장음표시 사용
151쪽
134 . SPE cIMINA Io coeperint deprecari; quia rogare illos non delicti Poenitentia, sed mortis vrgentis admonitio compellit, nec dignus est in morte acciapere solatium , qui se non cogitauit esse moriturum . Et Concilium Arelatense primum habitum anno Domini 3Iq. svocaturque a secundo Arelatensi Magna Synodus, quia ex Omnibus mundi partibus congregata sic loquitur Can. I 8. & 2Α. De his, qui apostatant, &antequam se ad Ecclesiam repraesentent, nec quidem Poenitentiam agere quaerunt, & PO-stea infirmitate correpti petunt Communione, is placuit eis non dandam Communionem, nisi reualuerint, & egerint fructus dignos Poe
Centum circiter annos post illud Concilium
Exuperius Episcopus Tholofanus consuluit Innocentium I. Papam, quid agendum seret cum illis, qui postquam totam vitam consumpserunt in incontinentia, petunt Poenitentiam,& simul reconciliationem:cui sanctus ille Pontifex Epist. sic respondet: Et hoc quaesitum est, quid de his obseruari oporteat, qui post
Baptismum omni tempore incontinentiae voluptatibus dediti, in extremo vitae siue Poenitentiam simul, & reconciliationem communionis exposcunt; de his obseruatio prior,duriora posterior interueniente misericordia inclinatior est. Nam consuetudo prior tenuit, ut concederetur Poenitentia, sed communio negare-
152쪽
tur , Sc. sed postquam Dominus noster pacem Ecclesiis suis reddidit, ia m depulso terror communiooem da Lia obeuntibus placuit,& propter Domini misericordiam quasi viaticum, profecturis, & ne Nouatiani haeretici, negantis veniam , aspelitatem , & duritiam subsequi videamur .
Ex quibus Innocentii verbis apparet rigorem Ecclesiis ex tunc suis e mitigatum ob rationes ab ipso allegatas ; & quod detur quidem absolutio, & communio quibuscum qu peccatoribus bapti ratis, illam in articulo mo iis petentibus, & dantibus signa poenitentiae G sed quam parum confidentiae, aut securitatis posuerit, & ponat Ecclesia in tam subitis reconciliationibus ex necessitate , & vi quadam praecipitatis , satis indicat Augustinus Hom. i. his verbis : Dico in conspectu Dei timori
vestro timorem meum. Qui autem non timet, timentem me contemnit, sed malo suo . Audi
ergo : Certus sum , quia homo baptizatus , si vitam, non audeo dicere, sine peccato , quis enim sine peccato ' sed vitam sine crimine duxerit , & alia peccata habuerit, quae quotidiὀdimittuntur in oratione dicenti: Dimitte no bis debita nostra , sicut O nos dimittimus debitoribus nostris οῦ quando vitam finierit, vitam non finit, sed transit de vita in vitam, de iis riosa ad quietam , de misera ad beatam . . . Gbaptizatus autem destitor, de violator tanti
153쪽
SPECIMINAmyberii, si agat Poenitentiam ex toto eorde,st egerit veraciter Poenitentiam , & solutus suerit a ligamento, quo erat obstridius, & a Christi Corpore separatu S, di bene post Poenitentiam vixerit, sicut ante Poenitentiam viuerra debuit, post reconciliationem quandocumque defunditis fuerit, ad Deum vadit, ad requiem
vadit, regno Dei non privabitur,a populo diaboli separabitur. Si quis autem positus in vltima nece ssitate aegritudinis suae, voluerit a cipere Poenitentiam , & accipit, mox reconciliatur , & hinc vadit: fateor vobis, non illi negamus , quod petit, sed non praesemimus ,
quia benὰ hinc exit. Non praesium O , non vos, fallo, non praesiumo . Fidelis bene vivens. securus hinc exit. Baptiχatus ad horam securus hinc exit. Agens Menitentiam , & reconciliatus cum sanus est , & postea vivens bene,st rus hinc exit. Agens Poenitentiam ad ultimum , & reconciliatus , si securus hinc exit, in ego non furn secutus . Vnde securus sum, se curus sum ς & do securitatem : unde non sum securus, Poenitentiam dare positim , securitatem dare non possiim : vis te de dubio liberare t age Poenitentiam dum fanus es . . tene certum , dimitte incertum . Vt autem constet, qtiod hic timor Sanctoruni Patrum de salute eorum , qui post vitam perdite actam tantum in articulo mortis conm rtebantur, proueniret ex hoc, quod non ha-
154쪽
berent comites poenitentiae fiuctus, audiatur idem Augustinus serm. 37. de tempore, ubi ait: Ego vos , dilectissimi fratres , hortor , atqui . Commoneo, ut si quis ex vobis conscius criminum suorum, indignum se coimmunione E clesiastica putat , dignum se esse faciat. Dicitis, quomodo aliquis dignum se facere possiti
quomodo , nisi errores pristinos relli,quat,&Poenitentiam petat ,& qui triminum suorum sorde pollutus est , ex omologesis latisfactione mundetur nec illud seruet , ut in ektremo vii suae tempore tunc Poenitentiam petat, quando iam agere non possit: inutilis est enim, dilectissimi, ista persuasio. Parum est peccatorem petnitere, nisi Paenitentiam peregerit. Ad emendanda enim erimina vox penitentis sola non sum cit: nam in satisfictione inpentium
peccatorum non verba tantum, sed opera quaeruntur. Datur quidem etiam in extremis Penitetitia, quia non potest denegari; sed auctores tamen esse non possumus, qircd si sic petierit, mereatur absolui . Quomodo enim agit poenitentiam lapsius ' quomodo agit poenitentiam in extremis vitae finibus constitutust quomodo Poenitentiam agere possit , qui nullς
iam pro se opera satisfactionis operari potesti . S ideo poenitentia , quχ ab infirmo petitur, infima est: Poenitentia, quae a moriente tantum petitur , timeo ne ipsa moriatur: & ideo, db hctissimi , quicumque inuenire vult misericor
155쪽
rg8 . SPECIMINAdiam Dei, sanus agat poenitentiam in hoc se-
eulo , ut sanus esse valeat in futuro.
