Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

234ΤHUCYDIDIS

τα τείχη και προ των τειχων τοις προσιου πιν ἀντιπαρε

- πιάου και των ἐξω κα- τάχος χωρουντας ιππέας τε πολλους καὶ ἄκοντισπως ἀντεπεξ εσαν. ἄλλοι δε τάς ναυς επληρουν, και ἀμα επὶ τον αἰγιαλον παρ βοηθουν, Mense Iu- και επειδη πληρεις ησαν, ἀντανηγον πέντε και ἐβδομη-

μάλιστα. . Tης δε ημέρας επιπολυ προσπλέοντες, και ανακρουόμενοι, και πειράταντες ἀλληλων, και ρυσετεροι δυναμενοι ἄξιον τι λόγου παραλαβεῖν, εἰ μη ναων μίαν ηδύο των 'Mηναίων οἱ Συρακουσιοι καταδυσαντες , διεκρί-

cinna naves quoque subito conti a se venientes Vidissent, perni bati si int. Et alii quidem supra munitiones & ante munitiones acie instriicta steterrunt adversias hostes accedentes: Atheniensium vero alii adversus equites & iaculatores multos, qui partim ex Olympi eo, partim ex aliis locis extra sitis, magna celeritate Veniebant, prodierunt. alii vero naves instriiebant, stimul etiam ad litiis ad opem suis ferentam accorrebant: postquam autem instructae fueriint , spumpie & seprilaginta naves adversus hostem in M-riun duxerrunt. Syracusanoriam vero erant circiter octoginta. XXXVIII. Cum alitem ad multum illius diei spatiiunmutuis incursionibus se petiissem, & alteri ala alteris vicissim repulsi fuissent, & utrique virtutis hostilis perinlliini miniis fecissent, & neiuri aliquo praeclaro ac memoratu digno facinore edito victoriam si adversariis reportare potuissent, nisi quod Syracusani unam aut alteram

252쪽

HISTORIAE LIB. VII. 23s

θησαν' και ο περος σμα αδ των τειχων ἀπηλθε. τη δ' υστεραία οι μεν Συρακούσιοι ησύχαζον, οὐδεν δηλουντες

ὀποιον τι το μέλλον ποιησουσιν ο δε Νικίας, ιδων ανταπαλα τα της ναυμαχίας γενόμενα, και ελπίζων αὐτοῖς αυθις επιχειρησειν, τούς τε τριηράρχους ηνάγκαζεν επι σκευάζειν τας ναυς, εἴτις τι ἐπεπονηκει, και όλκάδας προωρμισε προ του σφετερου σταυρωματος, ο αυτοῖς προ των νεων ἀντι λιμενος κλειστου εν τη Θαλάσση ἐπεπηγει. διαλιπούσας δε με ἐλκάδας οσον δύο πλέθρα

απ' ἀλληλων κατέστησεν, μως ειτις βιάζοιτο ναυς, ει η κατάφευξις ασταλης, και παλιν - ' ησυχίαν εκπλους. παρασκευαζομενοι δε ταλα ἔλην Φέραν διετελεσαν οι ' Mηναῖοι μεχρι νυκτός. λθ. Tῆ δ' υστεραία οι Συρακουσιοι της μεν ωρας ἰαίτερον, τ= δε επιχειρησει τη αυτη του τε πεζου καὶ

Atheniensium navem depresseriint alteri ab alteras diremti discesseriint: & peditatiis simul a munitionibus Athenie sivin abscessit. Postridie vero Syraciliani qii idem qui e-HInt, nullo modo declarantes, qui inam essent acturi Νicias Vero, cernens navale proelium aequo Μane conamissum.

fuisse, & existimans, ipsos riu sus idem tentatruros, trie rarchos ad naves reficiendas a legit, si qua Minniun alis quod accepisset, & onerarias produxit ante suum Vallum, qximi ab ipsis, portus conclusi loco, ante naves in mari defixum si ierat. onerarias vero ianum circiter iugeritin spatio inter se distantes collocavit, ut, si qua navis preme retur, ipsi riuum esset refugiunt, & rii siri per otium exemuli facultas. Athenienses autem in his apparanssiS tin tum diem ad noctem usque confirmiserunt. XXXIX. Postridio vero S acusani manitatIS laidem,

253쪽

236 THUCYDIDI S

του ναυτικου προσέμισγον τοῖς Ἀθηνἁίοις. και ἀντικαταστάντες τά. ναυσι, τον αυτον τρόπον αὐθις επιπολυ ληγον της ἡμέρας χαιρωμενοι ἀλληλων πριν - Αρίστων ο Πυρρίχου Κορίνθιος, αριστος ων κυβροητης των μετα

