장음표시 사용
141쪽
DE s Ac RAMENTO BAPTISMI. Ia icam mysterium Baptismi non contemptus seligionis , sed articulas nee pi talis excludis. Adducit quoque exemplum Cornelii, qui antequam baptisat, '''tur, justificatus erat.
Denique S. Bernardus ex professo Epist.77. Conclusionem nostram de monstrat variis momentis, praesertim M. Ambrosii 8e Augustini anctori .al. tate. Ab his, inquit, columnis , friuninum loquor oe Ambrosum, Gede mihi, dis si s A fciis avellor. Cum his, inquam, me avi errare, ant sapere fateor, eredens ct
ipse fota fide hominem posse salvari cxm desiderio percipienti Saeramenti fitamen pio adimplendi desiderio mors anticipans , sta alia quaecumque vis imoincibilis obviarit. Inde est quod sacra Facultas Parisiensis an. Is . consulta circa propositionem istam, Per eontritionem perfectam, non adhibito realitor Sacramento Baptismi veι Pgnitentia, non dimittitur crimen, extra casum martyrii π nuese
satis, declarat Iudicio suo doctri nati, propositionem esse haereticam. Quaeres I. quale requiratur Baptismi Votum seu desiderium et an expli. Quale citum seu expressum; an implicitum & generale sufficiat. votum Resp. cum distinctione. Uel enim cognoscitur praeceptum Baptismi, vel ignoratur invincibiliter: si posterius, lassicit votum implicitum quod sem- neees per includitur in contritione perfecta. Sic v. g. qui audita Evangelii prae- sirium dicatione, de Baptismo tamen nihil audivisset, & fidem in Christum ex siti.iδ charitate persecta formatam haberet, ac statim migraret ex hae vita , haud dubie non haberet expressum Baptismi desiderium , cu)us necessita- vel im 'tem supponitur ignorare invincibiliter; haberet igitur implicitum dumta- puci-xat& generale, cum quo salvus ille foret. Si vero cognoscatur Baptismi R 'praeceptum ejusque necessitas, Votum illius expressum seu explicitum requiritur. Tum quia id innuere videntur citata Concilii Tridentini & SS. Patrum testimonia, quibus asserunt contritionem perfectam iustificare cum voto Baptismi: atqui si de voto solum implicito & generali loquerentur, inutile fuisset addere , eum voto Eaptismi; statim enim ac quis supponitur habere persectam contritionem, habet quoque generale desiderium adimilendi quidquid est a Christo praescriptum ; eiusmodi quippe desiderium
emper includitur in contritione perfecta . Tum quia votum medii quod ex ordinatione divina necessarium est ad salutem , debet esse diversum a voto rei ex solo praecepto necessarier atqui Votum rei ex solo praecepto necessariae debet esse saltem implicitum. Sic morti proximus debet saltem implicitum habere desiderium Eucharistiae&Unctionis extremat, quia utrius. que Sacramenti usum infirmis in vitae periculo constitutis Christus imperavit; ergo votum rei quae necessaria est absolute seu necessitate medii , debet esse explicitum. Verum , inquies , numquid etiam requiritur explieitum desiderium mandata Dei observandi, quando cognoscuntur, & rei a possunt adimpleri λ haud dubie . At hoc posito, quid discriminis erit inter votum Baptismi aut Poenitentiae, & aliorum mandatorum Christi Resp. I. caeterorum Christi mandatorum desiderium non debere necessirio esse explicitum, sed implicitum sussicere. Resip. a. quod etsi necesse aliquando foret votum illud aliorum Christi mandatorum esse explicitum, adhuc id discriminis esset inter votum Baptismi, P nitentiae , & alio
142쪽
rum mandatorum, quod ex ordinatione divina Baptismi aut Pinitentiqvotum suppleat vices illorum Sacramentorum . unde merito Concilium Tridenti num dixit , Contritionem non justificare ρne voto Baptismi auι Pgnitentia. At vo tum aliorum mandatorum Vices eorum nec supplet, nec effectus producit. Quaeres 2. an per Votum Baptismi e tinguatur omne debitum poenae temporalis subeundae. Resp. ex citatis SS. Patrum testimoniis id non constare. I. Quia Scriptura testimonia quibus pqnitentibus, credentibus, & nomen Domini invocantibus salus promittitur, cohaerent cum Onere persol Vendi poenam temporalem. a. Quia Deus id tantum supplere praesumitur, quod simpliciter &absolute necessarium est: at totius poenae relaxatio non cst ejusmodi. g. Quia Ecclesia pro Catechumenis non haptisatis&defunctis orabat, sacrificia o serebat, quod pro Valentiniano fecit Ambrosius, & Innocentius III. Pro Presbytero non baptisato fieri jussit. Contingere tamen potest, ut tantuS sit servor charitatis , tanta vis & intensio, ut omnis poenae remissionem impetret. Solvuntur obiectiones.
