R. P. Octavii Mariae a S. Joseph Tusculani ... Opera omnia; in quibus bis mille, trecenta, et decem dubia moralia, quae per modum interrogationum, & responsionum discussa, continebantur, in hac novissima editione, in duos tomos distributa, multis doc

발행: 1711년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

De Praelatis R egularibus. 9 3

nmn. 18. asserit, illos graviter peccare , si abiaque ulla rationabili causa moveantur; primo

quia Religioni ossiciunt, illius novitii obsequiis ipsam privantes,& jurisdictione sibi data abutentes . Secundo , quia securam viam salutis procuranti sine caula praecludunt. Ita

Lugo d. Iusit.ω Iu e to. I.HO.9. ferii. 3.3n - μώ. -m. s .& Garcia , cum quibus sentit Diana pam Ο.tr. I 3. f.6. Oppositum sustinent. Et inter alias rationes , quas adducit Bord nus, prima est,quia nulla lex suadet huiusmodi receptionem ergo nolle quem recipere ad Religionem ex mero arbitrio , nulla est transgrestio , consequenter neque peccatum. Secunda, quia impedire alicuius bonum, nullum est peccatum, nisi impeditus ad illud habeat ius, saltem ad rem cui autem ingredi Religionem desiderat , nullum jus habet:ergo non dicitur iniquo impediri. Alias rati

nes omitto , ut solitam brevitatem amplectar . Vide illas,si libet, apud Bordonum,uel Dianam locis citatis . Ego vero primae sententiae libenter adhaereo, saltem ob illud axioma sun datum in lege naturali Quod ti- hi fieri non vis, alteri ne seceris, &c. Vide

I 38I Interrogat. 22. Tempore Iubilaei possunt ne illud promulgare Praelati Regulares pro suis subditis ante promulgationem

Episcopi λ

η P. Afirmat Emmanuel Sa ven. Indulgentia nu/n. ΙΣ. Bossius de Iubilaeo ferii. 3 numo . 7. &alii .3 sed oppositum est verius , nam Praelati Regulares,qui non habent propriam Dioeces m seu iurisdictionem quasi Episcopalem

in subditos saeculares, non veniunt nomine Praelatorum Ecclesiasticorum; ideo non possunt promulgare Iubilaeum pro suis subditis

ante promulgationem Episcopi, ut aliis relatis, recto firmat Diana pur. I .tr. I . ita optime servat praxis 1 qua nullo modo est recedendum, cum a firmativam sententiam tutam non esse in praxi doceat Bordon. in Miscelian.dec. 23 apud eumdem Dian. ibid. Ne deseras ipsum videre. 382 Inter. 23. Possunt ne Praelati Reli-ionum, aliquem Religiosum Choristam, adatum laicorum, seu conversorum transte re, di aliquem conversum ad statum Clericalem assumere λ

s . Si Clerieus ad Chorum destinatus

non sit in sacris constitutus,poslunt Superio

re. illum in eadem Religione ad statum con

versorum transferre , justis verb de causis Causae autem regulariter sunt tres, ob quas Clericus non ordinatus in sacris potest ad converso I deiici nempe punitio delicti , inaptitudo ad litteras as discendas , & maximus ardor vitae humilioris. Ita docet San

nu. 69. & alios apud Dianam ibidem . E contra vero convers , seu laici, etiam durante novitiatu, nullatenus possunt ad statum Cisricalem transire, aut transferri,nec ullo modo ad sacros Ordines licite promoveri,ut d

Bordonus loco citat. & alii. Nam in Decretis Clemen .VIII pro institutione novitiorum

ita decernitur : xui ad conversoris habitum recepti fuerint, ad Clericalem tum transire, iam durante tempore ρ obationis , non musint. Vide LeZanam eo cop. 8.numer. 22. ἶ6. S seq. usque adnum 6 9.inclusιὸ .

Is 83 Interroga . Possunt ne Praelati Regulares ex justa aliqua causa suis subditis licentiam praebere permanendi extra Clau

stra fl

v0. In Deeretis Clemen. VIII. pro Resorm. Regularium approbatis , ac inpovrutis a Sac. Congreg. jussu Urbani VIII. habetur , ut hujusmodi licentiae non concedantur,nis ex gravissima causa, a Sede Apostolica approbanda . Unde sustata est Superioribus Religionum potestas, atque omnis facultas extra Conventum degendi , aut concedendi in perpetuum , vel ad longum tempus manendi extra Clausuram . Unde non est audiendus

Portellus verb. Parentum fratres num. 2. apud

Dianam pari. 3. tr. 2 ref 9o. Verum ad breve tempus non videtur illis prohibitum dictam licentiam concedere , puta , spatio duorum mensium . Vide Peyrinum rem. I. de Sti dita

9.triai. II in 6o. & ea , quae ego dicam instain tit. rgo. de Regula seu Relig.ad Interrogat. 38. Ideo non est audiendus Diana par. 6.tra I. 7 V- sum. I9. nam loco proxime citato aetata res.6o. mutata sententia , amplius non approbat quae dixit ea ras I9. Vide etiam Legankm to. r. star I .c . I 6.mme . 23. Dixi, spatium duorum mensium , quia in hoc casu quoque potest dari parvitas materiar. Duo autem mens Scensentur modicam tempus aliquibus D ctoribus,ut docui tu. de celebr.Missae ad Int. IO.

92쪽

Titulus CLXAV

loquens de Sacerdotibus, qui oneribus Missarum non satisfactis, nova Missarum Onera accipiunt : Ergo &c.

