장음표시 사용
41쪽
36 De Turbis suscitatista suerit; tametsi palam auditis post illius expeditionem
defensoribus Augustinianae de gratia doctrinae, Pontifex declaraverit certum esse, quod eam per Bullam suam non damnaverit, sed in eo statu reliquerit, in quo fuit in Congregationibus de Auxiliis sub Clemente VIII. de ' Paulo U. ac per Eminentissimum Cardinalem Francise cum Barberium Generali Jesultarum praeceperit, ut suis omnibus per orbem universum prohiberet , ne Bulla illa uterentur ad firmandas opiniones suas . traducendamque S. Augustini doctrinam. Sed nec Generali suo , nec S. Pontifici ad salivam non loquenti obedierunt Icsuitae. Et inde tot turbae , tot & tam irreverentes, tam audaces, tam conviciola ipsorum adversus Augustino-Τhomisticam de gratia doruinam propositiones ; ex quibus centum sex . ex Jesultarum libris depromptae , Innocentio X. exhibitae sunt per Sor nicos Doctores S. Augustini Desenta es , in audientia quam obtinuerunt I9. Maii I 6s3. An non P. Adam in suo Calvino prefigato , de sui Provincialis licentia, cum approbatione trium Theologorum Socilatatis. edit usque adeo oblitus fuit pudoris , dc reverentiae S. Augustino debitae, ut ipsum non puduerit doctrinam ipsius haereticam & Calvinianam asserere Z An non merito Generalis Inquisitio Hispanica 38. Martii 16s1. s quentes Jesultarum , dc Jesultis devotorum propositi nes damnavit, quarum ' r. Est: Augustini quadam dogmata ab Apostoliea Sedem terminis esse damnata. a. Miseram fore Ecclesiam, si Augustini placitis obstri Eta maneret.
3. Ecclesiam a tutela & paedagogi. Augustini esse, vindicandam. . Augustini Authoritatem non plus valere, quam rationes, quas allegat, evincant. s. Augustinum fuisse Doctorem, perinde ac alium quempiam, etiam modernorum. 6. Augustini dotes , seu naturales, seu infusas, non uisse altioris ordinis, quam aliorum metorum, etiam
42쪽
oeeasone Ibri yan serui. Sect. III. gr . si post Au stinum nihil Christianae eruditionis
accesserit, Scholasticam Theologiam penitus ejicie dam fore. S. Augustini authoritatem interponentibus , respon- dendum esse , Ecclesiam in suis filiis usque hodie cres.. Cere, etiam eruditione. 's. Augustinum Juliani Pelagiani argumentis non sa- tisfecisse. xo. Si triumphus Ecclesiae de Pelagianis niteretur. posterioribus Augustini libris, immerito de iis illa triumphasset. xx. Volentem sustinere partes Iuliani, ncm posse A gustini rationibus convinci . t ' 1Σ Augustini Theologiam, de originalis peccati tra
. . I 3. Ex Augustini opinione . de peccato originali, cogimur incidere in sententiam Pelagii. I . Augustinum Sacrarum Scripturarum authoritatem sua expositione enervare , ta ludibrio infidelium
Ir. AuRustinum, quasi sub caligine constitutum, ad veritatem a recentiorinus inventani, non attendisse. 16. Augustini sententiam , fidelium non paucos tu basse , ejusque authoritate perculsos in Pelagianismum declinasse. I . Augustini Sententiam multis duram nimis, indignamque divina bonitate ac clementia judicari, non
18. Ab Augustino , aliisque idem sentientibus , peti posse, undenam suae sententiae certitudinem hauserit.' iv. Augustini sententiis non esse insistendum , sed aliter philosophandum.1o. Augustini locutiones, quamvis aliquo sensia veras, improprias tamen esse, non frequentandas. 2 r. Utrum Augustinus, contra quod sentimus, semtiat, non admodum referre. xx. Non recte dici potest , illud sit rem ab omnibus esse tenendum , Quod Augustinus tenuit, nec retrac
43쪽
-. ' De Tribo sustinuis Quam alienae sint assertiones istae ab unanimi siens,
totius Eccleta, SS. Patrum , Romanorumque Pontificum plusquam viginti. magnifica demonstrat ipserum elogia de Augustini doeisina. Magnificentius profectoea de ipsius domina locuti essent Jesuitae , devotique I suitarum assecta , si Molinianis novitatibus adversatus non fuisses. Uel suis ergo illis adversus Augustini d ct inam probris ideo tam irreverenter de telo loquuntur , quia ipsam Molinianis novitatibus sius advertiri
