장음표시 사용
81쪽
dum deteriorum naturam, in Dijs existes cognitio ipsorum exit,sed secundum illorum eximiam excellentiam Vni Gmis ergo, absque passione erit cognitio multiplicatorum& passibilium. Sed etiam ii cognoscibile fuerit partibile,diuina tamen cognitio impartibilis.& si partibilium,impartibilis,& si mutabilium,immutabilis,& si contingentium, necessaria,&i interminatorum,terminata. Non enim a deterioribus,diuinum suscipit in se,cognitionem,ut ita cognitiose habeat,vi cognoscibile habet naturam,sed deteriora, ct caterminatum Deorum interminantur,in circa immutabile mutantur,&impassibile passibiliter suscipiunt,&quod si
ne tempore temporaliter Deteriora enim,ut a praestantioriabus transgrediantur possibile est, Dij vero,in se recipere alioquid a deterioribus,nephas est.
OMnis Deus a quo inceperit ordine, indicare seipiunta, progreditur per omnia secunda.semper quidem multiplicans suas coicationes,&partiens, seruans tamen proprietatem propriae substantiae.
PRogressiones enim cum per remissionem fiant, prinia ubique multiplicant in secundorum descensus. Progredientia vero secundum similitudinem ad producentia,suam ipsorum suscipiunt ordinationem. Ita ut uniuersum, idem sit quodammodo alterum,progrediens cum manente, ob remissionem quidem aliud apparens,ob cotinuationem autem ad illud ab identitate non discedens. Quale autem est illud,in primis,tale in secundis substituens se, seriei indissolubilem communionem coseruans. Patefit ergo unusquisque Deorum apposite ad ordines in quibus facit patefacitonem:progreditur uero ibi usque ad ula ima,pergenerativam primorum potentiam. Multiplicat autem semper progressionem,qus fit ab uno in multitudinem.Seruat autem in progressu, ob similitudinen progrenorum ad identitatem unia
82쪽
O. XXVI. OMnis Deus, uniuersalior quidem est eo, qui uni vicinior est particularior vero, qui longinquior. DEMONSTRATIO. QVi enim plurium causa est,uicinior, ei est, qui ola pri
ducit, qui vero pauciorum, loginquior, qui plurium causa est, uniuersalior est, 'ui pauciorum, particularior, di terque quidem unitas est . sed altcr potentia maior, alter vero minor secundum potentiam, i articulariores gignuntur ex uniuersalioribus, sine illorum partitione, unitates enim sunt, sine alteratione, immobiles enim sunt, resine respectu multiplicati, immixti enim sunt Sed a seipsis,secundas progignunt progressiones per potentiae abuta ' dantiam diminutas, PrimiS.
R OPOSITIO. XXVII. OMne diuinum, simplex primo est,in maxime di ob hoe
od namque simplex sit, ex unione clarum, nam maxime unicum enim est, omne. Quod autem tale est, excellenter simplex est. Quod vero etiam sufficientissianum,discat quis, si cogitet quod compositum, indigum est. etiamsi non aliorum extra quae est, sed illorum nihilominus ex quibus est compositum. Simplicissimum autem, Muniforme,ac num, bono idem est, in quo bono,se ipsum statues, sufficientissimum est.Tale autem est, liuinum omne. Neque ergo alijs eget,ipsa bonitas existens, neque js ex quib.est,cum
PROPOSITIO. XXVIII. O Mnis Deus,a vicinis quidem participatus, immediate participatur, a longinquis autem,periac dia, vel pauciora,vel plura quaedam. DE
83쪽
DEMONSTRATIO. II laenim per cognationem uniformia cum sint, rip ta
participare inde possunt diuinas unitates. Quae vero perdiminutionem,' in multitudinem extensionem, alios Ino Rent,magis nitis, participant ea que per se nitates sunt, ε non unita.Namque inter per se unitatem, Inlisam multitudinem,unita multitudo est. Coalescere quidem unitati Potens perinionem, cognatum tamen existens etiam Husae multitudini per multitudinis emphasiam.
Mne corpus diuinum, per animam diuinam est diui- num. Omnis autem anima diuina, per diuinum intellectum. Omnis vero intellectus diuinus,per participationem diuinae unitatis,Munitas quidem,ex se Deus est. Intellectus autem diuinissimum, anima vero diuina, corpus diuiniforme.
