장음표시 사용
211쪽
δε consessione nem. Is . de alios, quos refert, &
966 Inter. 9. Potestne licite Consessarius loqui cum poenitente extra Consessionem de auditis in Consessione , de quibus ipse poenitens Consessarium alloqui coepit λ
respondet, & bene quidem ; nam 'nitens in tali casu suffetenter indicat, se Consessario facultatem dare loquendi de auditis in ejus Consessione , quia animus non solum verbis , sed etiam factis ostenditur, imo maris facto, quam verbis indicatur,& talis p
sumitur, qualem facta demonstrant. Lege I. 9 MAE.d. dolo ; Mascardus de probar. ' cI 9 I. π.1 .ωIeq.er conc I 3Ο n Σεω seq. Farin .in prax.crim. q. 89 n. 76 ergo, dcc. I967 inter. Io. Qui constetur habere propositum committendi aliouod peccatum,
teneturne Consessarius illud sub sigillo e lare λῆ p. si penitens animo se accusandi, Accum aliquali detestatione sui peccati eonfiteatur pravum propositum praesens peccandi, vel luper aliquo tentari, Zc consentire,&aliquando dissentire: Confessarius tunc certo non potest peccatum futurum revelare, quia illud mani se stat Consessario per modum accusationis coram Deo, dc ut Consessarius ei consulat, dc pro eo exoret,&c. Si vero poenitens confitetur tale propolitum, n6 animo se accusandi, sed potius pervertendi Consessarium, illumque incitandi ad malum,uel animo illudendi illum, non est Consessio,& consequenter nec Sacerdos illud celare tenetur; sed ante debet protestari, quod tale quid nec recipit , nec recipere tenetur sub sigillo Consessionis, ad scandalum vitandum . Quod intellige, nisi ex tali protestatione sequeretur malum majus scandalo confitentis , puta homicidium. Sylv.voLConfessio 3.qu. . Em. Sa
si illud propositum committendi peccatum urgeret in periculum , vel damnum Communitatis , vel etiam privatae personae, non solum Confessarius non teneretur celare, sed
mani festare deberet, si id potest commodo sine damno suo, & eum proximi utilitate, etiam peccantis , ut idem Sylvester docet
Is 68 Interr. Q. Quando aliquis extra
Confessionem dicit, Hoc tibi dico sub sigillo Consessionis, obligatne, ae s suisset dictum in Consessione elo. Dico, quod non , sed solum obligat
1. 2I3 sub secreto naturali, ut de communi doeet
Tolet. Ab. .es. I 6. m./n. 7 Insine, Diana ubis mares. 3 . & alii communiter . Vide Caiet. in Stimm Deis Confessoris nece ,profisinem, idem
I969 Inter. I 2. Consessarius , qui dicit in illa Civitate, vel alio loco , ubi Con-sestiones audit, committi peccatum sod natae, vel aliud , dcc. frangitne sigillum Consessionis PQθ. Assirmat Hurtadus aes t. ra de Poenis. di c. q. maxime quando Civitas non est ampla , θc penitentes sunt aliquo modo suspecti, quia tunc ex revelatione illa evenit poenitentibus aliqualis infamia , ob quam Conia
festio fit illi, odiosa,& ab eo retrahuntur. Et hoc multo magis dicendum est de locis non ita amplis, ut de Villis, & Castris,uel si consessus est Religiosus,nominaret Religionem,
ref r I. ubi tamen sustinet, Consessarium indicto casu peccare mortaliter, non autem stantere sigillum; quod ultimum ego approbare non audeo, nisi illud alia via jam publicum esset atque Consessario notum , dc ut tale Sacerdos referret. Vide Dianam lociscitatis, qui pro utraque parte Doctores rei fert. Caeterum, nunquam tacuisse nocet, nocet esse locutum, ideoque cauto est procedendum in dicto casu.
I97o Inter. t 3. Potestne Consessarius manifestare proditionem Civitatis, aut alterius necem, quam in Consessione cognovit λ θ. Quoties periculum est, ut auctor detegatur , cc rei deprehendantur, non potest, quia numquam licet uti scientia Consessionis cum revelatione, seu periculo revelationis alicuius poenitentis , ad tuendum bonum temporale, non soldm alicujus particularis hominis, verum etiam totius mundi, ut ominnes Doctores fatentur . Tolet. lib. 3 cap. I 6. 6. Vide Bonac. ώιs .eis. num. I 8. ω seqq Dianam par 1.re r I refas. vers dico Ie MD. Posito vero, quod dictum periculum non adsit, potest generaliter monere, ut caveatur, sicut & is, cui parata est nex, moneri, ut ca veat tali loco , dc tempore . Em m. SI verb. Confessor num. I 8. Bonac. ibidem , dc alii plures penes ipsum ς imo tellatur de communi.
