장음표시 사용
371쪽
esse. c. o. μινως Hi uis et bimυε, θεινοῦ solus secundum ordinem novi in ervire Deo filius. Lib. I. procem Filium vocat μεριμ ροττον
Christophorus Castrius ita exponit verba Dei Patris loquentis apud Zachar III 8 mmnis adducam e coetu Christum germenservi jmum Nicetiam Act. III. 13. 16 vox παῖ si milcare potest famulum vel mini strum Tertullianus tamen
ο oro m υν με, θεον δουλεύσει ἡ σειν, ri ἱξε, Vnde illi, colligitur uidquaqκam praedixis propheta summum Deum vel servitutem subiturum quandoque vel morbo a aetendum , et
mortem denique obiturum. . 8. Κα ευρεθεις ως ανθρωπι Hieronymus r. Comm ad Galat. IV. Saevator , lnquit, habitu inventus est ut homo , ut iis dii si remus ex hominibus, O non ultra moreremur ita
consiliretentes Christo, antici seu diceremur fratres: iniit esei disicipulus sicut magister, o servus sicut dominus. Caeterum antiquissimi haeretici negan-
372쪽
In erpretationum Paradoxarum. 169ies Christi veram humanitatem, abusi sunt hoc loco, ut probarent corpus Christi fuisse phantasticum.
E. -rμωm ιυ Quidam rectius hic collocant initium st. 3. Apostolus primo desinu mlocutus, quam constituit in minoratione naturaret Iann ταπειν ri constituit in obedientia ad mortemquae de humani etiam natura dici potuit. Tertullianus contra Hermog. Praescribo , inquit,
non capere ullam immutio mi humilitationem, quodsi aeternum,ta Amatum: quia hoc meum a. iat tantum, quantis est, nuPo minorem , neque subjectiorem, imo omni bira mayorem 'sublimiorem. Sicut enim caetera quae nasiuntur,aut 'iunio iacisco a te na non sunsemel opposita fiat, quae si initio admittunt .ea, qua Dem non capit, diminutionem dico interim GJ Eetionem quia nata ta facta sunt ita Vitimide ea non capit, quia nec arm omnino recoeliu est
Sociniani per Miἀ λ - , tam exinanitionem, quam humiliationem volunt esse obedientiam ad mortem verum apostolus distinctius loqiii vidctur Tertullianus tamen Q exinanitione de humiliatione exponit illud : minoratu a
Patre modicum citra angelos contra Prax. scribens Surua hae elici opprehendunt quasi Deo indigna ad destructioilem creatoro, ignorantes haec in Alium competi se qui etiam passiones smana sitim,d esuriem,c lachr)mas, S ipsam nati v tatem, νον que mortem erat subiturus.yropter hoc minorarus a Patre m. odicum cura angelos De divini itaquenatura tam exinani rionem quam humiliationem exponit, per a com
373쪽
communicationem diomatum ob unitatem per sonae divinitati attribuit propria humanitatis. Γεν ενος ζα και Con . Rom. V. 9. Ormula concordiae arti . . Christum ait ut Deum homin emi, sola tua tota inperfectisma obedientiae eno iram tu sitiam item : Obedientiam Chesistim, ut e uvii duntaxat natur sic totιus personae. ibideri asseritur ex eo quod Joan. III. legitur Filium a Patre missum in mundum eundem taante assumptam hum Uitatem obedivise Patri Dor- schaeus h. l. vindic intervent. . . . . Facit, mavit, volumalem Patrus coele lis non secundum humanam ausum naturam sed indivinam Philippus Melanchtonloc. comm . Non est quidem lacerata I mortua d vina natura, sed fuit obediens Patrisio, mediit, cessit irae aeterno Taim. r. Junm i
Anti Bellari niti contr. a. lib. . . . Obla v. . ait non solum erum nunciatum esse Deum lilium
obedimisi P. tri sedi deitatem obedientem fialames lautor libri de Trinitate Et ante carn a
Emptibus , sed inpost si mptionem corporis, pol
ipsam praeterea reser re tronem, omnem latrimo m-
bm reb, obedientiam praestitit pariter a prae stat m 3 probatur ni ipsam arbitratum dum se radimamn adam di nitatem, ut /aret si patri Deo: mu nim confra omni t fu imperis V ob asi obediens, a q- ιb C Diettiam ut formam ervi susciperet contentiu fuit ibid. Fili , hil ex arbrat, 1 fu gerit, nec ex consilio asu, nee se emi; si imperiis paternis omibus V praeceptu ob diit ut quamdiu proba illumna ias dirim, tamen rora obodientia
374쪽
Interpretationum Paradoxarum. 371
6 erat is o paternae obmiati , ex mo es, misium ita . dum se Patri in omnibi obse erantem reddit, quamvis si o Det , unum tamen Deum
patrem de obedientia sua, tendit ex quo e originem traxit Eusebius de Ecese L Theol. II. . aliud probat cli Verbum a Patres, quia obediens utris Msque ad mortem. Nullus autem quod sciam haereticorum humanam naturam in unitatem es sentiae divinae nclusit .ab Athanasio, Hilarioque talem haeresim Samosaten ali clam puto. Ignatius ad Philipp. refutat haereticos Christum ingeniIum, summum,omnipotentemque cum, sine principio dicentesci quia Cin istus miom sit, habeatque dominum, cum sententiae subjectu fuerit,
σω u le em adj teteri r cum tamen ille Deus musiim voluntati aut potenti cedat, te cedere queat.