objicies i. Communis fuit per quinque priora saecula Ecclesiae Romana & Hilpaniae mos, ut nec cum Catechumenis qui sine Baptisino, nec cum poenitentibus qui sine reconciliatione mortui fuerant, communicaret, nec pro iis & preces funderet & offerret sacrificium: sed aliunde oriri non potuit haec disciplina, quam ex persuasione Votum Baptismi aut Poenitentiae supplere non posse vices utriusque Sacramenti.
De Ecclesia Romana testis est S. Leo Epist. 8a. alias 9 I. ad Theodorum Foroiuliensem Episcopum, ubi sic loquitur: Si autem aliquis eorum pro quibar Domino supplicamus, quocumque interceptus obstaculo , a munere indulgentia praesentis exciderit; ct priusquam ad constituta remedia perveniat, temporalem vitam humana conditione finieris, quod manens in corpore non receperit, consequi exutus carne non poterit.
Testis Gelasius I. S. Pontifex : in Concilio enim Romano celebrato pro absolutione Cumani Episcopi l nec habet: I De nos iam mortuis veniam praestare deposcant, quod nobis possibile non esse manifestum est. Ita es causa superstitum, alia defunctorum . . 'Testis Vigilius I. qui obiit an. 339 & Leoni ac Gelasio subscribit , quorum Decreta ad calcem latae a se Constitutionis de tribus Capitu. lis, laudat & approbat. De Ecclesia Hispanica constat ex II. Concilio Bracarensi an. c. 17. ubi sic legimus: Placuis ut catechumenis sne redemptione Baptismi d functis, simili modo neqve oblationis commemoratio, neque psallendι impendatur oscium: nam ct hoc per ignorantiam usurpatum eri . Resp. I. ad maj. Ecclesiarum disciplinam hac in parte Variam fulsese, illaesa semper & integra remanente fide. Ecclesia Mediolanensis quarto seculo, pro Valentiniano sine Baptismis .
defuncto, jubente & hortante sanctissimo Episcopo Ambrosio , preces publicas ac solemne sacrificium obtulit. Ecclesia
143쪽
DE SACRAMENIO BAPTISMI. IasEccIesia Carthaginensis idem testatur in suo IV. Concilio Carthaginensi an. 398. Can. 79. ubi de poenitentibus Ra statuit: Tmitentes qui atten- et .m.irtὸ leges p itentiae exequuntur, si casu in itinere vel in mari morsui fuerint , Cone.p. ubi eis suboeniri non possit , memoria eorum o orationibus o oblationibus Ito . r.
Ecclesia Arelatensis idem quoque significat in suo II. Conc. Arelatensian. que r. Can. Ia. De his , inquiunt Patres, qui is pollentia posti vitam rim. . excesserunt , placuit nullum vacuit m Communione debere dimitti ; sed pro eo Cane fquod honoravit pgnitentiam, oblatio illius suscipiatur. Sty ' Ecclesia Hispanica idem observavit in Concilio XI. Toletanoan. 67s. Can. 12. his verbis. De his avιem qui accepta poenitenIia , antequam reconcilientur, ab hac vita recesserinν, quamquam dιvestas praeceptorum de hoc capitulo habeatur , illorum tamen nos sententias placuis sequi, qui mulιψIιces nume- ues i. h. ro de huiusmodi humanius decreverunt , My ct memoria taliam in Ecclesiis commendetur, ρο oblatio pro eorum dedicata spiritibus accipiatur. Ecclesia denique Romana sexto laculo mutavit disciplinam a Leone & G lasio prius inductam. Tunc enim communicare coeperunt M. Pontifices cum p nitentibus, qui ante acceptam absolutiouem Obierant: tunc personas in heresi , aut saltem in suspicione haereseos mortuas ex albo Fidelium deleverunt, idque post Concilium V. generale an. 3s3. cujus vestigiis adhaerens Concilium sextum, multos Episcopos, dum ViVerent, nequaquam damnatos, post mortem excommunicationis sententia punivit, prohibuitque napro iis publicae preces funderentur, aut offerretur sacrificium .. Hujus disciplinae meminit Innocentius III. Extra. De sententia excommunicationis c. 28.
