Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. De Cocceii ... sub titulo Grotii Illustrati antea editis, nunc

발행: 1759년

분량: 717페이지

출처: archive.org

분류:

301쪽

virtutes inter se , sunt . aut 3s delectantia , aut delectantium causa, Φ quae utilia vocantur, ut possessionum abundantia. R Imaginabilia, non autem vere bona sunt, ο Φ eMellentia supra alios . quatenus a virtute, & utilitate s jungitur , Φ dc vindicta : Φ quae quo magis a natura abeunt, eo 3 sunt --3 1. I. diora. st Et hos tres appetitus Ionannes Φ his vocibus f exprimit: han. xi. σαρκος, ἐπιθυμία - ν σφθαλμῶν , άλαζovis G R, ' Primum enim mem-i6. brum Φ voluptatum desideria , fecundam Φ habendi cupiditatem , tertiumst vanae ebriae consectationem , & iracundiam complectitur. Philo in Decalo a pis. explicatione I Omnia mala esse, dicit, ις επιθι ας η χρημα αν οῦ ab M . σοι. E. . Lactantius libro sexto: b virtus es, εν am cohibere , eu'isitatem e.-ώ Cap. s. pescere, libidinem refraea .rre . fere omnia , quae fiunt injuste, atque imis probe , ab bis oriuntur affectibus. Quod dc alibi repetit. XXX. I. . Causa, quae a delinquendo abstrahere debet, Φ generalis est injustitia. Versamur enim st non in quibusvis peccatis; sed in iis, a quae respectum habent extra peccantem. Φ Injustbia eo est major, quo majus alteri damnum insertur. Ideo primum locum obtinent δι ρ delicta consummata , postremum in quae δε ad actus aliquos, sed non ad ultimum processerunt riti quibus tanto quidque est gravius, Φ quo ulterius processit. In utro Wis genere ρ ea injustitia eminet, quae δε communem ordinem perturbat, ac proii de plurimis nocet. Φ Sequitur ea, quae singulos tangit. Φ Maκima hic est, quae vitam: Φ proxima, quae familiam, Φ cujus fundamentum est matrimonium: in postrema, quae res singulas expetibiles spectat, . sive directe su trahendo, Φ sive dolo malo caulam dando damni .a Possunt haec ipsa subtilius dividi , sed Φ quem indieavimus ordinem Deus in decalogo secutus est. Nam 3ε Φ parentum nomine, qui ria rates sunt magistratus, etiam alios rectores, par est intelligi, Φ quorum auctoritas societatem humanam continet: Φ sequitur interdictio homicidii: deinde . matrimonii sanctio, inhibitis adulteriis: st tum furta, & sal smoniae: loco ultimo Φ delicta inconsummata . Inter causas autem abstrahentes non debet poni tantum qualitas ejus , quod directe fit, sed . c ejus, st quod secuturum probabile est, Φ ut in incendio, dc perfosso aggere multorum summae calamitates , dc mortes etiam spectandae sunt.

et Imar nabιlia , non autem vera bona sene ν Seneca ePist. xvi. ut tiaratia desida. rao sinata Iunt. ex Disa πιυι-ε nascentia, πιι desinant, non halent . Vide Chri osti. mum in traitationibus moralibus ad Rom. vi. ad x. Cor xl. 11. ad Ephes. I. 14.

modo turpior sit qui peccat , sed etiam alius, neque id meritus, laeditur. 23 Dalte a tonsummata γ Facinora Perpe

trata .

14 Ad ad As aliquos , Inehoata. Communem σνδοι- Soeietatis P, Ii- eae scedus violat. 26 Parentiam nomina rectores Manistra- tu , Praeceptores . do res . seniores . Ecquosvis summores . quibuet ut sua constet venerati . publicae tranquillitatis interest ex Ωι alitas eius In damnum , de Ira comino Sum . qu 3d praesens dabo. dam e eo. ted etiam, quod gravius. & latius Pa tens ex Praesenti consecuturum est .

