장음표시 사용
71쪽
a Dominica prima Adtientus. me minus formidandum est Mumdo prasve Chrim nascebiu,
quam Tribunta iudicant . Ne dilatione mortis aut poenae consequentis timorem Mundanus differat, iam enim lata est sententa
tiarii quod timeret in illa quam futurami ferendam credit, hoc ipsum in lata timeat 3 nam idem ipse est Iudex, Dominus qui tua dum iudicauit Liudicabit Idem est crimen esse de mundo, fuisse Eadem denique poena est decreta Reo, sed non
idem poenae sensus, hoc solum interest fateor, at non propterea minuendus est timori nam si ex hac parte motivum timendi dearicit, augetur ex alia Dum enim consideratur Christus tam mul ta facere, docere contra tandum, profecto magis inde agno citur quam graue sit, esse de Mundo, quam dum poenam Munda nus sentiet Plus est Christum iacere in praesepi, ne sis munda ratis, quam te in Inferno volutari quod ueris. Ex Christo passo propter crimen meum, masis agnosco grauitatem mei criminis,
quam si ipse propterea paterer quasvis poenas. Sic diserte sancrus
Beria ardus in tertio de Natali Domini. Ex consecratione remedij, periculi mei asimo quantitatem. Nesciebam i m mihi videbar, ecce mittitur Virginis Filius Iulus Dei altissimi, e iubetur occidi, ut vulneribus meis pretioso sanguinis ictus balsam medeatur.
Agnosces homo qua grauiasim vulnera, pro quibus necesse est, D minum Christum vulnerari s Sed quid prodest agnoscere, nisi ut tam magis timeas culpam S poenam, quanto magis agnoscis
est timendam suam clara raperta voce modo infantiles panni clamant contra mundum,& de culpa mundanos arguunt; tam diserte grauiter contra clamabunt in Iudicio,. poenas
' postulabunt dirissimas Ego sum Iudex er resis , dicit Dominu dii cui Muritia quidam Diaconus apud VictoremVticensem con-- ye sec tra Elpi ephorum virum mundanum quem susceperat in baptisino dicebat de linteis quae tum erant adhibita Haesunt limre Elpia phore quae te accusabunt dum Majesas venerit Iudicantis. custodiente diligentia mea, ad te monium tuae perditionis. Sic planc
te Christi pannis, de Christi verbist factis: Hae sunt verba
facta, unda ne quae te accusabunt te iudicabunt, te condemnabunt, quia hac sunt qua te modo accusint, iudicantis condemnant. Non
erit aliud de mundo Christi iudicium quam quod tuit. Ex primo iam facto iudicio timcndum est secundum quod fiet, quia primicli et fectus consequens. Ex secundo quod fiet,timendum est pri-
72쪽
mum, quia eius est causa praecedens. Sic autem utrumque timebitur, ii quod eli in nobi mundanum sensuale tollatur. Non est verus timor otiosus, sicut nec amore, magna operantur ubi sunt, non coactes Pontaneesecundum Deum,sed voluntarie. Auti. etsi operari renuunt, nec timor nec amor est Sic sequiminios a no cite, ait sanctus Iacobus sicut per legem libertatis,incipientes iudi rari s Quasi si iam iudicaremini, quia iam reuera iudicium inciapit ex hac vita, quod in alia perficitur.
Nihil in futuro iudicio magis metuendum Peccatori,
RATIO EST, uia in futuro iudicio nihil minus metuit necator quam benignitatem Chrisii Sed nihil est magis metuendum Deccatori quam illa Christiden
Ergo in futuro iudicio nihil es illi magis metuendum, quam quod
minus metuit. Eclaratur haec ratio susissime uno parte Sabbato post Dominicam secundam Pentecostes sibi demonitratur quam sit Agni formidanda ira, iuxta illud Apoetis Almscondite nos asci sedentis super thronum s ab ira Agni. Vide his conformes alias veritates, notatas in Indice verbo Iudicium, Timor &c.
