장음표시 사용
211쪽
quod sua impendit euras, et industriam, ut suae Instentationi. et commodi lati consulat, ad ejus proprietatem pertineat. lla ergo dominium nequiritur. 465. lv. Nisi ila furet. possent bona immobilia in paucas sa- milias immigrare, tum magno Reipublicae damno. Prop. I. Prima oristo dominii proprietatis exeludentis alterum ab ejusdem rei possessione, repetenda est eae condieto hominum. non eae sola rerum oecupatione. l I. Potuerunt autem homines, et adhue possunt aliquid aliud absque injustitia possidere praeter id quod labore, et industria sua possunt aequirere ad commodam vitae. ac Status sustentalionem; ill . modo non sit facultatum eae essus, et earum usus sit communis. 466. Prob. l. p. ex S. Thoma l . Dominium proprietatis excludens alterum a po*sessione ejusdem rei, pendet a rerum divisione ; nullum enim tale dominium potest esse in persecta rerum communitate. Berum autem divisio non est sacta iure nain rati. sed jure gentium, ut dictum est 2 . Prima ergo . origo ejusmodi
dominii pendet a jure gentium. Al qui jus gentium est jus hu
manum, seu positum ex condicio, sive eonsensu hominum; qui in ipsum eonvenere, ut si pra ostendimus 3 . Prima ergo talis dominii larigo repetenda est ex condicio. 467. in ipsam et oecupatione t4ὶ debuit adesse aliquod hominum condicium : non enim euiquam licuisset siti id piam occi pareel in exclusione alterins cujuscuinque ab eadem re nisi sorie res illa neeessaria fuisset quoad nsum ad vitae eonservationem . Iigente perseela rerum communi late. Qua enim ratione vigere potuisset persecta rerum eo in munitas, si res ita esset saeta unius. ut nemo alius ita proprietate ejusdem rei posset convenirer Pri-
ae e filium sorinnae i nam ordinem et vilem nulliim leni it . nee samiliam habuit . nisi sorte tint m. vel alteriam famulvm. Ex ealliodea Regia proventus salix amplos pereipiebat. et ampliores sorte ex turba diseipulorum, quos domi doeehat, quibusque Instillitiones distri tinebat suas typis editas. Diceret fortasse quis . illum suisse si rem , et rapi rem . si ejus standtim esset prine imo. Nullam esse lalem necessitate in . qt a1 Gennensis singit . demonstrabimus paulo post.
49 Gennensi loe . et t. ln nol. ad S l . agens de Oeen patione, fieri here non dubita. vii i ri Solis ego uitaequeri hane tribuerim gloriam. Pensylvaniam emisse, non ra . . 't isse. nee in servitutem harbaros . dure naturae liberos . praepntenter adduxisse, M soli duxisse pael a mereede . Reliquos saeta inent ne . non in . lla mortale . pl iniqua derunt omne . et nesciunt esse justi ... Andistin Regium Prosessorem ita de Rogi. hvs universis seri hen lemi Soli igitur Ouakeri sunt qui non rapuerunt ' Reliqui Re- ex Hispaniarum. Calliarum. Angliae . imo quotquot fuere. eL nune etiam fiunt. Re ges . Prinei pes . el nespiablieae . quae aliquod orei par nnt uominium . nemine exerPlo . praeter An Os Oua heros . raptores fuerunt . et hi res sunt . audii xertiniqite in se vitN
tem homines jure naturae liberos i nee jura eos luentur . sed mera facta; idest nullum thabent imperandi jus . etsi faeto imperent, ideoque invasores sunt, et lyranni
212쪽
ma igitur oecupalio ideo jus dedit excludendi que uilibet' alium
a possessione ejusdem rei , quia nimirum placuit bonorum divisio. Haec autem supponit hominum consen Sionem ; non entui est ab ipsa natura. Igitur et ipsa octipalio pendet ex hominum condicio quoad vim conserendi dum in in m eum exclusione alterius. 468. Εl sane cum Scriptura dicat Gen. d. v. 2. Fuit autem Abel pastor ovium, eι Cain auricola ; et v. 33. sqq. obtulisse Cain de fruetibus terr rae munera Domino, et Abel de primoge nilis stregis sui, et de adipibus eorum respexisse que Dominum ad Abel, et ad munera ejus; ad cain vero, et ad munera illius non respeaeisse; in digilatam habe ulu S primam , factam inter homines divisionem, Ierumque occupationem, ex quibus exstilii inier illos Adami silios dominium proprietatis cum exclusione alterius: non enim diceretur grex ille sui, id est Abelis, nisi in d minium Abelis transisset cum ex elu Sion e Caini a dominio ejus dein gregis. Quis autem dixerit, eam divisionem, et occupationem fuisse laclam inscio Adamo, insciisque fratribus Caino, et Abeler Quemadmodum vero prima illa divisio, ei occupatio ex communi illorum consensione, et condicio factae sueruul; ita deinceps. constituta rerum divisione, ex eadem manavit jus Oeeu pandi, quod in nullius certi hominis bonis erat. hoc est, ex communi hominum consensione, ut certa esSent dominia, et quisque diligentius res
procuraret, jurgiaque, ac rixae removerentur.
