장음표시 사용
41쪽
clinationem Voluntatis explicantur. Dc concupiscentia & peccato originali. Objectiones cum responsionibus. p. 92CApur VIII. Mutationes quas in infantis ex utero matris exeuntis imaginatione, mutuo cum nutrice, genitrice, aliis commercio, contingunt. Praecepta ad eos bene cducandos utilia traduntur p. Io.
CAPur I. De Imaginatione mulierum. De imaginatione vir rum. De imaginatione senum. pag. II OCAPuT II. Spiritus plerumque tendere in vestigia idearum nobis maxime familiarium , unde fit ut tectum de rcbus judicium ferre non possimus. p. II CAPuT I II. De vinculo mutuo inter ideas mentis & vestigia cerebri& dc vinculo nitituo vestigiorum cumvestigiis,& idearum cumideis. p. II 6 CApur IV. Eos qui literis & scientiis operam dant errori magis obnoxios esse. Cur Resimus authoritate niti , quam ratione sti. p. I 23 CApuT V. Duo pravi effectus lectionis in imaginationem. p. ta6CApuae VI. Homines studio deditos alicui ut plurimum authori sese mancipare, adeo ut in id unum colliment, ut nempe quid ille author tenuerit, non Vero quid tenendum sit, accurate discant.p.I2SCApuae VII. De praeconceptis Commentatorum opinionibus. p. I 32 CAPuT VIII. De novorum systematum inventoribus. II. VLtimus eorum error, qui studio scientiarum operam dant. p. I37CAPuT IX. De Ingeniis effeminatis. De ingeniis superfidiariis. De viris authoritate praeditis. De iis qui experimenta faciunt. p. 239
De communicatione contagiosa imaginationum fortium
C A pu TI. De illa dispositione qua ad alios in Ouinibus imitandos p 'pundemus, unde manae communicatio errorum qui ab imaginationis
42쪽
tionis facultate dependent. Duae causae principales quae illam a gent dispositionem. Quid sit imaginatio fortis. Eam esse multipli-eem. De insanis ac de iis qui imaginationem sortem secundum sensum hic explicatum habent. Duo vitia memorabilia eorum qui habent imaginationem fortem.Quam sint idonei ad persuadendum dc
CApuT II. Exempla generalia quibus vis imaginationis demons
CApur III. De vi imaginationis quorumdam Authorum. De Tertulliano. p CΑpur IV. De Imaginatione Senecae. p. Isas C Apur V. De Libro Domini Montagne snobois Galli. in p.16sCApur VI. De sagis & veneficis imaginariis, seu de iis qui imaginationis vi se fascinatos de fascinantes credunt, & Lycanthopis. Concluduntur duo primi Libri.
CApuT I. Sola cogitatio essentialis est menti. Sentire & Imagin ri nihil aliud sunt praeter ipsius modificationes. Omnes non cog noscimus modificationes quas mens potest suscipere.Illae modificationes diversae sunt a cognitione nostra de amore nostro,immo ipsas non semper sequuntur. P. I TCApur Il. Cum mens sit .finita non potest capere quod pertinet ad infinitum. Ipsius mentis limitatio seu angustia multorum errorum origo est. Et praecipuo haereseων mens est submittenda fi dei. p. Ι 83CApur III. Philosophos Ingenium suum opprimere ac veluti dissipare dum nullo in studiis suis ordine servato, rebus incumbunt quae nimias in se includunt relationes, & a pluribus pendent. Excmplum ex Aristotcle desumptum. Geometras contra se bene gerere in veritatis investigatione, ac eos potissimum qui Algebra & Analysi utuntur. Ipsorum methodum vim ingenii augere, Logicam vero Aristotelis ipsam minucrc Aliud vitium eorum qui studio operam dant. p. I87CAPuT IV. Mens non potest diu incumbere objectis quae nul-
43쪽
