장음표시 사용
121쪽
vixerunt, partem in resemotione mortuorum obtin
bunt : uti sentis R. Moses 'ptius in epistosis Futa: quamvis talis aliqui3 fuerit ex gentisibin, uti Socrates, Plato, &c. Euripides s 31. annis natu major Socrate primum Anaxagorae, post Socratis discipulus, Platoni in AEgyptum proficiscenti comeS, in Suppl. scribit: scujus verba graeca plenius via deantur arg. 3.
cirpinque terrae. - - Huic simile est illud apud Lucretium. Retro idem ceruiit vel, Cedit retro de terra 2 det ra , quod fuit ante, In terram: sed quod missum est ex aetheris oris, Id rursu caesi fulgentia templa receptant,al.receptat.
Plato divinus, quasi quidam deus philosophorum, ut ait Cicero, philosophorum omnium celeberrimus, judice Eusebio, κὐ'-Ρhilosephus Clementi Alex. primum audiust Socratem, eo mortuo operam dedit Cratylo Heracliti discipulo, deinde in Italiam ad Pythagoricos Philolaum atque Eurytum concessita post cum Euripide in Egyptum profectus, audivit Sechnuphidem Heliopolitanum, Clemens I. Strom.) & prophetas, iacerdotesque Iudaeorum. Hseremiam quoque ibidem adiisse dicitur , aliorumque prophetarum & Moysis scripta legisse, ex quibus dogmata sua acceperit: sine dubio, ut Pythagorae, Heracliti, atque S cratis dogmata, quae sectabatur, cum fonte Con- , ferret:
122쪽
De Origine Anima. 1 Is ferrete quare Numenio Pythagoreo, quem etiam Moysen honorifice allegasse scribunt,
gua loquens, dictus est: quod Vossius ae Idol. I. cap. I i. de Philone Iudaeo dictum scribit, at errat. ) Clemens Alex. Paed. lib. III. cap I. Zη
mulum Mosis optimum Platonem, & Strom. T. ex
Hebraeis Philosophum vocat. Fusius autem probavimus in Dis1ertat. nostra fi λογου, Platonem ex Mosis, aliorumque prophetarum scriptis sua dogmata accepisse. Alcimus etiam probavit libris ad Amyntam Platonem plura ex Epicharmi libris assumpsisse. Egregium ejus t stimonium in Socrate produximus. Nihil autem magis confirmat Platonis summam inter Christianos autoritatem, quam quod Niceta SCO M. ad a. or. Greg. Nazianzeni, ex historiis Patrum refert, cuidam Christiano maledictis insectanti memoriam Platonis, ut impii & damnati, Platonem per quietem apparuisse, atque dixisse: Ego quidem peccatorem me fuisse non nego ,
verum cum Christiti ad infernum deficendit, nemo amte me adsidem accessit. Summis quoque laudibus extulerunt Platonem, non tantum ex Ethnicis Cicero, Plutarchus , sed & ex Theologis Hieronymus , Augustinus , Iustinus, Basilius, Gregorius, Clemens, & plerique omnes: ux scribit Possevinus Bibl. de Plat. Philos. XII. a. Hic quoniam caput & norma est omnium Platonicorum , sententiam de praeexistentia anim
123쪽
rum ex scriptis ejus excerptam hic proponemus. In Menone probat omnes scientias per remi.mscentiam Iam addisci, exemplo stu parvuli Ageno χus, quem Geometrico rum peritum demonstrat. In Phaedro rationem reddit, quare fiat descensus animarum in corpora ex statu intringibili , &c. In Phaedone ait, τ ψα - έμων ε να m προν εἰς σω -
μα-: animam nostram ese alicuba etiam antequam in corpus veniat: includi autem in corporas tuus o sepulchro, item : animas esse hinc ilitic, illinde huc euntes, &c. In Cratylo, veneratur illud arcanum, quo traditur animam esse in custodia quadam , ta in carcere litam. In Timaeo docet, omnes anmas fui se produntas ante corpora , & distributas in varιassesias , unde descenderent ad corpora humana , quae responderent dispositioni strigae, in qua quaeque est: bonas animas supercoelesti loco relicto Iustinuisse venire in hunc tartarum: O germina Des detegata sibι mortalium genitAra , accepto initio animae immortali , mortale ei circumgelasse corpus &C.' 2 , , 6 ετ' /προτερον λ ταεσCυ-e' ν ζ σωμαΤύγ, ως δε roris ' οἱ σπι
-εςησα. animam, tanquam dominam S imp ratricem , priorem ant1quiorem corpore , tauquam
re regenda. prodalam esse. De anima mundi. Lib. . de legibus , tradit omnes Mimas olim si ιb Satur
no beatas fuisse. Harum statum describit Hesio
