장음표시 사용
281쪽
deae Deo dicitur, in imagine Dei feci -- T, Unon insio ii in perpulchre ii sapienter id οὐ-
tionalem pum mamma hominis a divino Verbo -- primi Deira enim qui suprata ante Verbum est, u-
Perior est omni rationali natura. ι autem, qui su
a Verbis in optima Us tissima uadam ideatanis, neutiφιam fas erat uam genitorum 6 smilari apud Euseb praep. Euang. VII, s. Similia his consequenter deducuntur e natura geniti s quale Verbum docuit descripta varii Sin locis Ita lib. a. allegor γ' μ
283쪽
scantur, Me quibus dici ni est πώ aliquando tem pus, uando erari: smul ne Arius: Erat,
rem ri titi sempiternitatem est , vesties ea no musti tam pei res iuda ea Tot kou solum deos credant rosil mira verum
L periculosae audaciae, tribuens sirum auod de-
iis, omnisi perlittione Omamm , ne immortales quidem purissim
rei iustari aut generat tribuat inter Mamreserendis est ae nutu. Isidorii Peius I.II. p. 1 3. re Petavius tiam de Trin. lib. I cap. a. alti . . Vide quoque de
cap. I r. 6. a. Haec dicta lint de PhiloneJudaeo Dereliquis Iudaeis tussiciat testimonium Alexandri Alexand apud Theod. I. diceritis, Arim n
284쪽
co ranare Graecorum, Iudaeorumque de Ch illis o
si uisti-t, cum Iudaeis S eruitibu convenim ovem eandem doctrinam ex Iudaeis hausisse multis argumentis constare potest. Hieron.
cle script Ecel. dicit vulgatum isse dicterium Phot Cod ios. Isid. Pelus lib. u. p
Et epist. ad Magnum: m, et PhTe, eis, mel alterum in si
Platonem Critici pron mant. Nec id mirum cum ex eodem fonte uterque do acinam suam ha serint quod etiam vult S. Gelemus praef. in m
Barbam n ercatum ibid Numenius Philosophu, Pullia roraeus, qui etiam Mosen magno cum
honore allegasse dicitur, scribit: T, 'I'
285쪽
ν- άγαγῶν ferturo Hermippus in primo de legi l. Vioribus prodidisse , I thagoram iam Philosophiam a Iudaeis traduxisse in Graeciam Lib. 6. Ipse ero, dicit, nil desperaeterim , quae in Phaedro dicuntur , ab Hebraeisq:Mbuciam didicisse Platonem , ut quidam literis prodidere , ita ut chm in Prophetica scripta inriderit, Pud protulerit, c. Ipse Philo cribit Heraclitum Mosis dogma secutum HieronymuS ad Magnum testatur,ori ns in decem Stromateon libris , Christianorum Philosophorum inter se sententia comparasse V omnia CDisi an Religionis dogmata ex Platone , V Ari stotele , Numeni , Cornutoque conbirma se Vide Euseb praep. Euang. lib. X. XI. XII. Notandum autem quod Plato Sc Platonici AH ζ λόγ9 usi sint plerumque
Voce νῆς mentis vel intellictus. Sic Plotinus Enim . lib. I. cap. 6. Anima, inquit , mentis est Verbum sicut mens es Dei Verbum Augustin. de civ. De X. 29. Platonici Dei filium vocant paternum intendium vel mentem. Morainviilerius Exam. Philos Platon pari. 3. cap. a. seci. I. Prop. In destrina Platonis mens Acitur Verbum e Filius. Item secl. a. pro p. 3. Nomen Verbi in principio Euangelii Ioannas mentem si nificat, c. Ita autem locuti sunt de Mente uti Philo de Verbo, conten
286쪽
sum Vnum ionum. Singulorum testimonia n eamus Plato in Parmenide dicit Prim minon se remouem. Huic accedit ora invi Herius
hil Plat pari. a. cap. I. prOP. 6 demon si iis per Primum Bonum intelligendam personam Patris. Porro Plato dicit sum elle De Et apud Origenem contra Cel . . '
siunt, ue identures , cocsuper i ndant majestari,fmunditate de semen tem creatit. Haec mens, quae νῆς Mur , IMAE trem inspicit, plenam sim undinem 'vat auum animam uno de se creau . Hictima resipiciens. Onstantinus M. in orat ad fana ccet cap. 9 c cit
287쪽
simias numero di invisse: ita ut sit undes hic Deus
