장음표시 사용
291쪽
uniuersilia non esse substantias ex ea parte qua uniuersalia pridicantur de multis. Secundo et ea parte qua species ex uniuersalibus componii tur, siciit ex partibus dissinitionis, ibi: 3Amplius autem & impossibile & inconueniens. , Dixerat enim superius in Quinto, genus quodammo do est totum,inquatum praeci catur de pluribus:& uodainmodo est pars, inquantum ex genere &ifferentia constituitur species. Circa primu duo cit. Primo enim ostendat, tu uniueri e non est substantia,cum de pluribus praedicetur. Secundo excludit quandam cauillosam responsionem ibi: v tis Sed an sic quidem non contingit. Sciendum est dupliciter, autem ad euidentiam huius capituli ,st uniuersale di quo mo dupliciter potest accipi.Vno modo pro ipsa natu-p'i ix diri r cui intellectus attribuit intentionem uniuersa. μνδμ' us iitatis 5: sie uniuersalia, ut genera, & species, si
stafitias rerum significant, Sc pra: licantur in quid. Animal enim significat subit iratiam eius, de quo praedicaturae homo similiter. Alio modo potest , accipi uniuersale inquantum est uniuersale, se finumatura plantacta subeli intentioni uniuersalitatis .Lsecundum P consideratur animal uel homo, ut unum in multis. Et sic posuerunt Platonici animal et hominem in sua uniuersalitate esse substantias. id inte- Quod Atilio.in hoc capitulo intendit reprobate, dat Aristo. oliendens. a, animal commune uel homo commuinii L p. nis non est aliqua sedilantia in reriam natura. Sed hanc communitatem habet sorma animalis uel hominis secundum v est in intellectu, qui una sorma accipit ut multis communem, inquantum abstra hit m ab omnibus indiuiduantibus. Ponit ergo ad Ppositum duorationes, circa quarum prima dicit luidetur exsequentibus rationibus in Diasibile, ei:eqit cunque eorum, quae uniuerialiter praedicantur, ei se iubilantiam, secundum scilicet Vniu rate V i sua uniuersalitate accipitur. Quod primo pro quid. baturex hoc ,τ fiubitantia unitulciuuiqire, est propria ei, de non inest alij: sed uniuersale est conmin- ne multis.hoc enim dicitiit uniuersale, quod natuest multis ineste ec de multis praedarari. Si ergo uniuersale est substantia, oportet ut sit alicuius substa. . tia. Cuius ergo si stantia erit Aut enim oportet sit silmstantia omnium, quibus inest, aut unius.
Non est autem possibile ui sit substantia omnium quia unum non potest esse substantia pluribus. Pluta enim sunt quorum substantiae simi plures Se diueris.sed dicatur,ui fit substantia unius eorum, . ' bus inest, sequetur in omnia alia quibus inest, sint illud unum,quibus ponitur esse substantia. Onor. a tet enim P pariratione, eorum etiam sit substan. tia, cum 5e eis similiter insit. cisorum autem substatia est unain quodquidetateste unum, po tet de ipsa esse unum. Relinquitur ergo P ex quo uniuersale non potest esse substantia omnium, de obus dicitur,nec unius alicuius , nullius sit sib- metita io militia. Sciendum autem v ideo dicit stunt iter a-dimnitio ii te est quod natum est pluribas inesse, non autem datae patito quod pluribus inest, quia quaedam uniuersalia sunt superius de quae non continent sub se nisi singulare, sicut ibi deviumri luna.Sed hoc non est quin ipsa fiatura Beciei quatum est de se sit nata esse in pluribus, sed est aliud aliud prohibens, sicut in tota materia speciei comprehenditur in oti uiduo quod non est a cessarium multiplicari secundum numerii in speciem, quae in uno indiuiduo potest esse perpetua. Secundam rationem ponit ibi. Items flantia dicitur, φιod non desubiem. universale uero defricto aliis Miris peri Amptius με tinia citi aer pis non desubiem, er Mu Mrsis de biecto ali od citursemper. Dicit quod substantia dicitur, qtiae no est de si Dbiecto, Ac dicitur uniuersale semperde aliquo subiecto,ergo uniuersale non est substantia.videtur autem ratio haec non ualere. Dictum est enim in praedicamentis uideratione substantia est, quod non sit in subiecto.P dicari uero de subiecto non est contra rationem Ribstantiata Vnde nuturi secundae si ibstantiae quae predicantur de subiecto. Sed dicendum quod secundum logicam considerationem loquitur Philosephus in prirdicamentis. Lopicus autem considerat res secundum ui sunt in ratione. do ideo considerat sebstantias prout secudum acceptionem intellectus subsunt intentioni uniuersalitatis. Et ideo quantum ad praedicationε
quae est actus rationis, dicit quod praedicantur de si ibieeti, , idest de substantia subsistente extra animam.Sed Philosophus primus cosiderat de rebus secundum quod simi enfii: de ideo apud eius considerationem non dissere esse in subiecto et de subiecto. Hic enim accipit dici desii biecto quod est in se aliqua res de test alicui subiecto existeti inactu. Et hoc i ossibile est esse substantiam Sic enim haberet esse infit biecto . Quod est contra rationem, substantiae,suod etiam in praedicamentis est habitum. Deinde cum dicit. sed utrum ita quidem non eontingit: ut quos quaerat
esse in ipso autem inest, u pura animalin homine . ta equo. patet igitur, quὀd erit alatia eius ratio. Merida tem nihil, non omniam ratio en eorum, quae in substantia sunt.etetum, nihil minus hoc erus stantia alicuius .urbo mo,hominis , in Po tistit. quare iterum Hem accidit. eruenim substantia, illius subitantia, ut animi periri, in qua ut proprium exstit. Sed an e quidem non contingis, utquodquirat esse ipso autem ea lit, ait animal in bomine cr in equo. Ergo palam quia est quaedam ipsius rarao. Differt autem nihil ,nec si non omnium ratio est eorum, quaesuvit in substantia. Nihil enim minis substantia erit baecalicuiusint homo hominis in quo exi .Quare idem accisi. uerum enim erusti m
in Quis stantis dies in quo e stipecies proprium ea istit. Excludit quandam cauillosam responsioneni, qua posset aliquis obirare priniae rationi,in qua dixerat, et omnia sunt unum, quorum substantia de quodquidest sunt unum. Posset enim aliquis dicere,quod liniue sale non est sicut substantia, ut qd qiiiderates quo itidem sit proprium uni. Etio ad hoc excludedit Iisdicit,Sed an pi dici obuiis do ni primo inductae, ut non contingit liniuersiis te vile si fiantiam,sicut quodquiderat esse est se stanttia, sed tantum eis statilia in ipsis particularibus existens, sicut animal in homine de equo. Non eniat ita est natura animalis in homine, quod
sit propria ei cum siletiam equi si dicat, non potest sic responderi. Sequi directam si hoc quod est animal commune,sit substatia, quM huius su stantiae fitaliqua ratio. Nee differt ad pmpositum snon est ratio dismutimonii vulva sunt in sub stantia, i
o lubuitia non diseatur de si biecto cui praedita
292쪽
tet omneς partes cuiuslibet diffinitionis iterum distiniri. Nihil enim minus illa stubstantia oportet quod sit alicuius, licet non habeat diuinitionem, qua si habereti Sicut si dicamus, quod licet hoc ipsum quod est homo communis, non habeat distinatione tamen oportetu, sit hominis substantia in quo existit ipsius, scilicet hominis communis. Quare idem accidit quod & prius, quia oportebitu, ista sitbstantia communis, licet non ponatur pria alicui in seriorum, tamen erit Ppria illius siti stanti e commimis in qua prima extitit. Sicut si animal commune sitquaedam substantia, animal per prius praedicabitur de illa communi substantia,&significabit eius substantiam propriam siue sit diffinibile, siue non. Unde no poterit ex quo haec substantia est propria uni, de multis praedicari. Deinde cum dicit. Item impossibiliae incoinretirens est ipsum quid sub
-ςx 47 statutam non ex sub sint iis, nec ex eo,
