alterius piae caunecessitas,ut magis ei relicti com modo subueniri,expediat, quam, seruos , libertate sevir utriusque itaque piae causae indigentia ac prouisio nodiligenter pentata, Uude irier, Piς, pietatis negotiu discernetur modsi omnibus diligenter pesaris, in utraque causa aquae pietatis ratiotie versari animaduciterit is cui huius rei

cura incumbit qui casus erit ratissimus)gratificiationi locus ctar, nam , quacunque ad nulla , semper est verudicere, illana secundum testatoris voluntatem admitti,iuxta sup dicta. illud autem circi arbitrisdiscretionem erit aduertendum,quod si inter masculos ac sex minas aeque pauperes, facti species contingat, in mulieres voluntas posterior, &ic, earucausa potior iudicabitur,argun ento

sententiq, quam alias inter moni lium virorum ecclesiam determis nant Cyn &Baldant cum multari infra de donat.ante nupt. cuias nos sup meminimus in prim. part initio, ita in specie probat Decius in . l. sinat. Tuu .fin idque non solum propter hominum artem,& industriam. qua sibi faellisis aliunde prouidere possent, sed etiam propter maioris periculi subuentionem in statu muliebri cuius mal perdendi fragili mulierum

sexui potuit, nec tamen debuit iii&lix paupertas occasonem prahere.

Quo fit,vesan hac,&inialibus quaestioni sobi, una parte , corpor iis, ex altera, spiritualis vitς necessuras instat,semper pro ea causa si pro sumendum , quae spiritualis vitae necessitati fauet et enim, animς agissu m corroris periculo iccessitati succurrere,ianto melius,&j Iasatius est,quanto melior, prastantior

est anima corpore, sicuti si vas luteii fragile in .habeat pretiosum li

Cuorem cui, spericulum sit vas iri stactum,prius subuenire, quam vasi,

quisquis vel parum piudens non cunctabitur. Hanc denique sentcntiam

iuuat quod Theologi eradunt de constituto in extrema necessitate salutis spiritualis, istum cum nostrae ε-poralis vita dispendio,subpeocatio-bligatione subueniendum tiare, con

ir Hadrian in . de confess. dub. 8. Sotale iustit.lib.decim quaest.13 arri .ec communiter alij. Et denique ει-

cst,quod opus misericordia spiritale

corporalibus misericordia operibus longe prq stat, ut patet & constat ex Archidiac. in c.tria sunt. 4s distinct.

cister opera de sponsal.sot in relec. de secreto,inemb.xquaesti .a con clusen. Ex qua resoIutione adnotandum eri verum simpliciter no esse, quod

tradidit iraque l. cum relatis ab eo in d. l.si unquam, ver b. donario ne largitus,nu . 32μ cum sequentib. 5 iad praesit pia caus pagori. veisic quin etiam videtur albertatis,scilicet, causam fauorabiliore esse qualibet alia pia caiisa: nec enim semper, indistincto libertatis causa alij piae causae

praeferenda erit, Cum magis con Uz

nrat pietati,inii; causis, pre ea cCu sulcre, iudicare,cui, subeundae se uitutis aeterna periculum imminer. Vnde,sin proposita quaestione, captiuorum redemptio, cum seruorum libertate concurreret , illorum potiusquam istorum causam eligerem, tam proster asperius seruitutis augu,quod apud infideles patiuntur, qua,&isa:

cipue propter infidelium standalis ac periculo plenaeonuersatione, anianarum saluti admota perniciosa m. Illud

