장음표시 사용
71쪽
prosuerunt litterae, tum quatuor Episcoporum illinum, tum novemdecim aliorum e primariis , ad eundem Sanctissimum Dominum Clementem IX. Et litteiarum quidem quatuor Episcoporum tenor fuit iste : is Be ri tissime Pater , quam primum accepimus &c. Vide Tomo primo p g. Hasce litteras 1eciitae stant x. Decembris ejusdem anni , ad eundem Clementem IX. aliae novemdecim Episcoporum, praedictorum quatuor Episcoporum causim suscipientium , sub hoc tenore : is Cum exordiata vestri Pontificatus , &c. Tomo primo pag. 3m. Receptis hisce litteris, una cum Instrumento ant exhibito, di sic audita parte altera , Clemens IX. Compositis Ecclesiae Gallicanae dissidiis , declarata plena a que persecta quatuor Episcoporum obedientia , Gall, canae Ecclesiae , restituit pacem. Quam 8c Successest-bus facile esset toti Ecclesiae restituere , eadem vel si. mili via . audita utique accusata a Jesultis parte ab
Sed quia pax illa Ecclesiae Gallicanae insciis, atque . invitis Jesultis a Gallicanis Episcopis , regiisque Μini
stris , ipse Rege annuente procurata fuerat ; eam Issuitae fallachus artibus suis brevi perturbarunt , quia de gloria & interesse Societatis esse existimant, ut sem- per sint Jansenistae, atque ut eo nomine diffinure pes- ruat quo cumque suis opinionibus adversantes. Dec iptum ergo a supra laudatis Gallicanis Episcopis tam
mentem IX. mentientes, novae incudis suae, fidei artiaculum , toti Antiquitati incognitum comminisci coeperunt , quod utique post Pontificiam Alexandri VII. MS. D. N. Clementis XI. definitionem de fide esset, quinque propositiones ex Jansenti libro in sensu damnato extractas esse, sive in eo contineri; quasi verbum Papae , de non contentis in Scriptura & Traditione , aeque sit fide divina credendum . ac verbum Dei scriptum vel traditum. Quod nihil aliud est nisi facere ripam Deo aequalem , sive aequalis cum Deo Author tatis Zc infallibilitatis. Quod cum anno I 66 I. die a a.
Decembris , Pater Jacobus Coret. in Thesi sua Clar
72쪽
montana conclus . I9. dc 2 o. asseruisset novitatem inis auditam tota exhorruit Gallia , eamque velut novam
haeresim , totius Christianae religionis fundamentum satagerientem , valide statim repressit liber instriptus , nou elie heresis des 'suites, seutenue dans le Ciaege de Ciermoni. Cumque Thesi illi suppetias serre conatus fuisset P. Annatus , statim & ipse valide repressus fuit altero libro , cui titulus fuit, Les illus ι des Iesiuitesdos leur ii a visitiae . Expos o Thesseos dic. Δimvero quis Christianus, etiam haereticus non scandalizaretur, si Jesultam audiret dicentem, aequalem submissii nem debitam humano Papae verbo, v. g. dicenti, qui
que haereses in Jan ii libro contineri squod prosecto
nulli bi Scriptura vel Traditio explicite vel implicite diacit ac verbo divino , dicenti Verbum esse Incarnatum. Omnin5 refugit animus , hanc audire blasphemiam; nec certe audiri potest absque gravi , vel ipsbrum haereticorum scandalo , quorum conversionem mirum
quantum impediat novitius ille fidei Jesuiticae articulus. Rident quippe M subsannant nos , cum a Jesultis a diunt , seie a Catholicis adhuc habendos haereticos, etiamsi cum Ecclesia Romano-Catholica primatum credant Romani Pontificis, septem Sacramenta , realem Christi in Eucharista praesentiam, Mita Sacrificium , purgatorium , caeteraque omnia , quae Romano Catholici credunt , nisi insuper novum illum crederent articulum, nec in Scriptura, nec in Traditione fundatum . nec ab
ullo Concilio , imo nec ab ullo Romano Pontifice deinfinitum , tamquam fide divina credendum. Romanis proinde Pontificibus. & Ecclesiae Catholico-Romanae injurius est novus illa Jesuiticae incudis articulus : quia ipsos Zc Ecclesiam eorum ludibrio exponit , quasi novos quotidie fabricent articulos fidei, dc Papa , perinde ut Deus, inerrabilis sit in decidendis faetis humanis in dies emergentibus; cum ripa homo sit, dc omvis homo
Ad majorem proinde alius Societatis, non Dei glacriam, confietius est articulus ille , nullo Ecclesiae bono. imo magno ipsius malo , cum multorum utique fido i lium
73쪽