I 383 Interrog. 2 1. Possunt ne licite Praelati Regulares concedere licentiam suis subditis exeundi e Conventu absque s

Cio pResp. Clemens VIII. in suis Decretis pro

reformatione Regularium , praecipit , ut nullus e Conventu egredi audeat, nisi ex causa , & cum socio s licentiaque singulis vicibus impetrata , & benedictione accepta , cui non aliter eam concedat Superior, nisi causa probata , sociumque exituro adjungat, non Petentis rogatu , sed arbitrio . Ita Barthol 1 S. Fausto in Gesur Relis lib. 6 qu r 62. Barbosa

in Collect de Tria se . 2s de Regular. v. q. num L. LeZana tom I par L .cap. I 6.nwn.s Rectὰ igitur mandant Constitutiones nostrae part I cap. Ir. nu. II. quod nullus extra Conventum absque

socio ire praesumat sub poena gravis culpae . Et si fuerit Prior, qui soras ire , vel aliquem fratrem mittere, nisi in extrema necessit alc, ptae sumpserit, pro prima vice a Vic. Gener ii per mensem ab ossieto suspendatur,pro secunda , ossicio omnino privetur ρ nam demandato ejusdem Clementis VIII in pre satis

Decretis pro resormatione Regul. innovatis

a Sac. Congr. jussu Urbani VIII. praecipitur Generalibus,ac omnibus aliis quibuscumque Superioribus, ad quos spectat, ut curent, acesciant praedicta omnia Decreta inter alias eorumdem ordinum Constitutiones perpetuo valituras redigi . Vide Decreta Clemen.

quae incipiunt, Nullus omnino, nu.qΟ.& Le-Σanam loco supracit cap 8. num. 26. Et nota

quod in dictis decretis eo numero ε . interdicitur omnino Superiorum facultas illa declarandi , & adversus eas unquam dispensandi sub poena privationis ossiciorum , cc inhabi l itatis perpetuae ad alia quoque munera irso facto incurrendae. Ideoque in hoc casu s liam consuetudo legitim E praescripta, vel extrema necestitas potest excusare. Consuetudo enim est optima legum interpres, & necessitas non subjacet legi, ut ex juribus vulgatis satis patet. 383 Inrerrogat. 26. Quando duo Praelati contraria praecipiunt, cui est obediendum plo. Sine dubio majori est obediendum snam non licet obedire minori, neglecto majori : & ratio est , quia potestas Praelati minoris subordinata est majori, & ita illi su jecta , & miniis obligans. Si tamen per impossibile daretur casus, quod Praelati aequalis essent auctoritatis, & aliquid praeciperent subdito, tunc parendum esset illi, qui prael cipit in ordine ad finem nobiliorem, aut illi, qui primo praecipit; & tandem si paria sinti caetera , tunc obedire poterit subditus illi, cui magis sibi placuerit . Ita docet Legana

par. I. t m. I. cap. Φ. numer. 2 I. qui pro se ci-

l tat Peyrinum rem. I. de subdito quaes. I. de

Obed. p. 7.

I 186 Inter. 27. Possuntne Praelati Regu-l lares applicare bona opera suorum subdit rum benefactoribus, aliisque personis , contra voluntatem subditorum es Rest. Possunt tum ex privilegio Urbani U.

tum quia jure communi quilibet Praelatus cujuscunque Congregationis id facere valet,

ut d et Sanctus Thomas in a.dis. Io.quo. I. or. I. & alii, quos refert, & sequitur Lezanato. I lae. I .es. I 8 n 67. ubi ex aliis tenet etiam

posse hujusmodi opera benefactoribus applicari a Praelatis, subditis quamquam renitentibus. Sed hoc intellige,quantum attinet ad vim meritoriam de congruo, ut bene observat Peyrinus mox adducendus . Quomodo

vero Generales, & Provinciales possint benefactoribus ordinis communicare suffragia, Indulgentias , orationes, & alia bona spiritualia , lath tractat idem Lezana tom. L. Deo. Bona Regularium numer. 2 o seqq. & ibi num. 7.

aliiν relatis, licet concedat esse probabile, aut saltem optimum consilium , ut in applicatione istarum satisfactionum subditi v luntarie subdantur dispositioni suorum Praelatorum. Tamen si tales satisfactiones subdi te necessariae suerint, quia scilicet habet aliquid solvendum de poena temporali, probabilius esse non posse a Praelato applicari aliis, contra voluntatem subditi. Et ratio ipsa suadet ; nam sicut non potest Praelatus a subdito auferre bona temporalia necessaria simpliciter , ut cibum, velles, somnu in , & caetera hujusmodi; sic nec is ritualia necessaria . Siquidem in istis necestariis non subditur u luntas subditi Superiori. Ita ex Scoto, Bona-cina, & Peyrino asserit idem LeEana . Quare concludendum est , non licere ita facile Superiori locali inducere novas obligationes

subditis, praeter illas, ad quas de jure ex vi Regulae , seu Constitutionum Religionis

tenentur, ne saltem se exponat periculo , ut ejus finis non sortiatur effectum . Sed

vide Peyrinum rom. primo de Subditis quossisne. prima capit. 6. s. Unicus , per i

tum , ubi tandem resolvit , quod in talibus satisfactionibus ad praeceptum Prael ti concedendis , & applicandis , faciles esse debeant subditi , quia acquirunt me

ritum eliaritatis , di eleemosynae idem tenet

93쪽

De Praelatis

tenet Lezana loeo eitat . quibus calculum

Is 87 Inter. 28. Possunt ne Praelati Regula. res , nulla praecedente accusatione, aut infamia , suos lubditos punire λ 0. Nullus Iudex in causis criminalibus potest procedere ad effectum puniendi delinquentes sine praevia accusatione , ui sincitos Ado O . Prasidis, ω caps legimus de areusat. Et quamvis Praelati Regulares possint suos subditos punire in levibus delictis sne accusati ne in gravibus tamen , quae absque infamia delinquentium fieri non possunt,nequaquam

illos sine accusatore , & substantiali ordine juris,& Iudicii punire,aut castigare possunt.