Faustus Regiesis Epistopus Epist. ad Bened.
Caulinum perpendens ordinariam poenitentiae legem, & non extraordinariam diuinae misericordiar benignitatem, nihil sperare videtur de inueteratorum peccatorum couersionibus, quae demum fiunt in articulo mortis, ait enim: Inimica persuasione mentitur, qui maculas longa aetate contractas subitis, etiam inutilibus. abolendas gemitibus arbitratur. Quo temporeis consessio esse potest, fatis factio esse non potest : nam quia Deus non irridetvr, ipse se decipit, qui mortem multis temporibus vixit, &ad quaerendam vitam iam semiuiuiis assurgit,ut
tunc officiosius appareat, quando Dominicae seruituti omnia corporis, & animae subtrahuntur officia. Circa exequendam interioris hominis fati itatem, non solum accipiendi voluntas , sed agendi ex pectatur utilitas : ita enim Iegimus ; Si, inquit peccator poenitentiam egerit pro peccatis suis legerit, memorauit; non solii ni dixit,acceperat, in sua, inquit, iustitia , quam operatus est, vivit Aduertis , quod huiusmodi medicina sicut ore poscenda, ita opere consim manda est. Instillare Deo videtur,nui illo tempore ad Medic u noluit venire,quo potuit: S illo tunc incipit velle, quo non potest. opus itaque est, ut quam in peccando filii abis rupta, & vegeta ad malum mentia intenrio,
156쪽
Mox ALII Tviro LII. 139 tanta sit in vulnerum curatione deuotio. Et sane qui tota vita mansit in peccato, non agendo Poenitentiam debitam pro illo, non videtur deserere peccatum, dum apparenter Poe
nitens moritur,sed deseri a peccato iuxta illud Augustini in Hom. 4 i. inare secui us est quia
egisti Poenitentiam eo tempore, quo & pecca re potuisti: si autem tunc vis agere Poenitentiam ipsam, quando iam peccare non potes, peccata te dimiserunt, non tu illa . Quod vero Ecclesia no nisi coacta det abso-Iutionem , & communionem illis moribundis, qui in vita non egerunt Poenitentiam, declarae sequentia Concilia Carthaginense Can-78.aitὶ Poeni ten tes,qui in infirmitate viaticum Eucharistiae acceperint, non se credant absolutos sine manus impositione s stilicet in facie Ecclesiae cum reliquis poenitentibus post peractam Penitentiam) si superuixerint. Arausicanum a primum Can. 3. inqiiit: Quod si superuixerint, nent in ordine penitentium , ut ostensis neces sariis Penitentiae fructibus, legitimam communionem cuin reconciliatoria manus imp Ositione recipiant . Carthaginense quartum Cap. 76. sic dicit : Si Q peruixerit, admoneatura siupradictis testibus petitioni suae satisfactum,& subdatur statutis P nitentis legibus, quadiu
Sacerdos , qtii Penitentiam dederit, probauerit. Nihilque magis conuincit necessitatem per
actae Penitentiae in vita ad securunt transitum
157쪽
ex hoc mundo, quam quod Sancti Patres intercederent pro reis apud Iudices iaculares, ut ipsis Poenitentiae tempus concederentiantequaillos ad mortem condemnarent: undd Augustinus Epist. A ad Macedonium interrogantε, curEpiscopi supplicia reorum differri peterent,
respondet: Nullo modo culpas,quas corrigi volumus approbamuS, nec quod perperam committitur, ideo volumus impunitum esse, quia placet, sed hominem miserantes, facinus autem seu flagitium detestantes, quanto magis nobis displicet vitium tanto minus volumus inemenis datum perire vitiosum . Morum porro corri-- gendorum nullus alius,qaam in hac vita iocus
est : nam post hanc vitam, quisque id habebit, quod in hac sibimet conquisierit. Ideo compellimur humani generis charitate, interuenire pro reis, ne istam vitam sic finiant per supplicium,ut non possint finire supplicium. Ex quibus auctoritatibus manifesi ii est,quod
absolutio, S communio daretur peccatoribus moribundis, qui non egeratar poenitentiam invita sua, sicut datur ipsis extremum remedium corporale, quando desperati sint,ut sciIicet ua- Ieat, quantum valere potest. Unde non potest comitidi ex hac veteris Ecclesiae praxi, quod quibuscuque peccatoribus corpore sanis opor teat dare absolutionem a peccato mortali ante peractam debitam poenitentiam quando iu-- dicatur praemittienda ad detegendam veritate
158쪽
conuersionis ipsorum, sicut Medici corporales
non adhibent extrema remedia, nisi in extremmo periculo.