Ilium perturbatione, innocentium persecutione , ips, rumque etiam haereticorum scandalo; absque ulla utiliatate , etiam ad finem, ob quem a Sociis confictus fuit. Nec enim probabilis est , utpote nullo gravi innixus fundamento , certaque contra se habens argumenta , re profert Christianus Alet hilus sectione L. 3. 8c . Et totum unicumque ipsius rundamentum , vel ipse Jesuiticae Scholae Princeps Molina Comment. in T. p. Φ. I. a. 28. disput. 2. funditus quertit, dum, cum communi Theologorum sententia asserit auxilium, quo Spiritus Sanctus assistit Ecclesiae Qitholicae, summoque Pontifici , Capiti ipsius , non esse ut essiciat de fide , quod prius non erat de fide , sed solum ut non erret, in clarandis iis quae mediate vel immediate ad fidem pertinebant, vclut contenta in Scriptura , vel Traditi nc; ad quam profecto non pertinebat declaratio , MIexens Τitium in tali libro . tali sensu hoc vel illud asseniisse. Quare sicut nulla est in Ecclesia potestas , nec Ruthoritas essiciendi aliquid de fide , quod ante non erat de fide. . . . Sic inquit Molim nec faciendi Scripturam Sacram , vel librum aliquem Canonicum ; nec, quod inde consequens est , definitionem ullam sue di- 'vina credendam.
Ecce Molinitarum Patriarcha illud ipsum principium in pulverem redigit, ex quo ipsius discipuli novitium suum fidei articulum , novitiamque naeresim comminiscuntur , principiumque illud in pulverem redigendo , demonstrat probabilem non eae articulum illum. Et ut probabilis esset, fide divina credibilis non esset. Quia nihil fide divina credibile est , si probabilia ter duntaxat, non certo sit divinitus revelatum. Siquia dem Innocentius XI. hanc cum Ecclesia universa damnavit propositionem xi. inter 6s. Asensio fidei siper- turalis utilis ad salutem , flas cum notitia solum probabili revelationis 1i imo cum formidine , qua quid fommidet , ne non sit locutus Dem. Qua in propositicure plusquam damnata est novitia haetesis , a Jesultis novuter excogitata , adversus eos , qui novitium fidei articulum ipsorum non Gedunt. Neque enim luereticus
74쪽
est , nee esse potest , qui credere non vult articulum. quem fide divina credere nec potest, nec tenetur. Imo haei et icus est , qui non credit veraciter ac sincet e profitenti, se credere omnia , quae Ecclesia credenda proponit , nisi dc novum istum articulum credat ; ipsumque proptet ea de haeresi suspectum dc illam ipsius pro- restionem, pro simul Dahaberi vult. Quia, ut Gregorius
Magnus ait l. s. epist. 16. veraciter comitenti non credere,
non est haresim purgare,sed re. Et quid aliud est, nisi Ecclesiam perturbaret Cum , ut ibidem addit , si medifideliter confitenti disticitur , cimctorum in dubium Masadducitur. Nam eum oris consis em fieri clamet solas ad salutem, qui recta pro sponi credere non consem tit . in eo quod alium improbat , se accusar Memnullus ambigit, infidelitatem esse , sdem fidelibus non habere. Hoc ergo , frater charissime , subtiliter perpem damus ait ibidem epist. I s. insub praetextu bressam, quemquam veraciter pro tentem fidem Catholicam non sinamus : ne , quod aut, harei fieri sub emendationis magis specie permittamus. Dum ergo Jesuitae , sub commentitio praetextu hae- . resis, Viros integerrimos persequuntur , dum ipserum existimationem quoquo modo sudent mentere , suam se
mertere , nocenae cupissitate , non vident. Contexunt
enim , ct qualibus possint sententiis iaepti inarum qu rumdam blasphemiari. m prodigiosa mendacia , eaque senisnda-ingerenda mustu publice priυatimque cireumferunt , asserentes talia in virorum inoe ocemuιm esse
sensu, qualia diabolico continentur indiculo. S. Prosperin praefat. respons ad capitul. object. Vincent. Hoc est quod a Jesultis plerisque in hodiernum us que diem fieri, fideles deplorant ue vere tamen ab ipsis fieri demonstrant plerique libri ac libelli ipsorum. Et quis nescit, illos etiam velut haercticos, vel de haeresi, atque in Ecclesia rebellione suspectos , apud populum , apud Potestates, apud ipsam quoque S. Sedem traduci, qui quinque damnatarum ab Ecclesia propositionum haeresim i vere haeresim esse , toto corde & ore cum Lec esia credentes, de earum dumtaxat attribution ad librum
75쪽
. vo De Turbis suscitatu librum Iansenti, sive de critico Jansenti facto , certae.