Sed si Consessarius potest ps nitentem a pet
cato retrahere , non erit necessaria dicta admonitio . cui malum impendet ἰ nam sudiponitur cessare periculum , ut benὸ adve tit Bonacina . Nota tamen responsionem ad
212쪽
971 Inter. I . Potestne Consessarius dicere Praetoribus Urbis, aut Inquisitoribus,ut
diligentius invigilent λεωρ. Minime, quia ips statim coniicient id ex Consessione Consessarium scire , quia quidem redundat in detrimentum tigilli; &multo magis non debet ipsos monere, nec eis dicere periculum imminens se scire in Consessione , cum ejusmodi forma odiosam reddat Consessionem . Diana p. 3. re . . ex quibus, & alii ab ipso relati. Nam serus consessionis nullum habet commercium cum his admonitionibus externis . I972 Inter. Is . Potestne Consessarius negare suffragium illi, cujus desectum scit solum per Consessionem, vel monere in communi Superiorem de peccato , quod scit in Consessione solere committi , ut provideat,
vel ut solito diligentius invigilet λῆ p. Quidquid alii in contrarium dicant,
non recedendum 1 sententia, quae docet non licere uti scientia Consellionis in electione, di in omnibus, quae poenitentem gravant, di Confestionem reddunt odiosam . Et quia in hoc plurimi decipiuntur miserrime , idebque jurem tb Clem. V In anno I 69 . 26. mencs Maii, Regularibus praecepit, ne notitia Consessonis ad externam gubernationem
praecipuό Diana loe. 6p. citat . ubi susE de hac tractat materia , S ad objecta luculenter respondet , ωρM.Lir. I res. O . idem sortioribus terminis probat. Ideo tigillum Confestionis debet strictissimὰ servari, etiam in casibus praedictis.1973 Inter. 6. Quomodo se gerere debet Consessarius,qui in Consessione novit sibi insidias ab alio parari y vel si in Consessione
novit, aliquem non esse Sacerdotem, potestne
abstinere a Consessione illi facienda λResp. Ad primum dubiam , dico, posse se
domi continere , aut si exeat, intus armis ad defensionem solam instrui . Ad secundumd: co, poste,quaesto bono titulo, non illi deinceps , sed alteri confiteri. Et ratio est , quia in his casibus, ct si militer injuste aliquis, &irrationabiliter retraheretur a Consessione, cum nullus pudor, nulla confuso , aut nullum damnum sequatur pς nitenti. Imo potius
scientiae, & prudentiae Consessarii adscribi
tamo, & alii plures penes ipsos. 3974 Inter. 77. sacerdos, quἰ ex Consensione cognoscit, in vino , in quo facturus est Sacrum , esse immixtum Venenum , potestne cum periculo revelandae Consessionis petere aliud vinum, vel Sacrum omittere λ o. Solus, Suareg, & alii, quos dat & s, quitur Dianas . s.DVI i.rj 66 Secundo inferiatur, dicunt, quod si adst suspicio revelandae Consessionis, tenetur vinum sic mixtum su- mere, di Deo se commendare . Et ratio est, quia revelatio Consessionis etiam in directa est per se mala, & peccatum mortale . Uerum si possit aliquo honesto titulo operari, ut nulla inde possit oriri suspicio revelatς Consessionis , nullum esse peccatum, Sacrum omittere, vel altiad vinum petere , asserunt
viri docti . I973 Inter I 8. Si Sacerdos, qui iter habeat cum latronibus , audiat Confessionem unius revelantis, in animo eos habere ipsum occidere intra sylvam , teneturne talis Consessarius sylvam intrare , & mori, vel potius iter declinare, si adsit Periculum revelationis consessionis QO. Multi probabiliter dicunt, quod non
teneatur intrare, nec per hoc reputari debeat consessionis revelator , quia ex sui natura peccatum non prodit confestim, qui alio d/vertit, & recessus a sylva , est ignum indisi serens ad significandum, tale peccatum fuisse confessiim , vel non unde potest Conses rius aliquo praetextu , sine mendacio tamen, alio divertere. Ita docet Sylv. verb. me is 3 nu. t 2 Corradus in Re* quin φ 3 6. in Wi, --
& alii plures , oppositum tamen , & verius docet Diana 6.9. Ex quibus, &alii ab ipso relati. I976 Inter. I9 Estne haereticus,vel de hς- resi suspectus Consessarius, qui consessionem
Sacramentalem revelat λη θ. Si non habet errorem in intellectu , defendendo, licitam esse revelationem hujus stilli, vel aliter non male sentiat de Sacramentis Ecclesiae , non est haereticus, neque de haeres suspectus. Ideoque piae ter dictos casus in S. Ossitio non recipitur denunciatici contra talem Consessarium . sed remittitue ad Iudicem Ecclesiasticum, scilicet ad ordinarium. Dian. ρ. π.8. 1 3 & est communis sententia. I977 Inter.2O. Episcopus, vel alius Superior , a quo petitur facultas absolvendi a r
servatis, teneturne ad sigillum λ ρ. De hoc ego non dubito , quia Superior intelligitur intervenire in ipsa consessione Sacramentali; ergo ligabitur sgillo eodem
213쪽
modo , quo Consessarius, aliis Consessio redderetur vald8 otiosa . Imo notandum est, quod inferior petens veniam a casu reservato, nullatenus potest perlonam aperire , vel calum ita explicare,ut ea venire possit in notitiam Superioris,nee Superior potest euriosὰ inquirere cum periculo veniendi in notitiam personae. Dian. p. r. im I .re II. &alii plures ab eo allegati. Bonac. de Sacr.di . . qu. sects punct y.nu. 3. dc alii apud ipsum. Denique sitiei e desideras, sigillunx Sacramentale quas personas obliget, vide Tolet. lib. 3. cap. I 6.
1978 Inter at . Qui invenit chartam, instra scripta sunt alicujus peccata, tenetu ne sub stillo Consessionis illam eelare λῆ θ. Aliqui dicunt, teneri sol sim ex vi s-gilli naturalis, non vero sub sigillo Consessi
nis. Vide Bonae.de Sac.ῶθ. s. qu.6.seri. pMn. . . T. c alios . Mihi tamen magis placet illorum sententia , quae docet, teneri stib s-gillo Consessionis, eo modo , quo tenetur
Consessarius, aut alius, qui ex dicto Conseia sarii, vel casu, aut malitia Consessionem auis
divit. Nam charta illa potest dici consessio inchoata I & si peccata jam fuerint consessa, dicitur consellio effecta. Ergo sub fgillo consessionis celari, debent . Er haec sententia utique est tenenda, utpote favorabilior Confessioni. Ita pluribus allendocet Dian .par. . te. .reflI2.θμη s tr. I I .res. 27. quibus in locis utriusque lententiae Dcciores resert ; sed ipse, ut dixi, noli ram sententiam ampleta itur. Vide Grassium par. I Aecf.aW. b . L. c.
