장음표시 사용
151쪽
ut aliena restituantur, quamdiu manet aliena: posita autem lege praescriptionis , aliena non sunt ea quae quis legitime praescripsit. Nam sicut lege humana decretum est, quomodo, et quando aequirantur dominia rerum : ita lege humana statuta est praescriptio ad eavendas lites; quare qui legitime praescripsit, non aliena, sed sua possidet. 3l6. Ad tertium respondetur, libertatem non esse juris naturalis, nisi quia circa eam jus naturae nihil contrariam statuit. quia natura nemo servus nascitur. Quod ergo inducta sit Servitus, et subjecto politi ea, id non est contra jus naturae . nec ulla fuit laeta mulatio in lege naturae: haec enim aeque per millit ei libertatem, et servitutem, subjectionemque politicam l . at 7. Ad quartum et quintum eadem adhibenda responsio est: nam jus naturae non praecipit 'neque rerum communitatem , neque rerum divisionem, sed neutri contradicit. Et similiter matrimonium cladestinum dieitur validum jure naturae. quia jus naturae non decrevit, illud esse invalidum. Idemque dicendum de contra et ibus pupillorum. 3l8. Ad sextum negamus, Elisaeum dispensa*se Naaman o. ut posset licite adorare idolum. Verba autem Scripturae et quando instredietur dominus meus templum Remmon, ut adoret: et illo innitente super manum meam, si adoravero 2) in templo Remmon, adorante eo in ecdem loeo. ut ignos eat mihi Dominus seruo tuo
pro hac re. Qui dixit ei: Vade in paee; non ita sunt intelli
sti vide S. Thom. l. 2. q. θι. a. 5. ad 3. 2 Augustinus Calmel in Diss. qnam super irae re edidit. siib crit it sententia o BFeliarii. qui putat legendum esse ad literam luxta lex lum Hebraicum. non si adoravero. sed . at adoravi; ita ut sensus fili. N amaniam suisse depreeatum . ni Elisaeus ei veniam imp. traret i ro adoratione praelerita. Mirum est. pins a Calmeto fuisse in te . lectam vim lex lus Hebraiei. quam a Septuaginta. et a S. Hieronymo, qui non. ri adoratri, sed si adoravero verterunt illud. nnet m. Non ignorabat eerte Calmetus vim litterae 3 quae praeposita praelerito eonvertit illud in tuturum. ut innumeris probarepos emiis exemplis. cur ergo in line toto lanium legendum est non adoravero. sed adoravi r Sed ip e tandem Calmetus ibid. proniorem efise agnoseit rationem legendi. quam Septuaginta . ei Vulgata praetulerunt1 Quare ergo non Solum non resessit a Bois eliarto . sed modis omnibus 1νntentio m elu . eon qnisi lis etiam rationibu . approbare. et e firmare eonalias init Itro de ea tertione . si relin alne, alti maluerim ego
Naamanum eriminis . atque Elisaeum indebitae indulgentiae damnare. Quae sane
postrema verba adversu Sane lissimvm Prophetam excidisse Calmeio tredendum est rixam quod ea leello relineri d. beat, vulgatae ait thenticitas eertos nos reddit. Rationes autem illae saeillime solvuntur. Nam quod ait . Nisa manum pessimum exemplum praebiturum ignaris . negandum est i divulgala enim erat plus prodigiosa curatio. eiusque tonsessio unius veri Dei. eunes iqne videre poterant, ab linere illum a templo adeundo, nisi tantum oceasione ministerii. quod praestare Regi debebat. Quod addit Calmetus. trimen a Naamano ipso suisse agnitum. et damnatum . nihil probata, non enim Naamanus Elisaeum depree alia lue. uigi ut et editeret an illa muneris aesione lieite ungi posset. Deniqne quod ait . Naamano non lieni so sine erimine adesse saeriste totamquam mini ter, id libenter eoneedimus, sed minister sacrificii non erat, eum Re seim inclinantem mann sua Sustentabat.