124쪽
,1 anima sit, o quam habeat um, omnes ferme ignorabie videntur, tum quoad a ia, tumqxoad ejus genetrationem, quod ante omnia corpora natast, S transmutationisque dec que corporum ipsa sit maxime omnium princeps. Si haec stasint, nonne quae animae usius propria μης, necessario priora his erunt, quae ad compin pertinent, c- ipsa corpore tantiquior ' - ει ' ψαν σε q ψύχη Mῶ ν, si vis, si δε ιιηρ, G γε, ηψνη, κεδον
debitur , anima ipse corpore antiquior re tisme Urmabitur : ω haec ipsa ita natura constine, se ani
e ν-q ,-δώξ, εὐτερον ν σώμαΤ' :Periculum in me primo ita faciendum censeo , ut tame ipsum interrogem, V mihi etsi respondeam ..hoc
pacto vobis in tuto audientibus, totam hanc de anima disputationem pertranseam , qua prior es eorpore
125쪽
Θέντες I ως νεωτερον , απανθ ως ει πειν επφν , ανε - αε ιαν πO.ιν , ἐωίὰς θ πο ὐ μδελον : Bdem ipsi vestientes animae naturam antiquiorem esse corporibus, omnia, rursus , tu ita dixerim , imo vero segsos everterunt , Him juniorem putaverint. -- Ac εμ m
126쪽
μεlειληφεν : Nunquam mortalis quispiam poterae Deum firmiter colere, qui iac o non acceperis. Primum, omnium, generata
- λοιcωμο δη τουτογε , Οἰς 'αεσοχρον ερο σωμαim: Profesto ita tune accepistis, ut meminisse debeatis, praesertim quia maxime vera esse constitit. Omnium vero maximum istud habitum est: antia quiorem omni corpore omnem animam esse. Num recordamini ' vel maxime id quidem. Nam quod melim , id S antiquius, atque quod divinum est, id imferiora ac viliore prius est. Id lithr admittamus, animam corpore antiquiorem esse. - παεσcυτερον τἐ Πν αμα-Θειοτερον σωμάm: Antiquior ἀ-ια ue corpore anima. Vide etiam lib. Io. de
Republ. Platonem vero etiam μύενσωμάτωmν aut με τεμ λυχανὸν docuisse scribit Origenes . contra Cels. Epiph. haer. 6. & Iustinus cons. qu. de resura. 8c Diog. Laert. lib. 3. Errat tamen Irenaeus, qui Platonem omnium primum μύεμ- νυχωαν docuisse tradit. Quaestio saltem agitatur inter eruditos, utrum Plato crediderit animas
127쪽
mas omnes esse immortales & rationales , brutorumq; animas migrare in corpora humana, &vicissirn ; an vero putarit hominum animas tantum in hominum corpora transmigrare. Ego quidem tantae quaestionis arbitrum non agam, Pro utraque tamen parte testimonia producam. Pro sententia posteriore allegari potest, 1. quod apud Phot. Cod. 23 1. Hierocl. Ait, secundum Platonem , flos hominum animos in corpus transmigrare, S istos non simplicιter , sed ex selu timinibuου in homines: ex Butis vero in homines transitionem , vel in bruta ex hominibus, nequaquam illam ait dicere. Σ. Gregorius Nysenus lib. a. de anima, cap. p. ait, Iamblichum Platonis mentem as Iecutum , in eo quod docet, non ab hominibus ad rationis expertia animalia , neque ab irraiso
nabilibus item ad homines transimigrationes fieri, sed ab animatibus ad animalia, s bruta hic intelliguntur ab hominibus ad homines. 3. Alcinous in lib. de doctrina Platonis cap. an testatur , anι mas Irrationales non ese immortales: quod argumentum praesupponit Platonem credidisse animas brutorum irrationales. Pro priore sententia militare videtur 1. idem Alcinous, cum d. l. ex Platonis sententia scribit. Ex eo quod immorta se sint, sequitur ut insierantur corporibus . ita ut for
tuum formatrici adhaereant naturae , cj in corpora plura tum humana, tum alia transeant. a. Porphy
Tius apud Stobaeum in Eclog. Physic. testis est Platonem sensisse, brutorum corporibus insi-Duari animas , ubi quoque ex Homero narrat socios
128쪽
De Origine Anima. I a s socios Ulyssis in sues mutatos fuisse : quasi &
ipse Homerus docuerit animas hominum transmigrare in animantium brutorum corpora. 3. Augustinus lib. X. de Civ. Dei, cap. 3 o. stri bit: Platonem animas hominum post mortem revolvi
ad corpora bestiarum seripsisse, certissimum est. ψ. Plutarchus de plac. Philosoph. lib. s. ait, Pythagoram S Platonem docere brutorum anamas esse ratio- -