73쪽
Erun igna in Sole re Luna, di stellis, Sin mer spressura Gentium Luc. xcvERITAS PRACTICA.
Sicut ad secundum Christi D. Aduentum renouabitur mundus, ita modo animus noster aeque est
RATIO EST, Ruia tantum debemus Bonitati Dei quae apparuit in primo eius aduent quantum eius Potestati sis exercebitur in sic L. Sed Bovitas eius exigit a nobis em mod)se renouemur. Ergo sic modo es renovandus animus, arque cum mundus Humapolemi renovabitur. L. PUNCTUM.
n. RAes iam nai de somno surgere, nunc enim propior est' rasis eoam cum credidimis: Sic olim Apostolus nata Detra centem Ecclesiam , sic modo ut renascamur, renou mur,Ecclesia nos excitat, primo hoc sui renouati anni die quasi si e somno surgeremus. Nox praecessi sis aurem apprepinquauit, uisamavit ergo opera tenebrarum es induamu armatam. Quaenam sunt illa opera e quaenam armi exquire. In hunc etiam finem, opportune Euangelium de secundo Christi aduentu,cum mundus uniuersus renovabitur At quo renovabitur modo e expende, ut sic discas hodiernam renouati nem instituere. Nut enim manente rerum subst antii res om--. ir ne immutabuntur , ijdem coeli, eademque terra, sed aliter affecta omnia, atque in meliorem statum ita erunt immutata ut dicantur noui coeli, noua,terra,& noua facta omnia: Maiatione non abolition ui,ait S. Hieronymus Sic plane nos non ali quam nos ipsi, tamen ali per renouatione essicimur, non ali sciliceterimus in substantia rerum agendarum, sed in modo agendi;
Ladem quippe nobis sempedieu deuotionis seu ministeri nostri
74쪽
sunt explenda officia, sed non eodem modo , non somnolente ut alias, non negligenter, perfunctorie sed religiose, perfecte. Sicut in resurreratione corpus idem nostrum erit , sed non quale modo est, non corruptibile hortale ,surget enim stirituale, in-V . t qui Apostolus ita ex S. Gregorio, vetusta vita protinus usiam Dr.M- Diu animas pernostiritu afflata, ct in summis appetat quod con . M'rem erat, est contemnat in infimis qua appetebat. Hoc est renovari mente,hoc est resurgere animo, hoc est quod ex veritate proposita, iam eniti debemus cum Gratia quae hoc ipso se osterre dicenda est in hunc finem ovo nos amanter inuitat, ut tam voluntaries libenter omnino resurgamus, quam necessario resurgendum erit corpore, ad postremum iudici diem Neque enim minus debemus Bonstati diuinae, quam Potestati. gita quanta sit illaBonitas quae apparuitin primo Christi Dini in aduentu , in Incarnationes in Natiuitate , in Infantia , in Pueritia , in Conuersatione, in exemplis, in miraculis, in passio- DC in morte Nonne hic tibi bonus Dominusa nonne haec Bonitas tantum de te meretur, quantum Iustitia , quantum Potentia,aut quaelibet alia Virtus diuina Magnis Dominis in adabilis, 3-- nimis, parum Dominis inamabilis nimis.
II. PUNCTUM.ATera ac Sanitin a nobis exigitv c modo renouemur. Id quidem saepius exigit prout ipsa necessitas postulat,
sed cum hodie renovetur memoria primi illius aduentus, quo factus Homo Deus, In terris visus est, O cum hominibvi conuersat- - γquid aptius a nobis exigere seu postulare concipiendus est, quam quod primo illo suo aduentu a Mundo magis postulauit e id est autem quod a mundo suis in viiij inueterato seneceenti magis postulauit , nisi ut reformaretur, renouaretur paest Ephes enim nouus ille homo cunctis hominibus induendus , depossit, ' a veteri cumactibus suis,ut toties monet Apostolus. Itemque apte S Gregorius, uia Dominus ac Redemptor noster Noum homo venit v.- rix.m mundum, noua praecepta dedit mundo, vita enim veteri, ra in vitiis enutrita contrarietatem opposuit neuitatis suae.