Et quaenam alia ratio est, propter quam S. Augustini discipulos tam invidiose velut lineticos traducunt, i
sectantur ac persequuntur Z Illos inquam S. Augustini. iacim , qui cum Sancto ilis Doctore gratiam per se
essicacem tuentur velut necessiriam ad singulos pietatis . actus
Ast inquiunt licet in eo discipuli S. Augustini eonc
veniant cum discipulis S. Thomae, in alio disconumi niunt , quod 'aeter gratiam essicacem , cujus isti a noscunt necessitatem , inseper agnoscant necessitatem gratiae sussicientis , quam non agnoscunt discipuli S. Augustini. - Sed contra , licet novises Homistae necessitatems agnoscant gratiae lassicientis ad posse ν eam tamen noriagnoscunt veteres Thomistae, atque ex ipsis recentiores eam fatentur insumientem ad agere , dum ad id n cessariam asserunt gratiam per se essicacem. Quae proinde non tam de re differentia est, quam de nomine., Ad salvandas quippe divinae Scripturae, Conciliorum MM. Patrum definitiones, siasticit admittere gratias imessicaces, quibus plerumque resistitur . sed eas Script rae, Concilia , dc Patres, nunquam vocant fissicientes. quia rema non lassiciunt ad finem principalem propter quem dantur , ob resistentiam quam inveniunt iα. voluntate, validioribus cupiditatibus praeoccupata ; licet sussiciant ad posse , hoc sensu , quod voluntatem et vent ad posse sapematuraliter velle Zc operari, sussic -rentque ad velle M operari de saeto, ni obstaret fortiorem creaturam cupiditas , quam erga Deum charitas.
44쪽
Nulla proinde aere ipsa est disserentia inter ipsas Ec re. centiores illos Thomistas , sed de solo nomine. Porro quod gratia per se, seu per onmipotentem Dei
virtutem emax , necessaria sit u omne pietatis opus, do strina est S. Augusini adeo certa , ut eam Sanias ille Doctor innumeris isis tradat velut fide certam, deia tenendam de ab omnibus, se volunt nora Diam vocari, meram etivim es Christianu. Sic loquitur in I. de pece. Orig. c. 23. l. de. grat. Christ. c. Io. I de don. per . c. I 3. Quia , ut ait epist. I 86. necessitatem istamides vera, atque Catholica tenu Eccis . Quod Ec ait
Et Coelestinus Papa epist. ad Episci Gall. prorsus nomia Teputat O Meum quod apparuerit praefixis senim is quas inter est sententia de istius gratiae necessitateὰ esse contrari m. Et rursum Augustaus de corrept. dc grat. c. l. explica Catholicam Gem de necessitate gratiae seipsa essicaeis , cuti totus liher inanisestum facit, , qua , inquam , seu homines divinitus liberantur a mari , desine qua nullum prorsus faciunt bonum , non solum monstrante ipsa quid faciendum sit , sed etiam prae oante ipse ut id cum dilemone faciamus, cum iis Deus inspistionem hanc bonae voluntatis atque operis largiatur: Hanc fidem sinquit qua sine dubio vera H
phetica Apostolica Carholica fides est. Quam
etiam S. Prosper epist. ad Rufinum docet ab ipsio constendam, in defaecatissimam Evangesica , Apostolicaque doctrina inrelgigentiam coissequatur. D Arnobius i. a. de pugna haereticum iacta at pia quis ei contradisit. Et contrariam Fausti & Molini m doeti inam Catholisa ei inimicam Mesarant . Africani Praesules pro fide in Sardinia exulas, in mst. ad oriental. Et S. Fulgentius in l. de fide ad Petrum, hac quadraginta Ru rum trigesimum secundum est de necessitate gratiae 2- se essicacis ad mandata Dei servanda ad regulam mera sit pertinentia Mediser crede , fortiter tene , pa-- tiensis dissende , se m m eontraria his dogmati ire cognoveris, tμmquam psem 'ga, tamquam haret
oin absce; ita enim-quae positum tavi catholicae
45쪽
o De Turbis su satis , congruunt . ut si quis non filum inrubus I sed etiann
Anguia horum emtumaeiter repugnat, ct his contraria dicere non dubitat. hareiicus, is Christiana fidei inimiacm , atque ex hoc ominibus catholicis anathematizandus - appareat, utpote contrarius illi doctrinae , de qua inlio. de verit. praedeli. & grat. C. I 8. hac utique tholicorum Patrum doctrina cinquit 9 Apostobeis ins tutionibus tradita , permanet sene aliqua dubitatio,