1979 Inter. 21. Peccatne mortaliter, vel Vonialiter tantum , qui chartam invenit, in qua peccata alicujus continentur, si illam curiositate ductus legat, & aliis divulget qRev. Si dictae schedulae repertor , moraliter certus sit, non nisi levia,& non infamantia peccata in ea scripta esse, non debet censeri, plusquam venialiter peccasse, si legat, vel lecta divulget. Ita docet. Eayman lib. .rr. ε .RI . n. I9. Verum haec opinio aliis non placet, & merito; etenim communis sententia domi, peccare mortaliter, ut bene notat Bo
liter , sed etiam frangere sgillum Consessio-sionis. Et ita tenendum est per ea, quae dixi supra ad Int: antecedentem . Dicendum est igitur in casu nostro , peccare mortaliter, qui
legit aliquid , postquam cognoverita in ea charta contineri peccata, & multo magis, similis divulget, quia gravem laseri injuriam poenitenti invito. Vide Reginaldum inpra
I98o Inter. 23. Qua poena est puniendu Consessarius, qui Consessionis Sigillum perfringit λResip. De Iure antiquo erat puniendus Consessarius, qui Consessionis sigillum perfringebat, poena depositionis, & ut perpetuo
ignominiose peregrinaretur. Habetur ex cap. Sacerdos de poenit. dist. 6. Nunc autem per Ius novum confirmatur eadem depositionis pC na. Sed ne Sacerdos cum dedecore status Ecclesiastici cogatur stipem mendicando quς re-re , commutata suit poena peregrinationis iapoenam perpetuae reclusionis in Monasterio ad agendam poenitentia ut patet in cap.ὐ-ms utriusque Sexus de poenit.ω remugdc tradunt Sylvest. verb. UULnu n. . Bonac.de Sacr. iis. ρυ. spuo. I.num. 3.in . Dian .par L ira I. I I. resio 3 I Emm. SI verb.Confessor. πυm. 3 I. dc alii communiter. Vide Armillam ureb. Confessor
198I Inter. a . Si vero non sit Consessarius , qui revelat alterius Consessionem , sed alia persona, oua poena debet puni, i λ
D. Quia aliae perlonae in fractione Sigilli
non ita graviter peccant, ae Consessarius rideo eadem poena puniendae non sunt, sed mitiori, & arbitraria , licet multo graviores le debeat, quam si solum sigillum naturale fregissent . Ita pluribus relatis firmat Diana loco proxiis citato , Sylvest. Mi μ-pra , dc alii plures penes Bonac. loco se
r98a TNter. T. Quid est simonia, dc quale L peceatum est Simonia λ
Φ. Simonia est studiosa voluntas emendi, . vel vendendi spirituale, . vel spirituali anne
214쪽
tale contra Religionem , & consequenter sacrilegium . Ita ex triplici capite peceat Simoniacus. Primo, quia vendit, quod venale pon est . Secundo , quia vendit , quod suum non est , dc Tertio, quia facit contra originem rei spiritualis . Est autem simonia prohibita Iure divino, naturali, dc Ecclesiastico . Verum est tamε, quod datur aliqua simonia, quae non est prohibita, nisi Iure canonico, ut est permutare beneficium cum beneficio absque Pontificis licentia; item vendere pens nes, vel aliquod Osficium, ut AE conomi, M- cristae &c. Vide Tolet. tibistiprae 83. Sylv.ve b. monia, Criet. Em. Sa eod. v b.dc alios . 983 Inter. 2. Simonia quo tu plex est " upliciter potest committi fResp. Omnes docent, & assignant tres species principales Simoniae . ergo triplex est simonia , scilicet mentalis, realis , dc conVentionalis, & potest committi tripliciter , a monu, quando dati r pecunia , vel alia bona mobilia, vel immobilia ; ab obsequio, ut servitia, oe a lingua,tat laus, adulatio, preces, .gr.s Petrus domestico, vel amico collatoris pecuniam daret, ut illum ad sibi beneficium
conserendum inducat. Steph. S. Gregor. δε
398 Inter. 3. Quotupliciter potest committi simonia mentalis λ'Ip. Dupliciter. Primb,quando quis interiusvult rem spiritualem pretio contractare,& voluntate deliberata, sed hoc ad actum externum non deducit, quia non invenit, cum quo tractare potest , vel quia pς nituit, aut ex alia causa. Secundo , quando quis exterius aliquod spirituale tractat mediante pretio , sed non manifestat exterius esse pretium I & potest committi haec simonia mentalis, vel ex parte unius dantis, aut ex parte utriusque. Unde quando non adest pactum implicitum, vel explicitum , & intercedit pretium, sed non sub ratione pretii, nisi cum intentione interna , & opus exterius sequitur , tunc simonia mentalis dicitur . Ita docet Toletus hys. cap. 86. - . r. dc est communis doctrina . Vide infria ad Inter. sequem rem, Bonacinam de Simonia disp. I. qu.2. per
983 Inter. φ. Propter simoniam mentalem incurriturne aliqua poena λφο. Nulla simonia mentalis incurrendi poenam est causa, licet progrediatur exterius, dummod6 non exprimatur pactum, aut pretium,sed tantum in mente sistat. Colligitur ex eap.ult. de simonia , & docet Toletus
aliis allegatIs firmat Lmana tom. 2. -rb.s ma - 23.Qui etiam addit secundum aliquos,qubd nemo possit puniri ob Simoniam menis talem, quia licῆt 1 Simonia mentali opus externum imperetur , tamen in eo smoniae labes non satis proditur, ut de illa Ecclesia j
dicare valeat. Unde propter simoniam mentalem, etiam illam, quae in actum externum profluit, praeter peccatum mortale,nulla i curritur Mena , nec restituendi obligatio . Vide Sylv. verb.Simonio num.Σ .er supra ad με.
986 Inter. s. In quo consistit simonia confidentialis , a qua absolvere nequeunt Confessarii Regulares vigore privilegi rum e Ress. Simonia confidentialis consstit in rLsignatione, collatione, electione , vel praesentatione Beneficiorum , hoc animo, dc imtentione, ut ipsa, vel fructus ipsorum, in totum vel in partem restituantur ipsi Resignatario, Conserenti, Eligenti,vel Praesentanti, aut alteri, juxta ipsius voluntatem , seu ele
cisat. -m. I9. & alii penes ipsum. Et haec
quidem smonia est renis subjecta,licet coinpleta non fuerit. 1987 Interr. 6. Simonia conventionalis quomodo,& quo tu pliciter committi potest Et incurriturae aliqua poena Propder talem
simoniam stvsp. quando adest aliquod pactum ext rius explicitum , vel implicitum, oc non sequitur consummatio operis ex utraquC pa te ; tunc committitur simonia convel'ti
natis , & tripliciter fieri potest . Primb , quando tantum est pactum pretium , sed
nondum est datum pretium, nec translatum beneficium . Secundo , quando cum pacto
pretio , est translatum , sed nondum est acceptum beneficium. Tertio , quando est datum benescium, vel res spiritualis, sed
adhuc pretium non est acceptum. Si ex utra'
que parte talis simonia est persecta, & consummata, tune dicitur simonia realis . Vide
Toletum lib. s.cap. D. m. v. Et nota, quod propter smoniam puro convention Alem,quae
in sola conventione sistit, nulla poena Iuris incurritur, quia sacri Canones , qui pC
nas infligunt smoniacis, non meram conventionem , sed dationem , acceptationem is Ordinationem, S aliam realem executionem exprimunt ut patet Extravet. I .er a. de ἄ-πia, aliisque Iuribus. Ita ex Navarro, ECLesso, Suareκ, & Sanchra , docet Legaria
215쪽
m verθ.Gmoria numer. 6. Ac concordat Toletus i supra , cap. 93. sub niam. I. Sed non quando
unus dat beneficium , & nondum alter dedit pretium , sed promisit; nam in hoc casu putat Toletus esse simoniam realem , & conse-ouenter subiici poenis contra smoniacos inflictis, & recte hoc probat. Tamen Omnes tres ex genere suo mortalia sunt peccata, &in hoc omnes conveniunt .