152쪽
genda, quasi Naaman deprecatus fuerit, ut ei dimitteretur sv iura idoli adoratio, vel adorationis simulatio, easque ipsi Elisaeus
permiserii, haec enim de lanio Prosela sentire, iniquum est. lla que Naaman, qui ex muneris necessitate Begem comitari cogebatur , eumque substentare, eum ante idolum in genua procumbebat , id tantum sibi petebat ignosci, ne ei crimini verteretur, Si impiis ea eremoniis interessei, incurvarique videretur, Rege inni- lente super manum ejus: id quod ipsi licere Elisaeus edixit; jam
enim cunctus nolum erat, Naamanum ad idoli cultu recessisSe. elunum verum Deum, qui ipsum a lepra miraculose mundaverat,
adorare l . 3l9. Ad id quod additur de dispensatione in votis respondet S. Thomas 2ὶ . in dispensatione volorum non dispensari in lege naturali; sed auctoritate Superioris dispensantis sit, ut hoe quod
continebatur sub volo, non eontineatur, inquantum determinatur in hoc casu, hoc non esse congruam materiam voti. Et ideo cum
Praelatus Ecelesiae dispensat in voto, non dispensat in praecepto juris naturalis . vel divini; sed determinat id quod eadebat sub obligatione deliberalionis humanae, quae non potuit omnia circumspicere.
Utrum leae naturalis possit ignorari inrita tibiliter. 320. Praecepta legis naturae in tres elasse s distribilit S. Thomas 33. atque in prima re punil principia universalia legis naturae, de quibus dictum est s4ὶ; in altera, conclusiones iis principiis
propinquas. quas vocat secunda praecepta, ut non Occides, non
furtum facies; in tertia. eo ne lusiones magis remotas ab illis principiis, quae indigeni subtiliori sapientum consideratione 5ὶ: al-lli Ville Natalem Alex. nisi . Vet. τest. lom. 2. dist. 7 ubi haee ex Thendoret'. et Tertulliano eonnrmat. l21 2. 2. q. 88. a. Id. ad 2.l31 1. 2. q. s . a. 4. et q. ldo. a. 1- i i S ait. ιον Daniel Coneina in Appar. Diss. e. 3. I 52. Primus. inquit , quem ego gei is istius distinetionis vestigia Angelieus positi t. Porro Patres antiquiores omnes igno. . . rantiam duris naturae eriminosam assernerunt. nulla distinctione saeta . . Angeliens ergo a Patribus digerasit. et quidem in re summi momenti Si hoe verum esset . qu modo illius doctrina a summis Pontinethus. praesertim qne ab Innotentio xl. Con t. 16.lom. 6. Billi. Ord. Praed. pag. 360. landala suit vi Sanctorun Patrum traditionibus eonformis Quid vero nil iisne inter antiquiores Patres tripliei utilis di linet inni me. minit ' Sed peto. de qnaenam praeeeptorum elasse loquebat ne S. Avgnstinns l. 22 de civ. e. 23 quem ipse coneina ib eitat. S 5 l. eum alebat . .. Vigiliis eoni innis exeuhao,, mus, ne opinio verisimilis saltat, ne deeipiat sermo versi ii s. ne se tenebrae aliendus is erroris offundant, ne quod honussi est. mali m . ant qnod malum est . bonum esseia eredatur ..' Loqnebaturne de primi universalia imis prinelpiis inrt . aut de eoneInsionibus. quae per terio . et evidentes illationes ex illis deduenninet Non est in nitisque ulla omnis verisimilis. Ipse P. Coneina ex Patribus . et quidem recte. pluri hii ostendit . in moralibus 1equi nos debere opiniones probatiores, quae lavent legi. Si ni ne
153쪽
que in his , quo magis ad particularia descenditur, eo magis ra-- lionem deste ere posse, dueel.
naturae ne in ipsis quidem conclusionibus quamlibet remotis a primis principiis, i. quia si recte applicentur principia universalia. nullum est pee calum; nec ulla ignorantia. Si autem recte non applicentur, id e senil ex pravis asseclionilius, opinion unique per Versi tale ; lunc hero ignorantia est vincibilis. Nulla igitur datur igno- . rantia in incibilis legis naturae.
