장음표시 사용
471쪽
positum aliquod substantiale. praeterea lib. s. de partibus animathima aliisque locis asserit Philosophus primum omnium generati cor in animali. admittit ergo plures generationes, quibus diuersae sentire substantiales in diuersis partibus praegignantur. secundo de Anima
text. 8.e s. ut Ostendat animam Me partem potissimam viventis, α quod quid erat est utitur duobus exemplis, quorum Uuin deductu tur ab artesistatis, alterum a naturalibus. si enim securis, exempli gratia,opus esset naturaliter se chim, potissima eius quidditas esset figura illa, & conformatici ad scindendum accomodata, qua sublata non esset securis, nisi aequivoce. simili modo, si oculus esset animal, potentia visima esset eius anima, qua deficiente non maneret oculus, nisi aequivoce. ex quo loco sic argumenton ita se habet ahima ad constituendum vivens, sicut se habet figura aA constituendam securim,& visus ad constituendum oculum. sed tam figura quam visus supponunt lignum, quod est quid compositum, & oculum constitutum
ex maria Δ: forma. ergo anima supponit corpus organicum compin. . situm ex materia di forma substantiali confirmatur ex ratione Arbstotelica, quia si oculus esset animal, & careret visu, esset aequiuota
oculus, id est animatus,de quo ibi loquitur Philosephus, ac proinde esset sicut oculus marmoreus vel depictus, id est copositum aliquod
substantiale carens ultima forma, per quam animal constitueretur. confirmatur secundo ex I. de anima text. s. ubi ostendens animam non esse harmoniam , siue proportionem resultantem ex commixtione elementorum, dicit; si antina esset harmonia, sequens ad mixti nem elementorum , tot essent animae quot sunt mixtiones , sumultae sunt mixtiones&diuersae; alia enim est mixtio elemento in cerebro, alia in corde. ergo esset multae ac diuersae animae. quod
argumentum nullam vim hibet , nisi sipponatur multiplicari formas ad certam multiplicationem mixtionis ac temperamenti. potuissmi enim antiqui Philosopho respondere, ex diuersa partiali mixtione no. oriri diuersa harmonia, sed ex omnibus mixtioni Sus sequi unica tantuliarmoniam,sicut ex diuersis temperamentis non nisi una forma sub-' stantialis sequi dicitur ab aduersariis. haec demente Philosophi. ira, tis. Probatur iam secundo conclusio ratione Theologica, quia si in in triduo, quo Dominus jacuit in sepulcro, aliquis Apostoloriam consecrasset, sine dubio posuisset corpus Domini sub speciebus. ex hoc autem sic argumentor. vel per illam consecrationem reuocasset illum ad vitam, ut est sub speciebus cum anima & hoc nemo dicet, quia anima per se non est terminus transubstantiationis) vel posuimet sub speciebus corpus Domini mortuum. sed nisi caro, ossa, & nc ruisnt eiusdem speciei in vivente &mortuo,hoc fieri non potuitat. ergo necesse est dicere, quod esse carnis in vivente & in mortuo sine eiusdem Duitiaco by Coo ψle
472쪽
eiusdem specieL minor patet, quia consecratio semper est eiusdem rationis, & eiusdem essicaciae. ergo semper eundem habet terminum α consequenter non potest terminariadens distinctam specie a suo
Respondent aliqui primo, terminum transsubstantiationis per se esse materiam, cum dispositionibus carnis de ossis, unde, quia in s pulchro erat eadem materia quae in vivente, futurus fuisset idem tediminus.
