장음표시 사용
351쪽
v. i 3. Ne nos indu eas in tentationem; et illud Mali. 26. v. 4 l. Spiritus quidem promptus est; earo autem infirma. Mulla quoque laudat ex a lis Apostolorum , et ex Epistolis Petri. Pauli , et Ioannis. Ad haec tam congruentia cum nostris Evangeliis . ceterisque Libri Novi Testamenti, qui fi nisi stultus dicere potest . eadem Evangelia ignota suisse Patribus Apostolicis ti 726. Re lat ut aliqua dicamus de suppositis. et apocrypliis operibus. Nun negamus, Epistulam lesu Christi ad Abgarum esse apocrypham 2ὶ , quamquam Eusebius illam describat ut veraIn. Execramur ut impios Libros magiae ab ei linteis Christo suppositos ι . Non dubitamus in Constitutionibus Apostoli eis plures memorari venenatos libros nomine Christi, et diseipulorum
ιI Fatet ne Froretus . eonvonientiam quamdam osse inter seripla Patrum Apostoli
auetoritatum antiquorum Patrum cum leaelitras Evan9elii. non probul pr nos illos auctores votuisse ea eisare. eum seribebant; mirum nimia esset. quoa lili Em- stetistas eostvovιssent, quin de ipsis umquam fuissent loquuti. kormidabile ars timea-
lum . et dignum plane velorona Frereti ea lineinanisi per ilial Pelo. nlr in in P 4n eis. quδe exstant. genuinis operibus Patriim Apostoli et tum . distincta mentis sat singulo
rum Apostolorum Non reportel illam Freroliis. Quid ergo Patres Apostoliei non sum uni loquii ii de singulis Apostolis ; ergo Apo totos ignorarunt Ridientum Peto in ιuper . an S. lgnali iis nominaverit Evange in m ieeurissum Hebraeos. ex quo vult Frere. lus suisse accepta ejus vertit . ut diximus not. praee. lial minus. Si vales argnmen. talio. isnal ins nosti re debuit Evangelaim secundum Hebraeos, quia si novisset, de ipso fuisset loqui tris. Quod si per Frere tum valet i ignalius ei lavit verba desumpta ex Evangelio secundum Hebraeus ; ergo novit illud, etsi minime nominaverit i tur non valebili Patres Apostoliet ellarunt verba desumpla ex quatuor Evangeliis . ni ost n- um est i eroo noverunt illa. elsi ea non ei la erant Tom egregius dialeelleus Frere. tu nil. ut non viderit. retorqueri in ip vm stiphisma posse. Nullum malus signum cogniti libri. eiv qtie Auctoris. quam ei latio verborum, quae in ejus libro reperiit nine. Verum habemus expressam mentionem nostrorum Evangeliorum in Papia qui no- ruit primo Eeelesiae spei lo . apti l Εii e hium l. 3- Ηist. e. 39. tib Papias narrat. Matisthaeum fieripsisse Evangelium 1 obra leo sermonet Nareum vero interpretem Petri illud
praetexuis σι ut a Peleo an iterat . in Atals araceris Martyrii S. Ignali l. idem ignatius dieitur diseipi in Ioannis Evangelistae i μα Θαέ του ' Ιωἄννου Εὐαγ γ ε λις ου Quare additur et o Evangeliotae . nisi ut diseri minetur ab aliis Apostolis qui Evangelium non seripseri ni I De Evangelio Lueae ex lat te Alimonium ejusdem Papiae in Fragmpnio
edit. in Di x. 1. n. li. post Dani Iem heeundum Sopiti. ginta . odit. Romanae an. l772. et de pndem 1.neao Evangelio loquitur Apostoli 4 2. Cor. 8. v. l8. enm ait i Misimustilam eum illo fratrem. eujus laus est in Evangelio per omnes Ecclesias.
illis libria ab ethnici eon stelisi in qua . inquit. pallaeissima audaeia sic eaeaecatimia vi etiam a pueris. qui adhue pueriliter in gradu Leetorum christianao liti
ras norunt, merito rideantur. Merees plane Frerelo disnae. Lpr. S. Thom. a. et '
352쪽
ejus a Simone, et Cleobio compositos, vulgatosque lin. Gn-eedimus severioribus Critieis, libros sibyllinos, qui exstant, suisse suppositos 2ὶ . Negamus tatnen, supposita fuisse acta Pi lati ad Tiberium Super vita, morte, et miraculis Christi, prout ei tantur a Tertulliano 3ὶ ; et si interpolata sueri ut ea quae Pr
serebantur a Quarto decimanis i 4ὶ; non enim Tertullianus ea Objecisset ei linicis, Chri , tianorum agens caussam , nisi de iis en n- staret apud ethnicus ipsos . alioquin ludibrio fuisset excepius. Denique non inliciamur . mulla prodii,se Evangelia let impia,
vel apocrypha to); neque ducimus inquirendum de Liturgiis Apostolis attributis t6ὶ . de Libris Areopagiticis 7 . de Constitutionibus Apostolicis s8 , deque suppositis Aetis Mai irrum , et
Sanctorum 9). Hisce omnibus Frerelo concessis , addito etiam catalogo aliorum mullorum librorum apocryphorum , quos ille
s 2 Quid de eiusmodi seriplis eεnseat Autlor ille cons lit- lege in eodem eap l6.