303쪽

ii Illud aute sciendum erit,quod ubi testamentum valere iudicatur in proposita specie,si alias solenne sit,legara ad profanas causas in eo contem in valebunt veluti in eo testaunento

relicta, quod postellas factum iudi

catur: quar notantum legata, sedec cohaeredis adiectio, ac substitutio in . eo testamento facta, iure valebunt. Quod si eadem metii caula, in nodi altero testamento sit instituta, illud in casu dubio, posteriore lococtum censebitur,in quo, ea legatiβ, csMicommissis, ut alijs oneriuus minus grauata reperiatur, ex ratione quam pro principalis quaestionis r

solutione notauimus. Haec autem omnia, de plano pro

cedunt ubi in utroque testameto pia us-hqres. Sed quid,si non Heres sed legatarix si Mus haeredibus instutiitis' Cum enim ad profanas causas ius testamentorum, rincipale sir,

non potest, unus B idem haeres in v-troque testani et O intelligi ,, sicce Diat finalis ratio, qua diximus, alterum ex testamentis, quod scilicet. magis pium appareret, posteriori loco factum censeri:nec item hic priuilegio,seu favor piae causae locus esse potest, cuius intuitu Roman walij quorum supra meminimus,tradide runt,illud testamentum posterius fa- otum reputari,in quo piae causae legara continerentur nam, cum in praesenti,in utroquwetinanitento,piaca

sae legata effingamus, si alseram priui

legio admittamus contra alterius aeque Pri trilegiatae admittemus, quod, ius nun paratur,t sed de milites, Edoexcusat tutor Apparet igitur, quod nullaautis ordinarij,aut specialis c6sderario ,unum lucraut alterum ostameitium,posteriori loco factum intellis potest, unde, clini se se mulce

conKndant, ac impediant, scriptus

haeres, ex neutro obtinebit inon ideo

tura illud suprema voluptate daturi praesumetur de testatore quod piu in testatqrem magis dare voluisse, e qsimile sit, quod inquam, pietati DoLficio magis excellit, qua ration , si Iutroque testamento, e Idem piae causae,eadem, vel diuersa legati qualitas relicta proponatur,ex alter ridebo

etsi induodus testamentis, de quoruposterioritate non constat uniis eidem homini v na& eadem legati qualitas relicta ostendatur,non id a magis ille uobique certus de defunctiosa se iudicio, num legatum,d suprema voluntate reli rum sibi soluti impetrabiti quia cum ex testamento

hqreditas non aditur,nec legata in eo contenta peti possunt sc cundit in iuras ordinatisregulas ιde quibus in I. si ne

mo,sside testam.tur. l. eam quam, Co

die de fideicommis ubi Bart. & alij,

vltra quos,pretiatam regulam deci iant Iacob. demigiis in repetit. l. t. n. ro .st. delegarii. Ioan Sadolet. in repetit. l. hqc verba,num. I. Teod.titui. Ioan. Baptista in repet. l. legatu ID, nu. II. ff. eodem tir.de legat. I. 5 Fortun. in l. Gallus, idem credendum,num.

ααὐfidelitari &pom.Αtvero impiis causis secus est, quibus relicta, iure suo valent,d dcbentur, etsi greditas

non sit adita, cum hoc, magis ad legis solennitatem quam ad simplicom rei veritate in spectet. Hoc ramen, vitimo loco dictum,' de libe*tatis uti,disicultatem pati tur m squidqm piam esse, non ani-bigimus, o tamen si non adeatur hς- reditas non debebatur, unde illius conseruandet gratia,remedium quoddam Dissilia ' Corale

304쪽

dam addicendorum bonorum, cCnsiit titione sua Imperat Marcus introduxit, relatum a Iustin. in princi p. ln-stit de eo cul liberi caus bon. addic. Cuius argumcnto Bart. in prς sentii. g. rcfcri lc ccnsuluisse, ut hς re de nocxistente, bona alicui addicantur, legatorum ad pias causas conseruando iuna gratia, secundum forma text. Ha d. Frinci p. citia si liae reditate non adita, FIarcii ia .nc valerent,in idet ut ius scripsit idem Bart. in o. l. camquam, colu in penult. in princi p. S in l. I. s.cCd..ic: D.vacat. li Io.QΩ-quuntur alia quos refert las hic in re

gistarum,& a non istaru ,δε ibidem,

secundum eadem restit, Alexandruconsuluisse dicentem eam esse communem,cons. Ic9. statutis,col penul. vol.2 sequitur etiam is ommunem dicit Alliat. in praesenti. num. IO. Sed Bart. hic in repet. col. Iq. n. 66. cum sequenti, rem latius examinans contendit,etiam haereditate no adita .relicta ad pias causas valere: cuius sententiam probant Dec. in d. l. sine-