Sed contra est r. quod D.Thomas 3. parte qiraeae. 3.arti c. . docet '. conuerti totam subitantiam panis in totam substantiam corporis Domini , & totm subitantiam vini in totam substantiam sanguinis. vocat autem ibi totum corpus, prout comprehendit materiam & formam. unde in responsione ad tertium, negat fieri posse virtute agentis naturalis conuersionem formae in formam , & materiae in materiam, virtute autem agentis supernaturalis posse ideoque esse possibilem conuersionem quae fit in hoc Sacramento. unde Cajetanus cautan . initio explicationis illius articuli, docet talem conuersionem, qualem ponit B.Thomas, esse totius in totum syncategorematice,',inquit,si aer conuertatur in ignem, ita quod etiam partes essentiales aeris conuerterentur in partes essentiales ignis, &infra g. Verumsic arguit Durandus , tum, inq ait, conuertitur in totum ,sic quod materia in materiam,m forma informam conuertuntur. unde patet solutionem illam
in schola Thomis . non habere locum. secundo, quia dispositiones de accidentia non possunt esse per se terminus transsubstantiationis, quia transsubstantiatio est transitus unius substantiae ad aliam, ut patet ex ipso nomine, & ex Concilio Tridentino sess. s. cap. . & Cano. a. restat ergo ut sola materia sit terminus transsubstantiationis. hoc autem falsum esse patet, tum ex iis quae docent Theologi de hac comversione, tum etiam quia vere dicitur de eo quod est per se terminus huius conuersionis quod sit corpus Domini,id est in proprio&communi sensu quo solet accipi nomen corporis. sed solam materiam
nemo hominum vocat corpus alicuius compositi, ut, verbi gratia , materiam ignis corpus ignis, aut materiam aeris corpus ae-Ii S. ergo terminus huius conuersonis non est sela mate- .
Respondent alii esse conuersionem semper in carnem , & ossa Domini. sed quando aderat anima, ipsam per seipsam constituisse carnem dc neruum, & os,in suo esse substantiali, mox vero discedente anima successisse formas partiales, quibus constitue rentur Os , caro , neruus , &c. idque mirum videri non debere, quia forma perfectior virtute continet formas ignobiliores. Sed contra est, quia hoc est impossibile. licet enim concesserimus
473쪽
aduersanis prestare animam , quicquid praestaret forma ramis vel
ossis, &c. t quod tamen controuersiam est, ut breui dicemus, dici non potest in inessendo tamen nulla ratione praestare potest; nam, veclarum est, Arma non aliter dat esse rei per formam constitutae,quam prebendo seipsim vel ergo anima rationalis continet in se serma liter formam carnis , & Oras, vel non continet. primum diei non potest, esset enim formaliter camea, sicut tarmaliter est sensitiva, &certe ab aduersariis non conceditur. secundum autem si dicatur, cum ipsa formaliter non sit forma carnis vel ossis, neque erit compositum caro velos. nam caro. Verbi gratia, est compositum ex materia deforma carnis. sed ibi non esset forma carnis formaliter. ergo neque caro formaliter, dc consequenter non erit idem terminus transsiubstantiationis ante, & post mortem Domini. secundo, quando forma informat materiam, simul communicat illi omnes gradus quos in se habet, quia non alia ratione communicat, quam praebendo illi
suamentitatem per informationem. sed eadem plane anima rationalis est in nemo, carne , & osse, inforatiando omneς illas materias. ergo formaliter neruus erit os & caro. re se de reliquis.
