Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

lem affigunt , strage εc transversis piIis, in veritatis

manum adactam , convincunt imbecillitatis ic criminis. Qua sol inauguratus, suos resilutat clientes, qua se nova adverso gliuis commonstrant sidera , ubi te minus orbis , illic pandit iter Evangelicae legi Societas. Succedite novis penatibus , non antea visi hospites. Ite viri fortes , omne solum vobis patria , . si non sit imhospitum & inaccessum Christo. Conspicite coelum evolato cardine peregrino sub aethere, magno dia ctum ambitu ac patens , illic spes dirigite vestras, v stros illic . speretis honores. Traductum se putabat in

numen di immortalitate donatum Ptolemaeus, cum desiderum cursu de constante circonvolutionum incor

stantia, aliquid speeularetur. Novi , inquiebat Rex s piens , morti me obnoxium , sed cita me ad se caeli stium luminum Contemptitio rapit , tum mihi utidem coelum feriroe vertice , assidere Jovi, extolli altilis E terra , M ambrosiae delitiis frui. Non aliter priuililli Jesuitae , degustant caelestis vitae comitionem atque usum , 1ic eos ut sui imitatores Christus allicit, ut Mpostolorum more , non nisi in cruce Chrissi glorientur.. Ausus est infestiis sequi per undas . dc toto pergent bus sese opponere ponto Maurus ille, tum gentilis, tum haereticus, Typhaeus , sed nonne optato portu

conditi simi ξ Securi pelagi , di mortis 3 Uertit se in

omnia haeresis , ut novo navigantes orbe prohibere . Sed quid illae caedes potuerunt, aut quas trahere , atque moras' tantis addere rebus 8 Strenuam oportet

fuisse primam illam Ignatii palaestram, in qua tam fortes V animosi apparuerunt milites , tam ocne praeparata ad virtutem pectora Nonne haustos magna vo-

Tagine Gentiles , di haereticos , .ad purita cin divini verbi, animatamque iὶluminante divino spiritu lucem advocarunt λ Non alia arte quam divina , non nisi cor filiis praesentis Dei , res tam arduas aggredi de tam i 'columi virtute praestare potuissent , estudit nimirum

haec dona de superis Deus , Societati suae , ut Geta institutione confirmata . singularem in silo gradu vi tutis praestantiam obtineret. II. Bωυ

212쪽

X to Beatus Ignatius L ola , Societatis Jesu antesignanus, qui de Christi sapientia, de divini spiritus affatu , simul eum decem Sociis Patribus concepit illud vitae genus integerrimum , quo primλ ipse praepar tus & exercitatus , ad similem gloriae cursum multos provocavit, qui sub eodem virtutis ligno , eadem agri gressione, non dissimili pugna ac contentione , C, mim ducem consecuti, caelo sibi sedem ac domicilium quaesiverunt. Aperuit se orbi Ignatius . haustae diu, me virtutis vim egregiam patererit. Vile latens viditus , quid enim d emersa tenebris proderit 3 Cristum veluti sine remige puppis , vel lyra quae reticet, vel qui non tenditur arcus. Feliciter cessit instituti

Quis eum deprimet quem sua manu seret Deus Non dissicili, quem vult, ducit ac promovet via. Progreditur duce Deo, cui se sacrae militiae juramento o

Itrinxeiat lanatius, non ullo retinetur labore, nec si-.bi, nec virtuti parcit suae , quis obstet sincte & foribter volenti Jam non inservit Caesari Aederico IH nec Ferdinandi Hispaniarum Regis purpurae ac lateri

adhaeret, dat manus armis Gallicis , captus inexpugnata a Francis Navarraea Pompeiopoli., humanitatem Francorum experitur , qui nihil exigunt, sed immonem ad suos ire permittunt. Ad Christum Regem, e Francorum exercitu redux , aspirat. Statim duo illa videt Ecclesiae fulmina. Petrum bc Paulum , terretur ostento, sequitur ostensum lumen , aliis gaudet armis, sacro sub nomine bellum parat. Non per legatos, non Prima per artem tentamenta ducis , pepigit sese monte Serrato propositum, Virgo Dei para , Angel . rum atque hominum lucentissimum sidus , exuperanti

splendore illucet Ignatio, di qua vincendum esset, rin' tuum

213쪽

G-υ sio admiraba . tilum insonuit. Accurrit Hierosolymam , inde Hispaniam repetit, quo spiritus vocat pergit indefessus, non

