장음표시 사용
51쪽
ah DE SACRO ME UO BAPΥIς MI inserebat, in quo errabat Baptismum ab Haereticis collatum idcirco nul lum esse & iterandum, quia Spiritus sancti gratia destitutus est; Haeretici enim eam gratiam dare non possunt, inquiebat, quam non habent. Sed de hac S. Doctoris sententia iam abunde diximus in Tractatu de Sacramentis in genere. Odicies 2. veteres reprobant ac tanquam omnino nullum rejiciunt Baptisma aliter quam per trinam immersionem collatum; Ministrum secus facientem severe puniunt; ac pro Haereticis habuere Eunomianos, Bonosianos, qui unica mersione baptisabant. Sic Canon so. eorum qui dicuntur Apostolici, poena depositionis plectit Episcopum aut Presbyterum, qui non trinam immersionem observatrononem supra laudavimus. Concilium Constantinopolitanum I. an. 38 I. Can. 7. jubet rebaptisari Eunomianos, non aliam ob causam quam quod trinam non adhiberent in Baptismo immersionem . Eunomianos, inquiunt Patres , qui in unam demersionem baptisantur ..... primo quidem die Christianos facimus .... ct tunc eos baptisamus.
Et Pelagius L. in suo ad Gaudentium Rescripto, quosdam Bonosiacos damnat, quod unica mersione baptisarent: Contra, inquit, Evangelicum
praeceptum. Resp. nego antecedens.
Ad primam probationem dico I. depositionis poenam merito decerni posse in Ministros qui in solemni Sacramentorum administratione, Vel ex negligentia, Vel, quod pejus esset, ex contemptu, ritus consuetos & Ecclesiae totius usu ac praxi receptos non observant, qualis longo saeculorum tractu iuit trina immersio baptismalis. Unde Zonaras incitatum Canonem quinquagesimum Apostolicum, ait scelestum ac nefarium esse unicam dumtaxat celebrare immersionem.
Dico a. in praedicto Canone depositionis poenam non tam imponi propter defectum trinae mersionis , quam propter violatam Baptismi krmam rqui enim eo Canone perstringuntur, Eunomiani scilicet, baptisabant in Christi mortem, non Vero in invocatione expressa Trinitatis, utex ipso Canone fit manifestum. Ad secundam dico, Eunomium in duobus potissimum adulterasse Baptismi ritum: I. quod in odium M. Trinitatis, ejus invocationem inter baptisandum omitteret, & baptisaret tantum in mortem Christi. a. quod
eodem perverso consilio semel tantum, non ter mergeret, ne trina me sione videretur trinitatem personarum in Deo comprobare. Utrumque erroris caput commemorat Theodoretus Lib. q. haereticarum
fabularum cap. 3. Idem Eunomius inquit, saneti etiam Baptismatis Iegem olim a Domino ct Apostolis traditam evertit, ct contrariam aperte sanxit, non oportere dicens ter illum immergere qui baptisatur, nee invocare Trinia ratem, sed semel baptisare in Christi mortem. Idem legere est apud SoZomenum Lib. 6. His . cap. 26. Et S. Epiphanius haeresi 76. in fine, refert Eunomianos baptisasse in nomine Dei increati, ct in nomine Filii creati, o in nomine Spiritus sanctificantis, atque a Filio procreati . Igitur propter Vi latam Baptismi krmam, & tam nefando consilio praetermissam trinam
52쪽
DE SAc MAMENIO BAPTISMr. 3 immersionem, nullum judicatum fuit Baytisma ab Eunomianis datum; aemerito jussi sunt rebaptisari ab illis baptisati: non praecise ex defectu trinae mersionis, sed invocationis SS. Trinitatis, in qua consistit legitima Bapti-
sinatis forma, sine qua nullum est & irrItum. Ad tertiam: ea ipsa de causa Pelagius II. coercet temeritatem Bonosia Corum, eorumque Baptisma reprobat propter Violatam ab illis ipsius is mam. Baptisabant erum, ait ibid. S. Pontilax, solummodo in mortem chrim una immersiisne . Unde in eodem Rescripto monet, sicut antea observavi- ω V,
mus, quod si in nomine Trinitatis deprehendantur illi baptisati, Catholicae ivi a
fidei sint reconciliandi. χω. objicies 3. Docent Ueteres ritum baptisandi triplici immersione originem ducere a praecepto Christi & traditione Apostolorum . Ita Tertullianus, LHieronymus, s. Basilius, S. Chrysostomus, Theodoretus, Pelagius II. s pra citati, ubi de antiquitate trinae immersionis: at quod ex praecepto Chri sti & traditione Apostolica deseendit, haud dubie jure divino necesiarium est ad Sacramenti substantiam. Qua enim alia Via probare possumus parvulo rum Baptisma, sufragia pro mortuis, & alia ejus generis bene multa, quae nota ex Scripturis, sed ex lola Traditione Apostolica derivata habemus, tu ris esse d1vinit . Resp. I. ad maj. Verum quidem esse Veteres existimasse ritum trinae immerissionis ex Apostolica traditione