18 Parsago attere γ Ut per eam laeun&m aqua immodica essundatur ita praedia . ecfundos ejoc, quem laedere volumus,

302쪽

3. Ad iniustἰtiam, st quam generalem causam posuimus , y interdidim valiud accedit vitium, Φ puta, impietas in parentes, ' inhumanitas in ropinquos , ingratus animus in beneficos, ρ quae augent delictum . Ani a rotquoque malor pravitas si mi is sepius deliquit: quia is habitus malifcti' bus iunt pe ores. Et hinc intelligi potest, quatenus natura aequum sit quod Io apud Persas fiebat, ς Φ ut vita anterior sit nul cum delicto inaestimarion'n veniret. Id enim locum habere debet in his, ε quibus alion ut non rastis si ab is aliqua peccandi dulcedo subrepsi : Φ non in his , q tofum vitae genus immutarunt , in quibus ipse Deus apud Φ Ezechielem i nullam

dupliciter prenas. merensur, eo quod ex bonis mari facti Iunt. Quod & alibi

q. itaque optime Chri itiani veteres in I poenis canonum aestimandis unon nudum delictum voluerunt aspici, sed si nul vitae quod o e gr.&quod sequitur; ut ex Ancyrana, & aliis synodis videre est. Φ Sed& m lexposita ad ve sus vitium specialem I quandam malitiam veteri superaddit 'quod G R o Τ I I.

e Iaιδνώm ct alati. aecedie viri-m Uide locum insignem in Lueae verbis apud x philinum ex Dione . In Editionibus Praecedentibus . t eo vocum illarum . LMea verbis. positum fuerat, Lutii vita . Nimiis Tum Editores putaverant . ita emendandum locum , quum nescirent quid sibi vellet . Hi tamen simul monere debuerant , quis ait ille racius. ad euna Vitam , a mphalino seriptam, Auctorem nos amandare vo

luerunt. Eil quidem heie mendum . sed in sola voce Luta: quod nos detextae spera. mus. Nimorum, in animo habuit Auitor , quod de Asidio Cassa dicit Martias Anta. niatis . in Oraticine ad Milites habita . ubieci atrociorem esse ejus rebellionem demon. Mrat . quod violaverit jura amicitiae. ινλιαν , περ di, M. Vide reliqua, pag. 2 7. B. C. Ed. N. S op . sensus ille, ut quivis videt, omnino ad rem , de qua agitur . facit . ussor 'oluerat dicere in Marea υ νbis rsed Incogitantia quadam, orta ex adfinita te nominum familiarium . quibus duo Evan- Eeliitae gaudent, vel Auctor ipse . vel Ea scriptor, tam pro Marea nodis obtulerunt. ut habent Editiones vivo Auctore in lucem enaissae, de illa etiam anni 16 o. post obitum ejus prima. I. B. ο 3 fluis sapitis doli tibe 3 T. Mis di

odiosiorem facit peccantem , quam unicum delictum

nones eonciliorum.

303쪽

quod ita docet n Augustinus r K Ieae probibens omnia detictu congeminat: non enim simplex peccatum es non solam malum , sed etiam Tetitum eommittere. T citus: o I metis quod nondum vetitum es , nn ) timeas ne vetere: at f probi sita impune transcenderis , neque merus MDra, neque pudον es. XXXI. i. Φ Pei solate aptitudo, aut ad considerandas D causas avertentes , . aut ad suseipiendos 3 assectus incitantes, cons derari solet in eorporis mist tura, aetate, sexu, educatione , circi: mstantiis actus . ' Nam dc pueri . &Deminae, is & eram ingenii homines , maleque educati , ' iusti, dciniusti, lieiti, & illiciti discrimina minus habent cognita: S. in quibus bilis praeua let, Φ iracundi 1lint, Φ in quibus sarguis , ad venerem proni ; t2m veroas Φ hue juventus, Io illuc senectus piopendet . Andronicus p Rhodius i

natura, ct deActum efficere tolerabitius . st Metum accendit mali inimi nentis cogitatio, Φ & iracundiam recens, ac necdum sedatus dolor ; . ita ut rationem audiri vix sinant: suntque Φ illorum assemium delicta merito milius odiosa , quam quae ex voluntatis nascuntur desiderio , quod &33 minus emcaciter movet, dc differri, Υ dc aliam sibi materiam sne in juria quaerere facilius potest. Aris oteles Nicomachiorum q septimor .

dunt , minimeque funt necessaria. a. Omnino enim illud tenendum est. 33 Φ quo animi eligentis iudicium magis impeditur, quoque magis naturalibus causs, eo, quod delinquitur , G R o T I I.