Grotius obedientiam Christi erga magistratum, Pilatumque putat intelligi. Similiter Origenes tom I. in Iohan. I ruidem notussit capi, haudquaquit detentus fuisset Esteram essem fuit, cum humilem praebuit se ipsum , factus obediens detinentibus es m et elu clii ad morti m. Istius obedientiae exemplum est Matth. XXVI. 1 1 ubi Christus sponte prehensus Petro illum gladio defendenti dicit: puta re, 'riodorant m hi Pater non sit misesurus ultra duodecim ange's m legione . Cons. Esai XLII. 1. Matth. XII . 8. XLIX. s. 6. I Lati III. 11. Ezech. XXXIV. 23. 4. XXXVII. a .as Acstor. XIII. 47 Ebr. Hs a. MEχει θανατου, θανατου δὲ σαυρο meus sermo Per exinanitionem factiis homo , in omnibus si-
375쪽
iuxta gnatium ad Polycarpum iram Qx
tuus est tactantius IV. V. quod aeternum remorialem Deum frueamur. Balilius presbyter
xii coiit a Ioh. Scythopolitan apud
DK eod. O . scripsit unum e Trinitate hy
ia Arrim quicum consensit Eutyches dixerit, m denegabant, Chiscum sienti Hilarius.
rahita Christum esse mortuum, asseren- Chtigii in baptismo super Iesum descendentem onis tempore Iesu relicto avo'sse; mi', tem Simonem Cyrenaeum Iesu loco
fistum profiteri non uerebantur: hoc genusue: Cerinthiani, Marcionitae , Valentinia',
Mahieli ' Christo phantasti cum corpus
tribuentes Nestoriani, qui contrarium sen-ntes exemplo a Michael Archangelo quod historia Ecclesiastica narrat,petito satis refelli P
376쪽
Interpretationum Paradoxarum. 373bitrabantur. Eadem haeresis attribuitur ullam-medanis. Verum Surat. Christus
Deo Patri dicit postquam morte me fecisti, tu eos observasti, qui de omκibu testaris,in alibi: super me
est divinis ira in die meae nasivitatis es mortis quia vivus iterum accedam. Morbi anus Magnus Turca in epist ad Pium a. PP. Christum inquit, in crucis patibulo mori fecerunt. Atenim Origenes libro . udo Cels. ωαγ lαι- το δε αυο ποει-
ἡ θν, b, huci uniti id. OPigitur, haudquaquam praedixisse propheta summum Deum vel servituten' subiturum quandoque vel morbo, iciendum vel mortem denique obiturum. Om. O in Joh Deum.
inquit dicere mori nefas si Plura ex eo vide in Ioh. XVIII. I . Lactantius V. I9 incredibilis,aat, Lmentia est deos putare, quos fuisse mortales negare non audeant. Prudentius in Carni adv. Patri pas
36. minoratum paus citra Meus, propter passionem mortis, gloriad honore coronatis , mnia; - iici,nssu pedes ejus, cui etia- dixit Pete a me, dabo tibi gentes haereditatem tuam: sine mundi in proprietatem Litem: sede ad xtris meu, donec ponam inimicos tuos odestum pedum tuorum , constituensem caput Ecclesiae Psalm VIII. 6. r. X. 1.
Uebr. I. 3. 4. I 3. n. r. 8. s. Matth. XXII. 4 .
