장음표시 사용
111쪽
1os De Origine Animae. ri filis qui absque dubio produxis vitam usi
que ad multos judices : sicuti legimus in libro Ludι- eum J ipsum esse Heliam, S immortalitatem ipsi pro-m sam in Numerorum libro, per pacem nominatam foedus, eo quod delum habuit. Lib. 6. Cont. Cels. Ipse vero , ait, nil desperaverim , quae in Phaedro d euntur . ab Hebraeis quibusdam aidicisse Platonem, ut quidam titeris prodidere, ita ut, cum in prophetica scripta is incidisset, istud trotulerit. Plato autem in Phaedro docet praeexistentiam animarum ante corpora, rationemque reddit, quare fiat descensius animarum in corpora ex uatu intelligi
In Thalmud ordine 4. tr. a. asseritur, animam Adae minalse in Seth , S hane postea in M'sem. Petrus Alsonsus ex Iudaeo Christianus factus, anno QO6. apud. Vincent. in Spec. hist. lib. 26.
cap. 127. testatur, communem Iudaeorum opinio
nem esse omnes anima. in principio mundi simul esse creauas. Cons autorem aisceptationis de Verbo vel sermone Dei. In specie etiam Iudaei unanimi consensu animam Messiae praeexistere volunt. Menasieli Ben-Israel nostris temporibus in lib. de resurrect. ΙΙ. I9. de Creat Probi. I . ., Communis, inquit, opimo est omnium Hebraeorum , animaι humanas praecessisse corpora, a quom haec opinio certo ad Gentiles manarat. - Hinc ad Deut. XXIX. I . sa commentantur Rabb. Omnes an mae , quae fuerunt ab Adamo , ta quaesuturae Funt. usque ad consiummationem munῶ, omnes illae fuerunt creatae 6. diebus creauo , omne ue in horto Edenis
112쪽
fuerunt, V dono legu interfuerunt, &c. Vid. Ho tingerus de abusu Patrum. Ipse quidem ex sua
sententia probi. 26. 29. de creat. lib. 2. de resurrect. cap. I. ait, animas in principio mundi cum reliquis creaturis creatas. at probi. I s. dc I 6. de creat. animas omnes primo die creatas probat ex scripturae locis, ratione , & veterum sapientum consense. Nam haec , inquit, opinio nostra recepta fuit ab omni antiquitate, quae in controversia nunquam vocata est; sed omnium sapientum , consensu ac calculo comprobata est. In Berois aba ,
Para. S. Aper istud, Faciamus hominem, d
citur , Deum locutum esse cum animabus; quo inunere voluerunt sapientes nostri, Detam non praecipitare animas in corporis custodiam , e earum consensu. In
emara H uig. cap. a. refertur is caelo Empyreo esse domicilia vitae , V pacis, S animarum justi
rum , S pirituum, atque etiam animarum istarum quae is mundum venturae sunt, ta alibi Abodata . cap. 1. asseritur Messiam venturum esse, cum omnes animα, quae creatae sunt, sese corporibud humanis junxerint. Eandem opinionem sunt secuti isti, qui ex magna Synagoga temporibus Etarae fuerunt, in oratiuncula quadam Uurpanda horas matutinis post levationem corporia de leolo, cu'm verba hunc in modum habent. Mi Deus, anima quam mihi dedisti, munda est , illam tu creasti, i. e. in principio creationis
mundi, animae omnea ex literunt, uti a nobG comprobatum est: formasti . eamque mihi inspirasti,
nec non servas eam in me, hanc accepturus es cum ex me evolaverit, redditurus mihi praestit um
113쪽
stituto ad id tempore. In Midras a- Nehe iam , s Paras Beres dicit etiam R. Iohanan , duas pedes ta domicilia esse, unum istarum animarum, quae nondum in mundum demiaerunt ,alterum earum quast ex mundo hoc iam exceserunt , S defuncto corpore rursis ad fontem & originem suam seunt reverse. Cabalistarum, ροπμψυχω Πν statuentium, sententiam esse asterit, unam eandemque animam ter incorporari. lib. r. cap. 12. g. II. Ipse quoque eam defendit probi. II. de creat. & lib. I. de reserr. cap. Io. & lib. a. cap. I 8. ex libro
Zoar, & ex historia Iudae & Thamaris, &ex praecepto de suscitando fratris semine, si improlis decesserit, ait etiam Philosophos antiquos sortassis eam opinionem hausisse vel a prophetis, vela superioribus seculis, ubi addit eandem secutum videli Chaldaeum Paraphrasten , illud Elai. XXII. I 4.explicantem per mortem secundam. Eandem sententiam attribuit Isaaco Abravaneli: praeterea eam defendit R. Ioseph in Zoar , Paras Flaye Sara. & Cabalista R. Isaac Loriensis. Legi tamen Rabbinos negare, quod animae , antequam corpora subirent, peccatum ullum admiserint.