mora , non requies , urget diem nox ta dies noctem . nullum pectus a labore reclinat otium. Qui Fiancum victorem senserat, eundem praeceptorem elegit, ma ximam orbis petit Parisiorum urbem ; non illum ma moreae moles , nec Regis magnificentia traxerat. Sinit Augustum recumbentem , purpureo bibere ore noctar , 1bla invitat orbis universi Alcmnis universitas, Athenae Pariliorum , aliqua pars orbis, doctum elinquentes adit magistros , nis ductus principibus, ignorantiam fugit , qui feliciter ante vitiorum evitaverat Acheronta. - aetate grandis incumbit in litoras, non

falli honoris splendore objecto , qui boni ingenii sui Dciem perstringeret , sed scientiarum studio, quibus ut

alios excoleret, se ipsum primum excultum cupiebat. Invidit daemon Ignatio , aggredientem perdere voluit, sed ipse redegit in veros timores fatale monstrum; praesagiit nimirum virtutis de fidei hostis contaminatas, magnum comportari fortitudinis irrepertae aggerem, suis exirium viribus. Ut Socios ad Deum convertit

Ut Jestim faventem Romae habuit Ut paupertatem adamavit Ut Summo Pontifici obedientiam reddidit ' Ut se suaque omnia contempsit 8 Ut minimam , quam ipse vocabat, Societatem ad virtutem promovit λ Ut Romae lingularem charitatem exercuit λ Ut per suos haeresim toto orbe debellavit Ut sancte dc religiose obiit Tectata miraculis viri sanctitas : Beatum Pomtisex appellavit. iniis memoriam ejus p Quis hon rem mei tib impugnet Fruere Christo, Beatissime

Pater , & tuae Societati provide , cujus redintegrati nem cupimus, primos mores desideramus ne diutius praeter religiosam mentem tuam , tua institor . secus

interpretentur, ac servent.

214쪽

Defectio Meieratis III. Prasentem Societatem a prima sua institutione is aliam declinas. R Espublica Romana , a Consulibus ad Decemviros

rursum a Decemviris ad Consules rediit ; ab uno Dynasta , Athenienses excusicrunt jugum , ut sibi sui rursus praeesimi. Hunc recursum presens Societas Jesultarum exquirit , quo usque i inclamant Patreo exulem patiemur sacram Themidem 3 Quousque a n bis peregrinabitur prima Societas λ Verine sumus an assim Jesultae λ Si veri, cur primis dissimiles sumus Una erat prima Societas, unis votis, una selemnitate,

una professione, nunc duplex : illi profitentur se pro-Dssos, de eminent f isti diffitentur , dc subjacent: illi selennes sunt religiosi , isti simplices. Duces sunt illi , regunt: Coad utores sunt isti, di serviunt: illi coluntur ut domini, isti despiciuntur ut subditi ; habemtur illi, in Collegiis , ut es tores, isti ut Plebeii; illis obligatur , ac d t se ipsam Societas, isti se ipses Societati obligant, nec tamen illis obligatur Societas, nihil promittit: suaviter illi monentur ut Socii , si quid peccent, severe dimittuntur isti ut ascripti clientes , si quid oberrent: splendide illi in congregationibus ub

uni, dc lautis excipiuntur mensis , parce isti, in collegiis , & communibus pascuntur cibis : commoda ferunt illi viatica . dum per re mittuntur, equis & rhe- dis seruntur , isti subsidiaria pecunioli , ta aere leves. ire jubentur . sarcinulis onusti , dc pedes itinera m punt: si quid facile ac molle est, hoc illis molitur, ac mollitur, istis . si quid durum ac difficile cudendum ac tundendum, imponitur. Ubi prima Societast In qua eodem omnes Religionis gradu ac voto , Professi, mirifica ac singulari maritate intenti, tunc se beatos pumtabant , cum suis fratribus pauperiores ac deje moles essent, Clim durioribus clavis in cruce confixi, cum sitim, frigus, inediam, nuditatem , ad fratres redime

dos tersirent 3 Abiistis in coelum lanatii, Xaverit, qui yestras corporibus infensi, aspera quaeque palictamini .