Circa duo dubia,n. 3. in .part. alij quos refert Couar. in cap. Ra inaldus,f. . u. I i. in princis . in vers. Cctauus casus, dolesta in cnt. ubi resert Barba

dicentcs, hanc opinionem esse com- n. unem,quibus ipse assentitur,rcha gantibus Imol. Alex. QIal. Vnde nimis centrouersa apparet quaestio: de qua innumeros propem edun agcn

tes retulit ira q. de priuilegij piae

cavs.priuile g. 33 Quare,operae pretium eri , ambiguam iuris quastic ne na, cuius utramque partem vir graues communemas it mant, distinctione resoluere, e

que diuersas opiniones compon cre ,

olirissa distinctione quam post longa

disputationem circa prς sentem a III-culii inposuit Ria d. de Asiet in praesenti,num. I 4o. Eritiguu diccndum, posteriorem Part. sententia tunc ob tinere, quando legata ad pias causas,

pia voluntate relinquutur: tu ceni Inpto eorum confirmatione, nulla re.

quiritur haereditatis aditio cu enim aditio haereditatis a lege requiratur pro solennitate, nec quid qua attineat, cum voluntaris de iuncti veritate,

non erit expectanda in causa illius, qui secunduna legis solennitates tractari non debet, qualem, elle se inpercccusiae causam,&cuiuslibet piae catior quando duntaxat pietatis animo dispositio emanauit iam antea cite adimus: si aute in legata dicantur pia preptur legatariis' crsonam,nec pietatis intuitu sint relicta tunc et piae

causae priuilegi se a gaudere, in proxime pracedentis. tradiderimus, noramo debebuntur haereditate non adita quia hoc nulli bi pro priuilegio

clesia i& in pia causae legatis, quando pietatis animo retria quuntur, iccula obtinet,quia talia relicta,propter personam initis, inquam in aliter diriguntur, legibus litaniani S sunt cxeia ipta, WDiuinae sub ij ciuntur iuxta cxplicationcm quatia i ad id in ius dri. praecedc Dic: vlide, legata quae,ctsi pinsint saecularibus tante legibus non sunt cxempta ex legatari persona.

lecundum carunde lolcn Iritates tractati debent,quia cisi alia sit milegiatastat, tamen ex xcncraliter ὐques, etiam pii uilegiatos casus comprchodit, ubi specialiter non re permntur excepti l . in fraudem .f. fila l. iniun. Q de milit. testament. atque ita in casu isto,cum sinu haereditatis aditione,

tatis

305쪽

Litis sumpta a legatari persona erit

inlloduce dum rem ecliuin bonorum

alicui addicendorum,lcgatorum ad pias causas consentandoruni gratia, iecundsim formam tot ii d princi' in si it de eo cui liberi catis bon. -- dic & in , final infra de testam ma-

Inimis iuxta priorem sententiam

Bart.& aliorum, quam hoc cas acci

ij Secundum quam resolutionε,prm fatae diuersae, M satis cotrouersa opinione d concordiam facili reducu- tur cui non obstat praedictum Marci

remedium, quod in causa libertatis simpliciter scribitur in refertur m d. l. sinat . quia conuenienter respondetur,ethnieum Imperatorem Marcu, libertatis fauore, cremedium costitutione sua introduxisse, solo, inquatit, libellatis fauore, atque ita tu simianus loquitur secundum eundotcnore,& in terminis, in quibus praeit ictus linperatoris constitutione sua fuerat locutus, quando, scilicet, libertas dicitur pia,tolum propter personam scrui,cui relinquitur,non etiant quia animo pietatis in Deum, sit relicta: undeli hodie libertas animo pietatis sit relicta,lecundi,m posterioi cm sentcntiam ,etiam hqreditate no adita dcbebitur,nec dicta Imperatoris costitutio erit necessaria ic ec6trario, si pauperibus sata relicta sim tinec tamen verae pietatis intuitu. haereditate non adita n debebutur,

sed pro solutione illorum erit recur-rcndum ad praedictum addicendorubonorum remedium, secundum for mina d. l.tinat.& .princip. instit de

eo cui libertaeauctu a priorem sui-

tentiam.