322. II. Quia laborat ignorantia, quam potest dispellere, laborat ignorantia vincibili. Ignorantia autem et rca conclusiones ut ut
remotissimas a primis prinei piis, per divinam gratiam dispelli potest. Si ergo quis divinae gratiae, qua adjuvetur, resistit, ejus
ignorantia erit vinei hilis. 323. lil. Peetata ignorantiae negari nequeunt. At si Mae sunt ignorantiae peteala quae minus excusari valeant, ea sunt quae legi naturae adversantur. Ignorantia ergo in lege naturae non eSl in vinei bilis.
324. IV. Nulla Dei lex homini est observatu impossibilis; Deus enim impossibilia non lubet. Nulla igitur Dei lex potest invincibiliter ignorari: nam quod ignoratur in vincibiliter, sugil humanam eognitionem, nec observari potest. lProp. l. Prima universalia legis naturae pri ne spia a nemine ra- Iione praedito possunt sive vincibiliter, sive invincibili er ignorari. ll. Conclusiones τεro iis principiis propinquae, a nonnullis vineibiliter, a nemine invincibiliter ignorari queunt. lli. Conelusiones autem aliquae a primis principiis valde remotae , possunt aliquando in vineibiliter ignorari. 325. Prob. l. p. ratione S. Tliomae IJ. Ita se habent in ratione praelica principia universalia legis naturae, Sicut in ratione speculativa principia theoreliea. Sed nemo ratione praeditus ignorare potest sive vincibiliter , sive in vincibiliter prima prinei pia theore-lica. Ergo nemo quoque ignorare potest prima principia legis naturae; utraque enim ita sunt evidentia, ut Statim cognoscatur eorum veritas, perceptis terminis, et consensum mentis extorqueat 2 .
opiniones ejusmodi a ut prima prinelpia n niversalia praeliea . aut en in iones ex illi necessario illatae I Si tales larent. non essent opinione probabiliores . Fed m' mariae certitudinis. Cur ergo novit alia Mensat triplicem illam Angelini distinctionem e Cuream vocat inens nilam Patribus antiquioribus si 1 ι. a. q. 94 a. 4. et s. leti Contingit et quidem saepissime. ut homines in si is ael Ionibus minime aphli-eent principia universalia. quae probe norunt i idque urgente eontupistentia . alii fi vepassionibus. sed nihilominus . tum ita operantur . non exuunt . nee pos uni ex tere principia universalia sisnata super eorum vultum per lumen rationis; indeque sunt
154쪽
3 20. Prob. 2. p. ex eodem S. Tli ima l . Conclusiones, quae propinquae sunt primis principii , necessariam connexionem cum ipsis liabent, iis letuque principiis c0nceptis, statim sua sponte conclusiones illae dimanant. Elii sui odi .sunt praecepta Decalogi decolendo Dei . de bonurandis parentibus , de non occidendo, de non surando , etc. Fieri ergo non potest, ut haec secunda praecepta in vincibiliter ignorentur. Quia lamen ni in ita ut principia illa prima, sunt menti insculpta, Sed ex ipsis inseruntur, licet per ne Cessariam , facilemque illationem ; fieri p0lesl, ut immines quidam ob ingruentes passiones, ob pravas consuetudines, ob malas persuasiones, curati plos lite habitus, aliqua ex hisce secundis praeceptis ignorent, ut Ethnici oti tu licitum putabant pubi heis muni. aliique corrupturum inurum populi licere sibi credebaul non nullas actiones contra praecepta Decalogi , ut supra dictum est 2J. ignorantia autem haec oriebatur ex vilio voluntatis noletalis allendere
ad prima juris naturae praecepta. Quare vincibilis erat 3).327. Prob. 3..p. Si nulla in conclusionibus a principiis xyl- de remulis dari posset in vinci hilis ignorantia, non liceret in moralibus sequi sententiam vel inter probabiles probabilissimam :quae est propositio ab Ecclesia proscripta: et merito quidem ;quis enim in moralibus, eum agitur de particularibus actionibus, quarum circumstantiae possunt , artari in in si ullum, absolutam et omnimodam certitudinem quaeratri, In rebus contingentibus, in- , , quil S. I laonas id), sicut sunt naturalia , et res humanae, Suili - , , cit tali S eertitudo. ut aliquid sit verum ut in pluribus, licet, , interdum deficiat in pauet 0ribus. v Qu0d autem negata. quacumque ignorantia in vincibili in conclusionibus juris naturae valde remotis a primis principiis, licitum nun esset sequi sententiam