es nec ratione enm. nec tempore,nregeneratisne stibili
est pastiones priores si antia de . elsitu iramque sepa
enim ratione, nec tempore iuge ratione passiones possi
bili estpriores esses hianti Erint enimseparabiles. uritia i d. Ostendit,ui uniuersale non est substantia, acci
non est sub rationes ex ea parte, qua uniuersale est pars stantia, qtii diuinitionis & essentit.& circa hoc duo facit.Pri tuor roni- mo ponit rationes ad propositui Secundo exclub' tu' dit quandam dubitationem, ibis Habet autem qaeti o, d ita dubitationem. FCirca primum ponit qua nil lolii, di tuor nationes quarum primam ponit dicens, iii essentiae. impossibile re incomteniens est id, aiiod est hoc alip r. quid de substantia no esse ex substantiis,nec ex his, Tς sunt hoc aliquid,sed ex his; quae significant qua te, si tame est ex aliquibus . qs dicit propter substantias simplices. Sequitur en in P cum ea, ex R
bus est aliquid, sint priora, tr prius sit id, quod est non substanti Med quale,eo ui est substantia,&eo quod est hoc aliquid. Quod est impossibile, quia impossibile est passiones de qualitates Sc accide
tia esse priores stib antia rationeaut tepore, aut generatione.Quod enim non sint priores ratione
το. e. . supra ostensum est, ex eo q, substantia ponitur in diiunitione accidentium,3: non econuerso. Iterἀu, non sint priores tempore ex hoc supra probautia est, ex quo etia hic probatur, quia sequeretur'
passiones essent separabiles a substantiis,quod est
impossibile. Esse autem prius generatione contionetur sub eo quod est prius tempore.Omne enim quod est prius generatione,est etiam prius tempore dicet non econuerso. Ea enim, quae non habent ordinem ad generationem flatuus,licet sint primra tempore, non in sunt priora generatione, sicuti
equus non est prior gnone leone, qui nunc est, liscet sit prior tae. Partes autem ex quibus aliquid
constituitur sunt priores generatione,& y consequens lepore,& qnq; etiam rone, sicut supra os lesum est. unde impote est v, ex non substantiis coni Tex αν. ponatur substanti L VIa aut significant non sita Capso ge& hoc aliquid, sed siqnificant quale quid,ut in pn- substantia. dicamentis dicitur de secundis subiis. Ergo patet i ubi Mi ou ex uniuersalibiis si sent fida res praeter singularia, non possunt componi singularia,qui sunt hoc aliquid.Sed uidetur Ilia cro inconuenienteres edat. Secundς enim substantiis, qui sunt genera S: spes in gne substantiae,de si non significent hoc aliquid, feci quale, non in signanthoc modo quale, icut passiones, i signant qualitatem accidentalem, sed signant qualitatem subalem. Ipse aut procedit hic ac si senificarent qualitatem accidentalem. Sed dicendum est quod si uniuersalia sint res qpin solutio dam sicut Platonici ponebant oportebit dicere, quod non solum qualitatem substantialem , sed
accidentalem significenti omnis enim qualitas, uae est alia res ab eo, cuius est qualidas, est accientalis. Sicut albedo esst alia res a corpore, cimius est qualitas,&es in eo cuius est qualitas sicut in subiecto.& ideo est accidens. Si ergo uniue salia inquantum uniuersalia sunt, sint res quaedam, oportet quod sint aliae res a singularibus, quae non sunt uni iterialia. Et ideo si significant qualitatem eorum, oportet quod insint eis sicut substantiis. Et per consequens ui signiscent qualitatem accidentalem. sed ponentibus quod genera de species nos taliquae res uel naturi aliae a singularibus, sed
ipsammet singularia, sicut quod non est homo qui non sit hic homo, non sequitur et secundae substantis signi sicent accidens, ue I passionem.Secundam rationem ponit ibi. Iumsoreati Astantia inerit s. Humia: pure bar a ass.
erit antia. Et omnino homo, erqueconcὶ uita dicim Tex. 8.tur stantia est,aecidit nihil eoruin, cpM in rationesvit,
alicular substantin essὶ nee sine ipsis existere,nee in alio.
dico autem utpata , non se aliquid animal praeter alli; . nec ullum aliud eorum, in ratione sunt. Ex bis itaque,e5
siderantibus patet. nihil eorum, quae uniuersilitere varit, substantiam esse: nibit pie eorum, quae communiter praedicatur,quod quum talestgnificare. Amplius socrati ineri j. Elantissub lantia, ire duorum erit sita lantia. Totaliter uero accidit, A substantu T . .et.
homo ex pisea ita scutitur, nihil eorum quae in ratio- pu.ε.
ne,cle nullius ustantiam, ne sine ipsis Dastere, nee inutio. Dico autem non OpAddam animal reter aliqua nec aliud eorum, quae in rationabis milius. Ex bis itaque steculantibus, palam quia nihil uniuersaliter ementum est substantia, cr quia nutam praedicatoriimsignificathoe alia ,
Dicit quod si uniuersalia sent substantiae, sequi- , tur quod Socrati inerit substantiae substantia. Si enim omnia uniuersalia sunt substantiae, sicut homo est subitantia socratis, ita animal erit substantia hominis. Et ita ista duae substantiae una quae est homo,de alia qus,est animal,erunt in Socrate. Et hoc est quod concludit square duorum erit se
stantia idest quare sequitur,o hoc st dico sal, iit
substantia no solum hois, sed etia Socra. Et ita una substantia erit in duobus, cum tamen supra oste
sum sit, quod una substantia non est nisi unius. Et Thoa Metaphy. S non
293쪽
non soliun in socrate hoc accidit quod dictum est, sed totaliter in omn ibus accidit, si honio S alia, a se dicitatur sicut species, sint substantis, in nihil eorum, quae ponuntur in ratione specieritiit substantia,neq:ie ui possit esse sine illis, in quoriim dii finitione poni uitur,uel ui sint in aliquo alio, aut uisit ipsummet aliud. sicut quod non erit luoddam animal spiter aliqua animalia, Fidest praeter species animalis. Et similiter elide omnibus aliis, aut ponuntur in ditanitionibus, siue sint genera, siue disserentiae. Et hoc ideo auia cum species sint sici. stantiae,si ea etiam miae in disi initionibus specieruponuntur sint sebstanti in singularibus erunt plures sebstantiae,& una si cistantia erit plurium, uide Socrate dictum est. Patet igitur ex dictis,u, nullum uniuersale est stibstantia. e nullum eorum, qliae comuniter predicantur, signiscant hoc aliquid, sed
quale. Tertiam rationem ponit ibi. Qimst non.cr alia multa accidistinc totius homo. Sm .uam tale, ex alia quoque multa ac sunt, er tu r
Dicit,u, si praedicta concluso non concedatur, accident multa incouenientia, inter quaerit unti, in oportebit ponere tertium hominem. Quod Q. dein potest exponi dupliciter. Vno modo ut preter duos homines singillares, qui sent Socra. Ze Plato,st tertius homo. tui est communis. Quod qu, de non est inconueniens secundu ponentes ideas, licet secundum rectam rationem inconueniens uideatur. Alio modo, ut praeter hominem singulare
& communem,ponatur tertius, cum communicet
in nomine di ratione sicut & duo homines singulares, praeter quos ponitur tertius homo comunis, de ob hanc caiisam, scilicet quia municant in no mine & dissione. Qisertam rationem ponit ibi. Irei illi quo e paut postibili enim est,sia tu iam Iuliantisin. quaesie inlunt. M actu. que enim diu sic astipuit.iuvi quam unum atisviustast potetula duosunt,
erant unum: vi duplam ex duo scimi pote via. acturnamqueseparaticas si Huvm Mirum, non erit ex sub stantiu Dirxistentibus, fecundo hunc in sum, quem reucte Democritus duit positati erum auesse, duobus una aut ex uno duos .mgnitudines natique indoinciis. b. stantiassetit. Patri igittar,quod duo π de numero se babebit numerus Ducia compostris unitatum est, ut A M in esciturivi enim non est unam duillas , uia non in Vinea unitas actu.