ubi sic respondet e Poten tamen o debeι ei Ecclesiae beneficio subveniri , loquitur de homine , qui dum Viveret excommunicatione percussiis fuerat ut fi de ipsius viventis prnitentia per evidentia signa conssiterit sed functo etiam absolutionis beneficium impendatur .. Idem Innocentius argumentum solvit, quo Leonis & Gelasii disciplina nitebatur . Nec obstat se inquit, quod Ecelesiae Iegisur attributa potestas ligandi atquo soloendi homines super terram, tanqualm non possι IolNero oe ligare sub terra sepultos; ct quod
legitur, Npn commulcetur mortuo, cui non est communicatum o vivor cum
et fi communicatum non fueris, communicandum tamen illi fuisset , quem non contemptus Religionis, sed necessi utit articulus impediυis; ct in caeteris casi bus a Canonibus denotatis, Iieasse legatur Ecclesia mortuos, ct solvisse. Rep. a. ad min. Nego causam denegatae Communionis iis, qui vel sine reconciliatione, vel sine Baptismo ex hac Vita migrassent, hanc fuisse , quod existimaverint Veteres in necessitate Votum Poenitentiae aut Bapti Lmi non sufficere: neque enim ex desperatione indulgentiae, ut ait S. Augustinus, sed ex rigore disciplinae sic egerunt; sed ut Fideles majori studio, .
ardore ac vigilantia poenitentiae & catechumenatus laboribus incumbenteS, ad gratiam reconciliationis aut regenerationiseito percipiendam tim re illius poenae adducerentur . . Unde S: Leo de illis non desperat, sed eorum. causam uni Iudicio Dei vult committi .. Nec necesse est, inquit, nos eorum. .I. p. qui fic obierunt, merita actusque discutere, tam Dominus Deus noster, euius q*s' iudicia nequeunt eomprehendi , quod sacerdotale ministerium implere non potuit, Dae justitia reservaTeris ... . .
144쪽
126 DE scac 'A MENTO BAPTISMI. obaicies et . auctoritatem S. Ambrosii Lib. de Mysteriis cap. . ubi sit 6.1 .ν.loquitur e crediι Catechumenvs Fn Crucem Domini Iesu, quia o ipse fina- 3o. B. ιur r sed nisi bapusatias fueriι in nomine Patris , o Fιιιι, ρο Spiritus san-ecti , remissionem non potest accipere peccatorum , nec si ratalis graim munus
n. i. Et Lib. 2. de Abrahamo cap. II. adducto loco S Ioan. 2 se quisui. Α. renatus fuerit oec. virque, inquit, nullum excipis, non infanιem , non aliis qua praeventum necessitate.
Resp. ad primum, loqui S. Doctorem de illis adultis, qui cum possint & debeant baptitari, negligunt tamen vel etiam contemnunt Baptismum; quos merito ait sine Baptismo salvos esse non posse. Ad secundum i loquitur tantum de infantibus qui non possunt salvi fieri sine Baptismo actu percepto, excepto casu martyrii non vero de adultis, quod patet ex verbis istis immediate sequentibus t Habeant tamen, inquit, illam opertam pinarum immunioatem , nescio an habeant regni honorem a.