Tom, III. pat. νσ3. 3 Fertullianus libro

a Causas ais tenses 3 Rationes , quae deterrent a peccando. 34 - s inti/Λnses 3 Meium erediti mala, fi desideria vetorum , aut imagina riorum norum. Hae , venias a Ad vagam, Ae Iegibiminimic-m venerem. 36 niue senectus 3 Ad iracundiam. 3ν Auferre natura Intenium hominis in eam culpam proclive . 38 Minias es eaeito 3 Desidernum voluptatis non tam acres habet simulos . in tam brevia tempora, & laxiorem male etiam cupidinis sedandae, quam dolor , N iocundia . 3s aus animi eligentis Quantci travim lumen rationis Decaecatur, te offunditur L se . vel perturbatione aliqua , ut causis avertentes videre, ac Ponderare me ueat . qui assectibus illis impellitur: quantoque Is la pertu batio Deo uentior, violentior . Ecmaris repentina eth; tanto excusibilius delictum, & leviore poena puniendum.

nn 3 Loeus iste Tariti, recie ex Perisus sis ad rem facit. I. B.

304쪽

qui mehementi assectu percelΠιur . qmd Hiem uti facturus sui e putandus est , s adfuisset Iuvenilis q*αdam perturbatio animi , aut gravis doloreae penuria eorum, quibus negatis natura uoleat H Quicum convenit illud Antiphanis: ν ν

α cui eum fit opulens, nequiter quicquam Deit , ι .Hune, si esset pauper, quid non facturum putas 3. Et quae in serum amores passim in comoediis legimus . Φ Εκ his igitur

causis aestimandiim meritum, intra quod poena consistere debeat. Φ XXXII. I. Tenendum autem est, quod ' Pythagorici dicebant , justitiam esse a π άσιαε πονθὸς, id est , parem pastionem in poenis, ' id εα non ita accipi debere, quasi qui alteri nocuit ' deliberato, & fine causis eulpam valde minuentibus, tantundem nocumenti, nec amplius serre debeat. Id enim non ita esse , I ipsa lex, t Φ quae legum omnium persectissimum exemplar est, ostendit, cum furta quadruplo, aut quintuplo vult in i . Et lege Attica sur, b ultra dupli condemnationem, per dies aliquot vinctus' 'habebatur, ut Φ Demosthenes in Timocratem v nos docet . Leges , inquit ti par. Ambrosus; x ea, quae detracta sunt alicui '' ' eum injuria personae , aut ψε. Os s rei ipsius, . cumulo res irrei imperant , qπο furem a detrahendo σε aut in c. pgna deterreant. ετ aut mulcta reUocent. Aristides. Leuctrica secunda : s 4rbre ' A 3 ῖκαςvtae , πῖς άLπήσασι μειγνα ii καθ α τωνίνθασι δ 1 oreti περ ' et , :ώμων ως τιμωρ ae λόγον ' bis , quι iudicio Uutas sibi ireturias persequuntur , Φ C. ρ' madora leges permittunt pro vindicta exigere , quam quin ius acciderant .

a Qui eum sit opulens, nequiter quisquam Deit 3 Chrasostomus de providen la v. Immo v. p. 8γ8. Toni. va. γ - Φ.-ωρο

sulo. Prompt. libro x. tie. r. 34. 3b Utiνa -Hi eoad.m af,onam ) Alludit hue loeus Apoe. xviii. 6. Reddasa duplum. Hercules Minyas, qui a Thebanis sine jure ributum extorserant . duplum coegit ejus ribvii pendere Thebanis . Apollodortim li-hro Ir. c e. 3. S. xti a

O svidua netatis Quibus aegre ea temus. 4 ara aerapa da era Nempe ita . ut ne quod modicum est , Puniatur atrociter, ne quod atrox . Perfunctorie . atque .ut ita dicam, Horatio tigillo e non vero .

quasi non debeat esse major dolor patie ira , quam petim injuriam. 1 D.Iιberara .- e Non abreptus superveniente aflectu . sed erinsisto.