. 6. Impii libri erant ad decipiendum. ut Frereti examen erili eum. 29 Nolumus disputare de sibyllino tum librorum sultioni iei late. Innumeri pene sunt erillei etiam reeentiores. qui stant pro eorum veritate. Baronius in Apparat ad Annal. n. l8. I iidoviens vives in l. I. S. An si fit, de civ. Genebrat dul in clirono. graph. Natalis Alex. Tmn. l. Hini. Beel. l. spe diss. l. prop. 2. et ex Aealhul iras Grootius de ver Relig. clirist. lib. l. S 22. Selimidius triplici orae. ad ea term N. Testam.
. 1e editi. Beve regius de orae. Sibyll. in Collet l. cole iter aliique intillii licet soleantur. libros sibyllinos exstantes non sae prorsus ineorruptiis. Cerae Patres oratula li-hylina et meis praeseritan ob ecerunt. S. a iis linus M. Coliori. ad Graeeos. Th. ophiliis Animelienus ad Atili olyeum. Lactantius i. de sal a Relig. e. 6. S. Avsti linus in libris de civ. Dei. S. Hieronymus l. l. adu Iovinianum. Clemen Alexand. Raεpe in libris Sirom. Porro si libri sibyllini suissent suppositi ab aliquo Christianornm fiet undo Ecelesiae ieeulo. nonne Patres et linteis eos obicientes. reddidissent fie deridiculos nonne et-
laniel de r. is itale ilIos statun accusarenti atque ita prouila fuisse l. non propugn3ta cristianae Religionis ea n sa 1 3J Praeter Tertii litaniim Apolog. e. 5. et 2 l. eornmdom Aesorum m minfruni S. Iustinum Apol. 2 Eliselictis l. I. ilist e. 2. Chrysostomiis Hom 26. ln 2. Cor. Orosius . 7. 1list. e. 4. aliaqne. Quare de illorum syneeritate. proni a Patribus lavdantur. minime dubitant universim Chelliei. Gro luis de ver. Clitist. Rel. l. 2. S 2. Isaaeus vos it gTrae . de Sibyllis Causa bonus exere. 16. in Baron. Vide Natalem Alex. uisi. Beel fiet.
42 Adeatur Natalis loe. eil. el Sixtus Senensia Bibl. San. l. 2. qui ibid. reseri quaedam Aela Pilati. a lle inventa. quae dieit esse nugis, ei mendae iis reserta sed liaet longe diversa sunt ab Aetis memoralis a Tertulliano. de quorum veritale ni llo modo dubitari potest. enm ea pro Christiani Romae obliteret imperatori. ae Senatui Romano f5J Logatur S. Hieronymi Prooemio Comment . in Halth' 6J Card. Bona l. l. norum Litnrg. e. 8 ubi agit de Lilnrgiis Apostolorum. exisplodit quidem illam editam sub nomine s. Petri. et dubias putat eas quae triliniantur Mailha o. et Mareo, sed adstruit lamquam sinceram Liluta iam S. daeobi. Quod et Reerat Attalius Epi l. ad Bariolutim Niluisium. δὲ Libros qui S. Dionysio Areopagitae in tribuntur . eidem vindieat Natalis Alexander ilist Eeel ee. i. diss. 22. aliique multi
89 De Constitionibus quae Apostolicae die unit r. vide eumdem Natalem loe . et t. disε. s. et cotelerium in Nolis ad easdem con titutiones. 99 Etsi non negemus. pleraque Sant loriam Aesa esse sp etypha, multa lamen SS. Martyrum Aeta εyneera sunt, quae An inartius tollegit
353쪽
reeenset; quidnam inde consequitur 3 Expendamus ejus argumentum : tot libri suere suppositi ; erga supposita suerunt eliam quatuor nostra Evangelia. Negamus consequentiam, et ret0rquemus argumentum. inter tot libros suppositos, Evangelia nostra habita sunt a primo Ecclesiae se e ulu lamquam genuina . ut ostensum est l . Ergo nostra Evangelia non fuere supposita. Nam si habita sunt ut genuina inter tot opera supposita. oportuit, ut omnino eonflaret de eoru in authentici late. Proserat Freretus et unum libri in apiae phum , qui habilus in Ecclesia Callioliea sueril aliquando ut divinitus inspiratus . quemadmodum nostra Evangelia. Receptus quondam a nonnullis suit liber P storis. recepta Epi*lola S. Barnabae attributa , receptae Constitutiones Apostolicae, itinerarium S. Petri, IIo miliae Clementinae, Ε angelium Secundum Hebreos, et seeundum assigyptius , ele. At Dunl- quam Ecclesia Catholica eos libros habuit ui divinos, quemadmoduin nostra Evangelia. Hoc probare Frerelus debuerat, ut qMqpiam concluderet ; sed minime probavit . neque probare poterat. igitur ex libris suppositis non solum nihil derogatur authentici tali Evangeliorum . sed ea apprime demon Stratur. inita. . 