Quamquam postrema Verba , quibus dubitare videtur an infantes sine Baptismo defuncti habeant regni hpnorem , cum lapiant errore Pelagianum, suspicari merito possumus ab aliquo haeretico intrusa esse , ut icite observant doctissimi Benedictini, quorum cura & studio recognita sunt &praelo mandata S. Ambrosii opera; praesertim cum ipse S. Doctor eodem ρε citato cap. II. Lib. 2. de Abraham n. 75. affirmate dixerit ,. neminem ascendere in stegnum Cnorum, nisi per Sacramentum Baptismatis. objicies 3. auctoritatem S. Augustini multis in locis . . Tractatu 18. in Ioan. Quantumcumque, inquit, Catechumenus proficiat , adhue tamen sarcinam sua iniquitatis portat : non illi. dimittitur , nis cum veneris ad baptismum . . , Et Tract. . de iisdem Catechumenis loquens, Omnia peccata, inquit, su-,ig. B per illos sunt; ρο nis venerint ad falutarem Baptismum, ubi peccata somum tur, cum omni sua excellentia non possunt, intrare sn segnum Eslarum. T. io A Libro I. . de origine animae cap. 9. Nemo fit, inquit, membram, christis 2.D. nis aut Baptismate in christo, aut morte pro Christo. . Lib. a. de peccatorum mer. & remissione c. 26. Sanctificatio catechument x. Ibi ι. A s non fueris baptisatus, non ep valeι ad intrandum in Regnum, florum. 63. A. Lib. de Unitate Ecclesiae c. aa. RIιrumque, inquit, necessarium. G ad Re gnum Dei adipiscendum, o Bapιismus, re iustitia. I; a ν. Denique Lib. q. de Baptismo contra Donatistas c. 2I: Sicut ; inquit, bs-I33.F. no catechumeno Baptismus deest ad capessendum i Regnum Crisrum I sic malo baptisato vera converso . Alterum sine altero parum est; utrumque pernia ν. scit illius possessionis haeredem. sy A, Ex quibus ut testimoniis istud concluditur, aut neminem justificari an tequam baptisetur; aut Catechumenum Iustitiam assequi posse , . etiam amte Baptismum , sicut de Cornelio fatetur S. Augustinus Lib. q. . de Baptismo cap. 2I. 22. N et . non, tamen consequi remissionem peccaturum, . sicut contendit Michael Bajus . .
145쪽
DE S c I O BAEPTISMI. Ia quasi inutilem sibi Baptismum negligebant Vel etiam contemnebant, seque aliis Christianis baptisatis longe meliores Presumebant ; quos merito S. Augustinus ait sarcinam iniqκ1ratis fus portare, donec deposita superbia, ad Baptismum humiles accesserint . Hunc esse S. Doctoris senium
constat ex verbis, quae praecedunt ea quae laudata sunt ex Tract. 13. in Ioan. Quare, inquit, oportebaι ut Dominus baptUaretur quia multi eontem pluri erant Baptismum , eo quod iam maiore gratia praediιι viderentur quam: sis
viderent a ios Fideles. V.g. iam continenter vivens catechumenus, conremne
vel coniugatum, oe dicereι se meliorem quam rite siι Fidelis. Ille Catechum xus miseι dicero in corde suo, Quid m3bi opus est Bapιismum accipere , ut hoe habeam quod o tria , quo fam melior sum λAd tertium: cum ait S. Doctor, neminem fieri membrum Christi , nisi per Baptismum, non tantum intelligit Baptismum re, sed etiam . Oto perceptum, ex perfecta nimirum charitate: ita colligere est ex testumoniis quae inter probationes Conclusionis adducta sunt. Ad quartum: loquitur S. Augustinus de variis sanctificationibus, quibus Catechumeni ad Baptismum praeparabantur & praeformabantur , ut signo crucis, impositione manuum &c. quae Omnia profecto, nisi accesserit Baptismus, ad Regnum Cliorum perducere non possunt, nisi liungantur cum charitate persecta quae Baptismi Vices supplet, quando non παν. .eontemptus Religionis, sed articulur necessiιatis illum exclκdis, ut loquitur L isyl6. Augustinus antea citatus L. A. de Baptisino c. 22.
Ad quintum ex Libro de Unitate Ecclesiae: loquitur S. Doctor ex hyinthesi ordinaria, qua, omni seclusa necessitate prohibente, potest B, ptismus percipi ab iis qui eum non contemnunt ι quo certe casu Verum est quod ait S. Doctor, utrumque necessarium esse, & Baptismum, &justitiam: In eontemptore axiem Baptismi Pergit statim ) non potest esse uia. ρ. ustitia. Ergo supponit eam adesse posse in eo qui Baptismum non per- '79 .
ciperet, non quidem ex contemptu, sed ex necessitate. Ad ultimum ex Libro contra Donat. c. 2I. eadem est responsio, nempe loqui S. Doctorem de bono quidem Catechumeno, sed qui ex negligerutia ad Baptismum non accederet . Si enim, inquit, Cornelius etiam S - ritu sancto iam accepto baptifari noluisset, contempti eanti Suramenti reris , rel. Et c. et s. eiusdem Libri Converso cordis, inquit, potest quidem messe sic p. non percepto Baptismo , sed contempto non poteri . Unde idem S. Doctor, L citato cap. 2I. ejusdem Libri ait r qcn dubito Catechumenum catholicum i ,' ὁ
divina charitate flagrantem Haretico baptisato anteponere.