Amplius autem est π ita in festum. Im stibile enim substantiam insubstantiis esse in existentibus iis Mactu. D nun psc actu nunquam sunt unum a tu,sed polestate duo
sumnt, erunt unum. Utque dapia,ex cybus Amidis potestate. Alius enimseparat. mare, isostantia unum,non eris exsubstantiis inexistentibus. Et ecundum hunem umqvidem Git Democritus recte. IN; e enim ait ex duobus unu ut ex uno duo ferinignitudines enim in ius biles, substantias faciant. similiter igitur manissuri,quia erin numera habebit, y est numerus compositio unitatu sicut e tura quibusdam. Aut enim non Miuin dualitas, aut
Dicit, quia uniuersalia non sunt substanti; secundum hanc rationem. Impossibile est enim quam substantiam esse ex pluribus Libstantiis, quae
sint in ea actu. Duo enim, qua sunt in actu, nunquam sunt unum acti eddito, quae sant in poten ita si intianum actu, sicut patet in partibus conti nui.Duo enim dimidia limis lineae sunt in potentia in ipsa linea dupla, quae est una in actu. Et hoc ideo, quia actus linet uirtutem separandi de dii ii dendi. Vnumquodque enim diuiditur ab altero P Ex dito propriam formam. unde ad hoc quod aliqua fiant 2
umili actu, oportet quod omnia concludantur sub una semia,S q, non habeant singula singulas mas, per quas sint actu. Quare patet, quod si substantia particularis est una, non enlex sititissimilis in existentibus actu de sic, si est ex uniuersalibus uniuersalia non erunt siubstant .Et secundum huc modum Democritus recte dicit.u, impossibile est unum fieri ex dues, i ,3e ex uno fieri duo. Est enim intelligendi uit,ui duo in actu existentia, nunquam faciunt unum.Sed ipse non distinguens inter potetiam,de actum, posuit magnitudines indivisibiles, esse substantias. Voluit ei lim, ut sicut in eo quod est unum,non sunt multa in actu, ita nec in poten- .
tia. Et sic quaelibet magnitudo est indiuisib likVel . - aliter. Recte inquam dixit Democritus supposita , sita positione qua ponebat magnitudines indilii stabiles.esse etiam rerum substantias, de sic esse sempin actit,& ita ex eis non fieri unum. Et sicut est in magnitudinibiis, ita est in numero, si numerus est compositio unitatum,sicut a quibusdam dicitur. Oportet enim v, uel dualitas non situmina quid, sue quicunque alius numerus,sue cy unitas non lita in ea. Et sic dualitas non erunt duae unitate sed aliquid ex duabus unitatibus compositum. Aliter nil merus non esset unum per se de uere, sed per accidens, sicut q coaceruantur. Deinde eum dicit
Habet autem quod ridis dubitationem. Si enis nec ex uniuersatibus Uubile est assim suemusiam ese, propterea quod tale,cπ non, quod pod significant, nec ex substantiis actu contingit in sus laesiam esse compostram , quicquiineo possum eritprofecto omnis substantia. quare, neti eratio ullius abstantiae eris. At cunctis uitetur, π iam dictum est,aut solius substantis aut maxime definitionem esse nunc uero me huius: nullius igitur definitio erit. An Mara modo patim erit, quodam modovero non .manifestum uiam quod die r magis erit ex posterioribus. Habet avitem quodaecidu dubitationem. Si enim neque AN Rex Miu subhus m eo esse nec unam substantiam, o Te .c. o.
ertuli aliquis ita non boe aliquidstan eare: nee exsulis PM '
stantiis contingat actu es, neque unam substantiam, incompostia eris urique substantia orans. Quare nec ratio utique eris neque uniussi. Mantis. At uero inditur omnibus, o dictum est iam dudum,aut Rum substantiae esse te num, aut maxime.Nune autem neque bui Ulaodi. Nullius igitur eradi ritis: aut modo quo timerit, modo autem quotam M. Manifestu autem erit quod dicitur, ex posterioribus magis.
Mquet dubitationem circa praedicta dicens, Dubi si Viquod id quod acciditex praedictis, habet dubita- oritur e tionem. IIctum est enim, ut ex uniuersilibus non potest esse aliqua si1bstantia, propter hoc ii univer sale non signincat hoc aliquid,sed quale. Secundo dictum est v, ex substantiis in actu non potest esse aliqua substantia. Et sic up sequi, V suba no pol poni neque ex substantiis, neque ex non substantis Mergo sequitur et omnis subsitantia sit incoin sita.Ltita, cum distinitiones non dentiir de subiis incompositis
294쪽
s p s r Pir I M V sincompositis, quod patet per hoc st distinitio est
soniae. ii. Uno it l, liripa res, ut supra dictum est sequitur,' oe nullius ilibstantiis si diuinitio. Sed omnibus ubdetur ut i ipra ostensiim est st diuinitio,vel est sol una substantiae, uel eius maxime. Nunc autem conclusum est,u, substantie non si diiunitio , ergo s solvito qui turis nullius sit dis aratio. Dicendum est .ilitem' ad praedictam dubitationem, ut quod odosia stantia est ex substantiis, quodammodo non. Hoc autem erit malit stilum magis ex posterioribus in Te G H. hoc capitulo,&m. 8. Est enim ex substantiis inpotencia,sed non in actu. Lxcvio X i i I r. Ex comparatione generis ad specio di indiuidua osten
dit uniuersalia non elle substantias separatas.
pariter, ex tenere etsi rentius cirunt Dratiam. Si en forme er animal in homine sint, Er equo tu utrumer idem numerosvit aut alterum. Tex.cisa. bassub fantiares e tr mul*ecimexgram par 1. facient.bar π di siremus. Sι enim,cus I nt,er ani linhomine ex unum ex ident numero Elisut alteram.
Pqst iliatii Philosophus ostendit uniuersaliano esse lubstantia, abistute, hic ostendit, ut non sentsiibstantiae a sensibilibus separatae. Ndiuiditur in partes duas. In prima ostendit,u uniuersalia non sunt substantiae separatae. In scita manifestat quod-sem, quod in stiperioribus dubium relinquerat. . ibit Manilestum autem est quod iubshintiarum.FIn ea te. A. Circa primum duo facit. Primo ostendit uniuersalia non esse substantias separatas. Secundo ostedit Inse. ie.seq. quod si sent separate, no sint di finibiles. ibitum uero substantias altera. F Circa primum duo facit., Primo ostendit inconuenientia,qui sequuntur ponentibus uniuersesia esse sebstantias separatas, couparando genus ad species. Secpndo comparando genus ad indiuidua.ibi Amplius autem in sensibilibus. Porca primum tria iacit. Primo proponit h. vi quwd diuisionem. Secundo prosequitur pri-' mum membrum diuisionis.ibis Ratione nanq; palam. Tertio secundum ibisSed si alterunt in uno quque., Dicit ergo pruno,P ex praedictis etia manifestum esse potest quid accidat de inconuenientibus, dicentibus ideas esse substantias de separabiles, quae dicuntur esse species uniuersales, di simul cum hoc ponentibus speciem esse ex genere & disserentiis Hae enim duae positiones simul colunctae, scilicet v spes coponantur ex gne & dria, Sc V sipes ures sunt subae separatae,quae clar idet,ducut ad imconuenientia.Si enim ponatur spes esse separatae, constat ut unum genus est in pluribus spebus simul ideas spe --m ii te & equo . Aut ereo hoc ipsium Urieria dona est animal in homine de equo existens, est unum de taxari- idem numero, aut alterii in hole, de alterii in equo. Lit o L . Inducit aut hanc diuisonem, quia Plato ponebat ideas specierum, non autem generum,cum tamen poneret coiterusia esse silvas. Deinde cum dicit. x xss. otirnat patet, purium .eundem erum exhibeburationem, adicit in ruraque .si iisque ali s moest
baeis rationem duens in utro M. Ergos liab suis bom umsecundumst hoc ab σρpirato, necesse σα quibus uanimal bipes dioc aliquid flgnificare. π essesepouMυ σsub MLQgire σ animi. Prosequitiir primu mubru diuisionis, de primo ondit,u, sit unum de idem alae. Seso ondit inconuenientia, a sequuntur hoc posito.ibisSi quide er- -'ria ea H.l l itergo,iniani sestu est,uiales est unum de parado Midem thoie de equo Gronem. Si imassignetur ro nera Mi Ptatalis sinoe drde utrolibet, hole, uel equo, eade massignabitur quae est subasata sensibilis.uniuoce.n. pdicariir genus de spebus, sicut Sc spes de indiuiduis. Si ergo hoc,m spes Hicaturi in unam mnem de Oibus indiuiduis est aius ho cois, si est ipsum 'a est ho fili se existens, de est hoc ali uirib.ialuoddam demonstrabile subsistens& separatu a sensibilibus,sicut Platonici poniit, necesse est parimne do ea, ex ubus spes constat fgenus ditam, ut& bipes ignare silli hoc aliquid, do est e separo si spes est bilia a suis inferioribus, de esse subasp se existetes. iς bilis, iram sequitu, alal erit linu numero pse existes, os quod pili turde hole de equo. Deinde cum dicita putonem