etiam probabilissimam; sic ostenditur: Nam sententia etiam probabili SSima. non est absolute, et omnibus in udis certa, ita ut salsa nullo modo possit esse; si enim talis sui et, non contineretur intra limiles probabilitatis. Maxime igitur accedit ad verila lem , sed absolute, et omnibus modis vera dici nequit, sicut sunt erit ales demonstratae. Qui ergo sequitur sentensiam probabilissimam . ninito lite magis qui sequitur pro habiliorem , ignorat sententiam absolute, eerlam , ac demonstra latam; si enim eam Sciret . non PDSset ipsam praeterire', ut sequeretur sententiam etiam probabilissimam : nam hoc ipso deordinale ageret, et contra rationem, qua tenemur sequi certum, relicto incerto. Nunc quaerimus, utrum
ignorantia illa sil vincibilis, vel in xincibilis, si velutrum culpabilis sit,' vel culpa vacet. Si est in vincibilis; ergo in conclusionibus a
e meientiae latratus , meritoque Seneea dixi i poena pereanlium est mecasse V de S. Tli m. o. s. eit . ubi probat , legem naturalem quoad prinei pia eommvn a deleri non
155쪽
primis principiis valde remotis potest dari in vinei bilis ignorantia. Si est vincibilis; non ergo licebit sequi sententiam vel probabili
simam. Lieet autem non modo sequi sententiam probabilissimam,
sed etiam probabiliorem. Datur igitur ignorantia in vinei bilis juris naturae in aliquibus eonclusionibus a primis principiis valde re
328. Ad primum ne spondemus negando, Semper ex praviseupidi lalibus, assectionibusque provenire, ut principia non ita applicentur, ut excludatur quaecumque ignorantia, id enim saepissime evenit ex dissicultate in ipsa applieatione. Exemplo rem explicemus. Perilus Meditus voeatur ad infirmum. Nullo adversus eum ducitur odio, aut prava assectione, imo omne remedium quaerit ad eum curandum. Nihil praetermittit, quo morbi cognitionem acquirat. ΑΙ morbi symplo mala aequi vota sunt. Facit Medicus quod in se est; et nihilominus res optatum non habet exitum . quia Medicus non cognovit morbi naturam. Quis hunc damnabit Medi- eum viola lae legis naturae r Praeterea in lania moralium sententiarum diversi late prudens Consessari iis eam amplectitur quae probabilior est: expendit ei reuaestantias: nullo ducitur pravo asseclueonnivendi poenitenti. Eritne talis Consessarius apud Deum reus ignorantiae culpabilis, quod sententiam probabiliorem, quae absolute potest esse salsa, sequutus sit 3 Possunt igitur minus recte applicari principia universalia absque omni culpa ejus qui applicat. 329. Ad secundum dicimus, neque expectandam , neque yelendam a Deo esse gratiam, qua homo omnes omnino veritates morales terio . et demonstrative cognos eat, id enim est supra ordinariam conditionem mentis existentis in eorpore. li autem qui talem gratiam sibi pollicentur a Deo, Deum lentant, si ex ani
330. Ad tertium respondemus, neque no' negare Peccata ignorantiae, neque excusare ignorantiae peccata contra legem
naturalem. Sed aliud est negare peetata ignorantiae; si haec vinci possit; aliud negare prorsus ign0rantiam quamcumque in vinei bilem
mur . videntur in rebus moralibus avsolutam tertitudinem requirere a quo. lamen nee in tonclusionibu 1 teterarum seientiarum remotis a principiis requiri potest. l. reli santem moralibus quarrere in omnibus absolutam tertitudinem . et eontentum non esse in militia eertitudine lanimn morali. stultilia videtve es e i quis enim nisi stultus. id siti, promi lat in tanta humanae mentis imbreillitate Q sare S Thomas 1 - 2. q. ι . . . .
