Christoph. Christophori Sandii Tractatus de origine animae

발행: 1671년

분량: 198페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

88 De Origine Anima.

Si considera et Celsus , quid sequatur animam in sutura ista , est quid sentiendum sit de ejuι ntiam origine, ves principiis : non ita calumniatus esset immortalem in mortale Dementem corpus : non quidem secandum Platonu με πνσωματω ν , sed secun dum sublimiorem quandam contemplationem: vidiseset utique unam e mlaltu insignem beneficentiam, Dei,a-it Spen cerus ) descensum ad convertendas ut Iucra scriptura mystice vocat oves perditas domus Paeliticae , γ e rore delatri a montibus, ad quad pastor in quibusdam parabolis destendisse dicitur , res, etiarn montibus reliquu , quae non erraverant. δc homil. a. in Genes. cap. 6. reicita nonaginta novem Ombu ru montibus , descendit quaerere eam quae 'crierat.

Clemens Rom. Constit. II. ao Exquire quod δε- V ad exemplum Domini Dei, vusdemque patris no stri, qui filium suum bonum pastorem , ac Samato-

strum Iesum Christum msit,

ta et jussit relinquere nonaginta novem o I in montibus ,

92쪽

De Origine Animae. 89tibus; &c'. Nam Esai. L I ΙΙ. 6. scriptum est :

Nos omnes erratamus sicut oves, & I. Pet. II. a s. Eratu velut odies e ames , sed conversi nunc estis ad pastorem episcopum animarum vestrarum. Et

David Psalm. CXIX. vers. ult. Egosim quase errans S perdita ovis, quaere servum tuum. Ex dictis locis Clementis Rom dc Origenis, ut 8c Theophylacto h. l. elucescit locum Matth. XV III. 1 a. cum Aria Montano, Vulgata, Syro, Arabe, Persa & Ethiope s excepto hunc singulariter tantum, in monte , legere ) itii distin

quae abemaverat ' Hanc distinctionem sequuntur Biblia Lutheri, item Tigurina Germanica , δίBelgica Nicolai Biesthen. Recte etiam Grotius h. l. Asentior, inquit, Dro haec retrahenti ad ea quae praecedunt Nam ita N Lucas : si καταλε πειτά ὀρνενηυνζῆ ξννεα , τῆ ε μω; Plerumque montana loca stat caeteris desertiora. Hinc Christus in mon esse cedit selitudinem captans. Et τἀ ορεινἀ in quibus concionabatur Iohannes vocantur ἔρημGr. Sed nihil clarius dis inctionem nostram probare pos sit, quam illud Ierem. L. 6. ex vers. Ariae Montani : Oves perditae fuerunt populus meim, pastores

earum errare fecerunt eas , montibus aboverunt em , de monte ad eodem abierunt. Imprimis cum con- cons. Erech XXXIV. 13.i4.2s. & XXXVI. ia. stet,

93쪽

so De Origine Anima.

stet, oves in montibus pasci solere. Nostro modo distinguunt etiam h. l. Gregorius M. PP. in Evang. ho m. 34. & Anstimus Cantuar. Car-terum Chrysostomi quidem editio Savit. h. l. aliter distinguit, Anianus tamen interpres illud, quod in loci expositione dicitur ἡλθε, ipse reddidit , descendit ad errantem ovem, relicitis nonaginta novem. De quibus montibus multum in scripturia reperias in partem bonam Sc inter alia illud Davidis: Psalm. X V. Pu ascendent S requiessem in monte sancto Dei. & Psalm. C X XI. Elevo oculos

meos ad montes , unde mihi venit auxilium. Ab hoc

monte Israelis, s EZech. XXXVII. 22. aberrarunt oves perditae domus Israelis , ad quas conquirendas descendit bonus pastor in vallem lachrymarum , 'quae terra haec est. Male ergo

distinguunt H. Stephani. Beza , Curcellaeus &alii , s quos sequuntur Biblia Reformatorum Gallica, & Dordracena Belgica,) hoc modo:

sicut oves, fuimus itaque prius in montibus, - antequam delaberemur in locum peregrinum, vallem lachrymarum, unde nos in monteS re duceret pastor: id est, fuimus prius in coelo , antequam venimus in terram , unde nos in coelum reduceret Christus. Nam vers praeced.