Est autem aduertendum, praedicta

Marci constitutionena, tunc loqui. qitando nullus abintestato succetae

rnis,eod titul de eo cui liberti causthon. ad dic atquh ita si scriptus in testameto, haeres no sit,& legitimus ab

intestato sit edat,cessat quide Principalis constitutio, quia iam aliquis abintestato successbrexistit, qui quidem libertates praestabit,etsi non sine

expressεabintestat reperitae, quia fauore libertatis, tacite repetitae censentur, ut probati Antonuuis in in .sside fideicomis. liberi. Vnde,quia uelibertate ad pias causas bonum est argumentum, quo saepe Bare utitur,veperiemin .captatorias in fin infra de testam. milit. clausula codicillaris propijs relictis semper apposita censebitur,qua sane, quadOpietatis an iis mo relinquuntur, non indigent, cum

etiam haereditate non adita, suo iure, talea,ti Erit ergo fauor hic elausulae subintellectae necessarius iis relictis,

quae,cum pia dicantur, non tamen apia mente producunto, quo calu in libertate iubintelligitur a Clausula in St. Antollinus, &uic an elide rer-

minis etit intellionda in illis relictis quae demum pietatis fauore promerentur, ob personam illorum,quisbus relinquuntur. 1 Illud sane ex praecedenti resolutione colligitur,quod si duo appareae testamenta,inter quae, de posteritate non constar de in uno vni, in altero

alteri relinquatur libertas, nec tamε pro anima , si inuicem coniundent

propter parem causam, di neutri do hebitur libertas: quam etiani sententiam clare probat text. in . si tuerit, ff. de reb. dub. ubi si duobus libertas relicta sit,&, ni poste adempta,nec appareat,cui,in veriusque persona E .rtionem valere repondit Vlpianus: se in proposito, neuter ex semis libererit, quia incertum omnino est, cui per posterius testamentum libertas fuerit adempta:cuius ex argum istos pau-Disjtjge by orale

306쪽

spali per Francisco, centum pro ali ad miti edi, quc deliberate noluit dementas legata sint,deinde alteri et iis dena noni in is, ast cctionis, S paupertatis, totidem pro alimentis legetur, ac postea viai adimat testator, nec apparear,cui in utriusque cisona ob tinc bit ademptio,quod, inquam,pro batur argumento d. l. si fuerit in fine,

ubi hoc ita express e deciditur in causa liburtatis. Quam sane decisionem hodie limitarem, ut nec in libertatis Cania, de qua loquitur, nec in qua uis alia pia causa procedar, quando testa Lor,pietatis animo se habuit in legando. Quod sucia supra dix6de testato re opus pium operante, praesertini in ultima volutate,in dubio erit pracsum edu, quia ex fructibus cognoscitur

18 Pro cuius iententiae probation erit prius ex pedenda ratio text. in d. l. si fuerit, ex qua obiter colIigemus

eiusdem text. intellectum, concordiam cul. . b. si duobusff.de adim. legat. Est igitur praefat legis ratio, luarenus,in utrumque ademptione valere,respondit,quoniam qui uni legatum ademit, certum est, quδd determinate noluit, ambos ad data antea legata venire, cum autem certum sit,

noluisse utrumque admitti, di incertum, cui ademit, neuter admittitur, ne alias contingat,illu admitti, quem testator admitti, prohibuit, cuane fateor euenire, ut Willo rc pellatur, queret testator admitti voluit, sed in

incerta voluntate, non tantu Iuranc Cnueniens est,uocatum rem Cuere,quantum, remotu vocare, unde iuxta pru-d cntis consilium,ex duobus malis minimum est ligendum , minimum autem est illud, quod ,dcfuncti voluntati minus repugnat, cui sane magis conuenit, quod in prasenti articulo neuter admittatur,quam quod alteruter admitῖatur, cum periculo illius functus, ut supra in prim .part. Initio ad aliud obseruauinuis, nec enim ra-r legimus, iustam voluntatem este-ctu catele,cum tanaen nunquam legamus, contra cana legarum praestari. Deniq; potius reperitu in I, Omlnc, nictuum affectio cum testator c,si