Συρακουσίων, πείθει τους σῖετερους του ναυτικου ἄρχοντας πεμ ραντας ως τους ἐν τη πόλει επιμελομένους, κελευειν ὀτιτάχατα την ἀγοραν των πωλουμένων παρα ν Θαλασσαν μεταστησαι κομίσαντας, και όσα τις εχει εαοιμα, πάντας εκεισε Qέροντας ἀναγκάσαι --λεῖν, ἄπως αὐτους εκβιβάσαντες τους ναυτας, ευΘυς

παρὰ τας ναυς ἀριστοποιησωνται, και λ' ολίγου αὐθις και αὐθημερον ἀπροσδοκητοις τοῖς Ἐθηναίοις ἐπιχειρωσι. μ. Και οι μεν, πειψέντες επεμψαν ἄγγελον, κανῆ αγορ, παρεσκευάσει και οι Συρακουσιοι εξαίφνης

quam ante, sed tamen eodem & peditariis & classis conatu cum Atheniensibus conflixerunt. Cinn aurem adversis navibus se inurito oppugnare coepissent, eodem modo rursus magnam illius diei partem se invicem Iacessendo consumserunt; donec Ariston Pyra hichi fistus, Corinthius, omnium, qui cum Syracusanis erant, Optiariis gubernator, suasit primis suae classis ducibus, ut mitterent ad eos, quibus in urbe huius rei cura commissa erat, qui imperarent ipsis, ut quam celenime rerum venalitian sorim In tarent, & res venales ad mare transfereent, & quaecunque quis estulenta haberet, omnes cogerent haec illuc ser- Te & vendere, ut nautae illic expositi, statim iuxta naves pranderent, & intra breve spatium rurius, idque eodem is Athenienses nihil huiusmodi exspectantes aggrederentur. XL. Atque hi quidem huius vectis adclum nuntium miserunt, & mei catus apparatus est. Et SΠacusani repente

254쪽

HISTORIAE LIB. VII. 237

πρυμναν κρουσάμενοι, πάλιν προς την πάλιν επλευσαν. και εὐθυς εκβάντες, αὐτου αριστον εποιουντο. οἱ δ' Α- θηναιοι, νομίσαντες αὐτους, ως η'ηρονους, σῖων προς

την πόλιν ἀνακρουσασθαι, - θ' ησυχίαν εκβάντες, τά

τε αλλα, διεπράσσοντο, και τα αμαι το αριστον, ως

της γε ἡμερας ταύτης οὐκετι οι- νοι αν ναυμαχησαι. εξαίφνης δε οι Συρακούσποι πληρωσαντες τως ναυς, ἐπεπλεον αὐθις. οι δε, δια πολλου Θορυβου και ἄσιτοι οἱ πλείους, οὐδενι κόσμω εσβάντες, μόγις ποτε ἀντα - γοντο και χρόνον μεν τινα ἀπέσχοντο ἀλληλων φυλα σόμενοι, ἐπειτα οὐκ ἐδόκει τοῖς Ἀθηναίοις, αὐτου μοσφων αυτων διαμέλλοντας κόπω ἁλίσκεσθαι, ἁλλ' επιχειρειν ὀτιτάχιστα και ἐπιφερόμενοι ἐκ παρακελεύσεως, εν μαχουν. οἱ δε Συρακούσιοι δεφάμενοι Γη-

in puppim renuMntes & cessim euntes, uisem Versus navigando se receperiint. Et statim exscensu facto, ibi prandium sit serunt. Athenienses veris existimantes, ipsos, ut a se victos, ad suam uinem in puppim remigantes sese recipere, per otium in litiis egressi, ciun ad alia, tum ad prandium expediendiun se comiterimi, Plini nullum navale proelium amplius eo die se commissuros putarent. At Syraciliani repente navitare instructis in eos minis invehuntiir. Illi vero inagno inina riinuum, & plerique ieiuni, nullo orta e naves conscenderimi, & aegre tandem o viam ipsis iverunt. Et inina aliquar ultu sibi caventes, a se naurito abstinuissent; postea placuit Atheniensibus non diutitis illi cunctari, sed quam celetrinae hostes aggressi, ne sita ipsorum cialpa Mini sine consecti, caperentiIr. uam obrem dato signo ingruentes pugnare coeperunt. Syraculani vero illoriam impetum excipientes, eos propulsabant;