'eun ium negamus, non fuisse examini subjecta desu Christi miracula, mirannirque summam. iueredibilemque rereti impudentiam id adserentis 23. Nam si sermo sit de miraculis ante mortem a Christo patralis, quodnam severius institui e Illis examen pulerat ' Millimus cetera. utque e Iyendantur optamus miracula dumtaxat eaeci nati a Christo illuminali et La Zari a mortuis excitati. De caeco illo. ut narratur tua u. 9.quidam dubitabant, an ipse esset, an alius ei similis. Ille vero'icebat: Quia ego sum. Quaesitum suit, quomodo eius oculi essent aperti. Ille vero seriem miraculi suit conleslatus : abii .luvi, et video. Ad duelus iller suit ad Pharisaeos: ab his sui talerum interrogatus, quomodo vidisset. Iterum ille respondit, Lutum mihi posuiι super oeulos, et lavi, et sideo. Schismate Inter Pharisaeos ipsos exorto, interrogant iterum eaeeum: tu quia dicis de illo, qui aperuit oeulos tuos Vocati sunt Parenes elus qui viderat, et suere interrogati, an ille esset illius eorum, et quomodo videret Contestantibus illis , . quia his estylius noster, eι quia eaeeus natus est: rursus vocatus suit homo qui eaecus erat, et interrogatus, ut daret gloriam Deo ;anuem et dem perseveranti in eonti sione miraculi maledixerunt. et Neeerunt eum suras. Quaenam diligentior investigatio sieri poterat de rei veritale t aliamen Freretus ivi pudentissime Scri-
mines par les duila et par les Gentilsi Nulla eatat probatis. quod Iesu Christi miramis ad Mamen remeata fuerint et a Iudae l. et a Gentilibu3. Potestne resemendaeium impudentius
354쪽
bit, nullam esse probationem qua conflet examen a Iudaeis institutum de Christi miraculis. 728. Lazari ressit rectio iam fuit explorata, ut nemo de
ipsa potuerit vel minimum dubitare. Mors ejus certo constiterat : nam quatuor elapsi erant dies, et cadaxer positum erat in monumento . Resurrectio negari non pol eral; ideoque , ut dieitur Ioan . it., Pontilices, et Pharisaei inde occasionem Sumpserunt eogendi eone ilium, ut caperent lesuin, limentes, ne omnes erederent in eum; et Principes Sacerdotum, ut dicitur Ioan. 12. . t 0. Sq. cogitaverunt, ut Lazarum intersicerent. quia mulli
propter illum abibant eae Iudaeis et eredebant in Iesum si . Quid ad haec Freretus 7 Adhuc perstabit in perquirenda probatione examinis ludaeorum 3 Magna caecitas, in meridie non videre. Adeatur S. I liuinas 3. p. q. 43. a. 4. ubi OSteudit, miracula a Christo patrata, ejus Divinitatem manifestave. 729. Si autem sermo sit de miraculis post Christi mortem sive ab ipso patratis, sive ejus virtute ab Apostolis , aliisque Sanetis Viris, aeque salsu in est, ea non fuisse vocata ad examen. Ne singula persequamur squod inlinitum esset salis erit in mentem revocare clandum illum ex utero matris suae , qui sedebat ad portam templi, quae dicebatur speciosa , ut habetur Aci. 3. Hune Petrus in nomine Iesu Christi Nazareni secit surgere , et ambulare in testimonium Resurrecti unis Iesu Christi a mortuis. Hunc vidit omnis populus ambulantem, et laudantem Deum. In hoc miraculum diligentissime inquisierunt Sacerdotes, et M sistratus templi, et Sadducaei , ut refertur Act. 4. v. i. Et v. 5. sqq. dieitur: Faelum est autem in crastinum , ut congregarentur Prine pes eorum, et Seniores , et Seribae in Ierusalem. D Annas Prineeps Sacerdotum , et Caiphas, et Ioannes, ει quotquοι erant de genere Meerdotali. Et statuenles eos in medio, interrogabant: In qua virtute, aut in quo nomine steislis hoc nos' Requiretne Frereius audices graviores, et Severiores, Praesertim quia convenerunt etiam Sadducaei. qui erant ex numero incredulorum Quid vero illi profecerint. describitur ibid. v. 3.