ne legato quae est praecipua causa legandi l. nec adiecit, si pro socio quas ne affectione testatis, legatum:adci, ut incertis pcrsonis ideo legari, anti- quitus non potuisse, responderit Faber in f incertis vcro, instit. de rugas. ne alias illum ad legatum veniresc6tingerer,apud quem nulla testatoris

esset affectio Secundum quam raclo nem,prudenter responsum fuit in ael. si fuerit,ut si incertum omnino redderetur. qui scisset ille cui testator ademit,neutri deberetur, cum illius voluntati, ac legati natura magis conueniret,ut aflectio sine legato maneret, hoc est, ut legatarius quem volu Ietestator,sine legato quam ut legat uni sine assectione esset, hoc est, ut legatarius,quem noluit restator legatum habereti qua ratio etiam militat in incerta lagati datione,& ideo id c quo que ius inέ traditum drinis l. liruerit, in d. g. si duobus, cum aliis. Uu ibus explicata habemus ratione text. in . l. si fuerit, secundum quam illius text. deciso alioquin dura, plana redditura cui conuenit rex t. inta.

l. f. si duobus f d cadam. legat. Uill pro concordia cum dict. l. si fictar, id quia praefata ratio, legitima ust, in iii Certa ademptione Iani bi coniunctim,qu/m ubi separatim duobus c. gatum extitit,& denique ut limi tudo de qua ibi, directa sit Et realis cul itera negativa legendus cst, ut sic it

lorum iurium antin Onua cellct, praesertim quia Lerque lexi clandem habet authorca V Planti. 3. Nunc

Corale

307쪽

stram deueniamusocii duobus pro anima, siue coniunctim, siue fc parari nar ac legauit testator, quorum ni po-

sic: alieniat, nec appareat, cui magis est du voluta ted cfuncti, ut alterula cietur, quam ut neutri, ni viri quale lauit pio ancctu pro an inicae utilitalc, ni di in ic ad carit humano aste-ctu commotus, porro, credendum cst quod non haec rumanitatis ratio apud cum tantum praeualuisset, ut caetiam pictatis rac: Dira cluae animaei luci, pic posuisset . ancimus I. infra hoc titui. Vnde incrito alterutrude Di bitur,et si incertum si,quod, dc-beii,volucrit testator , quandoquido legitima praesumptione certum si, te ita torem volutile,alterutrum dari, cum periculo dandi illvis, quod ipso ademit . quia sic utilius est animae, qtie cunctis rebus haud dubἰ antc ponenda sti atquc ita in proposita quaestio-aic, ita ccxta ademptio unius non valebit in utrumque,ccitante ratione . l.

si fuerit,b laa quam dicimus, militate. cccon Icccurata defuncti voluntare,qua postulat, alterutru semper deberi Pto hac denique sententia plurim sim facit,qub supra tradidimus

in quaestione de duobus tosta mentis,antc quae depostcrioritato non constat, in quibus, si legata ad pias causas

Contineantur,ctsi certum sis, quod, per posterius testamentum rc uocais uerit testator,pia tamen legata,in alterutro relicta debebuntur, quia cui ulcunque testamenti l igata pia soluantur, iii tenta in ambobus animae

utilitas semper c qui tur ni Msemper idem legatario finaliter intento, soluitur sic in proposito et si

b t, S illud sane debebitur, quod pie

tati magis fauet,iuxta ea quae tradiditiae pari. I. a. a Imus in prς fata quq stione, de legatis

p ijs in duobus testam clis,dcrelictis. Haec quidem,tam in quaestionc de duobus testamentis, quam de duobus legatari; eiusde noni in is,& causae, deducimus ex coniecturata mente defuncti,ubi utrumque legatum, plui est, ut apparet ex suFra dictis iam, cum constcr,testatorem supicina voluntate sua pium opus operari, Ol-

