Veritates practicae, ex vita Domini Iesu, sanctorumque gestis in singulos anni dies. Legendae, considerandae, praedicandae. Opus quadripertitum. Pars prima quarta, pars hyemalis autumnalis. ... Authore P. Juliano Hayneufue, Societatis Iesu sacerdote

발행: 1652년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

Exemplo suo christus nos metu metet quis imperio. 13s

Sed rarissio Dominis, cum exemplo suo nos prouocat ad sui istis

tationem, maius Amittit, qua illud ipsum quod facit, im

peraret.

Ergo nos exemplo seu magis metet quam imperio Proindeque inbs etiam qua non sunt ex praecepto fidelissime est imitandus. I. PUNCTUM.

ed de sancto Ioanne Baptista reseruntur ab Euangeliis stis, possent aliquantisper cogitarit, tum vero haec diliaeentius quae de baptisnio Christi Domini' Tunc venit M. 5 3.

DA a GaIoa,in Iordanem, ad Ioannem,ut aptitaretur ab eos Dan ne autem prohibebat eum, dicens, Ego debeo a te bapi ri, inta tionis ad me raestondens autem Iesus dixit ei Sine modo e enim deacei nos implere omnem siclitiam, tunc dimisi eum Baptisatus autem Iesus confisim ascendit de aquas ct ecce apertisunt ei caeli, vidit Spiritam Dei descendentemsicut columbamus venientem fu- per se. Et ecce vox de caelis dicens et Hic est ius meus Alectus, in quo mihi compticuLEx quibus cum multa possint ad profectum elici tum illud vero quod iecit siquod dixit Dominus, Sic nos decet impsere om- emet uiam: ut nos exemplo scilicet suo prouocaret ad perfectionem, siue ad ea fideliter praestanda quae sunt tantum consilii Mnon praeceet Neque enim hic solum ad baptismum qui est ex praecepto luscipiendus, nos excitat, sed ad alia quaevis non praecepta, quae nomine, Omnis Iustitia adimplenda comprehendit, ii cui apse baptismum suscepit, ad quem nulla eum necessitas obligabat. Atque hinc excellens illa Veritas, valde potens ad multa quae non tam praecipiuntur quam consuluntur, Euemplosuo Chisis Damiam nos magis vetet quam imperis. Ratio est valde tamiliarisi nempe id usu quotidiano discitur, quo se Superior magis demittit ad inferiorem, ut eum prouocet ad aliquid, eo magis vrgetur inferior ad illud praestandum, cum praecipue posset Superior pro iure suo imperare, inseratarem cogere sub grauissimis poenis: tum si non imperet,sed potius ro-Set si poenarum loco proponat praemium,aut si denique aliquid

312쪽

longius remotum a sua dignitate non dedignetur, tunc certe inferior, aut durissimae ceruicis est, aut flectetur tanta superioris demissiones Neque enim generosus animus se vinci benignitate patitur, ne dum ab inferiori, aut iupari , quanto minus a tuo Suaeae Aio periore. Hinc est illud Ecclesiastici valde notandum, Sedes duacumsuperborum destruxit Deus est erefecit mites pro eis Rad cergentis verbarum arefecit Dem, O plantavit humiles ex ias gem Iur. Pergitque pluribus Sapiens ostendere eos duces vel reges qui cum mansuetudines humilitate subditos suos regerent, longe apud illos plus valuisse, quam superbos, efferatos. Indignabatur iuris filius senior quod Pater fratrem suum iuniorem a luxu, a meretricibus reuertentem liberalius excepisseti tum vero Pater domo egressus carpit rogare istum, instatim sedatus est. Nonne sic tegi malles mansuetudine quam rigore Ised itane tuos regis,si quos habes regendose.

Em Chri s Dominus cum exemplo suo nos adfui imitationemi prouocat, magis se demittit, quams illud ipsam auocacit, imperaret. Hoc est enim superiorem sese magis demittere, quando quod superior facit, magis est alienum, magis remotum, magis insta dignitatem illius qui se ita demittit. Est autem manifestum quod praeire nobis exemplo sicut praeivit Christus in Natiuitate, in baptismo, hin reliquo vitae cursu ,longe magis remotum est distans a stoma eius dignitate, quam imperare illa ipsa, quibus ad exemplum nostrum abstmuit, aut quae sustinuit. Nam imperare proprius actus est Dominationis, Excellentiae, ob dire vero lumiliari, seruitutis, labiectae conditionis. Vnde quantum dominatio, seruitus, quantum excellentia, abi viso, longe inter se distant tam procul, remote a se ipso, se Christus demittit, cum ad illa infimas abiecta descendit, quae mauult facere,& facio suo nobis commendare, quam imperare. U. 13. Hinc forte dictuma Propheta in faciat opus suum, alienum opus eius,ut operetur opus fum,peregrinum es opus eius ab eo. Quasi diceret,opus proprium Christi Regis,& Domini esset imperare, Mimperando nos regere: at vero aliena sunt ab eo, peregrina