sq. is Videntes autem Petri constantiam, et Joannis, comperto. , quod homines essent sine litteris, et idiotae, admirabantur. et ei gnoscebant eos, quoniam eum Jesu suerant. 1 ominem, , quoque Fidentes, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere. Iusserunt autem eos foras extra concilium Secedere, eteonserebant ad invicem, dicentes : Quid faciamus hominibus
Egregie S. Augiis istas Trael. l. . in Inan. .. Quia tantum miraenium Dominiis tanta erat evidentia diffamatum, tanta manispalatione declaratum. Et non possentis vel Oeculiare quod laetum est. vel negare a quod inveneruat videre. Cogilaveritatis autem printi pes Sacerdotum. ut et Lazarum intersieerent. O stulla eogitatio. et eam
is ea Mevilia I Dominus christus, qui isseitare potuit mortuum. non posset olei um is
355쪽
istis 3 quoniam quidem notum signum laetum est per eos , , omnibus habitantibus de rusalem et manifestum est. et n0n possu- , mus negare. Sed ne amplius divulgetur in populum, commine- . . inur eis . ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum A. videtis, nullam suisse praetermissam diligentiam a Sacerdotibus, et Magistratibus templi, et Sadducaeis, atque ab omnibus qui erant de genere Sacerdotali, ut veritatem laeti expenderent. Humo qni fuerat curatus, erat annorum amplius quadraginta ; antequam curaretur baiulabatur . et ponebatur quotidie ad portam templi. ideoque omnibus introeuntibus in tem plum nolus erat; ipse per se, etiam tacentibus Apostolis, prodigium contestabatur; eontradici saeto non poterat; et nihilominus ab Sacerdotibus Judaeorum eonferebatur: et eum non
possent prodigium negare, filentium indicebant. In quodna in laetum fuit ii inquam diligentius inquisitum y Et tamen Freretus adhuc probationes miraculorum Christi desiderat il). O stultitiam singularem l o delirationem ineredibilem l730. Quod vero ad Gentiles pertinet, salsum est, ipsos
ad examen non revocasse miracula Christi, et Apostolorum ; non enim caeco modo conversi fuerunt ad fidem. Si aute in universus mundus non statim eredidit. id non est tribuendum defeetui diligentis examinis miraeulorum . sed malis huminum consuetudinibus, quae gratiae Dei impedimenta ponebant, essiciebantque . ut miracula , quae nullo modo negari poterant, vel spernerentur . vel salsis diis tribuerentur. Id apprime constat eum ex aliis multis, tum ex miraculo a Paulo Lystris patrato in curatione claudi ex utero matris suae, qui numquam ambulaverat. Quod quidem prodigium Gentiles eum negare non yossent. dieebant:
Dii similes saeti hominibus deseenderunt ad nos. Et eoeabant Barnabam Iovem , Paulum vero Mercurium, ut habetur Aet. 14.
73 . Menti inr autem Freretus, eum dieit, Apostolos non nisi vili populo potuisse ea persuadere. Aet. 6. V. 7. legitur'. Herbum Domini ereseebat, eι multiplicabatur numerus discipulorum. in Ierusalem valde; mulιa etiam turba Saeerdotum ob
diebat Adei. Haec Sacerdotum turba erat ne vilis populus ' Quid memorem Stephanum plenum sapientiat Quid Paulum quid Ananiam 8 quid Nathanaelem quid Gamalielem quid Barnabam tquid Nieodem umi Quid Androni eum, et Iuniam; de quibus Apostolus Rom. l6. v. 7. Set ulule Andronteum, et Iuniam cognatos, et concaptivos meos, qui sunt nobiles in Apostolis' Quid
Neque dieat . narrationem illam anelorum habere Lneam Auctorum seriptorem. qui non est te lis idoneus. Nam Luea haee seribebat eo tempore . quo Jud oel inset 41issime persequebantur chriali a nos ι ideoqne si Lneag minus vera narrasset. ipsum tia. sita is aeen assent.
