Veritates practicae, ex vita Domini Iesu, sanctorumque gestis in singulos anni dies. Legendae, considerandae, praedicandae. Opus quadripertitum. Pars prima quarta, pars hyemalis autumnalis. ... Authore P. Juliano Hayneufue, Societatis Iesu sacerdote

발행: 1652년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

621쪽

Et commmia finguiariter es, finguiam communito si si

honor, Malia quae in hanc rem quaeri possent, habes in Meditatione de hoc argumento fultus explanata. Inde vero haec Veritas ad praxim ad eorum imitationem deducitur, quod su commonia Agulariser iractanda sunt, visngularitati nota Dietar, S a communib- , quantum seri poterit , numquam disceda.tur verendum enim esset, ne in aliquod extremorum ireturis communia communiter solum fierent, aut si relictis comm nibus, singularitas notaretur. Quamobrem utraque simul iuno genda,vt comunia singulariter, singularitas a communione seu communitate non se disiungat. Sic sancti omnes, eandem communem omnibus legem Excelsit, tam perfecte obseru runt,ut in illa obseruatione singularis unusquisque extiterit, nec tuerit inuciatus similis illi Rursum vero singularitatem illam se temperarunt, ut nullum inde affectationis maculam contra, crint, nec te a communi lege Excelsi separarint. Hoc ergo primuin expende, quod communia non communiter sunt tractanda , id est, non communi ieglecto modo, Non perfunctorie, non tepide, non dissolute, non ut fieri solet

in iis quae quotidiana sunt, quae quodammodo prae assiduitat, ilescunt; sed'gulariter, id est singulari quodam affectu,

ova res propria, noua essct nouo in dies cresccnte seruore, qua mentis attentiones deuotione possis, velut si primo ipsum opus inchoarcs, velut si extrema esset vitae actio, de qua iam iam esse rationem redditurus, velut si de mundo conuertendo in ea quantacumqt, parua actione ageretur, talenique quam perfecte de absolute polsis, secundu gratiam singularem ad id tibi da-

, tam Nim , ut ait Apostolus, unusequisiue proprium Donum habe raex Deo , alius quidem A alius vero A. Et tutius paulo post Di ii ebi, MFones gratiarum sunt, diuisones minigrationem , Diuisone v

rationum sunt, idem vero Deus, haec omnia Ocratur onus atque idem Spiritas,divide ngulis prous vult. sicut in uno, eodem coris Fore multa membra, quae non eundem actum habent Haec&iimiliare equenter repetit, quae sic intelligi possunt de Virtute

quapiam unicuique singulariter impertite, ut ad eius singulacrem actum, singulasque illas actiones, quae communes omni bus quotidiana sunt, etiam referri debeant.

Siccnim idem Apostolus expresse de se,singulisque suis op tibus: Exhibeamasionem homine perfectam iis Chres Iesa quo in j

622쪽

laboro certando secundum operationem eius , quam operatur in me, in virtute. Audisne quod dicit secundum operationem eiusquam operatur in me, Id est in lingulis actionibus, cum ad sin gula concurreret ni Dei operatio, eumque in hoc Apostolo esset singularis quaedam virtus, gratia ad operandum metus operatiosi se actio erat etiam ita singularis, perfecta suo modo, ut eius perfectio non esset perfectio S. Petri, nec alterius Apostoli sicque omnes perfecti essent diuerso persemionis gradu, ut nullus alteri similis esset non tantum uniuersim pro toto vitae decursu, sed pro singulis etiam actionibus, quas unusquisque singulariter ex singulari suo dono exercebat. a. c. r. s. Sic denique, quod idem ait, Super idem fundamentum supera.dificat aliis aurum, alim argentum,alim lapides pretiosos, alim ligna, faenum aut putam hoc est, unam eandemque actionem quam multi facient,alius tam singulariter ab alio, perfecte exercebit, quam diuersum est aurum ab argento, vel ligno, vel stipula o qualis diuersitas, non quidem a diuersis actionibus, sed a diuerso agendi modo Sancti fecerunt eadem quae nos agimus, i bis eadem pene, quae ipsis sunt agenda: Sed aliter illi, innos aliter lalli velut aurum, argentum, aut lapides pretiosos actio nibus suis singularem virtutem, qua praediti erant, inserebant;

Nos virtute neglecta, ex appetitu naturali tantum agenteS, nihil nisi ligna, faenum, stipulam, aut aliam ianis materiam inserit mus operibus nostris i Expauesce.