469. Accedit, quod jus aequirendi dominium cum exclusione cujuslibet alterius ab eadem re possidenda. oriri non potuit neque ex ipsa rerum natura, quae non ut agri Sunt unius, qua in
alterius; neque ex Dei voluuiale, et praescripto ; Deus enim in medio res reliquit, ut homines de eis disponerent quod ad earum divisionem pertinebat. llaque occupatio jus excludendi alterum conferre non potuit, nixi ex hominum voluntate, qui in rerum divisione culi Sensere l . Iure igitur, ac meritu S. I liuinas 2ὶ ait: secundum jus naturale non est dis linitio possessionum, sed mastis secundum humanum condicium. Id quod postea Grosius
usurpationis i iiiii enim absque ullo imperat jure . turannus est usurpationis. Veniat nunc ejus operis Appi olbalor . et publicum Drat testimonium. in eodem opere Sacra
Majesta is jura fortiter asseri; post inam Genuensis rotundis verbis seripsit a Reliquos facta tuentur, non με.
iii Niliis enuclii.lit lIertius lae. Ei l. eum docet , non requiri aliartim eonsensum . quia ex voluntiate ineli uonantis. Meupulis vim excludendi naneiscitur. Cum enitu Deus naturae a vetor omnia omnibus in commune profuderit . ut loquitur S. Ambrosilis ab ipso ei latus . non est ex t ei voluntate. qnod oeci patio vim excludendi nanet. Reatur. Κιd est ex iure humano gentin m. quod . vi S Tliomas advertit 2 2. q. cf. . .
2- ad i. juri naturali superadditur per adinventionem rationis humanae.
29 Loe. tit. i3ὶ Etsi Grotio hae tu re eansentiamus . multa lamen sunt . quae et t. ea P. ipse a bet leo, ura digna. 1 quia nullo producto teste, quosdam . ait. Ameritae Popillos in
213쪽
470. Alteram prop. partem hac ratione confirmamus ex S.
Thoina l . Si nemo posset quidpiam aliud possidere, praeter id
quod valet acquirere labore, et iudia Stria sua ad commodam vi laeel status sustentationem, nihil relinqueretur superstuum personae et si alui quod aliis posset, ac deberet tribui: nam quod est ne-eessarium ad commodam vitae Su Stentationem, non est superstuum personae; sicut quod est necessarium ad commodam sustentationem flatus . non eSt Superfluum statui. Nemo ergo teneretur quidquam aliis tribuere, nisi tantum de superfluis personae in casu extremae, aut gra is necessit alis; in necessit alibus vero communibus nemo posset aliis tribuere, cum nihil haberet superstuum statui 2 . En sublatum praeceptum caritalis, quo lenemur dare eleemosynam ex superfluis statui pauperibus communem necessitatem
patientibus; de quo praecepto Christus loquens dixit Luc. ll. v. 43. Ouod superest, date eleemosynam. Nam Christus non loquebatur tantum de casu extremae. aut gravis necessi latis, quae non ita frequentes sunt. Supponebat ergo. humines posse licite possidere aliquid superfluum personae, et Statui. unde possent eleemosynam elargiri. Huc ea vitalis praeceptum evacuant Lockius, et Genuensis, atque is praesertim, qui loco surum , et raptorum habet eos qui plus possident bonorum, quam requirant neerest talo pei Sonae, familiae, adversae casuum fortunae, et ordini S.
47l. Destruunt quoque virtutem liberalitatis, aut saltem eiusaelum; materia enim liberalitatis sunt bona possessa, ut S. Tlio ma advertit 3ὶ , quae nomine pecuniae significantur. Ea si quidem homo liberalis quodammodo a sua custodia, et dominio liberat, et animiιm suum ab eorum asseetu liberum esse ostendit 43. Quaenam vero eiusmodi bona possent homines a sua custodia, et duminis liberare, si nihil amplius possiderent praeler
id quod requiritur ad commodam vitae, ei status sustentationem ri oborentiae Νtalum mula ire, ut liberales fierent r
Pνι cla remim pommunila te per multa 1ecula vixisse ob eximiam simplieilalem. 2.quoi l .arborem vitae aecipiat pro symbolo tultus Deli et arborem seientiae boni , et ni ali pro Armbula aritum variarum . quibus bene mi male uti lieet 3. qti l gigantesaeeipiat pro hominibus violentis, a quibus suerit mundus per diluvivm purgatus . ea - qtie purgat n. pro Ierina vita auccefiserit eupidis volnplatis, eni inseruiit vinum. Quae duo postrema eum sacris l.itteris pugnant . earumque destrui ni veritatem. llare mo-m nda duximus . ne incauti versantes opus spolii . quod alia multa dissona eontinet . ilecipiantur. t ι 2. 2. q. 32. a. 5. isti N. que quis ditat. nullum si iitrum pauperem . si quis ine possideret quod est necessarium suae Personae . ac statui. Haee enim facilius lingvntur . quam vi erint i n sani. xperandum est. in ea etiam ha polli est . inniti possoni indigρre. si videt ieet . ali
quo inrapina in ea 33. v. g. intendi . alluvione, terra motu omnia posses a amitterent.
