Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

241쪽

DIs SERTATIO X.

ia a Febronio Romanae Ἀνίae obiecta vistia percensentur, de illisque iudicium fertur Vbique sui similis Auctor depνebenditur , m umius scilicet, ae fallax summorum Ponti

cum obtrectator.

I. T Une spiei legii instar alia vitia colis

L I ligam, quae a Febronio Romanae Cuinxiae exprobrantur. Is autem erit mihi e Tum refellendorum ordo, qui auctori suit obiiciendorum. Hoc igitur primum Febr nisi dolet fi J, qnod Papa malit audire Ca dinales , & eum eis communicare consilia, quam cum Episcopis . ac secundum primi voluminis appendicem adire nos iubet, ubi adscito Micliniani nonii ne Curiae Romanae a canum visus est sibi detegere sa). Scis cur

Iubentius communicetur eum Cardinalibus , quam

Episcopis' De 'Io Curia illi sunt meri Consiliarii, quos sequi non obes monaνcbiae ;ut Episcopi sunt Gηjudices: vota borum suus

decisiva ηοη consultativa tantum: hoc tempe rat Iane monarabiam, qua pura uon erit consulo

3um Ecclesiae Magnum certe criment Scilicet ex Episcoporum sententia iudieandum erit Romaso Pontifici, non ex sua. Q aod si sabsum .

242쪽

C A P. U. 223sum omnino est, quid quaeso hosce iudices summus Pontifex in consilium adhibere v reatur Quamquam nihil Febronius nobis

ingerere poterat a veritate alienius, quam

quod de Episcopis a Romana Sede inconsulistis garrit. Exemplo sit Benedictus XIV. quivere de se scripsit s3ὶ: noverit quisque, num ,, quam nos ii ulla dioecesi statuisse, aut i is dullisse sestorum dierum imminutionem,

,, seu reductionem, nimirum, ut integro m nente praecepto quoad Dominicos, reliquo-

sque solemniores dies, audiendi Missam. ,, & abstinendi ab operibus servilibus, ces-

set , quoad reliquos minus solemnes , o se ligatio vaeandi a servilibus operibus, per D stante tamen onere audiendi Missam, nisi M petentibus, & instantibus Episcopis, deri quibus ea semper nobis suit, eritque fi ,, missima opinio, non solum eos divini culisis tus studiosissimos . sed etiam optime eo se scios tum indigentiae suorum dioece sanorum tum inobservantiae dierum festorum peris suas respective dioeceses invectae . se Neque id ex Benedicti indulgentia factum. Generatim adserere possum, aut in ordinariis, aut in extraordinariis Congregationibus de nullo agi negocio, quin Episcoporum, apud quos exorta sit controversa, inquisitio, de sus.

fragium ad Sacrum Senatum deseratur.

II. Aliud earpit in Romana Curia Febr

243쪽

224 DISSERTATIO X. nius ), eam nempe Concilii generalis e lebrationi semper restitisse, semperque iremturam . Quam sutiles fuerint hac de re querelae, iamea ad Antifebronium introductione palam seis ei. Confidebat Tridentina isnodus si Romanum Pontifeem curaturum, ut vel moeatis 'sae illis praesertim Pro inciis, unde discultas oris fuerit, iis , q-s eidem negocio tractando viderist expedire, vel etiam Concilis generalis celebrati

modiore quacunque ratione ei visum fuerit, Provinciarum nee talibus pνo Dei gloria E cIesiae tranquillitate consulatur. Antequam ergis Febronius Romanam Curiam hujusmodi Concilii celebrationi resi Ieatem, immo & semper

ressituram exhiberet, nobis indicare debuerat, quinam Pontifices novi generalis Concilii celebrationem a Tridentinae Synodi temporibus necessariavijudicarint, sed obsistentis suae Curiae conatibus ab ea urgenda deterriti fuerint. Saltem edicat nobis, quae Natio, aliis sive Regibus sive Nationibus misi me adversanti. bus, generale Concilium petierit ' repulsam

autem a Romana Curia retulerit. Neque enim

Romanam Curiam Febronio iudice debuisse putaverim seditiosis, impiisque Que1nethorum clamoribus, qui generale Concilium adve sus Constitutionem Unigenitus appellarunt Oia udire, tantumque scelus lavere. Sed fortas so

244쪽

C A P. V. 22sse sibi a Romama Curia obtemperari Febrata nitis vellet, qui Concilium generale habenis dum censet. Bono sit animo; efficiat ille, ut omnes nationes, ac Christiani Principes idem sentiant, petantque; polliceor, in m

que recipio Romanam Curiam non obstituisrar 3. At hoc αδυνατον est . Vereor & ego,

ne sit; at num culpa δε Curiae λ Nego iterum, pernegoque . obsistet illa , ac iuro obsistet , ubi Principes inter se dissidentes viderit : dum enim hi de celebrando Senerali Concilio non conveniant , de illo comgitare res erit periculi plena . Principum Lgitur discordes sententias eomponat ; nihil habebit, quod non sibi a Curia polliceatur.