si idem igitur,crum. quitatim etiam vi equo, lauti tu ausi. tomst,quomodo in feminatim existentibus unum erus Silur de igitur σin equo tauta in rein quomodo in Aseparatim existentibus ammis par. 3. Ondit incontientelia,qsequunt ex hoc posito, Tri incon
a sunt tria. Primu est,quia cu genus sit in spe sicut 0ς0 00 sutam rei signata sic erit sal in equo, sicut tu es iteipso,qui es sita tui insius ala aut non est pore aliquod unu esse in pluribus separatim extitibus. Noenim tu es iiisi in teipsis. Esaa.in pluribus non separatim existentibus, sicut in carnibus de ossibiis,quq sunt tui partes. Animal igitur si sit unum de ide, nopoterit esse in pluribus speciebus,ut in homine de eouo,cum spes separatς tua Platonicos sint quaedasubstantie adiuice diuersis. Secundum ponit ibi. Et cur non etiam absiluesti oreuanimes s a cs s. Et pure non σφeipso reis animi hocs AN T. HG.n.quia est unu de multis pdicatu Lin Plato- par. nico no ponit in particularibus, sed extra ea.Si et Secundumno sit unu aial,qd 1 dicatur de Oibus spebiis,quare Doc ipm qa est sal lite no est sine ipse,csine equo uel quacuq; alia spe,utyse separatu exiis. NO potro auertius assignari ab eis. ritu ponit ibi dices. Deinde,stpari inpabis quidem bipede σmisipede, postibili qui maccuit . e traria nanil simia in una 'rest i ipsi uri, π huis quum emi. sin minus, Fas modus est, clauasiquis Mat animal, σ&per, ot pedestre esses Ddytas
fisco ponunt inrio iunguntinia miscentur. At ictu lata uenientias Linis est quidem partis ipatione bipeduσ mulandis, ANTOim tibiis aliquidam L contraria nanque si linirent Te Grnimuri,π huic enti. si aurem non,Pis modo, sinu pM 1 utique aliquis animalese biper, aut tresibile sed forsan
eo Mitur, utcopulatur, aut miseetur. Ureum omnia m
Constat,st species constimitur ex genere dedit Terrium. serentia. Aut igitur hoc est per hoc, ut genus par ticipat differentiam sicut subiectiim participata cidens, ut hoc modo intelligamus ex animali de bipede fieri hominem,sicut ex albo de homine fit hos Maut per aliquem alium modum. Et si quideiho.Ξ Metaphiti S a species
295쪽
species sat per hocin genus participat disseretia, sicut quod animal per participationem bipedis fit
homo, ep participationem inniti pedis fit equus uel polypiri, accidit aliquid impossibile cum enim genus, quod prirdicatur de dii tersis speciebus, ponatur esse una substantia, sequitur in contraria simu i insunt ipsi animali, quod in se est unum & hoe - ens, scilicet demonstrabile. Differentiae enitia, quiobus diuiditur genus sint contrariae: si autem non . sit exanimali&bioede homo per modum harticipationis, tuis modiis erit cum aliquis dixerit animal este bipes uel gressibile, costituens ex his duobus unum quasi dicat, de facili non potest assignari. Et ideo subiugit, sed forsan componituri quasi dicat: Nunqii id poterit dici, ν ex his duobus fiati muni per compositionem sicut domus fit o lapiis dibus .aut per copulationem, siciat arca sit ex lignis conclauatis: alit per mixtionem, sicut electuarium
fit ex speciebus alteratio His enim modis inuenitur ex duabus uel pluribus sebi tantiis per se existentibiis aliquid unum fieri. Sed omnes isti modisiant inconuenientes. Non enim possent genus&di flerenti priedicari de specie, sicut nec partes copositae uel copulatae uel mixtς praedicantur de suis
totis. Et preterea uniuia non uenit in compositio .
nem duier rum totaliter sed partes divisim sentita quod una pars eius stin compositione huiusti alia i ii compositione alterius: sicut ma pars li-Mi uenit in compositione domus,de alia in compositione arcae.Vnde, si ex animali & bipede seret no& aliis modis pridictis, sequeretur ut non tota natura animaliς esset in homine nec in me, sed alia de alia pars. Eice iterum non esset idem sal in utroque. Deinde cum dicit.
a x s s. Sed diuersim in unoquoque est. Iti ira titur, Mirascam, erant, quorum substatura uni ita est n enim'
dum accidens in animali bomo est. AN T. siast alterum in m Matre Minita ergo erunt. Vnde est Pu ε. consequens dicere. p. diram bstantia animal. Non enim est mansumacellent exanimali lim .is. Prosequitur secundum membrum diuisionis di: li Q, een; minconueniens sequitur si ponatur non unite 'b.,bri animal esse in omnibus speciebus. Ducit autem ad
quati torra quatuor inconuenientia, quorum primum ponittionib' ad sic dicens. Ostensum est quid sequatur ponentibus msi biiς- uniuersalia esse substantias, si ponatur unum animal esse in omnibus speciebus. Sed propter hoc potest aliquis dicere,q, sit alterum animal in una quaque specie: ereo erunt infinita quorum substatia est animes,ut est consequens dicere ad pridietapositionem. Est enim animal sebst antia cuiuslibet speciei contentae siti, animali Non enim potest dia' ci Q homo fiat ex animali fili accidens, sed per se, de ita alat ad substantiam equi ertinet,& boui de aliarum sperum, quae simi sere infinitae. Qi autem aliquod unum cedat in silmstantia infinitorum, uresse incontieniens. Scim incomteniens ponit ibi. Item multa erit ipsum animal. nam cet substantia anima est .c auod in Ocrtu ue est. non erumsecundum aliud dis r. 3 st non, ex illa erit bonis,cτ genus eius Gad. Amplius multa erunt ipsum animal. s antis enim spir. ν iis uno quopu animat non enim de alio duitur. si aurem n5, ex illo erit homo, π genus ipstur illud.
sccunda Dicit, esequetur etiam stilpsit in salil .useba
aialis uris,erit multa, quia sal,quod est i una lum: specie, est sima illius spei, de qua praedicatur. Noli. n. pdicatur de spe,sicut de quodam alio dilueris a se in stiva. si aut non praedicatur ala de homine si . cui de diuerse, poterit dici coirenienter, τ ho erit ex illo, sex aiah sicut ex sin selia de v, illud, cales sit etia genus eius, i dicatu de eo in eo qd O est Reliquit ergo,u sicut illa, leub pili catales silia timui 'ta, ita ii iiiiii aiae ure ei se multa. Deinde cu dicit.
Ac item omnia,ex quibus homo, ideae. non igitur atterius vs s. quidem idea erit,alterius uero substantia. m Hs de nam pestanum ergo animal erit unum quodiue eorum, quae in ammatibus sunt. Eι amplius ideae omnia ex quisus c.uitur nonasterius avnquulem erit idea, alterius uero substantia. Impo sibi e par. .
nanque. Ipsum igitur animal erit unumquod ciue eorum, quae in animalibus.
Ponit tertium incontieniens dicens, q, ulterius a ritu
ictis sequit,' oia illa ex quibus est h5, s. superiora gta de aliae, sint idem ui est contra pone Pla . tonicorum, qui ponebat solas spes elle ideas parti .culatium gna uero & drias non esse ideas sperum.
Et hoc ideo, quia idea est ,pprie e xeplar ideati sin istiam tbrinam. Forma aut ilius non est propria sornus specieria, sciit forma spei est is pria idiuiduis, iconueniunt sin forma, de disserunt fila materiaria.
Sed, si simi diuersa salia sin diuersas spes,unicia i sipei respondebit aliquid ista sui gnis, sicut d)pria
ideaede ita etia erunt gna ideae, de iur d pie. Non e go alteri uti uni erit qasit idea, & alteri q, si su stantia, siciit Platonici ponebant, licentes quidem gna esse silvas sperum, spes uero ideas indiuiduo riam. Impore itaq; est ita esse, ut onsum cst. Sequieigit ex predi iis tu, ipsum sal F. i. stiba aialis utis sit
uni quod a: eo mini j sunt in aialibus , i. quae con tinentur inter spes animaliis. Qiiartam ponit ibi. item ex aliquo ei oerit: G quomodo est ex ipso ni v x, s. mali aut quomodo est sibile esse animal quod hoc ipsum substantia ebi, aeteri uim antinali Amplius ex quo hoe . Et quomolo ex ipso animali s Aut quomodo possibile est elle animal, quod est tactantiaboci P p. . Isim, raeter imam auiciat 'D:cit I item up esse dubiis ex quo costituas hoc
F est his, 3c quo costituati ex ipis alali , Culi, aut quo pote est aiat esse, qd suba hoc ipsum pleris ales i.quo pol esse ut ho sit aliud pter ales quasi lda suba per se existes, & in sal sit hoc ipsum qs
est ho H .n utar esse opposita, ut ho sit pler ais, S in ales sit hoc ipsum qu est ho . Deinde cu dicit. Item in sensibilibus, ta hec accidunt, Crbis absurdior - . - , sQMdsi in stibile est ua fiebabere, pam,quod non est murum idea ita quum aiunt.