descendisse, sed nullus dixit eam ex Christi praecepto sic necessariam, ut sine illa nullus sit Baptismus. Quando igitur mam datum Christi commemorant Tertullianus, Chrysostomus, Theodoretus , Pelagius II. vel istud reserunt simpliciter ad necessitatem baptisandi sub invocatione SS. Trinitatis, non ad imodum baptilandi per immersionem sive triplicem sive unicam; vel tantum attendunt ad usum communem siro temporem Ecclesia receptum, ab Apostolis transmissum, quem violare nemini licutum esse poterat, nisi urgeret necessitas. Reipta censent iidem Veteres, praecessisse exemplum Christi, qui&baptu favit, &baptisatus est per immersionem: Verum constat apud omnes orthoiadoxos, exemplum Christi, nisi accesserit praeceptum, necessitatis legem non Imponerer multa quippe in conficiendis & dispensandis Sacramentis Christas usurpavit, quae tamen ad substantiam & naturam Sacramentorum non pertu
. is coli mi vit Eucharist in in azymo pane, sero post camam, du
ltribuit Discipulis subduplici lpecie&c. An illa necessaria esse ad Sacramenti Veritatem quisquam contendet Orthodoxusὸ non puto. Similiter baptisatus est, &baptisavit in aquis Iordanis: An illae solae sunt materia necessaria Baptismi p Igitur non sequitur necessariam esse jure ac praecepto divino trinam immersionem baptisinalem, eo quod Christus exemplo tuo & facto eam com
Resp. a. ad minorem. Nego N aliquod extare praeceptum Christi de immersione veltriplici vel unica usiurpanda ego a. id omne quod ex Traditione Apostulica originem ducit, propterea juris esse divini, ac necessario & comitanterretinendum. Scilicet inter ea quae ab Apostolis ad nos derivarunt , alia spectant fidem, mores, & substantiam Sacramentorum; alia discipli- Ecclesiaeregimen, Sacramentorum ritus&caeremonias: inter quae istud
53쪽
mutatio; fides enim eadena semper est, nec tempori, aut loco, aut personis lubiacet, in posterioribus Vero, mutatio contIngere Possit, cum varia sit d1 sciplina pro temporum & locorum Varietate. Multa vero fuisse ab Apostolis tradita huiusce posterioris conditioniS, Certissimum est. Talia suere v. g. quae praescribit Apostol usde ebrioso, bigamo, neophyto ad ordines sacros non Dromovendo: pariter quod ab ApostoliS accep1mus, non Iejunare, non flectere genua in orationibus intcr Pascha& Pentecosten; orare versa facie ad orientem; quosdam dies festos celebrare; abstinerea languine & suffocato; ad Lucharistiam sejunos accedere, di alia Id genus bene multa. quae Ecclesia oro sua sapientia vel retinuit, vel mutaVIt. Porro ritus immergendi ter vel& solemitatem ordinis est; neque ad substantiam, sed ad ritum dumtaxat semel, hujusce Baptismi pertinet. iSi vero ciuaeras certam & fixam quamdam regulam, qua iecerni possit , Quaenam ab Apostolis tradita, necessaria sunt ad substantiam sacramenti, vel tantum ad eius solemnitatem seuadministrationis disciplinam: rei pondeo re culam illam, esse Iudicium Ecclesiae infallibilis Verborum Christi& traditi num Apostolicarum interpretis, quae est firmamentum oecolumna veratatis, asversus quam porta inferinunquam praCalabunt. Cum igitur constat ex momentis adductis, Ecclesiam semper ratum habuisse Baptismum sive Immersione una vel triplici, sive inissione aut asbersione collatum , manifeste sequitur. --nes illos modos baptisandi indifferentes esse ad veritatem Baptismi, nee ullum ver excidonem alterius absolute necessariun esse. . . . obiicies 4. Ad veritatemBaptismi necesse est exprimi M. Trinitatem: atacui per unicam mersionem non exprimitur; recte Vero pertriplicem ; ergo&c. Resp. dist. mas. Necesse est exprimi M. Trinitatem, per verba lar e , . Tim concedo: per usum materiae, nego. cum enm, Inquit S. Th. hic ad i. Τr 3. v. q. rutas si uens principale in Baptismo, Drlitudo autem agentis pervenias ad M V - effectum secundum formam ct non secundum materiam, deo Ii statio Troiiaiatis in Baptismo si per verba forma, nee est de necessitate ut seniscetur Trianitas per usum materrae; sed hoc ' tantum ad majorem expres mem. Maior autem illa expressio essentialis non est Baptisino, sed ea tantum quae praetice sumificat & cit interiorem animae ablutionem , qualis est simplex ablutio aut per infusionem, aut per aspersionem aquae. Quamquam unicae mersioni sua non deest congrua significatio, qua nempe unitas essentin di vinae, unitas mortis & Resurrectionis Christi significatur. Ita Concilium Toletanum IV. Can. s. supra citato. .