356쪽
Apostolum Alexandrinum hominem eloquentem, et polentem in Seripturis 3 Quid denique alios innumeros ex Judaeis doctissimosy
Veniam ad Gentiles. Certe Cornelius ex vili non erat populo. nee similiter Proconsul Sergius Paulus. neque Dionysius Areopagita . neque Eunuchus ille potens Candacis Reginae AEthiopbuui. Pudens quoque, de qu0 Apostulus 2. ad Tim. 4. v. 2 l. non erat ex vili populo: nam ex Senaturis erat ordine. ii quoque, de quibus idem Apostolus ad Philip . 4. v. 22. Salulant vo, omnes Saneli, mazime autem qui de Caesaris domo sunt , ad vilem populum non pertinebant; nisi Freretus velit, hoc ipso ad vilem populum pertinuisse . quod Iesu Christo nomen dederint. Si autem ad eos, quos Apostolorum discipuli pepererunt Christo, attendamus . quam magnam videbimus turbam Philosophorum d elissimorum , hominumque nobili late, ac dignitatibus praestantium. Nullus esset dicendi finis, si percensere vellem us D miles. Haec Frerelus non ignorabat, et nihilominus dissimulavit ad simplie es decipiendos. Talis est bona fides istiusmodi inere dul
732. Denique salsum est quod Freretus idem ait, probabile non esse. Iudaeos et Gentiles Religionem Christianam vexa re voluisse, si fuissent convicii de Christi miraculis. Ex deseriptis enim miraculis tantopere contes latis, perspicuum est, Iudaeos et Gentiles incredulos veritati evidentissime propositae , quam negare nullo modo poterant. ObstinatIssime restitisse; non absimili ratione ae impii aetatis nostrae, qui etiamsi videant gloriam Crucis Christi toto orbe radiantem, obstinati perflant iaci P liaee eum sint, ipgi absque indignatione non posti ni quae Freretns se tibii loe. it. e. 3. .. Maigre t eciat de laus les miraeles que les Hirεlien attribuent 1 a. c. les . . apotres ne se soni suiu re que d nne vile populaee liminum iam te a sed uire. Lesia personnes distingn es par lene rang et par le te esprit rem ivent avre na gon vera ia.. mεpris telle nos velis religion ... Mutua in f ha et Freretus fuit ex te so apnd Origenem l. 3. n. 41. et ex Caecilio apud Minucium in Oetavio. idipsum oblieiebat Iulia. nul Apost ala apud S. Cyrillum Alex. l. 7. ton. Iulian Ovam calumniam dispellit Minueius loe . et t. et Iustinus M. Apol. 2- n 0. et Laetantius inst. l. 5. e. l3. Quod auis em Freretv obliea ex Apostolo l. Coe. t v. m. non multi sapientes secundum ear. nem. non multi Potentes. non multi nobiles. nimi emetit ri Diti t. non multi sapientes Meundum earnem linquit S. Thomas ii,id leet. 4.ν quia aliqui pauei erant etiam . . in sapientia mundana instri et . fitent ipse. et Barnaba ... Diei t. non multi poten-- les. scilieet secundum feeulum . . Diei t. non mulli nobiles. Et aliqui inter eos nobi-- les tuerunt. Rient ipse Pavlnη ... v ιde chrysostomi in Hom. 5. in cap. l. Epist. l. Coe. et Origenem lib. 3. eon. Celsum n. 41. N. Praeterea, ut idem S. Thomas ibid.nbservat. Apostolus loquebat ne non de iis qui e vertebantur ad Christum. sed de u-lis qui Evangelium piaedi ea bani. quorum primi erant Apostolii et ideireo statim an it v. 27. .. Sed quae stulta sunt mundi elegit Detis: ut eo nis G t sapientes. et .. infirma mundi elesit Deu . ut eonfvndat sortia i et ignobilia mundi. et eontemptuis hilia eleiit Deus. et ea quae non sunt. Hi ea. quae sunt destruereti ut non gl se melue omnis eo ro in eon peelu eius ... in hoe ergo manifestata fuit Dei potentia. et vortias Clitistianae Religionis, hi od per insipientes mundi si si sunt sapientes se. atindum ε .rnem i per in lirmva. pol les 3 per ignobiles. nnhites.
357쪽
sua in eredulitate. Utique audaei, si sapientiam Dei in mysterio
absconditam cognovisent, numquam Dominum gloriae erucifixissent . ut ait Apostolus i. Cur. 2. v. 8. quo loco abutitur Fre- relus; sed quod non cognoverint, ex eorum malitia, et perst-
733. Ad tertium respondemus . nihil detrae tum iri veritati Christianae Religionis, etiamsi concederetur . non omnes ApDSto-l0s per martyrium ex hac vita migrasse. Nam diei posset quod de Apostolo Joanne ait Hieronymus 2ὶ , martirio animum non defuisse , et bibisse ealicem tonsessionis , quem Zeι ires pueri in ea mino ignis biberunt, liceι perseeutor non fuderit sanguinem.