Amplius autem insiensibilibus baec accidunt, CT his absi r A es r. Aors. Si ita ne impossissile sese habere, palam quia non estidea imborum sicut quidam iticum. Improbat praedictam ponem per comparatio . ne generu ad singularia dicens V, hare: eade iniim Probat Tiuenientia, staccidunt ponentibus gna de ulla esse subas in spebus, accidunt de insensibilibus stingui parali neribus,& etia multa his absurdior laqua tu natura senerii a
guis in is remota est a singularibus sensibilii, de ungularii materialibus,qa spebus intelligibilib' de unateria
libus. Si itaq; imp're est sic este, pala est v idea noest ipsorum tensibilium,sicut Platonici dicunt.
296쪽
Tribiis rationibu ostendit ideas haud definiri posse.
σratisico autem, quod illa quum ita sub lora
Hleumniateria serus accepta ratio, boueroratiompliciter. Q civisu igitur illo modo dicutitur oram quibin s rem O: nam er generatio.rationu viuem non estit dulcorrumpaturam enim generatio ic non enim Ddoma esse. ed huis domui Iedal oueseneratione, er corampno sint, er nonfuit. Ue i ne lenis trullas
ratio idest sicut qdquideratesse & somis, Salia est sicut compositii ex materia & forma, quod ei
totum simul coniunctum ex iliateria de so a. Dico autem eas esse alteras quia hoc quidem ,scili cet substantia,quae est totum,sic elisubstantia sicut habens rationem colu eptam cum materia: illa uero , quae est sicut socii S ratio& qdquideratesse, est totaliter ro & forma non hiis materiam indiuiis dualem adiunctam. Qiuecturq; igitur di suus hoe Te G.ηδεα , ques nullus modo sicut composita, eorum tesse comapto. generat,ne presecit. Propterea etiam s. antia ira Ostensumina, supraquod eorum solum est gno,
m bilis singuam , tuque definitis, nepae demonstratis est opaedbaset materiam cuius natura talis est, Misso non que contingat. piare corruptibilia sint omnias palaria ea . nitar demonstratio ex di ratio scaenii ma messario est, ex non contingit Latineque benatiam, piandoque)cientiam, Pandoque ignorantiam esse, sta que diale est opinio est ιa neque c&monstrationem, que iamonem, elopistorii eius, quod contingit π aliter se habere,patet quod nequed monstratio, neque desitutis eor est corruptibilia tranque non olt mamma bis, quisentim babent, a MD ab crint . o rationi. in eisdem in animo salii is, non eritam laus neque definium, paedaemonstratio. mare,cum quis eorum, quae ad se mitionem quicqiamsingularium donia oportet non ignorare, quod siemper perimendum est. non enim contingit drafinire, Nec ullam i cm est e finire. singulariiam enim aiunt idea est,er eparata. -'moniam uero substantia altera, cr quod multotum,ezratio. Dico autem quia bee quidem' est substantiacio materia e repta , ratio: illa vero raris toraliter. Q cunquepiadem igitur uadu tur , horum quidem est corruptio. Etenim generatis. Rationis rem non est ut inrumpatur. Neque en generatio .n .enim 'domui
cud quod huic domuis Veram sin egeneratione σco raptionesunt crn sunt. Ostensium est enim quia nullus bHgenerat irescet Propter bae autem exsubstantiarum psibilium singularim me difflauio, nec emonstratio est, quia habent materiam cuuis natura taliso ut contingat erese. Cr non se. Quapropter eorruptibilia omnia uuiamipsorum. πί-ω'ruti necessariorum, σι mio Deneti 'Moe non contingis Banusirentiam quandoque silentiam, irando e gnorantiam 'opinio M'le destura nee demonstratonem nee dii ion sed opillisest continentis aliterρ habere .palam da non utique eriti orinnus finitio nec demonstrusio. N en Iunimam estu compta scientiam ha ntibili, er asin uisseeserint, Matisrationibus viam arisbem, non erie nee dis nasio amplius nec demonstratio. Propter quod ope ut eurina ad termirum studentem, cum alitus di nuta vi gulari inon ignorare. νυμμν auferre est. Non enim eontingit diffaire. Neet iraque dea nuta este iure. Singularuis enim idea ut dicunt. σίeparabile. In cloco Philosophus ostendit, quod ideae, eruae ponuntur separatae a Platonicis , non possunt disiniri Eth ideo, quia Platonici ad hoc pricipue ponebant ideo,ut eis adaptarentur & distinitiones ledemostrationes, quaesunt de necessariis,m ori ροῦ cum ista sensibilia uideamiir omnia in motu coninrisi mi sunt sistere.Et circa hoc duo facit. Primo ostendit petriis niti 1 - rationes quod ideae non possitnidissiliti.Secundo per signum. ibis oniam propter quid nullus.Foh ihi' Circa primuin ponit tres rationes, quarum prima infatast. Ponit sic dicem, quod substantiarum aliaesissicut
ouod ideae quae ex materia & sorma componilitur. Corruptio
aut S gsto sunt circa idem.Ipstiis aut lavae .qive est sicut ro uel quodquidest, non est ita cori uptio qε ipsa per se comi patur. Ostensem est. n.supra qd no est eius gno, sed solu tapositi.niamst Fquideratesse domui. Gnatur.n.haecdomus Particularis, non aut ipsa spes doni Sed in limoi is q& ditates ali in sunt, re aliqn non sunt i sine gnoue&corruptione=.i.sine hoc quod ipsa generentur uel corrumpantur per se, sed incipiunt esse & non esse aliis gnatis & corruptis. Ostensem Mn.supram nullus i naruralibus fgenerat haec .ssormas & ditates, nec etia in artificialabus, sed hoc ages singulare gnat de facit hoc singulare.Propter hoc aurit singulariagnantur&corrumpuntur.siabam sensibilium singulariu no pol esse nec di iso nec demositatio. Habenta . materia indiuiduale,cuius natu, inest tali utid, qd ex ea costituitur, cotingat esse&sio esse, Mi ama quatu est in se,estii poteriaiasorma, per qua res materialis est, & ad priuationey qua res malis non est. Et io Oia singularia de n meroapsoru sensibiliu, quora maest in potetia adesse & no esse, sunt corruptibilia.Corpora in coelestia non lint mam h l .q sit in potentia ad esse &non esse,sed solii ad ubi. Et i5 non sentcomiptibillaesi ergo demostratio est necessariossi,ut ibatuest in posterioribus,& diminio etiamsest stientificabo iaciens scire, q est quasi medium demonstrationis,quae est sellogistius faciens scire , sicut non contingit qua oq; esse sciam S qim gnoratiam, qa quod semir se oportet esse veru, sed id qε est talei,i.quod qnq; μt esse uerum,qnq; falsum , est
opinio. ita etiam noncontinoidemonstration:
nee ditione esse eori pulse siter habere, sed se .
