장음표시 사용
231쪽
Christi institutionem; igitur non de vero Sacramento loquitur, sed de mera Caeremonia Baptismi. Praeclara vero sonsecutiol . asi ea quae Christus ora scripsit, Ecelesia suis Canonibus ac Legibus non commendaret ac prae-lcriberet. Praeterea vero, Ecclesiastica illa regula ad quam provocat Comnelius, non spectat institutionem, sed perceptionem Sacramenti Confirma tronis, quod primis temporibus ex lege&usu Ecclesiae cum Baptismo simae&Eucharistia administrabatur; atque conqueritur S. Pontifex, quod Novatus
neglexisset illud percipere. Figmentum autem Dallan est plane absurdum, ea nempe quae Novatus percipere neglexit, fuisse lactis & mellis degustati nem: de hac enim ne verbum quidem in Epistola Cornelii, sed de signacito dumtaxat, quod Episcopus baptisatis imponit, ut accipiant Spiritum sanctum, & quod quidem Novatus neglexit.
At, reponit iterum Dallatus, non obleure colligitur ex eadem Cornelii Epistola, Novatum ire Presbyterum ordinatum misse a Fabiano Comnelii praedecessorer probabile autem non videri, Fabianum Novato Sacramentum illud Confirmationis non contulisse, si illud pro vero Sacramento agnovisset.
Verum, unde habet Dallaeus I. Fabianum e novisse Novato in lecto b, ptisato administratum non fuisse Sacramentum Confirmationis p Nonne id potuit ignorare, simulata hominis pietate deceptus p a. Si cognovit , unde habet reipsa Fabianum illud Novato non dedisse, antequam eum in Sacerdotem ordinaret Cornelius enim de duobus tantum expostulat, . quod nempe statim a morbo liberatus caetera Non percepisset, quae Iuxta
regulam Ecclesiasticam percipi debebant; & quod contra Canones filisset ad sacrum Presbyteratus ordinem promotus , utpote irregularis propter Baptismum in lecto perceptum. Ex Innocentio I. Epist. ad Decentium Eumbinum Episcopum e. 3. ubi sielm obirequitur: De eo gnantis ver, infamibus manifestum est, non ab alio quam aEpiseopo fieri ιisere. Nam Heumeri, uias fra saere dolas, Ponsi Mus t men apicem non habens. me μι- Pontificibus folis deberi, in configuent , ii a. vel ParacIerum Spiritum tradant, non μι- eonfuetudo Eectoastica demo.
βrat, verum oe illa lactis Actuum Apostolarum, qua asserit Petrum re Damnem esse directos, qui fam baptisatis traderenι Spiritum sanctum. Nam Hesbyteris, seu extra Episcopum, seu praesente Episcopo baptismi, ebri mareptisatos ungere licet, sed quod ab Episcopo fueris tonsecratum ν non men 'o aem ex eodem iam fruare, quod Dis debetur Episcopis , cum tradunt vir,
Ex quo S. Pontificis praeclaro testimonio tria colligi possunt. Primum , unctionem baptismalem pland diversam esse a confirmatoriar illa enim fit in Verrice, haia in se te; illam Sacerdotes conserunt, istam soli Episcopi. Secundum , manus impositionem, de qua mentio fit in Actibus Apostolorum, eamdem esse cum confirmatoria, quae kequentabatur sub finem quarti& initio ouinti saeculi. Tertium, per illam manus impositionem ει umctionem dari Spiritum sanctum. Obiteri S. Leone Serm. . de Nativitate, cujus haec verba sunt: Permaneis βαbaei mea Me quam eonfess estis eream multis testibus, ct in qua revari por a- ram. '
232쪽
aeternae. Duplex ibi S. P. Sacramentum distincte commemorat, Baptismum scilicet & Chrisma, seu Confirmationem. Ex S. Gregorio Magno Lib. I . Epistolarum, Epist. II. alias Lib. I a. Episto- , Α... larum Episι32. Nys, inquit, ob antecessorabus nostris traditum accepimus, ut T..1.3. quoties tam de Baptismo aliquomm Ueι Confirmatione, quam de Ecclesia, mi 179. co ecratione dubitatio habeιur, utrum baptisati vel confirmati, sive Ecclesiue C in consecratae sint, ut baptisentur tales ac confirmentur, atque Eceles, canonicὸ dedicentur , ne talis dubitatio ruina Fιdelibus fiat : quoniam non monstratur iteratum, quod non certis indiciis ostenditur rite peractum. DΗomil. i7. in Evangelia, Per nos, inquit, fideles ad sanctum Baptisma veniunt, nostras precibus benedicuntur , ct per ιmpositionem nostrarum manuum 4 Deo Spiritum sane lum percipiunt. Libro vero Sacramentorum, in ordine Sabbati sancti, describit idem Summus Pontifex ritum administrandae Confirmationis.