uinci non temere conijcitur,aliciu-trum lcgatum, in omnem euens uiar,

eum, omnino praestari,voluisse, cum in alterutrius, praestation Epium opus . versetur. At vero ubi ratis dubietas&incertitudo versaretur circa duo togata,quorum alicrum ad pias cau .sas,alteruri ad no pias ellet, tunc certo non constat, testatorem, suprema voluntate pium opus operari, voluisse,cum, si ad unum 'alterum lega in

respiciamus, non magis unum quam alterum, suprema voluntate relictu apparet,unde nulla certa voluntatis Conrectura in proposito, pro ali cru-rro legato sumi, potest, sicut bene sumitur, quando utrumque egatum, pium est, quia tunc certi l SI me Constat, testatorem, pium lcgatum suprema volutate sua relinqilcre, voluti se, sine in hac,siue in illa causa. Atque ea in isto casu, ubi unum legatum ad pias causas est, alterum ad profanas.

ad special ita causae fauorem erit

omnino recurrendum.

OV sua ratione, si ita Propost aqua:

stione de incerta ad Omptione, Frat I cistopauperi sit legatum, Jcind calteri eiusdem nominis , non tamen pie legetur, ac ni post e. testator adimat id omnino sit incertunt,cui inpio leg to, pietatis fauorc non iri telligetur ademptio, iuxta ea qu. e supra e Romano Malias dixin v de duobus testamentis, quorum unum est

ad pias causas, astutisna ad non pias,

308쪽

L. I. c. de Sacrosanci Eccles.

sicuti si ter limitata dicti l si fuerit, E. de reb. Lib. yae huic limitationi non obstat dum casiana ademptionis

in utrumquc valiturae, in libet talibus ampliat, quia delibertatibus loquitur,quae verae pietatis animo non fueItint relictae, ac proinde in quibus miluat ratio, quam supra tradidimus, ad eandem i. si fuerit, cessatque voluntatis coniectura, inpiae caus e fa Uor,cui,cenrra parem libertatis caulam locus e sic non potuit. Qua cita ratione, si in dationc libertatis aut talium legatorum pie relictorum, incertitudo versetur, ut quia libertate Titio reliquit testator, i duo sint iiij, aequa ration miniuncti,& pauperi Francisco centum reliquit, nec appareat,de Cuo senserit, non vitiabitur

Icgatum, sic in pi)s relictis, quando

ra decisione texe in d. g. si duobus, ecin . . si fuerit,& in i clim ex pluribus, si de manumis testam in quo Conueniunt nostra,vi nos late de hoc ςgimus supr. d. prim .part. lniti C. Nuc ad alia properemus.

TER THSUMMARIA.

DEclaratur communis sente tia,qiiacuit dotis causam, e pium,de qua dolebit inteIiuenda, consitura disretia inter causam

piam, jubIsciam. I raditur diututu in dejijs causis, non esse ternere protrahendum ad causas publicae pii Iitutis, probataIentcntia glosae assercntis, do is seratum Fulcidiam pati quae cum ah quibus imitatur, ut non procedat hi Iegato dotis, puella pauperi relicto. aliter in puclla oti idcretur paupertas ,rt Ieratum ei pro dot relictum, pauperi reli- tum intelligatur,ac exinde piunt iudicetur, traditur ex in ilii Doctor vim .RGIcitur comunis intellictus ad I. ιὶ, ni is f. s mulier, I de condie inde b. oe alter Baldi Aoucili, in re ligitvr l. I. g.sed libertus

f si quid infravd patron.

I. Intelligitur text. in .g.s vlier quotcnus, dotis causam pia oppeIIut, ct tradιtvripi e tutem in Rempublicam, oe pare ues prepriὸ quidem pietatem dici, sed Iuto modo supta. Declaratur adversus Buri. O alios in quo conssu Lpriuilegium in dii'. gui mulier. 9qua rationestierit introdueitum, Iate intellicto eodem rcxt. 6que adnum . 8.

lem pietatis sum conitertitur, o declara ιur, ut procedat ex tacita volunt. ite di sun

dii, Minciis demum legatis pus, qua picturi

animo relinquuntur.