Quis autem pis opem ferret. si nemo haberet quidpiam si peistulim personae, et statvi ia, st. 2. q. li 7. a. 2.lli Observat F. Tlionias loc. til. ari. 6. liberalitatem quodammodo ordinari ad
214쪽
ut S. Titumas ostendit l) : nam maleria magnificentiae, ut iden S. Doctor demonstrat t2 , simi magni sumptus. Etenim ad magnisicentiam periinet intendere ad aliquod magnum opus faeien
dum. Ad hoe autem quod aliquod magnum opus convenienter stat, requiruntur proportionati sumptus. Non enim possunt magna opera fleri, nisi eum magnis expensis. Unde vero conquirentur opes ad hasce magnas res laetendas , si nemo plus habeat quam requiritur ad commodam personae, et Stalus susten lation piny473. Quod ad tertiam pro p. partem pertinet, salemur ilio- Sum esse appetitum possessionum, et divitiarum sine ullo termino 31. Ut enim ait Apostolus i. ad Tim. s. v. 9. Qui volunt divites sieri, incidunt in tentationem, et in laqueum a taboli, et desideria multa inutilia, et noe ira, quae merstunt homines in interitum, et perditionem. Τenenda est igitur I 0rma ejusdem Ap stoli ib. v. l7. Dieitibus hujus seculi praeeipe non sublime sapere id est, ut explicat S. I homas ibid. lecl. 4. non sentire a i quid eXcelsum de se . . . quia divites hujus mundi inaniter eaetollunturin neque sperare in incerto divitiarum , sed in Deo vivo qui praestat nobis omni et abunde ad fruendum. Bene agere, divites fleri in operibus bonis, faeile tribuere. communicare, thesaurizare sibi fundumentum bonum in futurum. ut apprehendant veram vitam. Qui ila se gerii, etsi di sitiis assiuat, ut amuebant Abraham, isaae, Jacob, Job. et plures Sancti Novae Legis, securus est.
omnia bona . ait quae ordinantur eeterae virtutes ... Ex hoe enim, inquit, quod homori non est a malivns pecuniae , seqnllar. qnod de satili utatur ea . et ad seipsum . et . . ad utilitatem aliorum , et ad honorem Dela et Meuntium hne habet quamdam exre ... lentiam ex hoe quod utilis est ad multa ... Ad mltil autem utilis esset in Lachianael Genovesiana liypolli est. li 2. 2. q. lai. a. i. let lbid. a. 4. 3ν Postquam Genuensis loe . et . tamqnam lares. et raptores trahendos esse pe mineia vit eos omnes qui honornm qti lepram aequisinissent ultra normam ab ipso enuis lilutam i in nota ibid. M Celerum . inquit. illud verum . ubi manu agitur. uestiaia se probitas nomina superioris sunι δε l naee malu tuli tharaeteribus. ut atten-li legerentur. cle, ripsit Taetius de Horib. Germ. 36. Boni igitur aequique iner-- tes , eι stulti Poeantur. uvae ei fuit olim inter praevalidos imbecillosque philo o- phia . eslqtie hodie. sutura. Perpetuo. Adeo ingenio serox et rapax est homo . . t
laee verba diret le seriunt Rege . optimates, Milites, consiliarios. auri longullos. Philo optio . Mediens. omnesque alios. qui mam bus non astu nι. nos omnes tamquam D. roces . et rapaees Gennensis liabel. Nullum inter eos qui manu agunt. superiorem agnopei t. praeter modestiam. et proh: lalem. Et eum ex elu . at l.nckii praescripto. omnes. qui ex iure naturae hi unt. vivere debeant ex Propriis indimin m laboribus . tonsequitur . homines universos . si velint ex iure naturae vivere . nullum praeter mo. destiam . et probitatem . debere superiυrem agnoscere. Qui sane puri s pii liisque est Qi zi heri sinus perseelam inter omnes aequalitatem fila tuens. milla inqi praelationem admittens. En ratio, eur Genuensis tantopere Qua heros ex lolial. ut eis soli gloriaeli ibuat non rapuisse. Fuisset saltem sineetus in describenda Taelli sententia. euius reteroquin auri oritatem minimi iacimus. Loquitur Tacilus loe . eit. de Cherusci A veterrimcermanorum populo, qui linit uni erant Chaueis . et Caliari . t e Chantis antem fieribit ,. Populus in er Germanos nobilissimus. qnique magnitudinem suam malit jugii - tia tueri. sine en piditate, sine impotentia. qnieli secretique. . Prompta ta inen omniis
215쪽