94쪽

De Origine Animae. PI

Uael. Matth. XV. 24. X. 6. τα τεκνα T λάτα δε ορπισμῆα ut congregaret filios Dei dispersos. Ioh. XI. s . Porro parabolam illam, quae

Lucae X V. sequitur , de filio juniore peregrinante in locis longinquis , qui mortuus

fuerat & revixerat, redieratque ad patrem, quidam exponunt de animarum humanarum exstatu angelico lapsu , & peregrinatione in his terris , ut & in pristinum statum per poenitentiam restitutione. Cujus expositionis vestigium est in Orig. hom. . Genes In eundem hunc sensum exposuit Origenes, teste Hieronymo V. in Hierem. Ierem. XX l V. s. XXV ΙΙΙ. 13. Psal.

XXXIX. s. LVI. I 3. I . a. Cor. V. 4. 6.8. Ephes. I. I 6. Philipp. ΙΙΙ. 2o. ΣΙ. Contra Celsum lib. Hieronymus in Ierem. XXVIII. a. Hunc , inquit, locum alligoricus semper interpres ta histome fugiens veritatem , interpretatur de coelini Hierusalem , quod debeant habitatores ejus sponte asesumere corpora , ta destendere in Babylonem : id est confuseonem mundi i tim, qui in maligno positu I, Sservire Regi Babylonis , haud dubium quin Diabolo. Γuodsi hoc facere noluerint, nequaquam eos gravia corpora portatu I , sed perituros gladio, S fame, . S peste: S nequaquam homines futuros , sed daemones. Idem in cap. X X V III. Ia..Delirat S in hoc loco ad oricus interpres, furcas ta catenad ligneas aetherea appestans V aeria corpora , daemonum videlicet , S adversariarum potestatum. Furcas autem

95쪽

92 De Origine Animae.

sve catenas ferreas, nostra corpora crassiora, quα nervis S ossibus carnu venisque contexta sint, Vt q inoluerint de coelesti Hierusalem pro qualitate peccβti, minores subire cruciatus , in catenas nostrorum comporum condemnentur , & infantiae vagitus , pannorum vincula , sordesque sustineant, serviant Diabolo, Regi Bab toris , id est, mundι h μου , dicentes Flu- ω : mundus in maligno positim est, cum bestim terrae, quae in brutorum animantium corpora sint religatae. Idem in cap. XXIX. I . Educam capta Ditatem vestram , - quam e si ae Hierusalem in Bahlonem : J Et in hoc loco dei rus interpres somniat ruinam coeliitis Hierusalem , ta ad eos prophetiam dirigi suspicatur , qui in huyus mundi bab Antά regione versantur: quod bene fecerint in haec corpora sponte de m-dere , ta in temra Chaldaeorum aedificare iamos , plantare pomarra, accipere uxores, filios generare , bonisque operibus restitui polit 7o. annos in locum pristinum, in caelestem Hierusalem. Ilios autem qui noluerant propria voluntate ad terrena defendere, haec palliuros, quae Domιnm Zedechiae, S ejus populo comminarur , qui noluerint imitari tres skos, nec venire in Babylonem: quod mittat in eos gladium, &famem, Upestem . hoc est rerum omnium penuriam, ta ponat quas sicin pessimab , quae penitus comedi non posunt, persequatur eos gladio sempiterno, V det in vexaga ncm univcrss reginis terrae , quoscilicet nequaquam homines, sed daemones fiant atriae potestates, Usnt apud suo tos angelos , qui praesent singuus provinctis in ma odititionem, ae in stuporem, o in sibilum , S in opprobrium canetis gentibin , S hoc eos idcirco pass-

96쪽

De Origine Animae. 9 3

ros : quia verba prophetarum in coelesti Hierusalem audιre noluerunt, qui eos hortabantur , ut ad terrenadestenderem, S corpus humilitatu assumerent, Sulla paenitentia post verum sabbatismum locum pristinum reciperent. Fortasse hoc sensit secundum origenem , Deus jubet Hoseae , cap. I. & III. ut concumbat cum meretrice. Epiphanius ad Ioli. Hieros apud Hieron. scribit Origenem praeexistentiam animae probasse ex his scripturae locis et

Priusquam a malitia humiliarer, ego deliquι: Revertere anima mea in requiem tuam: Educ de carcere animam meam: Confitebor Domino in regione Nivorum.