lia opinio est limbi cotingentiu Si inqua ita est in laesi et non erit nec disso, nec demostratio ipsorusingulariu corti' Gilui sensibilium. Non.n.limoicorruptibili ni essemanifesta,sciam lintibus de eis, seu recellerunt cissensu,P qua cognoscutur. Etio saluatis ei side ronibus in Maiipsorii sine lariti, iaaeebus, per quas cognosci pnt,no erit de eis nec distomecdemostratio. Etri, hoc oportet cum alicuis eoru qui studentiadassignandu terminu .i. ditione alicuius rei, diuiniat aliti singulare qJ no ignoret,quia lacontingit auferre singulare, manete tali roiae,qua ipse fingit in ala ex hoc iis non co- tingit uere diiunire singulare. In his.n. i uere dissiniutur, manet cogniti inmuti quadiu manet co
gnitio dissonis in ita si igitur singulare disiniri no
μή idea est quodda per se existes ab ossius aliis separatu. Hecautestro singularis. De decu dicit. Ino.s Metaphy. S 3 Necellirium
corruptibilium non est diffini tio. Primo po-
297쪽
, , , , Nece sertiam meri ex nominibus ratio em ei p. mmea rodi fui et, qui desinitIgnotam enim era φωι ram lia sunt, Omnibis communia sunt.neeelset istincrier aliis talia inese. Etsi pusu definiat. animal dicet gracile, alba, aua aliquid aula, quod o matio
AN T. Necessarium uera ex nomini Messeratisnem. Nomen Te ς ς a ιtem non aeret dii num. Ignotam enim σα Pollia με
comisanta omnibM. Ergo neceskine λ erasqhaec. Vι iqvisuristimat anima dueta restibis album,asu Auas ud quo in alis'. Ponit secundam rationem,& cireali duo A. --i. est. Primo ponit rationei Secuiso excludit quan Secunda dam cauillosam res risionem .ibilSiqius autem hae ro d dicat. Fuit autem necessarvam ut hanc rationem
superadderet rationi suprapositae, quia ratio iam pri posita probabat singulare non esse dissilubile, ee eo steti comi ptibile Si materiale, luae duo Plato nicii deis non attribuebant. Vnde ne per hoc sua probatioineficax redderetur, subiungit alis rationem dicens.Neccillarium esse otia nidimnitiis uam rationem esse ex pluribus nominibus. Ille.n. ii dissinit non faciet notiticationein rei ponen do unu nomen im,quia si poneret unum latum nome, huc dissitatum remanebit nobis ignotu. tangit enim uno nomine notiori assignato, ipsam nomen diuiniti notificari, non autem rem diiuniati tam, nifi principia eius exprimantur, per quae res - omnis cognoscitur.Resolutio autem ei uinitii sua principia luod distinientes acere intendunt, ncontingit nisi pluribus nominibus positis.Et ideo
dicit si uniana nomentanciun ponatur, et adhuc
remanebit distinitum ignotum, sed si plura ponantura portetu, nomina posita sint communia on nibus.Si enim indisfinitione alicuius sinsularis ponantur aliqua nominaq eoi leniant ipsi soli erat synonyma nomina unius rei lingularis.unde res . i notificabit huiusnodi nominibus positis, sed λrte nomen minus notum . si e si diceremus quideli Tullius e respoderetur Marcus N Cicero.non
esset eoueniens diutinitio. oportet igitur si singuis iam distinitur. in eius diuinestione poni aliq1ia n
mitia quae multis conueniant. Ergo necesse erit Ῥdii initio non solum huic singulari conueniat, eu tu diuinitio queritur,sed etiam aliis. aliod est cotea rationeri ue re disinitionis. Sicut si aliquis re linire intendat.& dicat quod tu es antinal grensibile,aut animal album, uel ouicquid aliud. non tibi soli eomaenit,sed etiam eliinatio. unde patet, ιν singulare non ibi ex hoc quodest corrupti bile de materiale careidusnitione, sed etia exhoc Obdest singulare. unde nec idea diuinitur.Cuius
dis ,ri 'ζό-ranni Philosophus, quia si no-
potest. mina ad diffiniendum assumpta exprimunt indiuiditum quantum ad ea ex quibus indiuiduatur,eriit
nomina synon a. Si autem exprimunt naturam
de accidentia tota absia: indiuiduatione no eritdis finitio Ppria diffinito quia oes formae sue acciderales siue si ibstantiales, qui non sunt per se subsistente i ,sunt quantum est de se communes multis.
Et saliqua inueniatur in uno solo sicut forma solis hoc non prouenit ex parte formae, quin quam
tum est de se sit nata esse in p liaribus, sed ex parte
materiae. Nam tota materiaspeciei congregata
est sub uno. Vel magis ex patre finis , Utamusi T s I C sso Sol sufficit ad uniuersi persectionem. Deinde cum dicita
Excluditquandaeviillosam res sionem. Pos set enim aliquis dieere,ir licet quodlibet eorum, qtanuntur indisfinitione singularis ideae, conue. niat separatim multis, non in simul accepta conruenturnis uiri soli, huic scilicet cuius disso quaeri
tur. Hane aut insione excitidit duobus modis. Pri Inse. . . lmo quantu ad ipsas ideas.Scdo quantu ψ ea, quom sunt ideae.ibisAmplius de multis. Circa primu duo facit.Prinio excludit Nisione Mactam Dudens v adhuc sequiturdissonem no dimitato 'li messe.
Scdo st non primo. ibisEt neces le esse prior FDa par. seo. Lit ergo,incontra rnsionem mctam,primo est di Exe ui teendum hie,* distinitio asirenata alicui ideae etiaalijs ineri sieut si diffinitio ideae hois sit Mal bipes thic duo inertit sali&bipedi l .i.iderea de id ebipedi qa etia illae duae ideae simul coniunctae erue aiat bipes. Et se haec diuinitio resal bipes non me propria ideae hominis Et hoc inconueniens quide accidit lin sempiternis, idest considerando etiam disinitione ideae.q est quoda singulare sempiter- num fim Platonicox, & considerando θ dista assignata uni ideae conuenit aliis. Deinde cum dicit. Dboeius puereiiHuidem etiam moesisse. μπ a a s s.
Onditu, sequitur ulterius φd isto assignata ideae hois non primo c5ueniet ei, id est tram dis ifinitioni: Nadi in primo uerificat de diffinit. Hoc iautondit tribus modis. Primo se dicens, Q lii nece Minoe viali & bipedi conueniat alio assignatalicii, sed etia neeene est ut illa laual&bipes existant priora hole,& sint paries eius, inquatum D ex utroq:tostituitur.Quinimmorin ponε e ru sequeretur, ut ambo sint πparabilia ab hole, de ab aliis aialibus, cales de bipes si ho ponitur separabilis ab indiuiduis. Sicut.αho est superitis iam uidua,ita genus &differentiae ad holeminut enseri oportet v nullsi Gesitseparabile, aut portetu, ambo praedi hcsaialde bipes sint separabiliaisso
mine. Si igitur nullum cte est separabile, tuc sequetur quod genus i erit pler spes. Etsc genus non significabit sitiam. Si uero genus erit preter spes pari rone S dria, quae etiam est color spe.Si autem utraq;,sanimes di bipes sunt separabilia ab homine,sequetur Usint priora,eomo sicut homo separatus est prior inditiiduis Et ita sequetur ulteriusu, dissinitio assignata homini. conueniat quibusila prioribus, saniniali& bipedi.Secundo ibi. Tuin priora ipso e brisanae iaciis perimurit. v v s.
298쪽
A N τ. Deinde apriora ipso es Areueratio cosequet IerLiar. s. Ostendit idem alia ratione dicens , quod inde patet quod animal Se bipes sunt priora homine secundum esse. Illa enim sunt priora inesse quae non remouentur aliis ablatis, sed eis ablatis alia remouentur.Sicut unum est prius duobus, quia remoto
uno,remouentur duo,sed non econuersi. Remotis autem animali & bipede remouetur homo, sed remoto homine, hoc Icilicet animal εe bipes non aufertur.Unde patet in animal & bipes sunt prio. ra homine. Tertio ibi.
pii. c. '' 'Ostendit idem tertia ratione dicens idem apparet si ponamus animal 3e bipes non sol si sinit s Orabilia ab homine, quasi quedam ideae eius, sicut supra dictum est in prima ratione, sed etiam ex ipsis fit homo, ut sic ex ideis separatis fiat idea separata.Patet enim, o minus erunt composita animal de bipes,ex ous componitur homo, quam homo qui componitur ex eis. Quod autem en minus copositum, est prius. Vnde sequetur adhue, animal ti bipes sunt priora homine, non solum propter separationein,ut primaratio procedebat, sed etiapropter inpositionem,ut procedit haec dicta ratio. Deinde cum dicit. n Ium demiatue frictu etiam illa prinari, regi AEM Ust non, modo tur erarumqiualista indipiam impossibitiose pris, ' Amplias demastis oportebit illa praeditari rapitissitia , ut animal bi es. Sin diatem, quomodo cognoscet uari uenimuea epistim sumimpossibile de pluribus ro discripsisti uno. No intur autem,sed omnis ictaea
participabilis. Ponit aliam rationem ad excludendii praemisistin τὸ 'nsionem diems, ω non solum sequetur, disi initio assignata id hominis coueniat alii ideis prioribus,scilicet animali & bipedi, ex sibi is ponitur constitui idea hominis, sed etiam illa ipsa ut animal ta bipesoportebit praedicati de multis, de non de homine tantum, non solum seorsum ac cepta,ut ps emissa responsio istorum dicebat, soletiam couiiunctim. Si enim haec ex quibus componit idea hominis,scilicet animal & bipes non prae dicantur de multi quomodo cognoscetur θ sintide honiinis,ut supra conclusum est Seque tutan. st sit aliqua idea quae non potest praedicari de pluribus quam de uno. Conuat enim 'ubd idea animalis de pluribus numero praedicari potest. Si ergo ha e duo simul animal bipes nonnisunt praedicari nisi de uno,sequetur st bipes restringat sal ad unum, ita ui aliqua idea quae est bipes praedicetur l. E ; h dς-x tu Quod non uidetur esse uerum, euti A s, is omnis idea sit participabilis a multis.Αbuno enimii initim exemplari, multa exemplaria fieri contingit. Non testa qua- igiturpraedicta responsio potuit esse vera. Miuduremnque est autem 'per hanc eandem rationem sufficien collegii Ese nullum singulare in his inse rioribus dissiniri poste per aliquas proprietates ueIsormas adunatas,qu que fuerint.Sicut enimo libet idea, ita & quelibet formaquatum elide
se nata est in pluribus esse. Et ita quantumcunque Srcgctu noli erit certa assignatio huius singularis nisi per accidens, inquantum contingit om- Collectionia insimul collecta in uno solo inueniri. Vnde pa- accidentissiet quod collectio accidentium non est principiu non potest indiuiduationis i iiqitidani dicunt, sed materia de biς Ddiui signata ut Philosophus dixit. Deinde cum dicit. brii: bigmmadmodum igitur Mium est, tiret, 'Mimpositu . . s s.