474. Ad primum respondemus ex dictis neg. maj. nam De- eupatio idcirco dat jus excludendi alium quenaeumque a poswSSione ejusdem rei, quia facta est rerum divisio, quae quidem nonnisi ex hominum consensu facta fuit. In inundi etiam in illo occupatio non contulisset jus excludendi , nisi hominibus placuisset rerum divisio. 475. Ad seeundum negamus. id quod est commune. ideo tantum fieri proprium, quia colligendo, vel excolendo apprelienditur. Nam si quis in fundo communi plures colligat fructus. quam ad sui, et familiae sustentalionem requiruntur, nimirum ad vendendum vel donandum aliis, nomini injuriam facit, nisi sorte id facere lege positiva prohibeatur. Et similiter si quis in fundo acante plus accipiat , quam ipse excolere suis valeat laboribus, quod tamen excolere per alios possit, non est cur ejus landi exclusiva proprietate prixari debeat. Quod igitur Lockius , et Genuensis prae- Scribunt, ex eorum ut ipsius Genuensis phrasi utar) jecinore est.
Quin etsi aliquis lanium terrae vaeantis occupasset, ut neque suis, neque aliorum industria posset eam excolere, non propter a statim
HUS proprietate privaretur, nec posset privatus quisque illam sibi vindieare, licet ad publicam Polestalem pertineret, vel possidentem cogere, si necessitas postularet . ad terram excolendam . vel excolendam aliis tradere. conservalo domino in dominio saltem
directo. ltaque sur. et raptor est quisquis privatus, qui bona sive imm0bilia, sive mobilia jam iranslata in alterius proprietatem quaecumque sil eorum quantilasin per fraudem, aut vim eripit ; tantum abest, ut ille in eujus sunt proprietate, fur, aut raptor haberi
- libus eadem fama Habemus ex Taetio populum nobil inimum . qui magnitudinem tuebatur suam. Dieemtisne in hoe nobilissimo populo, qui prompta ornmtina arma habebat. pinei iniimqt e vir rum. et equorum. lingulo manu labor asse. niillumque Praelee modestiam . et probitalem agnovi μ austeriorem e Tum de Clae ruseis Tatili s oquens r d Cherusei. an. nimiam . ne mareentem diu paeem illaeessiti nutrirrunt i., idque ineunding . quam inlius fuit. qnia inter impotentes . et valido . salso qnie. Mas i ubi manu agitur . modestia . et probitas nomina superifris 3unt. 1 a qni se olim boni aequique Cherusei. nune inertes . et aluui vocantur ... vitis son videt. Fb manu agitur intelligi a Taello de belligerandi virtute, qua ob nimiam. et marten.
em dis paeem destilliti erant Cherusei. ideoque cailitas di melle non suil eos fit pera. re . atque in eum statum dedueere . ni inertes . el si ulli vnoarentur lla indieat lo . tus tonlexitis. Nam si de mann tim labore lantum loquntv svisset i si nullum alium inter eos stiperiorem agnovissνt pra ter modestiam. et probitatem ι eve Annal. l. 2. de
iisdem chori seis ait i risis Cheruscorum eatervis. quae Per serotiam praeruperant. ele. Et paulo posti medii inter hos cher raei. milibus detrudebontur, inter quos insignia Arminiua manu . v ee. vulnere materitabat puynam ν Et l. ι . .. Cheruseo
. . ra m gens Regem Romae petivi l. amissis per interna bella nobilibus. et uno rei qno . . stirpis Regiae, qui apud Rrbem habebati r . nominae latus ... Hare produnt malam Genuensis siem, ut ex die lis Tatiti videretur eonfirmare uuakrrornm errorem. lii Fures , et raptores domini non sunt rerum quas eripuerunt i non enim jure
216쪽
476. Ad tertium respondemus. sopbisma Lockii. si quid va
leret, probaturum, ens omnes, qui labores, et industrias conserunt suas in terris ercolendis, proprietatem earum aequirere debere, quamquam sini mercede conducti, vel paR localas hab alii: hi namque sunt domini actionum suarum, et laborum, eos lite impendunt, ut suae causulant sustentationi, et eo in modo. Quod quam sit averitate alienum demonstrare non est opus. Fundamentum aequirendi dominium rerum quae nullia in habent dominum . de quibus nunc
loquimur, est occupatio permissa jure gentium, nisi lex civilis
477. Ad quartum diei mus, salsum et inanem esso Genuen- Sis timorem, ne bona immobilia in paucas familias commigrent. Quod enim ab initio mundi ad nostra tempora vel numqua in venit, vel si quandoque evenit. durare nequivit diu, ob tam multas magnasque seculorum vicissitudines, nonnisi eaeeum injicoro
melum potest l . Quod si etiam accideret, videndum tunc foret,
