장음표시 사용
121쪽
s peria, infra Hebdomadam secundam Aduentis.
gloriaris quas non acceperis VSic ri Cyprianus In nullo gliui . . blandum quando ne um nihil esurii quid enim mutuo accesse . Disse vel tanquam depositum , an illo gloriari velles, aut posses tanquam tuo dic cogita de re quacunque tua, sic esse tuam tanquam non sit tua. Nam primo non aliter accepisti, quam ut eam reddas, quoties repetet Ille a quo accepisti. Deinde quicquid sit quod acceperis magis est in potestate dominio Dei, siue ut conseruetur inesse suo, siue ut destruaturi pereat, quam in tua potestate, unde magis illud est Dei quam tuum. Denique quomodocum ue tuum sit, sic est tibi datum a Deo ut prouenientem inde gloriam sibi reseruarit,atque ita illud quantum ad gloriam sic considerare debes tanquam non tuum, quia reuera non est tuum, ut inde glorieris. Neque tu ipse ita tuus es ut de te ipso gloriam sumas, cum te tuaque omnia ad Deum velut ad finem referre debeiis, ut ipse toties & tam manifeste tibi signitida-I tum voluit Propter me propter me faciam ut non blasthemer, O S. Bern gloriam meam alteri non dabo At ego , inquit superbus , mihi
C, o .cam, sicci non dederis, serpilo. O detestandam superbiam.
test Quia nulla res est quam non acceperit,in nulla re accepta gloriati potest, quia semper manet in dominio illius a quo eam accepit, Si cui debet reddere , quoties repetet nec denique alio sine eam accepisse potuit quam ut omnem inde prouenieni, r. 3 tem gloriam illi referret. Sic praeclare Apostolus, ut igitare Apollo quid vero Paulus Minueri eius cui credidistis, ,-- cuiquescat Dominis dedit. Ego plantavi, Apollo rigauit, sed Demincremcntum dediti Itaque neque qui planta es aliquid, neque qui rigat s qui incrementum dat Dem. Ah quoties contra peccastit quam graue illud peccatumi quid inde damni quid periculi quid remedi VHam reuolue atten-
, c., egeris semper illud Apostoli cogita, Non sumus suis cientes cogitare aliquid a nobis quas ex nobis se fusicientia, ra ex Dc es.
122쪽
stilla st ast hasta uasta stare asta
Auegratia plina, Dominus tecum. Luc. CVERITAS PRACTICA.
Nulla res est in humanis vere gloriosa.RATIO EST, Ruia via res est,m oris quam non em
Eia nulla res es in humanis quam commendat Dominus. Ergo nulla res est in humanis meregloriosa. Et tamen in his, Ierem suam homines conflituunt gloriam s
I intuere animo aduolantem Virgini Angelum , ut magis Eum loquentem audiasi sic vero loquentem audivi magis mireris quid non loquatur quam quid loquatur. Cur enim laudaturus Virginem tot laudis argumenta silet cur nihil de eius pulchritudine e nihil de eius nobilitates nihil de scienti nihil de potestates nihil denique de caeteris humanis donis quibus Illa pleiae abundat Esto sit gratia plena, esto sit hoc gloriosum, magnificum. At nonne etiam naturalibus humanis erat plena donis nonne haec etiam gloriosa, comis mendanda e O Iudicia Dei, hominum quam longe dioer sunt i Non enim cogitationes mea, cogitationes vestrati maue via Isu. vestra via mea, dicit Dominus: quia scut exaltantur caeli a terra, sic exaltata sunt via mea a iuves, ct cogitation s mea a cogis senibus. vestris.
123쪽
s Feriari iussu Hebdomada secundam Ad intus.