Tertia probatio ex SS. Patribus. Infiniti essemus, ac plus aequo cresceret volumen istud, si vellemus singulos SS. Patres avitae hdei teste ac vindices per aetates singillas percurrendo hic proferre. Nonnullos tantum ex primis saeculis appellabimus , ex quibus catholicum de Sacramento Confirmationis dogma adversus vanos Dallaei impetus asseremus ae vindicabimus. 'Ubiit Ex S. Irenaeo Lib. . adversus haereses cap. 38. alias 7s. ubi ait, Apostolos per M myr manus impositionem dedisse Spiritum sanctum. Et cap. I 8. Libri primi reserens p. is. impium quoddam Gnosticorum dogma, dicit eos lolitos esse ungere baptisaian. 1. tos opobalsamo. Si conjecturae locus hic esse potest, Gnostici, caeterorum 9 Haereticorum more, qui onanes fere Ecclesiae ritus sacrilega imitatione ad sotrahebant, hanc unctionem, in similitudinem linctionis confirmatoriae tunc temporis apud Catholicos usurpatae, usurparunt. . Ex Tertulliano Lib. de Baptismo cap. . sic loquitur. Exinde egress de Ia- Floruit vacro perungimur benedicta unctione de prifiιna disciplina, qua unti oleo de Π pis, cornu in sacerdotium Iolebant. . . . In nobis carnesis er currit anctio, sed spirituar, μῆρ' titer proficit; quomodo o inius Baptismi carnalis actus, quod in aqua mersimur; spiritalis effectus, quod delictis liberamur. Dehinc manus imponitur per
benedictionem, adooeans o invitam Spiritum sociam. . .Lib. de Resurrectione carnis c. 8. Caro, . inquit, abigitur, ut anima emacule . Io tur. Caro ungitvr, uι anima consecretur. Caro signatur, ut anima muniatur .
Caro manvr impo ιione adumbratur, ut o anima spiritu illaminetur . caro Corpore a Sanguine cbrisii vescitur, ut o anima de mo satinetur. Lib. de Praescriptiooibus cap. o. observat daemonem in idolorum mysteriis IG aemulari res Sacramentorum nostrorum. Tingit, inquit, ct ipse quosdam utique credeηtes O fideles suos; expiationem deli iorum de lavacro repromitiis ,-β adhue memini, Mithra Agnat illis in frontibus milites suos r eeIe-
- brat oe panis oblationem . .
Aperte inde colligitur, Tertullianum agnovisse Sacramentum;onfirmationis a Baptismo plane distinctum, quod gratiam conserret; ejusquc male ' riam esse, vel impositionem manus, vel unctionem, Vel utramque smul: e. de
233쪽
de hae enim quaestione nondum disputamus, ac satis nobis est ad revincendum Dallatum, nos ex Tertulliano habere signum aliquod sensibile distina fium a Baptismo, cui annexa sit gratiae productio. . Ex S.Cypriano. Martyr occubuitam Christias 8. Epist. 73. apud Iubaj,
num loquens de manus impositione a Petro&Ioanne Apostolis tacta supra recens baptisatos, idem apud nos quoque fieri testatur: Quod nunc quoque, in- p.ra quit, apud nos geritur, ut qui in Ecclesia baptisantur, Pr posivis Ecclebae offerantur, is per nostram orationem ac manus impositionem Spiritum sanctum consequantur, ct signacula Dominico consummentur. . Et Epist. . ad Ianuarium sic loquitur: et Mi quoque necesse est eum qui p. ii=: baptisatus si, ut accepto chrismate, ides unetione, esse unctus Dei, oe bab νι in se gratiam Christi possit - - - - Ex Firmiliano in Epistola ad S. Cyprianum, inter Cyprianicas 7s. Qu doumnis potestas, inquit, a gratia in Ecclesia constituta sit, ubi prasident mar iores natu, qui ct baptisandi, θ manum imponendi, ct ordinandi posῖdent potestatem. Haeretico enim scut ordinare non licet,.nec manum imponere, ita nec baptisare. Et postea significat se loqui de Confirmatioue, cum ait se loqui de illa manus impositione , quam Paulus imposuit eiS quos baptisaverat. Ex S.Cyrillo Hiero lymitano. floruit . iaculo ) Catecheses scripsit cujus tertia mystagogica tota est de Confirmatione, sicut duae praecedentes totae sunt de Baptismo, di aliae duae sequentes