praeceptis istius sum ae opipsis i modi a toris omnium in ervieris Cyrillus libes contra Iulia u. allerit quod Platos nit irem expiscet icut Iriani. Vide Salmeron prolegona. II. quinqu. . an as. Ei lib. III. unippe Pater raeceptor ipsius trocli Plato unum quidem p icem esse di iniit eum qui causa est nimum tem , ndo citimum se factum serit. Ante hunc porro Deum alterum. φι-i se, nempe boni ideam. Ad haec tertium insuper principium excogitavit, quod iam ac natura prioribus illis inferius, quam etiam omnium, qui Ant, ammam appestat. Cons. lib. IV. Nil I. alie doret. lib. II advers mentit Richardus refiat. legis Sarracenicae cap. r. dicit Platonicos, Aria nos , Eunomianos , n&humedanos in doctrina de uno summo Deo ui que Verbo vel sente conet enixe Mar- lilius Ficinus hi argum Epist. 6. fatetur Verba Plitonis de is sono, Causa vel Mente Duce vel Animί . sensium ChrJlianum sed Arianum reduci. Baronius an . 3as . . 86. scribit Platonicos eadem cum Ario docuisse. Vide quoque Lani Zelii cap. I. disp. calumniarum Cassiuboni super Iustin. Mart. D. Petavius de Trin. lib. I. cap. I. g. a. Ariana tota persidia ex illa Pl.uonicorum commemocarisam V originem accepit. Ibid demonstra PD-tonico Trinitatem aeque ut Arianos explicase. Lib.
II procem. g. 3. Vetustissima est ista de irium λα-
qualitate personmum , a multiplici divinitatisgradit sententia , quam a Platonicis muto istin antiquiores aliquo , qui Nicaenam nodum antecessertim.
288쪽
Cap. . . . Arum cum Platonicis certos dimisi talis risus a ruebant, vel cim unum inlotum, vere, pro icque Dei is e Patrem volebant, c. Mornaeus de Verit. Religionis Christianae, cap. s. testatur Platonicos ires hy Jasis ita subordinare, si Artam umsapere videatis r. Haec de Platoite Platonicis in genere.
Trismegistus ad Esculapium : Deus, inquit,
non est A ns sed caussa qua Mens est. In λ ω
cum Hermes Trismegistus exaudiit et Alcleptum quae a filio suo utrum placeret Patri ejus, offerri thus Malios odores ad sacrificium
Dei , exclamavit: Tene, bene ' ominare M. O mrnates Asclepi. Est enim maxima impieta , tale quid de uno illa , ac singulari Lono in animum inducere. IIae hi similia huic non conveniunt. Omn1um enim orsu cimque sunt, plenm es omnium mini me indigens. os vero natiam agentes, adoremtra.
Ni qm bal cisim sacrifitium sola ne lilii , rediee l. nrbo ergo acrificari oporter quidem Dei Verbum ell, ni ipsi consessu est apud Lactant. I. as. Cons. Apulej translat in sine Asclepit.
289쪽
Platonem ex Republici, Sophi la , Philebes, Parmenide , desupere lentiali unim 'pothesi , num
vel bonum principium omnium , primamque causamesesiupra mentem. Primo enim dicit se mirari Origenem, quod cum Plotino elusidem dos trinae particeps fuerit, cum docuit Ipsum num es sit ra Men
Si Origenes praetermist fiet ipsium num propterea, quod ipsi Mens sit optimum, inquὸ idem simi
primὸ Ens ,rim Vnum . neque nos h.ec ipsi concederemus , neque cum ipso una et e consteremur neque Plato Origenem talia docentem admitteret , in seuorum fum; liarium, atque discipulorum nume rum poneret. Proeul enim arbitror hujusmodi dogma est a Platoni, Philo sephia. Mi κω λθω , sire τῆς Πλατων γ νωακί - γωνέθιενο
290쪽
diserami si per Platonis sententia concertantes smonstrantes, v. primam causam supra mentem, es ab omni bis Entibus exemptam dicat, ita tPlatin Porphyrim o omnes illorum sed lantes Philosophiam dicere putant Demonstrat itaque toto hoc capite ex illis Platonis libris , quos memoravi, omnium caussam primam principium Vnum ipsum es Iesu perius Mente. Io ς ε τον νοῦ
a Prum Fon vel potius , a sono primo sub istere dicitur,m circa I stim Bonum subsi cntiam habere, replo ipsa teritatu luce, quae vel ipsa
Illis igitur 7 ιι veritatis contemplana e iam ludi si, τι haec : irae dista unt , sudiocre poteram ad com