Quae aeque valida esset contestatio in tam multis mortis subeundae perieulis ta in sortiter obitis. Negamus autem, non omnes
Apostolos martyrium subiisse. Nam de S S. Petro, et Paulo, quod hic Rumae martyrio suerint coronati sub Nerone, explorata res est 3 . De S. Andrea restatur Hieronymus i 4 . eruet suisse susti aeum ab Aegea praefecto Edessenorum. De S. Jacobo. qui Da ter Domitii appellatur, idem Hieronymus 5 .: Iuxta templum, ait, ubi et praeeiyiιaius fuervi, sepultus est. De Jacobo filio Zebedaei. idem Hieronymus scribit 6 : In se ecius est autem ρladio ab mrode; ut habetur Aet. 12. v. 2. Occidiι autem Deobum fratrem Ioannus stadio. De Joanne Exan gel ista idem Hieronymus 7, ex Tertulliano i8 refert, quod Romae missus in frerentis olei dolium , vestelior eaeiverit, quam intraverit: quod satis suit, ut mari Frii calicem hiberet. De eeteris Apostolis extat tradit in Ecclesiae Calliolitae, quae illos semper ut MartFres est venerata. Cujus quidem Traditionis testem habemus S. Polycarpum in Epistola ad Philippenses n. 9. ubi eos exhortans ad patientiam,
et tolerantiam: ,, Rugo, inquiι. vos omnes insistere verbo au-- stitiae . et patientiae . quam et oculata fide vidistis . non so-
, , tum in beatissimis illis ignatio, et Zosimo. et Ruso et sed et in is aliis qui ex vobis sunt, et in ipso Paulo , et teleris Apo-
13 Vide S. Thom. in eap. 2. Epist. l. cor. leet. 2. idem Angeli eua 3. p. q.
47. a. b. lam pridem tontriverat Freret, ophisma i nam quaerens. utrum Christi pedi equillo res et m tognoverint. disi ingit it . inter Iudaeo . majoresi et minores. Aede maloribus. id est. Principbiis all. ipsos eognovisse Christum osse Messiam in lege proin mi st m. qnia in eo videbant signa a Prophetis praediela i ignorasse antem n ν sterin m Divinitalis elu . de qna ignorantia loquii se Apostolu loe cit. sed eorum ignorantia ruit asy etata. quippe videbant in i ἰio eν identia sisna Divinitatis, quae lamen ex odio et invidia pervertebant i idisque exeusationem non habebant de pereato. uo . ni ill- eitur Ioan . I. De minoribus autem, quibus mysteria Scripturae nna erant per peti . ait. ipsos non plene tognovisse Christum . etsi aliquando dubitaverint propter signorum multitudinem. et e meae iam doetrinae a sverunt tamen deeepti. et sedi eli a primipi-hus, ne in chriolum erederent. lieer aliqui eorum in Christum erediderint.
358쪽
, , stolis M. Consentit Clemens Alex. Strom. 4. pag. 503. seri in ben fir , , Dominus . . . bibit calicem. Quem imitantes Apostoli, , , ut qui revera essent cognitione praediti. et persecti, pro Ee, . elesiis, quas landarunt, yaSSi sunt . Hegesippus etiam apud Eusebium l : Meer, inquit, Apostolorum eoetus vario mortis yenere eaeuinelus est. Origenes autem 2ὶ inde probat veritatem doctrinae ab Apostolis annuntiatae . quia nisi ea vera fuisset . tanta constantia non an nunciassent, ut non solum aliis mortis despectum instillarent, sed etiam ipsi priores sane subirent. Quo argumento utitur etiam S. Isidorus Pelusiotes 33: . . Quonam pa-- cto , inquit, digni. quibus stiles haberetur . testes non essent,
, qui per sexcenta pericula, et mortis genera resurrectionis ve- ritatem coussi marunt, testimoniumque suum non atramento, is sed cruore suo obsignarunt of
734 At Heraeleon, inquit Freretus auetor Delesiastieus seeundi seeuli pro eeris statuiι Matthaeum , Thomam. Philippum , pluresque asios Apostolos naturali morte obiisse. Quinam is ueraeleon videlicet, haereticus talentinianus . quem ipseui et Clemens Alexandrinus 5ὶ in eo quem Freretus ei tat toto, redarguit. Isne testis aplus , qui eontendebat, utilius esse sancte vivere , quam martyrium Si ire pro Christo, ut ex ejus verbis a Clemente relatiis.