Respondent alii tertio, conuersionem per se fieri in gradum cor- loris, qui est in essentia Domini, qui gradus quoniam uni uoia triuitur aqualibet forma, idem erit terminus conuersionis, siue constituatur per formam cadaueris, siue per formam hominis. ita Su arius& alij recentiores. Sed contra est, quia conuerso sebat, non tantum in corpus gentrice vel specifice sumptum, sed in hoc numero corpus,quod est vere corpus Domini, quodque tradendum esset pro nobis. sed si sacces.ssset alia Arma, non ruisset amplius hoc numero corpuS, quia ne- ue fuisset hoc numero compositum naturale. ergo non potuit in iuri fieri conuersio. confirmatura simili, quia combusto ligno est in igne, in quem facta est per aduersarios conuerso, vere gradus co poris uni uocus cum ligno, & tamen verum non est dicere, hoc est corpus ligni, neque hoc numero corpus, & id quod erat in ligno. ergo pari ratione non valebit dicere, si successistet illis serma constituens hoc numero corpus, non valebit, inquam, dicere, hoc est corpus Christi, neque hoc numero corpus est id quod constituebat essentiani Christi. secundo, quia satis expresse habemus in Scriptura, quid intelligatur nomine corporis Domini ; ipse enim dixit, carnem uiam esse substantiam, & sanguinem suum esse potum. 5 confirmatur euideriter, quia alius est terminus conuersionis , qua conuertitur vinum in saQuinem , & qua conuertitur panis in Cor- pu si autem esset gradus ille corporis geneticus, non esset differentia Diuiti eo by le
474쪽
per se intermino, nisi forte dicant terminum conuersionis panis esse corpus generi ce sumptum,terminum autem couersionis vini esse Enguinem ut sanguis eri,quod est velle potius fiigere difficultatem quam
respondere. Necesse est igitur ut remaneat eadem caro & neruus post mortem qui erat ante mortem, quod fieri omnino non potest, nisi dentur formae partiales, S: consequenter ponendae sunt plures formae in subjecto. huic argumento addi possunt alia etiam Theologica , quibus etiamsi aduersarii respondeant, respondent tamen summa cum difficultate. primo enim sequeretur ex illorum sententia corpus Christi in sepulchro non fuisse partem essentialem naturae humanae Christi, sed aliam quampiam speciem , non fuit se idem corpus Christi vivum & mortuum , corpus Christi fuisse corruptum. secundo , si fuisset alia forma corporis Christi in se a pulchro, vel illam assumpsisset natura diuina, vel non. si assumpsisset, fuisset facta noua unio hypostaticae si non, quomodo illud corpus secundum omnia sua substantialia erit Deust tertio , sequeretur non esse eadem corpora Sanctorum viva, & corpora mortua, unde diminueretur multum veneratio reliquiarum. confirmatur, quia facimus distinctionem inter cineres relictos ex incendio, & inter ipsa ossa martyrum, & partes corporis, quae distinctio non esset facienda. quarto, sequeretur in Sacramento altaris vi verborum non conuerti panem in corpus Christi , quia vi verborum non fit praesens anima Christi, ut dicunt Theologi , sed tantum per concomitantiam. verum hoc argumentum non differt a primo. alia argumenta videri potGunt apud Antonium Trombetiam & alios Scotistas.
Probatur tertio conclusio rationibus Philosophicis. primo, si III. in carne, & osse non essent tarmae partiales, sequeretur quod plus =- A. distingueretur os Petri quando adhuc vivit, ab eodem osse Petri
quando mortuus est, quam distinguatur os Petri a sua carne, vel etiam a carne Pauli, quod . sane absurdissimum videtur. sequela patet,quias os Petri dum vivit Petrus, no habet aliam formam ossis, nisi animam rationalem , os Petri a carne Petri non distingue tur penes formam, quia eadem est prorsus forma rationalis in carne Petri, & osse. neque etiam a carne Pauli dici poterit distingui plusquam numero , quia anima rationalis Pauli, quce secundum aduersarios est forma carnis, non distinguitur specie ab anima rationali Petri, quae est forma ossis Petri; os vero Petri dum Petrus vivit, cuir habeat animam rationalem pro forma, ab eodem
osse dum Petrus est mortuus distinguitur essentialiter se formaliter, cum habeat aliam formam distinctam esietialiter ab anima rationali,
475쪽
videlicet semiani cadaueris, vel formam aliam materialem. secundχsi anima dat esse corporis, ossis, dic. ergo debet anima continere perfectiones substantiales istarum naturarum. vel ergo continet tantum
eminenter, vel formaliter. non eminenter, tum quia caro uiua ua lim ne no esset formaliter caro,nec os esset formaliter os, sed emine ter,
quod est absit; u. non forrnaliter, quia una& eadem anima contineret formas cordis, hepatis, &c. adde quod illi gradus formales non distinguerentur realiter, vel si distinguerentur,tam facile possent poni formae partiales, quam in eadem anima tot gradus realiter distincti. si non distinguerentur, non videtur quomodo possint esse formaliter in eadem anima, & illi identificari, quandoquidem sunt maxime colatrari J, de requirunt diuersissima temperamenta. deinde sicut aut tua rationalis dicitur forma vegetativa, de sensitiva, ita deberet dici forma ostis, forma carnis, idque formaliter. tertio, si una & eadem anima daret esse carnis, & ostis, sequeretur carnem esse os formaliter, & physice, cor esse hepar,& sic de caeteris. patet sequela,