377쪽
Ioam III. s. r. Corinth. V. I a. 23. Actor. II 3 . s. Psalm. II 8 Eph. I. aa. Unde Christus ipse confitetur dicens: omnia mihi tradita sunt a p.itre meo. Matth. X 26. 'amiam in coelos ascenturus , ac ad arris dextram sessurus, Data, inquit, mihi est omnu potestas in coeli j terra : Matth. XXVIII. Is jam enim lacundum petita clari caim erat ea clarit. te.quam habuerat antequam minoratus esset modicum citra Angelos, imo antequam ijdm set Ioan. XVII. i. a. s. Κα ε ἰαῖ α Γονομα -ονομα . Nomen ubd est super omne nomen. Dei vel Domini elle putant Patres. Ita autor antiquus libri de Trinitates aere ut inquit nomen quod est
Per omne nonn ei, quod utique non altu intestigimus esse, quam nomen Dei. Lactantius IV. 6. Dcus bolum imo enuum divini minis appellatione igna-imesi ci . Dei nomen accepi te silium propteri delitatem dicit. c. 29. exemplo utitur, quo confirmet Filio Patrem nomen Domini pote latemque
conces se. In Actor. II. 36 audiemus Patres asserere, Mi lum Deum tominum a Patre factum. Verum in epistola ad Hebraeos, s cujus autor nobis est ipse Paulus acet antiquis quibusdam de eo dubitatum : videtur det initum nomen illud quod est supra omne nomen , nomen esse fui: nam ita legitur Cap. I. Q. . . Tanto melior fasim angelu, quot pulsiniim vel praestantim nomen praei haereditate consteium est. Tamen ipse Apostolus loco proesenti videtur indigitaile nomen sit, nam ita testitur sequenti
378쪽
Ierpretationum Paradoxarum Is p. io ινα ν τω νοροί τῆ ου παν γόνυ καμ , JChristo adorationis cultum competere unanimi Patrum contensi probabimus in fibr. l. s. ἐπουρον ἰων κα ὶ γώ--κύαχθινὴν Iid est, secun dum Clement Alex in anon. An elorum scriptum enim est irent eum nes Dii, PsCXVII. . vel ut in epistola ad Ebiae os capite I. P. . allegatur angeli Dei: hominum V animaru carne destitutarum. At Gregorius Nystenus de anima res irrectione , per α α χθονιους intelligit In Eos lapsos. Nec haec sententia diversa est a priore, cum Clemens Alex. Nysset ut Platonici animas statuerint esse angelos, vel spiritus quoniam angelio Oilicii nomen est, spiritus naturae, quod alibi .ex patribus probabitur, lapsios ita versu sequenti peron, Demimquam
intelligi possunt linguae mige or muni, U
Hιςις J Anon'Im. ID, i. ea Jesus Christus venit per carnem animam. Aqua enim est principium generationis carnalis, omnis corporis naturalis, at sanguis est anima omnis carnis Lev. XVII. II. I 4. de qui bus vide plura in nostra resblutione quaestionis, an Verbum in Christo fuerit loco animae p
379쪽
ἡκ ὀ τῶ ύδα, m νον, id est, Non in sola carne,
quod quidam veterum aisseruerunt Anon mi .
carent infiniti codices S. ci ci qui lem vetustissimi inter quos primuin locum obtinet codex S. Theclae dictus, quia i , , capitalibus ante annos i 4oo fere manu Theclae mulieris nobilis Egyptiae, cujus tanquam martyri meminit
sum iri uti Lib. VIII. hist. ante tempora
Concilii Nicaenici exaratus fertur Certum euplurima in eo admirandae vetustatis superesse vestigia. Dono misi iis hic codex Regi Angi Cardio . a Curtilo Patriarcha Constantinopolitano,hodieque in Bibliotheca Regia Londini asse serva ur. Codicem hunc cu)us autoritas ob antiquitatem potior est omnibus aliis multo recentius exaratis sive latinis , sive graecis, sequunturalia binais Biblioth Oxoniensis, quae etiam Iocum hunc non agnoscunt. Verum quid uvat infinitos illos codices graecos recenter , cum ipsime Pontificii fateantur in pluribus graecis testimonium hoc desiderari, quam reperiri. Deest quoque locus ille in odicibi Syriaci , ut in , Siriae Bibliothecae Oxo Arabicri e thiopic Codex praeterea Armsmacir ante4OO annos exaratus quem vidi apud Episcopum Ecclesiae Armeniacae, quae Amstelodam colli-
380쪽
Interpretationum Paradoxarum. 377oitur locum illum non legit Carent illo anti--ssimi Codices si Lati ii, quorum septem in- Robertus Stephanus, quinque observavere I canientes , ar Luc. Brugensis , duos Erasmus Brugis in Bibliotheciu D. Donatiani, unum o Pariliis in Bibliotheca Abbatiae S. Germani, beneficio Bibliothecarii Dominici Lucae M
ad annot nov. Edvard. Lel. v. l.
plura quam septem exemplaria, hoc 'c de inu T Leo Iuda in margine h. l versionis rigurinae dilidi locum hunc in vetustissimo Bibliothecae Tigurinae codice non legi. Qui tamen codices utrum graeci fuerint an latini ignoro. Non legitur quoque in quibusdam vetustis impress ibita eis quales sunt editiones Aldina Venet. Is 13. L Basana Hagenoeniis. Isai, ' Argentinen
si, olssi Cephali redi i . . Lutetiana Simonis Colliam is 3 . emio tim Trostii caliorum,) leo Erpenti JaJam,
qui si idcirco sententiam linum
praeteri ille assirmavit, quia in praecis codi obus ea non legeretur: latina Tigim 'o s 43, 8'. xe 44 ut usitata uulgata antiqua versione Deest etiam inversione Linheri Germanica, ejusque editionibm, quae annis FZυ