Egomet nuper a doctissimo quodam Iudaeo, religione Phariiso quaesivi, quid Iudaei de origine animae sentirent; ipse vero respondit: omnes praemistentiam V creationem in 'incipio mundi, aliqποs etiam μετεμιυχωMν statuere, se vero horum sententiam improbare. Inter eos qui transmigrationem animarum negaverint , memorantur
114쪽
De Origine Anima. Ambonit, R. Seliadya Agaon, & R. Ioseph
Albo , a Menasseh. B. Israel lib. 2. cap. I 8. de resurrect. Haec dicta sint de traditione Iudae Ium. Pergamus ad Gentiles. X. Zoroaster Rex Bactrianorum , s quem Plato lib. Io. de Republ. nomine Eris Armenii genere Pamphyli allegat) in narratione sua ,scribit animas separat vi venire in oblivionis campum, ω ad fluinum Incurium. Et ut quisque biberit ex
fluvio isto oblivionis, s Plat. & Virg. aliisque flumen Lethaeum dictum a quod est oblivio
oblivisci mox omnium, S in corpora redire. Hermae Trrs megisto aegyptio, i. e. Mercurio Termaximo , etiam praeexistentiae animarum sententia adscribitur. De utroque certe scribit Rhodi ginus lib. 9. cap. 2I. omnibuε alus antiquι rem Zoroa imm in libro, cui titulus : μαγκά λο BF S- ζοροαέρου μάγων, docuisse. UMercurium quidem Trim istum tales animarumem rationes ritu poetico descripstisse, S adnexuisse, --sem divinam non permittere, animi humani in bestias transitum. Nam Pimandr. dicit: In melius quidem anima i. e. quae jam anima facta est) mitras, in deterius nunquam. Animam certe Trismegistus solam , totum substantialem hominem , & corpus humanum tegumentum & velamentum appellat, uti vidimus argum. 4. Pymand. lib. s.
Tatius: Cur o Pater non omnibuι Deus mentem commvnrcavit. Mercurim : uuoniam voluit eam, o bili, in medio tanquam certamen , praemiumque animarum
proponere. Ta tius: Vbinam hanc locavit Z Itir: cum
115쪽
Galerem hac implesset, praeconem misit, jubens talia
quaedam animis hominum nunctare. Mergat seipsam in hanc pateram quaecunque potest, quae videlicet credit Craterem animam ad eum , qui demiserat, reducturum, quaeve finem noscit, cuym gratia nata fuerat. Et in Asclep. Homo daemonum genus nolati, utpote
qui cum eisidem ortum se esse cognoscat. De Chamo , Mi Zraimo , Zorastro Rege Bactrianorum , AEthiopibus, aegyptiis , Hermeque Trismegisto , jam audivimus. Praeterea Indorum & Bactrianorum Brachmanas μιετεμ υ-χωαν credidisse probabile est, eo quod non secus atque Pythagoraei, nullo animato vescerentur: dc quod mortem contemnerent, & vivere nihili facerent, quia credebant esse regenerationem : quod de iis scribit Clemens Strom. 3. cap. 6. Chaldaeos & Indorum magos humanam animam esse immortalem , primos omnium tradidisse , Pausanias monumentis prodidit. Germanorum Sc Gallorum Druidas & Bardos με - πριιυχωαν defendisse, aperte scribitur. Pythagoram etiam ferunt Gallos audivisse. Clem. Strom. I. Thraces quoslam Plato in Charmides apud Clem. Strom. r. ) scire videtur, qui dicuntur animam facere immortalem. Thraces illi sine dubio fuerunt Odrysae, vel Odrysi, quos Clemens d. l. in pro sessione publica Philo phiae , Brachmanibus & Getis adjungit: sunt autem Odrysi Thracum populi, apud quos viguisse Philosophiam testis est Orpheus, ipse Odrysius vel Thrax. Inter Getas squi post Gothi
116쪽
De Origine Anima. ,1 13 dicti sunt Zamoixis Heros discipulus fuit Pythagorae , a quo in Egyptum deductus summus
evalit Philosophus. Diogeni Laertio hic Z moixis est Thracius '. Dictus Orpheus etiam animae praeexistentiam docuisse videtur. Clem. Strom. 3. cap. 2. Plato, inquit, in Crapto, Orpheo tribuit id quod dicitur ,
quod anima puniatur in corpore. Sic enim dicit : Et enim nonnulti ipsiim dicunt esse monimentum animae,
ut quae in praesentiasit sepulta: V quoniam id significat
quae segni icat anima, ideo recite appestari Videtur quidem certe Orpheus hoc nomen maxime imposuiFe,ut quae eorum propter quα luit,tuat p. s. Operae pretium cst autem meminisse etiam eorum quae dicit Philolaus. Sic enim dicit hic Pythagoraeus: Testantur autem , veteres quoque Theologi vates, quod propter aliqua supplicia luenda anima sit coluntita corpori, Sin eo tanquam in aliquo monimentost multa.