via, quae ad nos instruendos praeelegit. Atque illud est quod Apostolus

313쪽

Exemplosi a Gnsim ius magi vetet quamlmperio. 1 r

Apostolus tantopere de Christo Iesu praedicat, ut cum informa Phu. . Dei esse , non rapinam arbitratus es esses aqualem Deo e semetis ipsum exinaniuit,forma erui accipiens .Et quae plura illic sequuntur, non minus ad affectum ardentia, quam ad intellectum clara ut videas quo se usque demiserit qui se nostrum exemplar feci .

Ah Goties vel videte dissimulasti, vel vidisse nil proluite III. PCN CTVM SIC, s igitur Chrissus Dominus exemplo suo magis vetet quam

imperto, Non modo quia inferiorem pudet non facere quod Auperior facit, sed quia Superioris demi tuos humanitas quae in exemplo dato magis lucet quam in imperio exercit , tantam vim habet in antinis hominum, ut qui alioquin forte resisterent imperio, cedant exemplo. Irritatur lege praecepto concupis.centia, ut sus probar Apostolus at emollitur exemplo gra--r: tia. Haec est lingua tertia quae ut est in Ecclesiastico, multos com '. mouit dirima lingua est conceptus mente formatus secunda est verbum quo conceptus exprimitur , tertia vero est factum seu exemplum, quod longe magis mouet quam verbum. Sic de

Christo, postquam propheta dixit Elfactus est principatus superhumcram eius , paulo post addit, Multiplicabitur eius imperaum spacu non eri nis, id est , magis se ostendet principem siducem excmplo quam imperio aut praecepto, neque tamen propterea minus erit imperium eius, imo inde augebitur, Ma multo pluribus tranquille coletur, kpacifice. Hoc Christus stimulo suos imprimis urgebat; sua , inquit, ita, qui fecerim vobis: Vos vocatis me Magistero Domine, es bene dicitis um etenim si ergo lauipedes vesros, Dominus S Magiper; vos debetis acter alterius lauare pedes Exemplum enim dedi vobis,ut quemadmodum egofeci vobis, ita es offaciatis. Amen amen dico voabu,nanes seruus maior Domino suo,neque Ap olus major eo quimnstissum. Si haesitu beati eritis eceritis ea. Obserua haec postrema verba, non beatum dicit qui sciat, sed qui faciat, unde tu vide am musta sci as,s pauca facias Vide quam parum sinas te moueri tot exemplis quae quotidie contemplaris. Vide quam sit ferreus quem tanta non emollit , get Charitas, tanta humilitas, tanta mansuetudo, Maliae virtu-

314쪽

1 i ibi. Ianuar . Desolitudine rari per quadr. .rib. ; de tes ad imitandum propositae. Heu quanti longe retroque mamrem nisi tua pratara exempti insticeroniti Ecce adhuc tepescima auditis tot unis tuis, indoctrinis Vstui ere stantum lumen adsequem dum te non haberemus Lege integrum caput notatum si illud familiare habeto in omnibus Itane Chritius locita Aut sicut ut has Christi voces audires Sequere me. VI mihi minifrat, mes quatur Quid ageres equid respondere e Vide, verbo Exemplum, Imitam.

DIE XIV. IANVARII

Nisi forte sit Dominica secunda, post Epiphaniam; Quae dum occurret, illi standum, praetermissis aliis.

DE SOLITUDINE CHRISTI DOMINI

PER UADRAGINTA DIES IN DESERTO.

Et flatim Spiritus expulit eum in desertum Et erat in deserto , quadraginta diebus , quadraginta

noestibus eratque cum bestu Marc.I.

V RITAS PRACTI CL

Eatib.ta . Nemo secure apparet, nisi qui libenter latet. Nemo secure loquitur, nisi qui libenter tacet. RATIO EST, quia nemosecure apparet aut loquitur,nsipuben tutus es a damiuis linguae, di humanae conuersationis, quantum quidem cum Gratias tueripotest. ged nemo ab his damnis bene tutus est Misi qui libenter latet.

tacet.