Ne nos ergo qui eandem de necessitate gratiae secipia emcacis doctrinam tuemur, ne nos inquam) in culpam ideo trahamur cait Ratramnus saeculo IX. in lib. de praedest. ad Carolum Calvum in si Sanctomum Ad rhoritatem sequimur. Si enim quod uti Heum , Cathol eum est , nec repugnans recta fides , nos quoque non α- Catholica fidei certitudine discrepare judice n. si hocaecamus is sentiamus , quod illi Merunt ρο senserunt. Idorum eiam doctrina des Eceleminea munitur. Hane fidem ait Lupus FerrarietasP tenuerunt ΣαμD Catholicae iuvictissimi defensores: hanc ego minimus omnium custodio, Διm sit Catholica fidei vera perfectaque Ueso. Et insta. Hae s nostra fidei r quia hae svera, Prophetica, Apostolica, orthois , atque Catb lira fides. Et Concilia Valentinum III. Lingonense M Tulleiacide eadem S. Augustini doctrina , Constanti me , M. plena fatemur, quod Sancti mi Patres authoritate sare
rum Scripturarum nobis tenendtam reliquerunt, quod
fricana, quod Arausimna Synodus professa es, quod bem si mi Pontifices Apostolica Sedis , catholica sis trem runt. . . . Certa ct vera fide quod a M. Patri μι d. hise, similibu susscienter promisim est , amplectatur statem
Monymus Abbas Cisterciensis in disput. contra Mbasardum , circa anuum II 8o. probat gratiam non omnibus dari, nec aliam homini suffcientem ab Ap stolo praedicatam , nisi quae cor ipsius lapideum mutat in carneum, ex tenebroso lucidum, ex infirmo sanum: Mane solam Prat cator egressu gratiam anellat, hanc
46쪽
oreasona libri Dis i. Seth. III. Li'm epistolis , is maxime in ea qua es ad Rimams de
se impraedicat. . . Alteram non notat Paulus, de alia . non dispinat Augussuus. .:
Denique pluribus omissis, Congregatio de Auxiliis.19 Novemuis i6o3. c tra praedici am Pelagianorum, Semipelagianorum haeresim tria semper tem in is domessiccissa Cathooca, de actuati gratia adjuvante, seu e . cari. I. Suod sit pravia , uota piassequa . antecedat voluntatis consensum , nec issi subjicia r - a. d insimu in voluntatem , ct iliabatur miasibin . nostris. Ae denique 3. quod per illam Deus se im- . mutet voluntates hominum , se faciat ex nolentibus
volentes , ex repugnantibus consientientes ex perse quentibuε an mes, ias liberum arbitrium non auferat.
Ased firmet is bono , ne per inania feratur. . Et hac ess pMentissima S. Augustini doctrina. Ambm eritatis eum: doctrina Molina, apparuit eum, ut omnino meseret gratiam adjuvantem squa properans move t Ocaciter Iliberum hominis arbitrium ad eousensum, ex malo ad bonum voluntates re inemo ita doctrinam pred-
Etam de causis paniabbus trassi Ssse . ut S. A gustini sementia de gratia Christi omnino adversetur, is PM -
gιanorum haresim mirum in modum μυωι r D s. . Januarii 16os. resolvit Congregatio , yecundum veram Catholicam doctrinam , ninsanti e tenendum esse. antecedenter ad omnem scientiam mediam ejuου, quod qualibet voluntas , si in tali vel tali ordine rerum con- si uatur, sit actura , Iradesinatianem asernam fieri per unicum eis absolutum Decretum, quo Deus se tuit, ce ros quosdam homines , eateris in massa perditionis reliactis , misericorditer pro suo beneplacito tiberare , eisque gratis dare gloriam or Anerita , quibus certissime liberentur. Et ab hac Sententia, quam Augusinita docuit, tamquam fidem Ecclesia acerrime defendit , contra Pelagianos, oe eorum reliquim, is quam Summi Pont,4 Des Coelestus, Leo, Gelasius , Hormistas approbaverunt, omnino discessisse Mol. m. Denique clemens VIII. in celeberrimo scripto qui
decim articulorum , formatissimam S. Augustini d
47쪽
inirem eontinente i prout eadem Congregatio de Auria Isis post diligens examen in judicio contradictorio declaravit die 3. Septembris i 6os. posteaquam art. 'dixit gratiam habere Mariam ex ammpotensia Dei, is
ex don is quod ommpotem habes in voluntates ha--m. Hac Dei gratia cinquit art. I 3. necessiria est
ad singulos achis , juxta illud Augustini epist. II 6.