Sicque euidenter apparet illud ipsum esse quod a nobis modo postulat, nisi forteputes nihil in te iam residere quod renovetur. An illud putas e
75쪽
1i Domisca prima Lentu III PUNCTUM.
SIcr i ii, adsecundam Domini aduentum rene abitur mu- , ita modo animus noster aque est renovandus, Quia videlicet
tantum debemus BonitatiChristi quae hanc modo animi renota tionem a nobis exigit,quantum cius Potestati debetur quae resia rectionem corporum: totius mundi immutationem impetabit.
Esto enim non cogat necessario Bonitas, sicut coget Potestas sminusne propterea illi debetur Nihilne ultro S sponte cocedes roganti Domino e Nonne indignum generoso pectore sic expectare donec cogaris v Nonne illud pudendum, quia libertati tuae relinquet dare quod rogat, idcirco deneges e Nihilne Beniginitati, nihil Bonitati dabis eo minus modo meretur Chrsitus quam tum merebitur, quia modo bonitate magis, quam potestate tecum agit e An ignoras te eo magis cogi quo minus cogeris, cum strictiora bonae oluntati sint vincula Charitatis quam neceuitatis e Nonne idcirco sic Christus Dominus primo venitosis u. mansuetus, humilis ut te amore deuinciret, set attraheret in funiculo Adam, inoinculis Charitati, o dignum Christo finem lo dignum fine tam nobili Christum esseda me indigni S: Chtiti. Sic stos tali fine, si non commoveor i Ecce caelum, inquit Sapiens, caeli caelorum,abssus es uniuersa terrea in constem illius commovebuntur, monte mulo cosses Ofundamenta terra cum constex rit m Deus, tremore concutienturi Et in omnibus his insensium est cor Appareat anima mea,appareat hodie gratia illa Saluatoris, dii, , diu apparuit omnibus laminibus erudiens nos, ut abnegantes impie
latem Oscularia de eri , sobrie es, eo pie vivamus inhaes
culo. E cui erunt1gna in Sole Luna stellis, sic in mente tua, sic in corpore, Min minimis quibuscumque gestis seu vitae neg tiis, signa sint animi renouati.'- i Conuerte nos Domineo conuertemar, innoa dies nafras scutia linimii. principi, Adiuva me Domine Deus in bono proposito,& da mi- - nunc hodie perfecte incipere,quia nihil est quod hactenus laci. Hac
76쪽
De aeterno Patre Filium nobis ante i
HAC HEEDOMADE. in considerationem veniente Persenae quae propius spectant, attinguntMyste-tium Incarnationis Christi Domini.
Si Deis ditiae mundum et Filium suum etne
sic Deus dilexit mundum , ut sic mundus diligerecDeum sicut dilectus eae Sensus huius particula fleui; qui adeo totius Veritatis hic est, quod quemadmodum Deus mundo suum indicauit amorem, donando et Filium , quem unice diligebat, sic mundus Deo suum indicet, donando ei quod carius, pretiosius habuerim, Adlo enim tenetur ex illa dilectione Dei qua praeuentus est per donum Filii. RATI EST, aui Deo nob indicantsuum amrem, tensemur ei nocteum indicare quo fieri potest conuenientiori modo. Sed non es modis conuenientior,quo donando ei quodcarius pretiosim possidemist. Ergo illi donandum est Aque diligendis Detu sicut nos diligimaeuod certe est rarum inpretiosum.