De Homero squem plurimi, teste Clemente Strom. I. Egyptium ostendunt,) scribit Plutarchus lib. de Homero: Pythagorae decretum ,
mortuomum nempe animas transire in ormas agim cor- .
porum, non alienum est ab opinione Homeri. Uuἰ, enim induxit Hectorem cum equis colioquentem SAntilochum, ipsiumque Achillem: atque hunc quidem non loquentem modo , sed N audientem verba equi: tum canem qui hominilus prius, iisque domesticis, ni sem cognoverit: quid aliud quam communitatem rationis agnationemque humanae cum brutomum animis endit Z Ii quoque qui selis boves ederunt, iderius periere, monstrant, non boves modo , sed'alia quas- ' Vide addenda. H vis
117쪽
vis animalia , ut eandem vivendi naturam fortita , adiu magni feri. Tum quod socii Myssis mutantur in
porcos , cis alia id generas animantia , eo aenagmaze -- nuitur , dementium hominum animas in bestiarum corpora immigrare, cum incidant in universi circularem revolutionem: quam Circen ipse appetiat, i, me
par erat) sotu filiam facit, habitantem in insulae aea : cui insulae a verbo οἰ - ζειν nomen dedit, qui homines propter mortem tamentantur. Atqui Myses, quia est sapiens , istam mutationem perpessus non est: contra eam a Mercurio, id o ratione munitus,&c '.
De Pherecyde Syro , & Pythagora ejusque
sectatoribus egimuS arg. 9. Thaletem Milesium scribunt alii primum docuisse animarum immortalitatem & sempiternitatem. Pherecydis ille fuit. Ioan . Teteleta Hist. Chil. a. Thaletem Pherecydis Assisyrii discipulum statuit. alias multa ab A gyptiorum sacerdotibus vel prophetis didicisse fertur. Notandum autem , ex dictis falsum elle, quod scribitur, vel Pherecydem , vel Thaletem , pri-' mum dixisse animam esse immortalem. Heraclitum illum celeberrimum Ephesium eadem de descensu animarum cum Empedocle& Platone sensisse, testatur Plotinus Enn. 4. lib. 9. cap. s. Hujus insigne testimonium a Iustino Martyre datum producemus in Socrate, ubi eum vere Christiano nomine non indigniorem Abrahamo & Elia existimat: Clcm. Strom. Σ. egregium Heraclistim vocat. Mosis profecto dogma secutum Heraclitum scribit Philo Iu-
118쪽
De Origine Animae. II sdreus. Sed & ex Orpheo maximam scriptorum suorum patem accepisse ait Clemens Strom. 6. Et Plato in Cratylo, allatis duobus Orphei versibus : animadverte, inquit, quam belli hae cum
εις γάν , τπε μοι δύ ἀνω m : Conciretum, inquit, suis es disicretum est, rediitque unde venerat, terra
deorsum, Mitus sensum: apud Plutarch. de consolat. ad Apoll. & apud Clem. Strom. . Si fueris , inquit, mente pim, nihil mali patiens mortuuia Superius manet in caelos ritus.