Mius ossin Observati in trina Baptismi mersione. praesentisnon est instituti exponere ritus omneS qui vel antecedebant, vel comitabantur, vel sequcbantur Baptismum, quod ad-hunsΤractatus quintam, Deo dante exequemur; sed eos dumtaxat, qui ipsam immersionem propius spectant.
54쪽
baptisandum consecrata. Eorum formam describit S. Cyrillus Hierosolymbianus Catechesi I. mystagogica: Primum, ait, ingressi estis ad portacum d mus baptisterii. Et Catechesi et . Ea mysteria, inquit alloquens recens baptisatos, d vobis in interiori domo peragebantur. Ex quo intelligimus, suas aptas officinas, porticus, & interiores aditus habuisse Baptisteria; & de novo S. Ioannis apud Alexandriana Baptisterio scribit Martyr Theophanesti Hoe anno S. Joannis nomine quadra figura construetum est opus Alexandria , o Baptismo lustrandis adiuηcium aedificium. Erant Baptisteria line admodum balnei & piscinae, in qua multi erant gradus: unde S. Isidorus Hispalensis De Officiis Ecclesiasticis L. a. c. a . sic ait: Fons autem origo omnium gloriarum p. 6 est, cujus septem gradus sunt, tres in descensu, propter tria quIbus renuntiamus; E. tres in assensu, propter tria qua cotatemur: ses limus vero is est, qui re quartus, similis fuso hominis, exIinguens fornacem ignis, stabιlimentum pedum , fundamentum aqua oee. Eandem Baptisterii formam apud Latinos laudant apud Alcvinum auctor Libri de Eccl esiasticis officiis, in Gemma animae Honorius Augustodunensis. Profunda erant haec Baptisteria & ampla, pluribus simul continendis capacia. Canonibus autem cautum erat, ne quis alibi quam in publicis Baptisteris nisi tarperet necessitas baptisaretur: qui secus secisset Sace dos depositionis poena castigabatur, ut colligimus ex Concilio in Trullo Can. 3 a. & ex Meldensi cap: 48
II. Antequam sacro Fonte immergerentur baptisandi, in ipso porticu exustentes & versus Occidentem converit, protensa manu satanae renuntiabant, ut refert S. Cyrillus Hierosolymitanus Catech. I. mystagogica . Tum omnibus depositis vestibus toto corpore nudabantur, ac nuditatem illam Ueteres comparant cum ea in qua creatus est Adam, cum qua quisque nasci- 3 ''tur ac resurget, cum qua Christus est cruci affixus. Lex autem illa perfectae nuditatis omnes obstringebat, secluso necessitatis cala, adultos, infantes, mulieres ipsas, quarum tamen pudori consulebatur; & tamdiu in usu fuit, quamdiu ipse immergendi ritus: ut nempe, ait Facundus L. q. c. 4. non sola
voce, verist etiam totius habiιu corporis profiteamur exu e nos veterem hominem. P.61. A.