Ouaedam. inquit praetenta moralial sunt. ad quoriam judicium requariarer multa eo sideratio diversarum cireumstantiarum . quas considerare diligenter non est emausliberi . aed sapientum. Haee autem doeet ita essε de lege naturae . ut tamen indi- Fara diseiplina, qua minores a lapientioribus instruantur. Gὸ Si qui ruissent. qui hane gratiam petere, et expretare a Dect politis eat. re Certe luissent Sanet, Melesiae Dotiores. aliique viri doeli sanctitate praestantes. Tan timantem absuit. ut hane sibi gratiam sverint polliciti . quia et ipsi in varias inter se aen. .ntias duces erint.
156쪽
in iis propositionibus, in quibus constare non potest omnimodaveritas.
33l. Ad quartum respondemus . aliud esse loqui de ipsa lege
naturae. quae posita est in principiis universalibus juris, ut supra dieium est i l . aliud, de conclusionibus remotioribus. Ul lex naturae non sit observa tu impossibilis. salis est, menii cujuslibet hominis palere principia illa practi ea unῖversalia, quae sane cuique paleni, modo sit rationis particeps. Conclusiones autem remoti res pertinent quidem ad legem naturae, sed ut consectaria eorumdem prinei piorum. In illis autem, si absoluta veritas perspici non possit, sequimur quod probabilius. sive verissiluilius videtur . nec lenemur sequi quod absolute certum est, idque ob eamdem rati nem, quia non lenemur ad id quod est impossibile.
De naturali hominum statu. 332. Explieatis iis quae ad legem naturae pertinere videbantur, sequitur, ut de statu hominum Daturali inquiramus. Ut autem S. Thomas advertit 2 Slatus proprie loquendo, signisseat quamis da in positionis differentiam secundum modum suae naturae. quasiis in quadam immobilitate is. Dicitur autem status a stando; ut enim idem Angelieus aduolat: G Est naturale homini, ut ea put, , ejus in superiora leti dat, et pedes in terra firmentur, et mem- , , bra media eonvenienti ordine disponantur: quod quidem nonis accidit , si homo laeeat . vel sedeat, vel aecumbat, sedia Solum quando erectus Stat et inde est quod etiam in ,, ipsis actionibus humanis dieitur negotium aliquem si alumis habere secundum ordinem Propriae dispositionis cum qua- dam immobilitate . seu quiete. Uude et ei rea homines ea δε quae de saeiti ei rea eos variantur, et extrinseca sunt, non . . constituunt statum s3ὶ M. EI quibus Angelieus inseri, statum in sui ratione praeserre c0uditionem liberialis , vel se
vitulis, prout sellieel aliquis esι sui juris, vel alieni, et hoe non eae aliqua taussa levi, vel de satili mutabili, sed eae aliquo permanente: et hoc esι quod pertinet ad rationem liberta-
at conlar hane s. Thomae delinit innem alatus eum desnlli finem Wolni Ins . Iur. nat. et gen . i. g. glalum in genere definientis eo talentiam mutabilium. hoe est
eorum etiam aliter se habere possint. eum iisdem fixis , quae sellieri ali
ter se habere nequeunt. unam elara . profunda . et vera est illa prior. tam ob eura. Implexa. et salsa est haee posterior. Nam si statvll est eoexistentia mnio hil in eum stetis. et immitabilibus . homo enm laeet. lat. latere enim , quod est mniabili . evexistitia in ea pile podibus . et releris membri , quae rant ata . et immula vilia letund ninsitum naturalem tu eorpore hum uo.