215쪽

t a prima sua Mitutione. arx ut fratribus vestris commode esset. . Aliis praecipictatis

temperata, ac non dissicilia, vobis importuna , ac vix ferenda tenebatis , nusquam hilares, nusquam conte ii, nisi in laboribus supra modum , semper orantes, kmper attenti, ne vestri se res supra modum urgere tur. Quis nunc in Societate tutus, si Superiorem adversum habuerit Quis tranquille degere potest, si tempestites excitet Rector Quis recta ire , si cornu ferit FNon habet collegam Superior , abrogata est collateralis Potestas, quae saevientem poterat coercere, sussia is vis omnis adempta , omnis potestas in Dynastia Superi rum includitur , nihil consultores ratum faciunt , Uer bo ac mente Superioris 1lant Sc cadunt omnia. Si vafer sit Superior, quem non deludet λ Si praeceps, quem non ossendet Si tectus, cui non cavendus p Si levis, quem non avertet 8 Nullus excandescat , nemini

convitium Scio, justis ac bonis sua sit laus , virtutem amplector 8c suspicio, vitiis securim injicio. Quis Superiores aliquos nesciat hac summa potestate abuti stet Cur tot querelae emergerent i Cur tot supplices

belli Cur tam crebrae vituperationes 3 Cur tam multi istorum hominum, Dementibu4 iris, ε Societate abacti Quos tamen omnes Ordines amant, dc optimi quique in coelum laudibus vehunt. Cur tot accusationes , si non jam aliqui rei tenerentur , si modestiae mnes nulli transiliissent λ Quid audentes facit λ Impunitas, Quid praepotentes p Dictatura. Quid securos 3 Caeter rum infirmitas. Quid fortes Imperium. Quid inclementes Pertinacia. Quid imperterritos ξ Enervata sitffragia. Nihil in prima Societate simile visum est,

clim iustagiis cohiberentur Superiores, nihil incompositum, aut iniquum Patres animadverterunt. Si quid immineret periculi, conspirantibus animis e vestigio propellebant. Si quem vexatum conspicerent, non sinebant extrema pati, ereptum molestiis , paci restia

tuebant suae , di religioni servabant aequa justitiae

lance ponderabantur omnia , nulli, si non propria stultitia procrearet , malum accosebatur. Haec inter privatos parietes. Quid si externa reseram Z Si

216쪽

arx Defectio Sollitatis ausim compellare Xaverium , ut sinetitate sua pudorem injiciat Nihil de paupertate , nihil de laboria hus , nihil de mansuetudine , nihil de religiose in s

cios amore , nihil de visceribus charitatis , quae omnia in illo commendatissima fuerunt. Sed audiant quis erra Episcopos fuerit , nonne ut subditus obsequebatur pNonne prehensabat genua Nonne si lari cum m destia , facultatem poscebat praedicandi verbum Dei pNonne sociis hoc praescribebat, ut Episcoporum diacto audientes essent, ut nihil nisi probantibus ac ben dicentibus illis aggrederentur , cum omni hominum genere simplices ac sinceri viverent λ Summos dc imos , aeque tenues , divites , nobiles , ac ignobiles, paritabitatis lege, ad viam tautis , ad regnum Dei adhor, tarentur Nunc vero quis Episcopis honor mlditur a Jesultis ingent summum Pontificem , ut ab eorum ditione vindicentur, jura nova extorquent, quibus ajunt, se line Episcoporum approbatione ac benedictione conscendere pulpita, conciones habere, suscipere poeniten' tes ad absolutionem peccatorum , ampla cum legatio ne, ac potestate , solvenda ab Episcopis crimina disibu unt. Pontificium exercent poenitentiae tribunal. Clemens VIII. providentissimus Pontifex , hoc satis imtellexit , csim Societati prohibuit in Italia , ut ne ulli ex Sociis Confessiones exciperent, sine suorum EpiΩ.coporum facultate , nulli de casibus ab Episcopo reser vatis ab luerent, nulli per Episcopum excommunicatos, Ecclesiae communioni reddetent: Privilegia ves vocavit, vel diminuit. Quomodo subsunt Episcopis, quos ut Patres ac judices suos recusant 8 Quibus o Cludunt januas , si mores explorare , si domethicae di Deiplinae ordinem introspicere , si monere velint, si eqmendare, si ad suam Aem pro majori cultu divini numinis advocent, si uti illis ad divina ministeria cog, tent. Novit illustris admodum ac reverendus Epist Pus Carpen ratensis, Caponius Florentinus, quoties appellaverit suos Jesultas, ut cum novos Sacerdotes consecraret , aut solemnioribus festis sacrum faceret,

prae rates habitu . cisicin altisterent , quoties

217쪽

α prima sin iastitutino. argia se non posse objecerint, petenti nuncitra remis

rint.