De adultis testatur S. Cyrillus Hierosol. Catech. mystagogica a. Statim vi intrsi estis, inquit, vestem exuistis, quod quidem exuti hominis antiqui cum p. xit. Opersius suis imago fuit ;'atque ita exuti P eratis nudi , imitantes re in hoc B. eum, qui in cruce nudatus fueνat, cbristum; qua ille nuditate principatus oepotestates huius saeculi spoliavit, σ magna confidentia in ligno de illis trium. phavit. Et mox t O rem admirandami nudi fusis in eo pectu omnium, non vos pudebat . Revera enim in hoc protoplasti Adam ferebatis exemplum, qui nudus mParadiso fuit, ct tamen nullo liciebatur pudore. Rusdem nuditatis mentionem iaciunt S. Chrysostomus in Epistola ad Innocentium S. Ponti Rcem , S. Ambrosius Ser m. Io. S. Epiphanius in Anchorato cap. III. S. Anselirius in Matthaeum cap. 3. S. Bernardus Serm. U. de paupertate. De infantibus patet ex Sacramentario S. Gregorii, ubi describitur ordo M- r. m. ipti sint infantium: nam eiuri dictum esseti Et baptisantur infantes: ) mox para. 1 subiungit: Fontis x vero redit in Saerarium expectans, at cum veruti fuerint in p. 73. D fantes, confirmet eos. At si infantem vestibus indui oportet priusquam confirmetur, necesse est prius exutus iis fuerit, quam baptisetur. Similiter ordo
Romanus Cap. dedi Gabbati sancti Paschae ait: Pontifex egreditur a fonte ins
55쪽
erarium, habens ibi eompositam sedem, vel in Ecclesia, ubivoluerit, ctsedera in ea, ut eum vestiti fuerint infantes confirmeι eos Et mox t Sic vestiuntur, im ti Uno ordinantur. Idem testatur Alcvinus Lib. de divinis officiis c. 19. De seminis testatur S. Chrysostomus in Epistola ad Innocentium S. Pontificem, ubi recensens mala quae Constantinopoli contigere cum e Sede sua armata manu iterum dejectus est, inter alia ait: Mudieres quoque sacrarum aedium, tua per silud tempus' exuerant, ut baptifarentur, metu gravis inius incursus nmae aufugerunt. Neque enim concedebatur ut se velarent , cuι mulieres bonestas decet. 'Interea vero mulierum pudori multis modis consulebatur ab Eeclesia. r. Multis in locis erant Diaconissae piae mulieres, quae eas ad Baptismum Venientes honeste nudabant & exuebant, ne quid baptisantis oculis inverecunde objiceretur , ut indicat S. Epiphan. haeresi 79- Ejusdem honestatis causa Sacerdos baptisatae quidem frontem sacra oleo ungebat: at Diaconisaungebat corpus, 3uxta morem Ecclefiae Graecae - 2o Viri separatim a feminis ba tisiabantur: unde S. Cyrillus Hierosolymitanus praefatione in Catecheses., Reverentiam, inquit, adhibe , cum D exorcismu3 , quo usque alii exorci fati aderunt, viri cum viris, ct mulieres cum mulieribus. D Alia hora viri, &alia mulieres baptisabantur , sicut indicat Ordo Romanus cap. de Satatato sancto. q. Non promiscue, sed viri ad dexteram, mulieres ad sinistram , ut ait Sacram entarium S. Gregorii. s. Nonnullis in locis Velum extendebatur circa Baptisteria, unde ad mergendum accedebat Sacerdos cum audiebat, potius quam videbat esse a uem in *qua. Ita factitatum legimusa sancto Othone Bambergensi Epischiaci erga Pomeranos ad Christi fidem conversos, ut refert Andreas S. Michae Bambergensis Abbas in ejus ita L. a. c. I s. apud Surium secunda Iulii. Deroque tam antiqua Baptisteria amplissima forent suosque haberent recessus, ac de nocte ut plurimum so Ieret Baptismus solemniter administrari, multiplici modo mulierum pudori consinebant & provideant Ecclesiarum praepositi, IIL Baptisandi, omnibus depositis Vestibus perfecte nudi , apud Graecos toto corpore oleo sancto inungebantur, ut refert S. Cyrill. Hierosol. Catech, mystagogica a. Apud Latinos in vertice tantum, tum aquis ter immergebantur, & quidem toti . Qui me iιur in aquar, ait Si Cyrili. Hieros. Catech. I7- ω baptisatur, undique ab aquis eircumdatur. Et S. Epiphanius, in Anchoratoeap. II 8. Aqua, Inquit, cum invocatione sancta non unum dumtaxat hominis membrum occupant , sed integrum prorsus repurgant e circumciduno, ac malis omnibus exol nt. Graeci recentiores morem illum immergendi totum corpus pro infantibus immutarunt, quibus, ob tenellam aetatem , aquae pernares & aures subintroductio nocere posset . Ita colligimus ex, testimonio Gregorii Protosyncelli antea laudato- Quin & aquam eum infinem calefaciunt, teste Arcudio; quem morem etiam undecimo saeculo observabat S. Otho Episcopus Bambergensis, teste Scriptore ipsius Vitae. IV. Ad unam quamque immersionem non integram Baptismi formam pronuntiabant, sed unius tantum personae nomen appellabant, ut colligitur ex Tertuli. L. adversus Praxeam G26. jam citato, ex S. Ambrosio L. a. de Sacramentis c. 7. etiam citato, & ex Rituali Romano ubi ita praescribitur x Puerum bapti et dicendo, Ego te baptiso in nomine Patris, oesemel immergia , crFilii, ex secundo immergaδει Spiritua sancti amen, o tertio immergap.
