Interpretationes paradoxae quatuor Evangeliorum (Christoph Sand)

발행: 1670년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

331쪽

de colligere , filium primam Spiritum S. secundam, latrem tertiam esse personamo Nec adeo levi fundamento luperstrueridum est tantu umysterium , ut ne validiora arguitiei ita deelle appareat. Imbrim hoc argumento probant Trinitatem ομρου Ἀρν , imitantur haereticos Ualentinianos, Marcum Sc Colarbasum . qui mysteria sua de Deo ex literis , syllabisque scriptura probabant teste Irenae in Tertulliano. Oh, Nec minus ridicule ex sequenti voce quidam mysteriurn Trinitatis elicere conantur, dicentes tauri, Dii plurale denotare personarum trinitatem autem significare elienti. munitatem. Hic enim est Ebraismus, etiam alias in sacris literis usitatus, dicitur DP Mς, nec X illo magis mysterium elici potest , quam ex Hellenismo , cum neutri plurali jungitur verbum singulare. Quod animadvertit D. Petavius, cum de h. l. de Trin. lib. II cap. . . . ita scribit: Nihil in ita re inesse osteri multὸ est probabilius. Nam pluratis numerus, ex usu Hebrais linguae, profriu ri illi adhibetur ut be Bedra docet in

Commentariis ad cap. I. Genesis quippe moremissi esse, ut inferiores honoris causa pluralem ferant

numerum , cum honorationes appellant, aut de rulonuuntur. Sic enim , ra Uocant, cum

de so sermonem faciunt ut Gen. XXIV. . X X XIX. a. i. r. V alibi sepe Ita in lingua Ismaelitica id est Arabies , ait idem , selen Keges plurat de si umero loqui ouemadmodum V in

332쪽

Interpretationum Paradoxarum. 3ao plurimis. Sed hanc quoionem planius dissuta estia bulensis adversim granum in rael de Trinit. Thomas de Vio Cardinalis Cajetanus h. l. ocu rierim plura i appellatione vocatum a Mose , non adsigni cardam pluralitatem p rhnarum in Trinitate; sed quia nomen Ahim careat fingulari numero. Im locus hie minime favet Irinitati pesonarum, quoniam, ut Athanasio m S mbolo testatur, persenae diuti: nec Dii, nec Domini Catholice dici posse l. Haec Caietanus. Unde Ambrosius Archiepiscopus Compsanus hoc argumento inter alia multa assumpto probat C etanum male de Trinitate sensiste. Defendit autem Cajetani expositionem . Senensis Bibl. S. lib. V. ann. r. Fusii quoque eoS qui in voce tam, mysterium latere

putant, refutat Bellarminus lib. II de Christ.

cap. 6. Pererius h. l. num. 39&4o. qui etiam,

ut QSenens. d. L addunt Lombardum hic primum inventile mysterium, cujus obiter meminit in 1. sentent Calvinus in h. l. Mihi, inquit,

parum solida videin tantaeae proba tio. Monendi ita

veant. Putant m se e stimonium habere adversm rianos ad probandam Filii Scipiritus S divinitatem, merea in Dum se in errorem Sabesiit quia postea

nus. Et vero quis ignorat de una per ira Mosas Deum dicere Exodi VII. i. Ecce constitui te Deum mimis Pharaonis. Similiter IV. 16. Tu eris ipsius Dem, ubi etiam vox Elohim legitur. Adde quod si vox mn re denotaret in Deo per narum plu-X ralita-

333쪽

33 Appendix

ralitatem cur non aeque duae 'el quatuor, quam tres inde colligerentur permnae imo si secundum numerum literarum augurari liceret quinque ellent personae divinitatis. Aliqui per intelligunt Angelos nam Simoniani agnoicebant Angelos mundi fabricatores , teste Ire

naeo I. o.