3 Iri, lex a Dei per Mosen Hebraeis

data a

4 Ctim initima persena Veratione, iusto supplie O . 4s Raa apsitis cumulo Pensoae ampliciis re, quam quanta res erat ablata . 6 Aua pam. in corpore. - Avit mulcta In pecunia . vel patris

monio .

305쪽

r. e Apud Indos, ut Strabo 2 notat, qui quem mitti lasset, s. Φ supra ta .ri . ' lionem, Φ manu truncabatur . Et in Magnis Moralibus , quae Aristotelis no a men praeserunt, legimus: a . I. κα- , si τις πη οφθαλμὸν ἐξίκιμ mis- , e. 3 . νικκοῆνα μω , α uα π -ο α παγνῆ ' sinum es s quu oculum aiseri effodririt, non tantundem moao , ' Ieo or remptiuI patiatur . Nec enim aequum est ut D par sit periculum innocentis, & nocentis, ut recte ostendit d Phi lo quo loco de homicidii poena tractat . . Atque hoc inde quoque lessimari potest , quod delicta quaedam v non consummata , ' & ideo conium malis nora, ' nocumentum in si fani par cogitato, quod in lege Hebis, D ut salso teste , proditum, Φ & in lege Romana de eo, qui hominis si oc-' cidendi ea uia cum telo ambulavit. Cui conlequens est ut persectis erimini bus Φ major respondeat poena ; Φ led quia morte nihil est gravius, . ea e Pal. iterari non potest , ut Philo notat e dicto loco, Φ ideo intra eam necessatio is L consistitur, e additis tamen interdum pro merito cruciatibus. XXXIII. Poenae autem magnitudo non tantum nudespectatur, Φ sed cum respectu ad pat entem. ' Nam Hautela eadem pauperem onerabit, di ν irem non onerabit: Φ & vili ignominia leve erit malum, honora o graue; quo genere diversitatis saepe utitur lex Romana : unde s ' harmonicam pro- portionem exstruxit a Bod imis, cum tamen revera ' simplex hie sit, & qua. ε' ς' iis in s s numeris aequalitas , Φ meriti ad poenam , . seur in contractibus mercis ad nummos, is quanquam alibi merx eadem plus, alibi minus vabo itemque nummi. st At satendum, saepe in lege Romana id non fieri προσωπολμίας, id est sine nimio personarum , & qualitatum ad iactum non pertinentium, respectu ; P a quo vitio longi Sine semper abest lex Mo. sis. Et haec quidem, ut diximus, Φ intrinseca est poenae laxatio.

XXXIV.

so Supra talio em Praeter memorem . quo alium mutilaverat. manuum amst reatas i Par se peraculum ιnnoc/atra Debern citur u gravius timere damnum quam dare initituit innocenti. ut sic quoque Q. si erreatur Noemmeurum anstetant paνὶ Tam tra Viter puniantur , quam si Persecta essent . non irmum dei inata.

metica a

tum morte punitum notavit me laur Da. senus.

qui uxorem itupra iniimulavit , ut dolem lucraretur. Deut. xxis 19. Et de eo. qui easteroqui ex ea isa inbusta aliquem in iudicium deduxerat , alienum libi vindicans . Exod. Xx l. s.

GRO NOVII.