I988 Interrogat. 7. Pecuniam pro re spiritust traditam fuisse , quomodo cognosci potest , tam in foro interno , quam externo λζθ. Cum smoniae culpa , magtia ex parte pendeat ab intentione operantis , ut dicitur in cap tua desimoniis , ideo standum est dicto delinquentis in foro poli. In sero vero externo plura inspicienda sunt, ut licite censeri possit; an res temporalis tradita fuerit tamquam pretium rei lpiritualis, vel motivum nam ut bene docet P. Pisanus,omne m tivum temporale aequivalet pretio Caeterum vide Bonac de Simonia , di*m. I. ρυ s. I. β. 2.
per tot , qui sua, & luculenter plures tradit regulas ad intentum.Item vide Armillam WH. Simoni.a numer. 2. ef 3. Ego enim brevitatem amplector. I989 Interrogat. 6. Titius pro acquirenda Cappellania quadam, dedit certam summam pecuniarum, qua mediante asseis quutus est intentum , et ne labe simonia-
ea insecta hujusmodi Cappellaniae acqui-
Φ. Oportet distinguere, si est Cappellania Ecclesiastica, scilicet auctoritate mi Dcopi fundata , certb est simonia dare pecuniam Pro ea acquirenda , quia est spirituali annexa s si vero est Cappellania Diealis , id- est sine auctoritate Ecclesiastica sun data, non est fimonia, quia ex pactis initis circa Cain pellianias Laicales non committitur simonia, ut docet Gonzaleas Regia. 8. Cancellar glog.I.u-.23. nam vitium sinoniae non cadit in ea, quae nomen Beneficii Ecclesiastici non merentur, ut sunt Cappellaniae sine auctoritate Episcopi sun datae . Pyrrus Coeladus in praxi beneficiaria sib .es. s. m. 36.er seqq. Un
Cappellantae sine Epi1 copi auctoritate sun- datae , possunt absque labe simoniae , pecunia obtineri; imo ita pluries decidis te Rotam te
num. 8 i. & alios , quos brevitatis gratia citare
Isso Interrogat. '. Cajus dedit temporale pro spirituali, sed non tanquam pretium, sed lotum tanquam motivum habendi, v. g. beneficium; comini sitne peccatum tamoniae flRes. Dicunt quidam , quδd nunquam committitur simonia, nisi cum temporale datur tanquam pretium pro spirituali. Toletus
i Aa & alii. Tamen hoc, tanquam ad minus scandalosum , fuit reprobatum ab Innoc. XI.& est propositio qs. in suo Decreto reprob ta ergo Cajus peccavit peccato simoniae , nec tuta conscientia potest beneficium rei,
I99I Inter. I . Incurritne simoniae crimen qui promittit aliquam summam pecuniae pro beneficio obtinendo, protestans se illam d turum gratitudinis causa, & non ex debito
justitiae ἐResp. Non desunt Α uctores pro negativa sententia, ut videre est apud Dianam para. 2.trari. l6.resolui. 37 Er par. 6 tract 6 resol. 2.T men fatetur Diana hoc ultimo loco cit. hanc
opinionem solum speculativo probabilem esse , sed in praxi putat, nullo modo ample etendam. & recte quidem; nam in spiritualiabus omnis pactio, omnisque conventio ces sare debet, quia semper continent labem simoniae , ut patet ex diversis Iuribus Canoni- eis , & Doctaribus,cap .de pari. erc. ex m. I. M o e eleg era. 992 Inter. II. Potestne quis sine labe mmoniae pro pretio se obligare per annum, vel duos , aut tempus aliquod ad Sacramentaministrandum, vel celebrandum λRess. Dico , quod sic, quia non vendit rem spiritualem , sed suam libertatem; unde sine peccato potest pretium exigere pro tali obligatione. Ita Caietan. --. Amoniin , &ex eo Tolet eodem lib. s. cap. 88. sub numer. R.
De e.dico tertia,& de hoc nullus dubitat; nam habetur ex Gltis in capisuno signisitatum do
I993 Interrogat. Ir. Estne simonia dare pretium Paulo , ut intercedat apud P trum, ut ipse Petrus intercedat pro me apud Episcopum, ut mihi tale beneficium conserat ρ ρ. Licὁt nonnulli conentur defendere , non esse simoniam, ut videre licet apud Di
nam pae. .rr.ε.resolui. PII. tamen hoc multum
displicet aliis recte sentientibus, praueri n
216쪽
Turriano iis se- ὸ p. cent. 3.dub. 7 s. atque ipsi Dianae. Ideoque d icendum est omninό, esse simoniam , & nullo modo licere nec in praxi est tenendum oppositum . Vide Emma
quit : At simoniae est dare alicui temporale quid , ut suadeat alteri, quod det beneficium . I99 Inter. I 3. Committunt ne simoniam examinatores, si occasione examinis aliquid accipiant λη θ. Nihil prorsus absque vitio simoniae nec ante, nec post examen, accipere possunt, etiam gratis , & liberaliter datum , etiam si res modica sit, & levis momenti. Nam Concit.Trid. 2 .de reform.cap. I 8, ita sub gravibus pςnis mandat . Unde nec ipsi dantes absolvi possunt, nisi dimissis beneficiis , quae quomodocunque etiam ante obtinebant, &ad alia in posterum inhabiles fiunt. Ita docent pi ures Doctores apud Barbosam in col-kZZ.isa Tridisco supracit.num. Io 6 Bonac. demmonia disp. i.quo 7 ρ a.dis. t. numer. x & alii ab ipso relati. Nec Episcopus , nec alius ordinarius potest statuere aliquod stipendium examinatoribus deputatis in Synodo proconcursu Parochialium , licεt probabile si posse ordinarium aliquid ὸe suo his examinatoribus concedere titulo praemii , vel stipendii, aut sustentationis, quia Concilium in praesenti non videtur loqui de Episcopo , seu ordinario. Vide Bonac. ubi lup. n. 6 di Barbos emtest. Erisc. allet. α de ossicio Parochi cap. 2.n. 8o.2sqq.
