장음표시 사용
61쪽
olienses. Et hoc ovoque sic obtinuistis, ut si Ain. gustiniani metores auoirentur, audirentur ad pompam concepta jam damnationis Bulla ; non audirentur vero ad hanc controversiam penitus explicandam. Ista omnia selitis artibus suis di calumniis adversus Ianseniam di Augustini defensores Jesultae obtinuerunt. Inter fallaces vero suas artes ea una fuit, Romanis persuadere ,
quod in causa Jansentana quinque propositionum, niaula esset ipsis cum Thomistis controversia , sed summa consensio; cum nihil S. Pontifici proponerent, de quo in Congregatione de Auxiliis inter Thomistas & Jeruitas fuerat controversia, non utique causam gratiae per
se essicaeis, vel Molinistice lassicientis , sed 1olam causam gratiae necessitantis . quam a Jansenio cum Calvino sustineri, tot artibus di fallaciis ubique sparserunt. ut Romanis adversus Jansenium ob Bullam Urbani VIII. praeventis, dc ipsi Pontifici persuaserint, di ut persu derent, jam ante per Doctorem Cornetum ΕMesultam quinque propositiones terminis sequi vocis conceptas quae eo tendere videbantur subdole fabricaverant di in Jan- senii libro totidem verbis contineri, fallaciter persuaserunt ό 8t ne fallacia ista detegeretur , solemnem cui dixi) congregationem, seu cum Augustini defenseribus Congressionem sper quam detectis fraudibus, pax Εcclesiae reddita fuisset, & subsecutae turbae , subsecutae non sitissent impediverunt , ita exigentibus poccatis nostris, propter quae Deus praevalere permisit fallaces Jesultarum artes. Et inde factum est , quod Molinis
mum suum, per Innocentianam Bullam definitum pro- clamando, ingentes in Ecclesia turbas in hodiernum us que diem pero urantes concitaverint ; Anti molinianos omnes, velut Jansentanos & haereticos infamando. Qua de re vir celebris, Annatum alloquens, qui is Calvinum inquiu ut a te explicatur, rescit, te Iutace Catimimianius non es: qui quis Catholicam fidem ex ore tuo am-Fectitur, te judice Catholicus es. Ita si nos ut hae eticos peros incesere uom tam nobu turpissimi criminis notam inuris, quam tibi injuria . inconstantiaque notam apud
hominea, culpam apud Deum accersis, cpaulo ante nam- quo
62쪽
ti emonstiarat nihil aliunde quoad rem a praetensis Iansenistis doceri, quam a Thomistis, quos orthod xos Annatus fatebatur hujusjudicium, mi Annate, nimis abes ab oculis tuis. Aliter ageres, s de isis serio e sitares. Gam enim tandem Deo ratisnem redditurus es, cum exprobratis tibi servorum sinum famam inanissimo hareseos crimine e scissam: projectam in periculum
schi iis Ecclesiam: vili mis malis de facto Jansenti
quastiunculis, turbatam Melium pacem: delusam artibus tuis summi Pontificis aquitatem, cujus aures, heu l vobis nimis credulas, innumeris quotidie mendaciis oneratιs No, agitur de ranseruo. Esse in tuto locatus non jam veretum Bumanum diem, de nobis agitu , quibus , Orbe Chrisiano mspectavie, Calvimarium fessum objicere non dubia iaι. Etiamne id nobis impetrabis, ut, reclamante eo siensia, hunc errorem a nobis defensum unoscamus, quem tota menses per repudiavimus Τ N is nimis hoc durum est,