ED illa Gratia nata mularitatis abhorret O a communiti non Isedit. Adverte singularitatis tum esse notam, si quis sine legitima causa a communi lege discedit. Nam si legem seruandam se uat, etsi ali non obieruent, non est singularitas vitiosa, imo laudabilis sed illa tantu singularitas vitio vertitur, quando quis neglectis communibus aliquid extraordinarium supra alios agit, vel in ipsis communibus obseruandis aliquem modum affectat, qui non est in v sui communi approbatione sapientum vel Su-- il periorum. Nonsumsicut caueri hominum, ait in corde suo homosinsularisu: vanus. Ab hac autem actectatione seu nota si in

623쪽

Et ommunia sis iariter, di singularia communit'. earlatitatis longe est gratia, quae singulis ad communia singularia te tractanda commuilicatum Non enim seipsam destruit gratia , ne Deus est dissentionis Author , sed pacis Mordinis caer. r. M. proinde cum communitatem ipse velit ab omnibus obseruati, lieet ad eius obseruantiam unicuique de gratiam singularem, non vult tamen illa gratia communitatem destrui, sed potius

conseruari emorere, exornari, Mutiliorem reddi, sicut diuersi membrorui actus non impediunt, imo iuuant totum corpus, sicut diuerse voces simul conuenientes concentum gratiorem faciunt sic plane Communitas exurgit uberior dormosior ex singulis cuiusque virtutibus , dummodo illae virtutes ad eam obseruandam concurrant, ton destruendam. Haec sunt prima opera quae Deus fieri vult ab illo Episcopo qui multis vacabat aliis Sed habeo, inquit, aduersum te, quod charitatem tuam x prima, reliquisi Memor es itaque viae excideris, es age paeniremiam, O prima operasc, autem veniam tibi cito, O meaebo candelabrum tuum de locosuo Vide primum de Imitatione Christi, capite decimo quinto, ubi haec inter alia Cauendum ne pigers adcommunia , ad stularia promptior sed expletis integre, s deliter debitis, ct iniunctis iam ultra vacat, redde te tibi prout deuoti tua desiderat.

PATETer scutrumque temperandum , ut O communiasmgulariter flant, O sngularit 3 nihil communibus omninopra- iudicet et mo potius, cum ipsa singularis gratia non detur nisi ad

Communitatem melius obseruandam, non aliter gratiae cooperaberis, nisi utroque simul iuncto in Communitas singularitate exerceatur, Nommunitati singularitas seruiat. Vide in Id. 13.

quo deficias aut excedas. Audiri Gregorium aptiis me ad haec disserentem in illa ob vetba , Iudica mih habes intelligentiam, qui posuit mensura eiussi si vel quis tendi ver eam lineam fom miro, inquit, consilio author ac distestor noster huic illa largitur 1.18.M.F. qua ali denegat ali hac denegat, qua si largituru mensura si posta egredi nititur , quisquis posse plusquam acceperit conatur. In precipiti pedem porrigit, qui mensurarum suarum limitem non at-undit: plerumque amittit, O quod poterat, qui audacter ea, ae

624쪽

sic Ammanu omnibus sS confessordis Pontificibus

qua pertingere non valet, arriperesesinat. Nam ct membrorum no Frorum tuse bene inperiis utimae, cum se eis asses distam

seruamur lucem aruippe omlis cernimis; vocem vero auribus audi muscis quis autem mutato ordine voci ociatos, luci aures accommodet.

huic incassum utraquepatent. Si quis odores velit ore discernere, si pares nare gustare, viri que sensu sibi miniflerium quia peruertita interimis, dum enimproprii hac ossis non aptantum, O sua os iadeserunt,o ad extranea non assurgunt gene uaque David Propheta, intra aecepta ex diuina largitate mensura pedem cordis presserat, cum dicebat, neque ambulaui in magnis, neque in mirabilibis super me. Super se quippe in mirabilibus ambularet, si apparere magnu ultra quam poterat, quareret superse namque in mirabilibus atton itur, qui et in his ad qua non susscit, videri idoneus conatur. Bene intra a mensuras etiam in ipsa Paulis praedicationis sua se latitudine coarctabat, cum diceret, non enim audeo aliquid loqui eorum, qua per me non es ii Chrsitu. . - . - . . . . . M.

COMMUNIS SANCTIS

DOCTORIBUS, E flueri breum se mandatis sis minimis , docuerit sic homines, minimus localitur in regno caelorum; qui autem iecerit, decuerit sic guus vocalitur in regno coelorum Matth. VERITAS PRACTICA.

Siccauendum ne Scientia praeferatur Virtuti, vitam ei Scientia non negligatur.