SI enim supra intellectiim est omnis diuinorum numerus, participationes autem per cognata, similia efficiuturim partibilis quidem essentia, participabit primo,superessen
tiales nitates. Secundo vero,ea quae generationi conitructa
est Tertio vero generatio singula per proxime superpoli tam procedit quidem, usque ad ultima in participantibus, Deorum nroprietas, per media vero ea quae sunt sibi cognata. Unitas namque primo quidem intellectui dat suam ex miam in diuinis potentiam, Messicit etiam illum talem tellectum, qualis est, ipsa,secundum uniformem multitudinem.Per intellectu aut, Manimae adest, insercs et illa intellectui, coinflammans. Si intellectus iste esset participabilisis per animam ultimae suae proprietatis etiam corpora tribuit. Si particeps est aliquod corpus animae, atque ita litcorpus,non solum animatum, intelle)ctuale , scd etiam cliuinam; vitam quidem, Minotum accipiens ab amma te manentiam autem inditalubilem abintellectu Vnione v
84쪽
ro diuinam a participata unitate. Unumquodque enim sua essentiam communicat sequentibus
PROPOSITIO. XXX. O Mnis diuini ordinis, priuia magis pendent ab iis, quq proxime ad ipsa ordinatur, quam ipsa a sequentibus.& magis pendent secundia proxime suprapositis, quam ab his ea,quae postlisc.
DEMONSTRATIO. QVanto namque uniformius aliquid est, Duniuersalius
tanto etiam supereminentiam sortititur maiorem adsequentia, & quanto diminutius secundum potentiam, tanto magis est sequentibus connatum magis. Et altiora quidem agis uniuntur sui j psorum causalioribus, deteriora vero minus. Potentiae enim est maioris, magis separari a remissioribus,4 magis uniri prςstantioribus. Sicuti etiam e conuerinso,ab his abscedere magis, Millis compati,diminutio est potentiae. Quod sane accidit secundis in unoquoque ordine , sed non primis
PROPOSITIO. CXXXI. Mnis Deus, a seipso propriam actionem incipit.
DEMONSTRATIO. PRoprietatem enim pr sentis ad secuda in seipso primu
ostendit,quia etiam aliis sese communicat secundum superplenitudinem eius. Neque enim deflectus proprius est Diis, neque plenitudo tantum. Defficiens enim omne, imperfectum est, aliud perfectum facere, cum ipsum non sit perfectum,impossibile est. Plenum autem, quod est, sufficiens tantum est, nondum tamen in communicationem paratum Superplenum ergo oportet esse id quod alia implet,&inalia extendens suas largitiones. Si ergo diuinum, omnia seipso implet bonis, his quae in ipso sunt, unumquodque superplenum est . Si cro hoc, in scipso primo proprietate
85쪽
Prietatem habet,quam largitur aliis Ita sane etiam illis porrigit communicationes superplens bonitatis. PROPOSITIO. XXXII. Mnes Deorum ordines,medietati alligantur.
DEMONSTRATIO. NAmque omnes entium progressiones, persimili essi
ciuntur,& multo sane magis,Deorum ordines indillo lubilem habent continuitatem, utpote uniformiter subtilistes, secundum unum terminati principalem ipsorum causam Vnite ergo remissiones fiunt, solum per eam quq mentibus est,secundorum ad prima, similitudinem. Quanto sane magis Deorum essentia in unione sita est, quam enitu. Omnia ergo diuina genera, alligantur propriis medietati'bus,ac non immediate in differentes penitus progressiones prima procedunt, sed per utrisque communia genera, a quibus scilicet progrediuntur,i quorum sunt immediate causae.Hic enim extrema conducunt, in unam unionem,liis quidem substrata connate ab his vero pendent proram e dc bene ordinatam diuinorum conseruant progenerationem.
PROPOSITIO. CXXXIII. O Mois quidem Delius,unitas est benefica,vel bonitas v-nifica.Et hanc habent essentiam, inquantu unusquisque Deus.Sed primissimus quidem, simpliciter ipsubonum est,& simpliciter unum. Eorum uero, qui post primum sunt,unusquisque, quaedam bonitas est, 'uedam u
PRoprietas enim diuina secreuit unitates, tonitates Deorum. Ita ut unusquisque secundum aliquod bonitatis dioma omnia boni ficet,ueluti perficere,vel continere uel custodire Horum enim unumquodque quodclam Donum est, sed non omne bonum.Vniformem vero causam,Primum ipsum praestituit. Quare, ipsum bonum, eit illus, ue
l zzoria bonitatis castitutivum. Neque nimian ςS
86쪽
Deorum essentiae simul adaequantur uni, latam illud ad multitudinem Deorum sortitum est supereminentiam .