Ergo etiam Nemo alius secure apparet aut loquitur is proinde quam expediat latereo tacere,patebit euidenter.

315쪽

Nemo secure apparet aut loquitur, siquilibenter, dic a 3L PUNCTUM.

N I citi id est stupendum invita Domini Iesu aliud est ma-m lxime,qno cum homo factus esset ut inter homines com Esau uersaretur Mad se conuerteret, cum is esset lanis aduentus eius in hunc mundum, cum tantus inde fructus in eos omnes quibuscum versaretur, redundare posset, cum eius essentini iamrarum ils esse cu bis hominum, cum nihil inde mali esset quod sibi me. tueret Tam tarde tamen, tam modicum, tanta cum praecauistione conuersatur cum hominibus, ut alienum ab eius fineatisque instituto id prope videretur. En triginta totos annos ins litudine ararethana ponit in quadraginta iterum dies integros in deserto solus cum bestij degita: ex tribus annis qui supersunt ad docendum, vivendum cum hominibus, quam frequenter sese a coerii, turbis segregabita Quam saepe solus in montes seceder, siue oraturus patrem, sine tantum ab omni humano consortio quietur l. Quid est Domine Iesua Quid ita moraris loqui, praedicare Cur non ab ipso primo Natiuitatis die thesauros sapientia absconditos aperuisti e Cur non saltem duodennis cum primum appareres loqui coepistia aut certe cum adolescentiae metas excessisti Cur te ita contines PCur mundum tamdiu tuo priuas sermone, tuo congressu destituis eat qualem oportet esse causam tui silenti solitudinis, cum tam multae viderentur esse rationes tuae manifestationis, achumanae conuersationis e Sed sic oportebat me erudiri tuo silentio, sic me doceri tua solitudine, ut timerem apparere inter homines, ruererer loqui hac denique ut discerem quod ille pius expressit Author, qui dixit, nemoscure apparet aut loquitur,nis qui libenter Dieto tacet. Hoc ei modo perpendendum, Mexemplochristi iungenda est Ratio qua id declaratur, quae tota fundatur in praecauendis illis periculis imminentibus grauissimis damnis,qua nobis impendent a lingua, a conuersatione.Hoc est enim secure apparere iecure loqui, quasi unum adem quod tutum esse ab his damnis, a quibus ii nemo tutus est contra praemunitus, Remo secure apparet aut loquitur, sicut nemo se hosti aut bello secure exponit nisi armis instructus cum alioquin ut ait Sapiens, ut

316쪽

a amatpericulum, peribit in isso. Est autem duplex genus periculi seu damni ex humana eoruuerlatione impendentis, nempe a nobis, hab aliis loquentibus. Cauendum est ori hauri de quo duplici periculo sic aperto Stre t is grauiter Scriptura nos praemonet Cave tibi, Sattende diligenter visis is auditui tuo, quoniam cum subuersone tua ambulas. MORS otia n. in manu linguae. SICUT vrispatens dra que murorum ambitu , ita vir qui nonpotes in loquendo cohiberestiritumsuum. Denique cum his imilibus abundent sacrae paginae, vel ex uno Ecclesiastici lo-Ecc fit. co, quae alia reticentur, facile possunt intelligi Flagelli plaga liuoremfacit, plaga autem lingua comminuit ossa. Multi ceciderunt in

Megladi ,sed nans quasi qui interierunt per linguam suam Iugum

illius, iugum ferreum est, O vinculum illius, vinculum aereum ess Mors illius mors nequissima est utilis potius insernus quam in qui relinquunt Deum,incident in illam es exardebit in illis es non extimguetam est immittetur in illis quasileo, se quas pardus Ode istos. Sepi aures tua oinis, linguam nequam noli audire, drori tuo saeuo ostia est seras. Aurum tuum est argentum tuum consa est verbis tutae fcctostateram, es ranas ori tuo rectas ct attende ne forte labaris in lingua, ct cadas in constecta inimicorum in idiantium tibi is casus tuus insanabilis in mortem. Videsne damna e videsne pericula' videsne teipsum ibi periclitantem p videliae quam nemo ecure loquitur, nisi qui se tutum ab illis damnis, securum iacita Certe ii non vides, tanto

et tibi periculosius e II, PUNCTUM.SEt nemo ab illic damnis periculas bene tutas est, nisi qui libeater latet es tacet.

Certum est quod quamdiu quis alet, securus, tutus est, sed quia loquendum est conuersandum inter homines, is dicitur cum diuina gratia magis tutus ab illis damnis, periculis qui libenter latet, tacet primo, quia non se exponit periculo,sicut alius qui propensus est ad loquendum. Nonnili ex necessitate,vel charitate,aut alia legitima causa impellente,apparet' loquitur, qua in occassione credibilius est Deum magis illi affuturum est batur, aut ne periclitetur,quam alteri quide periculo exponeret.