77쪽
is Feriar insta Hebdomadamprisam A HA
I PUNCTUM.vo D primum in tota Incarnati Verbi oeconomia comsiderandum venit, aeterni Patris est Charitas nobis donantis Filium suum Sic Deludilexit mundum. Nihil aliud Eum mouit, quam dilectio,in certe magna dilectio, quam ipse admiratur Filius Admirare cum illo. Tantae vero Charitati quid debetur, nisi par Charitas quanta quislem in nobis esse potesta Nam ut ait S. Bernardus: Cum amat te.hi De- , non aevumquam amari, quippe non ad aliud amat, nisi et tametur. Quamam vero par esse poteit hconuenientior Charitas
nisi donando ei quod habemus carius sicut Ille Charitatem suam nobis ostendit donando Filium suum
Ad hoc certe tenemur ex illa Charitate, atque ad hoc peris soluendum debitum excitamur ex proposita veritate , cuius hoc est fundamentum primo statuendum Deo nobis iudicanti suum amorem , tenemur ei nostrum indicare quo fieri potest conuenientiori modo, id est,tam simili, aequali quantum Decimnobis conuenire potest. Quid iustius' quid rationabilius e Nam si amor non nisi amore reciproco compensatur, ut infra videbitur, quomodo potest intelligi illa amoris reciprocatio nisi paribus aut consimilibus amicitiae signis evnde dilectus Discipulus cum de perfecta Dei Charitate sermonem intulisset sic pergit; .. ... i. stet dici eis ipso manere debeiscut ille ambulauit, es ipse ambala re quasi diceret, debet se gerere erga illum, sicut ille se gessit in . s erga ipsu Quod, apertius Idem: Non diligamus, inquit, verabo, neque lingua,sed opere ed veritate , In quem sensum post Phu. t. lus, Et hoc oro vi Clarita vesta magi ac magis abundet in omni scientia es in omnisensu, ut probetis potiora vellesiae huic orati ni obstitere, constringendo Charitatem tuam e
SEt nan es madu conuenientior quo passi Deo indicare tuam
amorem, quam Ei dando quod rarius hales.
Ipse est enim modus quo Deus suum manifestauit, donando nobis Filium, nam licet multa iam dedisset hominibus, nihil
78쪽
aeque tamen ad amorem indicandum suit, ac donum Filii Ratio est manifesta, quia quo donum est magis proportionatum donanti, quo est illi carius, quo utillius cui donatus eo certe est: clarius amoris indicium. At nullum tale donum est a Deoia cum hominibus, in quo hae conditiones reperiantur quam do num Filij. Primo enim, quam habent proportionem ereata omnia cum Creatore e nigenitus vero Patris, ipse est aequalis Genitorio Deinde quis dicat terrena haec, caduca omnia, multum esse cara Deo qui plura ex illis dat inimicis quam amicis Filius, ro Dei, me es Filiis dilectis, in quo Bi bene Pater complacuit Mauh. Densque quis temporalium usus e quaenam eorum utilitas prae utilitate, necessitate Domini Iesua Est enim desint temporalia, esto delit ipsa vita temporalis , quid damni si succedit
Merna At si aeterna pereat, quale par damnum e periret autem nisi datus esset Irius. Vnde patet euidenter solum hoc esset donum quo ex certi istas notis diuinus amor in homines indicari possit. Qu'd videbatur innuereApostolus cum diceret,aeuo. m. s. modo non etiam cum iis omnia nobis domati in proinde hinc etiam liquet, non esse modum conuenientiorem quo suum homine amorem in Deum, possint indicare, quam si cui Deo donent quod habuerint pretiosius, carius, ipsique Deo gratiusta, quia hoc est commune omni amori, ut sic se indicet non aliter. Nunc cognoui, in it Deus Abrahamo, quod times C 'UDeum,id es,coluo diligis, no pepercipi unigenus Filio tuo propter me videsue certum amoris indicium in dono rei charissimae
III PUNCTUM. Hoc es vita qua Deo dare debemis, hae est quamobrem se
Deus dilexit mundum donando et Filium suum unigenitum, v c mundis diligeret Deum , donando Et quod carim se pretia babet. Nam si vi primo probatum est, Deo nobis indicanti suum amorem tenemur, noltrum indicare, quo fieri potest conuenientiori modo quis conuenientior modus esse potest,