obiicitur etiam: 'uod se hae ita se habent,
cur ergo Ecclesia moderna non curat praricticari poenitentiam pro quolibet peceato mor tali ante absolutionem πι Ad quam obiectionem ' respondetur ; Ecclesiam in nullo Concilio uniuersali, aut particulari approbassi , nec generatim improbasse velut inta insece ma- lam praxim mox absoluendi post confessionem criminum, nulla praetue ab ab istutionem facta poenitentia: sed refrigescente paulatim charitate, & relaxato antiquo rigore discretioni Con- sesiariorum reliquisse , ut impenderent absolutionem ijs confitentibus, de quorum contritione ipsis sumcienter constat etiam ante impletam poenitentiam ; sic tamen ut si non constet de illa sussicien rer etiam nunc absolutione serant, ut interim magis probent dispositione poenitentis: quod nempe satis apparet ex CO-cilio Lateranensi sub innocentio tertio, cuius Canon pro Communione Paschali hucusquiseruatu ro incipit: omnis utriusque sexus, &c. in quo dicitur:Suscipiat reuerenter ad minuS in Pascha Eucharistiae Sacramentum, nisi sort/dei
sonsilio proprii Sacerdotis ob aliquam ratio i
159쪽
r et Splle IMINA nabilem causam ad tempus ab eius perceptione duxerit abst nendum. Ex qua ultima particula,nisi sorte, &c. fatis indicatur Ecclesiae voluntas , qua vult, ut PCentientia , quae est maxime rationabilis causa disserendi Communio-uem Paschahm s saltem dum de dispositionOpoenitentis non satis constat) eam ex iudicio Sacerdotis praecedat, ut eo certius a crimini purgentur.Sicut Iudaei, qui inueniebantur immundi in Paschate, differebant esum Agni Paschalis,qui erat tantum figura nostri Paschae,ad unum mensem ultra,vt haberent tempus purgationis praeuiae.
Hinc Petrus Ble sensis, qui parum ante istud Concilium scripsit de obligatione fidelium ad
Communionem, ita loquitur sermone I 6. In prima Ecelesia quotquot intererant consecrationi Eucharistiae,communicabant eide,&c. postquam autem creuit numeruS fidelium, nec omnes accedere ad Eucharistiam visum est: statutum est,ut saltem diebus Dominicis fideles corrumicarent. Cum vero paleae supercrescentes . coeperunt cooperire grana , & multorum refriguit Charitas,& creuit inquitas, At perpauci inuenti sunt idonei qui calicem salutaris acciperent,decretii ni est ut saltem per tres Q lemnitates in anno fideles communicarent In Pascha, Pentecoste , S Natali. Nunc autem quoniam odies mali sunt,& omnes fere declinauerunt, &
160쪽
pto Ecclesiae quod tempore Petri Blesensis non ei atὶ sed ex tacita p .rm ssione ipsius introductum est ut semel in anno conglegentur in Ec-clesia ad communicandum quod praeterire fas non est; ut sicut ea die fi j Istaei ivpichina 4-gnum comedebant perpetu .& eadem die Dominus Discipulis suis Carnem suam & Sanguinem dedit,& in memoriam sui id ipsim faciendum commendauit, ita & nos eadem die carnem Agni,qui tollit peccata mundi,edamus. Et quia ratio,cur Communio paulatim minus ac minus fuerit stequentata, fuit refrige-1cetia charitatis,& relapsus in crimina,propter quae agenda erat Poenitentia,dicit idem Petrus
Bleensis in quodam sermone diei Cinerum , quod confessio debeat incipere cum ieiunio,&quod non oporteat differre confessionem criminum 'sique ad finem Quadragesimae,quando sola venialia sunt colitenda,quia supponuntur crimina, id est peccata mortalia, per ieiunium quadragesi male abolita. Eius verba simi: Cum initio ieiun i debet esse initium confitendi;vnde in fine Quadragesimae de ablutione pedum Discipulorum legitur,vel dicitur: inui latus est,noniadiget, nisi pt pedes s et, sed est mundus totus οῦ non dixit qui lauandus est, sed lotus, nec dixit, nisi ut faciem & pedes lauet,sed tantum pederi Ac si dicat: In principio ieiunii debet quis criminalia peccata lauare, pure & humiliter confiteri;in hne venialia,quae contraXit.