sime non revelato , post Innocentii X. Alexandri VII. α Clementis XI. Constitutiones , bona fide dubitant , ob visam sibi gravissimam , de ficto illo dubitandi r tionem , parati interim dubium deponere , si de facti illius veritate ratione duce doceantur , prout Orth doxos trium Capitulorum bona fide defenseres , post Concilii V. definitionem , Pelagium II. & Grinocium Magnum olim ratione duce docuisse , nec ipssis ob negatam continentiam haereseos in libris i piorum , in Concilio illo definitam. pro haereticis habitos fuisse, ex variis utriusque Epistolis certo certius est , eo quod utique in definitionc illa adium non esset de fide , sed de solo facto ad fidem non periincnte. Et idem est de definitione , qua Concilium Generale VI. VII. αVIII. definierunt , Monothelitanam haeresim , in Honorii litteris contineri , quod licet negent Baronius, Bellarminus, Petavius, aliique Viri graves, non ideo a viris doctis, nec a Romanis Ρontificibus, pro haereticis habentur. Nec ergo pro talibus h ibendi suiu supiadicti defensores libri Jansenii, maxime cum parati sint suum ilhid dubium deponere . si de ficti Jausenii veritate,
latrant quidem Jesuitae I. bonam non esse illorum Jansenti defensorum fidem, nec sinceram , ita simul. tam esse professionem, qua palam profitentur, toto se Corde credere , qu nque damnatas propositiones haer ticas esse, cum aliud in corde gerant, aliud ore prin
Ast secundum Augustinum de unit. Eccles c. s. ω Plantum omnium judicio, prorsus injulta di calumni sa censenda est crimitiatio ista . nisi manifestis probetur indiciis. Nullo vero certo . imo ne probabili quidem indicio a Jesultis probatur, nec probari potest. a. oblatrant , ipsis utpote malignam in corde habentibus intentionem, haerelim in identio fovendi, habendam non eisse fidem. Sed cum malignam illam i tentionem nullo unquam exteriori signo mantistarint, nedum Mnerarii, sm dc maligni sunt Accusatores fratrum
76쪽
is Imperis rauco. Secth. IV. Ir trum suorum , ac pro talibus habendi a sapientibus omnibus. Lex irimque divina violatur , di debitus ordo Eeclesiasticis in judiciis violatur , si palam di aperte profitentes , se corde sincero quinque damnatas propo- sitiones vetur haereticas damnare , semperque damnatini ros , dum nullum insinceritatis si*lum exterius pro- ferunt, in simulatae p:ofessionis 1li1picionem vocentura; quia sic nullus . quamlibet innocens , tutus esset abi hujusmodi suspicionibus , ut recte S. Gregorius supra. ' Et ideo Innocentius XII. in Brevi ad Epit c. Belgii s pientione statuit , neminem invidiolis nomine Jans nismi traducendum, nisi prius suspectum esse, legitime confiterit, abFam de quinque pro itionibus dumisse, M semisse.
: - Sisensium , at Dinocentis x. S. D. N. Clemente XI. damnatorum.
CVm soli in Imperio illo essent Jesustae , certos λὶ
ritus Neophytis sitis permittetant ; quos supe i stitiosos , seu idololatricos Ecclesia postmodum declar vit, fueruntque deinde occasio turbarum 8c persec tionum ingentium. Iis ab initio sese OpPosuerunt eruditi quidam Jesaltae ; quibus deinde 1e adjunxerunt aliorum ordinum Missionarii, Dominicani M Francis, cani, a quibus eorum defensores moniti sunt quod superstitioli essent. Sed cum Jesultae ex adverse sustin i rent quod mere politici essent : controversia ista abi anno I 63 I. usque ad annum I 6 o. perdurante , a D minicanis Romam deputatu est R. Ρ. Joannes Baptistai Morales, Mi ilionarius ordinis S. Dominici , & R. P. i Antonius a S. Maria Miisionarius ordinis S. Francisti. t qui de ea consulerent S. Sedem. P. Antonius in Marao cetentus fuit; Pater Morales , post iter duorum anu t rum , Romam adveniens ob fictas sibi contradi ines
77쪽
di oppositiones multas de magnas , controversiae decisionem non obtinuit ante annum I s. quo Innoce
lius X. selemni Decreto declaravit, Ritus illos Neophytis permitti non posse, utpote superstitioses & ido. Iolatricos eosque practicari prohibuit sub poena excommunicationis.