Sunt quidem apud homines humana haec gloriosa, sed non licapud Deum, unde non sunt vere gloriosa, non sunt appetenda sed potius contemnenda Atque in hoc ierum humanarum contemptu situs est secundus humilitatis gradus qui proxime ad praecedentem accedit, hoc sensu, quod licet daremus homini multa inesse bona humana, seu naturalia seu acquisita non deberet tamen in iis gloriari, quia Nihil ex ilia humanis vere estgloriosu-Cum vero sint humana illa unde homo requentius olet haurire gloriam. idcirco attentiu haec est critas expendenda ad solidae humi itatis uudium. Primum itaque illud considera quam sit verum quod primat
pro possitione dicitur nullam rem esse vere gloriosam quam non CommendatDominus. Cum enim res non aliter dicatur gloriosa quam quod communicat homini gloriam , nulla res erit vere gloriosa, nisi veram communicet gloriam. At vero quomodo veram gloriam posset comiminilcarereS humana, quam non pribaret, commendaret Dominus, cum vera gloria nihil sit aliud quam ipsa Dei probatio, commendatio DNam praeterquam quod uniuersun nulla est vetitas in rebus, seu nulla res vera est nisi per respectum, relationem ad intellectum diuinum, ut ait r. p. q. is S, Thomas, prout videlicet, sic vere esse cognoscitur ab Intelle- - i. oψ etu diuino per tecte omnia cognoscente; hoc speciath tame, dici potest de gloria, quod nulla sit vera nisi Deo approbantes. quia omnis gloria non aliter oritur quam per approbationem alicuius iudici ;&quale erit iudieium,tatis erit gloria i talium Iudicium,falsa gloria si verum iudiciun vera gloria Uu'dnam est autem verum iudicium niti Divinum' ac proinde mi aenam erit vera gloria, nisi quae ex ino vero adlato formabitur Sc pro cedet eunde manifeste patet nullam rem esse vere gloriosam quam non commendat Dominus in hunc sensum dixisset Apostolum, Mihi autem pro minimo est ira et ob iudicer, aut ab humano die qui iudicat me, Dominu est. I tu unc laus gloria erit unicuique a Deo cum iudicium de nequoque prosiret D. m. Vide locum Apostoli Meundem at sectum indu
E D nulla res es in humanis quam commendat Dominus. Si spectarentur res creatae de humanae vi sunt creatae St
124쪽
Aue gratia plena secundus Humilit gradus et s
permissae a Deo sane dicendus esset Deus illas probare e comemendare: Diligit enim omnia qua Ant, est nihil odit eorum qua Q. ri fecit, ut ait sapiens Sed si considerentur, spectantur abi minibus vidunt mere humanae sitransitoriae , nulla prorsus habita ratione finis ad quem referri debent: tunc vere dici potest nullam esse in humanis quam sic commendet Dominus, sicut
eam commendant homines secum aperte de omnibus pronun- ciet cravitas panitatum est omnia vanitas ctuid habet amplius homo de uniuerso labore suo quo laboras sub soles
Et Chrillus Donsinus, quare omnia bona mundi contempsit hcontemnenda docuit, nisi ut hoc ipsum manifestissime di clararet O formidandam Domini sententiam in res omnes humanas reuia quod hominibus altum est , abominatio es ante Deum tu .ico quam praeclare hoc intellexit qui dixit: uam hi fueruntis F. iret, hac arbitratus sum propter Christum detrimenta. Uerumtamen existimo omnia detrimentum esse propter eminentem scientiam Iesu Christi Domini metu propter quem omnia detrimentum ieci, arbDirer, ercora m Christum lucrifaciam.
RE S igitur vulta est in humanis vereboriosa Nudia ulla est
gloriosa quam non commendat Dominus, de nulla ellinhumanis quam commendet, sicut spectatur ab hona inibus, hinniano tantum laturali fine Imoca valde improbat seu potius eos ciui in illis acquiescunt. Stulte i hac lucri a limam inam tae. 11. repetunt a te, qua autem parasti , cuius erant 'dices quisbi thesaurietat est non es in Deum diues. Contra eos autem qui inde gloriantur; Haec dicit Dominus, Non fer s.
glorietur sapiens in sapientia sua est non olorietur fortis ortita/dinesua es non glorietur diae in diuitiis rumis Sed in hoc glorietur qrum gloriatur,scire es nosse me, quia Ego sum Dominus, qui ci misericordiam se iudicium est iussitiam in terra Haec enim placent mihi,
ait Dominus. Quasi diceret, alia non ita placent ac probantur,in quibus magis solent gloriari homines. Non es bona gloriatio vehi. c. . . Fra, inquit Apostolus Tu tamen hoc unum pene bonum ducis iExardesce contra chora cum Sapiente Duo rogant te, e deneges i. mihi antequam moriar anitatem es verba mendacia longeiaca me.