255쪽

νοντο, J και ταῖς τε ναυσιν ἀντιπρωροις χρωμενοι, ω περ διενοηθησαν, των ε ολων τρο παρασκευ' ἀνερρηγνυσαν τὰς των Αθηναίων ναυς ἐπιπολυ της παρεξειρεσίας και ρι ἀπο των καταστρωμάτων αυτοῖς ἁκοντίζοντες,

μεγάλα εβλαπτον τους Ἀθηναίους' πολυ P ετι μείζω

eι εν τοῖς λεπτοις πλοίοις περιπλεοντες των Συρακου-

σιων, και ες τε τους ταρσους υποπιπτοντες των πολεμίων νεων, κἀ ες τα πλάγια παραπλεοντες, καὶ εξαυτων ες τους ναυτας ἀκοντίζοντες.

& adve sis sua n navimn proris utentes, quemdmO- dum facere statuerant) quas ita paraverant, ut ad inciar sones faciendas essent ulonem, lacerabant Allieniensiuni naVes in nragna prorarum parte, isti nullum erat renuia uni. Et oi ex tabulatis ipsos iaculis petebant, Atheniensibus vehementer nocebant. Sed longe magis illi Syracii- seni, qui exiguis navigiis circuir vehebantur, & otilines ac seriem remorrum liostilium navitini sitiabant, & ad ea. rem latera praetervehebantur, & ex ipsis navigiis in natitas missilia iaciebant. I. Tamlem aluein Syraculani totis viribus hoc modo pugnantes viceriint: Athenienses vero in fugam versi, per onerariariuii navium praesulium in suani stationem consu errunt. Syracusanor in vero naves hostem insecutae sunt usque. ad illas onerarias naves; deinde antennae Claae ex onerariis navibus, in introini, altius stibiarae sta-

256쪽

HISTORIAE LIB. VII. 239

υχαρ των ε λων αἱ απο των ολκάδων δελφινοφόροι ηρ- μεναι ἐκωλυον. δυο δε νηες των Συρακουσίων ἐπαιρόμεναι τη νίκη προσεμιξαν αυτων εγγυς, και διεῖθάρη σαν, και η ετερα αυτοῖς ἀνδράσιν ἐά . καταδυσαντες δ' οι Συρακουσιοι των Ἀθηναίων ε', ναυς, και κατατραυματ παντες πολλας, ἀνδρας τε τους μεν ζωγρη-

σαντες, τους τε ἀποκτείναντες, ἀπεχωρησαν και τροπαῖά τε ἀμ*περων των ναυμαχιων ἐστησαν, και τηνελπίδα ηδη ἐχυρον εἰχον ταις μεν ναυσὶ πολυ κρείσσους εὶαι, εδόκουν δε και το πεύον χειρωσεσθαι. και οἱ μεν, ως επιθησόμενοι κατ ἀμφότερα παρεσκευαζοντο αὐθις.μβ'. Ἐν τούτω δε Δημοσθενης και Εὐρυμεδων, εχον- Iulio ex- τες την απο των Ἀθηναίων βοηθειαν παραγίγνονται, ναυς

τε τρεῖς και ἐβδομηκοντα μάλιστα ευν ταῖς ξενικαῖς,

batu, unde pliinabet delphlaes ad demergendas sit times naves pendebant, ipsos ulterius progredi pr unimanti Duae vem Syra sanormin naves, Victoria feroces, ad illas propius accesserum, atque profligatae fueriint; & ea rrum altera una cum ipsis viris capta fuit. At Syracusani, septem navitatis Atheniensium depressis, multisque laceratis, Viris*1e paritin captis, partim occisis, abieriint i, &turius pie pust: aae navalis tropaea ereXeriint, certamqtie spem animo iam conceperant, se Atheniensibus classe Ionage superiores sore. Existimabant autem, ipsum etiam peditatum a se sista n ira. Atque hi quidem, ut hostem utrin. Pie riarius alessuri, sese praeparrabant. XLII. Interea vero Demosthenes & Eurymedon cuni auxilio, qti l Atheniensibus acceptrum adducebant, adveneriint, navibus ferme triuiis & septuaginta, una cum peregrinis, & sere cinn qciniae inullatis fraVis acinatu