Pater A ate, ut fatim crimen agnoscendum sit , naf aecus e videaris. Quid asseres igitur, quominus illa haeresis , nobis Objem, plane evanuerit Z Iterumne ad Jansentini sensus cavillationem recurres, M. ad tuum illud puerile so-ihisma: Jansentanus sensus est Calvinianus. Αt Jan-enianum sensum defenditis, ergo Calvinianum. Deus immortalis ladeone homines ex odio & cupiditate immutari possitnt, ut nullum in iis , non dicam hum, nitatis, sed rationis vestigium supersit Nam tu, si homo esses, mi Annate, illo potius modo argume tum tuum contexeres: Jansentanus sensus est Calvini nus. At damnatis sensem Calvini. Ergo damnatis sensum Jansenti. Debueras ergo nobis non Calvinum objicere probatum, sed Jansenium desertum. At quidam negant Jansensi sententiam esse Calv nimam. O Misieram hines , ante inauditam i Si subi isti falso persuadeant Jansenti doctrinam Augustin
Thomisticam eo, non Calvinianam. Stultos igitur eos voca , Catholicos 1atere, quamquam jam sendam tibi, um
63쪽
ex multis DUenianis seris supra exhibitis , sed etiam die
P. Palavicino, Romano Jeruita, vere in istis rebu Mintestigente M moderato. Ipsi addere poterant Liberium Gratianum, ipsum ouoque Jesultam. Audi ergo quomodo Palavicinus Jansmium cum Thomistis com jungat, de gratia sufficiente loquens : Primum ci
is quit tract. de grat. anno ID. s. dictito in colleg.Rcuri. M disp. . a. . asserunt communiter Patres Domi-- nicani, & idem reipse docet Jansenius l. 3. de grat. is Christ. c. I. cum inficiaretur dari satiam aliquam is sumientem, subdit eam concedi posla, si admittaturis in eo sensi, in quo eam admittit Alvareet, canerique is nobis Adversarii in quaestione de Auxiliis; ut nimia is rum det quidem posse, non tamen sit sussciens actis agendum, nisi aliquid aliud addatur ex parte Dei :aM,, huc tamen non eue veram Christi gratiam. Contra-- ria est doctrina societatis &c. UM isse in votis svis dum unus esset ex Censeribus in causa quinque propositionum) eadem Censura Pansimum perstrinxit. qua idem Aisarem presbinxisset. Erroneum dixit ussus sensum, quia rarem ficum e hereticum nunquam aerit. quia Thomimu haereticos aecere, hundum ausus fuit.
quod ille seper quarta propositione sensum Druserit genis
merbis absolvit, ct immunem judicat a Censiura me lauaso remis, Pater a mate. Cum Palavicinus sem' 'anserit immunem tu abat a Cessura . an illa Dinia s erat, ari bla 'hemus, an haereticus 3 Non μγων. Auare ergo ia Catholicum defendebat , quod mcalviniani erroris accusas , nisi quila asiter quam tu D senium interpretabatur ' Sentisse igitur , non pro ere quemquam Calvino adhaerere, quia D emum defendat,
alioquin Romanum illud judicium dimidio fere Cassi serarum numero configatum fusisset. Ceterum hoc Pallavicini tui loco admonemur, ut' hiter hic aperiam, quantopere credulis Lectoribus hoc sussicientis gratiae nomine sciens, vel imprudens imp aias. Scilicet nihil crebrius in ore habes, ut tibi Dore ricanos adjungas, quam gratiam sussicientem Thom
ιθα- quasi monstriun esic erasit iam. Ad
64쪽
in hoc, mi Annate, longissime erras. Illi enim gratia sussiciens, quam ut monstrum infestatur Janseniusto. 3. l. 3. C. 3. non est illa in istica, quam ab Augustino libenter admissum iri docuerat cap. I. Sed hum vestrorum, Suarissue pracipue, incongrua gratia, qua lato limite a nomisica dividitur. Hoc vero tammauifeste testificatur, ut mirum sit vos tam putidam
Tametsi ergo solis fallaciis suis , & gratia illa qua Jesultae Romae pollebant, factum sit ut quinque propositiones S. Augustini defenseribus , in judicio non
auditis, absque ulla explicatione damnarentur ; earum
nihilominus damnationi iidem defen res Orthodoxa obedientia illicd Bulld promulgata) sese submiserunt.
