뜻

1. 혼자의, 외톨이의
2. 외로운, 고독한

1. solitary
2. lonely

예문

• quo facto tandem libertatem nanctus, solitariae fortunae munus amplexus, super constratum lectum abiectus post multum equidem temporis somnum humanum quievi, Iamque clara die, mollitie cubiculi refota lassitudine, vegetus exsurgo atque illos, qui meae tutelae pervigiles excubias agitaverant, ausculto de meis sic altercare fortunis: (Apuleius, Metamorphoses, book 9 2:6)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 2:6)

• Ne me aestimes tuae mestitiae et insomniorum, et forinsecae et solitariae sessionis causam nescire; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:5)

  (베다 베네라빌리스, , , 2:5)

• denique usque hodie locum sedis illius solitariae in eadem insula solent ostendere. (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVI. 1:3)

  (베다 베네라빌리스, , , 1:3)

• Valles solitariae sunt tranquillae, amoenae, subfrigidae, umbrosae, fontibus, aquarum dulcium plenae: (Papa, Franciscus, Litterae Encyclicae, Laudato si'. De communi domo colenda 297:6)

  (교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:6)

• Pietas ergo vestra conversa respiciat et meae solitariae cogitationi adminiculum praestet augmenti. (Andreas Capellanus, DE AMORE, LIBER PRIMUS, Capitulum VI: Qualiter amor acquiratur et quot modis, H. Loquitur nobilior nobiliori 2:9)

  (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 2:9)