Objicies A. Vel contritio justificat dependenter a voto Baptismi, vel independenterr neutrum dici potest. Non primum , quia minorem vim non habet contritio post Baptis mum in stitutum, quam antea: atqui ante institutionem Baptismi iustifi cabat sine illius Volo. Non secundum , alias Baptismus in Voto necessarius non esset ad
Resp. contritionem iustificare cum voto Baptismi , sicut docet Concilium Tridentinum; neque inde sequitur imminutam esse ipsius vim , sed tantum additum esse novum mandatum . Praeterea in contritione
146쪽
a 23 DE SO RAMUNIO BAPTISMI. semper includitur voluntas observandi omnia Dei mandata aliis imo perfecta illa foret. Obaicies denique e S. Ambrosius in senebri oratione VaIentiniani .
affrmat eum ad coelestia gaudia pervenisse ; censet igitur Votum Ba. ptismi tollere omne debitum poenae temporalis luendae. Resp. a Ualentiniani morte usque ad tempus quo S. Ambrosius Mediolani funebre ejus Encomtum recitavit, multos dies fluxisse, ut patet ex historia mortis illius qtue Viennae in Galliis contigit: unde licet Ualentinianum jam tum gloria cςlesti potitum fuisse concedatur, non posset tamen colligi, eum post mortem aliquas non sustinuisse ab igne pumgatorio pinas. Dici praeterea potest, S. Doctorem ex vehementia & ardore charitatis qua flagrabat Imperator, conjecisse, eum ab omni rina immunem fisisset dico, conjecisse, non certo definiisse; siquidem homtatus est plebem christianam, ut pro eo preces ad Deum funderet, &incruentum sacrificium offerret. Instabis: Valet in praesenti quaestione vulgatum axioma, Volanras pro facto reputatur; ergo sicut Baptismus re susceptus expungit Omnis poenae debitum, ita & ejus votum seu desiderium. Resp. pridictum axioma obtinere tantum in iis operibus in quibus non opus operatum spectatur, sed meritum operantis e voluntas enim cum satis magna & effrax est , pro facto idcirco reputatur, quod tota meriti ratio in voluntate posita sit, quae quidem tanta esse potest asque ere , quanta operi conjuncta , quin' & interdum major ; in quibus proinde, quod pro facto reputetur voluntas, non tantum misericordiae Dei est, sed aut naturae & lignitatis rei , aut saltem primae institutionis . Quod quidem perspicuum est in malis operibus , velut si quis omnino voluit hominem occidere, nec tamen potuit: cum enim hic non minori malitia astinum gerat animum , quam si homicidium re vera Perpetrasset, coram Deo reus est, Be justo iudicio damnatur. At in illis operibus in quibus non meritum operantis, sed opus ipsum operatum attenditur , sicut fit in omnibus Sacramentis , non Valet dictum axi ma ; aut saltem si voluntas pro facto reputatur, illa vim Sacramenti
non habet: idest, eodem modo ex Opere nimirum operato non agit ,
sed ex sola misericordia Dei, qui propter fidem & aesiderium quaeren-US salutem, voluntatem pro facto acceptat; & complet in necessitate quod deest ex parte Sacramenti. Ita talus in q. dist. q. parag. IT.