56쪽
V. Baptisandi stabant erecti in Fonte. Hinc s. Gregorius Nolamenus testatur patrem laurei, dum baptisandus genua flexisset ex simplicitate, videntibus dedisse futuri sui Episcopatus praesagiumr utroque enim genuflexo consecrantur Episcopi. Mmistri in Fontem destendebant, sicut λ- servat Amphilochius de lancto Basilior tum adultos baptisandos vel apposita supra caput, vel supra humeros depressa manu, vel insta scapulas te. nendo, vel de pondere bublatos immergebant; quo in ministerio cum gra diora erant di graviora baptisandorem empora, iuvabantur ab eorum patrinis. Infantes vero manib totos immergedant, & ex Fonte levabant. Hinc nitellige Benedictum Presbyterum in vita S. Damasi sic enarrantem: Sabbato Paschalis fel invitatis, inquit, eum turba se imprimerent ad BaptUmum, pumisIκs de manu Sacerdotis delapsus est, atque is f re demo aes . Eι post spatium
fere unias hora, dum sperarent omne ν ,--νιuum, quidam Mansonarius poma
Heloia in fiduciam S. Damasi presteiens s. in fontem, sanum re illusum secum v duxit Ex qua narratione intelliges quod supra obsereavimus, Fontes Baptismales profundos fuisse. S. Bonaventura in dist. I. q. t. talem baptisandi ritum suo tempore re. ceptum narrati Saterdos, inquit, debet puerum tenere per latera, ct versa facis ad aquam debet mergere, ita quia habeat eaput primo versus Orientem , secun- '
do versuν Aquilonem, tertiis versus Meridiem.
VI. Denique, post trinam immersionem ae m. trinitatis invoeationem baptisares e laero Fonte exibat Ze suscipiebaturr si mulier, a Diaeoni ifi vir, aliquando a susceptoribus seu patrino 3e matrina, aliquando a Di conis qui e sacro sonte nudos egredientes grandiori quodam elamine , quod fabanum dicebatur, obvolvebant. De illo velamine mentionem faciunt Victor Vitensis L. 3. de persecutione Uandali ea, & S. Gregorius in gnus Epistola ad Ianuarium Calaritanum L. 7. Indictione a. Din. s. Tum veste candida suisque donabatur, ut colligimus ex L Cyrillo Catech. q. Veteribus, inquit, Exuris vestibus o tis quae sunt secundum 1 rimm albae induistis, perpetuo iιm in assis iηeedere sportet. Et ex S. Ambrosio L. de initiandis IMcap. . Aecepisti post hae vestimenta eandida, inquit, ut esses invicum quisdem ae.... Aris involacrum precararum. Enritus percipui qui immersionem baptismalam ii. 5 Proprius spectant, de quitas mentio apud Veterea occurrit.
Forma Baptismi eonstat verbis quae inter baptisandum ex divino praere.
pio ac traditione Apostolica pronuntiari debent. Cum vero aliisGraeci, e aliis Latini utandire, utriusque sormae apud illos usurpataeantiquitas& Yeritas hic a nobis est inquirenda, ae varii circa sermam Baptismi errores recensendi. Quod ut distinctius exequamur, Praesentem Articulum in varias veluti Sectiones dividemus, in Dibus r. De Variis erroribus circa sorinam Baptismi. q. An Christus aliquam Baptismi formam prascripserit. 3. De forma a Graecis usurpata, an antiqua sit & valida.
57쪽
. . De se a apud Larinos, antiqua & conVeniens. s. An haec verba, Ego te baptiso, quibus .actus baptisantis exprimitur , . necessaria sint ad substantiam Sacramenti. - 6. An distincta trium Personarum M. Trinitatis invocatio sit absolute ne. eessaria ; & num Valuerit olim, aut etiam Yalere jampossit Baptismus in solo Christi nomine collatus. N De Uariis circa 'mam Baptismi erroribu3. . . . Formam Baptismi adulterarunt inter veteres Haereticos, Gnostici, Ma citae, Montanilis, Sabelliani, Paulianistae, Photiniani, Eunomiani, Elcesaei, Menandriani, Bonosiacorum, Arianorum & Afrorum nonnulli: denique ii quos Canon q9. eorum qui Apostolici dicuntur, perstringit. . I. De Gnosticis Marcitis, a quodam Marco praestigiatore e secta Gnostiacorum sic nuncupati, constat ex S. Irenaeo Lib. I. cap. 2I. alias I 8. & ex
S. Epiphanio haeresi 37. Baptisames, ita dicunt, ait S. Irenaeus , In nouisti. p. mine Uncti Patris universomm, in veritate matre omnium, ιn eo qui in δε-9 ποl.I.sum descredit, .m unione re redemptione o commvniona viravium. Idem fero, refert Theodoretus L. L haereticarum fabularum cap. 9. - . . .