I99s Inter. I . Qui obtinet Praelatiam,vel aliud Beneficium Εeelesiasti eum per sim niam ad quid tenetur λώφθ. Dico, qu bd omnis electici, provisio nominatio, & confirmatio sithoniaco facta , est ipso jure nulla ante.omnem Iudicis sententiam, etiam declaratoriam . Unde sic electus tenetur in conscientia Praelaturam renunciare, nec ante renunciationem potest solvi. Ita habetur in Extrava g. Cum detesiabile . d. monia . Suarra de Relig.ώθ . cap. VI. Dsus de ju .eap. 3 dubic& alii communiter. Vide Emmanuel Sa veis monia num. π. Io. &Armillam verb. Renunciatio sub num. . Imo fructus etiam consumptos restituere: Sa ibidemnum. II . Et nota ex eadem Extra vag qui, d persimoniam realem in beneficiis quis incurrit in excommunicationem ripae reservatam,&hoc intelligitur non solum respectu dantis,&recipientis, sed etiam respectu procurantis alteri per simoniana realem beneficium , oceligendo, praesentando , postulando , instituendo , confirmando, commendaudo, vic.
neficium Vicariatus temporalis, nec pensio , nec jus patronatus asserit Emmanuel Sa loco supracitat numer. 6. Stephanus I S. Gregorio
I996 Inter I s. Si in tet ii easu simonia sum rit occultε commissa, teneturne quis se abdicare a Praelatia, & potestne absolvi,si non dimitat pust Adhuc tenet ut in conscientia se ab illa abdicare , alias non potest absolvi. Ita habetur ex eadem Extravag. citari 2 eap. Mariathaeus, desimon. dc docet idem Suareκ loco proximi citat. numer. 27: & alii. Et hoc quod dictum est de Praelatia, intelligitur etiam de omni beneficio per simoniam realem
adepto. I997 Inter I 6. Danturne aliae penae,quae
incurrantur ipso facto a smoniacis λῆ θ. Dico, quod nulla sinonia inducit ps nas juris ipso facio incurrendas , nisi in ordine, Beneficii , & Religionis ingressu.
Unde si quis in aliis Sacramentis conserendis , vel accipiendis, in consecrationibus , benedictionibus , dispensationibus , & inpensone vendenda , ct emenda , vel redimenda, in Vicaria. temporali conserenda ,simoniam committat, gravi er quidem peccabit non tamen contrahet ps nam excommunicationis, suspensonis, aut inhabilitatis, Quod proinde itidem dicendum videtur de permutantibus sine debita auctoritate Beneficia . Ita , pluribus relatis firmat Diana
part q. tractar. q. resolui. PVI: LeEana tom. 3.verb. simonia nume . in Stephanus 1 Sancto. Gregorio de contra I.lib. 2. cap. 9 . numer. I. 1
quibus plura haberi possitnt circa tale dubium
I993 Inter. I7. Contra obtinentes dignita tes. , vel .beneficia Ecclesiastica per simoniam, . estne imposita poena infamiae λResp. Dico , quod est imposita poena infa-miae; & colligitur ex eap.Sanὸ I s. quaest. 3. oe
est tamen , quod haec poena infamiae non incurritur ipso facto s. 1ed requiritur Iudicis sententia declaratoria , nisi tactu in ex se sit notorium & consequenter fiunt etiam irregulares.ratione infamiae contractae . Vide
Dianam pari. I . tra I. rs. resol. 8 D M. Hanc enim sententiam , teis. Notandum es --
217쪽
M., ubi doeet ex Barbos smoniacum oe-
cultum , non ineurrere irregularitatem . Idem docuit par. q. yrael. 1. ref 93. ve sic.
I999 Inter. I 8. Resignans Beneficium Ecclesiasticum cum intentione, ut resignatarius iterunt resignet suo nepoti, committit ne s-moniam , & incturitne penas contra sim niacos latas qReo. Castropalaus tom. 3. disp. 3. desimonia
punc . I 8. n. .existimat, resignantem beneficium ea intentione, ut resignatarius maneat
obligatus iterum in sui favorem Beneficium resignare, vel fructus solvere , committere simoniam; modo tamen intentio illa recipienti beneficium manifestetur, quia, absque hac manifellatione , solam est mentalis smonia , quae penis Ecclesiasticis non
subiacet; ut constat ex eap .do Simonia . Et huic sententiae adhaereo , non obstantibus aliis oppositum docentibus, quos videre poteris apud Dian. par. 9. frJ.ri. I 8. ubi late de hae tractat dubitatione. 2OCO Inter. I9. Potestne quis absque vitios moniae relignare beneficium cum pacto depensione redimenda' θ. Communis sententia docet, non posse s nam relignans byneficium cum onere pensionis, non potest facere pactum , ut constituta penso redimatur, quia tale onus est pretio aestimabile . Ita tradunt Toletus lib. I. c. ρ 9a sub num. I. qui citat Caietanum opustu I 6 quaesium. Io. nec dissentit Lessius lib. 2.
om. 3. de simonia punct. I 3. num. II. & alii, quos refert, & sequitur Diana par. IO. trari.