quam quo ipse Deus est usus, ut nos exemplo sui prouocaret in diuinae dilectionis discipulusti In hoc apparuit Clarita Dei--
79쪽
xo perias. insta Hebdomadamprimam Adventus
in nobse, quoniam Filium suum unigenitam mist Deu in mundum, ut vivamus per eum. In hoc es Charitas quasi diceret,haec est fortama,hoc exemplar charitatis exhibendae: Unde, concludit, A rergo diligamu Deum, quoniam Dem prior dilexit nos. Id est, trianos praeueniens amore suo, sic affectum noltrum excitat ad eum redamandum, limul intellectum instruat quomodo eum retis damare possimus;& simus inexcusabiles si tanto climus debito. Exprome itaque anima quod habes carius, quod pretiosius, sim sit pecunia, siue fama, seu parentes, aut sanitas, seu ipsa vita humana. Vide si quod eorum sit quod Deus a te velit, an iis parata dare e nullus alioquin est in Deum amor. O pudorum probrum Deus proprio non parcit Filio , ut mihi suum am rem indicet,in parcam famae lixardesce contra mira massor est ad amorem inuitatio quam prauenire amantem, inquit sanctus n. c.-h. Augustinus es nimis uinus est animus quis dilectionem nesciebur impendere, noli rependere. . . d. d. . . f. d. d.
Tunc dixi, ecce venio. s. 3'. Hebr io.
Oblatus est, quia ipse voluit assos. VERITAS PRACTICA.
Quam in se attrahit gratiam qui se Deo libens offert, eandem sibi detrahit qui quod offert non reddit. RATIO EST, Aut qui se Deo libens offert, idcirco multam
insecratiam attrahit,quod bonam indicet voluntatem quam
praecipue resticit Deus in oblatione nostri, in quam quisubir his, iisdem sibi detrahit gratiam.
80쪽
De Filio De stipsem offerente, tri
s qui non reddit quod ofert,subtrahit illam bonam voluntatem. Ergo quam in se attrahit gratiam quis Deo libens offert ean
dem di detrahit qui quodum non reddit riuodne damnum eueniat, probe est intelligendum, quo cui oblatio nomi debet
esse affectis , ita cris ectiva, exemplo Chr i Domini hac ipsum perfecte fecit ad quod se obtulit.
AEC illa est Diuina Persona quae dicitur Verbium q MCaro factum est de quo infra toti. Nunc vero quam e libenter obtulerit, contemplare. Primo quidem quando cum aliis sanctissimae Trinitatis Personis consensiit in reparationem generis humani per diuinam Incarnationem Deinde quo primo momento est Incarnatus, ut ait Apostolus ex Psalmista, Ingrediens mandum dicit, hossam es obiationem noluisti, o mau Neis rae.
um aptam mjhi. Denique dum inter homines ageret, sic saepius aut singulis, ne momentis sese offerebat pro eorum salute Itane Domine memor mei fuistia Fili, ne dubites Admirare Et gratias age. Et vero sic nos ipsos offerte decet , Sed quod caput est,id omnino efficiendum est ad quod nos obtulerimus tacum alioquin nulla futura sit oblatio, nullus inde fructus, nulla Gratia Sic Christus Dominus opus suum perfecte consummauiti Nos vero quam faciles sumus ad acceptandum, tam faciles ad deponet dum Quamobrem valde consideranda Veritas qua de eflectu monemur, perinde necessario ad oblationem, gratiam, sicut affecti Cur enim affectus est necessarius e Cur affecti ,debet esse oblatio nostri e Nonne ut sic prona, propensam voluntatem nostram in obsequium Dei declaremus h hoc est enim maxime quod respicit in omnibus, ac praecipue in iis quae sibi offeruntur. Omnis, inquit, voluntariis prono animo osseras primitia Domino; u. Tum postea sobtulerant mente promptissima atque deuota primitiar
Domino, Rursumque ibidem omnes viri est mulieres mente deuota
obtulerunt donaria. Denique notum illud S. Gregorij, Nihil fertur Deo ditiis voluntate bona quia scilicet tantam in se attrahit et ..