II. Apud Eusebium L. 7. Hist. c. 9. S. Dionysius Alexandrinus sua I Sin D tum S. Pontificem Epistola , narrat suo tempore Virum aliquem senem e titisse, qui cum interibisset Baptismo eorum qui in Ecclesia baptisabantur, ac interrogationes responsaque eorum audivisset, flens, &Nicem suam imgemiscens, confessus est Baptismum, quo apud Haereticos initiatus ipse fuerat, non esse hujusmodi, nec cum Ecclesiae Baptismo quidquam habere commune, sed plenam blasphemiae ct impietatis, scelestis verbis ac caeremoniis esse ad ministratum. Quinam vero fuerint i ii Haeretici, non exponit Dionysius. III. De Montanistis, qui Cataphrygar dicebantur quod in Phrygia praesertim suos haberent conventus constat I. ex Can. 8. Concilii Laodiceni an. 36 . Eos, ait Canon, qui ab ec'rum baresit , qui Pbrnes dicun-rim. t. tur, convertuntur, sive fini in Claro qui apud illos existimatuν, sua maximi Coc. p. dicantur, eos omnes cum omni studio catechisari seu initiari. σ bapusari ab Ec-t e lae Episcosis σFres uris. Constat x. ex Concilio primo generali Co c. e. ν stantinopolitano an. 38i. Can. 7. ubi Montanistae iis accensentur Haereticis,ssα. qui ad Ecclesia Venientes , tanquam rigani recipiendi sunt per Baptismum. Non alia porro fingi potest causa cur ejusmodi Haeretici iubeantur rebaptiari, quam quod in legitima Ecclesiae forma baptisaxi non fuissent. Ita iuvi, testatur S. Basit, Epistolae primae ad Amphilochium, Can. I. ubi de Montari. . ρ. nistis ait: Quamnam ergo babeι rationιm verum eorum Baptisma iudicari, qui 7s8.6. in Patrem ct Filium , ct Montanum Priscilla uo baptisaut λ Idem quoque innuunt S. Gregoriius Naaianzedus oratione 3. de pace, & S. Gregorius Magnus L. 9. Epist. 6 p. nunc Lib. II. Epist. 67. ad Quiricum vel Qui- f. i. rinura , aliosque in Hiberia Episcopos. Ui Haeretici, inquit, qui in πιι, ii εν.C. nitatis nomine minime baptisantur, bcκι sunt Bonosaei oe Catapbrna , quia ct illi christum Dominum non credum , di isti Spiritum sancium perverso
sensu esse pravum quemdam hominem Montamum eredum .... cum M sanctam Ecclesiam veniunt, baptisantar. Hac de causa S. Hieronymus eos non ad- I b L . 1 .. ., . i. . , .α j git
58쪽
iungie illis quos'in Dialogo adversus Luciferianostinatura Romina M. - 4
IV. De Sabellianis constat ex Canone T. Concilii pruΠI generalis Com is se stantinopolitani jam citato , in quo iubentur ad Ecclesiam redeuntes ,
V. De Paulianistis, Paulo Samosatem ita dicti, constat o Canone I 9. uia. ρ. Concilii primi generalis Nicami an. 323. quo iubentur iterum baptIsari I. 43. E. De Pauli istis, inciuit, ad Ecclesiam catholicam consutrentibus definitio prolata est, ut iterum baptisentur omnimodis . Idem statuit Conc1lium Mel tense secundum m. sa. Can. IS & II quod testatur etiam L Hieron' rim. 4.mus Dialogo adversus Luciferianos, ubi asserit Synodum Nicanam omnes DN. a. Haereticos suscepisse , exceptis Pauli Samosateni discipuιis. Ratio autem cur iterum datus illi fuerit Baptismus, non alia csse Potest, quam quod in Q. D. Iegitimae serma collatus primum non fuerat Credendum, inquit L. Augustinus L. de Haeresibus, haeresi M. eos regulam Baptismatis non tenere. Idem te Matur Innocentius Primus Epist. 22. ad EpiscopoS Macedoniae cap. 3. , .. -..