RATIO EST Q.ia idcircoficiemia non est praeferenda VP-

625쪽

Nec sientia praeferatur Virtuti, nec negligatur fas

tuti, ne Hirtusdetrimentum, exbacpraeferentia patiatur. Sed eae neglecta scientia, Virtus etiam detrimenitim pateretur. Ego dum cauetur ne Scientia praeseratur Virtuti, cauendum est ne negligatura

AN parua moene nulla sit coram Deo scientia sine

virtutes quam magna virtus etiam sine scientiai quant uti vero&quam magnus , qui scientiam cum virtute cor iunctam habera, satis ampla demonstrat Meditatio qua est o amunis sanctis Doctoribus , Inde vero quae ad Veritatem nouis propositam illustrandam faciunt, pauca haec eruemus. Ac primo ut apertius videas, quod prima propolitione praemittitur, quale detrimentum Virtus patiatur, si et Scientia praeferatur, aduerte quid sit scientiam praeferre Virtuti, nempe intella &iudicio saltem practico, pluris facere doctrinam atque doctos viros, itemque talenta docendi, concionandi quam humilit tem, implicitatem, Religiositatem, alias virtutes quae non ita parent. Deinde voluntatem plus aifici erga studium literarum, quam virtutis&propriae persectionis Ac denique aetu opere tantum laboris, lolicitudinis impendere in studia, ut feruore studiorum intepescat amor virtutum orationes, exanima inalia deuotionis exercitia negligentius fiant passiones seu affectiones animi inordinatae reuiuiscantu, superbia, vanitas, aemulatio non bona, ambitio Malia vitia foueantur. Ex quibus liquide patet quale quantumque detrimentum Vita tutes uniuertae patiantur, atque imprimis Humilitas, Devotio, Religiositas, Pura intentio , Caritas , Fidelitas, uno verbo, Cura salutis ac perfectionis propriae Comederunt alieni robur Osee N.

eius, ct ipse nesciuit; sed incani esse sunt in , ct ipse ignorauit.

Quae Prophetae verba paulo diutius expendenda essent ad conciapiendum detrimentum illud quod virtutes patiuntur. Duo nempe simul iunguntur ex quibus tertium sequitur, quod est praecipue expauescendum. Primum quod ait robur internum&spirituale comedi&consumi Secundum quod dicit hoc ipsum nesciti ignorari: Ac tertium denique, quod inde sequi-

626쪽

sa communis sinctis Doctorium.

tu nullum afferri remedium, ,sic in peius quotidie ruere, M prolabi in eum statum, de quo dicitur minam fluidus esse aut calidus sed quia tepidus es cincipiam te euomere ex ore meo; quia dicis, diues sum, vocupletatus, O nullius egeo: Et nescis quia tis es misero miserabilis , pauperis cacus ' nadusta Suadeo tibi

emere a me aurum ignitum , ut locuples fata molyrio inunge oculos tuos, ut videas et Hoc item valde notandum, quia cum praecipue iudicio erretur in praeferenda Virtuti scientia , vecorrigatur hoc prauum iudiciundi, sanandi sunt mentis oculi, inspiciendus Chrutus Dominus , qui endum eius iudicium, qtrant fiat ei iniuria qui aliter iudicauit; quanta eius Sanguinita Gratiae, quae non pro scientia, sed pro virtute sunt estuta, quanta denique Coelo, quod non scientiae sed virtuti promitti-Ar. c. tur. Erudire Ierusalem, ne fortae recedat a te anima mea, ne fori ponam te desertam, terram inhabitabilem.

II PUNCTUM. SED ex neglicta fientia, Virtus etiam detrimentum pateretur.

Percurre quatuor Cardinales, ad quas caeterae omnes Mo- rates referunturum vide ut singulae offendantur ex contemptu scientia necessariae comparandae, Prudentia, Iustitia, Fori tudo , Temperantia. Quis non videat ignorantiam , otium rusticitatem, Malios scientia defectus cum his pugnare virtutibus:Primo quidem Prudentiam,quid magis nutrit quam scientiast quid magis destruit quam ignorantia i quis credet ignorantia quis se illi aperiac confidata Quid deinde adultitia magis alienum, quam nescire artem quam profiteris Quid illo iniquius, qui consultus de re aliqua ad fidem vel conscientiam pertinente , male respondebit,

mus alios in errorem traheta Nonnes actu caecum ducit, ambo infoueam cadenti Nonne peccaret in iustitiam Medicus, qui ex neglecta scientia male corpus curaret nonne id Sacerdoti apse Domino exprobratur tamquam iniquum criminosum; stulatu scientiam repulisti, repellam te a me , ne sacerdotio fungaraemi-x .hir. i. Et Sapiens esui evitat discere, sentiet, a. Fortitudinis etiam manifellus est deiectus, qui laborem susu studiorum .inertia atque otio se abdicat unde est illa