DE MONS Τ RATIO. NAm cognoscere entia,& in intellectionibus habere perfectionem, peculiare est intellectus Dei vero prouidentiam gerere,&bonorum omnia impler . Communicatio vero haec impletio per unionem fit, implentium ad ea quae ante ipsa sunt. Quam etiam intellectus imitans in idem peruenit cum intelligibilibus. Qua ergo prouidet, Deus est, cum prouidentia, ante intellectus adtionem substistat. Quare,&omnibus seipsum communicat ut Deus, non omnibus autem adest, ut mens. Namque ad quae intellectualis proprietas non progreditur, ad haec pertingit diuinitas. Etenim etiam ea quae non intelligunt, prouideri volunt, bonum aliquod participare, hoc vero, quia noni omnia intellectum appetunt, neque ea, quae Participam possunt bonum aute in omnia appetunt, properant acquirere, c.
PROPOSITIO. XXXV. OMnis diuina unitas, ab uno quodam entium participatur immediate, Momne quod deificatur, in una minitatem diuinam intenditur,4 quotquot sunt participales unitates,totidem etiam participantia sunt genera entium.
T Eque enim duae,vel plures unitates ab uno participan-1 tur. Quo namque modo, proprietatibus quae in ipsis sunt, permutatis, non etiam unicuique connatum permut tur cum per similitudinem coniunctio fiat. Neque una viaitas a pluribus participatur diuise, in coniunctilia enim multa sunt ad unitatem,& ut entia, ci quae ante entia, it in uiatas
87쪽
ta, unitati oportet autem, participans aliquatenus simiale esse participato,aliqua autem tenus,aliud Missimile. Cueri: participans,entium aliquid sit, unitas autem supercia sentialis, iecundum hoc dissimilantur, num ergo OPO tet esse, participans,vtin secundum hoc,simile sit participato viii. Si etiam, hoc quidem ita unum, ut unitas, Doc autem, ut passum ipsum unum, unitum. per illius particis pationem.
PROPOSITIO. XXXVI. O Mnis Deus uniuersalior quidem existens. propius
primo ordinatus, ab uniuersaliori gener entium participatur . particularior vero nonginquior, a parti culariori, Mut elis ad ens, ita unitas ad unitatem diuinam
SI enim quot sunt entia,tot etiam sunt unitates, xc conuerso, una ab uno participata clarum sane est,quod bescundum unitatum ordinem,entium prouenit ordo,assimilatus ei, qui ante ipsum est. Et niuersalioribus quidem, uniuersaliora coalesciat,particularioribus vero unitatibus,pa ticulariora entia. Quod si no; rursus dissimilia dissimilibus coniungentur,&secundum dignitatem distributio no erit, haec vero impossibilia sunt. Siquidem&alijs omnibus,unu
propria mensura inde elucescit,& ab illis superuenit Multo ergo magis napsis ordo erit,participationis, similia tu ta potentiam similium deponens. O. XXXVII. OMnis unitas, simul cum vno,statuitens illius particeps
VNum enim, ut omnium est, eonstitutivum, ita 'nitatum participatarum, &entium in unitates intei sorum, causa est . Quod vero ab unoquoque dependet, unitas , ea quae in illud elucescit, producit Simpliciter quidem esse, num efficit Connatum vero esse, unitas Iacit,
88쪽
eul est connatum, ipsa ergo est,quiper se ipsam demnit en particeps eius, proprietatem superes sentialem in ipsa ostendit essentialiter . Ex eo enim quod primo est, ubique prouenit secundario,esse hoc quod est. Si quae ergo est , Deitatis superessentialis proprietas,ipsa Mentis est participantis ipsam essentialiter. PROPOSITIO. XXXIIX. O Mnium participantium diuinam proprietatem , Deificatorum primissimum est summum , ip
DEMONSTRATIO. SI enim supra intellectum, supra vitam est ens, ut demonstratum est, nam si plurimorum post unum, causa est ens,summum erit. His enim uniformius est, Mob id omnino venerabilius Aliud autem ante ipsum no est , pr ter unum. Ante enim uniformem multitudinem, quid aliud, qua unum Multitudo autem uniformis,est ipsumens, ut extermino existens, Minterminato,& omnino ante essentiam superessentiale ens. Cum etiam in illustrationibus in secunda solum unum,pertingit ultra ens Ens autem statim post unum .Quod enim potentiaest ens, nondum tamen ens, unues secundum sui naturam, quod post hoc iam actu ens,Et in principiis ergo entis, supra ens statim non ens, ut praesta
PROPOSITIO. I X. O Mnia participantia diuina unitates,incipientia ab ente, in corpoream desinunt naturam.