de Eucharistia, quia tunc temporis ex recepto usu tria haec Sacramenta simul conferebantur. In illa itaque tertia Catechesi fuse exponit S. Doctor Sacramentum crismatis seu Confirmationis .mbis, inquit, postquam ex aquis sacri lavacri asceηdistis, daιAm est chrisma, quod imaginem geriι illius quo uncius est cbristus: hoc autem in Spiritus san- Ris .cius .... Eι scut christus vere crucifixus oe sepultus est, atque resuscisaias , C nos. vero per Baptismum in similiιudine quadam, una crucifigi, consepeliri , simulque secum voluis resurgere; ita fit oe in hoc chrismate. Ille spiritali oleo exultaιionis unctus est, hoc est Spiritu sancto ; qui idcirca oleam exultationis vocatur, quia est auctor o causa exultalionis. Hus vero uncti estis unguento, facti partisipes oe consortes christi. Plura alia ex eodem S. Doctore praetermittimus: satis etenim ex citatis vetabis compertum habemus, unctionem illam, cui effectus spiritalis annexus est, a Baptismo distingui, nec meram esse illius c remoniam, sicut Dallaeo placet, nisi pariter velit illeEucharistiam Baptismi caeremoniam esse . .
Lib. de Iuttiandis cap. 7. Repete, inquit, qria accepissi signacuIum spiritale, a. . spiritum sapientiae ct intellectus, spiritum conflii atque virtutis, spiritum eo- 339 A 'gnitionis atque pietatis, spiritum sancti timoris , ct serva quod accepisti. SLgnavit te Deus Pater, confirmavit' te Christus Dominus , ct dedit pignus Spi-rtias in corde 1uo, sicut Aporiolica Iediione didicissi .. . Et Lib. 2. de Sacramentis cap. 7. Ergo mersisti; inquit, venisti ad Sace odotem: quid tibi dixit λ Deus, inquit, Pater omnipotens qui te regeneratarex aqua o Spiritu sancto, eoncesserque tibi peccata tua, ipser te ungat in UL ... tam stemam . . , et g. Et Lib. 3. c. I. Accipit autem , inquit, mystierium, boc est unguentum Iupra nid. p. insut .. Et cap. z. Sequitur spiritale signaculum quod audistis hodia legi; quia 3 3- ζ O q. pG-
234쪽
post fontem superest ut perfectio fiat, quando ad invocationem Spiritus sanctus infunditur. Nihil certe clarius & expressius potest proserri.
r.. ,.,. Ex S. Hieronymo. Dialogo adVerim Luciferianos Luciserianum sie loque A. . tem inducite Men nescis Ecclesarum bκης esse morem, ut bapti sis possea maianus imponantur, O ita invocetur Spiritus sanctus Exigis Ma scriptis si iis Actibus Apostolorum Etiamsi Seriptura auctoritas non subesses, totius Orbis via. , banc partem coUmfur instar praecepti obtinere . Istud autem ultro latetur, M. ' 8c concedit S. Hieronymus: Non quidem abnuo, inquit, brae Ece Hammeonsuetudinem, ut ad eos qui Ioπὸ in minorisus urbibus per Presbyteros crdiacoaeos baptifati sunt, Episcopus ad invocationem Spiristis sancti manum impositurus excurras . Quod si hoc loco quaeris, quame in Ecclesia baptisatus. nisi per manus Episcopi non accipiat Spiritum sanctam , quem nos assertinus in vero Baptismate tribui, disce hanc observasionem ex ea auctoritate descredere, quod post Ucresum Domini, Spiritus sanctus ad Apostolos descendit . D multis in laeis idem factitatum reperimus, ad bonomem potius Iacerdotii , quam ad Iegis neresstatem. Ex S.Chrysostomo Hom. 18. in Aetha, de Philippo akr Ideo baptismi via. ' ritum sanctum non dabat, neque faculiatem habebu: Me enim donum solarum. Apostolorum erra. Et postear mirtutem quidem acceperant faciendi signa, non Isid. -ιem danda aliis Spiritum sanctum. Igitur Me erat in Aporiolis singulare punde ct praecipuos, ct non alios videmus Me facere Rides ad haec verba. P. spi. oraverunt pro ais quod non mpliciter hoc fit, sed muIta opus est vinato, A- ut d tur Spiritus sanctus p Non enim idem est assequi remissionem peccatoram . ct accipere virιutem illam. Denique ex S. Augustino. Multis