627쪽

Nec scientia praeseratur Vir iti m negligatur fra

malia mutaui quam docet otios ta/, ut ait Ecclesiasticus. Eret . n. Denique Temperantiae quanta inde iactura , cum modus medium in quo illa tot couiittit, ignoratur' aut si ignorans sibi nimis fidit, quanta praesum pilo, quanta vanitas, quanti inde lapius errores, illutiones, haereses, cum aperte dicatur: propterea captium populm meus ductus est , quia non habuit scitis V r. tiam Etu QvAECVM QVae quidem ignorant , blasthemant....is. Quod si plebei, Laico damnolasticisnorantia, quanto ma. gi, Sacerdoti vel religioso sonet in Rationali iudicuri ait thiasie. Dominus, Doctrinam meritatem. Et rursus. Praecep um sempiternum est in generationes vesraet vlla beatis scientiam discernendium inter sacrumis prophanum, inver pollutumo mundum , doceat queFias Israel omnia Agitima mea. SI VI S ignorat ignorabitur, ait 'Apoliolus. Vnde, suo Timotheo Mati homines est sedactores, i,

proficient in peius , erranetes, O in errorem mittentes. Tu vero cra

mane in iis qua didici tu incredita sunt tibi, sciens a quo didiceris Et quia ab infantia sacra literae nosti, qua te possunt instruerea, fatalem per sdem , qua es in Chrisso Asa. Omnis enim scriptura

diuinitus instrat , utilis es ad docendum , ad arguendum , ad corripiendam, ad erudiendum in i uia ut perfectus sit horeo Dei ad omtu opus bonum infructus Vae nobis si titiaidos, ignaros habuissemus Patres; vae illi animae audaci, quae fetu: scientia necessaria, insine studio scripturarum sibi, aliis satis scire praesumit Vsquequo imprudentes odibant scientiam P R. t.

SIC igitur cauendum es nescientia Virtuti praeferatur , ut tamen scientia non negligatur Cum non mi inus detrimenti vi tus pollit accipere ex neglecta scientia, quam ex nimio liter rum studiori Sic itaque simul utrumque coniungendum est, ut alteri non obsit alterum, imo prosit, sisese mutuo iuuent d ueant. Ex virtute scientia comparetur, ter scientiam virtus conseruetur. Robur accedat utrique ex utraque, dum per vi tutem scientia conquiritur &.exercetur, ac per scientiam virtus operaturin praeualet Aptissim Isidorus Tam vita, quam doctrina clarere deberet Ecclesiassicus Doctor , nam Doctrina sine vita

arrogantem redditu vita me doctrina inutilem fatua miram. V 2:

628쪽

s. contentio inter utramque , tum plane cedat scientiata neque pus aut locum virtutis usurpet. Nam,ut ait S. Bonaventura,sei nil pro triate relicta pastmodum melius per via tem reperitur. i. r. m. . ATTENDE issio doctrina, a t Apostolus , is se in illis, hoe enimfaciens es teipsum saluumfacies est eos qui te audiant. Ep. D. Hinc S. Augustinus , Sicut, inquit , per strumem S aquam tenenda es via, ut nee exuratar homo, nec demergatur;s inter vicem superbia es voraginem desidia, iter nostrum temperare debemus, M sicuis ripiamus, non declinetis neque ad Axteram , neque ad bra Praeclare vero sanctus Bernardus de modo sciendi, sine, ' ' unde pene tota est scientiae cum virtute coniunctio Ut si , m-quit, quo ordine , quo Judio, quas ne, quaque nesse oporteat diu ordis vi id prius, quod maturius adstatem, uostudio, ut daris dentius , quod vehementius ad amoremd uos neu vi non ad inanem gloriam , aut curiossatcm , aut aliquid mile , sed tantum ad HS sionem tuam vel proximi Suni namque quisire volunt eos ne tan

iam ut sciant , ct turpis curiosita es: sunt qaistre volunt, vasciantur ipsi, suavis anita es s sani quis ire volunt, vi siemtiamsuam vendant pro pecunia, pro honoribu se turpi questa est. 3 -- Sedsunt qui scire volunt vi adscentia Suhariis est. Ei item qui sire volunt vi adis centur, se prudentia est. Horum omniumsoli I-timi da , non inueniuntur in abusionestentia, quippe qui ad hoc

sint intelligere tim faciantia SIsapientiam inuocaueris , O inclinaueris cor tuum prudentiae sun intelli stimorem Domini , silentiam Met inuentes,quia Dominus dat spientiam, o more eius prudentia es sientia.