125쪽
feria, insta Hebdomadamsecundam Aduenturi
ua cum audisset, turbata est in sermone tam , es cogitabat quali esset ista salutatio. Luc. r. VAE R I TA CPRACTICA.
Ad laudes nostras tremere potius conuenit, quam
RATIO EST, AEuia in tentatione repericulo peccati treme dum est potius quam exultandum. Sed laudes nomise , nostrae sunt tentationes inostra Antpeccandi pe
Ergo indu tremendum potius quam ex tandum Euod tamen
de Beatissima Virgine , turbata est, sed non pertariata. Deinde audiendi sunt sancti Patres atque Interpretes, qui hanc turbationem ad humilitatem eius praecipue referunt. De avaritione Angeli non fuit turbata, inquit Lyranus sed des-latatione issolua, quia nihi mirabilim est vere humili, quamsua exaltatio. Erat cogitans cum verecundia quia pavebat, auri Ambrosius Sed quid pavebat e Laudes scilicet suas. Licet enim ab his,neque a villo obiecto induceretur in peccatum M se tamen ubique
126쪽
dem cum audi et turbata est: T 3. Humilit e diu s
ubique gerebati continebat, sicut si peccatis esset obnoxia , ut nos scilicet peccatores sic disceremus nobis cauere, sic discere
mus humilitatem conseruare , tremendo potius sicut Illa tremuit, ad Laudes nostras, quam multando, sicut caeteri hominum solent exultare, atque ut ita exultent se mutuis celebrant laudibus : Tenent tympanum S.Itharam, gaudent adsonitum l. ii. 'ganis Tu conir contemplare attentius Veritatem propositam, cuius Ratio est euidens, quia in tentatione sericulo peccati, tremendum nobis est potius quam exultandum. Nam si credimus
peccatum esse malum, fides docet si ad apprehensionem mali tremimus, ut natura experitur, quid sequitur nisi timoret tremor in tali periculo, quasi a facie colubri, vel Leonis, sicut fiatistic aiebat David, Mimor iniremor veneruntsuper me. Licet vero non, s . sentiatur ille tremor quia peccatum non est malum sensibile, perinde tamen ineste sentiri suo modo debet, sicut in aflectu Si Dominus egosum, ubi estimor meus ' Responde, iis sit timor in periculo peccati, rei ponde nullum in te esse timorem Dei, quia ut Ipse ait in scripturis Timor Domini expellit peccatum Ere s. e.
LD laudes nosra n rasum tentationes nostra sunt peccandi
pericula Sic aperte Sapiens , uomodo probatur in consatoris argentum, O infornace aurum,sic probatur homo, ore laudantis. Et ro.ctasset S. Augustinus, tentamur, inquit, his tentationibu quotidie Domine u cessatione tentamur, quotidianafornax, ra es humana lingua Etrurium: Facta qua innotescunt hominibvi, habent tentatis. Ibi 38.
nem periculo imam ab amore laudis Quid est enim tentari nisi sollicitast, impelli in peccatum p At quis nesciat ex auditis Laudibus facilem esse lapsum in superbiam, in vanitatem,
praesumptionem animi , quae cum manifestissime peccata sint, consequens est ut Laudes quae nos in illa inducunt, tentationes sint, peccandi pericula. Quamobrem quod dixit Sapiens. te mortemne laudes homi Gelon 'em quemquam, sic S. Maximus apte interprctatur, e Ludantem . adulatio moueat, nec laudatum tentet elatio. Vndes Propheta grauiter Popule mein qui te beatum dicunt, im te secipiunt, inviam VA
127쪽
eris . . infra Hebdomadamsecundam uenm. gressuum tuorum dispant. Ah oeci simiseri l fic volumus decipi dissiparii
D Liades ergo noWra tremere polim conuenit quam exulta. re. Nemo enim lanus exultetitia damni eminentis periculo: Nemo tum sapiens, non sibi caueat, cum vel in hoc sapientis Ac P stulti ponatur discrimen Sapiens, inquit scriptura timet est mclinat a malo stultis transilii O confidit. Sic sapiente S. Augui' c''s Iuthius Onirisor laudibis meis, eum vel ea laudantur in me, in quiabus ipse mihi Hylictori vel etiam minora bona o leuiora pluris a mantur, quam astimandasnt. Itemque alibi ad rem notiram apta
s m. histime Laudes istae vestrae orauant nos polim, S in periculum mittunt, tolerammtidis, et tremimm inter istis.