in locis de Sacramento Confirmationis mentionem facit sanctus Doctor , quod quidem modo per manus impositionem, modo per unctionem desFat. De impositione manuum loquitur Lib. 3. oe Baptismo e. 26. verba suptata clavimus in responsione ad laeundam objectionem adversus probationem ex. r. . Mi. ScripturiS. Eadem sere repetit Tractatu sexto in primam Epistolam S. Ioan- p. 868.F. Si ms nosse, inquit, quia accepisti Spiritum sanctum, istor a cor tuum aene foreὸ Sacramentum habear, re virtutem Sacrament, non babeast. st. Lib. 3. de Baptismo c. I 6. Spiritus autem sanctus, inquit, quod in foIac Golica per manus impositionem dari dicitin, nimirum Me intellio maioris nostri voluerant, quod postolus ais, Quoniam ebarietas Dei tissusa est in eo .dibus per Spiritum san ctum qui datus est nobis. 6.8.ρ. ETLib. Is . de Trinitate cap. 26. postquam dixit Apostolos orando & manus sis.α imponendo dedisse Spiritum sanctum, ait, eumdem morem in suis Pram tis etiam nune servare Ecelasiam. De unctione Vero loquitur mox citato rapite Lib. I s. de Trinitate
n. R C. unxit eum, inquit, nempe Christum Deus Spirisu sancto. n utique Meo visebili , sed dono gratia quod vi bri significatur unguento, quo bapti a-
signaculorum sacrosanctum est, steat ipse Bapti mar. 8V.C. Tract. 3. in primam Epistolam S. Ioannis. Unctio stirisaeis, inquit, ipsis spiris Disi di i by c,
235쪽
Spiritus soctus est . cuiuν Saeramentum est ininctiona visibili. Et instar umetionis Saevam um est, virtus ipsa inm bilist rinctio invisibilis, Spiritus sanctus; unctio invi bilis, charitas illa est.
Denique in Psalm. I r. Multa, inquit, Sacramenta aliter atque aliter acep. T. p. phnus; quaedam, ficus nostis, ore accipimus, quadam per totum corpus aeeipiamus; quadam in fronte per fignum Cruci . Quarta probatio ex Uu ct praxi Eecisse perpetua o Usum hunc colligimus, non modo ex citatis R. Patrum testimoniis, Scaliis bene multis quae adduci possent, sed praesertim ex iis omnibus Auctoribus qui de officiis Ecclesiasticis scripserunt, omnibusque Libris Ritualiis bus. It scilicet omnes describunt ritus quibus ad ustrari in Ecclesia me
Episcopos debet Sacramentum Confirmationis, quam N per impositionem manus, N per unctionem designant. Ita Sacramentarium LGregorii, ubi fuse deseribitur quomodo Pontifex πω tensa super infantes manu, tincto pollice in chrismate, singulos confirmat, lacta oratione qua Spiritum sanctum advocat. ordo quoque Romanus ante nonum iaculum scriptus, in Sabbato Iam cto eumdem ritum describit iisdem fere verbis quibus Sacramentarium
Venerabilis Beda in Psalm. 26. ait, κnctionem ιllam, qua per inpositionem T. F.'. manuum sit, ab Episcopis Confirmationem appellari. Ualaseidus Strabo L. de rebus Ecclesiallicis, c. 26. Amalarius L. r. de Officiis Ecclesiasticis c. 27. Rabanus Maurus L. de institutione Clericorum, C. F. Alminus Epistola ad Oduinum Presbyterum, & alii repetunt & Commentariis suis illustrant, quod in indine Romano de ritu administrandi Confirmationem praescribitur. Videntur illi hoc haberet proprium & sing lare, quod velint manus impositionem non esse actio em distinctam ab ea, Per quam unctio fit, quam quistionem postea expendemus. Sufficit praesenti nostro instituto, eos omnes noni seculi Auctores expressam mentionem Hiseere Sacramenti Confirmationis. Solvamην Obiectiones Datas adversus probationem ex Traditisae Ecclesia. Oblicit I. Lib. 2. cap. a. silentium veterum scriptorum quorum genuina extant opera, ut Gementis in Epistola ad Corinthios. Iustini, Athenagorae Theophili, Tatiani, Irenati, apud quos altum de Sacramento confirmationis silentium. Re . r. argumentum negativum nullius ponderis esse in quaesti bus fisecti, cum alia non desunt positiva, & quidem bene multa. u. Ad confirmandam alicujus dogmatis veritatem, necesse non est ut Omnes & singuli cujuslibetaetatis Scriptores de illo mentionem faciant. Sic V. g. Clemens Romanus, Athenagoras, Theophilus, Tatianus a Dallae