VI. De Photinianis qui eumdem cum Sabellio errmem tuebantur, 'a- , tet ex Canone 16. Concilii secundi Arelatensis. Photinianos, inquit, sive Pauliam ias , secundum Patrum statuta ba Vari πηιιι o Unde corrigenda rat,idetur lectio Canonis septimi Concilii Modiceni an. 36ε in quo Phoetiniani non iubentur rebaptisari.-Probabile igitur eli verba illa in Canonem Irrepsisse, & consequenter delenda, cum Nicaenus Canon expresse miserit rebaptisari Paulianistas, qui iidem eram cum Photinianis. VII. De Eunomianis patet tuin ex Canone 7. Concilii primi generalis Constantinopolitani, tum ex Theodoreto Lib. . haereticarum fabularum eap. 3. tum ex S. Epiphanio haeresi m. in fine , & λχomeno . Lib. 6. Hist Q. 28. Theodoreti N. S. Ephiphanii Verba paulo supra. retulimus M agendo
de nece State trinae mersionis. ' - - QVIII. De Elceseis, ab Elcesai quodam haeresis suae auctore sic nuncupati, 'constat ex Theodoreto Lib. 2..haeretista fabul. cap. 7.: ubi asserit eos usos fasse Baptismatibus m elementotum confessiono II t IX. De Menandro testis est Theodoretus Lib. I. cap. a. ubi ait ipsum asse- Axuisse baptisatos in suo nomine salvos esse. X. De aliqui si Bonosiacis constat, tum ex S. Gregorior Magno jam ciatato n. III. tum ex Pelagio II. in suo ad Gaudentium Episcopum Responso, ubi innuit eos baptisasse m morum christi .. Quod vero omnes Bonosiaci non adusteraverint in amet Baptismi, colligitur manisecte ex Can. II Concili. - ἡψII. Arelatensis an Aset. ubi clicituri mnosiacoxaktem ex eodem more venientes, . .
quos fear re Arimos baptifari m Triniιate manifestum est,.s iste παν m. ' T-. 4. XI. De aliquibus etiam Arianis idem' testatur Theodorus Lecior Colim '' Saneorum La F. ubi. resere a Deuterio Arianoi Episcopo' aliquem nomine R Barbam, Constantinopoli baptisatum sub hac tarma se BaptisaturjBarbasin nomine Patris per Filium .. in Spirisu , ac statim aquam evanuisse . Idem legitur apud Nicephorum L. I 3. cap. 33. Constat praeterea ex antiquo Gregorii Turonensis Supplemento, St Ioanne Biclarenu in Chronico , no
niuios in Hispania Gothos Arianos Ermam Baptismi non servasse; qui idcirco a S. Leandita Hispalensi uiseopo rebaptisati sunt τ atque eam in
59쪽
anime Patris , 9 DIii ct Spiriιus sancti, apud S. Matth. c. 28. V. I9. non esse baptisari in invocatione seu exoressione Personarum Trinitatis; sed idem esse ac doceri, instrui, initiari in fide Patris, Filii & Spiritus sanctio Episcopius quoque in responsione ad trigesimam septimam quaestionem inter sexaginta quatuor, ubi, etsi putet ismam Baptismi consuetam, propter antiquum Ecclesiarum omnium usum, retinendam esse , contendit tamen eam nullo pacto colligi posse ex Verbis Christi apud S. Matth.c.28. unde ibidem putat verbae haec Christi, in nomine. Patris, ct Fili, , o Spiriιus. sancti , eonnecti posse cum istis, Docete, seu, discipulos fac11e; atque ista verba, baptifantes eos, esse intra parenthesim collocanda: ita ut sensus sit, Baptisantes, doeete quis In Pater, quis Filius, quιs Spiritus sanctus, ct iu haedoctrina distipatos faener qua certe admissa expositione, clarum est ista verba, baptisantes in nomine Patris , o Filii, o Spiritus sancti, non esse a Christo praescripta tanquam formam Baptismi . Gerardus etiam Vos ius Disputatione secunda de Baptisino Thesi quin- ta, contendit nullam esse in Scripturis formam verborum in quibus ba- .ptisare debeamus, praescriptam. Adversus eos sit
Christus certam verborum formam in Baptismo usurpandam praescripsit .. . -
Probatur I. ex cap. 18. S. Matth. v. I9. ubi Christus Discipulis ait: Euntes docete omnes genteν, baptisantes eos in nomite Patris, ct Filii, o Spiritus sancti et quo loco etsi conceptis verbis Christus non dixerit, verba via inter , bapti dum esse pronuntianda, iniversi tamen Ecclesia verborum Christi custos ac fidesis interpres ex eo semper intellexit, & usu suo confirmavit, ve ba ista exprimenda esse. Ubi observabis obiter, Lutheranos&Calvis istas, . eamdem Baptismi Hrmam nobiscum retinent ac prascribunt. nec Tradi- 'Aonis & Ecclesi auctoritatam infallibilem agnoscunt, vix posse contumaces Sotaiianos refellere, & probare adversus illos, senstim verborum Christi esse, ut inter baptisandum exprimantur nomina personarum M. Trinitatis. . Actorum I 9. v. a. cum S. Paulus interrogasset discipulos, an Spiritum sam