eδs P0ssident. etsi possideant velo. Quaerimus . qninam esset veru' domini R e trum rerum, quas quis haberet pra olor neeossit ales personae, familiae . ea ut m sortimiae . et ordinis 3 Gennensis abs dii bio rosponderet. esse homines toleros qui in egesta r vi. v mi. Si ita esset . possent hi xlixque ullo furti erimine aeeipere ex rebris illis qnantum opus haberent i nam furti reiis non est qui accipit rem evius est domini s. lierla sure po sideatur saelo. Si liaee Gennensis dnetrina ad praxim deducatur . quis arievidet mala inde manantia. et quam Iala ad oeentia furta aperiatur via. si1 cennen is l. l. de ome. e. ι 2. S i l. quaerit . . qniit in Civitate sy nilnm Lρο-- gislatori. si bona immobilia paneas in familias immigraverint . ni rliquae niniae magna rerum pentaria premantur ... ne pondet antem l . Iv 9us noturin partitionem ast essus est: quod et periculorum est. nee diuturnum. 1laee nova partitio
non F lum perieuli plena 'st . nee e so diuturna potest . sed plane impos ibiti et noxia magnis praesertim Civitatibus . et Rognis. impo sibilis quidem; Lyeurgus enim . ni resert Plutaresin in ejus vita . omnia I. aeo daemonior iam municipia ad sori s 39. mille distribulli et nihilomini. ip om et Plutare litin gerivit. ex ην 'lingνnli t mrilla hyllarrii quis ei vilius, vix eentum agrum. et sortem habuisse. Conatus suil Axi eorum Rex. Lyeurgi legem revocarpi tamen ab Ephoris neeatus suil, ni idein Pinia relli refert. A deatur Cragin dη Repub. I.aepilaem. l. a. Tali. 2 de leg. aer. et i th. ln l. i. Si obli nere nnn potuit haee partitionis aeqnali lan in municipibus non valdo m nllis. quid fipe. randum de amplissimis Provinetis. ae Rognis Ostenditi Aristolo es l. 2. Pasit. pol illam Lacedaemoniorum ei rea posses innos noxiam suisse ei vitali i nnom loenm S. 4 liomas Commentan' ilii l. iret . ia. .. Ateidebat, inquit. apitit ipsns s Inredaemones J quod is 3 liqui habebant valde magna pnsessionesi alii voro habebant valde moditas. ala ., quo 1 quasi tota regio ad domini iam paneortim pervenerat ... t En tonsenti utio legis Lyeurgi ite possessionum neqnalitate. eup dilatilin liominum s mper in malus ere centibu . Vide Plii larchiam in Agido 1 - 1 Ine proe es it ex prava ordinatione legi'. Statili
. . rnim l. t ista lor apud eos. quod elvis non es et dominus vendendi. et emendi . ut et . . lieri po 'νt pns ossionem gnam vendere . aut emere nitenam qnatumque ex ta HS x.. ide Heraclidem de Politiis 2. Et line quidem feeit ad regulandas possessiones ..t vide iam in m tonstitutam legem Fidpienmmis ornmi quam iamrn Gon len is non proinha nnn tamen recte. quia non sufficienter. Dedit enim potestatem ei vivit . ut qMi- .. hn eumque vellent , darent inter vivos. vel etiam relinqueroni in Tos lamento tinnata sua .. t id iuris l.aeedaemo minis see isse Epitauen in Ephorum etintendit Plutarilius λ. . ex quo ri iam aeeid hal irregularitas possessionum. sierit ex empticine. et v nditici is ne . ilo qnod si lotum eorum letritori uni dividero inr in quinque palles , unae illari rum partium jam pervenerant ad mulieres A. sEt haee altera fuit tonse inutio ligis
217쪽
num eae familiae, in quas bona immobilia immigrarent, eorumdem bonorum fructus in utilitatem aliorum civium impenderent,
an vero ad alienas transmitterent manus; vel eis uterentur ad foenerandum, opprimendosve pauperes, aut Rempublicam obruendam malis. Et quidem, si si ullus in utilitatem civium impenderentur, non apparet . quodnam magnum posset esse sive ipsorum Civium, sive Reipublicae damnum : nam paupores eorumdem bonorum
participes serent, et Respublica magnas apud illos dixi les edi-
mqnali talis posses ionum i . . Tum qui a mnllae earum erant instili la e haeredes a viis is ris momentibus; tum etiam quia quando nubebant. aeeipiebant magnas dotes Pergit S. Tliomas eum Aristotele . ostenditque alteram irregularitalem in institutis Lacedaemoniorum. .. Intendens. inquit . LegisIalor ad hoe qnod essent plures ei ves in ei vi-ia late, provocavit eos ad hoe quod gea rarent mullos filios qui biisdam immunitali-- viis i erat enim statutum lese apud eos . quod ille qui genuisset tres filios . esset M sine iustodia . quia se ilitet non tenebatur ire ad custodiam et italis i qui autem ge-- nuerat quatuor filios . erat immunis ab omnibus veel galibus. et tribulis i et lamea δε manifestum est . quod si observetur praediet a regularita in clivisione possessionum. - necesse erit . si generentur plures siti. quod sint multi pan peres in eivitate is Vide