ην Taxantur modo ma os .astra Apud ipsim tesνa . Et loquitur de regibus. de tragilit It:hus per apoli rophen , eosque apud inferos gravius Puuira, ait, utram Pt lv los. Error memoriae a

306쪽

N XXIII. XXXIV. . De Poemis. - 299

xxxiv. Sed sτ Φ intra concessum modum ad minImum dueἰt eharitas eius, qui punitur, in nisi plurium justior charitas aliud suadeat Φ ob ea uiati in extrinsecam, quae interdum est Φ ingens periculum ab eo, qui deliquit, plerumque autem ' necelsitas exempli. . st Ea autem nasci solet Φ ex generalibus invitamentis ad peccandum, quae reprimi nisi acribus remediis nequeunt. Invitamenta autem eraecipua iunt, contuetudo , Ac Φ facilitas. XXXV. . Ob facilitatem lex divina Hebraeis data gravius punit surtum g de pascuo, quam de domo, Exod. XXII. r. & 7. s. Iustinus e de Scythis: Φ ntinum scelus apud eos furto gravius, quiym fine recto, munimentaque pecora. cr armenta habentibus quιd salvum esset, , furari licereti Simile illud in Aristotelis problematis sectione XXIX. o mo 'ς α ικανους μας γψα-νες ει νυ φυλακας, τῆν νόμι ν αὐτάς ως ν' legis auctor eum sciret, h uis inticis dominos res suas eustodire non posse , Φ eustodem legem addidit. Φ Co suetudo facti etsi sp aliquid detrahit de culpa non fine ratione veniam deis dit, inquit Plinius, s facto vetito quidem, non tamen inusitato poenae tamen acrimoniam ex aliqua parte nagitat: quoniam ut Saturninus loquitur, t nimium multis grassa tibus Uus exemplo est . Sed ε 3 Φ in judiciis magis illud , εν Φ in legibus hoc sequendum est , εδ Φ ratione habita temporis quo leges. aut judicia seruntur: st quia ε 3 poenae utilitas magis in universalitate speetitur, circa quam sunt leges: Φ culpa autem maior, aut minor est in singulis. . XXX v I. i. Quod autem b diximus, ' ubi magnae , urnentesque causae cessant, ad minuendam potius poenam promptos nos esse debere, in eo Φ clementiae pars altera sita est. Nam Φ priorem . in tollenda poena colI avimus. Quin difficile est temperamentum . . inquit i Seneca , quidquid aequo pus futurum est, in partem humaniorem praeponderet'. Alibi: poenam si tuto poterit, donet, sin minui, temperet. Et apud Diodorum Siculum I laudatur res AEgy.rius , quod imponeret τιμ φίας ι,αrmi Nς α ἰας , funtieta meritis mi mra. De M. Antonino Capitolinus: m. erat mos is Anxonino, ut omnia eri

o. D. d. tarnis.

praeavens- . t e . - h III, in Ioel, a In balneis . Morte Plectebantur Athenis fures balnearii . ii aesti. mario esset major decem drachmis . nemo. Rhanos eontra Timoeratem . Adde l. i. D. do μνιbus ι Inoamia . c Lex solonis exstat pag. 4'6. C. Ceationia D, mosthenicae: sed in illa alitur tantum de iis, uui furabantur in Gymnasis, aut Portubus. Diximus plura in Notis Gallicis. I B. 3o R O N O V I I. - .sν Borea eanos Ut ex eo genere penarum. qucid delicto respcindet . id eligatur . quod lenissimum est a stimaν chari Aa 3 Erea tot innoxios. nosque , qui laedi pollunt . di laedunturmania

minemur graviorem . .

t vj scera volumus , pertinet ad un veris soc. simi & leges universalia complectura. tur: at culpae per iudicium aestimatio sin. gurox tangit . iri quihus ad clementiam . quam ad crvdelitatem . tutior est properi.