uia cum eadem anima, quae indivisibiliter est forma ovis,forma coris , hepatis &c. communicet se ossi, cami, & cordi dcc. caro erit os, quia habebit formam ossis, nempe animam rationalem, & hepar erit cor,quia habebit forma cordis,nempe anima rationalem, & qua-uis habeant diuersa accidentia. non habent tamen diuersam formam substantialem. stio Thomistas respondere animam non essicere materiam carnis lub qualibet sui ratione, sed quatenus est forma carnis. at contra est, quia caro est etiam vivens, 5c sentiens. deinde physicὸloqitedo sussicit quod ipsa entitas animae informat materiam, ut physice loquendo possit dici informata forma ossis,forma carnis. quarto, quado morit' animal, praesertim nulla facta in membris alteratione,
sed tantum transverberato corde,non remadet amplius animal,&t men remanent ossa, caro, nerui, Se caeterae partes heterogeneae quoad suam propriam natura . ergo dantur formae partiales, quae dicantur remanere abeunte anima. confirmatur primo, quia non possunt se
mae illae dici de nouo genitae, nulla enim facta fuit praeuia alteratio, nec ullum fuit . agens quod formas illas produceret. confirmatur secundo, quia ex accidentibus, & proprietatibus colligimus formas. cum ergo videmus omnia accidentia propria ossis & carnis eadem remanere in animali mortuo , quae fiaerant in uiuo , colligendum est rem nere easdem formas carnis , & ossis. tertio , quia, ex Thomistarum sententia, nec remanent eadem accidentia in mestuo,quae eranc
in vivo, ad quid ergo fieret illa dispositio membrorum illa distinisti
neruorum, ossium, & caeterarum partium Z forte ut statim comm-
perenturΘhoc sane dici nequit, quia nil ut quaerit sui interiam. ad quid ergo post mortem in cadauere fierent omnia illa accidentia de
476쪽
houo ad quid fieret membronun tanta varietas 'quanis, Aristoteles, di communiter omnes docent, vivens componi ex anima & corpore. α per corpus non intelligunt solam materiam, sed quidpiam magis completum in genere substantiae. confirmatur ex Aristotele, qui aD serit animam esse actum corporis organici ; corpus autem organicum non potest esse sine distinctione partium heterogenearum. se
cundo, partes heterogeneae dicuntur vere componere Vivens. ergo
anima praesupponit iliaspartes heterogeneas constitutas in suo esse partiali. tertio, non eo dum interitu perit animal, & mixtum heterogeneum, quia animal perit per mortem, quae est extinctio caloris naturalis, forma autem mixti interit per putredinem, ut videmus in carne, de osse. similiter est diuersa utriusque generatio, nam animalis generatio est per participationem caloris vitalis, mixti per mixtionem; quae satis indicant esse diuersas formas. denique si non dantur formae partiales, nulla ratione explicari potest quomodo verum sit abscindi ab homine carnem, quando ab illo abscinditur, verbi gratia , manus. nam vere non abscinderetur caro, sed de nouo generare. tur, sicut falso quis diceret a ligno abscindi ignem, quando pars li- gni in ignem transmutatur secundum aduersarios. Ex his dicendum est in uiuen tibus, praeter formam viventis dari alias formas substantiales partiales, quibus partes heterogeneae constituantur in suo esse partiali, & quae sint subordinatae formae viventis, tanquam imperfectiores perfectiori. res, an hae formae partiales Uabeant se per modum materiae in ordine ad formam ultimam, ac ingrediantur constitutionem essentialem viventis. Respondeo aismatiuὶ est communis veterum,praesertim Scottin4. loco citato , contra quosdam recentiores, opinantes se habere tantum per modum dispositionis. patet respontio, quia authores
qui ponunt illas se habere per modum dispositionum, non fallant communem illum sentiendi & loquendi modum, ut quod homo
constet corpore & anima, quod anima si in corpore tanquam in subiecto quod moueat & regat corpus,quod requirat in corpore caetera organa. dc ratio est, quia hi authores nihil substantiale proprie& per te constitutivunt viventis agnoscunt,praeter materiam primam di animam. ergo non magis dici potest vivens intrinsece constare ex corpore dc anima, &c. polito quod dentur formae paritales, quam si ' non darentur. confirmatur, quia si homo non est essentialiter casenem &osseus, sed selum accidentaliter, posset dari homo lapideus si Deus animam rationalem uniret materiae, in qua miraculose re bneret formam lapidis, quia esset simpliciter& vni uoce homo quod tamen admittere aurum est. confirniatur secundo, quia iuxta oppo
477쪽
aso SELECT. DIS P v T. PHILOSOPHI C.