quot irregularitales erant in legibus Lacedaemonio in m. quas tamen nonnulli retentium Philosophorum vel ill Rerum publiearum no imam proponunt. Itaque Lycii rgi legislatio opportuna minime fuit eonstituendae debilae inter eives partitioni bonorum. Frustra igitur l. yeurri legem mem rat Genuensis. Respondet 2. , , Solon ... quo pauperes obaeratosqne sublevaret , et veteres creditorum . . lahulas aboluit. et novas seribi iussit leviores mullo. . . qua remedia momen lanea sunt... nee ut ira annum valitura Solon, ut tritatur uesyclitus legem tulit, qua publiee privatimve contraetum aes remulebatur, utque animadvertit Slanielus in Solone e. 4. ea lex suit appellata ab Geussu usurarum iniquitate. Non videtur ergo Solon qua tu inque tabulas et editorum aboluisse. sed tantum tabulas usurarias. Plurimi enim inquit Laertius i. i. per εummam inopiam feneratoribus eorpora εua oriebant, sc per his fenerabantur. Si ita res habuit, nillil est eommune inter Solonis legem. et id
quod neri oporteret. si bona immobilia in pauea sum migrassent familias. ει quis mala scire eupiat quae ex ea lege si quula suere, etiam in ipsum dioloni m. legat lunt artitit m in Solone . et Stantelum l . eit. S. Tliomas post Aristole lem 2. Polit. lecl. 17. ., Aliqn ... αι. reputant. Solonem fuisse bonum legislatorem. quia dissolvit paueorum statum... qui erat valde immoderatus . et intemperatu apud Alli nas. et liboravit populum... qui servitute opprimebatur ex immoderato regimine divitum, et insilinii popularem, . . statum in patria sua.... Erat enim in Areop. go i id est . in vi eo Mallis, qui erat lo - eus solem uis apud Athenas . ,ristitvlum Concilium Ct,ilatis . quod erat paneorum.., quia consiliarii civitatis erant ex divi libri . et polentibus. . . Praetorium ante m. idest... Potestatem ludietariam instituit ex popularibus ... Aceti abant quidam ip3um ... quia is enm invaluit istitit Oidei iam tu ei vitale. Praetores illi instituli ex populo, translu- . . lerunt lotum regimen ei vitalis in popnimn . qui tyrannide opprimebat maiores .... Peimo enim Epitiali es . et Petieles. qui fuerunt Prr lores populares, destruxerent Consilium . quod ab antiquo erat in Areopago. ele. - Εn quo tandem devenit lex So. onis. ad tyrannicam stilicet potestalem populi qua Optimates opprimebantur. Respondet 3. - Tiberius IIoinae et luxum gliscere passu elt i et exemplum poli litis nostris suppeditavit . quo ii terentur. δε Citat Tacitum Annal. 3. velum Tacitus in eo lib. reeitat Tiberii litteras ad Sen ium, in quibus immoderatum Rnmano tum luxum
Tiberius reproba l. Taeitu vero addit - Anditis Caesaris litteris, remi sa aedilibus . . lalis eura. luxusque mensae a uile Actiaci belli ad ea arma. quibus Ser. Gallia rem . . R. adeptias est. Per annos tentu ut prosubis sumptibus exerciti. paulatim exolevere Hulus ante in mutationis caussas deinde discribit. Non ergo Tiberius luxum nomae gli. cere passus init. neque Politicis no tris , quo ulcrentur. Iur peditis it exemplum. Mi
218쪽
laetas haberet divitias. quibus uti posset, si publica neeessitas po
stularet. Sin vero ad alienas transirent inanias, ob immoderatiores sumptus in corporis cultum. gulam, aliamve in lemperantes
animi obieetaliones; ad supremam Potestat in portineret adhibere modum, ad quam pertineret etiam divilibus isonum injicere, si divitiis abuterentur ad opprimendos pauperes, di mandamque Rem
Utrum bellare umquam liceat. 478. Bellum desiuit Grulius ti), status per rim certantium, qua tules sunt et eoi Sentitque Pulandor stiis i 2 . Sed eum status in quadam immobilitate euia sistat, ut dictum est s3ὶ: vis autem ei eoncertalio immobilitatem minime praeseserant ; videtur potius
bellum generatim desiniendum , mutua eoneertantium pugna.479. Est autem bellum . aliud privatum. inter privatos sci
licet homines ; aliud publicum, a publica Pol male indicium; aliud defensis una, quo vis illata repellitur; aliud offensi sum, quo vis insertur 4ὶ.
