Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

발행: 1772년

분량: 509페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

2Ia BIRsERTATIO X. limitibus ita circumscriptam dicimus , ut nihil possit , quod in aedifieatio ran Ecclesiae non cedat, nihil quod in defructionem , nec praeterea quum Canones in aedificati nem Ecclesiae sint constituti; ab horum qu que norma nisi si expediat, aut necesse sit, omnino solutam Romanis Pontificibus adserimus Potestatem per universum Drhem D MINANDi Ingerit . quae ut Bamνmii verba cooptem, s7s I eoexcita intra limites eius , quod rn eiusdem Ecclesiae Duum aediseationem μννην , quam aliena es a dominatu Monaν-cbico pote tiae saecularis , quae pro arbitrio σIabitu qualibet sibi vindiearet. Quid haud lentius λ quid ad commune quoddam odium in Apostolicam Sedem concitandum adcomis

Nodatiua XIV. At potestas est exercendae per uniis versam Ecclesiam iurisdictionis in spiritualiis

bus quidem directe, oe immediate, in tempo' ratibus vero indirecte. Ita sane inquiunt R mani Theologi. Uerum alteram illam inspia ritualibus potestatem is solum neget, qui Primarum Petri nonnis honoris titulum ex ha reticorum ςommentis adstruat ; neque Episcoporum iuribus quemadmodum a Christo sonstituta sunt, aliquid iode deeerpitur. Alritera autem potest s in temporalibus eiusmodi .est, ut nisi ab ea. quam Romani Theologi& Can istae idie ligunt , alia o ino pes

sum. a

232쪽

summam fraudem fingatur, Principibus invisa esse. jure non possit. Quid enim ea tandem est quo spectat Nihil ego dissin ivlaho, non meam promeris sententiam, quam ferre praepositorum meorum interdicto pro hibeor, sed Romanorum Theologoruni mentem adcuratissime exponens . se Spiritualis , potestas, inquit Beliarminus i7s), non se,, miscet temporalibus negotiis , sed sinit omnia procedere , scat antequam essent conjunctae, dummodo non obsi hi fini spurituali , aut non sint necessaria ad eumri consequendum. Si autem tale quid adciis

, dat ; spiritualis potestas potest & debet

, coercere temporalem omni ratione, ae via.

quae ad id necessaria esse videbitur. Ut autem magis in particulari explicemus haec omnia: comparanda est potestas Papae spuritualis eum personis judicum , seu principum saecularium , eum legibus eorum civilibus, & eum eorum soro & iudiciis.,, Quantum ad personas, non jmtest Papa; ut Papa. ordinarie temporxles Principes,, deponere, etiam iusta de caussa; eo mo-ι, do quo deponit Episcopos, idest, tamquam ordinarius iudex: tamen potest mutareriagna, & uni auferre, atque alteri conse re, tamquam summus Princeps spiritualis. si id necessarium se ad animarum salutem, ut probabimus . Quantum ad leges nod

233쪽

ar DissERTA Tro x. ,, potest Papa, ut Papa, ordinarie eondere,, legern civilem , vel confirmare , aut inois firmare leges Principum , quia non est ia,, pse Princeps Ecclesiae politicus r tamen ,, potest omnia illa, facere , si aliqua lex,, civilis si necessaria ad salutem animarum is & tamen Reges non velint eam condere ,, aut si alio sit noxia animarum saluti, &is tamen Reges non velint eam abrogare . . Quantum ad iudicia, non potest Pa. pa, ut Papa, ordinarie ludicare de rebus,, temporalibus . Recte enim Bemaiatis Ei

,, genio Iib. de consider. dieit: Habent baeis infima σ terrena iudices suos , Reges. , o Principes terrae. Quid fines alienos in sitis 1 quid falcem vestram in alienam messem emis tenditis Item : Ia criminibus , in ρομ., sesοηibus potestas vesra . Ae nihilominus se in casu, quod id animarum saluti neces.se sarium est , potest Ponti sex adsumere e is iam temporalia Iudicia, quando nimirum is non est ullus, qui possie judicate; ut quis um duo reges supremi contendunt , velis quando qui possunt, & debent iudicare , se non volunt sententiam serre . Unde Bere,, ηardus 77 3 d Sed aliud est, inquit, iηeμ,, denter excurrere in via , aliud vero incum. is bere sis tamquam dignis tali, Er talium inois tentione rebus. EL Innocentius III. Cap. Perri Venerabilem , qui filii sint legitimi , diis