Ceterum mirandum non esset, ab ipsis B

sileensibus Concilii initiis edoctos Pontifices

Conciliorum convocationi non tam facilesse praebuisse , aut etiam praebere . Nonis frustra.inquit Benedictinus Gerberiss so), is tunc timebant suae auctoritati Pontificesse ex Conciliis, quando ea ram in commu- ,, ne ordinariumque tribunal singulis decenis, , niis statui videbantur , contra suum tri4 A bunal ac cathedram novo quidem exemplo,, communionique potestatis Ecclesiasticae tunc ,, adverso. Unde Gementem VII. dicere so- litum serunt, Quemadmodum primis EGI ,, me faeculis eoncilioνum frequens celebrario,, Pontificia auctoνitatis certissimum erat incre- ω tis. Vind. T. IV. P me

245쪽

22s D IssERTATIO X. mentum ς ita bis postremis temporibus p-- rifcrum majesarem nullo modo posse retineri,

,, aut vindicara in Conciliis P eamque ob remis Porifices hodiernos tantum operae in decliari nandi1 . quantum veteres an procurandis,

,, habendιι Sνηodis general/bus debere collocais., re λ Volvebat haec animo tunc temporis

,, Pontifex , quando universus Christianus,, orbis ad Concilii celabrationem suspira. ,, bar, ae conglomerabat vota ' quod rapio, , dp Lurberanae sectae torrenti omnibus mois,, dis obsistendum esset , nihilque in mediois relinquendum , praesertim autem tam modi, rens ac praesens remedium , quod tam si is ri nistra praesumptione, pravisque praeiudiciis ,, praepediri summopere dolendum suerat: &,, tamen timeri poterat , adhuc recenti in ,, memoria haerente dissidio illo , ipsa Ee.,, clesiae viscera, ac primaria membra divi- ,, dente, atque communionem legitimae po- is testatis inter summos ecclesiae praesules,, scindente a tempore schismatis magni uia ,, que ad ea sere tempora. Actum fuisset , ,, nisi inspirasset Deus cogitationes pacis , is indidissetque eonsilia meliora : quo iacturn

,, est, ut omni aevo celebratissima coalesce- , , ret Tridentina Synodus . . . . Recte igi- ,, tur ad Veterem mentem antiqua consilia ,, redierum , quando avita studia unitatis . communionisque sunt capta . Tuncque i-

,, terum utilitati, necessitatique proficua suit

246쪽

CAP. U. 227,, Concilii e elebratio , quando vel induciae se ad tempus fuerunt , ac cessatio intestini illius belli inter summas Ecclesiae pote-

states 3 uilitiumque litigiosi illius fori , se quod iudicia, judicesque ipsos Ecesesiasti.

cos inter se committebat. Attamen non

,, penitus ea simplicitas & selicitas hujus,, supremi universalisque tribunalis restitui,, potest , qua olim tam cito conveniebantis Patres, brevique componebant , ac finiebant caussas, & negocia Religionis. Nutalat tunc de conciliis leges , & stata temopora praeterquam particularibus, generalia extraordinaria erant remedia . At postea, , tege cautum, ut singulis decenniis ageren- , , tur, sine omni fructu , effectu , & utilis,, tare, quod in communione legitima po- ,, testatis ecclesiasticae nec fuerit lata , ne , , ad eam intenta . Consilium illius legis , ut alia, suggessit Gerson , sic nim is in usagio Regis Romanorum direct , , IV, lege uir. xoncilium generate pMes , O

debet constituere crebrioxxm yeneralium Conis, , cruorum celebνationem , quam retroactis reminis poribus fuerint eelebratae ut de decennis in ,, decennium , praefixa futuris summis Pontificibus,, to lege, quam ira κνedi non liceat Av,, occulte spiritus divisionis contra pacem, , se se insinuabat. Spiritus autem S. est SN-ν, ritus Dacis, non divisionis. III. Pergit Febronius exscriptum Triden A

247쪽

,, medium) numquam prati eavit Curia Ro- is mana , quamvis id convenientissimum ,, serer ; ex quo per evocatos ex illa pro- ,, Vincia, unde difficultas orta est , intelliis is gentes & prudentes viros facilius & Ω- ,, curius intelligi & statui posset , qua ra-

, . tione , & interdum qua moderatione vel ,, modificatione decreti interpretatio facien- , , da , & exequutio procuranda foret, adin,, tentis provinciae illius moribus , populis, que ingenio, quam ex solis iis Cardinali-

,, bus, aliisque Praelatis. qui tauriae Romana ,, opinionibus imbuti , & suae nationis m se ribiis dumtaxat adsueti sunt M. Sic nemispe somniis suis optimus vir delectatur , dc ex Iureconsulto factus repente dictator, Romanae Curiae praesulibus , Cardinalibus, Pontificibus leges in judiciis servandas praescribit . Sed ubi tandem evigilaverit. s. Magistro aut legum latore haud egere Roman intelliget . Ecquod enim alicujus momenti negocium ex dissitis Provinciis ad