Ita pluribus relatis docet Miranda apud Rodericum in Comp.M. Regul. U. I. num. 2. Imo sit res, aut quatuor tecreto denuncient Praelato aliquem Religiosum commisisse aliquod Crimen , Praelatus non debet, nec potest illum publico punire , vel alios testes vocare , aut ae ejus vita inquirere sine ulla praecedente accusatione, vel infamia. Vide Rodericum loco citato, ref 39 sub n. vers I sub nu I o. qui pro hac sententia adducit Nauar Sotum, Salaedo , & tandem Div.Thom.2.2.quas/7.art. 3 .in corpore, & dicit esse communem sententiam Theologorum , dc Canon istarum :Et recto quidem; nam servanda est fama pr ximi quoties sine illius detrimento ejus animae mederi potest,aut multis rationibuspr

hat Navarr in cap. cerdos de pernit. s. 6. cc in man cap. I 8.πω. 36. Itaque omnia cum charitate tentanda sunt, ut minori cum detrimento Fratri subveniatur . Ita Sanctus Thomas

I388 Interrog. 29. Praelati Regulares imnenturne ratione ossicii ad assistendum Choro λ Et quam poenam incurrunt, si fiterint negli sentes ' Ῥ.Certum est, neminem immunen esse a servitio Chori, lichi sit Generalis Religi nis , nisi pro eo tempore , quo proprii ossicii munere actu fuerit occupatus ita enim praecepit Clem. Octavo in Decretis pro Re sommatione Regul. editis anno Is 93. & incipiunt, Nullus omnino. Imo in clementina I .de e

obrar. Λων. praecipitur ordinariis, Rectoribus ,&omnibus Superioribus, ut sollicitam adhibeant diligentiam , ut debitis horis convenienter Divinum ossicium psallatur , vel celebretur, si Dei, & Apostolicae Sedis indignationem evitare voluerint quae Verba

quidem indicant praeceptum obligans ad

Regularibus. 9 1

mortalem eulpam ἰ ut docent Doctores coma muniter . Itaque dicendum est, peccare mortaliter Praelatos negligentes notabiliter insequela Chori absque causa legitima. Nam

ut asserunt Suarez tom. 1. de Retu .lib. . de boris Canon. io Io.n. 8 Filii ucius tom.2 tr. 23. cap. . num. I 3 3. Bartholom a S Fausto de boris canon lib. 1 quas r8 quos sequitur LeZana to. 2. ves..cium Divinum m. Praelatis absentibus vix

poterit Divinum ossicium , prout decet, in Choro celebrari. Et recte quidems dum prae ter scandalum , & malum exemplum , quod praebent subditis, sunt in causa,quod subditi idem faciant. Unde ob circumstantiam personae , & propter aliorum exemplum: magis tenentur ipsi Superiores, praesertim locales,quim caeteri Religiosi, aci sequelam Chori pcum ad persectionem Euangelicam , & ad observantiam Regulae, & Constitutionum Religionis, dc Apostolicae Sedis, verbo, &exfmplo effcaciter provocare teneantur . Quare concludendum est . quod huiusmodi Superiores notabiliter negligentes s ne legitima causa in frequentatione Chori, non solum non debent eligi in Praelatos , ut mandant Decreta Clemen. VIII. supra relata nu.

36. ubi habetur, ut ad ossicia , gradus , dc Praelaturas illi praecipue eligantur , qui possint, & consueverint Regulas ordinis, &Constitutiones observare praesertim , quae Wrtinent adservirium Cisri , , ac vestitum , ω viactum communem; sed si electi jam fuerint, debent graviter puniri, & ab ossicio deponi, quia destruunt in se , & in aliis Regularem observantiam ς & ita deponi jubetur Clericus Ecclesar deputatus , si Choro adesse negligens erit, in jure communi eo. ericus dia sin. 9r oe cap. si quis Presbter disin 92. & in nostris Constitutionibus par. I. I. nu. 9 ubi loquitur de Priore, habetur expresse, quδd si ex consuetudine Divino ossicio non interest absque legitima causa , possit ossicio privari. Vide circa tale dubium Peyrinum rom. 2. de

ref 38 Bonacinam de mriι Can n. disp. 2. q. I. pun. 2 subnu. r.& Leganam loco supra cit. Ac tandem nota teneri Superiores bonorum operum sibi subditis exemplum praebere, quia magis movent exempla, quam verba, ut pro

Iure etiam , & plura congerit ad hoc propositum , & inquit praetere1, quod verus familiae , aut belli Dux dicet suis .' Ite , facit ahoe milites s sed , Eamus, & faciamus commilitones I prius suis anteibit , & manum operi admovebit, uti dicebat,& faciebat Iulius Coeta. Unde,si ita non faciunt Superio-

94쪽

96 Titulus CLXm.

res, praesertim Regulares , certe muneri suo non competenter satisfaciunt,& sunt in statu peccati mortalis, ut consideranti patebit .

I 389 Inter. 3o. Quibus de causis posititit Praelati Regulares deponi, & ossicio, quo iunguntur, privari λπιο. Dico prinab , attendendas esse leges peculiares sngulorum ordinum. Dico secundo, quod Praelatus Regular. de jure communi potest deponi , & ossicio privari, si est dii pidator bonorum Monasterii, vel si incontinenter vivit, aut si Regulam destruit, eamque relaxat in se ipso , di aliis, vel tandem si alia hujusmodi committat, propter quae merito privandus sit ossicio , de quibus

agit Panormitanus in cap. Monachi is satu Nonacborum in cap.ur si Clerici , oe in cap. cum non ab homine de Iudiotis . Sed Vide Pe, rinum de uligies; dis tem. 2.e . I 8. Dilapidator autem bonorum Ecclesiae , dicitur Praelatus res Eccles asticas alienas, ct male expendens,

ct deponi debet, ut dixi, dc docet etiam Syl

139O Interrog. i. Possunt ne Superi res Regulares aliqua peccata sub poena cxcommunicationis sibi reservat ae prohibere Resp. Assirmant nonnulli apud Dianam

e. Iasub numa I. hed, ut inquit Lezana, saecsententia non potest in praxi teneri,& testatur , declarasse Sacr Cardinalium Congregationem die 7. Iulii I6I7. in Decreto Clcm. VIII .lupra relato in tit. 3 s. De Ca us reservatis

ad Inter. a. comprehendi etiam censuras; nam

omnis reservatio illis interdicta est , ideo caveant Superiores a tali censurarum reservatione . Vide Sanchea in Suna .rom. I libus cap

fert, ct sequitur Diana ubi supra; nam Praelati Regularos , stante Decret. Clem. Ull Isuper casuum reservatione , quod incipit Sanctissimus Dominus noster, non possunt cxcommunicationem sibi reservare, prout etiam declaravit S.Congregatio die, & anno ubi supra. I 39I Inter. Praelati Regulares possuntnc suos subditos damnare ad triremes, vel ad perpetuum carcerem rL 80. Dico, posse Praelatos Regulares sibi subditos ad triremes condemnare , casu tamen raro,& ad satisfaciendum alicui scandalo publico ex delicto enormi imo aliquando hoc necellarium censetur in casibus, quibus aliter delicta castigari non possint. Ita etiam non est improbandum , poste seros subditos

provida deliberatione in perpetuum ad carceres condemnare juxta delicti atrocitatem,cap tωυ. tis de praebend. Vide Peyrinum de R M subdito cap 27.qu I de Med. Lezanam to. I p.