est s

234쪽

C A r. IV. et Is , eit, iurisdictionem temporalem solum ea

se sua liter Pontificem exercere M . Quid vero requiritur, ut haec animarum salutι necessa. stia habeantuνὶ Regum deposuioni, quae praeis

ei puum pontificiae huius Potestatis caput est. insistamus. Ad eam postulant Romani Themini, ut exponatur Religio EvIDEN Tissi MapERicu Lo 78J. Ut autem hujusmodi peri. eulo res Catholica obi jeiatur, non satis est, Principem, quod ad se spectae , haereticum esses' deponi tantummodo potest . si ille e vetur pertrahere subditos ad suam haeresim, τει infidelitatem ρ) . Si enim talis Prancipes νι conentus fideles a fide amertere , non exsinis passe eos priori suo domisio . Neque ad deo positionem eontinuo deveniendum . si aliter

corrigi possit. Quare Suarer in doensione Mam So), hane esse in Pontifice potestatem

ait ad coercendos temporales Principes iniquos RT INCORRici iLES; tum addit Si J: M solum veI Wineipaliter agitur de emendati m Principis , qui peecavit , solent maxime Pomei es censura uti, psia illa est propνia media cinalis poena , de qua loquutus est Christus Matth. xv III. 82 3 . . . Quando vero nos

sena

235쪽

obstante censura Rex contumax es m Ineωνί. obilis in delicto, tunc .graviores poenae adbiberi

d sententia . Idipsum certe consentit Auctor desnsionis δε- eurationis cleri I. ιib. I. sedi. ι I. cap. XXI. ' ; n que hic de excommunicatione loquitur ad Febronii seu potius Ques-lii mentem intellecta , quae scilicet vim non habeat , nisi iusta ab Ecclesia habeatur . Minime vero . Sane; inquit Netida BGDerius, quum excommunieant Roarnani Pontiferat flat, misique STATIM IPSA VI SUAM fvs contumaera ae νebelles QUOCUMQUE LOCO POSITUS , Excommunicatis , Deo Iseante in Caelis , qua divinitus tradita parestate in terris ligata sunt.

Iam vero ex S . Nomae sententia a. a. q. XII. art. a. e. am cito aliauit denunciatur excommunieatur per v

stasiam a fide, ipso facto eius Iubditi sunt absoluti a domi--io eius, er juramento fideliratis, quo ei tenebantur. Ne ut A εο tim de castro de iusta bareticorum punitionas lib. II. eap. 6. ν. s g. J alloique omittam, di rarit P. Bian i T. I. pag. ars. Hi nempe excommunicatiocnem, qua Principes ob haeresim Percellantur. ab excommunicatione , qua illi ob alia crimina feriantur , distina guendam aiunt , ct quamquam hanc concedant non esse eius vis. . ut statim subditi ab eorum dominio ab luantur , it Ii tamen tantam inesse vim volunt , ut quibus in fertur , ii Regno confestim , ct i o facto decidant . Grai.

ves tamen Auctores non desunt, qui excommunicatos , nias quid amplius in sententia addatur , ex ipsa excommuishicationis natura Regno statim haud privari doceant . Is his Stior in defens. Fidei ιG. M. eap. 6. n' χώ. diserte ait : Ahre vero modus prisationis per modum demmisonrs a Regno , vel ab alia temporali potestate , θ' eo uentre mm per tua absolutione subditorum a fidelitare. Orobedientia eivili , non est quidem sectus propritis, ct ix re Mecus exesmmia uicationis maioris , si nibu amplius a

ruda non dat potestatem .oeeidendi exeommunicatum , nec

privandi situm dominio rerum fumum, sed Iola communia ea Ione. Hinc Bellaνminus adversus Barctatum eap. xy.

esus ab obedientia, eique imperium obrorabis.