257쪽

και οπλίτας περι πεντακισχιλίους εαυτων νε και των

ξυμμάχων' ἀκοντιστας τε βαρβάρους και Ελληνας οὐκ

ολίγους, και σφενδονητας και τοξότας, και την ἄλλην παρασκευην ικανην. και τί. μεν Συρακουσίοις και ξυμμάχοις κατάπλη ς εν - αὐτίκα οὐκ ολίγη εγενετο, εἰ περας μηδεν εσται σφίσι του ἀπαλλαγηναι του κινδυ- νου ορωντες Ουτε διά την Δεκελειαν τειχιζομενην οὐδενησπον στρατον ἴσον και παραπλησιον - προτερω επε - λυθότα, την τε των 'Mηναίων δύναμιν πανταχόσε πολ- λην φαινομενην. - δε προτερω στρατευματι των Ῥη- ναίων , ως εκ κακων, ρωμη τις ἐγεγενητο. ο δε Δημο-

λ ενης, ἰδων ως εαε τά πράγματα, και νομίσας οὐχ οἱώ τε εἰναι διατρίβειν, ουδε παθεῖν οπερ ἡ Νικίας επα- ρεν' ἀφικόμενος γαρ τοπρωτον ο Νικίας φοβερος, ως οὐκ εὐθύς προσεκειτο ταῖς Συρακούσαις, ἀλλ' εν Κ

rae militrum, quos tam ex suis populam is, quam ex sociri, collegeratu. Praeterea cum iaculatoribus barbaris & Graecis non paucis, nec non Muluoi ilaus & sagittariis, & reliquo apparatu, quanto opus erat. Quamobrem Syracu. sanoriam & socioriim animos non exiguus pavor tunc in vasit, si nullus pericliti devitandi finis sibi futtires esset Videbant enim, PIamvis Decelea fuisset minita, Gillo tamen minus exercitum parem atque senilem priora con tra se venisse, & Atheniensiuin vires unditae magnas apinparere. Stiperiori vero Atheniensium 'exercitiai, ut in nra sis, quoMain animi tibin a essit. Demosthenes aluein, cuin vidisset, quo in statu res essent, & existinxisset nullo modo sibi licere tempus terere , & conuniuere quod Nicias comitiiserat: Nicias enim, ciun initio formitatalis illuc appulisset, Na Syracusas non protinus est adortiis,

258쪽

H ISTORIAE LIB. V ΙΙ. 24 I

τάνη διεχείμαζεν, μεροῖθη τε, και εφθασεν αυτον ἐκτης ΓΠελοποννησου στρατια ἡ Γυλιππος ἀῖικόμενος. ηνουδ' αν μετεπεμψαν οι Συρακουσιοι, εἰ ἐκεῖνος εὐι υς ἐπι-εκειτο. ικανοι γαρ αυτοι οζιόμενοι ειναι, ἄμα τ αν εμα- θον ἡσσους οντες, καὶ ἀποτετειχισμενοι αν ησαν ωστε

μηδ' ει μετεπεμψαν, ετι Θοίως αν αὐτους ω2ελεῖν. ταυτα οὐν ἀνασκοπων ο Δημοσθχνης, καὶ γιγνωσκων οτι και αυτος ἐν τω παρόντι, τη πρωτ' ημέρα μάλιστα δεινότατος ἐστι τοῖς ἐναντίοις, εβουλετο οτιτάχος ἀπο- χρη--αι τη παρουσν του στρατεύματος ἐκπληφει. και όρων το παρατείχισμα των Συρακουσίων, ω ἐ-- λυσαν περπειχίσαι σῖῶς τους 'Aθηναίους, ἁπλουν τεον, και ει επικρατησειε τις των τε Ἐπιπολων της ἀναβάσεως, και αυθις του ἐν αυταῖς στρατοπέδου, ραδίως

sed Catanae hibermavit, in conteinuonein apud hostes v nit; eunulti e Gylippus, pii copias ex Peloponneso duc hat, antevertit. Quas ne arcessissent ii Hem Smiciliani, si ille confestim invasisset. Nam cum ipsi se latis virium habere putarent, uno eodemque tempore se illis inferiores esse cognovissent, & circumvallati fuissent. Quare ne si arcessissent mi idem, ipsos ampinis aevie ac ante iuvare potuisset. Demosthenes igitiar, cum haec consideraret, &sciret, se quosae in praesentia, primo die maxime sociniis dissidem hosti is esse, praesenti suariin copiarum terroremiam celetrinae uti volebat. Cum amem animadverteret, directum Syracusenorum mirrum prope suas munitiones

exstriactum, quo se ab Allieniensibus circumvallari prU-hibuerant, sunplicem esse, &, si1 Piis Epipolamna ascensum occupasset, & castra, quae in ipsis erant, hunc lacile captaim iri : nullum enim fore putabat, lai suormni im-Π-id. Via. IV.