stitutiones in aes J.mι. 2. aliquibus delictis gravissimis decernunt poenam perpetui caseceris; & ita probabiliter puto decerni instatutis, vel constitutionibus aliorum ordinum, ne delicta remaneant f ne debita poena impunita. 192 Inter. 23. Praelati Regulares pOR sunt ne abesse a suis Monasteriis temporepe Ilis, aut haeresis 'γρ. Saepe dico , & praesertim ad Inter. 7.tit. I 8 . de Residentia,non poste, quia de Iure Divino res dere tenentur in ibis Monasteriis, nec possunt deserere gregem . Unde debent assistere suis Monasteriis , etiam cum periculo mortis nam sunt quasi illorum Monas seriorum Parochi : Parochis autem non licet lugere in talibus eventibus , ut d

munis 1ententia. Vide Dianam par 9 traci. 7. m. 13. oe supra in tit. I 6O.de Parochir ad I

393 Interr. 33. Praelati Regulares recipientes in vi statione aliquid ultra victu alia, 1ubiiciunturne poenis impositis contra Visitatores , qui jure ordinario vistant λ Et quo jure visitare tenentur pK Φ. Utique eodem modo , quo Episcopi, aut alii ex ossicio visitantes , cavere debent a

munerum receptione , ex ι. manus β. Proc

rationes de censib. in 6 dc ex Trid . se . 2 de ref m. c. 3. cum generaliter prohibeatur omnibus,qui iure ordinario vistant, munerum receptio α quamvis liberalitcr donata suerint, ad restitutionem tenentur . Verum est tamen , quod licite recipere possunt laxas a Constitutionibus , seu Statutis Religionis consuetudine designatas ψ sed gravare non debent visitatos expensis , aut cibis , & potibus delicatis , dc exquisitis, ut ex Peyrino do

dc tandem visitationem esse de iure naturali,& Divino,docet S.I hoa .et v. os .arm.& ibi

Caietan. & habetur ex Proverbio tim cop. 27. Diligenter agnosce vultiam ρecoris tui , tuerique V ges considera .

95쪽

De Praelatis

vae. I. An peccent mortaliter Praelati Regulares , qui non procurant observantiam

vitae communis in subditis λ Et quid possint facere iidem subditi , si non provideantur 1 suis Praelatis de necessariis ad vitam λ θ. Superiores Religionum , in quibusia viget observantia vitae communis,& omnino incommuni vivitur , certo mortaliter peccant nec sunt in bono statu conscientiae,quia tales Religios tenentur vivere vita comm

ni invictu,vestitu, lectisterniis,&aliis dispensatis Zc distributis , suis Superioribus, inspe-itis tamen aetatibus , dc necessitatibus Religiosorum. Eana rom. par. .cap 6. πω 6.θ ε . ita autem communi vivere non possunt Religiosi , quando Superiores eis providere non curant de necessariis ad vitam , dc decentiam status ipsorum , tam sanitatis, quam infirmitatis tempore , habita ratione, ut dixi, dccola siderat is circumstantiis status, valetudinis , laborumque singulorum unde culpa transfunditur in Superiores ipsos , cum snt causa peculii, aut saltem , ut ex malitia varitia, negligentia, vel ipsorum lata culpa , aliqua inobservantia sequatur . Dantur enim aliquando aliqui Superiores ita indiscreti,aut robusti, ut sua duritie alios metiantur,& nesciant illis compatis & sc graviter peccant,si eos , ut ita dicam , mori permittant ex desectu necessariorum ad vitam nam faciunt contra legem Dei, & Religionum instituta, nec non contra Sac.Concilii Trident. V. 2 s. cap. a. decreta , dc mentem Summorum Pontificum , praesertim Clementis, & Urbani VIII. Ec Innoe. XII. ut liquet ex eorum Constitutionibus,atque Bullis. Itaque concludendum est , dictos Praelatos Regulares, qui, in quantum possunt. non curant, quod subditi vita communi absque peculio vivant, aut etiam ut proprios, dc superfluos usus vitent, esse in statu peccati mortalis : Ac ratio est, quia paupertatis votum , quod Religiosi emittunt, id exposcit omni n. , Summique Pontifices , dc Concilia praecipiunt . Videantur Sylvester

q. & ea. quae egomet dicam inris. I 8o.de Renu .aec .ad Int. 73. O dixi in Me tit. ad Int. I 9. Si vero stante nimia paupertate, & inopia Conventuum , subditis omnino providere nequeant Superiores; tunc quidem non peccant ,

eum impossibilium nulla sit obligatio, & is, diti queunt licitis , ae tuta eonscientia sibi

providere de simpliciter necessariis ad vitam, quia quando duo praecepta concurrunt, quae simul servari non possunt,servandum est illud

quod strictius obligat: Et se quoties Religi

R egularigus. 97

sus aliquid aeeipit,vel expendit in dicto ea

ad subveniendum extremae necellitati pro priae , aut alienae , non peccat mortaliter , quia Superior censetur consentire,& conse sum praestare debet nam in iis, quae pertinent ad naturam,omnes sunt pares. Vide ig. . tur quae dixi circa tale dubium in hoc tit. κεμ-- .ngad Inter. 2 o. Θ aicam in rix. de Regu seu Retu.ad Int. 6 .dc nota,quod in usum communem censetur impendi id , quod de licentia Superioris in usum alicujus Religiosi im

dummodb casus in praxi contingat. 2. An Praelati Regulares ex bonis Conventus aliquid gratioso donare possint PReΦ. Omnes Doctores fatentur, Superiores Regulares non esse dominos bonorum Conventuum , sed solum dispensatores: Ergo non possunt ex alieno donationes facere , ut dicitur in eo Abbati di nes.s . Imo in cap. Nullam I 8. quaesi. t. solum conceditur , quod Abbas possit expendere bona Monasterii in Dei cultum,& Monasterii utilitatem &cum debeant etiam ipsi observare Decreta Clem. Octavi dc Urbani octavi de largitione mun rum,scut eceteri Religiosi, sequitur eos peccare mortaliter contra Iustitiam, sua abuteudo potestate, dc contra votum paupertatis , utendo illis bonis , tamquam domini; unde tam ipsi , quim qui recipiunt ab eis, restitu re tenentur, ut pluribus relatis docet Pcyri