735. Sed Ruinartius. addit Freretus s6 , latetur; Θο mo ιis genere eaeesserinι Apostoli, plane nobis ignotum est. Mirum lidemne est, ignotum esse murtis genus, ac esse ignotum martyrium Apostolorum' quasi in ipso mari Irio varia non possint esse genera mortis. 735 Ad quartum respondemus, miraculum praecipuum, quoeetera Christi miracula ejus divinitate comprobantia constrinantur, esse admirabilem Evangelii propagationem per homines rudes. Pauperre, de pectos, et insensissime, acerbissimeque vexatos ad internetionem usque a ludaeis, et a Gentilibus; illosque Beligi nem annuntiantes, quae indicebat bellum adversus carnem. et Sanguinem . suadebatque mundi contemptum. Hoc est maximum miraculum, praesertim. si contigisse dicatur absque ullo miraeulo, ut dietum est 7 . id non modo Apostoli euntesiali sunt, eum in omnem terram eaeivit sonus eorum , et in sines orbis terrae verba eorum, ut praedictum fuerat Psal. 18. v. 5. sed tes-
359쪽
tifieantur Iudaei toto orbe dispersi. sine Regno, sine Rege, sine Templo. sine Sacerdotio, ut ipse Christus praedixerat Lucae 19. Pestisscamur et Gentiles , de quibus tandem Christus triumphavit. Quid ergo concludunt increduli ex credulitate, et ruditate Apostolorum . quod non magis ac magis comprobet veritatem miraculorum Christi, ejusque Divinitatem r737. Falsum est autem , quod Christi miraeula testimonium non acceperint a Iudaeis et a Gentilibus. Tot ex ipsis suere t sies, quot ad Christum conversi sunt ; qui quidem suere innumeri , etiam ex ipso coetu Philosophorum ; eosque sine ullo examine permotos suisse ad credendum in Christum, in eredibile omnino est. Ipsim et ludaei, atque Gentiles, qui in incredulitale perfit iterunt, nee re minime potuerunt. quin salerentur admirabilem illam Christianae Religionis propagationem; ipsorumque multi vel in vili, in Christi si , Christianorumque laudes, etiam dum eis maledicebant, effundebantur 2 . Igitur adseri non nisi mendacissime, in
si Extat eelebre de desu Christo Iosephi testimonium l. 18 An ligni t e. s. quod S.
Hieronymus l. de Seripi. Εeel, in Ioseptio ira deseribit , Eodem tempore suit desus viris sapiens. i lamen virtim eum oportet dieere. Erat enim mirabilium patrator ope- . . rtim. et dotior eorum. qtii libentor vera suseipiunιr plurimos quoque tam de du- daeis. quam de gentibus, sui habuit seelatorea. el eredebatur esse Cliri, lus. Cum . ., que . lnvidia nostrorum principum . eruet eum Pilatus addixisset, nihilominua,. qui eum pr mlam ellexerant . perseverarunt. Apparuit enim eis Lertia die vivens et ,. multa et haee et alia mirabilia . earminibus Prophetarum de eo alitinanti. hu . et usque hodie Christianorum gens ab hoe sortita vocabilium. non defecit Maseimus plures e se , qui liii ne loeum salso adscriptum Iosepho die unt. quos recenset no-1ter Mamaelitu Orig. et Antiq. thrist. l. 2. e. 4. s 5. Se i innumeri 1 not. qui illum genuinum esse delendunt. ut ipso met Mama ellius animadvertit ibid. muli s eorum ellatis etrum ex Protestantiling. certe universi veteres codices conveniunt. net ullus fuit Veterem, qui de eius syneeritate dubitarit. 29 Quia Frerelus loe . eil. rabiem suam in Christianum nomen surenter eonvertens. Taeiti. Suetonii, et Plinii innioris testimonia profert. abs re non erit. ea hie describere. ut ex ho lirim testilleatione veritas eomprobetur. Itaque Taeitus Annal. l. ib. de cri-hens intendium. quod Romae Nero extitaei In serat . . . Ergo. inqui . abolenda rumori , Nero Fundidit reos. esq lisltissimis poeni asDeit. qnns per stagitia invisos vulsu Chri se filiano appa liahat. An eloe nominis elus christus. qui Tiberio imperii ante. per Pr . . euratorem Pontuim pila lum supplieio a m eius erat. Repres aque in prae enε exi-M tialis superstitio rursus erumpebat non modo p er Iudaeam originem ejus mali. .. sed per Urbem elis m. quo euneta undique atrocia . aut pudendo eonnuunt. eele- , , he nil retile. 1gil ne primo eorrepti qui satebant ne . deinde indicio eorum. multitu
is do ingens. houd perinde in erimine intendit . quam odio seneris tam aniis eonvinei i sunt. Ea pereuntibus addita ludibria. ut serarum trigia ton letti, ,. laniatu ea num interirent. aut ernetbiis affixi. aut nam mandi. atque ubi delam set . die'. in v xim noelurni lumini uterentvr L. Habem iis igitur ex Taello Christianam Religion m. decimo imporii Neronis anno. qno Urbs. ipsa in bonte. dena gravit . ide t.