Thaleti Milesio successit Anaximander Mil sius huic Anaximenes Milesius, Anaximent An xagoras Clazomenius, hic cum multum versar tur in locis peregrinis, interrogabatur: annon in patriam suam redire desideraret: illum autem digito coelum monstrantem respondisse serunt, sibi Fummae cine, desiderioque esse patriam istam siuam. Diogen. Laert. lib. I. Ab Atheniensibus tandem veneno sublatum scribunt, quod Iblem, quem pro Deo colebant, aspernaretur.
Empedocles Agrigentinus Pythagorae & naxagorae discipulus, ut &Telaugis, filii Ρythagorae , teste Lactantio animarum immortalitatem ; teste Laertio, earum praemistemiam ; teste Plotino En n. 4. lib. 9. cap. s. earum descens π, sileut Horaesitus V Plato; teste Hieronymo lib. 2. Cont. Iovin. cap. s. & Plutarcho de esu cam. animarum '; & teste Origene lib. I. H a adu.
119쪽
adv. Celf eum Pythagora docuit, unamquamque animam occustis rationιbin pro meritis addidiam compori , addici etiam pro praetcritis Fuis mciribus. Ipsemet apud Plutarch. de superstit. reprehendens eos qui animalia sacrificant, aperte Uri λψυχω Mν profitetur his verbis:
Alii versus. idem probantes allegantur a ta mente Strom. 3. & 6. Laert. in ej.us vita, Athenaeo, Tertuli. &c. Ante hunc etiam mundum alium fuisse statuit, ut scribit Menasset, B. Israel de creat. probi. I 2.
Socrates judicio Apollinis sapientissimus,magistrum inter alios habuit Anaxagoram, & post
Archelaum Atheniensem, Anaxagorae discipulum. Dicebat autem semper animos hominum esse divinos, iisque cum e corpore excesssent, reditum ad ca tum patere , optimoque et justis o cuique expeditiss-mum : quod idem bcipioni videbatur: sic scribit Cicero in Laelio. At & μ επνσωμάτωMν agnovit in Plat. Phaedro & Phaedone. Mεπνσωμάτωσις autem ipsi & Pythagorae eo sensu communis fuit: ut uterque statueret genus animarum contemplativarum non redire in corpora alia ; at tria alia genera opus habere purgatione. Eodem sensu Carpocrates exposuit illud Matth. V. 26. non exibis ex carcere, usiquedum reddideris ultimum 'quadrantem. Fortur cum Euripides Socrao legendum
120쪽
De Origine Animae. II oracliti opustulum dedisset ,ruinetque qui bi via retur, dixisse, Ea quidem quae intesimi, praeclara synt:
puto item , S quae non inullam: ut refert Diogen. Laert. lib. I. Porro Socrates hominem ipsum animum esse dicebat, corpus autem nihil aliud; quam animi organum , vel domicilium, aut verius dicam sepulcrum, ac carceτem: unde cum emiserit, tum d mum Fui juris esse , multoque quam antea felicias vivere. Laur. Beyerlinck Theat. vitae humanae. tit. Anima, ex Erasis. Declamat. de morte, &Brus lib. . cap. Io. Tandem & ipsum Socratem Athenienses, cum contra eorum deos unum Deum doceret, cicutam bibere coactum interfecerunt ; ipse autem Atheniensibus eam cladem praedixit, quae illos non multo post oppressit:
moriturus his verbis exspi ravit: animam meam commendo redemptori animarum S sapientium. Quae verba mirifice conisnant cum illis Psalmistie, Psalm. XXXI. 6. dicentis : In manu tua commendato spiritum meum, tu me redemisti, Domine Deus veritatis. Ciceroni lacrimas elicuit historia mortis ejus; & Erasmum sere impulit dicerer Sancte Socrates ora pro nobis. Calvinus non dubitavit eum salvatum dicere. At Iustinus Ma tyr apol. r. scribere ausiis est et uui cum ratione vixerunt, Christiani fiunt, ut inter Barbaros Abraham, Asarias , Ananias , Misael, Elias, θ' alti complures ta intem Graecos Socrates, Heraclitus, Ssimiles. & Menasseh B. Israel lib. a. de resurrect. cap. 9. Non dubium, inquit, est, quin Hi quoque, qui