fides vera-Catholica tenet Ecelesta, a ia maria Dei
per 'sum Christum qua Deus operatur in nobis velle& -cere pro bona voluntate , prout iviem explicat in pu Hos eum magnis se adjuvet, in xusi adjuvet, Ut pietatis atque justria, με in opera , με etis in ira. ipsa via intara , habere po=nus. Hanc nihilominus S. Augustini , imo totius Ecclesiae dominam Jesultae eum asaeclis suis , sacrilego ausia
palam traducunt velut haereticam ab Innocenti uci damnatam ut talem , tametsi Innocentius ipse vαut Certum declaraverit, id prorsus alienum esse ab intentione sua ; cum do S. Augustini nimis probata esset in Ecclesia, ut damnari posset. Et addidit, quod in Bulla sua rursus examinare Ze discutere noluisset m teriam de gratia sub Clemente UIII. & Paulo V. per decennium agitatam. Cumque seque Doctores ad suam Sanctitatem deputati , valide pro defendenda illa S. Augustini domina non sollim perorassent , sed re
protesitionem hane . coram sua Sanctitate fecissente Profitemur eream ipsa , vis es' uniissi S. Augustini dis pulos ae defensores , pro indubitata tanti Doctoris, atque adeo Ecclesia doctrina , adsimG propositiones i musas quinque) ut a nobis superisis ex ta sunt chnseris su utique gratiae seipsa emineis , ad surgulos actus pi tatis necessariae) perpetuo demseros , quivndiu de illis . ut supra expresst expositae sunt intellinis , sertis ve sis prolatum non erit squod a Sanctitate vestra minua-- o solemne definitivumque judicium , - nobis aperte constet . eas in sensu quem asserimus Catholicum , esse . dam alas. Sinclitas sua non solum non damnavit se sum illum , sed δc perorationem ipsorum , pro ejus
defensione coram sua Sanet te laetam , a se m
48쪽
cum sitissimone auditam declaravit , phrrimumque collaudavit velut validam , modestam , Diamtem
a Fam. Nec Sua Sanctitas vivae duntaxat vocis oraculo si
pius declaravit de gratia seipsa emcaei, ipsiusque n Cessitate ulla in re violanda , nῬidem ecclitasse ; sed di ut nulli id obscurum esse posset, voci seriptum adjunxit. Nam in Brevi ad Episcopos Galliae mi , mentionem facit cujusdam Decreti S. Inquisitionis, in quo
expresse habetur , controversiam ὀe Auxiliis eodemti co ab Innocentio X. relictam , quo illam Clemens VIII. 8c Hulus V. reliquerant. Hinc ipsorummet Romanorum Theologorum pars Ionge maxima , non minus post Innocentii X. Bullam, quam ante , eandem doctrinam coram Summo Pontiatim quotidie tuetur ac docet. Caeterae vero per orbem Academiae, adeo illam non rejiciunt, ut multae aliam non admittant, nullae nisi Jesusticae excludant. Apud ipsis etiam religiosas Societates , Augustinianorum, Dominicanorum , Carmelitarum Discalceatorum, B nedictinorum , Pramonstratensium , Canonicorum
Regularium S. Augustini , de Patres oratorii Bem liani , exulat Monnismus , regnat victrix Dei gratia, paucissimosque habet in hoc numero Molina Sect
An isti omnes haeretici sint i An damnati per Inno Centianam 8 Hoc hodie praetendunt lesbitae , sed hae
Praetensione turbas magnas excitant in Ecclesia San Dei' Ne ipse quidem Molini starum signifer Annatus in Cavill. p. 29. ausus est id asserere, imo contrarium d sertis verbis asseruit , dicens: Summum Pontificem M. in quo dissidens Thomissa a 'sultis , di tutationi rei eisse , me attingere toluisse emtroversam de gratia
per se e caei. Et tam ipse , quam alii Jesultae, JesuNtarumque Assectae Halhrius 8c Collegae ipiis , libros de rumores per totam Romam & Galliam Drserunt. Juibus Romanis Consultoribus, &Εminentisumis Carininalibus , Gallicanis Episcopis sibi devotis . ipsique
Suae Sanctitati periuaserunt liaet Jans sensum, de
49쪽
desti inam, Calvinianam esse, mandata Dei, ipsis etiam jussis , abselute esse impossibilia , di ne per vallam quidem in hac vita possibilia esse ; gratiae Dei resisti