citati, de Baptismo siluerunt in tus quae nobis supersunt eorum operibus:
236쪽
an inde inseret Dallaeus, Scriptores illos Baptismum pro Vero Sacramento non agnovisse λ non certe. Ita pariter de Confirmatione sentiendum. 3. Non ignorat Dallaeus multa illorum Scriptorum opera desiderari . quae temporum incuria ad nos usque perVenire non potuerunt e quin & ipsa Clementis ad Corinthios Epistola de qua Irenaeus L. 3. c. 3. Eusebius L. 3. GI 6. & 28. S. Hieronymus L. de Scriptoribus Ecclesiasticis se mutila est aeimpexsecta, sicut fatetur ipse Iunius, qui ex taceris, ut loquitur , reliquiis vetustiss. mi exemplaris Biblioιhecae Regia eam eruit, lacunas expletis, Iatisὰ vertit, notis brevioribus illustravit, ct Oxonii publici juris fecit an. 1633. Plura scripsit Irenaeus, quae periere, referente Eusebio L. s. Hist. cap. 26.&S. Hieronymo L. de Scriptoribus Ecclesiasticis; N ita de aliis bene multis Veterum lucubrationibus. Qua vero arte augurari potuerit Dallaeus, in illis Scriptis nullam Sacramenti nostri factam esse mentionem , vix scio rquamquam non facile concedimus, S. Irenaeum de illo tacuisse in his quae nobis supersunt illius Libris . . . P . Scopus & institutum alicujus Scriptoris tale aliquando est, ut non Iexigat omnium nostrorum Sacramentorum mentionem ab ipso fieri. Sic V.g. .
qui ex Veteribus Apologias pro Christianis scripsere e in eo toti erant ueGentilium calumnias adversus Religionem nostram invidiose confictas propulsarent ,. potius quam singula nostra Mysteria sigillatim exponerent; quorum proinde silentium , tanquam argumentum denegati ab ipsis alicujus mysterii seu dogmatis, opponi merito non potest .. Ita est de Iustino,.A-thenagora, Theophilo, & aliis .. objicit a. eodem Libro.2. cap. II. & L. 2. de cultibus Latinorum religiosis, Graecam Ecclesiam in numero Sacramentorum non recensere Con firmationem, quost probat his.momentis.
I. Ex Euchologiis, ubi non duo, sed unum est ossicium Baptismi A Unoctionis, cui titulus est, ordo Laptismatis; igitur unctio illa est cieremonia , .
II. Quia neminem Graeces admittunt ad sacram mensam, nisi qui suerit chrismatus: atqui certum est neminem unquam rite baptilatum, repulsum fuisse a lacra Communione, nisi propter aliquod graVe peccatum , aut infantilem aetatem; idcirco igitur Graeci ad sacram mensam non admittunt eos qui chrismati non fuere, quia unctio haec Pertinet ad . caeremoniam
III. Quia Graeci a quacumque. haeresi conVersos recipiunt per unctionemr: at ista haud dubie non est Sacramentum Confirmationis, . quod iterari. noni posse dogma est catholicum; est igitur mera. caeremonia. IV. Graeci Presbyteri ungunt baptisatos in fronte: at simplex Sacerdos. non potest esse minister ordinarius Sacramenti. Confirmationis si unctio ergo ι
illa non est verum Sacramentum.
Resp. nego ant. Ecclesia enim G ca, sive antiqua sive recentior; semper in numero Sacramentorum habuit Confirmationem. Pro veteri testam tur Concilium Laodicenum, Firmilianus, Cyrillus Hierosolymitanus, Chry-. stomus antea citati, quibus &. alios plures inferius ,.ubi de materia Con- , firmationis, adjungemus . . Pro recentiori vero testes sunt Simeon Thessa
tunicensis in Libris de Sacramentis, Ieremias in sua catholica Responsio
237쪽
me, GabrieΙ Philadelphi fis, Synodus Constantinopolitana an. I 6 2. Praeside Parthenio Patriarcha, in qua Calvini errorcs damnantur. Numero enimis. damnat Synodus hunc Haeresiarcham, quod quinque Sacramenta expungeret.