tum dicendi modum, homo inquantum est corpu' organicum animatum, est aggregatum per accidens, dcvere includit plura corpora completa per ultimas formas quae non faciunt unum per se, quod videtur esse contra communem loquendi modum. confirmatur denique, quia non solum eadem materia esset materia plurium corporum, quae possent simpliciter dici plura, sed etiam eadem plane nu.
mero accidentia, essent accidentia plurium corporum, Ut eadem qu . titas esset compositi animata, osset, carnei, &c. x offensa carne animata, vel osse animato,dici posset, hic sunt duo corpora. nullo modo facientia virum, quae tamen omnia dura sunt,& contra commu-
V. Objicies primo, formae partiales sunt actus physicus. ergo non possunt se habere tanquam potentia dc materia respectu animae. Ad confirmatur, quia forma, verbi gratia, carnis aut ossis, est ita completa, ut possit per se sola actuare materia non minus quam alia quae cumque forma etiam in animata, si quidem tam existit aliquando caro, vel os, ut substantia completa, α hoc aliquid,quam existat ignis, vel lignum, vel viuens &c. ergo si potest adhuc actuari ab anima, ω facere per se unum cum illa tanquam potentia cum actu, poterit etiam facere unum forma ligni cum forma ignis superueniente, supposito quod ignis formam habeat, & forma animae cum aliqua alia forma perfectiori, & consequenter non solum praecluditur via adprobandum quod non sint in eodem vivente plures anima , dc quod Vivens anima vegetatiua non possit ulterius actuari anima sensiua, & haec rursus intellectiva, sed etiam ad probandum quod intellectio, verbi gratia, adueniens homini non lit forma subitantialis,si quidem hoc quod est,&aJuenit enti in actu completo non impedit, iuxta hanc sententiam, quominus possit facere Unum ens per se cum illo Respondeo non esse dissicilius dicere materiam informatam una
forma incompleta, posse adhuc recipere ulteriorem,& cum ea fac re unum per se, sicut materia actuata propria existentia facit unum per se cum existentia formae, quam sit dicere materiam informatam una forma stubstantiali,esse adhuc capacem alterius formae, V t ponunt
illi qui dicunt formas partiales esse lummodo dispositiones. potest igitur forma incompleta, quae solum apta sit constituere ens quod sith pars alterius, se habere resipectu forinae perfectioris & totalis, ut Peta sectibile ad perfectivum, quamuis, ut dixi, respectu materiae quam incomplete actuat habeat rationem actus. in forma igitur ad argum en- tum distinguo antecedens. formae partiales sunt amis completus Phy-sce,nego antecedens; in completus, concedo antedens, & nego Consequentiam, quia potest actus incompletus habere rationem poten-
478쪽
liae res adhu complet, ad confirmationem, nego formam in nis, ves ossis &c. ita actuare materiam, ut non relinquat eam ulterius
amabilem, ex licet aliquarulo Blae, & sine ulteriori forma inuent,
de quasi manu teneant materiam, hoc tamen est per accidens, dc prirer intentionem naturae. neque enim huiusmodi formae filerunt insti- rutae a naxura propter seipsas, ut possent per se existere tanquam species entis completi, sicut existunt illa corpora, quae aliquo modo integrant uniuersum, sed fuerunt institutae ut essent aliquid alterius,