157쪽
iis, vel servitutis l . Statiis igitur hominis naturalis est eondi in ejus, qualenus consideratur esse sui juris, sive liber ab omni lege civili, et servus, sive subjeelus soli legi naturali 2ὶ. Multa de
hoc flatu absurdissime scripta sunt, praesertim a nolisseau, ab Hob-besio, a Thomasio, a Pulandorno, et idcirco operae pretium est . ut hae in re pantisper immoremur. Quaeremus igitur l. an glaius naturalis sit status hominis ut btest eis, et belluarum instar viventis 2. an si ι status belli omnium tu omnes 3 3. an sit si aliis hominis ulcumque in mundum projeeli, sibique plane relieit 8 4. an status hominis naturalis praestet flatui civili 5. an extiterint, aut exstent homines in statu mere naturali 7
- Utrum status naturalis humanis sit sylvestris, et ad belluarum conditionem accedens. 333. Joannes Jacobus Bousseau nullius fidei, ae Religio iris homo, inter celera quae Vulga it abSurdissima opuscula unum edi
dit de origine, et fundamentis inaequalitatis inter homines cain,
ibique statum naturalem hominis primaevum, et originarium quaerens, ut sucum imperilis saceret, Videtur eoneedere , hominem inflatu naturali, quem ipse singit, numquam extitisse. si fides saeris
libris praestetur: imo ait ηὶ negandum esu, homines etiam ante diluvium repertos umquam fuisse in puro naturae statu, nisi
ili Pulandorens de dite. nat. et gen . l. l. e. t. S 6. tum tomparat in in spatio iinde et ue alti . . nail ra flatus non ineongrue exprimi potest, quod xit ens morale avisis postlilium . ob analogiam . quam habet eum spatio Videle hominem . qui Seli laxi tela exprobat Oh et ritalem et barbariem. At quaenam analogia inter spatium quod permanet destruetis en eporibus, tu Pittendorllus dieit ib. S. I. et statvm qui mulari potest, eodem etiam homine permanente Quid quod status iatrinseeus est. εpalium vero extrinseeum Nisi pus dorsius duplex enm scholasticis distingvat ubi. intrin- eeum. et extrinseetim vix ullam reperire poterit analogiam. Non dissitemur tamen quamdam esse similitudinem inter flatiam . et ubi intrinsecum quod ubinationem voeant. Sed id iam pridem animadverterat S. Thomas, tum fitatum definivit per quandam positionis disterentiam.
ista Non lDe eonsiderat ne status naturalis . prant distinguitur a supernaturan . sed prout distinguiti r a politi eo . seu quem habi it homo in sua origine . et ante remnem legem ei vilem celerum abs ei bio est. homin m fuisse ab initio elevatum a Den ad ordinem snpernaturalem 1 el si aliam ejus mere naturalem ab qne ulla elevatione ad ordinem an pernaturalem esse lanium inter possibilia. Sed hae de re ad Theologos agere pertinet.
tom. 3. OPP. editus oeeasione qua filiosis pispositae ab Aeademia Divionensi. super origine inaequalitatis inter linmines. ιεν si s ut ni re que . m me a vant te delii ge , les hommes se oieni damai trott- .. v dans te pur et at de nature . a molns qu' iis n' y solent rolombols par quelque δε ε venement extraordinai rei paradoxe fori embara Rant a defendie. et lovi -sait Mn-- possibi e a prouuer is .
158쪽
foris in eum inliserini ob aliquem eaetraordinarium eventum rquod tamen putat esse parasiaeum quod debendi vir, probari autem ne viae quidem possit si . simulat ergo velle se non hi si riam quidem , sed hypothesim tradere, aliorum in hoe se inensi neredulorum morem, qui aperte profiteri incredulitalem nolunt. Nam statim subdit 23: O homo, cujuscumque sis restionis. πλnionumque . audi; en tua historia, quam legere eredidi non in libris tuorum similium . qui mendaces sunt, sed in natura. quae numquam mentitur. Quibus verbis mendacii actu sat sacros etiam Seriptores, quos lamen paulo ante revereri se dixit :nam in eorum libris vera hominis primaevi status historia deseribitur. 