Interpretationes paradoxae quatuor Evangeliorum (Christoph Sand)

발행: 1670년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

ut ese nustius Uxit amoris . mi ho sublimitis eri est, quod ut eset, uti tum habuit a torem ibid. O , o scit Sophiam iuitii Ἀ nicae,cuae dicit Dominus con id. m. in opera tia. Dia. Prophetaera Apollob tradunt rimo Sophiam condi' iam initia viarum iis opera ipsim. Det inera sermonem prolatum , per quem omnia facta sunt, ta sine ouo factum nihil poti, Parrem dicit innatum in Odium; Filium natum, factum contra Praxea : Cum dicit Dem Fiat uix haec es nati-zitas perfecta Sermonis , dum ex Deo procedit condirmabeo primum ad cogitatum nomme Sophiae, Dominiti coniudit me iὴιιιum viarum Marti . ad' hinc 'enerati ad ostium ibid. Sophiam nocin perlatione Sermonim, initium accepit viarim in ciopera ibid. Probare amem tam aperae debeba ex cripturii, quam nos proba immittam sibi lium secte sermoηem sim lippolytus Martyr . de incarn.

Patrem solum esse immensum , Filium autem au.o ante mundum conditum sates clare innuit Origenes

in praef. Psalmorum quandoquidem ni bοηum esse potest maxim intelligentia minit min pirata rapturae m; Patrem universorum Deum per salvatorem η rum ac Ponti rem θεον , Deum niau primum , t recte

lib. 1. Periarch. ita Deo I ure infectum e Jὸ confirmat, apud Hieron ad Avitum. Tract. 8 in Matth. Sapientiam in principio creatam , t principium creaturarum Dei asserit luem. in Ioan Deum , ait, cum animatam sapientiam,

342쪽

humanam , haud tamen stu propterea 'erit c φ- penuem se conflat m. nium qu mala sint,

sicut acrices ad vineam in mum fabricarer a cicium tanguam creatAra existens , non

erat antequam feret Lactantius i. 9 'μm r

ci, non debet tantum nefas mente coκmpere, ut ex ι

si me ex connubio ac permisti, ne forinnae alici ita Deum procrealbe: emphasim non in voce procre se, sed in con si aciem tutone forminae ponendam docet sequens periodus: -Dem au-

343쪽

rem chmsolim fit, cui permiseere si potui, aut i messet ansae potestatu, ui quicquid vesic , sc rat, utique ad creandum ἡcietate a te uti non indigebat. VNomodo litur rotreari y Filium scito Scc.

γεια, id est creaturam dicit de dem Euang. IV. et . . r. ibid. probat Filium esse γε re ν, ωγε γενημένον, factisn. In epistolis ad Euphrationem&Constantiam , productis ast 6. II. Syn. Nic. docuit eundem esse creaturam Dei persectam Hieronymus in cap. II. Ephes. uia, inquit, semes ad nomen creaturae venimus . sapientia in proverbiis Salomonis dicit se creatam initium etiarum Dei muttique timore ne Christum creaturam dicere compeRintur , totum Christi 1 terium negant:

ut dicant, non Christum in hac sapientia , sed mundi sapientiam significari. Nos libere proclamamus non esse periculum eum dicere creaturam, c. Vigilius i. s. Cont. Eutych .ex hoc loco Christum creatum probat. Nec difficultatem se effugisse putent quicunque legunt Dominus possedit me. Nam 1 eadem vox in Deut XXXII. . nignificatione creandi Ponitur legitur enim. Nonne ille ipse et pater tum, qui sedit fecitd creavit te LXX. - ο -

Cons. Gen. IV. i. a. possidere rem est domuitum

344쪽

Interpretationum Paradoxarum. 3 Idominium habere in eam, semperque de inferiori praedicatur. Huc aptari potest illud Phil. de plant.

ἐκεινο quam pos dens, pessionem possessione metior,

is qui fecit eo quod D tum est, tanto principaliores illi. Scias autem Clitatium dici creaturam , quod non fuerit productus ex matera i praeexistente Excellentiori tamen modo dictus est creatus ab Arianis, qui jebant non es Ie cum talem creaturam qualeScssent omnia alia per eum tacta. Similiter ante Arianos Philo lib. quis rerum divin. haeres , troducit Sermonem dicentem stet mediiis in ter Dominum V vos , nec ingenitus existens ut Deus illa , nec factus sicut vos sed medius intre extrema,