verbi gratia, viventis & animalis , quod manifeste colligitur ex eo quod nunquam videamus huiusmodi formas solas,& per se generarL quod si aliquando maneant separata anima, id est per accidens,& praeter intentionem naturae. unde ostensa carne, & oile, potius dicimus eas esse partes indiuidui completi, facti a natura ut existat per se, quam esse indiuidua completa per se,& natura sua demonstrabilia. quod hic dicitur de formis partialibus in vivente respectu animae, dicendum est de formis elementorum, posito quod elementa formas habeant, vel de ipsa entitate elementi respectit formae mixti; quamuis sit diuersa ratio, quia videmus formas elementorum, vel entitates elementorum per se a natura intendi, & non tantum tanquam partes alterius entis unde generantur extra mixtum, & sunt corpor immediate integrantia uniuersum,non secus ac sunt viventia. de propterea de iis distinguendum est, quia si spectentur ut ordinantur iaformam mixti, non intenduntur per se a natura, sed solum per accidens,&inordine admixtum, si vero spectenriar, ut sunt partes integrantes uniuersum, per se a natura intenduntur .ad id quod stibjungitur non posse probari non posse in eodem vivente esse plures animas, falsum est,ut dicemus in libris de anima. ad id quod dicitur non posse probari in tellectionem, aut aliud smile accidens quod adu niat animali rationali, non esse formam substantialem , respondeo falsum esse, quia primo constat animal rationale esse ens per te interl- tum a natura, & non factum ut pars alterius, atque ita formae quae illi adueniunt non possunt esse substantiales, trahentes illud ad aliquod
esse nobilius, respectu cuius animal rationale se habeat ut pars . deinde forma adueniens facit nouum ens simpliciter, novumque tribuit nomen, novamque definitionem, quod non facit intellectio, aut v Ium accidens a ueniens homini.
objicies secundo, si ponantur in vivente plures formae partiales.sequitur gradum generi cum corporis sumi ab una forma. & gradum specificum animalis & hominis sumi ab alia forma,& consequenter sequitur hos gradus inter se distingui,& posse corrumpi gradum spe- cincum, separata, verbi gratia, anima,manente gradu generico;quod videtur impossibile. quod si quis dixerit formam carnis, vobigra
479쪽
tia, non solum tribuere gradum generi cum corporis, sed etiain o dum specificum corporis carnes, & animam tribuere non selum se dum generi eum, sed etiam gradum specificum corporis aniniati; contra est, quia sequitur, idem corpus per se esse bis eorpus, & pro toea in eodem composito metaphysico esse plures differentias vitia mas,quod est absurdum. quod si quis dixerit gradum corporis in vivente haberi, tum a formis partialibus,tum ab anima , separata anima cadauer quod remanet non erit corp us, quia non remanebit amplius totum illud quod requiritur ad rationem corporis. Respodeo, ut haec objectio seluatur, notandum esse in composito animato posse considerari, & essentias partiales ossis, carnis, &e. αἱraeterea essentiam totalem animati, & in utraque essentia potest con-iderari suus gradus geneticus, de suus gradus specificus; in effintia quidem partiali gradus genericus incompletus, & gradus specificus incompletus, quales debentur enti incompleto s & in essentia totali, radus genericus complet , dc gradus specificus completus, quales ebentur essentiae completae. in forma igitur ad argumentum, nego sequelam, quia conceptus corporis completus qui praedicatur de homine,desumitura tota essentia,atque adeo a materia assecta fortita partialibus, quomodo se habet ut proximum subiectum teceptiuum animae, & cum ipsa anima stimul unitus. separata itaque anima a m teria affecta formis partialibus, non selum corrumpitur graduscificus,verbi gratia,homo,sed etia gradus illius speci hcus,verbi gratia, Corpus animalis,neq; utraque remanet genus quod praedicabat de
homine sine ua differentia. quod si sermo sit de gradu generim L
specifico corporis,ut praedicantur de parte hominis, verbi gratia, carne, osse,&c. sumuntur similiter a tota essentia partiali, atque adeo a materia,&a forma carnis, δssis,&c. neque remanet unquam talis