Alia loca producunt Methodius & Hieronymus , quae supra vidimus. Addimus autem Genes. I. I. In principio creavet Deus coelum e ubi Origenes voce Coeli h. l. putat denotari omnem θι ritalem substantiam , siuper quam velut in throno quo dam S sede Dem requiescat : cum dicatur: coelum mihi sedes est: qtam asserit in principio 2 ante om- .nia a Iam. Inter eandem resert etiam mentem no

stram, quae S ipsa spiritus est , id est spiritalis homo

noster , qui videt ac perspicit Deum. & tracti Io. in Matth. ex Matth. X X. 6. r. colligit praeeri-

sentiam animarum ame corpora: ubi tamen manifestissime apparet plurima' esse exscisa. Hieronymus ipse probat animarum praeexistentiam ex Psal. C X VI. r. cujus verba argument. 3. allegavimus: item ex Ephes. I. I. - 6. in h. l. Quomodo Cabalistae ex historia Ionae pro- .hent resurrectionem mortuorum, & praeexistentiam

s.Djsiligeo by Gorale

97쪽

9 Origine Anima.

tiam animarum, vide in Menasset, Ben- Israelis de resurrectione Ι. s. &cap. Iz. g. 17. . iidem ex verbis Elihu Iobi X X XIII. 29. dicunt animam ter ex uno corpore in aliud migrare, ut emendet & purget se ab omnibus illis vitiis, quibus se in corporibus prioribus inquinavit, post tres autem vices animam istam, aut puram& limpidam reddi, aut sine ullo remedio condemnari.

Ipse Menasseh B. Israel de creat. probi. Is . ita scribit: Non sesium communis opinio est omnium Hebraeorum , animas humana praecessit e corpora, sed eam opinionem etiam amplexi sunt Hermes Infimeristus , Pythagoras, Plato, S alii plures ex gentilibus , quae certo ad ilios ab Hebraeis manavit. sed his missis , illud etiam ex quibusdam locis sacraescripturaepotest comprobari optime. Deuterono. 29. I J enim dictim , Neque vobiscum solis ego pango foedus meum hoc cum adjuratione hac : sed cum eo qui adstat hic nobiscum hodie coram Domino Deo nostro, & cum illo qui non est hic nobiscum hodie. Ad quae verba Oeteres T-huma Paras Picude. commentati sunt. Omnes animae quae fuerunt ab Adamo / & quae futurae sunt, usque ad finem mundi, omnes illae fuerunt creatae sex diebus creationis, omnesque in horto Edenis fuerunt, & interfuerunt. Sic enim dicitur , sum eo qui ad lat nob cum hodie , ω eum eo qui non est hic nobiscum hodie. uuae cum ita sint, videmus veteres Ego versu usos esse, ad comprobandum imaε ante corpora ex ste ab ipso mundi exordio.

98쪽

De Origine Animae. 9s Enimvero quomodo Deus potui et pacissi foedusique

in e cum us , qui in rerum natura non existunt 8 Exlas igitur , omnes animaι , quae in lucem aliquando

proditurae fiunt, praesentes fuisse, cum Deus legem ferret, ta cum omnabus foedus pangeret: nam pariter adocutus est animas tam vestitvi corpore, quam eas , quae nondum induerant corpu3. II. Ad haec Iesaias git cap. s7. 2 Nam spiritus a conspectu meo egredietur , & animas ego feci. Non dicit, facio, rn tempore praestati, sed feci, in praeterito , adsigni- scandum omnes in ipso principio mundi conditin fulse. III. Praeterea ex Ieremia cap. I. J idem mans se potest probari ; nam Deus eum alioquens dicit: Antequam te formassem in ventre, indidi tibi sapientiam, & antequam ex utero matris prosillisses, sanctificavi te, prophetam gentium constitui te. Ex quo versiu deducitur , animin non crea ras ese cum corporibuου, sed omnes conditas esse sexcreationis diebus: nam eum in sinem, inquat, antequam te in ventre fingerem,dedi tibi lassientiam. Duc opinioni sidem faciunt Cabalistae , ω Plato de reminissentia. - uuae cum ita sint, manifestum est Drum sanitisica se Ieremiam , eique sapientiam in diris , antequam eum finxit sit in utero , respectu animae Vin ; alioqui neque cognoviset eum , neque sentit callet eum, quia non erat. Ex dictis etiam con-frmari posse videtur opinio eorum , qui censent animam hominis totum esse, & corpus tantum esse instrumentum, quod animae servit. I V. Salomon in Ecclesiaste s 4. a. ) ait, Laudo magis mortuos, qui sunt mortui, quam vivos qui etiamnum vivunt,