1 Inserxur .ex regula praedicta. quod dotis tratu in pauperi puella' lictum, si non possit ei ιribui,quia sorte antequam iuberet, motiva fuit,ulteri puella paupori, pro dote applica bitura II. Traditur, dotis ligatum pauperi piulla re iistum, si tempore quo moritvr testator, uorta inueniatur,rion ei, sed ali juctu pavpe -- ri,pro dote rogandum fore,exeiiiplo pis le-g.ui,ulι mentorum nomine pauperi relicti, iiii tempore mollis diuessachis iiiveIiiii ιr.

I Ampliatur praecedens resolutio,ve proce Lir, etsi pubila, cui dos relicta fuit nupserit cumr-dica dote, vel sine dote, tiro Meno, cridem traditur in executore iusso dii tribuere bona pro τι Minum dotibus intellectusnten tia Baldi, vi procedat, quando d0s, picta ιιs assectu non sui relicta. Ampliatur etiam praecedens resolutio, τι procedat, quatiuispuella cui pietatis intui- in dos νήIi tufuit, nubur posa obitum satoris nec tante reticiae dotis 5 replutione vetietius aliunde inueniatur dotata O nu. I L. Traditur egaturn pium quando nor posses, in dentitutum causum expenui, in sinailam

for cVcndendam, non in diuisam, etsi ea

309쪽

te puella religionem ingredi volentis, eragitur te Baliti sementia in I. post inorum

' -- nostri, dotis causam,

dia indeta cuius textia mento hanc sententiam probat glossa in s cx quibusdam, verb. Petei rore na,ad sin instit. de obligat. qu . ex quasi contra et nais quem meli rena de tu scripsit Ioan Lup. in capit per vestras, notab. . I . MIiub., 48. de donat.inter viracvxor. iuem effarijs refert Anton de Lara

in repetitia si quis , liberas, si vel

parens numer 9. f. de liber agnos ta& in eandem sententiam Bala Conc4, 6. in fin vol. 3. allegas texi in l.I.

f. sed si libertus, is si quid infra . patron quam sententiam, comm nem tradit Baldus Novellus de dotes. partinume r. . Madu resus Laurenis xcntium Calcan. confor .col. 3. post med. tr di Peralia in . I. numer. 27.fs de legat. ubi temperat communem sentenciam ut solum proce-cutriuando mulieri pauper d.sest ob ia post Ludovicum Romam in Ruth similiter, column. . Codic ad

munem conclusionem sic testatur, Andr de Bessetis hic numer. 2 de alios refert Tiraque l. praefat. piae causae pag. s. ei sic. Item sim uos, adeo autςm dotis nomine relictum,

pium esse traditur, ut scripserit Baldus inrupost mortem. colum .penuit. num. o. infra de fidei comi is qubdlegatuna pro virgilii bus maritandis, videtur relictu respectu Diu rivi Numinis, potest dici quodammoco

relictum ipsi Deo immortali Atquε Ita dosii iudicatur, sumpta ratione

pietatis a paupertate muliςris,cui relinquitur. Pauperent autem mulierem,quoad praesens institutum, eam intellisit Palat Rub in repetitione d capit per vestras, ycio incip. Terti propter necessitatem numeri 7 ve A idem dicendum, quae pro dignitate personae,ac maiorum,su fiacientem dotem non habet, reserens Bald Nouellum in dicta s. pari. Ol. 4. infin ςmus dictum, notabile di

cit.