e. ID

307쪽

quoque orator dixit, Oportere . leges quidem Constitui rigidas , sed se . m. nas exigi legibus mitiores. Et Ilocrati S n eli monitum: πις m-ιας ι - πει θια -ν-' ut paeus infigamur Φ infra peccata modum. ' L i Audustinus os comitem Marcellinum sic admonet sui Cmcra: mahιIOR O g. v. Heitudo maκima incussa est, ne Ioue sublimita tua censeat , eos tanta Deum It ρε severitate esse plectensos, st ut qualia fecerunt, talia paraantur , 3drog e bistiteris obtestor fidem tuam, quam babes tu CH φ . per i us μαισι no imisericordiam, ut.boc non facias , nec Omuino seri permittas . Curus. est AEdhoc: Sie etiam tuos criminum ultores, atque in hoc officio Mn. ira pν,-pma concitatos, sed letum minis ros , nec suar m , sed alienaxum examinata ννα iniariarum vindices, quater iudices esse debent. ετ terruit druina e mora, . ut euitarent, propter Da merata misericordiam Dei necessariam , Φ nee putarens, as εν eul am officii sui pertiηere fi q.is erga eos inmoriere diser agerent , quorum. vitae, necisque baberent legitimam potestatem.

XXXVII. . Speramus, nihil a nobis praetermitium, quod ad hujus armis menti satis dissicilis, & obscuri cognitionem magnopere iaciat: nam quatuor illa, quae ni Maimonides maxime , alti spectari in poenis, ρ magnitudinem peccati, id est damni, 7 frequentiam talium peccatorum, τε ε quanti. tatem concupiscentiae , ' di operis facilitatem , ad sua loca retulimus ; nec L. Aut. minus illa septem , - qua consula satis in poenis considerat o Saturninus. Nam 're' , si, persona ejus, qui secit, ad Φ aptitudinem illam iudicandi maxime pertinet, & persona eius , qui patitur, interdum aliquid consert ad aestimandam

Faesu. Culpae

M v. Vide, si placet. ad Atigas auum eundem epi stolam Maeedonia. di eam . qua respondet Augustistis numeris i ta x. N liv. Adde de Theodosio juniore . quae sunt inerteiptis Johamras Antroehem ea manuscri. pto Petrasen. pag. sso. meeuomus ad Avitusinum i cleriam saceνdor ιι est anι. reaia

Ar Comas/m Mareeiti Amieumprincipis di provinciae alicui. aut magnae Pro curationi praesectum ιν In Le In fune remo' πιννωιρ ..iti a centiara Ilia . rej mem mi num. sudicium Dei , quod de so suturum exiremiam. Ur euararent ) Mitio ex scirent in de. Itaquentes , quia & ipsi essent Peccatote apud Deum. de eum sibi propitrum opta.

eo male fungi.

Perea ido datum est, quantum sit. a Freqvi/ω iam a saepe, an raro hoc e nere culpa peccetur. γa Uti aurariaram eoaeetiri eas ιa Flxtreene anamus corruptus, atque arde cuPiai. rate facinoras. an sertinet illud moveatur.

Nullibi exstat talis sententia in

orationibus Isara . quae circa controversias erviles omnes versantur . Aut valde fallor. aut habet hoc Auctor noste e Notis FRI

308쪽

culpae magnitudinem. η Φ Locus injustitiae culpam aliquam addere solet peculiarem , ε aut etiam ad iacilitatem operis pertinere . Φ Tempus ut diuturnum est, aut breve , ita libertatem judicandi auget, aut minuit, interdum& pravitatem animi ostendit. Φ Qualitas P partim ad genera appetituum reis fertur, ψ partim ad causas, quae abstrahere a peccando debebant. Φ Qua titas quoque ad appetitum reserenda est. Φ Eventus ad caulas abstrahentes. XXXVIII. Φ Solere poenae expetendae causa bella suscipi , dc supra ρ ostendimus, ε de passim docent historiae: ' ac plerumque haec causa eum altera de damno reparando conjuncta est, quando idem actus . & vitiosus suit , di damnum reipsa intulit: Φ ex quibus duabus qualitatibus 7 I duae diversae nascuntur obligationes. Φ Non esse autem bella suscipienda ob delicta quaevis, satis constat ; Φ nam ne leges quidem suam illam ultionem , Φ qum V tuto nec nisi nocentibus nocet, Omnibus culpis impendunt . Recte , ut modo diximus, Sopater Oportere, ait, Φ ea , quae minora, & vulgaria sun delicta, dissimulari, non vindieari. XXXIX. i. IlIud autem, quod moratione pro Rhodiensibus a Catone dictum fuit , q Φ non esse aequum poenas quemquam dare ob eam rem, quod arguatur male sacere voluisse, suo quidem loco non male erat positum , quia in nullum populi Rhodiensis τε decretum adferri poterat, sed τε animi si uctuantis conjecturae: Φ universaliter autem hoc reeipiendum non est . . Nanv voluntas, VT quae ad externos actus processit internos enim ab hominibus. aron puniri, supra ν diximus poenis solet esse obnoxia . v Seneca pater in controversiis: Delera quoque , quamvis T citra exitπm D e. terunt, puniuntur. Iniuriam quifactu νιιι es, Iam faei , P ait alter ι Seneca . Non exitus rerum,