esinationem voluntatis explicantur. De concupiscentia de peccato originali. Objectiones cum responsitonibus. p. 92CApui VIII. Mutationes quas in infantis ex utero matris exelm-tis imaginatione, mutuo Cum nutrice, genitrice, aliis commercio, contingunt. PIaecepta ad eos bene educandos utilia traduntur p. IO
CAPuT' I. De imaginatione mulierum. De Imaginatione vir rum. Dc imaginatione senum. pag. I IOCAPuT II. Spiritus plerumque tendere in vestigia idearum nobis maxime timiliarium , unde fit ut rectum de rebus judicium 'serre non possimus. p. UA CAPuT I II. De vinculo mutuo inter ideas mentis & vestigia cerebri & dc vinculo mutuo vestigiorum cumvestigiis,& idearum cumideis. p. II 6 CApur IV. Eos qui literis & scientiis operam dant errori magis obnoxios esse. Cur Ralimus authoritate niti , quam rationet uti. p. Iz3CApux V. Duo pravi effectus lectionis in imaginationem. p.ra6CApuT VI. Homines studio deditos alicui ut plurimum authori sese mancipare, adeo ut in id unum colliment, ut nempe quid ille
author tenuerit, non Vero quid tenendum sit, accurate discant.p. IasCApuae VII. De praeconcepvis Commentatorum opinionibus. p. I λCApuT VIII. De novorum systematum inventoribus. II. VLtimus eorum error, qui studio scientiarum operam dant. p. I37CAPuT IX. De Ingeniis effeminatis. De ingeniis superfidiariis. De viris authoritate praeditis. De iis qui experimenta faciunt. p.IJ9
De communicatione contagiosa imaginationum fortium
C Apur I. De illa dispositione qua ad alios in Ouinibiis imitandos p pundemus, unde manat communicatio errorum qui ab imaginationis Di ilirco by Cooste
44쪽
tionis facultate dependent. Duae causae principales quae illam augent dispositionem. Quid sit imaginatio fortis. Eam eo multipli-eem. De insanis ac de iis qui imaginationem sortem secundum sensum hic explicatum habent. Duo vitia memorabilia eorum qui habent imaginationem fortem.Quam sint idonei ad persuadendum de ficum faciendum. p CΛpuT II. Exempla generalia quibusvis imaginationis demons
CApur III. De vi imaginationis quorumdam Authorum. De Tertulliano. p. CAput IV. De Imaginatione Senecae. p.IFῖ
CApur VI. De sagis & veneficis imaginariis, seu de iis qui imaginationis vi se fascinatos & sestinantes credunt, dc Lycanthopis. Concluduntur duo primi Libri. p.IT 2
CApuT I. Sola cogitatio essentialis est menti. Sentire & Imaginari nihil aliud sunt praeter ipsius modificationes. Omnes non cognoscimus modificationes quas mens potest suscipere.Illae modificationes diversae sunt a cognitione nostra & amore nostro,immo ipsas non semper sequuntur. p. a ZTCApur II. Cum mens sit finita non potest capere quod pertinet ad infinitum. Ipsius mentis limitatio seu angustῖa multorum errorum origo est. Et praecipuo haereseων mens est submittenda fides. p. 18 CApur III. Philosephos ingenium suum opprimere ac veluti dissipare dum nullo in studiis suis ordine servato, rebus Incumbunt quae nimias in se includunt relationes, & a pluribus pendent. Excmplum ex Aristotcle desumptum. Geometras contra se bene gerere in veritatis investigatione, ac eos potissimum qui Algebra & Analysi utuntur. Ipsorum methodum vim ingenij augere, Logicam vero Aristotelis ipsam minuere t Aliud vitium eorum qui studio operam dant. p. ISTCAPuT IV. Mens non potest diu incumbere objectis quae nul-
45쪽
Iam secum habent relationem , aut quae cum infinito nihil habent commune. Voluntatis inconstantia causa est istius mentis inppplicationis& per consequens erroris Sensationes nostrae nos magis occupant quam idear purae intellcctus. Ex quo manat morum corruptio. Vt Λ ignorantia vulgi. p. lyO
PARS SECUNDA.sse e Intellictu puro.