317쪽

Nemo secure apparet aut loquitur iisi qui libenter me et s

cim enim ut ait S. Iacobus, Linguam nullas hominum domare possit, inquietum malum,plenam veneno mortifero, plane opus est sui Agulari Dei auxilio, quod sicut non deeli in necessitate loquendi, no excra necestitatem , qui sibi ausit promitterea quis hoc praesumere e quida tibi ut nugas agenti adiit Deus t tibi ut otiosa, ut ludicra curiosa, mundana xvana pertractanti, sic auxilietur Deus licui si religiose, si nonnisi necessario, nonnisi ex ratione sidebito muneris, seu omci tui nonnisi ex obedienti hcharitate loquereri e Caue id praesumas,ne similem tui facias Deum, blasphemes Audi enim ut loquitur, Os tuum abundauit mali PD tia , O lingua tua concinniihil dolos sedens aduersus Patrem loquebaris, Sosicrsu tam matris tua poneba scandalum. Exissima inique quod ero tui uis, arguam te. O tuam contra faciem tuam. Deinde vero cum diuinae Gratiae sit cooperandum ex parte nostra, quis potest certius dici cum illa cooperari ad loquendum quam qui minus properitus est ut loquatur,tine illa inuocata ,sine illa obtenta e Pone Domine custodiam ori meo, inesium circumsan Ps r s. a labiis meis. Hoc dicit omnis qui libenter tacet At vero alius,

Labia nostra a nobis sunt, quis noster Dominus est Id est,reipsa sic se mi.

gerit quasi hoc diceret, nullam habet rationem necessitatis gratiae, nullam curam aut cogitationem Dei adiuuantis, ne forte nimis constringatur, kminus liber sit ad loquendum Labia dolosa ibid. in cordeo corde loquat unt disserdat Dominis uniuersa labia volasti qui dicunt, labia nosra a nobi untis

Denique, quantumcumque etiam diuinam opem implorasses, nisi sis in loquendo consideratus Mattentus, vix te a periculis 3 damnis redimessi at vero nisi libenter taceas , libido loquendi

Opposita,omnem attentionem, considerationem plane exhauriti Millud tandem accidit quod saepius Scriptura monet Vidis r ... , hominem velocem ad loquendum 'stultitia magis 'eranda es , quam

inus corremio Cum e contra, ctui odit loquacitatem, extinguit imalitiam Tota malitia est in illa profusione loquendi, quam n mo continet nisi qui libenter latet intacet, ac proinde nemo alius tutus ab illis damnis,quae in loquendo incurruntur. Nonne id toties expertu confessus es e terumne oportet te in pericula, detrimenta conjicere, ut scias damno tuo esse pericula pietattius esset sine alieno, dapere.

318쪽

EMO igitursecure apparet, nisquilibenter tet 'Nemosecutare loquitur, ni qui libenter tacet Nam nemo secure apparet aut loquitur, nil qui tutus est ab illis damnis quae a lingua importantur Nemo autem securus est nisi qui libenter tacet latet. Sic apte Rex Propheta, Timor intremor venerun aper me,

re d contexerunt me tenebra, O dixi, quis dabit mihipenna ctit e talumba, O voLbo ct re aiescam facere e angaui fugiens es mansi insolitudine Elisolitudo non modo corporis , led etiam cordis dens qua praeclare sanctus Gregorius, ad illa verba Idb: Cum Regibunc Consulibus terra qui adiscant si solitudine ; Rursumque ad ibid. s, uia Domini, in eodem libro, Cui dedi in solitudine domum Haneutramque solitudinem paucis videtur comprehendisse Sapiensaias si cui a dixitura multis est quas inscius es audi tacens ullas quin

rem In medio magnatorum nonpraesuma , Et pol pauca .Pracurre prior in domum tuam, illicauocare,o illic Iude, conceptiones tuas, O non in delictis, O verbo superbo.Mirum quod dixit Seneca, uoties inter homines fui, minor homo redii , sed magis mirum,quod hoc testimonium tanti iacit diuinus author libri de Imitatione Christi, ut hoc unum iit rum ex Paganis referat. Vide libri primi caput vigesimum,&,igesimum primum, ex quo illud est aureum diuinum, uanda homo est perfecte compuncta. tunc'auico amarus es ei totus manta dis Tu forte nimis effusus es c nimis timenda tibi haec maledia ''U As citio Essusu e cui aqita, non crescas aec tibi esset apta compunctionis materia. Vide Verbo Recollectio Silentium Lingua Conuersatio.