236쪽

demt . Iudicare .autem , an Rex pertrahat ad haeresim , atque adeo an eorrigi possit, nec ne, non ad populos illi subjectos peristinet, sed ad Pontificem, eat , inquit Belis larminus, commissa es eum Religionis . En

quorsum tandem magnum hocce Regum ter riculum tam frequenter a Febronio ostent tum recidat. Ubi haec duo concurrant. sumisma Principum auctoritas, & inevitabile Catholicae fidei apud aliquam gentem excidium censent Romani Theologi, supremum Ecclesiae Pontificem tamquam universalem Past rem extraordinaria quadam potestate praeditum esse , qua Religionem Principis eam conantis evertere damno 83 incolumem servet. O infestam Principibus sententiam IQuam multos invenire erit , qui ab ea cain vere sibi necessarium ducanti Equidem quod praeteritis saeculis interdum contigit fieri rurissus posse, non nego . Hoc tamen confiden

ter dico incredibilis cujusdam perversitatis esse sententiam, quae tot intra limites coemcita sit , ut nonnisi longissimo annorum .sertassis etiam saeculorum intervallo locum vel semel habeat, veluti Reipublicae pestem , Prin. cipum perniciem, Regnorum calamitatem

aversari, per ora hominum traducere, in maximum odium vocare a Fac tamen, eam ex

237쪽

218 DIssTRTATI ct x. omnibus deinceps Academiis exulare: saedoctores omnes in alteram abire opin onem. Quid hine demum Febrenius obtinebit λ Nihil plane, quod ad Principum securitatem faciat. Nam minusne verum erit , hane ominnium Theologorum fuisse ad X v I l. saeculum sententiam 84ὶ & Clerum Gallieanum in sua illa a. r682. deelaratione non decretum quod spectares ad fidem quemadmodum Bois Delius ipse adfirmavit. sed unam opiniouem proposuisse: Vt ergo occasio se seret, putanne populos, quos serventiore Religionis stu. dio abreptos non humana solum, sed saepe etiam divina iura perfregisse comperimus, antiquam sententiam diffractis veluti quibus

tenebatur compedibus non esse revocaturos'

Atque utinam hujus limites non praetergredianturi Verum in tanta iuris Publici a Pro. testantibus mirum 'quantum corrupti apud nosi proh J dolor ) celebritate quid non timenis dumὶ Nihil certe in istorum libris divulgatius, quam lus esse populis suae adversus Prinis ei pem Religionis armis quoque ubi opus sit, vindicandae' 83) Nee vero facile ullus

mus Fransois a P avertissemene dea Catholiques Analoia as88. 328. C est une doctrine tre salutatre, & pr ,, servative de la Chrestientὶ , ct une COMMUNE Opi se nion de TOUS lea Theologiens, & interpretes de lyri,, eriture Minte , comme austi des Canonistes M. Confer P. Bianesi T. I. M. I. l. IX. seqq., Audi , ut omittam Van dis Mauen diss. do sanis

238쪽

populis persuadebit , Christum Religioni suae

non eo prospexisse , ut si quis Regum illam

sartassis evertendam adgrediatur, neque in

aium dissi de Religione armis defensa . Nooditam diff. de R.Iuione as Imperio iure genitam ιibera , audi, inquam . Barboraeium in Pusiares . lib. VIII. cap. s. l. s. a not. 7. Comme on ne scauroit prouuer ni par les prin- ,, cii a du droit naturet, ni par l' Eeriture baiate , que k, Ira Muveratns solent revetus du muvoir d' empeeho, is que chaeun nt serve Dieu. pals blement selon Ira nio , , vemens de a consciente; il e ensuit, que les Peuplesoni un droit avssi naturet, & aussi ineontestabia de do,, se re leuta Religions par lea armes contra un S v is min, qui Mut les contraindre d' y renonem , ou leura,, en interdire ly exertice , que de defendre leura vies ..is laure hiens, S leura liberim , contre Ies entreprismis ae un Tyran . in droit. est mMe plus favorabie , qu is aucun autre ἔ puis 'u' ii regaria te plus grand de to ,, les intervis S Ia plus folle de Dures les oblisations . ,, ou plu-tot celle qui est Ie fondement . di Ia inurce detoutes Ira auites. je Hux dire, la necessith indispens ,, ble, ou chaeun is de sui ure Ies lumines de sa eonastiente M . Liceat heie aliqua adscribere ex sceIeratissimo illo opere praenotator Meme de ia nature , quod meuli

ri quodam confixionis genere CLEMNS XI v. praestanti sismus Eeclesse Catholicae Pontifex pro sngulati suo in christianam Rempublieam studio nuper proscii psi . Audi, ct exhorrester Las ehesi qui huisent a la Meletὲ per dent Ie droit de tui commander c Tom. I. cv- IX. D pag. 244. in Muveratns se sint tendus Ies malum ,, absolus des societis . Meconnoissant Ia nate se ee do Ieur muvolt, iis one prὶtendu le tenit du Ciel , Δ' ἡ.,, tre comptabies qu' a tui de leura actions . . . En uu