rar autem exprobare id Genuensem iam libere potuisso Poluteis mclijs. iis videt laetnni Reriimpissiliearum curam geriint. Nam lieel in magnis Ciritali in s luxtis iii aniloque dissimuleturi seri id polefit. ne molora tontingant mala. vel malus bonum impedia tur. Ad publicos enim Provisores pertinet aliqua mala dissimulare, ue maiora imp diantur bona . vel ne maiora eontingant mala. Niliit certe obest pauperibus divitum tu-xus : nam profusis divitiis, eae in P puli transeunt manns. Respondet 4. . . Moyses in Hebraica Rep. praemetuens. ne huna immobilia panta- .. tim omnia Saeerdotes occuparent praetextu Religionis. omni tellure Levitas interatis is xit . eone es fi l decimas sincinnm . itane vero, Moyses liaee si alnil uni ila ten et . non Dium . sed Moysem a velorem laeti legis Iudaeornm. Unde vero Gennensis restivit . id Moysem praemetu irae . qui nillil saeiebat alimi quam praeeepta a Deo aeeepta populo traderet Quid vero illud . Omni tellure intercliait ' Anne ab omni let in re exi Iare Le llas Moyses liassii I Quod si Levitae a Moyse prohibiti saere . ne aliquam Db
siderent terrae portionem, quod significare Gennensis voluerati e nr Νnm. e. 35. v. 2. sqq. diei iuri .. Praecipe filiis lArael, ni dent Leviti, de possessionibus finis. Urhes ad .. habitandum . et suburbana earum per eiret tuum ... De ipsis autem oppidis, quae Leri vilis dabitis. sex et uni in fugitivorum auxilia separata .... et ex teptis his. alia qua- ., draginta uno oppida . idest, simul quadraginta oelo eum sub banis suis . ele. . . Si Levitae praeter alia multa, possidebant quadraginta oeto eivitates eum suburbanis .
nonne Genuensis alens . eos fuisse omni tellure interdietos . pugnat eum Verbo Dei pSed neque Levitae singuli bona immobilia propria possidere prohibebantur. De Barna-ha Levi te diei lur Aet 4. v. 37. Cum haberet agrum, vendidit eum verum quid adversus Gentiensem dispulamus, qui de iis scribebat quae numquam didieerat ι De lur. bel. et pae. l. l. e. i. s 2. 2ὲ De jur. nab et gen. l. l. e. r. I 8. - t3ὶ S 332. tu ne vera lamen et ipsum billum ossensivum . si iusti m est. habet rationem belli defensivit nam insertur ad defendentia propria jura . quae hostis vult invadere. Ci
cero l. 2. de ome . . Cum duo sint genera defert nisi . ni iam per iliseeptationem. alte-- i uni per ut m i cumque illud proprium sit hominis , alterum belluaruui; consus te a -
- dum est ad posterius, si uti non licet superiore , , .