Cum Decreto illo in Sinam reversus Pater Morales,
illud ibi publicum fecit. Sed illi Decreto Jesultae non
acquiescentes, post illud publicatum , Romam deput verunt Patrem Martinum Martini, qui Ritus illos tam insincere dc dolate repraesentavit, ut in iis nihil sum stitiosum appae eret. Ac per hoc ab Alexandro VII. anno I 6s6. Decretum obtinuit , Decreto Innocentii X. contrarium, sed sub conditione , quod expositio ipsius' veritate niteretur nec mirum, duorum illorum Ponti Gcum varia responsa, utpote super laetis sibi propositis sub
expositione quarum una alteri erat Contraria. Cum enim. Morales aliter, aliter P. Martini Ritus illos expositisset, variata facti expositione, necesse fuit variari decisionem.
Maxime cum facta illa, in judicio contradictorio discussa non fuissent. Jesultarum , Ritus illos defendentium , permittemtiumque , scopus erat do strinam tradere moribus Sianensium accommodatam, seseque ipsis gratos reddere, legem divinam accommodando cum doctrina de morubus Seetie Litteratorum sui vocant & Confucii, quam Sinarum Imperator, Litterati, totaque nobilitas sequitur, quorum religio proprie consistit in praxi contraria doctrinae quam tradunt.Siquidem principia ipsorum vere ad aliud non collimant, in speculatione, nisi ad stabilie dum purum Atheismum, cum tam ipsi quam populus, omni se dedant idololatriae. Porro Jesuiticus modus, Religionis nostrae principia accommodandi-ab ea tam procul distanti; est praetendere , quod dum Sinenses sacrificia osserunt coelo, per coelum, non intelligant coelum materiale , sed Deum coeli, quem praetendunt designatum per Sinicas voces tam Min i , tametsi prior vox revera non significet nisi coelum, dc posterior virtutem coeli, geniosque veterum quorumdam Imp rato' l
78쪽
m Imperio sinito. Seir. IV. 3ratorum Silaicorum. Sinta modo praetendunt . Qiod
dum Sacrificia osserunt terne , montibus, aquae , de
'ulave Spiritibus, seu geniis domorum'; per ista non
intelli gant , nisi Dominum terrae, montium ,aquae, de gerus custodes mentium , atque domorum. QuoAtempla Confucio, suisque Majoribus dicata H non sint nisi Scholae, aulaeque simplices. Quod aharia in hon rem ipserum er , non sint nisi simplices tabulae. od Sacrificia . piae oblationes, genuflexiones , iacensati cuius in ipsis factae, luminaria ardentia , non sint nisi honores pure civiles ac politici. Q uod tabellae quas
asservant, in honorem defunctorum suorum, cum hae inscriptione thronus anima N. , coram quibus Sacrificia of runt, thura M aromata incendunt , sese prosternunt, aliasque faciunt ceremonias, non sint nisi modi. laudabiles conservandi memoriam defunctorum M rum suorum.