99쪽

96 De Origine Animae.

& prae utrisque eum , qui nondum natus est. Γuo in loco Sa.omon notas tres flatus seu conditionesu imae ese : nam quatenus amma pura in corpore hoc tanquam in c.rrcere aliquo conclusa detinetur, S sub velo corporis mortalu qu i abscondita latet . inqait, se magis laudare de unolos quam vivos. Nempe sta-rud amm e melior eli post mortemsive drfuncto corpore, quam dum adhuc est in corpore : add t aurem se piis duobus istis laudare eos , qui necdum 'erum in lucem edita. Nempe hoc commate ris naturstatus animae felix , antequam in hunc mundum compιn tur , cum videlicet adhuc degit in patria siua. alio sensu intestigendam non esse , inde liquet, qMi Salomon non poterat laudare eos tanquam in meliore statu positos, qui nusto modo adhuc erant in reγum natura . V. Denique ex Ion s 38. a I. ) non leve pon-dm huic sententiae accedit. Quando enim eum Dominus alioquitur. Sic ad eum insiu. Noveris tejam tum natum futile. Vbiper tum, imessilit princip3κm m n di ita ut ab ido tempore secundum animam natus fue rit. Probi. I 6. Sapientes nosti in Bersit Raba e

plicant textum Damae, Psalm. 139..) Post δέ ante me formasti: ut dicant isthio signisicari Deum

Alter homInem.quam alias creatrirra condidisse,&quiadem duabus vicibus e primo quando eum creami ante omnes res, scilicet quo ad animam. primo die e deinde quando eum creavit post omnes res, quo ad corpus seXto die. Hoc usum etiam potest ex Iobo probari, apud qIem Dominus exaggerans excellantiam creatae lucis

primi diei, dicit sequentibus verbis, an scis tunc te natum fuisse λ &c. In

100쪽

De origine Animae. 97

In Interpretationibus Paradoxis, Joh. III.

3. s. 12. ita exposuimus , ut probaretur per regenerationem ibidem non rem coelestem , sed terrestrem significari, quam etiam magistrum in Israel qua talem , scire conveniebat: quamque gentiles tenuerunt: quam Brachmanes intellexerunt, cum Clemens Strom. 3. cap. 6. de iis scribat: mortem contemnunt, V vivere nihili faciunt, credunt enim esse regenerationem. Quo sensu regenerationis voce usus est Clemens Alexand. Strom. 3. cap. 8. & Paedagog. lih . I. cap. s. ubi scribit: Dominin dicens: Nisi conversi fueritis, ω spiriamini sicut hi puelti, non intrabιtis in regnum coeloru=m; non regenerationem ast orice hic significat. &Lactantius IV. 11. 18. ubi Christum in carne natum , vel secundum carnem regeneratum dicit. Pleniorem hujus loci expositionem vide sis in Interpretationibus nostris Paradoxis. In Epist. ad Titum I. a. dicitur nobis promisso facta, anto aeternasecula: ergli tum anima nostra fuit, quae acciperet promissa, stipulatione facta, per quam promissio certam spem genuit: qui verδ non exi stunt, non posIunt sperare. Salmero prolegom. Io. Can. a. hinc probat angelos esse creatos ante mundum ; sed rectius animarum ipsarum praeexistentia inde probatur. Σ. Tim. I. Σ. βω- ita nobis data dicitur in Christo Iese ante tempora sicularia. Apoc. XXI. I . Eadem est mense hominis, quae S angeli. Jobi XL. Io. Ecce δε- hemoth, quem feci tecum. Sapient. VIII. 2 o. Puer cr- ingeniosius, o bonam animam Moepi, ρο- G tim

SEARCH

MENU NAVIGATION