1 reset r. Eoo I Inter. 2o Committitne simoniam,quis ne licentia Papae resgnaret beneficium cum reservatione pensionis, & obligaret resignatarium , ut fidejussorem saecularem , vel ali, quam hypothecam assignet,aut illi anticipate solvat smo. Idem Castropalaus loe. A r.eis punct. 7. m. l . apud Dianam ubi supra, asserit, este simoniacum contractum , quia obligat resignatarium ad id , quod de jure non inest , &ex vi resignationis et onus praetio aestimabile imponit & pro se citat Legium loco proximὸ
23. m e . Addit tamen ex Lessio ibidem, quod si post constitutam pensionem obligaretur resignatarius ad haec onera , simoniam non committeret in sero conscientiae , neque in soro fori, quia debet
Praesumi ; libero te obligasse s & cum
Flaminio ait, communem esse hane sentenis
tio beneficium , dc petit ab eo soluti nem expensarum, quas In ejus acquisiti ne fecit, committitne 'simoniam praefatus
RMy. Lessius ubi supra num. 29. SuareZ nu. 26. Flaminius de Resignat.quas. 7. - I. cum aliis, teste Diana ex par io trarit. I ref I .terfnota etiam, dicunt, simoniam committere
ita sicientem . Et ratio est, quia petit aliquod onus , quod de jure non debetur , nec inest resignationi; & recte hoc probat . sed etiam colligitur ex eap f per boc de Renune. Neap eum pridem de pactu . Vide saltem Dian .l co cit. nam multi quidem naufragare possunt in tali casu. 1 3 Int. 22. Comittit ne simoniae peccatum Episcopus, qui consert Beneficium alteri in gratiam , seu ad instantiam Principis Resp. Si Episcopus id iaciat, ut sicilius ad
meliorem Episcopatum promoveatur , certo peccat peccato simoniae, quia intendit lucrum , seu temporale commodum annexum
Episconatui. Si verb hoc faciat intentione evitanai offensam , seu indignationem principis , a quo sperat aliquod temporale commodum, committit etiam fmoniam, si id praestet principaliter ob praedictum finem, quia evitare offensam principis , est quid pretio aestimabile. Unde Sotus 533.ri Iustitiquo. 7.art. 3 ait, esse simoniam , s Rex , vel ejus Aulicus comminaretur Episcopo, quod nisi Sacerdotium tali personae conferret, de gratia regia excideret , neque ad aliam esset ascensurus sedem. Qui enim tali metu iace dotium conferret, id ad venandum Episcopatum faceret, ac propterea simoniacus es.set. Hactenus Sotus . Et Sanctus Thomas in 6.diu.23 quaest. .ad .ait: Si principalitet m veatur timore rogantis,quantum ad divinum iudicium simoniam committit. Si vero consert Beneficium , praeciso ob captandam benevolentiam Principis, non est smoniacus, quia amicitia non est pecunia gestimabilis, ut
bene docent Cajetan .verb. ura cap. I. numer. .& Soto lib. 6. qu.2. allegans etiam S. Thomam dicentem , benevolentiam,& amicitiam non esse pecunia aestimabilem. 2oo Inter. 23. Famuli Episcoporum possunt ne sine labe simoniae a suis dominis B neficium aliquod Ecclesiasticum obtinere,aut
pensionem, s absque tali pacto illis inse viant ἐζJ. Qui inservit Episcopo, at Episcopus sua
218쪽
sua obsequia respieiens gratus sit; ut det Beneficium via gratitudinis, non ς et simoniacus . Similiter nec Episcopus , si hujusmodi obsequia respiciens, hoc modo daret. Ita d
cuit Toletus in prima editione Instructiono Sme eritum Venetiis impressa I 6o I .& Romς 16O9. lib. s cap 9O. sub n. l. Quae tamen verba merito omilla sunt in postrema editione, similiter Venetiis i 6 17. Ego tamen dico , non esse audiendum unu in , vel alterum Recentiorem docentem , polle Petrum v. g. servire Episc po ad conciliandam eius benevolentiam , qua
mediante postea ab ipso beneficium, vel pensionem obtineat. Ratio hujus dicti est evidens; nam in tali casu Petrus suum obsequia
temporale ordinat tamquam medium ad consecutionem alicujus spiritualis , veluti ad finem , ac proinde principaliter intenditur, quod in omnium sententia est smoniacum . Tunc enim est motivum prinsipale , quando per se primo intenditur spirituale , mediante temporali, ita ut temporale se habeat, ut medium ad spirituale, tamquam ad finem ultimatum,& e contra spirituale ordinatur ad temporale. Etenim lyprimb non sumitur primitate ordinis, sed finis, ita ut in eo sistat intentio per se. Ita bene discurrit Pisanus in
gladio Gedeonis ad propositionem 46. reprobatam
ab Innoe XI. Et secundum hanc magistralem doctrinam intelligenda sunt, quae brevitate docui in hoe tit . ad Inter. 9. & docebo in tit. 2 3. de Usura , & Usurariis, ad Inter. i9. Dicere vero,quod cum temporale tribuitur pro spirituali,& spirituale pro temporali,dependeat a voluntate, & intentione dantis,ut detur tamquam don una gratuitum, vel tamquacompensatio , no i satis est ad simoniam evitandam praefata voluntatis intentio . Circa quod tamen observandum , ad evitandam in hu)usmodi veluti commerciis simoniae labem non satis esse praefatam voluntatis intenti nem , seu mentis intuitum . Si enim similes Praetextus gratitudinis , & benevolentiae, - , a mente, aut voluntate observari , excusent. jam simonia adeo exulabit a rebus humanis , ut ne ipse quidem simoniarum Pater Sit non , simoniacus suisse dicendus sit; nec Glegi eorum atavus meruisse lepram, qua divinitus perculsus est . Neuter enim pro dono spirituali pretium obtulit, aut exegit. Sim nis verba sunt: Date , inquit S mibi bane potes'. item : Dari s bi petit,non vendi. Pecunias olfert, sed tamquam motivum , vel pro gratuita compensatione , ubi Apostoli dedi Liant, quod petebat & tamen audire meruit: Pecunia tua tecumM in perditionem , quoisinam donum Dei resimam pecunia pin eri :Giezi quoque absit, ut pactum inierit, sed