Synodus Bethlemitica an. 16 a. sub Dositheo Patriarcha Hierosolymit
no c. I s. ubi fidem Ecclesiae Graecae circa Sacramenta sic exponit: Credimuesse in Ecclesia Legis nova Sacramenta, evilueseptem: non minorem, aut majorem numerum admatrimas. Deinde lacundo loco enumeratur Sacramentum Coi, firmationis.
Denique ipsa Latina Ecclesia, quoties unionem tentavit aut perfecit cum Graeca, nusquam ei obiecit rejectum ab ipsia Sacramentum Confirmationis. Ad singulas igitur probationes respondeo. Ad primam , idcirco officium seu ritum administrandi Sacramentum Confirmationis sub officio Baptismatis contineri, quia statim post Baptismum conferri solebat. Ex hoc autem interre Confirmationem este ritum BaptiLmi, quid aliud est, quam velle quoque inferre Eucharistiam , quae simul cum Baptismo & Confirmatione solebat antiquitus administrari, csse pariter Baptismi ritum p quo nihil posset fingi absurdius. Unctionem vero illam distinctam esse a Baptismo, nec ad illius caeremonias pertinere, manifestum cli ex ipso Euchologior tum quia peculiarem habet annexam Orationem , qua invocatur septiformis Spiritus sanctum ad robur baptisati: tum quia confertur post perfectum & absolutum Baptismum: tum denique quia Episcopus illam unctionem ministraturus, & vestes quibus, dum baptisaret, erat indutus, & locum mutat. Ad secundam: Ille potest a sacra mensa legibus Ecclesiae merito repelli, qui ea non percipit quae ex usu &praxi Ecclesiae debent percipit at in E clesia Graeca lex erat Sc consuetudo, simul cum Baptismo dandi Confirmationem ic Eucharistiam; merito igitur Graeci a sacra mensa excludunt eos , qui sacro clitisinate pol Baptismum inuncti non merunt. Ad tertiam: Constabit ex dicendis, unctionem illam Per quam redeuntes Haeretici recipiebantur, puram fuisse caeremoniam, non Sacramentum
Ad quartam: Pertinet haec Objectio ad quaestionem de ministro Confirmationis, de qua inserius suo loco. Obiicit 3. Sacramentum Confirmationis incognitum est multis Ecclassis; V. g. aethiopicae, ut testatur Alvares Hispanus Monachus in suo Itinerario; Armenicae, teste Guidone Carmelita ; Chaldaicae, caeterisque Christianis longe lateque per Arabiam, Μό potamiam, Assyriam, Persidem, ipsamque AEgyptum diffiisis. Resp. I. ex illis particularibus Ecclesiis, quae schismate a Romana divi-lae sunt, nihil adversus veritatem inferri poster error enim ex schismate
Plerumque nascitur. Rei p. z. certum non esse eas omnes Ecclesias non agnoscere Sacramentum Confirmationis : imo de Ecelesia AEthiopica fidem facit ordo mystea lorum, sive administrationis Sacramenti Confirmationis secundum usum fi liuopum excussis Tom. 6. Bibliothecae Patrum. De Ecclesia Armenorum
citatur Uscanus Episcopus sancti Sergii in magna Armenia, in responsione
238쪽
ud varias quaestiones sibi propositas circa fidem Armenorum, data Lugdu ni Batavorum 2I. Februarii an. I 667. testatur, inquam, apud Armenos ita usu esse Sacramentum Confirmationis I unde Guido Carmel ita non de omnibus, sed de aliquibus dumtaxat Armenis loquitur. Quod vero spectae ad Ecclesias Chaldaeorum per regiones suprae dictas disper rum, habemus insigne testimonium fidei Cophtorum N AEgyptiorum circa omnia Sacra menta , Tomo tertio de perpetua Ecclesiae fide circa Lucharistiam L. 8. c. 19. nimirum professionem fidei quam litteris consignatam Matthaeus Alexandrinus Patriarcha ad Regem nostrum Christianissimum misit. Syros vero agnoscere Sacramentum Confirmationis, restatur Iacobus de Vitria eo L. r. Historiae Hierotalymitanae e. 7 objicit A. L. 3. c. I . Noni seculi Scriptores eodem plane Ioco habuere unctionem quam Sacerdos adhibet in Baptismo, cum ea quam Episcopus facit in Confirmatione, & istam per aliam suppleri posse affrmant. Sie L Valaseidus Strabo L. de rebus Ecclesiasticis c. 26. ait, Sylvestrum S.Pontificem instituisse ut Presbter baptisatum ebris te lintra propter oceasonem transtus mortis. Quod F d Diacono vel quolibe3 