239쪽

, o D IssxRTATIO X. v cclesiae, neque in subditarum illi gentium

st potestate ejus conatibus obviam ire : sed illud multo facilius, quam Ecclesiae Febroniatis denegat, eam sibi populos facultatem pei summum ne sis adsciscere. Quanto igitur con

sultius principum rebus vitaeque est , si erecpto populis de eorum fide judicio ab unius

Ecclesiae ac Romani Pontificis sententia salus

eorum pendeat s 85 Μonachis ergo, si sapimus

. Γ86J Recte ei. P. Bianchi T. I. νω. gr. eum PseudrBossuetis disserens ait: Ma polehὶ Mon signor in s Fr bronium fi placer substitue J vede tanti mostri orribili. dove non sono , e duom d' invitario a viaerii ἰ taveis veramente sono a considerar bene donde naicono , ,, eio. dalla sua si esti opinione. Suppongas pertanto, che,, i Popoli, e i sudditi di xl eun Re Apostata dalia Fede, M e persecutore della Religione sieno in persuasione , eae M egli per tal exstione non si a solio posto alia podemi deI- ,, la Chieta net lito thmporal dominio r sis esse' mei b,, sicuro 3 I' opinione de' Protestanti, e de' Cattollet, cho lo fanno in Ogni casio indipendente nella sua inulest dat potet della Chiesia hastera ella a reprimere lyardore se e ii relo de' suoi soggetti, sicchε non si credano obbli-M gati a prender I' armi contro di tui per diseia dellam eoscienta Gli esempi funesti di tante guerre civili , is di tante rivolte perteolose falle e tro i legittimi prin-M cipi per causa di Religione , e in tempo che si predi-M eava hiu the mal l . indipendenta delia podesta Regale,

,, non cI inano avvertiti , esser cosi altamente impressis

, nella mente deali immini it sentimento della Religio.s, ne, che non v' ha elii non reputi eosa gium armarsi per disendola contro it Soetrano, che vuot distr aggerinia, e dove Ia de lora delle forte non freni I' ariarem de' popoli, nessuna eosa ἡ valevole a rastrenaria Unde ε, ἡ, ehe questa nuova opinione di Mons prior Bognet fastrada a' sedciti ad arronarsi sopra i Principi queli' au- ,, mrita, ch' euli nega alta Chiesia, e ministra occasioneis ai mal contenti di rivolintsi contro i loro Signori per

240쪽

C A P. IV. 221pimus Monachos dico, cum Febronio I quar, etsi non tam Μonachorum, quam omnium ex omni coetu doctorum sententiam hanc esse seto non vitio vertendum, sed gratiae agendae, quod eam maxime opinionem tueantur, quae in iis ipfs longe rarissi. mis casibus. ad quos solummodo pertinet, populorum arbitrio, ἰgravissimo scilicet diti crimini Principum sortunas, vitamque sub

ducat.

ni pretesso di Religione . Μa Reeiasi per in contra- ,, rio, che rimangano i Popoli persuasi , appartenere unuis eamente ali' autorita della Chiela it dachiarare, in quali easi per motivo di Religione i Principi seno eadui; dalle ragioni dei Regno , e restino disciolii i sudeliti., dat debito , ci dat niuramento di sedeli, verso loro , o,, seneta questa precedente dichiarazione non effer ieeito AG i sudditi sottrarsi dat P ubbidieneta de' loro Signori; re M tamente viene a stenarsi I' artior de' etelanti , ed a ici. ,. gllarsi ii pselesto a i mal eontenti di giustificare te i ,, ra rihellioni col manis della Religione . Per la quaI,, eosa se si considera bene questa senunta, si conos,r1,, esser tanto Ioniana dat re ge alcun p. egitidiEio est sa- ,, Ute des Prineipi, ehe piuttota mira alia lor sicurer ra. .

SEARCH

MENU NAVIGATION