sed G R Ο Τ I L

profano. , facis. im He fesso, an onventis, - μιροι μιι ι . t pag. gos. E. Cum his convenit quod ex I.abeone adsere Ulpianus

i. Praetor edixit. r. in fine D. de inauriis Persoria atrocior εniuria fie , tit eum magia Atao, eum parenta , patrono fiat , temP re , si ludis, cy an conspectu r n m populi Romaua m eo spoctu, au 34 fotitia με in re ria facta sit. mialtum puterose, aιe. Inhao Iaeae laudanda Rufi r iacite loquitur emen. dalionem rectam i quidquid auat Perpetuus obtrectator Gol. For, Seleel. l.

t. Δ mih eum alii praejudiciis obeaecati Summi CUI ACII . qui pro Prarem imeon pectu, Meetidum censuit, Pst'Ia Roma conoei M. erroremque ex sigils octum demonstravit. I. u. o Sentes parer a ExcerPtorum 1 v. γε

y3 Dua viversa nascuntων ollinatio ει λΑlt 'ra ad meιiam, ad damni repa rationea, altera ν Tiseo nee nisi noeent.b- Secus , stebello peti in ultio, nam haec in aeque nri.

gnum Periculum mutit ultorem . quam Ve mi is, qui Poenam debet: deinde multipe reunt Innocentes. quia quod delaran rura, plectiantuν Aciam.

cen a ν6 Aaram fluctuantia Dubii. utrum Romanis . an Periei Macedonis Partes seque

rentur.

ν aba ad exsernar Quae opere, ac fa cto aliquo manifestria eli. ν8 C ιρνa exitum faebs reunt Non omisnino persecta sunt.

bro v. e. 14. Latro ea raram antequam manus 3nquinet: φωιa ad eccidendum iam aris

Diuiliaco by Coos le

309쪽

Osed q eon filia legibus vindicari, Cicero dixit pro e Milone . Periandri di

, Romani censent bellum ineundum cum rege Peri eo , a nisi latis iaciat de MYlii. eonsiliis belli parandi adversus populum Rumanum initis , quia scilicet aruma, milites, classe ni iam compara Verat. ' Atque hoc ipsum in Rhodien is LM. fium oratione apud Livium ae recte notatur: neque moribus , neque legibui HV .c., ullius civitatis ita comparatum esse , ut si quis Vellet inimicum perire , snihil fecerit, quo id fiat, eapitis.damnetur. a. . Sed nec omnis perverta voluntas , iacto iam aliquo indicata , pre nae saeit locum . Nam Φ si ne perpetrata quidem peccata omnia vindicantur . . multo minus cogitata , ac cmpta . In multis.loeum habet