334. itaque, si nousseaum audimus. homines in primaeva snt conditione, spectata eorum natura, perseetioribus quidem quam cetera animantia, instructi fuere organis, sed longe illis imbecilliores ex litere. Nihilominus ob agrestem, durioremque in nemoribus, et speeubus absque domibu9 ae lectis vivendi rationem. magnum comparati robur, et assidua eum bestiis inita pugna, ni se defenderent, feroces, truculentiqne esse eli. vix ullis erant subjeeli morbis, eamdemque roboris constitutionem in filios transfundebant. Primae aulem eorum operationes mere animales fuere, imo imitantes ipsi bestiarum in diistriam. ad earum pervenerunt instinetum. Quare nihil egerunt homines illi. quo supra sensibiles, an in alesque mollis assurgerent; adeoque nulla in eis erga Deum Religio fuit; nulla erga alios homines benefaciendi voluntas, nisi helluarum more ad explendam libidinem ; nulla honesti, vel inhonesii idea ; imo nulla prorsus idea universali si nullus sermo; nulla rerum suturarum eura. hoc tantum a bestiis disserenIes, quod haelibertate ea reant, homines vero illi liberiale uti poterant, et sterirationis compotes; quod lamen nonnisi post multa secula evenit. 335. His brevibus deseripla impia fabula est, quam Bousseaus appellat historiam naturae. conditionisqite hominum primi geniae t3ὶ. Insanire certe haec seribens videtur. Sed mulio estit Quibiis verbis relieitur viei. et aliorum sententia . qui. nt diximus tom. r. pag. 415. sqq. senserunt. Chamitidas, ei laphelitia . in tantam post diluvium devenisse stupiditatem . ni omnem etiam rationis liqum amiserint. Qua in fiententia Gennensis r 3 n. lnili illamque ui eertam habet nuperus scriptor Bast. Regni Neapolis. enlta primos habitatores veluti stupidos . ae pene helluas suisse dieit tri .. O homme . de quelque eonirpe que tu sols . quelles que solent les opinion ... εω iste; volet lon histoire telle quo i' at eru la lire . non dans les livres de tes semisia hiabes qui soni mente urs. mai dans la nature qui ne meat damais ... Quis hane in natura historiam legit Nemo unus praeter Rousseaum. Eritne is solus videns . eeter eaeei Al quaenam major taeellas, quam putare. se unum in natiira vidisse quod nemo tamqnam lot laniorumque sapienus simorum Virorum vidit, Audaeiae parens ipsa
ιN Ipsemel Vnllairius. qnem Rousseaus in Epist quae extat in end. lom. 3. npy. appellat laetionis, ae Melae eaput i ta votis renere vii liommagν que nolis volis deusn
159쪽
magis a mente inops, tum hunc hominum statum ad brulorum conditionem deiectum, non modo extollit, et sociali, civilique statui praeseri, optabilioremque esse dicit; sed ejus perseetibilitatem. ut vocat, sive ea paci talem transeundi a statu illo stupiditatis ad Stalum socialem . deflet, ac deploral tamquam omnium mal rum fontem.
336. Quoniam multi sunt, qui in hoc impiissimo. stultoque
homine ingenium acerrimum, acutisSimumque suspiciunt, maximisque esserunt laudibus, sophismata describimus. quibus suam probare sabulam ille eonatur. I. Nemo potest in cognitionem status naturalis hominis devenire , nisi eum exuat omnibus donis supernaturalibus, omnibusque facultatibus artificialibus. Si autem his omnibus homo exuatur, Sylvestris erit, solitarius, et sensationibus tantum instruetus. Is ergo est Staius hominis naturalis. 337. 1 I. Usus sermonis non est homi ut naturalis. Homines igitur in statu naturali nullum habuerunt sermonis usum, ideoque nullas ideas universales, hae siquidem non nisi verborum ope a
quiri possunt, nee aliter percipi, quam per propositiones vocibus , ac terminis expresSas.
338. IIL Hisce nostris postremis seculis homines invenli sunt bellisino more vi iam ducentes, stupidi, sine Beligione, sine lege, sine foedere . sine regulari, distinctoque idio male, cuiusmodi sunt Isurrones , .lIullen toti, troquaei . Laponti, aliique Asrieae. Americae, et Locorum Polarium incolae. Hi sane ostendunt quaenam debuerit esse primigenia conditio humani generis. Prop. I. Malus primaevus, et originarius hominis non fuit sy vester, ae belluinus, speelata ejus natura. II Nee si talis
fuisset, homo in eo statu eonstitutus diei potuisset seliae; imo summe fuisset infeliae, et miser.