Eum accepissent; & isti respondissent, Neque si Spiritus sanctus est audivimus; statim subjicit Paulus: In quo ergo baptisati estis p Quae sane inter rogatio videtur supponere solitum exprimi in administratione Baptismi Christi, nomen Spiritus sanctr, de quo discipuli illi, solo Ioannis B,
Confirmatui: Quia ibidem Baptismum Christi videtur Apostolus conse re cum Baptismo Ioannis, & modum quo uterque ministrabatur , comparare. Ioannes, inquit, bapti vis Bapιimo pgnitentia, dicen ς , In eum qui venturus eget pore ipsium, nempe Christum a ergo in Baptismo Christi aliquid etiam dicebatur: Quid/ verba ista Evangelicae et In nomine Patris , Filii, ct Spirisus sancti. . 'Pariter primae Corinth. I. loquens Apostolus de schismate quod inter Corinthios exortum fuerat, quorum aliqui dicebant se esse Pauli, alii ApolIo, alii Cephae, Numquid, ait Paulus, in nomina Pauli bapidati effri quasa dicerata
60쪽
diceret: Nonne tenetis memoria verba quibus datus vobis est Baptismus δΑn baptisantem audivistis dicentem: Ego te baptiso in nomine Pauli/ non certes sed in nomine Patris, re Filii re Spiritus sancti. Probatur a. ex constanti & perpetua Ecclesiae totius traditione & praxi, cujus tot certissima proferri possunt argumenta, quot supersunt M. Patrum monumenta. Ex infinitis haec pauca seligimus . Ex S. Iustino Apolog. 2. pro Christianis: In nomine rerum eunctarum p A. . remis, inquit oe Domini Dei, O' Servatoris nostrι yesu christi, oe Spiritus Ibid.C. sancti in aqua tinc Iavantur. Super eo qui renascendum sibi esse Rad ah tueris parentis ferum omnium, o Domini Dei nomen nominatur ' In nomine autem etiam Iesu Cbr3ssi erucifixi sub Pontio Pilaιo, atque in nomina Spiritus saucti abluisur is qui illuminatur. Igitur , teste S. Iustino , ' nomen Patris, Filii , & Spiritus sancti exprimebatur H administrando
p.rio. Ex Tertulliano L. de Baptismo c. I 3. Lex tingendi , inquit, impota est D. O forma prascripιa : ne, inquit, docere Potiones, tingentes eos in nomine Paιris, ct Filii, re Spiritus sancti. Quid hoc testimonio potest expressius P.11 . ac differtius proferri Et c. a. dixerat Sine sumptu homo in aqua demis3- sus, ct inter pauca verba tinctus. Pauca autem illa verba alia non sunt ab iis quae Christus praescripsit Matth. 28. Denique Lib. adverS Praxeam c. P. Novissis, inquit, mandavit ut tingerent in PMrem, Filium , ct Spi-A' η' ritum functum: non in mum, nam nec semel, sed ter, ad singula nomina in personas singulas tingimuria Ex S. Cypriano Epist. 73. ad Iubajanum , ubi sic legitur di Post Resurrecti P. ra6.nem a Domino Apostoli ad Gentes mittuntur, in nomine Patris, o Filii re spiritus sancti baptisara Gentiles iubentur. Quomodo ergo, quidam dicant foris extra Ecelasiam , mo re contra Ecclesiam , modo in nomine Jesui cBLfli , ubisumque o quomodocumque Gentriem baptisaram remsionem peccara ram consequi posse, quaado ipse chrinus Gentes baptifari iubeat in plana σadunata Trinitate Ex S. Basil io L. de Spiritu sancto cap. ra. Oportet, inquid ,. inviolabilem gabo. . man re traditionem quae in vivifica gratia data est. Et postear Fides permae.. i. V eitur per Baptismam , Baptismus vero fundamento fides nititur , re utraque Io Α- res per bast vocer impletur . Sicut enim credimas in Patrem , ct Filium, ἐ- - η re Spiritum sanctum,. hie re baptisamur ni nomine Patris, re Filii, ct UL
Ex S. Ambrosio Libr. de Mysteriis c. q. v redis, inquit,. Catechumenus in-TLa. . erucem Domini Iesu, qua re ipse signatur τ sed. nisi baptisatur fuerit in ηο-330 v mine Patris, O UIis re Spiritus sancti .. remissionem non potest accipere peccatorum, nec spiritualis gratia munus haurire Tu autem baptisatus es in nomine Τrinitasis, eonfessus eν Patrem; recordare suid feceris; eonfessis es
Ex Sia Hieronymo Lib. Commentariorumin Matth. Raptis tur, inqui j a I in nomine Patris, ct Filii, re Spiritus sancti p vit quorum una est divinitari.=.i C. una fit Iargitior, nomenque Hinitatis unus, Deus est.. . To 9 p. Ex S. Augustino Lib. 6. de Baptismo cap. as. Certa sunt , inquit , Emn-δysi relica verba, fine quibus non potes eo revari Baptι ut .. Quae autem sua: ista