Io. Quod autem possint ex causa aliquas d nationes moderatas facere, est in consesso apud omnes , non solum de superfluis , sed etiam non superfluis, ut quidam dicunt pruindenter tamen,&discret8 juxta conventus facultates secundum suae Religionis Constitu tiones, dc Repulam, dc dummodo Religiosis nihil de necessariis ad vitae conservationem 4& decentiam status desit, nam Superior cura debet habere corpori sin animae suorum sis ditorum , & omni cum charitate necessaria pro possibilitate providere. Videatur, si lubet, id, quod dixi intit a.do Abbar. ω .ad Im. 3 ἀμ-

non in tit. I 3 r .de largit mun. Int. Ira diram in ris.

I 8 .de Regia. ere. ad Inter. o. si quidem plura ad hoc propositum haberi possunt. Sed circa praesens dubium ne desinas videre Dianam p.

3lunct. 6 num. I. Θ seqq. nam plura congerunt

G ad

96쪽

s Titulus CLXAVI.

ad intentum . Notandum est denique , posse Praelatum concedoc subdito , quod ipse potest , scilicet uti, di donare causa pietatis , di renumerationisi docet Emman Si is .sh Qissub num 68. dirae'. An Praelati Regulares possint a solvere sibi 1 ubditos ab excommunicatione ob percussonem gravem , ct enormem contracta p θ. Religiosi omnes, praesertim ex ordine mendicantiam,& qui cum eis participant in privilegiis, pollunt etiam a percussione enormi abiolvi a suis Praelatis; nam alioqui si ad Papam mittendi essent, occasio vacandi illis tribueretur . Tale privilegium fuit co cessum a Clemen. IV. Praelatis ordinis Praedicatorum, & eorum Vicariis, ut ex aliis r 1bri Diana loco mox adducendo Item Syxtus IV. & Iulius I l. idem privilegium concesserunt Generalibus, ct Provincialibus nonnullarum aliarum Religionum , telle Lantusca

prohibentur dicti Praelati Regulares , quin etiam pollini absolvere suos subditos ab ex

nu Ia. prope M. qui addit, & ben8 , nisi aliter in statutis particularium Religionum statu tur . Unde licet adsint Decreta S Congr. sub Urbano VIII. emanata anno I 628. die II. N vemb. & Innocentii X. anno I 6 7. die X. Decemb.& aliorum Pontis cum praedecessorumitamen quia loquuntur de Consessariis , qui praetextu suorum privilegiorum absolvebant ab omnibus casibus Papae reservatis perlonas

saeculares, & nihil dicunt de Regularibus ,

idcirco remanet probata nostra conclusio. Ut de Dian. o supracit.ref so β. Notandum es t men , ct Bordon. ubi supr. n FO.Supradicta tamen procedunt, quando Religiosi se ad invicem percutiunt, non autem si percutiant Clericum tuae,vel alterius Dioecesis, ut constat ex cap.cum illorum , era. Religiso, de sentent.

TITULUS CLXXVI.

De Privilegio Canonis,&Fori.

isy TNter. I Titius primam Tonsuram, A vel ordines minores accepit animo non ascendendi ultra , sed ut gauderotprivilegio Fori, & exemptione a tributis , Peccavit ne mortaliter λ θ. Afirmative respondet Barbos. de ρ

chea, Filialobos , dc Conincho. dc ratio ut ipsi dicunt Iest , quia verba Concili non

sonant praeceptum graviter obligans . Utraque sententia est probabilis. Vide in tit. 83. ad Inter. 68. 2393 Inter. 2. Clericus bigamus gaudetinne privilegio seri, vel Canonis λη θ. Nullo privilegio Clericali gaudet . Non privilegio fori, assi at Diana in Stimm.

MV.CIrricus πω m. I 2. Non privilegio Canonis, asserit idem Diana loco cit. verb. Censura iam incussionem Cur. num. 3 Imo facilius amittitur

privilegium Canonis , quam sori, cum illud, jure humano , hocque a jure Divino pro cedat . Tandem quod Clericus Bigamus nullo privilegio clericali fruatur,tradunt Tolet.

dist.2. qu. 2. pun. 6. sin. 3. oe sieq. Diana part. 9.tra. q. refol. 6. MU An veM, AT habetur expresse in eost. Altercationis , de bigam.in 6. ubi Pontifex se habet : omni priuilegio Clericali deis claramus esse nudatos , ω eoercitioni seris cuia ri3 addictos, eonsuetudinaria contrariis non ob a re o Ipsi Me quoque sub anisphemate prohibemus d ferre tonsuram , vel babitum Clericalem . Sed

hoc intelligendum est dumtaxat de Clericis bigam is bigamia vera, vel interpretativa in minoribus constitutis , non autem de bigam is bifamia similitudinaria, ut in s quenti responsione dicetur . Vide tit. ἀσBigamia , ad Interi T. 2 praesertim in ris. 89. de Excommunicarione ob Clerica peres onem, σή I

Is si Inter. I. Bigamus bigamia similitu

97쪽

De Primilepio Canonis, mr Fori. 99

dinaria, amittit ne omne Clericale privilegium, ut dictum est in praeced. Resp. de Ct rico minoribus initiato λResp. Supponendum est primδ illum esse bigamum bigamia similitudinaria , ut dixi intit. 13. de Bigamia , ad Interrogat. I. qui post votum solemne castitatis emissum in sulcestione Sacrorum ordinum,uel in aliqua R igione approbata , medianta solemni prosese sone, matrimonium cum aliqua contrahit, eamque carnaliter cognoscit . Qui quidem nulli ter matrimonium contrahit, est suspectus de fide, dc fit irregularis, sicut coeteri bigami tamen nullum Clericale privilegium

amittat, quia textus in east unico de Cier. Combra. ἐπ 6. Θ cap. Altercationis , de Euam. eodem

libro 6 expresse loquitur de bigamis in min ribus conititutis. Sylvester Mis. Buamus qu. 8. Toletus lib. I. capit. 67. sub numer. 6. Say

rus de censur. libr. a. capit. 27. umor. 32. Le Eana tom Σ. verb. Clericus numer 6. Diana part. 9.

yrari . . reso 6.q-An veris, dc alii communiter . Vide Bonac. loco proximὰ cit.& ad Interrog.

sequent m .