DIE XV IANVARIL

NISI SIT DOMINICA.

GE TENTATIONI EVS DOMINI.

319쪽

Nemo periculos magis tentatur, quam quise,

Erat in deserto et, adraginta sibin , quadraginta

noctibis, irata atur a Satana Marsi Math.

VERITAS PRACTI A.

Nemo periculose magis tentatur, quam qui se non

putat tentatum

RATIO EST, leuia cum totam tentatio is pericu umsit incon 'ses praebendo, nemo periculos magis tentatur, quam qui magis periclitatur consentire tentationi.Sed nemo magis periclitatur consentire,quam quis nonputat ten

tatum.

Ergo nemo aliis periculis magis tentatur: cproinde prospectandum e-icuique fluum periculum , di deponenda illa mana pre=mptio, qua qui se nonputat tentatum, nisi forte cumpe iit auiores mole M.L PUNCTUM.ONSIDERANTI attentius quae in Evangelio habentur de tribus Domini tentationibus, duo quaeda in occurrunt ex aequo mira Primum est, audacia Tentato-etis, qui non vereatur aggredi Dominum Iesum. Alterum eli Bonitas seu facilitas ipsius Domini, qui non modo patienter a diat Tentatorem , eique respondeat sed, patiatur se ab eo tangi se ab eo portari, transferri de monte in montet atque etiam quod horrendum est dietu, se solicitari ad ipsum adora dum me omnia, inquit, tibi Lis cadem ador crume a ras . O qui se tutum a tentatione audebit dicere, cum ipse Dominus se permittat tentari, ut omnes intelligant, quam sit sibi e uendum ab hoc aduersario, ut tanquam leo rugiens circuit, a- i. m. c. rens quem deuoret.Et tamen quam pauci propterea sibi attendunt

vigilant trimo quam multi se tentari non putant, quasi id iam

320쪽

1 8 Di is ianuarij. De tentationi u DominL

solis Religiolis aut Novitiis relictum esset opus. Itane vero nomtententur eum, isti maxime omnium S periculosi ime tentantae, qui se non putant tentari. Qi d certe est consideratione dignissimum,& ad vigilantiam nostram excitandam imprimis scit necessarium. Sic autem facile declaratus Nam cum tentationis periculum, damnum in hoc uno versetur, sit tentationi consentias prolecto illi dicendi sunt periculosius tentari qureuidentius periclitantur consentire; seu qui euidcntiori vivunt in periculo consentiendi motibus cu-M..h ic iuscuinque tentationis. Vigilateo orate, inquit Dominus, ut non riise intretis in tentationem. N O Nn tentemini, sed ne tentatione sum remini, ait sanctus Hieronymus Et cum petimus a Deo ne nos inducat stentationem, Non petimis, inquit S. Augustinus , ut non tentemur, nemo enim sine tentatione probatur sed ne inferamuria tentationem. Id est , ne succumbamus, neue illi consentiamus in quo conlensu totum est periculum, totum est damnum. Illi- mina Domine oculos meos ne unquam obdormiam in morte, nequando dii it inimicis metis, praeualui aduersus eum. O quoties iam id dixit

E D nemo magis periclitatur sic tentationisuccumbere, quam qui

se non pullit tentatum.

Nam cum reuera tentetur, ut paulo post demonstrabitur, si non resistat tentationi, nonne illi cedet, consentiet eat quo modo illi resistet, si se non putat tentatum Qi modo quis ad- uersarium repellet, aut cum illo confliget, ii non putat se habere aduersarici,aut sibi cum eo esse constigeridum e Nonne reo suo cumbit,i nc saltem versatur in euvienti periculo succumbendia Nec dicas daemonem non vidcti, nec semper percipi quandonam nos expugnet intentet, ac proinde non esse mirum nee capitale, sed potius excusandum i succumbamus. Id enim ad excusationem dici non potest,cum nemo legitime possit ignora,re, quod est in religione Christiana notissimum , imo hipsis Paganis non ignotum, nullum esse hominem qui quamdiu vivit, .. r. non tentetur, Nam ut ait beatus Iob, Militia est, seu ut Septua-M 3.Mor. ginta vertunt. entatio es vita hominiaesuper terram. Tentatio ipsa

militia es, inquit sanctus Gregocius, quia contra malignarumsti,

SEARCH

MENU NAVIGATION