ΡRimum enim participantium est ens, ultimum autem corpus Etenim&corpora diuina esse dicimus. Omnium enim generum,summa mi is dicata sunt, corporum, animarum,mentium, ut in omni ordine, Diis analoga,contetiua,& conseruatiua secundorum sint,i unusquisque numerus totus siti, secundum totum in parte,sabens in se omnia Et ante alia,diuinam proprietatem. Est ergo, corporalitera
89쪽
ter,& animastice, mentaliter diuinum genus, clarum qis omina haec diuina sunt per participationem.Nam primo diuinum, in unitatibus conlistit Participantia ergo, diuina unitates,incipiunt quidem ab ente,desiniit autem corp
O Mnes diuinorum potentiae desuper incipientes, per proprias progredietes medietates,vsque ad ultima Per
DEMONSTRATIO. NEque enim illas prohibet aliquid , vetat praesentiam in cuncta. Nihil erum egent, locis ac distant ijs ob insuperabilem ad omnia excellentiam. incommixtam ubique pric sentiam.Neque quod illa participare idoneuisti prohibetur a participatione sed simul ac aliquid ad participationem paratum sat, illae adsunt, ne liae tunc aduenientes, neque antea absentes,sed semper eodem modo se habentes' Si ergo aliquid eorum quae circa terram sunt, idoneum fuerit participare,& huic adsunt, omnia adimplent sui: superioribus quidem magis adsunt, med ijs vero secundum eorum ordinem, ultimis,postremo Desuper ergo usque ad ultima extendunt sese, unde Min his sunt primorum imagines, compatiuntur omnia omnibus:in primis quidem, secutida praeexistunt,in secundis autem prima apparent. Tripliciter enim erat unumquodque,vel per causam,vel per existentiam,vel per participationem.
ΡROPOSITIO. XLI. Mnis prouidelia Deorum alia quidem discreta est absis,quibus prouidet,alia vero coordinata. DEMONSTRATIO. Am alia secundum existentiam, Mordinis proprietate omnino superpanditur illuminatis, alia vero cum sit eiusdem
90쪽
eiusdem ordinis rationis, prouident subiectis eiusdem ordinationis imitanturque separatorum Deorum prouidete mactionem 4 implere desiderant bonis quibus possunt, ipsis
PROPOSITIO. XLII. O Mnibus quidem ij adsunt eodem modo, non omnia
autem eodem modo Dijs adsunt. Sed stingula, secun dum stri ordinemri potentiam participant illorum praesen tiam, alia quidem uniformiter, alia autem multipliciter, calia quidem aeterne, alia secundum tempus, cilia incorporea alia corporaliter.
DEMONSTRATIO. NE cesse enim est diiserentem participationem eorunde,
vela participante fieri,uela participato. Sed diuinum omne semper eundem habet ordinem, tolutum ab omniu i est exstir, in commixtum. Ab participante ergo relinquiatur, mutationem prouenire,& non eodem modo , in his esse, haec alias aliter,& alia aliter adesse Dijs.Itaq; omnibus,eodem modo illi praesentes sunt ut omnia tio eodem modo adsunt illis. Sedit singula possunt,ita adsunt,4 ut sunt, ita illis fruuntur. Etenim secundum mensuram praesentiae, horum participatio est.
PROPOSITIO. CXLIII. Orania deteriora, praesentia Deorum decedunt etia si idoneum sit, participans. Omne quidem alienum a diuino lumine abscedit, illustrantur vero omnia repente a Diis. DEMONSTRATIO. SEmper enim diuina coprehendunt magis, potentiora
sunt ijs,quae ab ipsis proueniunt, participantium autem ineptitudo caretiae diuini luminis causa sit. Debilitat enim etiam illam sui infirmitate. Illa vero debilitata aliud quid videtur dominium suscipere , non secundum eandem potentiam, sed secundum participantis impotentiam, ut exire vi