totoque corde M ore damnarunt quinque propositio nes , per Innocentianam Constitutionem damnatas:
cumque oportuisset Jesultas de tam prompta Augu- stinianorum obedientia ipsis congratumi, deque reddita per eam pace, sopitisque sinet controversiis gaudere , alterius generis bellum adversus ipsos adorsi sunt, nova lite suscitata de Jansenti facto, ninit ad fidem, nihil ad mores pertinente, quamque ideo superfluam nu Ilusque momensi. Innocentii X. de Alexandri VII. d ressores, de quaestione simillima loquentes, nuncupaverunt. Atque utinam intra limites ejusmodi quaestiomum continuassenti 'it Christianus Alethophilus Art. Jesuit. S. 8. -. 8. subsect. I 8. ferum moleste feren tes, quod Molinisino adversantes prompta illa sua dientia sese ipsorum manibus subduxissent accepist illa, inani de Iansenti facto controversia, primum in Gallia,
deinde Romae conclamare coeperunt, deceptum ab ipsis Pontificem , inanemque redditam Innocentii X. Constitutionem. Certissime id erat a veritate alienum: quomodo enim inutilem , cum turbas compositisset, pacem restituisset, fidei depositum in tuto posuisset, Mdelibus omnibus in fidei unitate, seu Ecclesiae communione permanentibus, damnatumque quinque propositionum sensum, velut haereticum lese damnare , cor
de dc ore profitentibus t Hoc manifestὸ satis erat ad c
65쪽
Da nobis suscitaris stoliendum fidei depositum, sed satis non filii Iesilitis,
ouorum intererat, ut suis e manibus non eladerentur quorum intererat, ut suis e manibus non eladerentur
Molinismo , s cujus defensionem Societas susceperat
adversantes. Pacem ergo ut supra restitutam turbantes,
super inutili quaestione illa litem ipsis denuo suscitarunt,
clamoribus magnis ubique conclamantes , ab Innocentio X. definitum esse, quod quinque propositiones t ridem verbis in Iansenti Augustino extarent, nec id ab istius libri defensoribus bona fide negari, sed perversa
intentione, damnatas propositiones opportuno tempore palam sustinendi. Erat calumnia manifesta, iudiciumque certissime t inerarium, cum nulla pervinae istius intentionis indicia praeberent. Nec hoc Innocentius X. in definitiva parte Constitutionii suae, qua singulae propositiones damnatae fuerant, ullam de eo mentionem fecerat, sed in prooemio dumtaxat & clausula illius, quae, juxta Cano-nistas, ad narrationem speistat, non ad definitionem. Nec aliunde probabile deerat ex circumstantiis fundamentum , ad credendum , id ab ipso definitum non fuisse. Primis ex eo quod novum prorsus di inselitum esset in Ecclesia , haereticas propositiones Authori, in Ecclesiae communione defuncto, definitive tribui, tanquam ex libro ipsius extractas , nisi totidem verbis in ipso extarent. Cui vis vero legenti manifestum erat, quatuor saltem propositionum verba in libro ipsius non extare. Secundo ex eo quod nulla Ecclesiae definitio, damians sensum 8c librum alicujus Authoris , in m retia fidei. inter Catholicos controversa, fieri soleat abs que juridico libri examine. Certum vero erat, juridiacum libri Jansenti examen nulli Congregationi ab In n centio demandatum fuisse, cum id ex nullo actu A thentico appareret, sed examen duntaxat in abstracto,sve abstrahendo a quocumque Authore, prout ex Ce siribus ab Innocentio deputatis testificati sunt Ingus, siribus ab Innocentio deputatis testificati sunt Ingus,
di Commissi ius Sti Officii. Tertid, ex eo quod verisDmile non erat, Episcopi de Ecclesia bene meriti l prout erat Jansentus velut haereses quinque docentis in Augustino suo, condemnationem ab Innocentio X. d fiat
66쪽
finitive factam fuisse, non servato juris ordine, dum servari poterat, audita scilicet utraque parte , auditis proinde hac de re, in judicio contradictorio desens ribus ipsius, coram Pontificio tribunali ipsam defendere paratis, δc audiri solemniter postulantibus; quos
tamen super hac re juridice auditos non fuisse, ceditissimum est. Ipsis vero inauditis, aequitas non vid batur permittere tantum Episcopum s quem , utpote
fidei depositarium , maxime oportebat istius depositi fidelem esse custodem in libro illo velut haereseos
Doctorem condemnare , vita proinde civili spoliare, fama utique Zc honore, in vera fide fundato; qui honor cum homini Christiano carior sit vita corporali, ipsum condemnare velut in libro sto a fide devium, vere est ipsum civiliter occidere. Quod non servato juris ordine aequitas non magis permittit, quam linsum corporaliter occidere. Quid ne a Romanis quidem adhuc gentilibus factum fuit, cum scriptum sit act. 1s. Non est Romanis consuetudo damnare aliquem hominem , priusquam is qui accusatur praesentes habeat a crasatores, locumque de dendi ad abluenda erimina. Quia ergo ex Innocentiana Constitutione nihil contra Antimolini stas eruere poterant, si sese Constituti ni illi sincere se submisissisnt; per pulpita, per domos privatorum, per palatia Episcoporum, ac Principum, tanta calliditate ubique insusurrare dc clamare coeperunt simulatam esse professionem fidei ipsorum , ab ipsisque ore, non corde, quinque propositiones damnari, nec factum Iansentanum ab ipsis bona fide in controversiam vocari; sed pessima & perversa, ut isto velut pallio haeresim suam tegerent, non deponerent, viamque sibi relinquerent ad eam opportuno tempore propalandam. Et tanta id calliditate ubique sparserunt, ut hoc pluribus Episcopis Gallicanis , ac per ipses Alexandro VII. persuaserint, ab ipseque per o reptionem istam Constitutionem impetrarint, quae definivit, propositiones illas ex Jansenti libro excerptas, in sensuque ipsius damnatas esse , filiosque iniquitatis esse, qui contra sentirent.