- lou eom me a nos ire ther Mi ipsemet . inquam. Volta irius la Epist. quae ibid. re- νlve . libellum Rousseau voeat nourem time eontre te genre humain. Additque i Da n a Jamais tant employd d' esprit a volitote non reMee vetes M. Nihilominus idem volt atritis Meum ipse pugnans. ut perpetuo saei t. in Philos. hist. e. 3 ait. g nns humanum diu permansisse in brutorum statu 1 - Cet Etat de brutes ou te genteia humain a filfi long-temps ... na hi bruti homines de humano genere gunt promeriti. in eorum elasse equidem reponendi de quibus in Epist. catholiea S. Iudae T. 8. H. diei iuri .. in novissimo lempore venient illusore . seeundum desideria sua ambulantesia in impietatibus. Hi sunt. qui segregant 1emetipsos. animales. spiritum non habenis is los .. Nam Rousseans luit sotietalis inimi eus. vollatrins vero sotietatum pestis. si Opuxe. I0. de Regim. Priae. t. l. e. l. lnduhius est S. Thomae laetus lioe Opu- senium ab initio usque ad illa verba. e. 4. l. I. ut animi hominum recreentur. ut demonstrat Lehardua de Seripi. Oed. Praed. lom. l. pag. 336. xq. Reliqua usque adlinem l . 4, addita suerant a Tholomaeo I. utensi Ord. Praed.
160쪽
himus lὶ: , . Naturale est homini, ut sit animal sociale, et pu- ,. iiii eum, in multitudine vivens, magis etiam quam omnia aliari animalia; quod quidem naturalis necessitas declarat. Aliis enim
, , animalibus natura praeparavit cibum, legumenta pilurum . de- , , sensionem , ut dentes , cornua , ungues , vel saltem velocilalem, , ad sil gam. Ilomo autem institutus est nullo horum sibi a na- , , tura praeparato, Sed loco ornnium data est ei ratio, per quam, , sibi haec omnia ossicio manuum posset praeparare, ad quae omnia , , praeparanda unus homo non sum et t. Nam unus homo per se, , sussilienter vitam transigere non posset. Est igitur homini na- , , lurale, quod in societate multorum vivat. Amplius aliis ani- , malibus insita est naturalis industria ad omnia ea . quae sunt, , eis utilia, vel nociva, sicut ovis naturaliter aestimat lupum, , inimi eum. Quaedam eliam animalia ex naturali industria eo- ,, gnoSeuul aliquas herbas medie in ales , et alia eorum vitae neo cessaria: Homo autem horum, quae sunt vitae suae necessaria , , naturalem tognitionem habet solum in communi. quasi eo per, , rationem valente ex universalibus principiis ad eognitionem, , Singulornm , quae neceSSaria sunt humanae vitae. pervenire., , Non est autem possibile, quod unus homo ad omnia hutiis- , , modi per suam rationem pertingat. Est igitur necessarium linis mini, quod in multitudine vivat, ut unus ab alio adjuvetur , , , et diversi diversis inveniendis per rationem octu pentur, Pula, , linuq in medicina , alius in hoc . alius in alio. Huc etiam eviri dentissime declaratur per hoc quod est proprium hominis lu-
,, quutione illi . per quam unus homo aliis suum c0nceptum, , totaliter potest exprimere. Alia quidem animalia exprimunt ,, mulus Passiones suas in communi, ut eanis in latralia iram,
, , et alia animalia passiones suas diversis modis. Magis igitur, , homo est communicali us alieri, quam quodcumque aliud , , animal , quod gregale videatur, ut grus, formi ea , et apis. Hoc , , ergo considerans Salomon in Ecclesiaste f4. v. s. ait: Melius δε est duos esse simul, quam unum: habent enim emolumentum, , AOctrialis suae 2 340. Constat igitur. hominem naturaliter esse animal Metale plusquam cetera animalia. Qui lii id ergo socialitati adversatur. non est homini naturale. Status autem primaevus, et originarius hominis suit ei naturalis: nam quid magis naturale puluit eve, quam status, in quo ab ipsa natura homo positus sui i8 Naturalis ergo homini suit socialitas in eo statu. Non sui Asel autem homo socialis plusquam tetera animalia , si ad sylvestrem, ei bellu ina initi conter has S. Tham se ratinnet eum lis. quas habet Piisendor stus ile lite. nat. et gen . l. 2. e. 4. et t. 7 t. l. eomperiesqtie. quam is humilis sit, ae lennis i ille n-blimis. et profundus. illi vi te hane postremam rationem ex eodem s. Thoina , ei ius vel ba deseripSimus tom. . hujus nostri operis Pas o not. t.