cum Naaman spont8 ex benevolentia obtuli Lset munera , quae Benedictionem vocat,& Pr pheta ea recusasset, ipse cucurrit post Na man , & oblata acceptavit: Da , ait, rale tum argenti, oe Deses muratorias duplices . Iahoc ergo peccat haec doctrina , quod excuset permutationem spiritualis pro temporali , dum intuitus ille mentis,seu voluntatis dire ctio adhibetur , ut temporale non consideretur tamquam pretium , cum interim re ipsa tanquam pretium detur . Quamvis enim non mox simoniae accusemus , si quis v .g accepto beneficio,ut gratum animum testetur,munus culum aliquod exile patrono Offert quo clarum fit non ipsam Benescii collationem cominpensari, sed alfectum dumtaxat accipientis ostendi; puta , quale soret par Chirothec rum , sed propriό, ct ad litteram acceptum,
non autem pro summa aliqua Centenorum , aut millium florenorum, pro rheda cu equis, dcc. At s quis notabilem pecuniae summam offerat, aut rem multo pretio aestimabilem , quantumvis animo , seu voluntate ollendat,
illud tamquam donum gratuitum Exhibere, sibi ipsi mentitur, & protestationem facit iacto tuo contrariam , atque re ipsa conserti tamquam pretium . Quamvis enim , ut dixi , res exigui momen ti, muneris gratuiti possint loco haberi ; at res magni momenti, quae vel ipsum adaequant Beneficii fructum, vel b nam illius partem , quis existimet aliter , quam pretii loco, dari λ Hinc etiam fit, ut i
lia munera nomine seo vocare nemo audeat,
sed honesto vocabulo munusculi iam dicti, quod nemo non honestum . & licitum rcputat . Periculosa sane res est , ubi rem suci
nomine appellare veremur. Ita sere Steyami ius doctus Theologus Flander ad propositioner s. 2 66. ab Innocen .Xl.damnatas . Conci dendum ergo est ex hucusque dictis, quods-monia committitur, quando quis pro tem
porali habet pro principali motivo , seu fine aliquod spirituale , sue traditum , sue tradendum; nam illa prior est simonia realis , haec posterior smonia mentalis Vide , s libet , eumdem Pisanum in Gedeonis gla io super prepositiones 4 s. Θ 46 ab Innoc. XI reprobatas, qui latε , & perdocti de hac tractat tam periculosa,& lubrica materia . Ego enim in his meis laboribus, ut saepe dixi,brevitatem amplector. 2Oos Inter. 2 . Cancellarius Episcopi potestne tuta conscientia sumere aliquid prolicentia audiendi Consessiones, & conci
nandi λ'θρ. Hujusmodi licentias dandas esse
219쪽
gratis , docet Diana par. s. trari. II. resolui.
ex Sac. Congregat. I 6. Iulii Issi. & apud
fuit decisum , Notario, vel Cancellario ni hil licere recipere, neque ratione scripturae, neque sigilli, neque la ris, aut alio titulo sed gratis iis, quorum interest , debere praestari approbationem ad audiendas confessi nes, & licentiam administrandi Sacramenta: Et Cancellario Episcopi nullo pacto licere ,
etiam ex vi laxae antiquar, pro approbatione ad confessiones audiendas , quidquam exigere . Barbosa in se a s .e . I s. m. 3 2. refert ex Aldano, decisum in una Aprutina, notat etiam Diana ubi supra, illis verbis Concilii fessa I. v. II. Quae scilicet approbatio ad Confestiones audiendas ab Episcopo gratis detur ,
Denique in taxa Innocentiam 2678 sic ha
cevero emolumento a uno rasa in denaro , come in qualunque altra cosa in tutio quen , che ri Darda PAmministratione d 'Sacramenti deI Bat-
φασί dilia lucio . Ita ibi, & sic patet Responso ad quaesitum. Σοω later. 1 . Notarius Episcopi potestne sine peccato simoniae recipere aliquid pro dimissoriis, quae dantur pro Ordinibus ab Episcopo susceptis λ s. Si ipse Notarius habeat ab Episcopo salarium , simoniam committit aliquid accipiendo pro hujusmodi dimissoriis, non obstante quavis consuetudine in contrarium. Si vero falarium non habeat, potest tutε r
.cipere decimam partem tantum unius aurei, Tolet.M. F.cap. 8a.--.3. manuel Sa veis. ordo numer. So. Nam Concit. Trident.fe . 21. cap I.ώ reform. sic habet: Notarii meia in iis tam rum locis , in quibus non Diget laudabilis confunώ-
is nosi ac piendi , prosinguia. litteris dio sortis ,
aut testimonialibus , decimam tantism unius au et partem aecipere pisunt : Dummodo eis nudum s lari sit consiturum pro officio exercendo. Sed
Prelati tenentur ex justitia assignare suis ossi e talibus justa stipendia , si habent sufficientes redditus , ne cogantur dicti ossiciales exigere a subditis aliquid pro his ministeriis, ut ex
Soto docet Stephan. 1 S. Greg.de contract.ι,.2. cap 89.n 3. 2-7 Inter. 26. Potestne Episcopus ex vi Conc. Trid.I 2 . c.6. absolvere Sacerdotem
sibi lubditum a simonia occulta , dc re habilitare illum ad ordines, & Beneficia tam obtenta quam obtinenda λRUA Affirmant Sancheae ire Sum m. rom. 2.M. 6. cap. I F. n er. 78. Castropalao tomac dissur. 3. pus. Qxim. numrr. q. cum aliis. Uerum communis opinio est in contrarium,
quam in praxi esse receptam testatur Thesaurus mox adducendus. Nim licet Episcopus possit absolvere dictum simoniacum , dc ad ordines rehabilitare; tamen solas Papa potest dispensare inhabilitatem ad beneficium simoniac8 obtentum , ut ben8 probat Bonac.
de monia di*. I .quas. 7ρ-.1nυ. - & Thesaurus de paenis par.2. Neo. Simonia cap. R. dicens , esse communem sententiam, etiam Sac.Congregationis. qui etiam ex mente Sacr. Congregationis dicunt , Episcopum non posse dispensare inhabilitatem ad alia Beneficia,etis iam vigore Tridentini loco supracit.quia non loquitur de inhabilitate, ita Sac. Congregatio apud SuareZ rom. I. do Relig. tria .des monia ea viae .numo. II. sed loquitur de irregularitate . Et Bonacina , qui alioquin admitteret,
posse Episcopum dispensare vigore Tridentiani, se ipsum retractat loco cit.di c. . numer. q. in . in recentiori editione . Adverto autem, Sa Q. feπω nom. 28. docere Episcopum poL.
se dispensare in omni inhabilitate ad Bene fi eia , nisi Papa id sibi reservet specialiter . Ω
sequitur Alloza eodem Perbo Ie I. 3.num. 9. Vide Dianam para. 7. yro. 2. res 36. pro haec nostra sentenna.