147쪽
ne auctore Raprilis ι an, o quando Deris a christo institviis ἐ
BAptismum a Christoinstitutum fuisse omnes sive orthodoxi sive Haeret,
ei agnoscunt, sed de tempore institutioms non una est sententia. Sunt qui existimant Christum post seam dumtaxat a mortuis Relarrecti nem, non ante, Baptismum instituisse: ex qua opinione sequimr, Apost los ante Christi mortem baptisatos non fuine Baptisino Christi, nec ipissatio, quam Ioannis Baptismo baptisalle. Ita inter Veteres vident semtire Tertullianus Lib. de Baptismo eae. tr. & ra. S. Chrysostomus Hom. 28. in cap. 3. S. Ioan. & qui eum exleribunt, Theophilactus & Euthymius; S. Leo Epist. ad universos Stelliae Episcopos n. I 6. alias cap. 3. ubi probans Baptismum in ista Paschae & Pentecostes solemnitate administrarulum esse, ista inter alias ratione utitur: Quia, inquit, ipsa opinras qualitas docet celebranda generaliter ratia eam esse laritamam diem. m ''''quo orta est σ viratis muriosa; ο spetres acti M. Ad eisus res confirmationem peruit ille plurimum valet, quod 3pse Dominus Iesus Chr. us p stea quam resurrexis a mortuti, Discipulis suis, in Pisas omnes Ecclesii um Prasales docebamur, re formam re potistium tradidis baptisandi , Leens s Euntes doceιe omnes genter oec. Do quo utiqua eos etiam ante Passionem p . luisser surtruere, nisi propris vesuisseι iraesidi regenoasi ras gratιam ex sua Resurrectoona crpisse. Inter Recentiores. Rupertus Lib. 3. in Ioan. circa finem, docet Ba Edis. ptismum quo baptisabant Apostoli ante Passionem, non fuisse Baptismum vae Lems; nec habuisse efficaciam gratiae, quam accepturus erat Ba- α ptismus a Passione Christi . Ausea enim, inquit, non dabatur Urrnus , isa
quia nondam eraι Iesus glorificatus. c.
Alexander Mensis par. q. de Sacramentis q. 8. art. 3. multiplicem esse docet Baptismi institutionem; unam materialem seu materiae , quando Tαε λ Christus in Iordane baptisatus est; alteram formalem seu λrmat, quan- post Resurrectionem dixit Apostolis i Exutos docere omnes Gemes, baptiis δ' fantes eos EM. Tertiam finis, quando dixit Ioan. . 'Nisi quis renatus '
ris &c. Quartam essectus, quando dictum est Marci ultimo, qui credi. derit o diapustus fuerit, salvus eris. is tam efficaciae, quando de latere Christi exivit sanguis & aqua. Ex qua explicatione videtur ille Auctor existimasse, plenam & integram Baptismi institutionem factam fuisse post mortem Christis nisi iste hoe unum velit, quemadmodum interpretatur Gabriel, Scripturam variis in locis explicare quae ad imstitutionem Baptismi pertinent. Melchior Canus L. 8. de Locis cis . opinionem hanc non tantum prinom δ' de Baptis o comm. I babilem Diuitiaco by Corale
148쪽
SL Trinitatis. Sunt e contra qui censent Baptismum ante Christi mortem Lisse in stitutum; verum non consentiunt de tempore institutionis. Alii reserunt hanc institutionem ad tempus quo Christus Nicodemum de nocte alloquens Ioan.3. V. s. dixit: Visi quis renatus fuerit ex aqu a &c. Ita videtur sentir S. Bernardus Epist. 7. ad Hugonem, Estius in A. dist. 3. paragr. II.
Nil referunt ad tempus quo Christus baptis avit, & Apostolos misit ad Iudaeos ut baptisarent. Λl teinpus institutionis Baptismi figunt, quando Christus in Iorda . ne baptisatus suit. Ita Magister Sententiarum Lib. q. dist. 3. littera G Th. 3. Par. q. 66. VasqueΣ, & alii quamplurimi. Alii denique , inspecta hac opinionum varietate , ajunt institutionis Baptismi tempus incertum esse; quamquam dicant institutum postquam christus a Ioanne fuit baptisatus, & antequam Discipulos mitteret ad baptisandum. Ita videntur sentire Scotus in dist. 3. q. q. Gabriel in
eamdem distinctionem quaestione unica art. 3. Quamquam autem omnes isti Theologi doceant ante mortem Christi imsitutum luisse Baptismum; ejus tamen praeceptum non obligasse contendunt,
nisi post mortem Christi ejusque Resurrectionem , ubi lassiciens facta est Legis Evangelicae promulgatio. His ita mimissis, sit
Christus Baptismum ante mortem suam instituit; quo praecise tempore certo non constat: probabilius tamen est tunc instituisse, cum in Iom