x Mar.ν Sicci Gregorius necesse est, inquit,ut cum audientium utilitati non proficii mentem nosram fama laudabilis non eleuet sed satiget. iis e st. Qui de argumento Idem tulissime in illud Iobi posidi si in i cum fulgeret, es Lunam incedentem clare, se talum es in a condita cor meum , ct osculaim sum manum meam ore meo , qua se iniquitas maxima, s negatio contra Deum altis imum et quae omnia applicantur vanitati duperbiae. Itane vero sentis tam graue esse peccatum p Hic duplex eraror et quem committis vel enim non putas te ita superbum M vanum , vel tuam superbiam, vanitatem tam graue esse pec-D.ob. . catum. Contra vero audiri Iacobum, Nunc autem exultatis msuperbiis Fris, omnis exaltatio talis maligna est. Expende singula Sicut enim tuum est quod dicit, exultatis, sic plane quod adiungit, omnis exultatio talis maligna es.
128쪽
Ouomodo et istud, quoniam virum non cognoscoP
Humilitas ita pugnat cum honoribus, ut non repugnet Obedientiae.
RATIO EST, Buta humilitas ita pugnat cum bonoribus, 'Ut non repugnet Diuinae Holuntati. Se repugnaret obedientia, repugnaret Diuinae Holuntati. Ergo ita pugnat cum homrdi in non repugnet Obedientiae.18uod humilitatis Cultoribus imprimis confiderandum m.
PUNCTUM.VOD erat Annuntiationis Angelicae praecipui caput de concipiendo pariendoAltissimi Filio,postqua audiuit humillima virgo uomodo,inqvit et istud, quoniam vir cognoscor quasi diceret si hoc ita est ordinatum a Deo
ut concipiam filium non repugno diuinae ordinationi, sar bo statim atque cognouero quomodo Virgo possit concipere sine viro. Faciendum credit, inquit S. Ambrosiius, qua quomodo flet querit Legerat Ecce Virgo concipietuadeo futurum credidit: sedquomodo fleret, non legerat. Hinc autem eruitur Veritas valde practica,plurimumque consideranda , modita humilitas pugnat cum honoribusue ut non stpertinax nec repugnet obedientia. Quia videlicet non repugnat Diuinae Voluntati. Quid clariuScQu'modo enim humilitas vi tus esset, Macceptissima Deo, si Deo repugnaret eaut quom do fieri possedivi Deo repugnaret, cum non pugnet tam acriter cum honoribus, nisi quia persuasum habet honores pugnare cum Deo e Sive ut clarius dicamus, non repugnet honQribus, niti ut ne repugnet Deo, acceptando honores quos ipse in scripturis tam saepe improbat. Noli quarere a Domino ducatum ne Eee f. r. que a rege cathedram honoris. Nolite insublime tolli. Hinc sanctus - ita Augultinus, Impera nobis Sin hoc genere continentiam , Da quod
129쪽
G renas. insta Hebdomadam pecundam Mentim
's' fi iubes, ube quodvio Tu OF de hac re ad tegemitum cordis mei, flumina oculorum meorum. Ne scilicet plus vel minus hono ris quam vellet Deus, sibi assumeret Itane tu gemis propterea e
II PUNCTUM. Eo Ammilitas repugnaret Obedientia , repugnaret Diuina
Non est enim alia certior via cognoscendat diuinae Voluntavitis, quam per obedietiam quae legitimis redditur Superioribus, Dis is per qno nos ita certo Deus regit, herumi potestati resistat, inquie Apostolus, Dei ordinationi re at qui autem re unc, im idamnationem acquirunt. Quae quidem ab Apostolo dicta sunt clee, rig. iis principibus quorum vita tota erat impietas, ut ait S. Basilius consi man qui inde manifeste colligendum docet,quam potiori iure dicendum sit, illum ordinationii voluntati diuinae