est in perpetias definire, maxime uero q- mille Mucasuit, ut sol,aalatia. Nonso enim in hocpeccant, quia talia adsuit. libra viatis,adlare erit Ses,utputa,quod ci
euit terra', an quod nocte abscondi ιιιν lieti steteris, aut apparuent,non eritam rus sol sed inconumera est inoniuratasta uiuum quanda finificat. Ium quae salio contingaeu. uelatist alter rat talis,patet, quod erit Sol.communis ergo ratioinses utim erat Dacleo ut socrates.ceterum cur nemorarim definitarem i
ri esse,quo mine dictumist. Iinsemus o lai reuoci limest, latet quὀd impUHi- A N riti disti re insempiternit. Maxime uero quaelinqueviain P r. . D uisu π linia. Non solum eium peccant additione talium, quibus ablatis adhue erit sol. Puta terra g rans aiano illa absconduum. Si enim stetera aut apparuerit, non as huc eritμI. Sed absurdum stram solenim quandam subastantiamsignificat. Amptiusquaminque in alio conti uncuts alter vi tatis, palam sta sol erit. commanis ergoratiosed erat Dianamses, ut clio aut socrates. moniam pro re svi metus ipsorum remissis p en inae s Pictenim ut que num e tentanturus, quia ueram φωiam do dictum est. Ponit tertiam rationem ii ei alem ad osten- Tertiatadendi im quod ideae non polliindidistiniri dicem ,* principiti quia si irradictium est,quod indiuidua non Ussune 'μ'μaim niti propter hoc qiigdsunt corruptibilia, ut
prima ratio procedebat, & quia ea qiue accipiunt in diffinitionibus sint commiliata, ut procedebat ratio seeunda, latet iterum esse hoc quod dictum est scilicet quod inipossibile sit dissinite singularia in seinpiternis,& maxime in illis qliae sunt unita in una specie, sicut sol de luna Qui a enim sunt sempiate , non uidetur de eis concludere ratio, quae ex corruptione singularium procedebat. Quia uero sunt unita in una specie, non uidetur de eis ro con cludere quae procedebat ex communitate partiudiiunitionis. Quaecunque enim conuenitit soli speciei, coniueniunt seri in)iuiduo.Sed pro tanto decipiuntiir,qui putant lite esse dissinibilia, quia dim-nientes talia peccant militipliciter. Et uno modo antinquantum addunt aliquam disinitionis eorum,quibiis ablatis adhuc erut ipse, scilicee sol ε luna.Sicut cum diuiniendo sole,dicunt quod est peristi Mimi terramΠrans, aut nycticrypto t. nocte absconsum. Si.n.λl steterit non gyras terra, aut si apparuerit,ut no sitnocte absconsum, n5 adhuc erit sei,si bene fueritdininitum. Sed absurda est,si non sit sel istis remotis.sol. n.signat quandasabstantiam,illa uero,per quaediffinitur,sunt quae dam accidentia eliis. Non solum autem sic peccat
sed de amelius, dissinientes talem p aliquid quod
comi enit in alio esse. Si.n. fiat alter talisI.i.ali lacorpus hias talem uel eade forinam de spem,palam
299쪽
N E T A Pspecies quod est sol. sed set iste erat de numero singularium, sicut Cleon aut socra.Et sic patet , ut liboet etiam ideae ponantur sempiteritae & unicae in una specie, adhuc non poterunt dissiniri. invite nullus ponentium ideas protulit saliquem terminum adest dissitationem ideae.Si enim aliqua di finitio ab eis data esset de aliqua idea, puta hominis uel equi, seret manifestiam contra tentantes
dissinire ideam. quia uerum est quod modo dictuinaei licet quod idea est inditan bilis. DEFENSIO X v Irr.
placitum Diui Thomae desinditur cotura Antonium afferentem hi ς ex Philosopho nulli naturae repugnaret suppositorum pli ralitatent.
snat alicui T Am.an.loquitur contra opinionε naturae sup ira tenentium quod in abstractis 1 materia unica postorvin-- est suppostum pro singula specie. Taliter au- Plus ii tem opinantes Mauritius uorat Thomistis, se dices in margine:Invehit contra omistas. Disit aute se
Notandum quod eommunieari pluribus serpositis nulli naturae specisce repugnat. Immo nec nat ne diuinae de qua minus uidetur cum sit de selim.Vnde mitu est v, ab aliquibus negatur posse esse sub unas plura indiuidua in sempiternis, cum necessario
tamen habeant concedere naturam diuinam communieari.& essie eommunem tribus. Ad propositum, d
to γ sub una specie non sit nisi unum singulare, non tamen repugnat naturae specificae ut sub ea fiat aliud sneulare.Et di nitio data de primo singulari esset ipsius speciei eommunis, de per eonsequens otiique
communis singulari,& non conuertibilis cum altero eorum.Hxe ille. Sed ad Mauritium primo respondentes dicimus quod inuectionem illam insulsam, quasi
pueroru aggressus si cisaeimus ac deridemus. Noque enim furor pullicinus aliquid potest in ceruicem taurinam. Non thomistae soli sunt praedictam uerit1-tem asserentes,sed alij innumerabiles sapientes, cum quibus thomis tanquam egregii pugiles ueritatem hae inuictae tuetur ab aduersariis. Ant .aut an.non loqui id xpositu & ab intentione pM hic longius euagari in imo ostendemus: Secundo autem palam set eius mollinam contra Thomistas friuolum satis esse, aemules, salsitatibus respersum. Primum patet tam ex parte eius,quod intendit hic Aristo.quam ex parte eorum,quae ab impugnante in medium afferuntur.