ιταν ων φυGως : Iesius ingenitae naturae genitorum omn1um existens intermedius a Parre ut mediator δε- fert ad κο beneOcta, Pomi lati morem nostra ad Deum si mum tota deportat Eusebius demonst. Evang. IV Io. μεας et ροω θε ζ ἀγεννητου πῖν forte τιον εα ετ αυτον γε δων medius existens

flans inter Deum ingenitum d ea, quae of eum generata sunt Alex Alex quoque apud Theod. I. . scribit Filium habere mediam inter ingenitam,ta creatam rerum aliarum naturam. Hac ratione

Mediatorem Dei & hominum Iesum Christum appellant praedicti autores Cons. Euseb. contra Marc. I. I. ubi scribit mediatorem utpote inter duos a me-

345쪽

34 Appendix

medium fantem neceb Deum, te Dei mediator . Distinctilis auton loquendo magis conve nit Christo nomen Filii, quam creaturae. Nam non hoc inter cetum 6 creaturam est, quod haec facta sit ξ αοίων illa vero ex iubstantia generantis. Quia Deus nec gignit, nec creat ex matem pra existente quod alibi probabimus sed haec est ratio formalis disterentiae, quod silvis it imago vel productus ad minimum ad imaginem&imilitudinem illius , cujus est filius Creatura autem non imago, sed umbra vel vestigium est creatoris ideoque bla corpora proprie dicuntur creata Spiritus autem geniti vel tu es Unde recte Secundus Philosophus interroganti Hadriano Imp. quid esset Spiritus , rei criptit, ese mantvim Dei. De his vide plura in exeges. Genes. s. i. Hinc autem colligi nolim Christum non majori ratione aliqua dici filium Dei, quam Caeteros piritus. Nam Christus est primogenitus in ipsi imago Dei caeteri autem spiritus ad imaginem Dei quae est primogenita , facti dicuntur ipsi etiam saepe vocantur imagine Uel. Nam imago imaginis potest etiam dici imago exemplaris. Vide exeges Gen Origene

dam fratrum orans cum quodam , captivus durit e ta divisa virtute V raptu υ dit imagines lucida , t

sit ηm in i . Sibylla introducit Deum dicen

tem:

346쪽

ανθρωπιν νοῦς Ima Dei est Virbs disini ης regium , is impassibilis Dimago ero imaginis est

humana mens Macar hom. i. definit animara quod ii καλον ριωριαζα εἰ κων μου. Pusthra δε- ut udo ta imagoDei. C. Mar Victor. I. advers. Ar homo sicundum imaginem , hos ψ imago m. sim . Basilius lib. . contra Eunom. Didinus

ciaracter non sicut humanm est; sed vitens ac re existens imago imaginis sectrix , per quam omnia qφα participant , imaginta Dei constituuntur Ambrosius tract. 16 in symb. post Verbum Dei, quod D mmmchrantu esst, c. ali agitaem suam, quam prὐus ipse condiderat, enit Prudentius Apotheosi

Condimur in faciem Domini bonitate .uerna. Cons. Philon. de proflag., de semia Hieronymus in Psalm CXV. a. hon rnem umbram O-cat, Platonici vero tiam m tim dixerunt Dei filium ut annotavimus in Gen. I. a. ple Plato in Timaeo mundum vocat intelligibilis Dei magθx m. caelumque unigeni:um Significatione itaque

347쪽

3 Appendix

vocis creavit accepta, in sensu quo ab antiqui acceptam reperimus , pergim is ad illud quod

sequitur , in principio. Hic probabimus Arium non fuissse autorem illarum locutionum , quales

sunt: Erat quando non erat Filii , nec erat antequam 43 neretur , Deus existit ante Filimm , nec

semper erat Pater. Nam Philo de Decalogo scribit: ἡ ori ervi aliquando tempus, quando non eraηtulis genita seunt. Clemens Romanus allegante Gerhardo , Boisacco M. Nicolai Mella de Trinit. dixit Filium aliquando non fuisse Deum aliquando non fuisse Patrem Iustinus martyr evers. dogm 2 o. 3I. 43. 9. ξνητὸν δε ον, Da 2 msi ori tam ci fuit aliquando, cumno fuit id quod genitum e l. Athenagoras pol.