259쪽

χ a THUCYDIDI s

σας, η ἀπαξειν την στρατιαν, και ου τρίβεσθαι αλλως Ἀθηναίους τε τους ξυστρατευομενους και τρο ξυμπασαν πόλιν. Πωτον μεν οὐν - τε γρο εξελθόντες των Συρακουσίων ετεμνον οι δεθηναῖοι περι τον Αναπον, και τω στρατευματι επεκράτουν, ωσπερ τοπρωτον, τω τε πε- ζω και ταῖς ναυσίν. ουδε γαρ καθ' εκάτερα οι Συρακούσιοι αντεπεἴνεσαν, πι μη τοῖς ἱππίυσι και ακοντισταῖς απο του 'Oλυμπιείου.

o. ' Επειτα μηχαναῖς εδοξε τω Δημοσθ ενει προτερον αποπειρασαι του αππειχίσματος. ως δε αυτω προσαγαγόντι κατεκαυθησάν τε ὐπο των ἐναντίων απστου τείχους αμυνομενων αι μηχαναι, και τρο αλλη στρα- petum aiuleret sustinere rem aggredi, periosumpae fa Cere properabat brevissimoque temporis spatio belliun a se confestivn iri sperabat. Aut enim re feliciter gesta Syracusas in sitam potestatem Venturas, aut copias a se ab- duinun iri, nec universos Athenienses, tam eos, Pti nil litiae, quam eos, qui domi erant, Histra attritum iri. Primuin igitiir ex navibus egressi Athenienses Syra sanoriunagriina, qui circum Anaphim erat, vastu e coeperiant, &pedestribus navalibusque copiis, ut ante, superiores erant. Adversus enim neutriis copias Syracusani prodierunt, nisi mini equutibus & iactitatorii iis, qui ex Olympieo venerant. XLIII. Dei tute Demostheni, priuiniam Epipolas aggre deretur, illam munitionem Inachinis tentare placuit. Sed cum machinae, ab ipso ad munitionem admotae, crema tae fuissent ab advectatas, qssi ex muris se defendebant,

260쪽

mοῦ πολλαχη προσβάλλοντες ἀπεκρουοντο, ουκετι εδόκει διατρίβειν αλλα πείσας τον τε Νικίαν και τους --λους ξυνάρχοντας, ως επενόει την επιχείρησιν των Ἐπι- πολων εποιειτο. και ημερας μεν αδυνατα, ελκει εἱναι λαθειν προσελθόντας τε και ἀναβαντας παραγγείλας δε πενθ' ἡμερων σιτία, και τους λιθολογους, και τεκτονας πάντας λαβων, και ἄλλην παρασκευην τοξευμ των τε, καὶ ἔσα ἐδει, ῆν κρατωσι, τειχίζοντας εχειν' αυ- τὶς μεν ἀπο του πρωτου υπνου, και Εὐρυμεδων, και

νεναιδρος, ἀναλαβων την πῆσαν στρατιάν, ἐχωρει προς τας Ἐπιπολάς. Νικίας δε εν τοῖς τείχεσιν ὐπελε-

λειπτο. και επει- εγενοντο προς αυταῖς κατὰ τον Εὐα

ρυηλον ,περ και η προτέρα στρατιω τοπρωτον ἀνεβη

λανθάνουσί τε τους φυλακας των Συρακουσίων, και

cum etiam ceterae eius copiae, quae minitionem variis in partibus oppugnabant, ab hostibus repellerentur, tempus non airi plius terendtun esse censuit. Q re coem rem Niciae cererisque collegis persuasisset, Epipolas, ut cogita rat, aggredi statuit. Cetermin inter liu quidem nullo nao, do fieri posse videbariar, iit clam accederent & ascende rent. Qini iginir edixisset militibus, ut secum senent quinque isteriim cibaria, cum etiam aedium st Ictores Oinnes Aque tabros assumsisset, & ceteriina nussilium appBratiun,& omnia, PIaecunque ad munitiones exstritendas necessa ria futura erant, si eo loco potiti fuissent, ipse militem a primo somno, & Eurymedon, & Menaiuler, omnibus copiis assumtis, ad Epipolas contemsit. Nicias vero in inti- Nitionibus reniansit. Qini autem ad ipsas Epipolas accesssisient per Eu elum, qua etiam prior exertatis prius ascen

deratὶ Syracusanoriun costodes latueriuri; ipsoriini die

SEARCH

MENU NAVIGATION