non posse , ereptam nobis bene & male agendi liberi rem , Christiam non esse pro omnibus mortuum, sed pro taute duntaxat praedestinatorum. Ista ut persuaderent, prima ab ipsis excogitata fallacia fuit actetae eum Thomistis ad tempus consensumem: cum enim Thomistica doctrina magna Romae & ub que authoritate floreret, si ipsius damnationem ros cuti fuis ent, certam haud dubie repullam passi fuissent. Ne hoc ergo contingeret, palam denuntiarunt , de . Thomistica doeti ina nullatenus in quinque propositio- nibus agi , gratiae praedeterminanti per earum damnationem nullum illatum iri praejudicium ; Jesultarum . sententiae nihil penitus firmamenti accessurum. Hoc consilio liber ab Annato editus , dc ab Hallerio Romae sparsus fuit , sub hoc titulo : DUerum a Thomsis damnatus , in cujus praefatione sic liabetur : interesse
puto , tum communis veritatis , quam omnes quaarimus,
tum prioata Tho starum Agnitatis , authoritatisque, quam non expedit in Censura damnabilium sensenti rum implicari, ut omnes intelligant, praecipuos defensores gratia hadeterminantis , qui causem iliam ardemimuere circa tempora Asputatiouum de Auxiliis, confraria
prorsus postrisse principia principiis yansiensarum. in spero, Lector perspicue intesistet ex oppositione doctrina
Thonusarum ad quinque propcsitiones , qua modo ad examen vocarituae, ut non dubitem, quin meo- dicturussit, eos qui tam facio sibi patiuntur imponi, alterutram Thec logiam necessaris nescire, nempe vel Thomsicam , vel Iangenianam.
. Et in alio super quinque propositionibus scripto, per Hallerium 8c Collegas ipsius similiter distributo , primam prope Pionem ebant nfensa cum Calvino
commuriem habent. Per eam intendit uenfenius, hominem in eo flatu cosiocare , in quo si peccat, nec aris peccet: quia defectu gratia non peccare non pote i si vero rasi agis, necessario bene agit quia gratia i m aa
50쪽
agen m necestat. Calainus hoc, etiam dicit: propterea coneludit, hon em libero arbitrio carere. Εt ad quartam propositionem hanc inquiund propositionem adiu uunt 'anfensa, ut consequenter ad sua principia loquantur , ut gratiam sincienuem tollant, Me qui bene agit, bene agere necessario dicatur , cum gratia resistere nequeat. Et ad quintam; Hanc propositionem
adgyruunt ut consequenter loquamur. Si enim Christus pro omnibus mortuus non esse ergo nutam gratiam illis
e fert , saltem in ordina ad saliuem, pia damnantur Ergo necessario peccant. Ergo pracepta Dei illis inpossibilia. Et rursum Annatus in responsione ad epist. 37. Montestii, clim ducisset Montaltius : Si quid ' a rivus suprei s propositionibus a gratia e cari diversum sentis , --fensoribus earet. Si autem vibi, caret erraribus. Respondet: Ad purgana m yansenium non Dicit illud avi ferre , solam gratia e caris doctrinam ab ipso defenasi.
Duplici enim modo domae potest , quorum unus haret cus- isiniantu est, ut siqias ita dicat, voluntatemo gratia e caei momeri , mi potestatem resisendi non Badeat. Alius Catholicus, Tho sica-Sorbonica Sch 'la consensaneus, petitis ex Conciliorum Authoritate primcipiis nixus , ita scilicet a gratia Ocaei regi volunt tem, ut resistenia potestas, fit non auferatur ... Cath heum fore 'nsendum , si stiri gratiam e Memdefenderet. At hereticum ideo esse , quod eo modo δε- at , qui is , Thomstarum sementia abhorreat , soli Calvino piaeeat , nec obscure dissentiendi a gratia vim eripiat. Videamus an ita sint vera An per imposturam falsam de calumniam Jansenio ameri λ Per imposturam fallam Jansenio calumniose eensenda sunt assidia, si Jansenius disertis verbis contraria horum asserat. Atqui Jansenius disertis verbis contraria horum asserit, doctrinam illam reprobat, velut Ecclesiae M S. Augustino adversantem ; esim propterea Calvinum ab Ecclesia recte damnatum asserat, quod diceret, per gratiam officacem voluntatem ita ad bonum moveri, ut res,