Sicut prima Societas unam charitatem , unam professionem , unam vitae iunmtatem , ita unam taclassise sane re consuetudinem , unam Episcoporum observantiam, unam cum omnibus religiosis unitatem, ac comjunctionem , jus unum Religionis amplectebatur. Quis non clamet Jesuitis Z Induimini Christum , sicut induearunt Patres vestri , vivite recti ac boni, eundem resumite spiritum. Concionamini. gratissimum est , quis non vos amet Consolamini poenitentes, quis non laudet λ Adolescentes mstituitis Sancte & egregie factum.

Haereticos confunditis y Pergite, vinCetis. Deus pugna bit praelia vestra. Sed quis comesticae vestrae ambitionis consilia probet, quam ut fulciretis, Coadjutorum Sace dolum gradum, praeter Ignatii mentem, composuistis, quos vestaeae Societatis levis armaturae milites , quasi velites , facile sacramento exolvendos de industria tacitis , ut per illorum tenuitatem , abjectionem , condistionem , denique instabilem professionem erigatis 3 Cur vestram Societa em comminuitis Z Cur tot indoctis, α peritis obscuram redditis Z Cur Ecclesiae Dei, hujusmodi religi , s paratis , quos veltrae professionis indignos judicatis 3 Cur non omnes vestros Sacerdotes , ut potestis , ut commodissimum ac facillimum vobis est. ad unam professionem , issilem armis , eadem virtute, eadem scientiae via instituitis Zadornatis 3 Cur Pii V. de hac re decretum extinxistis p . Cur primorum Patrum vestrorum exemplum contemnitis p Qui ut omnium Mnimos religioni connecterent, eadem studia, eadem Dmoris ac prosellionis vincula proponebant, qui nullum

ferre poterant , quem non idoneum , ac factum , ad hanc unam votorum solennitatem comprobassent. Hinc

ardor omnium communis, unum opus, una contentio,

ut Christo frugem aliquam facerent, ut Ecclesiae non inseuctuose operarentur. Nemo se ipsum, nemo pro fessionem illam vestram, dissimulatione, contentione, de mirificis illis artibus venabatur. Non hoc erat adhuc territamentum , pro integrae virtutia b. eruditionis r 2. . ligiosi.

218쪽

S . Desectis Sostatis .ligiosi , non juste a superioribus dejiciuntur , si quid

miserabile persuaserit invidia, vel impos mentis, alicujus exarserit impotentia. Quid tam invisum in prima S cietate, quam supremus iste paucorum dominatust Qui ad dignitates provem, cum ex voluntatis suae ducis

omnia meditentur. 8c iaciant. eos tantum promovent,

qui ad ipserum mores sese totos componunt, qui ne transversum quidem unguem a nutu da stedere, qui pla-ccre, qui capiti pulvinum subjicere, qui cubicub quasi

beatas sedes inviine, qui omnia clientium ossicia nou rint exhibere λ Quid minus religiosum, qu an velle coli Quid tam faetiim ad fastum, quam encomis, acroamata libenter audire λ Sui observantes extolleret Honores h noribus remuneraret 8 Odia malefactis explere Ultione

delaetari y Quid aliud videre licet in aula principum pQuas alias artes didicerunt ii, de quibus Chrsitus in . qui in domibus regum sunt 8 Resumite iussi ia, . unus regat

Senatus re io1us, non unus, sed unitas patrum, non umsed unanimis voluntas: phas vident oculi. quam multa plures manus fortiores a spiritualis ista tam absoluta potestas, in sola Sede Apostolica & Ecclesia a Deo consΗ- tuta est. Nihil moveret Rector, nihil tentaret ab aequitate dissentaneum ,nihil quod grave esset, Sociis imp neret , si Sociorum ex virentur suffugia. Si Si periorum electio ab his votis penderet, frigerent aulicae illae assectationes, contemnerentur inania illa obsequia, astus omnis ta industria , vilibus tantum animis insisterent. Multi ex fortunatis illis Superioribus, quos potentiorumi avor unus erexit , quos artes suae ad cesses Cradus extulerunt, jacerent in pulvere, imis subselliis subsiderent.. vix aditum ad infima munia reperirent. Suas illi dec querent iras, non impellerent tam crebris molestiis o silentes adversus cupiditates suas religiosos, continerent se , ne Patrum suistagiis Dacti, poenas in propro capita Contorquerent. Quod bonum orbii Nonne illucebit pu cerrimus ille dies quo renascentem primam Societ

rem intueri licebiti o Patres antiquiores sibi reddi praeteritos annos gratulabuntur l Decernat Pontifex, procu