Duae sunt Conclusionispartes. Probatur prima pars ex Scriptura. Ioan. 3. v. a I. Post hac Smis Iesus m Discipuli eius is terram Diviam; re iIlla d morabatur cum eis, ct baptifabas. Et initio: vi ergo eognovit Iesus qηia audierunι Pharisei, quod Iesus plures Distipulos facis, ct baptisas , qηam Ioannes quamquam Jesus non baptisaret, sed Discipuli eius ), reliquit 'mdaeam, ct abiit irarum in Gallisam. Ex quibus sic probari nostra Conclusio potest. Usus Baptismi continet aut supponit saltem ejus institutionem l atqui ante mortem Christi Discipuli ejus baptisabant f quae enim in praedictis locis narrantur, contigere ante incarcerationem Ioannis, ut planum est: longe autem antequam Christus pateretur, in carcerem conjectum suisse Ioannem Historia Evangelica fidem facit, Matth. Iq. v. 3.& sequentibus. ΤNeque est quod reponat quis , Discipulos Cbristi non alio , quam Ioannis Baptismo baptis e aote mortem Christi. . - Namque I. citato capite 3. Ioas. V. as. excitata legitur inter discipulos Ioannis & Iudaeos quaestio de purificatione, utra esset melior; inde subor in aemulatio inter ipsos , quod plures ad Christum accederent quam ad 1oannem, Baptismum percepturi: atqui huic contentioni locus non strisset,
si Distipuli Christi non alium quam Ioannis Baptismum administrassent;
149쪽
eadem enim fuisset purificatio utriusque par dignitas N efficacia ; Mad Ioannem.potius confugissent, ut Baetismum, quem ipse dare solebat, acciperent, quam ad Christum, qui propriis manibus non baptisahat, sed per Discipulos suos. a. Quia Baptismus Discipulorum Christi dicitur Baptismus ipsius Christῆ. Quamquam enim dicatS. Ioannes c. q. Christum non per se, sed per Discipulos baptisasse; capite tamen 3. V. 22. Iam citato , non obscure asserit eum
bapti asse ; quod certe absque ulla contradictione dicere potuit Evangelista di Christus scilicet passim promiscuam plebem non baptisabat, sed id op us Discipulis commiserat, quos tamen ipse propriis manibus prius ba cptitaverat; quod etsi scriptum non sit, merito tamen ita factum coniicit & probat S. Augustinus mox citandus. Porro absurdum videtur, Christi Baptismum, etiam ante ipsius Passionem, fuisse in aqua tantum; siquidem Ioannes inter suum & Cnristi Baptismum ita distinguit, ut dicat Marei I. v. 8. Ego baptismi vos aqua , ille vero baptifabro vos sn Spirita fandio . Et Ioan. r. v. Hic est qui baptisat in Spiritu sancto. Quia Baptismus a Discipulis Christi collatus, mundos reddebat suscipientes, it semel rite collatus iterari non potest: at isti characteres soli & vero Christi Baptismo conveniunt, de quo haec verba Christi ad S. Petrum ,
ut Iaras en non indigest, nis M pedes lavet, interpretatur S. Augustinus Epist. 263. alias Io8. ad Seleucianum, & Lib. 3. de anima & ejus origine cap. 9. N Tractam s. in Ioan. ubi probat baptisatos a Ioanne iterum fuisse ab Apostolis Baptismo Christi tinctos; haptisatos vero a Iuda non fuisse iterum baptisatos, quia Baptismus Iudae erat Baptismus Christi, qui semel collatus iterari non potest. . denique, Baptismus quem Apostoli a Christo acceperunt, idem erat cum illo quem ipsi caeteris adininistrabant, idest verus Christi Baptis must atq ut Apostoli receperunt Christi Baptismum, ipis ministrante Christo, non vero Baptismum Ioannis. Minorem probat ex proni S. Augustinus, tum L.3. de anima & ejus origine c. s. tum Epist. 26s. alias Io8. ad Seleucianum, ubi ait, quod etsi stri- T.io :ptum non sit Christum propriis manibus baptisasse Apostolos, tamen id 379. valde credibile sit: Neque enim, inquit, baptisandi miηisterium defugeret ,
ut baberet baptisatos struct per quos cateros baptisaret, qui non defugis me- moriabilis Elias bumilitatis ministerium, quaηdo eis lavit pedes. Tum deni- η' que Epist. H. alias I 63. ad Eleusium eap. s. ubi Apostolos Christi Baptismo '' tinctostasse his probat momentis. T. Quod alios baptisabant vero Christi Baptismo: Quomodo ratem dabant, quod non aee erantῖ mim S. Doctor hoc argumento ad hominem contra Donatistas. a. Quia Christus non da- Ibid. p. bat Baptismum Ioannis i Quippe non darebat sponsum dare Baptismum amici m C. vel servi. 3. Quia non potuissent Apostoli idonei esse ad percipiendam Eucharistiam sine praerio Baptismo . denique , quia hoc innupre videtur nit D. Christus dum Petro dixit: Qui latus est semel, non eum πυνιρι iterem Ilvari, sed est modus Iotur. Perfecta quippe mundationon in Ioannis, sed mDomini Baptismo est . Eodem testimonio utitur optatus L.f. ut probet adver- μμ sus Donatistas, non esse iterandum Baptisma; quod argumentum Vim non
haberet, nisi supponeret Apostolos Baptismo Christi fuisse tinctos. Niceph R U
150쪽
π . . . rusLa. Vist. c. .rcsuri ab Evodio Apostoli Petri successore scripto fuisse tra H β' ditum, inter Apostolos solum Petrum iuisse manibus Christi baptisatum. Λ te Nicephorum idem dixit Euthymius in cap. 3. Ioannis. Secunda pars Conclusonas quae ad mentem M. Patrum accedere πω pius videtur Probatur I. Quia M. Patres asserunt aquas in Christi Baptismo vim lanctim candi accepisse, idest, tunc destinatas fuisse pro materia Sacramenti. Ita S.
