뜻

1. 혼자의, 외톨이의
2. 외로운, 고독한

1. solitary
2. lonely

예문

• Sit nox illa solitaria nec laude digna; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 3 3:7)

  정녕 그 밤은 불임의 밤이 되어 환호 소리 찾아들지 말았으면. (불가타 성경, 욥기, 3장 3:7)

• magia ista, quantum ego audio, res est legibus delegata, iam inde antiquitus XII tabulis propter incredundas frugum inlecebras interdicta, igitur et occulta non minus quam tetra et horribilis, plerumque noctibus uigilata et tenebris abstrusa et arbitris solitaria et carminibus murmurata, cui non modo seruorum, uerum etiam liberorum pauci adhibentur: (Apuleius, Apologia 45:7)

  (아풀레이우스, 변명 45:7)

• virtutum amicitia adiutrix a natura data est, non vitiorum comes, ut, quoniam solitaria non posset virtus ad ea quae summa sunt pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret. (M. Tullius Cicero, Laelius de Amicitia 105:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 105:2)

• Omnem enim naturam necesse est, quae non solitaria sit neque simplex sed cum alio iuncta atque conexa, habere aliquem in se principatum, ut in homine mentem, in belua quiddam simile mentis unde oriantur rerum adpetitus; (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 29:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 29:2)

• Et jam veris tempore aspirante assumptis ducentis et sedecim equitibus, quadringentis vero peditibus bellico opere doctis et [0709D] assuetis, viam insistit per loca arida et solitaria cum vehiculis cibariorum non praedam aut quidquam contingentes de universis locis Arabiae, quae illi aut familiaritate confoederata erant, aut aliquem respectum faciebant. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 50:3)

  (, , 50:3)