1397 Inter. q. Si aliquis Subdiaconus ex dispensatione Paps eum vidua matrimonium Contraheret, gauderetne privilegio fori, &Canonis λ Reo. Praedictus Subdiaconus , sicut Jc quilibet bigamus similitudinarius,non perdit privilegia Canonis , dc sori, personae , dc rerum , quia nulli bi in jure nudatur his privilegiis , sicut minoribus initiati, propter eam differentiam , quia in Sacris constituti, dc pro sessi, continuo manent in suo statu clericali in Ecclesiastico, non enirn recedere possunt a suo statu , ut possunt initiati minoribus,qui sine Apollas a redire possunt ad saecu- Ium ac proindo isti,ut saeculares, sunt ipso jure privati privilegiis Clericalibus , quae Lai- Cis non competunt. Constituti autem in Sacris, atque professi, manent sicut prius in suis statibus Ecclesiasticis. Hactenus Bord

dictus Subdiaconus gauderet privilegio sori,

habetur quoque ex declaratione Sac. Congregat .apud Barbosam in Colle I. Bullia . veis. Subdiaconus , teste Lerana , rom. 2. veis. Clericus

2398 Interrog. s. Clericus solutus tempore delicti , si postea viduam ducat in uxorem, amittitiae ex bigamia privilegium sori λMO. Etiamsi dictus Clericus sit tantum in minoribus constitutus , in dicto casu non amittit privilegium sori, quia habilitas pers ae circa privilegium, solum consideratur. tempore delicti commissi , illa enim post

delictum non nocet unde is tanquam Clericus solutus remittetur , attento delicti tempore. Ita ex Pere ira , & Alexandro docet Diana pari.q. tradi. I refotur. 17.dc testatur de communi.

Is 99 Interrogat. 6. Clericus conjugatus cum unica , & virgine , vestes Clericales,

di tonsuram deponens, si postet illas assit mat, gaudet ne privilegio fori λmo. Privilegio sori gaudere firmat Diana

78 vers. Notandum est. Et recte quidem nam

vivis Clericus, si habitum dimittit, di po- ea illum reassumit, etiam sine licentia Episcopi, gaudet privilegio seri, dc quamvis in Synodo Diaece lana hoc fieri prohibitum esset

I εω Inter. 7. Clerici conjugati gaudentne privilegio seri in civilibus,vel in criminalibus causis dumtaxat λῆ θ. Est quaestio gravis inter DD.an gaudeant in civilibus , nam in criminalibus , nemo dubitat, dummodo non sint bigami, dc incedant in habitu, & tonsura, de alicui Ecclesiae in spiritualibus delerviant. Diana pari.

fendit illos gaudere etiam in Civilibus,&pro se plures D D. refert. Sed hoc ego puto Verum , ubi adest consuetudo gaudendi etiam in civilibus, ut in Regno Neapolitano,ut do

dc ita decidisse Mer. Congregationem testantur praefati Auctores. Vide Gavantum in Manual. Epist. verb. Clericus nume . 8 . qui testatur id praesertim procedere in Regno Neapolitano ex declaratione Sacr Congregationis. r6or Inter 8.Clericus in minoribus quando gaudet privilegio seri λδωρ. Quando habet aliquod Beneficium

Ecclesiasticum , aut habitum, dc Clericalem tonsuram deseri, de alicui Eccleste demandato Episcopi inservit, aut in seminari, Clericorum, vel in aliqua schola,seu universitate de licentia Episcopi,quas in via ad majores ordines suscipiendos,versatur. Ita Concit. Trident I 2I. cap 6. Emmanuel Sa verb. Clericus num. q. Imo nota ex Bonac. de Lex bus di IO.qM.1pun. I. . num. Io dc alii multis, i G a quos

98쪽

ro O Titulus

ricus gaudeat privilegio sori, suincere, ut habeat tantum beneficium , quamvis non deserat habitum, dc tonsuram, & alicui iaci siae deserviat; nam Concilium loquitur di 1-

taliter , non deserendo habitum , & tons ram, ut ben8 probat idem Legana ubi supra

sub num. .

1 2 Interrogat. s. Si Clericus in Min ribus tantum deserat habitum , dc tonsuram , vel e contra, gaudet ne privilegio so

η θ. Clericus in minoribus constitutus , nisi habeat beneficium , vel inserviat alicui Melesiae de mandato Episcopi, dc incedad inhabitu, dctonsura, non gaudet privilegio

ro. & alii communiter . Quidem vero apud Dianam para. I .trari. .resoluin putant suincere , quod habitum, vel tonsuram deserat , dummodo coetera necessam concurrant , quia dimissio tonsurae non videtur tantae s lemnitatis in clerico in minoribus eonstituto Tamen Doctores, quos refert Diana ibidem pro prima sententia , asserunt, Sac.Congregationem decidisse in favorem Concit. Trident. st . 23 de reform- cap. 6. ubi loquitur e

Pulative, nempe, ut Clerici deserant habitum , & tonsuram , ic alicui Ecclesiae deserviant. Verum, prout vidi in aliquibus locis, oppositum practicatur quoad tonsuram . Ideo hujus dubii resolutionem remitto ad Sacr. Congregationem, ut dicit Diana pari. tra I. 16O3 Inter. Io. Clericus,qui alicui Eces fiae de mandato Episcopi non inservit,nec nescium Ecclesiasticum habeat, gaudetne s

ri privilegio λζJ. Si desert habitum , dc tonsuram , &est descriptus in Catalogo Clericorum , qui in Synodo Diceceiana obedientiam praestant Episcopo, licὰt de ejus mandato alicui Ecclesiae non inserviat- , dummodo per paucas vices in Choro,& Procellion ibus interfuerit, gaudere privilegio seri, determinavit Sacra Congregat. Concilii in nullius die ago Martii

cedentem.