Verum quidem est, quis dotis causa inse sumpta, sempervi ubique praecipua est, ct pluribus tractata priuilegiis, non spectata mulieris

qualitate, ut in l. I. cibi Doctores,st sol ut matrimo n. l. snal infra ad senatusconsul. Velleian .senapex

an ambiguis, pro dotibus responde re,melius esse, dicit regul in ambi suis, is de regul iur., denique de pluribus dolis pii uilegiis, .ltra ordis

narios in dict. l. r. peculiares sunt tractatus Doctorum, ut per Bald.Novcl. Ioan . Campes malios, hoc ramcnno ex eo prouenit,quia os in sc simpliciter uimpta pietatem referat, sed . magis,quia ad public utilitate tedir, . quae versatur in hoc,quε ni illi ercs ratae viros inueniant, ad sobolem X Pro . Disitiae by orale

310쪽

hitelligitur . Nechare impropria est pietatis causa decipi potuisset.

significatio , quoniam ac ea pietas, quae Reipublica debetur propri dicitur pietas, in lata tamen significa-LIO ne , quae lata pol tu quam impro

pria significatio est, licet in paren . . te Spietas dicitur, quae naturali cau . satur affe*ur quam pietatein in G .nea an raro,nec parum Poeta extollit:.Am,compassionen quandamnaturalem,non religionem ad Deum appellat hic Bald in repet.COIam. Ir.

'' ςd adhuc pro persecta intelligen ti, diai s.si inulier, testat videre, in .. consistae a tis priuilegium , de

quo ibi:nam, clim indebitu, renos em solutum possit repeti per condictione indebiti,cla qua iri d. tit .de Condici .inde b. dc mulier in pratato .indebitam dolent, talia opinione tolu- . eam, Vetere nequeat , id coiitra ius ordinaritim,ex aliquo priuilegio apparet introductum:quod Bar.ibi,que aliisequuntur, non ex ipsa dote, ted. ex causa,qua soluitur per error c, proficisci, putauit, quia, scilicet maiori aut soror, aut similis persona, dotem

pro moliere soluens,l iis credidit,seadidisssicio pietatisteneri secus 'a .lio errore ducta soluisset, videlicet.

quia ex testamento,mutuo, aut ex alia causa, quaesieratis non esset se teneri,existimanetam tamen interpretatio, a Vera

iuris ratione, Mabinius texti itera, ac sensu aliena videor i primo enitii rexr.generaliter loquitur in quaesim.

que muliere, dotem,l er errorem ses . . rente, nec Causam erroris a pietate requirit, unde immerito Barti restringit ad errorem, quem ietatis opinio caulauit. Praeiqrea ext anquit,

a nisi iis in Mophiumst,&- atque ita on recte intelli tu solum de ea, quae, nausia iurore'. ac sc,quae

Vlterius nulla differcntiae ratio est inter soluentem inde bHuni, rererrorem , pietatis opinic ne industu, aut soluentem, quacuitque alia talia

opinione persuasum, nisi forte cum eo qui pietati obediens, pietati, oblilationi satisfacere voluit, qua sc neri, falso existimauit, humanius de

magis pie agi debeatinii, ni cu alijs qui ultas iuris obligationcs cadimplere,opinat sunt. Deniqac recepta haec Bartol sintentia confunditur ex eodem texi in illis verbis. Mariumsus opimonae rosii mii Urpis re casa, ex quaslutum repeii non potest, quae clarei gnil cant, ibi, solutae dotis repetitionem denegari

lier soluit,lic, ali stilli opinione soluenti repetitio comperat propter 'salsam opinionem, qua soluit, hoc est,causa ipsa dotis, per se,non nissa opinio,quacunque ratione pei suasa,repetitionem Impedit, quasi, Iure cosultus tacitae obleuton occurres

dicat, conclusioni suae , qua dixerati milierem non posse ruerere dotem,

quam per errorem soluit, non obstare,quod in iure,errore solutum repoti solet,quia,errore sublato, quando, Inquam, mulier scit,se,falsa opinione duisam soluisse , quo tunc.tem PQ re repetitio imploratur indebiti,per errorem soluti,non simpliciter pparet indebitum per errorem solutum, sic repetitio detur , sed ex causa dolici quae lato modo pietatis causa dieitur error solutum , Culus fauore, ut alias saepe in alios speciebus,cpntra iuris ordinari regulas inductum est,ri, visi per errorem soluatur, non possit reperi,in casu d. s. 's mulier . Quare priuilegiu de quo ibi otis Disitire by orale

SEARCH

MENU NAVIGATION