c. . 13.1uris D.e pemtere . . Lex Hebraeis data advectum pleraque delicta so in choata contra pietatem. Rut etiam contra hominis vitam extra pp )judicium, nihil speciale eonstituit: quia dc circa res divinas utpote 8a no bis inconspicuas Φ.facilis est error , dc in iracundiae impetus non indignus est cui ignoscatur . 3. Caeterum in tanta i matrimoniorum copia alienas nuptias attentare .. aut in tam aequabili possessionum divisione fraudem struere. qua eum aIiena iactura se quis locupletet, '. minime erat serendum . Nam illud . non eoncupisces, quod in Decalogo est , quanquam si scopum species legis , id est, o mi υματικόν, latius patet, st vellet.enim lex , omnes etiam mente ei te purissimos γ tamen ' iesum praeceptum externum , ἰm κνακν. quod attinet, Φ.ad motus animi pertinet, qui facto produntur, quod c. ., aperte liliu et ex Marco Evangelista et , qui idem illud praeceptum extu- ,, lit , Φ μη ά-ψάσης. . . idque cum jam ante posuisset, . atque eo sensu vox Hebraea, & ei respondens Graeca reperiuntur tum . Mich. II. tum alibi . . - q. Φ Inchoata ergo delicta armis vindicanda non sunt, nisi de res sit gravis , & eo processum sit, ut ex tali actu ρ certum malum. etsi nondum illud , quod intendebatur, secutum jam sit, Φ aut certe ingens periculum , . ita

N MA' c Non peccantes modo i pp Vide supra. s. ai. huius capitis, sed di peccaturos cauto . Resert id DIO- n. 1. I. B.

310쪽

.L. De Poenis. Φ ita ut vἰndicatio aut e junista iit cum cautione suturae noxae, de qua supra a egimus in capite de defensione γ Φ aut dignitatem laetam tueatur a L ivst aut nernicioso exemplo occurrat. 'Φ XL. t. Sciendum quoque est , reges , dc qui par regibus jus obtinant . ius habere e poenas polcendi non tantum ob injurias Q in se, Φ aut subdi 'tos tuos commissas, sed & st ob eas, quae ipsos peculiariter non tangunt sed in quibusvis personis jus naturae , aut gentium immaniter violant Nam Φ libertas humanae societati per poenas consulendi, ' quae initio ut diximus, penes singulos suerat, civitatibns, ac iudieiis institutis penes cim mas potestates resedit, . non Proprie qua aliis imperant, e sed qua nemini parent. Nam subsectio alias id jus abstulit . Immo . tanto honestius est alienas injurias, quam suas vindieare, st quanto in suis magis metuendum est ne quis doloris sui lenia aut modum excedat, aut certe animum

a. Et hoe nomine ab antiquis praedicatus est Φ Hercules . quod Antaeo Φ Busiride, Φ Diomede , & similibus η Φ tyrannis liberarit terras uuas ut Seneca b de eo loquitur, transiit ' non concupiscendo, sed vindiean do , maximorum bonorum auctor hominibus, ut Lysias e indicat Φ iniustos puniendo. Diodorus Siculus de eo sic loquitur: d ας παραγ γαρ δε- η δεναται υτι φαΛς ἀπ rumς, πελώ:-εύδαίμονας ' homines iniustor, cr reget insolentes tollendo beatas reddebat emitares. Alibi dixit e πιτοῦλγε τὼ σικὰμίνην κολάζων me ἀδίκως ' orbem obiit p'nu de iniquis exsterena et D o Pruisensis de eodem.: Ne πει p.: --πM T G -ν μυάτων καν λ λ άφνρει is τοῦ ἰξ πί- ' homines malos puniebat. Dyerborum regna destruebat, ara in alios transferebat. Aristides in Panathe naico ait g , eum Φ suscepta communi humani generis eura meruisse in Deos reserti. Laudatur similiter Φ Theseus, quod latrones Φ Seirona Si

s in , dc Proeusten sustulerit, quem sic de se loquentem Supplicibus indueit Euripides, vers. 3 o. 3 I-

ετ si Da alio imperant Aeeeperunt minrim Potest res. quantum siri uti de suo Iu - , tra remuerunt. Se societas potestatice altis nazuerant autem niendi se Ieratos singuli non tantam pro se . sea etiam pro ali ἱ ta indiu. quam sui essent . e non subjecti societati . la igitur etiam eontulit r .eitati societas, evi se furiecit . ipsum nem lato 1O contωριGenda , sed vindieandi , Non ut tibi acquiret et . ita ut te erent

SEARCH

MENU NAVIGATION