26o Inter. 22. Clericus qualem habitum deserre debet, ut gaudeat privilegio fori λ Et cognitio, an habitus sit Clericalis, ad quem

Iudicem spectat λφθ. Diana pari. 3.trari. t. es Io. Is 2 6 I. recte arbitratur illum privilegio seri gaudere qui eo utitur vestium genere, ut si a populo videatur , Clericus judicetur . Verum si circa hoc controversia sit inter Iudicem Saecularem , & Episcopum , scilicet an habitus, eum quo inventus est Clericus, sit Clericalis, vel non , ad Episcopum pertinere , resolvit iple Diana contra nonnullos oppositum d centes , Ac male , quia alias Iudex Laicus in-

Curreret Poenas contra immunitatem Ecclesiasticam instingentes latas , ut bene docet Bonae. P.M Biala Coenae dii t. I .quo 16 6VI.

tellatur idem Diana loco citat. Uide iterum Dian par M. B. σ19.dc Barbos in TriarisCay

I 6Οs luterrog. I x. Cui reservata fuit pensio, si non incedit in habitu , & tons ra , gaudetne privilegio seri tanquam bene ficiatus δ' Ress. Memini me pluribus citatis docuisse in hoc titulo ad Inter. 8. Claricum beneficiatum , quamvis non incedat in habitu,& ton sura , gaudere sori privilegio, de docent plurimi , quos resert Barbos.1n Collia .ad Tridso .

23 de reo .cap. 6. nu. I F. Ita etiam gaudere seri

privilegio putant quidam pensonarium ictu non incedat in habitu , dc tonsura , dc exemptum esse 1 jurisdictione seri laecularis , sicut beneficiarius: Doctores ita sentientes refert

3I. Verum de tonsura,& habitu pensionariorum extat Const. Syxti V.quae incipit Pastor lis edita anno I 389 qua praecipitur,quod Cl ricus habens beneficium,aut pensionem excedentem sexaginta aureos de Camera,teneatu

ad tonsuram , dc habitum talarem alioquia ipso facto sit privatus officiis , & beneficiis, nec facit fructus suos in utroque soro . Uid2

Emm. Sa.-rb Clericust numer. 3 3. Sed circa han Cconstitutionem Syxti V. vide Thesaur.δε paenas

Ac alii, habentem pensionem non excedentem summam sexaginta ducatorum aureorum de Camera , non gaudere privilegio sori , secus tamen si penso excedat sexaginta aureos de Camera,utique gaudere Alii vero,quos reservDian. l .cit. dicunt,quod si Claricus habeat pensionem loco tituli beneficii, reputatur ust bene fietatus , ac proinde gaudet privilegi in

i lari; dc hoc mihi magis Placet.

99쪽

I O I

16o6 Inter. II. Clerici possitnt renunciare privilegio , & exemptioni libertatis Ecclesiasticae λResp. Doctores communiter docent, non posse Cleri eos dicto privilegio , & exemptioni renuntiare tam in civilibus , qu1m in criminalibus cum sit eis omnino interdictum

et cap. insolita II. quaes. I. cap Placuit cap. Si diligentia do foro eo . o es. cum tempore

de Arbite. & ratio est manifesta , quia privilegium exemptionis i Laica potestate , non est concessum singularibus personis , sed statui Clericorum in communi, & persona PriaVata non potest cedere privilegio concesso Communitati, aut toti alicui Ordini, ut docet Bonac. de in disput 2.quaesi. pun)ta subnu. Et ego breviter dicam in tit. Igo. de Reingularibus , seu Religiosis, ad Inter. 88. loquens de privilegiis Religionibus concessis . Imo Clerici neque dicto privilegio renunciare possunt de licentia Epileopi . Vide circa tale

dubium Dianam stari. I.trari. 3 resolui. 3. qui ad

satietatem Doctores refert, & testatur de

Communi.

16o7 Inter. I . Famuli Clericorum gaudentiae privilegio fori λReo. Famulos Clericorum gaudere privilegio fori, asserunt plurimi Doctores,qui indistincte loquuntur de mancipiis , & famulis perpetuis, de quibus nulli dubium est , ac de famulis temporalibus, & conductoriis , praesertim si Clerici gravi aliquo incomm do arbitrio Iudicis mensurando efficiantur, eo quod servi, aut ipsorum famuli, soro, vel alio privilegio non fruantur . Uide igitur

goaem. An Clericus immiscens se enormitatibus , etiam habitu , & tonsura clericalibus dimissis, perdat iplo jure privilegium s ri,antequam ter moneatur desistereὸ Et quid dicendum sit de Religioso professo λR est. Video circa hanc quae litonem D etores inter se acerrime digladiare; siquidem multi tenent, amittere non solum privilegium canonis, sed etiam seri, licet a suo Episcopo non fuerit ter monitus y hos

quos quidam sunt Theologi , ut Sylvester , Molina , Regina idus , Coriolanus , & alii λdc est probabilis haec opinio . Attamens quidquid sit de privilegio canonis , de quo ego non dubito , cum facilius amittatur , quam privilesium seri; de quo ta-

Tom. II.