COMMUNIS SANCTIS

CONFEMORIBUS NON PONTIFICIBUS. Sint lucerm ardentes in manibm Fris Luc. . VERITAS

629쪽

Quantum cuique est Vigilantiae , tantum Virtutis,

meriti,

RATIO EST, Eata ordinarie loquenda , tantum cuique es mirtutis di meriti, quantum sibi vim facit. Sed quantum cuique est igilantia, tantum sibi mim facit. Ergo vi tantum est illi ni turis di meriti Auae sane considerora multum malere debet ad commendationem evigilantiae, PUNCTU,

inlucernae illae at deni es, quae a Domitio commens ui dantur, Vigilantiam significent quanta sit in se illa Vir--, intus, quanta fuerit in sanctis Confessoribus, quantumque inde eluxerint ore progrediendo per tres perseotionis vias ad supremum eius gradum peruenerint, vide si vacat in meditatione ad id declarandum instituta veritas vero tactica quae inde deducitur, fluam hic solum spectamus, tanti est momenti ponderis, quanti res ipsa quam continet, nempe Virtus in actu, vel inhabitu, de utroque enim intelligi potest Tam tum scilicet esse unicuique virtutis inmeriti, quantum erit vigilanistia, ea animi vigilant ad relatu exercitium. Ratio vero quae affertur, aperta esti saepe alibi agitata,quod tantum cuique est virvulis. meriti, quantum sibi vim facit, ut appetitum, seu partem hominis inferiorem subjiciat rationi,

rationem Deo. In hac enim subiectione re subordinatione par-rium hommissi totius humanae vitae consistit ordo, cui constituendo deseruit tota virtutum connexio Certe Virtus a Ct mente Alexandrino non aliter definitur, quam concinnaocon. r. si igrua animi assectio, qua re totam vitam rationisubjicitur. Ipsae quatuor praecipue Cardinale Virtutes, ad quas caetera Morales referuntur, non alia magis de causa dicuntur esse necessariae, quam ut istam subiectionem faciant vel conseruent.

Vode non talum sic dictae putantur cardinales, quod sint

630쪽

ommunis sinctis confessoribus non Tret fguae.

praecipuae; sed quod iis veluti Cardinibus, anima suis in qua tuor potentiis aperiatur Bono,quod est conforme, conueniens rationi, inclaudatur Malo, quod est disconueniens. Sicque ad unamquamque potentiam continendam, perficiendam sunt institutae, ut Prudentia resideat in inici lectu Iustitia cum dii bus aliis in voluntate sed Fortitudo irascibili continendo deseruit, sicut Temperantia Concia piscibili. Nihil autem perfectimodiis, no quam acquis M, quod in istu virtutibis nonsi, ait S. Pro-- , p. sper alibi fuse monstratum ex SS. Patribus, atque ex ipsa re, Ut rarum totam perfectionem referri ad illam partium seu potentiarum ita in arum subiectionem, quae sitast fieri non potest sine virtutumi dieIam . exercitio, ita nec virtutes exerceri sine illa subiectione sitae quadam vi illata homini ad illam efficiendam. Qualis enim virtutis actus esset, si non subjiceret appetitum rationia An posset ille actus esse ordinatus, dum animus inoris

dinatus esset At nonne tum inordinatu est animus, cum appetitus non subest rationia Vbi ergo in illa inordinatione virtus e Plane oporteret virtutem animi tam esse inordinatam,aut prorsus inutilem, si non subjiceret appetitum rationi, quam verum est tum inordinatum esse animum, quando non subest rationi appetitus. Sed virtutem esse inordinatam aut inutilem,nec ipsae aures ferre possunt. Manet ergo virtutis exercitium conlistere in illa subiectione facienda ,sitantum esse cuique virtutis heriti, quantum sibi vim facit ad illam subiectionem aggredien-gDi,h. n. dam, continendam. Sic regnum caelorum vim patitur, O m

lenti rapiunt illud. O quale motivum violentiae sibi inserendata II PUNCTUM.SEt quant meaque es vigiantia, tantums bicum diuinar ita vim facit, O tantam subjicit appetitum rationi , O ratis-

Ista enim subiectio tam rationabilis est, Mad eam efficiendam tot rationes nos mouent, ut si aduertat animus, nec vis

let, abripiatur a se ipso aut indormiscat ratio, plane appetitum domet, ne ab illo dometur. Hoc est enim quod solum excusamus in lapsibus nostris quotidianis, non aduertebam, non cogiat bam, quali dicere:ur, non essem lapius si aduertissem a loc

SEARCH

MENU NAVIGATION