219쪽

hlicae statuant, inseratur Societati primus Societatis s ritus: firmitas religiosis reddatur , solenni professione.: modestia, sistragiorum authoritate: justitia, plurium x

optimatum gubernatione: charitas, una votorum, st diorum , ac consiliorum communicatione. Non est ant .

qualida Societas z sed renovanda , non fulmine percu tienda, sed sua luce illustranda. Quis obductam es inerine lucem velit ξ inis intestim di oppressum amplis simum ordinem Nullus condemnet Theophilum , si hoc peroptet, vel divum Bernardum insectetur, qui suae Emiliae religiosos, & externos, Epistolis, & adhortati

nibus severa reprehensione plenis commonefacit. D. M nardum dilaceret ille, qui summo Pontifici Eugenio non parcit, qui vitia aperit, ut avellantur, pericula designat, ut evitentur; nec tamen existimavit se ulla infamia, vel suos religiosos; vel curiam Romanam aspergere: divum Gregorium Naxianzemam discerpat ille qui Episcopos serine religioses omnes ;& ex coenobiis ad Episcopatus olbstractos justissimis aculeis pungit, ut sentiant: a viam Omtione , huc ithic versat, ut ad se redeant, ut perversis moribus renuntient. Ne dentem infigas, quis quis eris talalamedem Vlysses. Certe fi verus Jesulta, si L Niseus, vera, sana, atque utilia praeponenti, nunquam succensebis , nec alios , quὲm dissimiles Beatis Ignatio M Xaveris , vita , ac moribus homines, ver--ari censebis.

ejusdem ad primum institutum resormatio ac reductio petitur.

Non omnes eodem jure potiuntur , qui in hac Soccietate sunt , non eodem titulo Religiosi. Alii Seholastici, alii Sacerdotes Coadjutores seirituales numcupati, alii Coadjutores Laici. Alii Professi sunt. Haec est Seholasticorum sors. Post duos novitiatus annos, tribus, paupertatis, castitatis, & obedientiae votis obstringuntur , quae simplicia secundum Societatis constitutiones emittuntur: haec vota devinetas tenent, quam-

220쪽

Reformatio Societatu diu Societati placet. Scholasticos suos societas, si velit, dimittet, & non ob grandes causas. Qtiaritim infu- per addit votum Scholasticus , nempe se ingressurum in Societatem; esto enim , per biennium , in noviti tu fuerit, nondum tamen de Societate est , i in quam se pollicetur ingre rum. Quamvis parentibus valedruxerit, Clericali Jesultarum habitu vestitus , inter ipsin

degat, studeat, doceat, concionetur , nondum tamen

ingressus est Societatem, cui se mancipavit,&in quam admissim se iri sperat. Nihil enim illi aliud praeter spem : fiducia ac securitas nulla, si recuset Societas. Ad mirum , Scholastici obedire debent, non utuntur quidem bonis suis, suaque re paterna. domini tamen uini patrimonii sui, dc jus in illud integrum retinent, ', huc enim periculosum cursum studiorum tenent in quo si quid adversum incidat, repelli possunt a Societ, te, M ad suos dimitti. Pr anrur in hoc gradu diuissime : 8c ad arbitrium Superioris, ves eriguntur , jacent: non est Sacerdotium, hujus exercitationista, sed probationis indicium: quidquid laborem valeatve Scholasticus , nullum suffragii jus habet, nisi Rector sit constitutus, sive literas humaniores . sive Phulosophiam, sire Theologiam docuerit, ens, &'nulla impensi laboris habita ratione amandari potest. De illo

gradu tenetur ad alium progredi, si eum Generalis admittere velit. Toto quo sunt Scholastici tempore, non debent se Societatis Patres, sed Societati devotos, atque obligatos trofiteri , vicesimum tricesimumve numerent licet a prima admissione Vertentem annum, adhuc quasi in praetexta sunt, di facta per Superiores dimissione, saeculares esse possisnt. Ne miremur dei ceps tam multorum e Societate exitum : hac enim l ge admittuntur, ut . a Societate dimitti possint, & ad 1aecularem vitam reduci, sive inviti, sive volentes: nec curae est Societati, quid inde conquestionis succtament familiae, nec interest , quod inde in multos gravis ossensio incurrat. Sic enim praeest Societas ruis, sicut clientibus domini, quos, cum videtur, a se repellunt: ita suos tum Scholasticos, tum Coadjutores, -

SEARCH

MENU NAVIGATION