gradus geneticus sine specifico. & omnino hac in re proportionali modo eli philosophandum, quo philosophantur omnes de essentia materiae primae. quae similiter secundum se habet suum gradum generi cum substantiae, de specificum talis sit bstantiae; quando autem completur per formam substatialem, de trahitur ad esse perfectius,
illa essentia completa ex materia de forma abstrahitur alius gradus genericus 3c specificus talis essentiςcbpletae, neq; genericus habetur a materia, dc specificus a forma, ita ut corrupta forma r aneat genus sine specie, sed ab utraque parte essentiae, quarum tamen partium Vna quaeque per se considerata retineti suum proprium genus de differentiam. aduertendum tamen corpus quod dicitur de carne, Ac osse,nota ideo dici incompletum quod non participet naturam corporis, sed quod ita sit corpus, ut sit ordinatum tanquam pars ad constitutionem alterius corporis, primo, de per se intenti. ad aliam sequelam,
480쪽
qua dicebatur hominem futurum bis corpus, neganda est, quia unus tantum gradus genericus corporis, ille nempe qui abstrahitur a tota essentia, potest praedicari in recto de homine; licet in homine inci datur aliquid tanquam pars illius materialis, de quo etiam praedicari potest gradus corporis, seddiuersus, quia quando dico homo est codipus, & caro inclusa in homine est corpus, non praedico idem corpus, sed diuersum. Dices, sequitur esse in eodem composito plura genera, & plures
differentias ultimas. Respondeo non esse in eodem composito respectu eiusdem essemita, siue eiusdem compositi metaphystice considerati, plura genera,& plures differentias ultimas. genus enim carnis ut sic, &di fierentia carnis ut sic, non sunt genus & disterentia hominis, quamuis in es.sentia hominis includatur caro,quae sub esse carnis pretcise habet suum genus,&suam differentiam, quae differentia dici potest ultima, respectu essentiae carnis praecise. ad ultimam confirmationem respondendum est de cadauere quod remanet anima separata, non posse
praedicari corpus illud quod praedicabatur de homine; posse ramen
praedicari corpora illa,quae praedicabantur de carne, osse occ.quia haec
corpora etiam separata anima manenr.
Objicies tertio. si anima facit unum per secum formis partialibu debet recipi in illis, tanquam in primo & immediato receptiuo, quod simul cum materia facit receptiuum completum. sed non potest ii, mediate recipi in illis. ergo neque cum illis potest facere unum per se. maior conceditur. minor probatur, quia formae partiales sunt plures.& ementialiter diuersae, in diuersis partibris materiae, ita ut nullo modo
inter se faciant unum. ergo non possunt cum anima superuenicule fucere unum per se. consequentia probatur, tum quia communiter dicitur unius amas unam debere esse potentiam, quae cum illo iaciae
unum per se ; tum quia sicut plures formae partiales, licet informentvnam materiam, non tamen faciunt simul omnes unum per se cum
illa, ita licet plures formae informentur ab una anima, non facient unum per se cum illa, non enim apparet ulla ratio cur potius ad unum per se requiratur unitas actus, quam unitas Libiecti Re pondeo negando minorem, de ad illius probationem nego consequentiam. neque obstat primo dictum illud, unius actus una debet esse potentia, qaia sensis est,id quod habet rationem partis respectu unius aetas, debet se habere per modum unius receptiui. quo modo se habent in nostro casu omnes formae partiales respectia animae. neque obstat secundo, quod plures actus cum una potentia non faciant unum,quia cum magis proprium sit actus determinare, de tribuere speciem composito, quam potentiae,fid ut adrnitatem compin