alio b ine baptisvius, eam ante Coinrmationem ιransierit, credendum non in perire propter Me. Quo loco eos solum ante Confirmationem ex hac Vita transire docet Auctor iliale, qui a Diacono vel quolibet alio homine, id est laico, baptisatus sum rit, de non consignatus; ergo qui sunt a Sacerdote baptisati, cum unctio nem baptismalem perceperint, non censeatur sine Confirmatione recedere ex hac vita . Censet igitur unctionem illam baptismalem e3usdem esse vim tutis cum ea quam confirmatoriam appellamus. II. Idem Valastidus, Amalarius, & Rabanus tradunt praeceptam a Sylvestro Presbyteris chrisinationem, ne quis sine Confirmatione moreretur. ι Legimus o in gessis 1 virum, inquit Rabanus Lib. I. de institutione Cleri b. R 'corum e. 28. quod visester Papa νn Eccis a sema a constituerit, vi ficut pa
stas ct privilegium apud solum Episcopum confiat quod sacram ebrima ipse
conficiat, re baptifatum per manus impositionem eum ipso chrismate confinet propter baretieam suasonem; ita Prisbyter eodem orismata Iintra baptisatum levatum ex aqua propιre occasionem transitus morιis .... Ac deinde profecto p tet, quia quieu κε non est chrini, Regni sui particeps fieri nequis r ideoquo ne cessarium est, ut statim succurratur bapti ato cum clarismatis unctione, ut vi ritus sancti participationem Meipiens, alienus a Crino non existaι. In casuigi tur necessitatis vim eamdem tribuit Rabanus unctioni baptismali& con
Confirmat Dallae obiectionem hanc et r. quia utriusque unctionis eadem est materia, & eadem consecratio. a. quia idem est effectus, ut patet ex orationibus quibus consecratur chrisma, quibus a Deo postulatur, ut chrisma fit omnibus perunctis propitiatio oe custodia salutaris, o in ad ptionem filioram. Resp. nego ant. Triplex enim discrimen assignant Seriptores noni saeculi inter unctionem baptismalem & confirmatoriam. Primum, quia intismalis fit in vertice, . di confirmatoria in stonte. Ita Valaseidus & Rabanus mox citati. Secundum , quia baptismalis fit per simplicem Sacerdorem, confirmatoria per Episcopum. Ita expresse mox laudatus Rabanus. . Tertium,
239쪽
Tertium, quia unctio confirmatoria adjunctam habet manus inpositicis nem, non vero baptismalis. Ita idem Rabanus in eodem loco. Ad primam igitur probationem ex Valairido, quidquid sit de ilIci Sylvestri decreto, quod multis videtur supposititium, dico mentem illius
Auctoris hanc esse, nimirum unctionem baptisinalem adhibendam quia iam propter occasionem mortis, ut aliquo pacto supppleat unctionem conficmatoriam, si sorte contingat aliquem morte praeveniri priusquam ab Episcopo consignatus iuerit; nihilominus neutram necessariam esse absolute ad salutem: unde fi quis ex hac vita distedat baptisatus a quocumque, nec consignatus, non idcirco perire credendus est . Falso igitur supponit Daulatus, eos qui sunt a Presbyteris baptiuati, sine Confirmatione non disced re ex hac vita, quamvis nota sint ab Episcopo consignati. Ad secundam: Falso etiam supponit Dallaeus, unctionem baptisinalem idcirco institutam & necessariam esse, nequis sine Confirmatione discedat ex hae vita; istud non ait Rabanus citatus, sed tantum propter mortis periaeudum necessariam esse unctionem baptismalem, nι quis unctus seu christi Grdici possiιi scilicet ad significationem chrismatis & unctionis alIudit ibi M.tanus. Et rursus cap.3o. Signatur, inquit LI-de institutione Clericorum c. 3o. ba Uatus chrismate per Sacerdotem in capitis summitate ; per Pontificem P. vero in stonis , ut priori unctione figηiscetur Spiritus sancti super ipsum des arueenso, ad babisationam Deo consecrandam; in secunda quo e , Ωι eiusdem via ritus sancti septiformis gratia eum omni plenitudine sanctitatis o scientia ρο virtutis venire in bominem declaratur. Istud autem disciaminis est intecmodum quo utraque unctio effectum spiritualem significat , quod unctio confirmatoria practice N ex opere o rato significet euectum gratiae spuritualis