χoo8 Inter.27. Si Episcopus fuerit complex in simonia, potestne etiam seeum dis. Pensare ρResp. Machadus apud Dianam loco ρ oxiis
ritat versic.Se aliquis, negati vh respondet . Sed ego di eo cum Toleto lib. I .cap. . sub num
s. & aliis , quos citavi supra intites. 83. de Episcopatu , dc Episcopis,ad Inter. 8. licere Episcopo in hujusmodi insibus , in quibus a solvit, & dispensat , inseriorem deputare Confestarium , qui absolvat, de dispenset s cum in iisdem , si sortὰ incurreret, ut docet
220쪽
tamen Intelligendum est circa casus occultos dumtaxat, & non de inhabilitate contracta propter simoniam Occultam , quia non est centura, neque irregularitas, 1ed quaedam vindicativa poena , circa quam Episcopi auctoritas non se extendit, ut probavi in praecedenti Responsione ex Sac. Congregationis
2 9 Inter. 28. Estne peccatum , aliquid dare, ne quis exerceat aliquem actum spiritualem , praecipue jurisdictionis & quodnam peccatum est e . A D. Est quidem haec quaestio grandis inter Theologos, scilicet, an sit simonia dare aliquid , vel accipere pro omissione actus spiritualis, ut videre apud Layman lib. . triari.
MDI .qu. . 9. m . a. Stephanum 1 S.Gregorio Lb.2.ae contrari cap . nu. 7. & alios penes ipsos. Omnes tamen sere conveniunt, non
e simoniam, quando agitur de omissione actus spiritualis, qui non provenit, nec emanat ii potestate, vel Ecclesiastica jurisdictio ne, ut est v. g. dare aliquid alicui, ne celebret tali die, aut divinum ossicium non persolvat
vel non sulcipiat ordines, & hujusmodi,
quia in tali casu non censetur Vendere , aut emere rem spiritualem I sed tantum vendere suam libertatem , dummodo tamen accipiat pecuniam , aut aliam rem pretio aestimabi-sem , tamquam in compentationem jacturae fructus spiritualis, quem ex illo opere sacro percipere posset, quia certo in tali casu, ejus peccatum omissionis, malitiam simoniae proculdubio contineret. Sed major difficultas consistit circa omissionem actus spiritualis,
qui pendet a jurisdictione, aut Ecclesiastica
potestate. ut est dare aliquid v. g. Epilcopo, vel Sacerdoti, ut non excommunicet, suspendat, non conserat ordines, non absolvat, non baptizet, aut aliquem dignum in examine non approbet, &c. Plures Doctores etiam in hoc casu censent,quod iturigore non committatur smonia, quamvis sateantur, hujusmodi omissionem, si absque aliqua justa causa fiat, esse peccatum mortale, cui etiam potest adjungi malitia injustitiae , sacrilegii, aut alterius peccati, pro qualitate circumstantiar, quae in talibus omissionibus reperiri potest . Quae doctrina itidem vera est circa omissi nem actus spiritualis, qui non dependet a jurisdictione Ecclesiastica, ut in casibus,de quibus dictum est supra, quia in utroque casu militat eadem ratio . DoctoreS autem, qui docent, dare aliquid pro omissione actus spiritualis dependentis a jurisdictione , aut ab Lecksiastica potestate, non esse proprie simoniani, moventur, quia, ut ipsi dicunt,non
accipitur aliquid pro ipsa re spirituali,seu j risdictione Ecclesiastica, sed solum pro illa
omissione , quae non est spiritualis, & sacra, sed tantum carentia rei spiritualis. At ego puto, non esse discedendum 1 sententia D.
toc .cit. & alii plures apud Bonac. ubi supra ;unde dico , smoniam committi, quoties illa omissio moraliter prove t 1 jurisdictione, aut Ecclesiastica potestate,& ita puto tenen dum in praxi. Nam illa omissio actus jurisdictionis spiritualis, saltem reputatur vendibilis , ac proinde committitur peccatum smoniae , dum fit injuria rei spirituali, quae sine gravissimo peccato sacrilegii vendi, nec emi potest . Et quia in tali casu daretur, dc acciperetur temporale pro spirituali, commiti retur simoniae peccatum, ut habetur expre -sὸ in e. Nemo de simonia , ubi utrumque simoniacum dicitur, & munus accipere, ut pς nitentem reconcilies, & munus accipere , ut ps nitentem a reconciliatione amoveas: ergo Sc. 2OIo Inter. 29. Quo jure est prohibita simonia λζΦ.Ιlia quae committitur in emptione,vel venditione &c. rerum Sacrarum, sive sint Sacrae ex natura sua, ut Sacramenta,&c.sve ex
benedictione Ecclesae,ut Ara, Calix , & hujusmodi , Iure divino naturali prohibita est .
Quando vero simonia versatur circa benescia Ecclesiastica, puta circa permutationem , vel religationem Beneficiorum , aut circa emptionem , vel venditionem aliquorum ossiciorum temporalium Ecclesiae , ut oeconomi , Sacrillae, Procuratoris, &c. solo jure Ecclesiasti eo prohibita est . Prima ergo est
mala , quia mala o secunda autem mala , quia ς', 'ix3 .a docent DD. communiter. Uide I Oleut. lib. s. c. 83. Lezan. to. Ferb. simoni
π. . & alios ab eo ibidem relatos, Stephan 1
a Ora Inter. 3o. Simoniaci gaudent ne i munitate Ecclesiarum λωρ. Simoniacus privilegio immunitatis gaudet, dummodo simonia non habeat adjunctam haeresim , eonsequenter ipse non sit haereticus, credens pertinaciter licitam esse