obedire vel resistere, qui Praepositis , quos vocat spirituales obediuerit vel reis si iterit. Neque alia de causa dictum putat sanctus tegorius a Scrii Ret ' plura, Meliorem esse Obedientiam quam victimas, es auscultare magis quam asserre adipem arietum, quoniam qua peccatum ariolam di es, repugnare, es quase scelus Idololatriae, non acquiescere. Sic enim scribit in haec verba reui repugnans praelatorum inperiis,ideo utique repagnant,quia diuinam voluntatem sescire melius, mant: uas ergo peccatum ariolandi est repugnare, quia vclut contempto diuino altari ad aras Daemonum, sponsa percipiunt, dum cordis si prastigios ac superbis adinvenitombu credunt, es salubribus Prael rorum conssus contrariasentiendo resagantur. Ex quibus quidern verbiS non modo patet quam verum ii quod qui repugine ob dientiae, repugnet Diuinae Volinatati , sed quam grauedit se niciosum, sic tepugnare. Expende hanc grauitatem. Reformida periculum. Et propterea vide,si vacat quae de hoc ipso scripturae loco fusius habentur in et parte, sabbato infra Hebdomadaruquartam Paschae.
UMILI TA S igitur se pugnat cum honorilus, ut non repugnet Obedientia, Ne repugnet diuinae voluntati, quae per
130쪽
Quomodo fiet illud di de Humilitatis obedientia. si
obedientiam declaratur. Quae quidem cum Deo repugnantiatam aliena est a vera humilitate, ut quod scribit S. Bernardus, Totiis humilitatis summa in eo videatur con ere, s voluntas nosra se,.quod Diuinae Voluntati subsicia sit cut ait Propheta, nonne Deo subiecta et .... erit anima mea . I.'bd. In quam sententiam sic apte S. Gregorius: Sunt nonnulli quie .lis humilitate refugiunt, ne eis quibus impare se a mani, res inrantum, quorum profecti humilita scateris quoque virtutibm cingi. e. o. tur, tunc ante Dei oculos vera est, cum ad refluendam hoc quod i
liter subire praecipitur, pertinax non est. Neque enim vere humilis est si superni natis arbitrio videbeat prasse intelligit, stamen raeesse contemnit sed diuinis dissastionibm subdum, atque a vitio ob inationis alienis, cumsi regimini culmen imperatur iam donis praeuentus es, quibus in iispraest, ct excorde debet iugere, O inuitus obedire Quod sequenti capite confirmat exemplo Moysis, qui c. r. praesse, inquit, tanta multitudini O noluit inobedivit. Superbis enim fortasse esset inducatum plebis innumerasne trepidationes ciperet, di rursum superbus existeret,si Authoris imperio obedire recusaret. Vtrobique ergo humitu utrobique subierem, O praesse populis semetipsum metiendo noluit est tamen de imperantis viribus praesumendo consensi.Idipsumque repetit in epiliolis, Nec ad appetendum locum procax in ere, nee ad repellendum contumax debet gyri 'inueniri. Vnde indignus ego ad suscipienda piscopam onera, iussan Omnipotentis Dei, Fraque me voluntati subdidi. Sic denique ipse Chrsitu, Dominu, , accipi nsbyt ait S. P Pre Dirus, a Deo Patre honorem Ogloriam, docuit nos lic esse humiles in honoribus fugiendis, acceptandis, viri. utroque vi .icam spectemus Dea voluntatem di gloriamo ignobilitatem, per in a. . s.famiam est bonam famam, prout ipse Dominus ordinarit. Itane te comparas ad utrumque indisterenter ex hoc motivo Vide ne superbus iis in ipsis honoribus aliquando iugiendisti
quanto magis in acceptandis ea qui nequiter humilia e ct mirim,