pales , &c. s. Ipse Plato in Phaedone ait: Imduunt animae) ejusmodi mores , quales in vita exercuerunt. qui ventri dediti, decens est asinos skbire. qui injurias , tyrannides, rapinad prae caeteris secuti int, in luporum, accipitrum , milvorum genera pare, pertransire. In Phaedro scribit: Hio O in botii vitam humana a ima transit, ta ex bestia rurseu in hominem. Cons. Io. de Republ. quae verba Cronium quidem , Theodorum & Porphyrium proprie, alios tropice & per animalia mores intellexisse, refert Nyssenus d. l. Vtramque partem conciliare annititur Paganinus Gaudentius lib. de Pythagor. anim. transm. Cap. IO. hac ratione , ut dicat Platonem quidem docuis se , animas rationales transire ad bruta , sed negasse , animam rationalem fieri animam bruti: idque confirmat ex Salustii libello de diis & orbe , cap. Zo. Procli lib. s. in Timarum. & Alcinoi lib. de doctr. Platonis, cap. 2 s. quos vide. Hic Plato fuit autor Academicorum vete, rum. inter alios discipuli ejus fuerunt Speusip-l pus, & utriusque Xenocrates, a quo exorti: Stoi-
129쪽
Ia 6 De Origine Animae. Stoici, & Aristoteles autor Peripateticorum, Xenocrates autem Platonicus , fuit magister Polemonis. Vtriusque & Stilponis Crantor &Crates discipuli fuere, Cratis de aliorum Zeno, Zenonis Cleas, al. Cleanthes, Cleanthis Chrysippus : quorum Zeno & Chrysippus Stoico
82. scribit, omnes Platonicos sentire animas lapsas de coelo: & Marsilius Ficinus addit, omnes Platonicos , excepto Plotino S ODoene, credere. Contra L. Vives in Augustinum de Civ.
Dei X. 3 o. asserit, Plotinum sensisse juxta Platonem , animas hominum usique ad corpora brutorum remisi. Et C. Rhodiginus lib. 9. cap. a I. utrique, scilicet & Plotino, & Origeni ex libris 2Pχῶν adscribit sententiam At Iamblictum , ait, 'duisse, rationalem animam in brutum praecipitare. Quemadmodum & Greg. Nyssenus lib. de anima , vel Nemesius Emesenus lib. de natura hominis, cap. a. postquam tradidit Cronium , Theodorum Platonicum & Porphyrium 1ensisse omnem animam esse rationalem, Iambl chus inquit, pisipsit monobolum, cujus inscriptio haec est : non hominum in bruta, neque brutorum in homines fieri migrationes ; sed a brutis ad bruta, V ab hominibus ad homines. Ac mihi quidem, addit, videtur hic hujus sententiae gratia praeclare non Platonis tantum mentem assecutus; sed S ad veritatis ipsius cubile pervenisse. Eandem sententiam & Iamblicho & Porphyrio , adscribit Theophrastus ΙΕ-neae GaZari. Alterius sententiae sectatores fue
130쪽
De origine Animae. . . I 27runt Proclus lib. s. in Timaeum. Plotinus lib. de Daemone proprio, & Crantor. Tertius Hannibal Rosselus Calaber in Mercur. Ρymand. lib. 3. Com. 6. dial. Σ. qu. 9. cap. z. Platonis χωειν amplexos scribit Plotinum , Origenem S Porph)rium. & mox sibi non constans : Reprehendi tur , inquit, haec sententia Platonis sadde Plotini a Porphyrio, auctore Augustino IO. de Cruit. Dei. . cap. 3o. Dicit Porphyrius , ait, Deum ad hoc an
mam mundo dedisse, ut materiae corporalis cognossem mala ,'patrem recurreret: mc aliquando Iam tmlium postula contagione teneretur. Mundata postm
dum, S cum Patre constituta nunquam jam malah Umodi ultra palpura est. Idem Porphyrius d. l. docuit ; in selos homines si . e. corpora humana praecipitari pose animas humanas. De Origene arg.
Cicero x. de legib. scribit quoque, Acad miam veremem S Peripateticam Philosephiam re congruentes genere dicendi paululum disserre r porro UZenonem cautorem Stoicorum S ametquam Aea demiam s cujus autor Plato fuit, teste Diogen.
dere , de caeteris mirifice congruere. Et quaest. Acad.
x. lib. ait, Stoicos a Platonicis seu Academicis sententiis non differre. Hierocles apud Photium, probat Philosophos omnes, uve Platonici ii fuerint, sive Peripatetetici, &ipsum Aristotelem , usque ad tempora Ammonii, praece- litoris Plotini & Origenis , in dogmate conensisse. Epiphanius etiam haer. s. Stoicorum , 'dc