Dii antequam nascerentur , non erant. Tertullianus Contra Hermog. Dei omen dicimi semper fui se apud semetipsium Et in semetipso, dominum vero non siemper dioersa enim utriu que conditio meis seu stantiae ipsius nomen , id est, divinitatis dominiuvero non substantiae,sed pote statu substantiam simperfuisse cum suo nomine , quod est Deio , postea Do-omnus, accedentis scilicet rei mentio. Nam ex quo se coeperunt , in tuae potestas domini ageret, ex si per accessionem potestatui fallities Heli est domisim: quiad pater Deus est iudex eis est , non tamen de pater judex semper , quia Deus siemper Aiam nec patre potuit esse ante filium , nec iudex ante delictum. Fuit autem tempus , cum V delicium Usibus non fuit ouod judicem , qui patrem Deum faceret. Si ta dominus non ante ea , quorum domi

348쪽

D Ierpretationum Paradoxarum. ssem existeret si dominus tantum fusurus quandoque , cu pater per fium , sicut judex per debitum, i ad dominus per eoi qu.esbiservitura iecisset. Contra Praxeana certessius Dei non semper, sed ipse e us est silius Ita omnino legendum, tum quia haec conveniunt cum loco libro contra Hermogenem allegato , tum quia blasphemum foret dicere, ipsum Deum, cujus est filius, non fuisse semper Autor libri de Trinitates nihil ante Christum praeter Patrem. Ex eodem libro hujus sensus plura allegabimus alibi Dionysius Alexandr.

ἰη μαων,ουκὼ re, sem ' Fibus,mClint,creatura existens , non erat antequam fieret Lactantius I. 9. De matre,ait, natus est,qui ante jam fuit de patre, qui aliquando nonfuit Coaetaneus Arit Eusebius Caes. dem Eu. IV. 3. mgQ αουπαρχει I της γενε in ια- προυφες . Pater existit ante filium , substitit ante e us creationem. V. I. γεανααως Nwυφε κε τοῦ rufo , εστ ει ό, ἡ γέννη-

siquidem hic ingenitus , iste genitus , hi Puer,sibus est. Fuisse autem V extitisse Patrem ante silium, quilibet sane confiteatur. De Eccl. Theol. lib. II.

cap. 3. negat τλά:Aρ ζ λογου Indi aeternitatem, aeque ac τὸ ιμνν, πν, ingenitum Cap. 7, negat

Filium esse ἄναρχον, sine nin pio. In epistolis ad Euphr. Const. productis ast 6. s. II. Syn.

Nic. docuit ante Filium extitis Patrem,ac Deum Patrem existentem, non exi lentem genuis si ium.

349쪽

3 6 Appendix

tisdem temporibus Constant M. orat ad sanct.

ccet. C. H. Filium e equidem ante omnia, Patrem vero

ante Filium probat extitis his verbis: P

tri ουπαρχειν αυξο inxi A δεδή et nihil sine causa ex lat, causam re ipsas aecedem nece se est Sicut autem Pater Fib causaeli, si Filius causatum , nam Uio istum praeextitisse , satis estjam demonstratum. Ita ante Arium cum Ario Patres. Interea Eccletia ab antiquo nomen jactans Catholicum satis diu patrum contradictiones impotens passa , freta tandem Constantini nondum Arii ut dicunt placita sectantis armis , caput extulit, instituta malorum sequentes exilio addixit, Syno loque decrevit imposterum credi debere Duum non adium, seu genitum non ex non-Ente, sed ex substantia Patris . nec vel uno momento fuisse Patrem

ante illim Isis undis agitata , fulminibusque perculta , fugiens tenues evasit in auras prisca des Vcre tenues aurae reliquiae illa Arianorum, quorum fidem quondam non solum orbis universus, edin extra orbem it Beda vocat tam longe remotae insula amplexabantur. Quos orbis antiquus imprimis Italia, Hispaniaque, olim legebat imperatores, salutabat Reges , creabat Constites, venerabatur Pontifices cic episcopos rhis nunc nec laicis, nec civibus : at quid dico civibus ne hospitibus , ne servis, quidem esse licet. Vnum est, quod in nomen haereticum Parat

350쪽

Interpretationum Paradoxarum. 34Ioarat inquisitio, incendium. Sed antequam lo-yu' praesentem finiam, addendum duxi Aria-

'I seeuto quarto quaestionem ventilasse: - iis Dorotheus negabat Matinus an in cuius sectatores dicti P Ahqrtam. otii ita

tandem his in sententiam Dorotheitas onabrem concedent bus, unio secuta suit. Post Arium quoque Chrysostomus ope imper homi L O. Filio nitrum asscribit his verbis 'rna tem levi soli est semper se , qui lib. 1 Christ. Theol. cap. . thel. 4. Non fui , inquit, Fibus ante Pnerationcm.

Psalmi XXX M.

LIoc optimum. Nam eadem voce .cum de Verbo vel in punt, usii iunx inplicedone libro Anaxagorae, Ne legibus i a. Min Phileb, apud Origen lib. . contra Celi. Philo de mundi opis Iustimis Methodius apud Epiphan haer. 6 . . bot. Cod a1 . Lactantius I. . Eulabi praep.

Euang. III 6 idem. Evang. V. I. Theod. serm

SEARCH

MENU NAVIGATION