Per coelum quod duali numero effertur apud Hebraeos G a. Origenes intellexit omnem spiritalem substantiam , super quam 'elut in thron quodam scri Deus requiescat cum dicatur caestim mihisedes est istam allent in principio et ante onnia D:fam. Inter hanc spiritalem subsantiam refertur etiam ab Origene mens nostra,

eruae et ipsa Spiritus est, id est se ab homo noster,

crisi videt epespicit Deum. Ideoque Origenes hoc ι-m vocat spirata e primum. Similiter Philo de

mundi opificio scribit ustam rem mareria vel corpore constantem extitisse antequam firmamentum esset a Deo conditum: per coelum itaque S terram intelligit mundum interisibilam,ta invisibilem, ad c ii imagianem creatus sit mundus visibilis ensibilis,ta corporeus.

Mundum autem intelligibilem non esse aliud quam Vn bum Dei de mundi opis Et l. II. alle* Moses, inquit, sublime iPud refertumque divina luce Verbum supra vocavit caelum. L. quod Deus sit immutabilis: dicit mundum inteyigibilem esse primostemium Dei filium, V mundum sensibilem iuniorem filium : alibi

mundum intelligibilem et Verbum Dei mundi sensibitis animam appetat Irenaeus lib. I. cap. r.

334쪽

Interpretationum Paradoxarum r

λορο . νη patre enim S ex patre Ii principium . in mincipio autem Uex principio Verbum. Vbi moliendum verba , in principi autem , in graeco non legi Origenes tom. 19. in Ioan quaeres, inquit,an juxta licitiam significationem post primogenitus omnis creaturae se mundus, praestriim inquantum est lientia multiformis. Haec interpretatio videtur bene convenire cum illa D. Petri in praedic MClem Alex. Orig. L c. s. Deus fecit orincipium universorum . id est primogeni notitiam, MProverb. VIII. a. 23. Derucreatri me in initio et imum Darum , in opera sitia ante secilla. undavit me in principio, uti cum Para-pitiaste Chaldaeo in versione Syriacta legit Lactant. IV. 6. Tatianus, qui Verbum, inquit, in prinicipio genituri, mundum V nos vicissim genuit Eccli . . prima omnium creata est sapientia.

XXIV. omnium con stor me ante tum princi pio creavit. Tertullianus quidem contra Praxean,

refellit illorum lectionem , qua quidam principium Genes eos ic legebant In principi Detusti fecit filium At Philo mi in principio non fuit se inflio; sed primum omnium Deus fecit filium

locum etiam Proverb. VIII. eta legit. θεος -κm l με σαω μὲν τ αντε εργων, Detu de ore ume primam verumsuorum. Alii locum hunc ita interprhantur ut senius sit : Dominus creavit me principium, id est, ut essem principium eorum , quae post me facturus erat stante quidem hac interpretatione Philonis , tuto asserere possisumus cum Clemente Alex 4 Origene l. c. idem princi-

335쪽

3 34 Appendix

principium innui a Mosel. l. Ioanne Euang. I. a. Mihi videtur uterque sensus a Spiritu S. esse intentus nec alter tollit alterum ille quidem sicil in principio Deu feci filixo est

allegoricus 6 mysticus ciste autem, scilicet Filiofecit Dem celum V i n. im est iteratis. Cum itaque pluralitc dicantur m et , ρ ἡ νοι corti non immerito quaeritur quot hii coelio Plures quam tres esse S. Scriptura nos docet, cum ait Psalm CXI VIII. . coeli coelorum , item a Cor. XII. a. 3. Paulus raptu interitum coetum , id egi Paradisum. His verbis Pauli diserte contradicitur ren. lib. I. cap. I. που δεισον ε αιτον ουπνον ον - , paradisum si per tertium corum esse: in epitomis Clem Alex. θεν τοῦ παυδ.ώσω etc. τεταρ' ου γνῶ δ μου siet tu in paradiso Τιιι tocaelo Haeretici Gnostici , Saturniliani Basili-diant s. caelos iamniabant: Epiph haer. 26. Iren. I. 23 Theod. I. de haeret fab Saniores ex Balalidianis cum Ualentinianis, rarchonticis,

fortassis etiam cum Saturnilianis quibusdam )septem tantum statuebant coelos raren. I. 3 . Tertuli adv. Valentin cap. o. Theod. lib. I.