Ex parte quidem intentionis Philosophi hoc patet. Atili. im eontra Platonem probat in praesenti textu, quod idea non est dissini bilis si semi iterea sit de unica pro quilibet specie. Et intendit talem ratione: omnis dis snitimquς posset competere pluribus sin. gularibus.si essent sub una natura, non est propria alicuius eorum , ut patet ex terminis i sed dissinitio huius singularis ideae, puta hominis, quae una&singularis est secundum Platonem, potest competere alteri ideae, si fieret eiusdem naturae, e illa non est proprii diffinitio huius ideae, sed naturς communi huie & alteri ideae li fieret. Hane autem minorem uolens Aristot. persuadere, dat exemplum in his in quibus de facto non in inuenitur nisi unum suprinum in una natura, puta in Ible, luna die an quidui
lis, copeteret etiam alteri soli si seret eiusdem naturpta his ergo uel si no ex his, saltem occasone eoru authoritate propria uuli Antianaeesse notandum,qs communicari pluribus iuppositis, nullis naturae repugnet &c. Non tequitur tutem hoc ex dictis Aristinee
ea in aliqua ueritate conformatur, ergo non loquitur ad propositum intentionis Philosophi. Et sic in i expositione intermiscet non intermiscenda. Neque enim hoe est ad propositum eius quod principaliter concludit, ideam inquam non esse diis ni bilem, nee
principalis ad hoc medij huius inquam quod singularia non possunt dis stari, nec medii secundarii quod uidelicet si fieret alter sol unc prioris diffinitio huic
competere,& se nulli eorum esset propria. Ad veritatem quippe conditionalis non exigitur partium eius ueritas, immo necinitas consequentiae S per conse quem conditionalis, stat cvm. impossibilitate puris utriusque.Quomodo ergo ex hae conditionali Philo
sophi, si fieret alter sel, tune disinitio prioris huic copeteret potest sequi quod non repugnet naturae solis, quod fiat alter ab eo qui nunc est, isto perstant ei Et
multo minus se uiturilla uniuersalis,o uidelicet nullae naturae specisce repugnet suppositorum pluralititar. Pari enim ratione sequeretur quod n6 repugna ret homi aem esse alinum, quia haec coditionalis, nocessaria est, si homo est asiniis,homo est rudibilis. Et . iam anteckens seret consequens, si ad ueritatem eo idisonalis sequeret necessario ueritas anteced&is dici iCum ergo se dicis in oppugtiatione, Ad proposis,
dato qu sub una specie non sit niti unum singuli, re,non tamen repugnatRO patet quod non loque, fis ad propositum Imilosophi, sed tuae uoluntatis.Suenim Philosopho est, dictu illud Platonis tasum esse
ostendere, eo quod praedictam ueram condition autollit.Neque enim potest esse uerum, quod ueroropugnat Iunon uult aut innuit aliquo modo alterius uel utriusque ueritatem partis. Immo innuit totum oppositum, cum asserat exemplum in quo manis
num est unum tantum & esse & posse esse suppos nimi natur ut det aperte cognoscere quod ei sussciat coditionalis necessitas, ubi manifesta partium dein us lritas. Hunc arguendi ac probandi modum, quo in lquam, salsum aliquid esse conuincitur, quia ueram ttollat conditionem, quamuis ex lalsis panibus constintuta obseruant saepe solennes Philotisphi. Et Com mentator in septimo physic comaecitdό,diuo etia oma approbante, Maerat idipsum a Philosopho ibidem obseruari. Verum est quidem quod naturae specificae ut se non repugnat multitudinem suppositorum compiti,alias nulla id admitteretur, ly ut se, speciscariue interpretato&non reduplicative. Sed econtrario, uerum est etiam naturae specificae ut sic necessariam in natura illa lappositi unitatem non repugnare.Alias nulla saluaretur necessario in supposto unico, contra id quod sensu percipitur in sole diluna tici cum his omnibus uerissimum est alicui naturae ut talis natura est, indiuiduorum multitudinem repugnare, ut de sempiternis omnibus speciebus sttat egregie sanctus Doctor in pluribus locis. Praei rex, ex hoc quod non repugnat natum specificae ut se, esse plura hipposta,& includas sub iae commum ni analogo quod dicitur,natura specisca, etiam tuturam diuinam arguis enim i natura diuina ad alias
sub isto las', tura specifica pari modo ex eo quol
300쪽
quod naturae speciscae non repugnat admittere plura supposita quam ira, alias nulli hoc competeret an posset inferri, quod di in natura diuina talis pluralia is non repugnet. Et eum in perpetuis non disserat
esse di posse, S praecipue in deo, cui nihil adventiciuest, sed quo ad omnia sibi possibilia esse ipsiim nectiola est,iam desidio in eo essent plura supposita quam tria, quod est haereticum. Hunc etiam hominem extra propositum satis uerba spargere, ex his quae in medium attulit expresse patet .Recurrit enim ad sacristiam pro suffragio, dum ut Philosophus philosophis loqui debet in corpore philosophiae. Num Arist. unquam concederet,deitatis naturam, suppostorii pluralitatem admitterae sed compatiendu est uiro huic. Cum enim ad adstrue dam salsitatem, nulla ei philosephiae uetitas, nulla authoritas suistagetur, & nihilominus umbram hici praeeligant uespertilionum oculi,
uo ait philosophis in phil. phia innuere, quod ueritatem quasi eorum omnium, non autem suas uires excedentem, poterat quadam alia altiori de quae eos
sugiat ueritate firmare. Vt sic & ab ipsis philosephis dum quae ipsi negarent tanquam impossibilia, hie pueritate proponat,& ὶ theologis pariter dum quae hae affert ex side,proposito eius non conserant, sed os sociant,derisibilis , sapientibus iudicetur. Esse nanque ins missimum eius motivum,in medium ad adstrissidam salsitatem productum,quod erat secundu principale in hae defensione propositum, sic declaratur. Duplex enim medium ex diks luis in oppugnatione
hac elici potessi Ptimum quidem si extra propostunon loquatuo summit ex dictis hie, propter praedictam conditionale Et de eo iam di sum est & apertissime declaratum quod insulsum est ualde. Secum dum autem medium accipit ex fide categoricae a guens minori sie. Si in natura diuina de qua minus uidetur eo quod si maxime una& simplieissima inuem tur suppositorumpluralita multo magis in aliis etiam sempiternis. Adhoc autem dicimus primo, Pnatura divina non habet rationem speciei, ues uniuersalis,&smiliter diuinum suppostum non b bri r tionem indiuidui. Nec natura diuina est communistribus suppositis sevi uniueriri pluribus indiuiduis, quia viniuersalis cuiusque communitas, rationis es ulla uero realis, una numero essentia realiter existenis rei tribus.Natura enim uniuersalis eo communis est,
quo supposta,aliquid natum superaddunt distinctii
in ea riater, puta partes materiae in rebus materialibus γε non sum de ratione naturae in comunt,ut patet septimo huius, uel etiam ex hoe quod natura illa est finita&limitata ad determinatum esse quod ab ea distinguitur. Naturae uero diuinae siupposita nihil penitus reale in se habent quod non sit in natura, immo quod non sit idem realiter ipsi natui. Summeq; hoc attestatur persectioni diuinae naturae, ut eadem realiter communi et pluribus sine praeiudicio sumnis illius simplicitatis, quod in creaturis, quati cumque naturam boni sapiantum possibile est inueniri. Ini a quoque natura ciuina, niua est realis detrem inatio ues limitatio per distin mala esse. sed est ipsum esse subsistens infinitum. Non est igitur simile is ualde dissimile quod adducit pro simili, eo quod creaturae aliquae nobilissim in hoc praecipue propinqui
res sunt simplicitati narum diuinae, ν multitudinem sappoficorum non patiumviri necesurio compossionem in eis induceret, non ualentibus illam atti gere puritatem qua in natura una& sim; scissima,
supposita plura subsistant. Secundo ad idem moti usidicitur si eo modo quo in diuinis potest saluari ratio speciei, non potest saluari apud theologos & secundum fidem & ueritatem ex s de habitam, nisi unicum esse suppositum in unica specie.Nam cum ubicunque inueniatur modus pridicandi generis, non repugnet aliquo modo inueniri rationem illius genetis,& eo sequenter rationem specisi secundum aliquam analogam uel remotissimam similitudinemδε duorum intummodo generum modi praedicandi secundum Augustinum in deo siluentur,substantiae inquam & mationii caetera quippe omnia predicamenta in subsutiam transeunt de substantialiter praedicantur cum transferuntur in deum sequituru, non possit inueniri etiam ratio species nisi secundum praedictos duos generales pidi andi modos. sed lapposta diiuna inesse substantiae non multiplicantur, cum snt unius essentiae,immo una & eadem penitus essentia & substantia,ideo quo ad hoc no potest inueniri ratio spe eici in diuinis.Et si aliquo modo intelligeretur ibi r tio uniuersalis& communis&species, esset unicum tantum suppositum seu Iu stem absoliatum, si ponset talis natura Fm absoluta. inc unicabilitatis rationem suscipere, eo modo quo intestigunt iudes degentiles,& eo modo quo & nos uere dicimus esse tantum unum Deum & unum dominum per se subsistentem ternum, omnipotentem, ut dicit Athanasius. Non est autem unum tantum suppositum in diuina Naturae dinatura. muni abilis quippe est tritura diuina, non uin quidem ut species, sed quia eadem numero egentia
subsistit in tribus. Nee ista trinitasse est in deitate
quasi sint tres deitates,sed multiplitantur persenae diuinae in esse relativo de per resationestaecundum m. dum igitur predicandi relatiuum si concedatur ratio species in diuinis petibnis, scut multiplicantur supposita, ita multiplicantur relationum species, ita quod
pro sngula specie, impossibile est esse nisi unum suppositum. Sunt enim in diuinis sub relatione quasi sub
quodam genere,ires quasi relativorum species, siue tres relationes quasi specie distinctη. Quippe cum alterius speciei sit relatio paternitatis a filiatione, &P cessio 1lterius est rationis cui ita dixerim species ab utraque prsdicta. Et pro qualibet illarum retitionii supposita iisdem relationibus propria, nisi uni si esse impossibile est Probat enim diuus Thomas atq; de monstrat non posse in diuinis esse plures filios, & pari ratione nec plures patres, aut plures spiritus iam ctos r Spiratio autem ama aquae etiam resatio realis est in diuinis,scet inueniatur in pluribus suppositis, non tamen constituit aliquod eorum. Non enim ab
eades ab aliis relationibus costituta supposta coicat in ipsa spiratione activa in rone unita principij. Sic ergo pater v id quod assumit pro sensu, pro quo assu
mere debet ut suo proposito saueat, est erroneum di non solium minus uidetur,sed etiam de si etiam minus est pluralitas suppositorum in una specie in diuinis, eo modo quo ibi species est. Sed neque etiam ratio sita ad probandum o minus uideatur, est suis elans,quia ratio illa currit in omnibus substantiiss paratis. aelibet enim talis est de saliaee, seeundum . sanctum Thomam. Non debet autem aliquis prudes contra aliquemdoctorem sine probatione in cere