Curiam Romanam desertur, cujus procurandi gratia non statim Romam inde patriarum rerum peritissimi viri mittantur Nec tamen si deessent isti, Febronius jure conqueri posset . An non enim inter Eminentissimos Patres sunt. qui quum ad exteras gentes Apostolici Nuncii munere fungerentur ,

248쪽

C A P. V. 22st earum moreS ac consuetudines internoscere

potuerunt ρ Praesules heic quoque degunt , aliique ex omni sere natione selecti viri, ex quibus quid facto opus sit , cognoscere lio

Ceat . Litterae praeterea commeant , nihilque ante decernitur , quam ex earum frequenta to commercio quid in provinciis moliantur, exspectent, renuant, plane sit exploratum. Et Romanis succensebit μιν ηius , quasi ex suis tantum opinionibus , ac moribus vel difficillima exterarum gentium negocia e

pediant λIV. Graviora sunt, quae sequuntur . Priomum ad Coadjutimas, quas dicimuS , pertinet, eum futu a successone in beneficiis, nuniam Ctiram anιmarum adnexam habemtibus, tibi nullus Coadjutus a Coadjutoνe exspectat auis

exspectare potest adjutorium. Hanc , inquit ,, Februatus 8) Coadjutoriarum speciem I

se ri Canonico in Titulo de concessione pri ,, bendae oe Ecclesia non vacantis adversam , ,, nemo negabit. Igitur ad dispensationis reis,, medium recurrendum est , quae Roma D. ,, visme conceditur . ων verum hale Friβronius non Romanis , sed mesebalis . &Leodiensibus inculcare debuerat. Roma enim in ejusmodi GadyMDraaνtim Bullis adjutorii , quod Coadiutor Coadjuto adferre debeat , diserte meminit . Quod vero in Germania

249쪽

a3o DI SsERTATI x. Capitulationes, ut aiunt , Imperiales obstene. quominus Coadjutor Coadiuti muneribus funis gatur, quid hoc ad Curiam Romanamὶ me. sphali, & Leodienses, a quibus tantummodo

Coadjutoriae peti solent, cur non ceterorum Germaniae accolarum moribus vivunt 8 cur

Romanos hisce petitionibus satigant Cur in Iorum Episcopi honorificentissimas petitoriabus testificationes litteris consignant , Roamamq- mittunt Uε has Ponti sex adcipit , etsi vigente . quod indicabam , Capitularis. num Imperialium interdicto petita Coadjut xia ad eas dnvis gratias a Tridentino Conisellio proscriptas serme revocari videtur , ilia Ios tamen , qui petunt, ex Episcoporum te. stimonio tales sumere potest, qui hac rem uis sieratione virtutis digni sint , atque ab illis dioecesibus sine Ecclesiarum detrimento diis velli nequeant . Quid ergo mirum, Pontiis

sices hujusmodi precibus adnuere I Num id

Dυissime concedi dicendum est , quod tanta Episcoporum testificatione comprobatur ΤHoc Febro nisu videat , ne Coadiutoriae I vissime petantur: at levissme Romae concedia veritate abhorret. U. Alterum Febronianarum querelarum gramvissimum caput hujusmodi est sto : Non ,, decipitur summus Pontifex, sed se ipsumis S alios decipit , quando eum iis , quiis singulari erga Ecclesiam merito praediti non

sunt s

250쪽

C a r. V. 23 I,, non sunt, absque informatione, bullarum

se expeditionem aut earum saltem exequinuo tionem praecedente , dispensat supeν plura se litate beneficiorum . Neque hanc gratiam se salvat clausula litteris his dispensatoriis ,, inseri solita: dummodo nulla harum Eccleis si sarum debito pre hoe frustretuν obsequio . ,, Qualis circa hae e sit practica , omnium

,, optime noverunt Ubi Colonienses . In ea

se urbe, in qua sunt decem & ultra Cano. nicorum Collegia , sic dispensati eunt in se una Ecclesia ad Matutinum, in altera ad ,, summum Sacrum , in tertia frequentantis vesperas; Missarum & reliqua Chori osmis cia per substitutos erga levem retributioisse nem persolvi iaciunt. Hoc scit Pontifex, M vel saltem per suum eadem in Urbe reis, , sidentem Nuntium iacile scire potest: At., , que ita ambitioni improbae redituum Eois clesiassicoram reverendorum cupidirari panduri tur via . Monstra haec sunt, fateor; sed illa unde nobis, nisi ex Germania λ Ac maisjora quidem ea serret, si Febronianum systeisma obtineret. Fac enim, Germaniae Epit coisIis in propria cuique dioecesi liceat Ecclesia. icas leges laxare; quisnam erit, qui pluribus Beneficiis iis etiam dissociabilibus non

perfruatur' Nam nullus apud Germanos est ,

qui si ad altiorem Ecclesiasticam dignitatem, ampliusque beneficium provehatur, & illa quibus praeditus est, quaecumque demum snt