haer. ab Epiph haer. 43. Ab hac quoque sententia non alienos fuisse Ophitas probabile est cx Orig. 6 adv. eis in Theod. i. aer fab Hebraei septem firmamenta cnumerant, Vide R. Salomo Psalm. XIX. . nec defuerunt qui illa septem vocarunt coelos , ut persipicuum cst ex Orig. 6. ade Cels Thalmudici in Chagiga cap. z. tradunt septem esse coelorum nomina. Abi Iebraeis

336쪽

Interpretatiouum Paradoxarum IHebraeis hanc opinionem mutuatus cst Plato cum sed uacibus a Platonicis Patres quidam eandem acceperunt traditionem. Certe Origenesi comita eis ait, coelo quidem dici in sacris sese coelorum, temtium cstium , at non desi tum esse certum aliquem numerum e e enmum, vel alium inscriptori bis sacris , quibu in Ecclesia utimur. Vide Basil orat. a. 'om. 3 Hexaem. Anselmus L decima g. mundi septem coelorum orbes statuit Praeter Iudaeos, Gentiles Christianos, Muhammedani etiam ex Corano I. I 3. v. i. Iaa. 47 septem statuunt coelos. Videtur autem illa sententia originem traxisse ex septem planotarum, septemque spiritui im traditione.

Proverbiorum Salomonis

tia. Quidam legunt Gili1 π nam λ -- geri non et usitatum. Verum non solum LXX. Int habent tali , sed shaldaeus Paraphrastes a me it me, similiterque Syrus , Arabs, vulgata antiqua constanter legunt consentiunt in ea lectione Patres Ignatius ad Tari. Iustinus cum Tryph Athenagoras de quo dicit Conradus Gesseerus . eum usiam versione vulgata, apol. Tatianus contra gent. Irenaeus IV. r. Clemens Alexandri ad gent.

337쪽

334 Appendix

strom. s. Tertullianus cotura Hermog. cap. 9. 18. PraX. cap. s. 6. . Ora ne Periarchon I. a. tract. 8. 19. 43. in Matth praei in Joann. Tomo r. 6 21. Cyprianus II. I. de test contra Iud Lactantius IV. 6. Eulebius Caes. hilh. I. a. prae p. Euang. VII. a . XI. I . demonst. Evang. V. r. 3. Athanasius de decret. S. N. Melctius apud Epiphanium Hilarius IV. XII de Trin. de Synodis Nazianzenus, Ambrosius de fide III 4. Basilius IV adv. Eunomium Epiph.haer. 69. Hieronymus cap. II ad

Ephes, cap. o. Iob. Cyrillus lib. V. Thescap. 4. alibi Theodor histor. I. 6. 7. II. I. Socrat. II. Le. 17. Ithacius Arnobius Iun. conflict Serap. Fulgent contra Arianos: Vigilius lib. s. contra Eutych. qui etiam probat ex hoc loco Christum esse creatum: quorum qui graece scripserunt, legunt Z in , qui latine plerumque creavit, aliquando condidit. Quibus accedit Philo qui l. de temul ita legit: θεὸς μύσατό

rum, V ante seculumfundatu me. Sic etiam Eccli. I. . legitur et Prima omnium creata es sapientia. vers. . ipse creavit eam in Spiritu sancto, Cons. vers. 12. XXIV. Ia introducitur apientia dicens: Omnium conditor, qui me creavit, c. vers. I . is me ante aevum principio creavit Sa P.

VI. 22.23 ζuidsit sapientia, quomodo 'γένεlo facta sit annunciabo. Non rei itiabo obis mysteria, sed ab initio γενεδεως nos 'ibo. Esai. XLV. .