67쪽
Quo sane verbo numquam optimus Pontifex usus Ricti adversus eos, qui in sola critica quaestione facti, ad fidem nihil omnino pertinente i in qua ipsa etiam Concilia oecumenica non semel circumventa fuerunt bona fide, justis de causis, aliter quam ipse sensissent; maxime cum de critica illa quaestione jursedicum examen sauditis utrimque partibus Alexander non magis instituisset, quam Innocentius, ex ipsius ae Constitutione certissime constaret, Antimolini stasios non aliter ab ipso filios iniquiratis appellari, . nisi quia, Jesuiticis faudibus circumventus. sibi persuasit Jansenti defensores non bona, sed pessima fide de eritico illo ficto litigare. Hoc igitur pacto Ecclesiae pacem Jesultae rursum perturbarunt, & mtestina in ea
Bella fecerunt perennare , eo quod , nunquam desinant calumniari , dc usque adeo invalescant me daces voces , ac jugiter iteratae fallaces querimoniae ipsorum, ut in ipse sinu Ecclesiae, Romanos Pontimces, unum post alium, adversus fratres suos exasperent, in eamque persuasionem fallaciter inducant, ut
silentium quod circa criticum illud factum , illius defenseres promittunt, nihil aliud sit, nisi tacita ha reseos professo ue dum silentio illo , velut pallio , non
deponitur error, sed absconditur 3 vu M tertur, non
ratur, Ecclesia utassitur, non paretur ; ct lata demum filiis inobedientia via semitur ad fovendam silentio har sim. Impium hujusmodi silentium meritissimε damnat S. D. N. Clemens XI. Constitutione sua Vineam Domini Sabaoth. Qin enim non detestetur silentium, fidei & Ε8cisae audioritati tam exitiosum 3 Quis non execretur nefandum hominum genus, si usquam est, rui in Ecclesiam inducere non erubescunt tam tetramissimulationem 3 Conterantur ait Liboeius Candidus si qui sint de isto hominum genere. Verum de eo genere esse critici facti Dinniani decsenseres, certissimam esse Jesultarum calumniam, plus quam a sexaginta annis palam ipsi protestantur, nec Jesultae unquam legitime probarunt , aut probare po
mere ι nec etiamnum possunt. N. I fune
68쪽
alumniastores , dc conviciatores , sapientum omnium judicio. Quia ista ab ipsis mmciante magis levitate. quam convincente veritate dici, quis mediocriter sapiens ignoret' ait S. Augustinus l. de unit. Eccles. c. s. Est vero Ecclesiae tam exitiosa calumnia ista , ut
plusquam dignum juitiamque sit de m a sede Apost
lica, citata re audita utraque parte , juridice inquiri. ut tandem, cognita veritate, si de illo genere Ianis. niani facti deis res . inveniantur , ab omnibus anain thematirentur ; sin minus, Jesultae cesumniatores, v lut Ecclesiae perturbatores, ta per illam perturbationem infinitarum animarum salutem impedientes, puniantur.
ac pro meritis castigati, Sedem Apostolicam, Reges. rue, & Principes ac Magistratus impost is ac me actis, di fallacibus amitiis suis desinant circumve
Propterea hos a Sede Apostolica juridice inquies. maxima qua possunt humilitate supplicant Antimolianistae. Neque enim Apostolicum de eo judicium, sa vo juris divini dc humani ordine, refugiunt ipsi, de nullo sibi conscii, sed seli refugiunt Jesvitae, sibi co scit de calumniis suis. Nec deerit fructus ingens juridicae istius inquisitiois 'nis: si enim malae fidei deprehendantur facti Jansent,
ni defenseres, a fidelibus omnibus , prout dixi, an thematietabuntur, si innocentes deprehendantur, Jestitis tamquam calumniatoribus palam Castigatis , pax Ecclesiae restituetur , totque Innocentium persecutio cessabit. Cessabunt & tot alia mala, per illam per eutionem eum ingentissimo salutis infinitarum anim rum praejudicio causatac Cessabunt denique haeretiacorum, hac de re Ecclesiam calumniantium , clam res, quasi legem tyrannicam statuat , formularii jur . mentum exigendo; cum legem istam tyrannicam vesipsi Jesultae, cum Illustrissimo D. Archiepiscopo G- meracensi cens t. si in decidendis ejusmodi factis Eeclesia falli possit, prout falsi posse, communissima
est Theologorum veterum ac modernorum doctrina,
istano Ne philo argumentis inestatabilibuet
69쪽
comprobata supra laudato art. 8. scct. 4. subsectiono.