quem producit, unctio vero baptismalis significat tantum, non vexo producit, laltem ex opere operato, & tanquam Verum Sacramentum a Baptismo distinctum unctionem interiorem gratiaeia Ad primam confirmationem, dico eamdem quidem esse materiam re-uempe chrisma, sed non eamdem esse materiam proximam r. unctio enim confirmatoria, insteipso Rabano, adiunctam habet manus impositionem, non Vero unctio baptismalis. Praeterea non sus-ficit ad persectam utriusque unctionis paritatem, quod sit eadem materia, sed eadem quoque deberet esse sorma, & idem effectus r porro & in sorma & in effectu & in ministro multum discrepant duae illae unctiones; unde patet responsio Ad secundam confirmationem: Etsi enim sit eadem utriu ue consecra
obiicit Magna est inter nostros Theologos discordia circa paries su stantiales Sacramenti Confirmationis, nempe ejus materiam & formam. non igitur consentiunt inter se de veritate seu existentia. illius qui eo rude natura seu essentia rei alicujus dubitat, ejus quoque existentiam in du
Resp. nego conseq. Disputanr v. g. quotidie Philosophi de natura Solis;: an ejus existentiam in. dubium revocant λ absurdus esset qui id inserere Distrarant. Naxatores de Baptismo& Eucharistia, nec tamen duo ista Sacra
240쪽
menta rejiciunt. Pariter igitur nostri Theologi de partibus substantialibus
Sacramenti Confirmationis inter se dissentiunt, nemo tamen unus est inteo illos qui veritatem seu existentiam illius in controveritam adducat; quisque aliquam materiam & formam sensibilem assignat, licet pro varietate opinionum Variam atque diversam. obiicit 6. Patres eumdem effectum tribuunt Baptismo & Eucharistiae, quem nostrae Confirmationi, nempe ut muniat nos, confirmet, roboret , perficiat. Ita imprimis S. Cyprianus loquens de Eucharistia Epistolis 3 As 6. Resp. nego ant. Gratia quippe baptismalis gratia est innovationis, filiaiationis & regenerationis aetati infantili accommodata r gratia Eucharistica est gratia augmenti personae spiritualiter provectae, ad reparandas vires animae spirituales per quotidianos lapsus imminutas & debilitatas: gratia vero contirmatoria est gratia roboris & Virtutis specialis, ad omnes mundi aedaemonis tentationes contrae fidem superandas destinata. Ita S. Thomas a. Part. q. 79. art. I. ad primum. Obsicit denique, multum immutatam fuisse subsequentibus saeculis unctio nem confirmatoriam : olim enim praecedebat manus impositionem, nunc sequituri olim Eucharistia post confirmationem , nono iaculo plerumque ante Confirmationem conferebatur. Resip. I. non satis ex veteribus monumentis, antequam prodierit Liber Sacramentorum S. Gregorii & Ordo Romanus, constare, quo praecise ordine daretur unctio, an post , an Vero ante impositionem. manus. 2. ejusmodi mutationes leves admodum esse N indifferentes , quae rei substa tiam non attingunt, sed simplicem modum seu ritum & eaeremoniam ς adeoque salva remanente Sacramenti husus substantia ,.nonnihil mutationis induet potuit circa disciplinam seu modum illud administrandi, quod & in aliis Sacramentis, Baptismo praesertim&Eucharistia, contigisse, ne ipsi ip-dem negare audent Novatores. Baptismus enim olim triplici immersione conserebatur, nune infusione: Eucharistia infantibus dabatur,. nunc denegatur; an propterea quidquam immutatum fuit circa naturam seu substam
tiam illorum Sacramentorum minime. . .
Dp materia Sacramenti'Confirmationis . .
QVaestio est, an sola manus impositio, per quam ApostolI Spiritum saniactum conferebant, sit essentialis & adaequata materia Sacramenti Otifirmationis, an Vero sola unctio chrismatis , an utraque simul ; diquae sit illa manus. impositio, an ab unctione distincta vel leparata. Cirtaca quam controversiam errant Novatores, nostri vero Scholastici va rias in partes scinduntur . .
Novatores Lutherani & Calvini sis, quibus nostra Confirmatio non est verum Sacramentum, sed mera Baptismi caeremonia, manus impositionem,