C pu τἰI. Quid perideas intelligatur. Illas reapse existere, ipsas que necessarias ad percipienda objecta omnia naturalia. Divisio omnium modorum quibus objecta externa percipi possunt. p. I96CApuT II. Objecta materialia nulla mittere species sibi limiles. p. I92CAPuT III.Mentem praeditam non cile virtute producendi ideas Causa erroris in quem hac de re labuntur homines. p. ZOICAPuT. IV. Nos non percipere objecta per ideas nobisciam creatas. Deum eas in nobis non producere, quotiescunque ipsis i digemus. p.2OsCAPuT V. Mentem nec essentiam nec existentiam objectorum videre suas persectiones considerando. Deum solum objecta hoc modo percipere. . p. O6CA puT VJ. Nos omnia In Deo videre. p.ΣOSCApuae V II. Quatuor diversae rationes res videndi. Quomodoe Dcus cognoscitur. Quomodo corpora cognoscuntur. Quomodo unusquisquc mentem suam Cognoscit. Quomodo mentes caeterorum hominum, de purae intelligentiae cognoscuntur. ' p. 2IΦCApuT VIII. Praesentia intima ideae vagae entis in genere est causa omnium abstractionum inordinatarum mentis,& plerarumque chimaerarum Philosephiae vulgaris, quae impcdiunt quo minus multi Philosophi agnoscant soliditatem verorum principiorum Physices. Exemplum de essentia materiae. p.2I8CApuae IX. Ultima causa generalis errorum nostrorum. Ideas rerum non semper praesentes adesse menti statim atque id optamus. Omnem mentem finitam Obnoxiam esse errori, Λ cur res sic se habeat. Iudicandum non esse nihil existere praeter corpora aut spiriatus nec iudicandum esse Deum esse Spiritum , ut alios concipimus spiritus
46쪽
spiritus. p. 2S CAPuT X. Exempla quorumlam erroriim Physices in quos la-.buntur homines, quia supponunt res quae natura sua , qualitatibus, extensiione, duratione, de proportione differunt, esse similes in hisce omnibus. p. 228CAPuT XI. Exempla nonnullorum errorum circa Ethicam ab eodem principio pendentium. p.*3 Concluduntur tres primi Libri. P, 37
De Inclinat i seu motibus naturalibus mentis.
CAPuT I. Spiritus debent habere inclinationes, quemadmodum 'Corpora habent motus. Deus nullum dat motum .iritibus nisi px pter se. Spiritus non feruntur versus bona specialia, nisi permotum quo Versus bonum in genere feruntur. Origo praecipuarum i clinationum naturalium in quas dividetur quartus hic Liber. p.2 OCΑPuT II. Inclinatio versus bonum in genere est principium inquietudinis voluntatis nostrae. Et per consequens negligentiae nostrae & ignorantiae. Primum exemplum.Ethica plerisque hominibus
partim nota. Secundum exemplum. Immortalitas animae a nonnuulis impugnatur. Ignorantiam nostram esse maximam circa res a stractas, aut quae parum habent relationis ad nos. p.2 CApuT III. Curiositas est naturalis Ze necessaria. Tres legre
quibus illa possit intra justos limites contineri. Prima illarum legum
explicatur. P, I CAPuT IV. Pergitur In eadem materia. Secunda curiositatis lex explicatur.
CAPuT V. De secunda Inclinatione naturalI, aut de philautii Dividitur philautia In amorem . esse de r bene esse, seu in amorem magnitudinis de voluptatis. p.262CAPuT V I. De inclinatione qua versus id omne quod nos supra caeteros extollir, strimur. De falsis nonnullorum piorum judiciis.De falsis superstitiosorum & hypocritarum iudiciis. De Voctio Cartesij
adversario. p. M FCA PuT VII.De scientiae desiderio ac Doctorum Falsd sic dictorum iudiciis p. t o
47쪽
CΑpur VIII. I. De desiderio , quo homines docti viderIcupylant. II. De Doctorum colloquiis. III. Deip rum ope
CΑpur IX. Quomodb propensio hominum versus dignitates de
divitias eos in errorem injiciat. p. 28o C puT X. De voluptatis Amore relatc ad Ethicam. I. Voluptas fugietida est, licet non essiciat selices, II. Voluptas bonorum se sibilium amorcm nos ferre non debet. p.282CApur XI. De amore voluptatis relate ad scientias speculativas. I. Quomodo amor ille nos a Veritate retegenda arceat. II. Exempla afferuntur. p.288CArur XII. Dcessiectis quae bonorum & malorum cogitatio in mente edere potest. CAPuT XIII. I. De tertia propensione naturali, nempe de amicitia qua caeteros homines prosequimur. U. Ista propensio ch nos fertur amicorum nostrorum cogitationes probemus eosque falsis laudibus decipiamus. p. ΟΘ