Nec id absque ingenti fructu fecit Clemens IX.
Cum enim fallacibus Jesultarum artibus & calumniis praeventus, adversus sanctissimos Episcopos, hactenus inauditos, Alectensem, Appamiensem, Bellovacensem. Andegavensem .ipsos velut Sedi Apostolicae circa Jan- senii factum inobedientes , ab Episcopatu removere cogitasset; eo quod palam declarassent, Ecclesiae quidem Decietis, quibus quotidiana, nec divinitus revelata facta deciduntur, debitam esse reverentiam & v nerationem ; non tamen infallibilem ac fide divina credendam veritatem , cum inquam, a Jesultis circumventus, mala fide id ab ipsis declaratum existimaret; audita in contrarium parte altera, visisque attestationibus Archiepiscopi Senonensis, Episcoporumque Catala nensis di Laudunensis; viso etiam instrumento ad ipsum Jesultis insciis) clam mita per Nuntium Apostolicum, a quo Sanctitas sua specialiter informari voluerat de iis quae continebantur in processibus vel talibus . iscoporum illorum super Formularii subscriptione ; Episcopi' ar tuor calebant laudati Episcopi ipsi in instrumento ulvi ali que Ecclesiastici fide egerunt quam optima, ceri que eis se opositum non es, visi telo maximo fidem Eccle-fia , altamque erga S. Sedem sub m onem conservare. Condemnaruris, condomari jusserunt propositiones quinque, si eris ate omni, a que explicatione vel refraiana qualicumque, in onmUbm sensibuε, quos Ecelsa condem- . vit. Abes ab illis quam longemis, ut corde suo rensant confidum quodcumque errores illas quovis pratextu r metandi, fermaque , ut qui illas renovet , vel in misinnis factam ab Ecelsa Horum condeminationem labefactete eum alii Melesiastici n sint, qui iuviolate magis, in hoc . argumento , aliisque o abvi , doctrima usius adha
d mero ad attribusionem syectas, qua propositiones ilia adseribuntur libro Jansenti, Episcopi I eusis, item p inter-, jusser-Θ trastari β. Seia -- revere
70쪽
o asone Γbri Boisiens. Sin. III. ες sum is obedientiam , qualis ipsi, dum libros prostribu
exhiberi debet iuxta Theologorum omnitum consensium, juxta doctrinam omnium retro saeculorum catholicam; imo novissimis temporibm assertam ab acerrimis as 'th-itatis S. Mius defensoribus , quales fuere Cardinales Baronius, Bellar minus, Richelius, Paliaυicinus , tres Petavius, Simondus sidque conformiter ad memtem Constitutionum stolicarum , qua in eo posita est, mihil ut dicatur, scribatur, vel doceatur Pontificum d risionibus contrarium. Suibus a derunt processuros se in suis Diaec ibus per vias canonicas , adversus eos qui horum ociorum alterutri deessent. Declaramus ac testificamur chasita commum timo, cognitione speciali eorum que sensium quatuor uiseeopi, quaque in Proce us eorum verbalibus continemur dominam hoc scripto comprehensam , prorsus conformem esse doctrina ductorum Processuum verbalium, nihilque in
eis contineri doctrina huic emtrarium. Atque hec etiam
mea doctrina es , noυemdecim Episcoparum , qui ad ueritatem suam scripserunt sententia. Et instrumentum signarunt; Fcelix Episcopus is Comes Catalauriemses. Antonius Armidus, Preibyter , o Doctor Sombonicus.
Quo instrumento accepto, Dequentissimam Emine tis . DD. Cardinalium, Praelatorum, Consultorum G mtionem Clemens IX. instituit , eoque per tres madas diligenter & mature discuta , Instrume tum probavit, pacemque Ecclesiae Gallicanae concessit, dc specialiter quatuor Episcopis , probata eorum innocentia , M selsitate calumniarum , adversus ipsos ad se delatarum: Non enim potuit persuasum non habere, aquatuor illis Discopis plenam dc integram obedientiam exhibitam fuistis . ac omnimoda sinceritate formulario subscriptum. Inde sibi per omnia ab iisdem satisfa-αim esse judicans , statuit apud se suam illis benev lentiam denub impertire , gratificarique per inpostoli - .cum Breve, &c. prout habetur in inesto Eminentissimi Cardinalis Patroni Rospigliosi. Ad pacem istam conciliandam , non parum etiam