men non loquuntur Canones, qui pro oppo sita citantur sententia in recedere non auaeo 1

sententia, quae docet, Clericos, & beneficiarios , haud amittere privilegium seri, quan inquam se misceant enormitatibus,&in habitalaicali incedant, nisi prius ter moneantur,&praecedat declaratio Iudicis Ecclesiastici; ocita docent innumeri Doctores, tam Theol gi , quam Canon istae, quos congerit idem Diana locis supra cit.& haec quidem sententia mihi videtur juri consor mior,&Christianae pietati aptior imo quia sumus in dubio ob diversitatem opinionum, videtur amplecten da esse in praxi, cum faveat Religioni, &Ecclesiasticae libertati. Fori enim privilegiu, secundum veriorem , ac probabiliorem sen- . tentiam, Dei ordinatione,& Canonicis sanctionibus fuit Clericis, & personis Ecclesiasticis concessum , ut ex Diana,Bonac.& aliis, alibi docui. Qisere dicendum puto,non post Iudicem laicum pro quocumque gravissimo s& enormissimo de Iicto judicialiter, & auctoritativo Clericum interrogare , examinare ,

iudicare, & punire , quamvis se inanii seuerit enormitatibus, & estet incorrigibilis , quia semper retinet dictum privilegium, donec post monitionem , seeundum jura, illud perdat , aut servatis de jure servandis , si est in Sacris , Iudici saeculari ab Ecclesiastico puniendus tradatur : Et hoc etiam post Concilia Trident. apud me est indubitatum,maxime ii loquamur de clerico habente Beneficium Ecclesiasticum , vel in Sacris constituto, aut etiam de Religioso professo , licet Laico , cum in hoc aequiparetur Clerico Sacris ordinibus insignito . Censeo igitur,omnino necessariam esse monitionem 1 Judice Ecclesiastico facta niantequam privilegium seri Clericus amittat,

ut habetur ex cap. audientiam , cap. eontingit da sentent. excomm.'cap. Iudices eo em tit.in 6. Et

ita inter alios docent Nauar. rom. a confas, da Prinu. Emmanuel Si verb. Clericus num . Bonac. de leto disput. o. quaes a punct. I. I. I. sub

catio L num. aD sic Quidam dicunt, quod opinio , quae dicit, quod perdit privilegium sori ,est practicanda sed me degente Bononiς,

racticata est opinio contraria toto appr ante studio di tandem notandum est, Barb. in Tridse 2 .de refc.6 n X s .ex Sellio,asserere, ita fuisse decisum in Motulensi I .Febr. I 62O. de qua S Congregationis declaratione menti O-nem facit etiam Legana ubi su p. ergo sequitur hanc nostram sententiam sequendam csse in

100쪽

1raxi, dc nullo modo posse salva eon selent la

udicem laicum condemnare Clericum de quocumque enormissimo delicto, ut dixi in xii. Π d. r c. ad D t. s. nam semper necessaria est declaratio criminis facta a Judice Ecclesiastico, per quam de ejus enormitate conis ista e possit,an Clericus brachio saeculari conis signari debeat, ut poena mortis puniatur. Vide c. cum ab homine dejudie. es cap. ex litteris de et ita , O bone'.Cler. Luaer. 3. Quare Clericus dimisso habitu,&tonlura clericali in enormitatibus se intromittens , privilegium canonis perdat, & non privilegium sori & in quo alio casu privit sium clericale amittatur λResp. Quia privilegium sori sun datur in jure Divino , ut dixi in praecedJrespons & ha

de ref es. ΣΟ Privilegium autem canonis est

privilegium solum 1 jure positivo inductum ,

ideoque facilius deperditur propter enormitates,quibus Clericus se immiscet; immo excluduntur ab hoc privilegio Canonis Clerici ioculatores, goliardi,& butanes , per annum

talem artem exercentes,ut patet ex cap. un. de

cium privilegium perdunt Clerici,Carnificis, Macellarii, vel Tabernarii ossicium exercen-ves, si sint conjugati, vel habitum clericalem dimiserint,ac ter moniti ab Episcopo non desiterint, aut si postquam destiterint,idem o ficium rea mant. Si vero conjugati non sintaee bigami,& habitum clericalem retineant, privilegio canonis, & sori, quoad personas non privantur, sed totum quoad eorum bona, ita ut eorum negotium a Iudice Ecclesiastico non si defendendum nam instar saecularium debent, ac teneritur tributa solvere. Ita aliis allegatis docet Diana p.9.tr refI a. Vide L

tur de privilegio seri, & cuinam Clerici his privilegiis fruantur , aut illis priventur. Item

ω 23. & alios plurimos, quos ipsi reserunt, a quibus plura haberi possunt ad intentum ;longum enim esset recensere,qus ipsi docent,& ego, ut alibi dixi, in hisce meis laboribus brevitati studeo.

TITULUS CXX v II.

De Pueris.

I 6 8 TN t. r. nenturne Pueri statim post A usum rationis praeceptis Ecclesie Resp. Pueri post septennium completum obligantur legibus , & praeceptis Ecclesiae ρnam illo completo generaliter prςsumitur in omni materia usum rationis habere , & ali ganti contrarium incumbit onus probandi . Itaq; pueri post usum rationis tenentur praecepto Consessionis. Vide infra ad Inter. seq.& 1 carnibus , & lacticiniis abstinere in madrages ma , & vigiliis , scut caeteri Christifideles & haec sententia est probabilior, &tutior. Vide Sanchez in summ. rom. I ib. I .cap. .num 6. Salea de legis dis r. I serit. I 3 Suareκin 3 .parr.to n. dispurat. 3 6 ferii. 2 . numer. 3. ΑZorium rom I .lib. 7.cap 2.quaesiun prima Θ cap o. quo. 6 & Dianam pari. 3.rriat ε. Hur 87.Verum quoad praeceptum Communionis non currit eadem ratio, ut docent Doctores com muniter , teste Diana loco cit .res. 7o Tamen aliqui apud Dianam tenent,pueros post usum rationis poste communicari statim, imb teneri ad praeceptum annuae communionis, & in articulo mortis. Sed quoad Consessionem,&Communionem puerorum , vide Emmanuel Sa veis. Confessio numer. 3. ubi sic inquit : Et si communis opinio sit, teneri ad Consessionem annuam, qui habet usum rationis; tamen Eccles a non videtur obligare ante pubertatem ad poenas non confitentibus impostas exverb. Etuba . num. I 2. in Addit. docet ex aliis ,

& praesertim ex Suareet , quod indivisibilis terminus praescribi nequit quoad Euchari stiam , nam aliis citius,aliis vero tardius illucescit rationis radius; videtur autem concludi terminus a Io.usque ad I 6. aetatis annum. Ideo Parochus judicet, &c. nam Corradus in Res . pari. r. qu. 3 in fine docet, qubd pueri non obligantur aci Communionem usque ad Ia annum , & ita video servari in praxi. I 6o9 Inter 2. Pueri post septennium censenturne usum rationis habere, & tenentumne confiteri r & quid dicencium est ante se tennium λ

SEARCH

MENU NAVIGATION