338쪽

Interpretationum Paradoxarum. 333 Exul en caeli desum , t nubes induant justitiam, Me iatur terra justu et Iahatorem. Ego enim Dominio Deus creavi eum Samaro vero est seu supra diximus Iesus Lact. IV. a. LXX. Int indictis locis utuntur verbo diab l: locum medium legunt versurio De Christo etiam locum ultimum explicant Cyprianus contra Iud Tertuli contra Prax. Hieronymus h. l. in hanc

interpretationem inclinat, ut Maliqui neoterici Ierem. XXXI aa. Creati Dominus salutem.

ita LXX. Theod teste Hieronymo verso Arabica legunt Per salutem autem intelligitur

Salvator, teque ut Gen. XLIX. 18. Psalm. XIV. 7. CXVI l. 23. Iste est dies quem fecit Dominus Cyprianus vero serm 6 per diem Christum intelligit. Quod Ioan L Is 3 o legitur mοξεν μου γέγονεν recte Vulgati Montanus transtulere, aute me fastus est. Sed quoad humanitatem Christus posterior est Ioanne. Ergo quoad divinitatem factus elle dicendus est Hebr. III. I. .

pter rejecta fuit olim a Marcionitis Malus quibusdam haec epistola. Colos I. Los. Filius dicitur primogenitus Omnis creaturae. Primogem tu autem semper in eorum est numero, quorum dicitur primogenitus , praeter parentes.

Verbis Hermae in pruno praecepto secundi libri. Ariani ad probandum Christu esse crearuram, utebantur teste Athan epist ad Episcop. Africanos. Vnde S. Senens Bibl. . lib. II. Ja- melius annot ijs in Symbol. Apost Cypriani,

339쪽

336 Appendix

kdela Cerda in Tertulliani de orat num. 28. dicunt Pastorem Hermae a Gelasio rarospero apocryphum utile declaratum. In libro , qui λ, τέλει G inscribitur sub Mercurii, vel Hermetis Trismegisti nomine venit, haec verba

ta sanctificacit, dilexit ut proprium fatum. de Lactant. IV. 6. August. de . haeres. . . Iustinus martyr dial cum Tryotione concedit eidem re πο λου Christi factum es ea Deo: uili vocor QKμα, cremturam dicitque eum γορ- - Paure untate factum Tatianu or. contra Graec. ii, ἔργον γδε- Vιrbum primogenitum opius Patri fit Lae- mens Strom. s. mi λεγεβν -- clari

Herbum lilium Dei Patris pirata operati

340쪽

disci Petri in praedicatione dicit cognoscite itaque quod ii v. est Deus, qμ rincipium omnium fecit.

primo emtum filinm, ut siribit Petrus, praeclare intellioensit ud, in principio fecit Deu coelum Uterram Is autem dictus es sepientia ab omnibus prophetis Tertuli contra Hermog. Denique ut neceDriam si Patersit Sophiam, Sermonem, Filium ad opera mundi, statim eam condit, I encratin semetis : Dominio , inquit, condidit me , c. Agnostat ergo Hermogenes idcirco etiam Sophiam Dei natam V conditam praedicari, nequid innatu et inconditum praeter solum Deum crederem: . Si enim inna Dominum 'od ex ipβ missilit, me initio non fuit sophi 'licet ipsi vi exinde nata, e condita, ex quo insensi Dei ad opera mMndi sponenda coepi agitari mulio mage non capit sim mitio quicquam fm e quod extra Ommum fluerit. Si

viro Sophia eadem Dei sermo est sensu Scyhi , tasime quo factum est nihil fici id dis situm De Sophia , quale est, Filio Dei sermone unig netoc primogenito, aliquid fuerat praeter Patrem antis uim hoc utique generosius , nedum inod natum nato sortitu quod infectum; at ovaliuius y quia quod ut

SEARCH

MENU NAVIGATION