CApuT I. De natura & origine affectuum in genere. p.3IoCApur II. De unione mentis cum rebus sentibilibus, vel de vi& extentione affectuum in genere. p. I CApur IlI Explicatio Peculiaris omirsum mutationum quae mcnti & corpori a perturbationibus seu affcctibus anciuntur. p.3IyCAPuT IV. Voluptates & motus affectuti in nos in errorum aD pectu boni injicere, ipsis indesinenter esse resiliendum. Ratio impugnandi libcrtinismum. p.3λῖCApum V. Perfectionem mentis consistere in ipsius unione cum Deo per cognitionem veritatis & per amorem virtutis,dc contra cjus imperfectionem oriri ex corporis in ipsam imperio, propter inordinationem ipsius sensuum & affectuum. p. 33 CAPur VI. De Erroribus generalibus senseum. Quaedam cxcmpla generalia afferuntur. p.3 OCA pur VII. De affectibus speciatim, primd de admiratione di pravis ipsius effectis. p. 3 CApur VIII. Tractatur eadem materia. De recto admirationis
48쪽
& caeteroriam affectuum usu. p.3 SI CAPUT IX. De amore de odio, variisque utriusque speciebus. p 62. CAPUT X. De affectibus speciatim , dc In genere de ratione illos explicandi, S agnoscendi errores ex iis oriundos.p. 367. CAPUT XI. Omnes affectus sese excusare : de de judiciis in quae nos conjiciunt ad sui excusationem seu justifi
CAPUT XII. Assectius, seu passiones quibus malum est pro objecto , esse maxime periculosias Be injustas; easque quae cum minima conjunguntur cognitione, esse omnium vividissimas, dc maxime sensibiles. P. 77.
CAPUT I. Hujusce libri Institutum declaratur, ut de duae r tioncs generales conscrvandae evidentiae in investigatIone veritatis, quae hujus libri argumentum constituent. p. 8 I. CAPIT II. Attentionem esse necessariam ad conservandam evidentiam in cognitionibus nostris. Modificationes mentis i iam reddere attentam, sed ipsius capacitatem percipiendi plus aequo distrahere. p. 84. 'CAPUT III. Quomodb utendum sit affectibus da sensibus ad Conservandam mentis attentionem. p. 386. CAPUT IV. De usu imaginationis ad conservandam mentis attentionem, dc de utilitate Geometriae. p. 39I. CAPUT V. De modis augendi extentionem dc capacitatem mentis. Arithmeticam de Algebram ad id omnino necessarias esse. P. O
CAPUT I. De Legibus observandis In veritatis inuessI-
CAPUT II. De Lege generali quae versatur CIrca matCriam studiorum nostrorum. Philosophos scholasticos illini Dissiligoo by Corale
49쪽
non observare, quod multorum inphysica errorum causa est. p. 1s.
CAPUT IlI. De Errore periculosissimo Philosophiae ve
CAPUT IV. Explicatio secundae partis legis naturalis. Illam a Philosophis non observari. Cartesium vero illam accurate o servasse. p. 27. CAPUT V. Explicatio principiorum Philosophiae Aristotelis, ubi ostenditur , illum nunquam observasse secundam partem regulae generalis, 3c quatuor ipsius elementa , &qualitates Elemen
CAPUT VI. Praecepta generalia necessaria ut ordine proc datur in inquirenda veritate & in delectu scientiarum. p. ys. CAPUT VII. De usu primae regulae quae spectat quaestiones eciales. p. 63. CAPuT VIII. Applicatio caeterarum regularum ad quaestiones speciales. p T CAP.Τ I X. Ultimum exemplum ut istius operis utiliras
patefiat. In hoc exemplo Causa unionis partium corporum inter se invicem, & leges communicationis 'motuum examinantur. p. 87.
Concluduntur tres postremi libri. p.;o8
50쪽
I. De natura proprietatibus intellistus. II. De ndtura proprietatibia poluntatis, ubi quid sit libertas exa
minatur. RRO R. humanae miseriae eausa est, ex hoc pessimo in principio fluxcre, omnes quae inter mortales irrepse, aerumnae. Is est scilicet, qui in in te nostra, cuncta quibus conflictamur mala, gignit fovetquc; adeo ut frustra quisquam solidam veramque speret selicitatem, qui prius errori vitaruio seriam non dederit operam. Homines, ideo tantiim esse miseros, qvbd peccatores sint ge rei, ab ipsa Scriptura sacra, docemur ; jam autem nec peccatorcS essent, nec rei, nisi assensu quem errori praebent, peccato sese manci poeni.
autem elior est reucia, fons humanae miseriis, par est haud da Diuitiam by Cooste