Ambrosius La. in Lucam a. 83. Baptisaιus est Dominus, Inquit, non mundaTivolens, sed mundare aquas. Et S. Hieronymus adversus Luciferianos, Dominus noster Iesus christus non tam mundaικι eri in lavacro, inquit, quam i suo liniversas aquas mundaviι. Idem & S. Augustinus Serm. 36. de
tempore, & optatus LI. S. Maximus Homilia I. Epiphaniae. a. m. Patres asserunt, cum baptisatus est Christus, designatam fuisse som . rnam Baptismi. Ita S. Augustinus Tract. 6. in Ioan. ubi ait apparuisse Piarem 33 α. . in voce, Filium in bomise , Spirisum sanctum νη columba. . tunc designatum fuisse praecipuum Baptismi effectum , ut observat S. THieronymus Dies. adversus Luciferianos. Christus, inquit, in Boptismo ULν 9 risum sanctum aecepit, non quod fine eo aIiquando fanis . sed ut monstro tur verum esse Baptisma quo Spiritus sanctus advenivi. Ita SS.Chrysostomus Flom. II in Matth. Ambrosius L. 2. in Lucam cap. II. Augustinus Sermone 36. de tempore, nunc I 3 s. in Append. Ex quo , Inquit, m aqua se mersiι, ex App. . eo omnetum gurgitum tractin, cunctorumquo fontium venas mysterio Baptim 'i' iis consecravit, at ubi quesque in nomine Domini bapti ari volueris, non tam illum mundi aqua Llvat, quam chrasti unda purificet. Porro, ut ratiocinae tur L Thomas hic q. 66. art. a. tunc videtar Sacramentum aliquod institia , , quando accipit virtutem Producenti effectum suum.. Hanc Glem virtutem aecepit, quando Christus est baptisatas. p. 617. q. denique, quia alunt Christum, cum baptisatus est, exempli Di aucto. . ritate salutis humana Sacramenta consumma' , hominem o ass-pιmne sam ctificans o lavacro. Ita λ Hilarius in Matth. Can.. a.. Quaeres quare Christus baptisari, voluerit.' . Resp. plures a M. Patribus causas di ratione1 adduci . t. ut contactu cinis suae aquis vim mundandi conferret - Ita M. Patres mox citati . . . I. ut auctoritate sua & exemplo Baptismum Ioannis comprobaretia Ita& Hieronymus in Matth. c. 3. 3. ut exemplo suo Ostenderet non esse negligendum Baptismum. Ita S. Augustinus . q. ut exemplo nos invit
ret, ne quis iste ab inferiori bapsis ari erubesceret. Ita S. Antamus in cap. I, S. Matth. s. ut qui Legem Venerat non solvere, sed adimplere. omnem in seipse adimpleret justitiam. Ita Christus ipse Matth. 3. V. I p. Nec obstare istud potuit, quod Christus esset ab omni peccato imminius, Ioannes autem baptisaret Baptismo poenitentiae in remissionem γει Catorum: nam cum Christus venisset, non quidem in carae peccati, sed tamen in similitudinem carnis peccati, merito non alienum a se judic uit si simile cum peccatoribus signum suseiperet, atque ita nobis, in omnibus suntlis fieret, excepto peccato, ut dicitur Hebr. a. V. II ia