anno chrisii 58. non solum per Iudaeam. sed per Urb m eliam fuisse prosaga iam . et quidem multitudine ingenti. quae non ob erimen taeendii. sed ob Christianam Religionem . quam Tae ilias deorum euilui addi eius. superstitionem v ea ir tam eri deli hiis supplieiis suit affecta. Quod aulom illa ditat . Christianos flagitia fuisse invisost id aceidit . vel quia deos eonflantissime detestabantur. ideo'que habebantur ut impili vel quia plures Christiano nomine vasa hantur haeretis, ob eoen δ perpetrantes. nomenque christianum infamantes. Potestne illustrius reperiri
360쪽
quissimeque potest, miraeula Christi nullum sive a Iudaeis, sive a Gentilibus testimonium accepisse. 738. Quod autem Fre retus addit de Besurrectione Christi . quod debuerit manifestari omnibus , et non lanium Apostolis, di cipulis , et mulieribus; quia Fides Christiana in Chriεii Resurreetione sun datur; putidi Ssima objectio est, qua in sibi jam olim re
sulandam opposuerat Angelicus Doctor: qu serens enim 3. P q. 55. a. l. utrum resurrectio Christi debuerit omnibus manifestari,
ex ore liostis insensis imi testimonium laudis pro Christiana Religione iam brevi te mispore a ueta ingenti nominum multitudine. qm pro Christo tam immania tonsi antissime Pertulere supplieta Meeito Tertullianu Apolog. e. 5. . . constilite, clebat, eo menta. is rios ν illie reperielis primum Neronem in hane Seelam tum maxime Romae orientem . . Caesariano gradio seraeisse. Sed tali deditatore damnationis nostrae etiam gloriari miir i qui enim seil illum. intelligere potest. nonnisi grande aliqvod bonum a Ne- ,. rone damnatum .. Quid ergo Frerellas prolicit . evin Taeiti proserens testimonium. ait i Per onne n ignore su qn' oli alloit le mεpris de Taeile potir eelle serae nou-
velle Nemo ignorat. Quousque devenerat Taciti eontemptus hu see novae 3ectae ιγ contempsit utique Taei M. quia et linteismo erat manet palus; at nolens con ses ns est miram christianae Religionis propagationem . et ingrntem milli itudinem christianorum etiam Romae, immanissima supplicia pro Christo eonstantissime passorum. Veniam iis ad S elon in m. de qno Freret iis r ia it inne det tin de l' aversion qu li
vnil eonire les Chrεliena ... Neronem tau ι ob aversionem in Christianos. svetonti haee snnt vorba in Nerone e. 16. Asieli supplieiis Christiani genus hominum
averstitionis novae. ae malefieae. Non ad alia quidem supplieia Suetonius re pili l. quam ad illa. qnae descripsimias rx Taello. An vero ob illa laudandus si erit Nero. re. eugat vel ipse Tatilus. Suetonius ergo Neroni as en labatur. Heminerit autem Frere. liis loci elu dom Suetonii in claudio e. 25. n hi resert sub Claudio. Judaeos. et inmipsis omnes Christiann . qui tune putabantur Iudaei, suisse Roma pulsos. Clim ulrmip emet Surionius di eat . a Nerone, qui Clandio successit. suisse christianos suppliciis amitto , palam est. odium Claudii erga Christianos nihil omnino rei ord/sse . sed Juva Me pnitu propagationem Christianae Religionisi quemadmodum illam iuvit eludelissima Neronis persequutio- Quid orga ex Suetonii verbis Laudat denique Fleretris Epistolam Plinii tun nris ad Traianum. ae seribiti se Ia.. Iam ei se teli re de Pime te sev no no ita apprende quo lo simplo aveu dis Christianis me
ι, nil potir nn trime eapital - relebris epistola Plinii junioris nos est. εimpliaeem Christianismi e sessionem habitam fuisse tamquam copitale erimen. Perdilae fidei homo iniquissime. itane adversua Christianam Religionem lia e abi leti 4 ep stolao qnae gravissimum pro ejusdem Religionis veritate testimonium perhibet Pauea describam iis . llaqne ipsa epis inlae eonseribendae ratio ostendit. Traiani aetale, line est anno Christi θι. quo epistola data ruit. immensam suisse Christianorum m ulli itidinem. qno Plinin in Bythinia. ubi Proeon ut praeerat. invenerat . ita ut ronsuli imperator ephi orit. ne tanta multitudo horde eotiar. Quaerit igitur primum a Troiano. an quamlibet teneri nihil a robustioribus differant ' Quibiis verbis demonstrat. non viros modo. sed et insantes paratos in ne sui se ad tonstendam Christi Fidem inter lormpnia. Pergit, eonfitentes. iterum ac tertio interrogavi. su plietum minatus Perseverantes, cluei jussi. Habemus hie eonfitentes Christiam, et in eius enialessione perseveran. 1 iam magna eonstantia. iit ad fit pylieta di ei palerentur. Additi Fuerunt alii similis amenticie. quos. quia eides Romani erant. annotavi in urbem emittendos. Μῆnlitur ergo Frerelns eum ait Christianos fuisse e populi sape . De iliis qui Chri- lum nega v runt. qnamquam suerunt Christiani. ait i Ergo dimittendos putavi. Quod probat. reliquos non ob flagitia. sed uniee oh christianae Religionis prolassionem sui semni clatos, idque evidentius probant sequentia verba i ta hane fuisse summam vel tulis pae suae, vel erroris, quod essent soliti stato die ante lutem eonvenire. earmen.