Nec dissimili modoe de aliis similibus ceremoniis r tiochiantur. Versim coram Apostolica Sede plene demonstratum est , istum eorum sensum indefensabilcm esse ' Idque R. P. Gonetales a S. Petro ordinis S. Dominici.,ῆ Missionarius Apostolicus & suorum in China superior, in libro erius inscriptio est, Relatio noυδ pem sicutionis in mina , usque ad mortem Cardinalis Tum nit p. r. f. 3. inter alia probat ex testimonio cujusdamininensis , in lingua illa peritissimi , qui volens fieri Christianus . lecto Jesuitico libro , in quo Patres Jesuitae probare conabantur Do dc xanii. Deum esse Christianorum, se risui dedit; aiens Authorem nihil intelligere in materia quam probandam susceperat ; Eec quemquam esse posse verum Christianum . nisi penitus deserta 1ecta Litteratorum , abrenuntiatisque honoribus Contacto selitis. Paragrapho vero ψ. id probat ex eo quod Mes Apostolica , visa contrarietate expositionum , quas de ritibus illis faciebant Dominicani ruIMitae, statuit in Chinam plures mittere Missit Onarios, ici Vicarios Apostolicos , in controversa illa non int resiatos; quos selegit ex Presbyteris saecularibus, ic Re
79쪽
jussione vacandi studio diligentissimo litimarum nensium , rituumque & consuetudinum ipsorum. Imter cos deputatus est Dominus Carolus in rot, Doctor Sorbonicus , factus deinde Vicarius Apostolicus Pi- vinciae Fokiensis , 8c Episcopus Cononensis. Statim atque in minam appulit , plenus delidea is exequendi quod sibi per Sedem Apostolicam jussum fuerat, cum omni sollicitudine possibili se applicavit studio lita rem minensitum, nulli labori parcens, pro assequenda eorum intelligentia ; in eum quoque finem instros seligens eos ex Chinensibus , qui peritiores
Post infatigatum plusquam et O. annorum studium. anno I 693. per totam Vicariam suam publico Mandato . prohibuit ceremonias , a Jesultis permitti Iesitas Ne phytis suis ; Mandatumque istud anno x7cio. renovavit sub poena privationis facultatum suarum , incurrenda a Missionariis, qui obedire recusaverint, hiluper pro cepit ab Ecclesiis auferri tabulam inscriptam vim
Tabulam istam sisti ea in Provincia Jesurie servom rant , eam cum honore expinentes in Ecclesiis. suis praesei tim in Fochen Civitate Metropolitana Provinciae Misen. Aliam praeterea tabulam , in' eadem habebant Ecclesia, in qua ordo descriptus erat, quo ipsorum Neophyti ab ipsis , post communionem , procedere jubebantur ad honorandos defunctos Majores suos, coram ipsis sese inclinando. Denique in januis ejusdem
Ecclesiae, plures aliae extabant tabulae, prorsus conis mct praxi stata Litterat m. o. Primam tabulam dono acceperant Imperatoriis, eam-qpe propterea non solum in Ecclesia collocaverant Fochensi, sed Zc in aliis omnibus Ecclesiis is, eonfide tes hae sibi via comparandam gratiam e rotectionem Imperatoris : tametsi ipsis facillimum fuisset, simpliei jussu suo tabulam istam , - aliasque omnes ab Ecclesiis suis amovere, damnatasque praxes. mnes, ab ipsis hactenus permissas , amovere ; cum ad id dispositissimi
essent Chiistiani ipserum, nisi sese quasi oppignerassent,
80쪽
is Imperio Simeo. sest. IV. 'ue
deque imaginario Societatis honore esse eredidissent, Hi praxi sese non opponere. i Posteaquam Puer Gozani, Pastor Ecclesiae de Foetam, cum Patre Sa socio suo , ob suam erga Decretum Illustresimi D. Conon is inobedientiam , suspensionem incur isset, in plena Concione Christianos suos monuit, quod alnim deinceps his ri essent Pastorem ; c- sibi re Socio sto a Domino Cononensi iublata esset omnis ipsos daegendi potestas. Idque ipsis tanta cum i mentatione ii stravit, ut omnium lachrymas extorserit. tantumque per tres dies eadem in Ecclesia tumultum. ut speciem haberet rebellionis. Quarto die , friginta ex ipsis ad Ecclesiam Illustrissimi Domini Cononensis profestas , tanta ipse benignitate excepit, tantaque eum sinceritate & charitate suum ipsis mandatum e planavit , ut convicti de Acilitate illud exequendi, als sistarum Ecclesiam tranquilli redierint.' Dominica vero die 18. Aprilis cadem in Ecclesia magno eum tumultu congregati, ad Episcopi sti Ecclesiam octoginta ex ipsis profeci i, dum Missim perageret, in eam horribilibus cum elamoribus ingressi, a dire milites ea quae ad iracundiam ipserum reprimendam dicere volebat, tanta Cum violentia manus in ipsum conjecerunt, ut in terram dejecerint, & gcnu-
flectere jusb biretum more Sinico conseinim sustulerint, & in terram dejecto , alii vestes detraxerint; alii pugnorum 8c pedum imas incusserint; alii injuriis Mmaledimonibus non pepercerint; alii e terra levatum ad latera percusserint i atque ex ipsis unus pugionem
extinctiam pectori ipsius innxisset, nisi ab aliis cohibitus
filisset. - Cum ista 'Urentur magno cum Gentilium p m. tium , totiusque civitatis 1candalo . supervenienti P. Thomae Croquerio . Dominicano Missionario , tanto cum furore improbi illi Christiani occurrerunt; ut, ictibus perculsuin hinc inde dejicerent. Eos nihilominus ipse tam emcaciter allocutus est , ut Episcopum e n nibus ipserum emerit . totumque illum tumultum.