219쪽
480. Quodcumque bellum esse illieitum, senserunt olim Manichaei l . Ana baptistae vero, et ineolampadius bellum Christianis interdi elum esse dixere 2 . in eamqtie sententiam Tertullianum 3 , et Laelautium i43 ixisse Barheyracius conlendii 53. Lutherus autem is, aperte docuit: Praeliari adrersus Tureas, est repugnare Deo visitanti iniquitates nostras per illos. 48 l. Videtur autem non licere quodetimque bellum, praesertim Christianis, i. quidem, quia isa. 2. v. 4. de lempore Novae Legis loquens Propheta. ait: eonstabunt qladios suos in nomeres, et Ianceas Fuas in fulces et non levabit gens contra gentem stladium , nec exereebuntur ultra ad praelium. Quid elarius ad ostendendum, Christianis in Novo Foedere abstinendum esse
482. H. Praeterea Mat. 5. v. 38. sqq. Christus Dominus ait: Audistis. quia dictum est: Oculum p . oculo, et dentem pro dente. Mo autem dico vobis . non resistere malo: sed si quis te percusseriι in deateram maailla luam, praebe illi eι alteram. n ei qui vulι recum judicio contendere, eι tunicam tuam tollere, di mille ei et pallium. Ibid. v. 43. sq. sequitur: Audistis, quia dictum esι: Diligea proaeimum tuum, eι odio habebis inimieum tuum. Ego autem dico vobis r Diligite inimicos vestros , bene uelle Ais, qui oderunι vos Iam vero qui nulli vult
nos resistere malo; qui utramque maxillam praebendam pereulienti praeeipit; qui ne judieio contendatur, prohibe l. qui lubet, ut inimi ei diligantur, eisque bene sal; qua ratione diei potest berula prohare
483. III. Coneinit Apostolus Rom. 12. v. 17. sqq. dicens: Nulli malum pro malo reddentes: proridentes bona non tantum coram Deo, sed etiam eoram omnibus hominibus. Si fleri potest. quod eae vobis est , eum omniιus hominibus pacem habentes, Non nosmetipsos defendentes charissimi, sed dole locum irae. Seriptum esι enim: Mihi vindieta: ego refribuam. dieit Dominus. Et 2. Cor. 30. v. 3. Sq. In earne enim Ombulantes, non secundum carnem militamus. Nam arma militiae nostrae non carnalia sunt. sed polentia Deo ad destructionem munitionum, consilia destruentes. Et rursus Ephes. 6. v. I 2. Aon esι nobis colluetalis adversus earnem, et sanguinem, sed adversus prinH- pes, et potestates, adversus mundi rectores tenebrarum harum,
confra spiritualia nequitiae in coelestibus. Quae quidem loquu
220쪽
liones omne omnino bellum proscribunt, quod eum hominibus
484. Iv. Accedit quod dicitur Jae. 4. v. l. Unde bella, et iles in vobis Z Nonne hine' eae concupiscentiis vestris, quae militant in membris restris' Quis autem dixerit, bella quae ex lati prodeunt Origine, licita esse Τ485. V. Ut vero omnis tolleretur ambiguitas, Christus ipse dixit Petro Mall. 26 v. 52. Converte gladium tuum in loeum suum; omnes enim qui acceperint gladium, gladio peribunt. Nemo autem poena dignus est, nisi qui peccat. Peeeat igitur qnicumque accipit gladium ad bellandum. 486. Vl. His inhaerens Concilium Nicaenum I. gravem poe
nitentiam imposuit iis qui militiam repeterent; propterea quod implicarent sese diaboli laqueis.
Prop. I. Privatum bellum numquam est licitum, nisi tantum in eas u justae defensionis, eum moderamine inculpatae lutelae. II. Publicum autem bellum licitum est, si debitae ad sinι conditiones. 487. Prob. l. p. Bellum conjungitur enm sanguinis effusione, ideoque interdicitur Clericis, ut S. Thomas ostendit l . EGlandere autem humanum sanguinem, nemini privato licet, etiamsi agatur de malefactore 2 , et de injusto aggressore , nisi lantum ad repellendam vim, cum alia non palel via ad justam de-
, , quantum orilitiatur ad salutem totius eommunitati si et ideo ad illum solum perll- ne l. tui eo mill Dur eura communitatis eonservandae... cura autem tomm inis honi δε eommissa est Principibus habentibus Diablicam auctoritatem , et ideo eis solum lieet,. malefactores Decidere . nnn autem privatis personis Non platent haee Avelori lib. de delictu . et paenis. Caesari se Iieel Beetaria ei ae propterea supremis ei tam Princiapibus denegat Ius instigendae mortis poenae. Audiamus tantis per hominem hune . qui supremam Prine pum auctoritatem imminuere non dubitavit, et humanus vult haberi. quamquam improbis faveat i quasi humanus sit repulandus . qni tranquillo fert animo innocentum internicionem 1 eaussam vero tuetur improborum in Reipublieae pernielem. En totum ratio et nium quo Beeearia nititur inam tetera quae diei t. aut involuta verba sunt ad decipiendum . aut evasiones ad eludendam vim rationum oppositarum. Ius... inquit, in Principe oritur ex aggregalo partieularium libertatum vnii senJusque. N mo autem habet ius occidendi se ipsum. Neque ergo eensendum est a Ileri dedisse Apollicli eum sane argumentuml Quid si non solum negaremus malarem, sed eius SuP- positum p Reeearia eam adsumit tamquam eertam. eamque multi aliis suit ex Rousseau in Systemate gnei alii qnae lamen talέissima est . ut infra demonstrabimus. Nihil ergo enneludit neetariae argumentatio. Ad millat ne autem illa major ut vera . petimus ex Beetaria. an eenseudus sit quispiam . eum alteri particulam liberialis suae dedit . dedisse etiam potestatem. ut ad triremes. ad sustigationes . ad carcerem perpetuum . ad alias etiam poenas ipfium damnaret, una lanium excepta poena mortis Si Ira ne potestatem dedit ob eommune bonum Reipublicae . euius ipse est pars, titi certe dedisse
negare nou potest ipsemet Beeearia , dum statuit ι δε validius latauin contra delieta