장음표시 사용
261쪽
προσβάντες, το τείχισμα ο ρο αυτόθι των Συρακουσίων, αἰρουσι, και ανδρας τινας J των ίυλάκων ἀποκτείνου- σιν' οι οε πλείους, δαφυγόντες εὐθυς προς τα στρατόπεδα , ὰ ην επι των Ἐπιπολων τρία ξ ἐν προτειχίσμα-
λιωτων, εν δε των ξυμμάχων, ἀγγἐλλουσι την εῖοδον και τί. ἐξακοσίοις των Συρακουσίων, οι καὶ πρωτοι κατὰ τουτο το μέρος των Ἐπιπολων Ουλακες ἡσαν,εῖρα ν. οι δ' ἐβοηθουν τ εὐθυς, και αὐτοῖς ο Δημοσει- νης καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες, ἀμυνομένους προθύμως ετρεψαν καὶ αυτοὶ μεν εὐθὐς εχωρουν ες το πρόψεν δε πως τη παρουση ὀρμη του περαίνεσθαι ων ἐνεκα ηλθον μη βραδεῖς γενωνται. ἄλλοι δε το ἀπο της πρωτης παρατείχισμα των Συρακουσίων, οὐχ ὐπομενόντων των φυλάκων, ηρουν τε, και τάς επάλξεις ἀπέσυρον. οιnninitionem, quae illic erat, aggressi cepe Int, & non- .. nullos de inistodunis interfeceriint. At ipsoriun pleriqtie, qui confestim diffugerant ad castra , liae in ipsis Epipolis erant terna, in hirbis propugnacillis, una vii dein Syraciisenormin, altera Vero ceteroriam Siciliensnim, & tet tia aliorum sociorpin, hostium adventum stiis nuntiariint. Et praecipite sexcentis illis Syracii sanis, qtii etiam primin hac Epipolataim parie ex babant, hostes introisse significariint. Hi vero confestim ad opem suis serendam a inureriint; sed Demosthenes & Athenienses eos nacti, quam
vis strenue resisterent, tanaen fligam.int. Atque ipsi Pu- dein confestina litteritis ire peri exerrunt, ne praesens ille animorum ardor restingueretiar, atque res, quai uni causa Venerant, non perficerentiar. Alii vem n unitionem Syracii senonina, qtiam initio as gressi filerant, a cirstodibus
262쪽
Συρακουσιοι και οἱ ξυμμαχοι, και ἡ Γυλιππος καὶ οἱ
μετ αυτοῖ ἐβοηθουν - των προτειχισμάτων. και ἁδοκητου του τολμηματος σφίσιν ἐν νυκτι γενομένου, προ
έβαλλον τε τοῖς Ἐθηναίοις εκπεπληγμένοι, και βι μέντες - αυτων, τοπρωτον ὐπεχωρησαν. προῖόντων δε των Ἀθηναίων εν ατα ία μαλλον η- ως κεκρατηκότων, και βουλομενων δια παντος του μηπω μεμαχη- μενου των ἐναντίων ῶσπάχιστα διελθεῖν, ωα μη ανεν-
πρωτοι αυτά. αντε ον, και προσβαλοντες ετρεψαν τε και ες Ουγην κατεστησαν.
desertam ceperant, pinnasque detrahebant. Syracusani vero, & socii, & Gylippiis, eiusque milites, opem ex P pugna lis serebant. Quoniam autem hoc aiulax hostium facinus ipsis inexspectariam noctu contigerat, Athenienses invaseriint timore perculsi; & ab ipsis repulsi, prata tum pedem retulerunt. Dum autein Athenienses quasi victores nullo oresine iam longius progrederenti ir, & omnes hostiiun munitiones nondum oppugnatas pemimpere quam celeri me vellent, ne, se de linpressione remittentibus, Syraculani riirsiis conglobarentair ipsis Boeoti primi restiteriint, & aggressi taleriint, ac in iligam coniecerrunt. XLIV. Hic vero Athenienses iam in magna perturbatione & consilii inopia consti siti sunt, quam vel ex alteriittas intelligere non facile filii, iit certo sciatm', quonam modo singula contigerint. Nam interiliv. certiora
263쪽
νόμενοι πάπα, πλην το καθ' εαυτον ἔκασπις μογις θ
δεν εν δε νυκτομαχία η μόνη δη στρατοπεδων μεγά
λων εν τωδε τω πολεμω εγενετο πως αν τις σαέως Ἀειδείη; ρο μεν γαρ σελ η λαμπρα, ε ων δε ολως ἀλληλους ὰς εν σελην εικος την μεν ἄψιν του σώματος προοραν, την δε γνωσιν του οικείου ἀπιστειψαι. ὀπλοῦται δε ἀμφοτερων οὐκ ολίγοι εν σπενοχωρια ἀνεσπρεῖον το. και των Ἀθηναίων οἱ μεν ηδε ενικωντο, οι δε ἔτι τ' πρωτη εῖοδω αησσητοι εχωρουν. πολύ δε και τῶ α λου στρατεύματος αυτοῖς το μεν αρτι ἀναβεβηκει, τοδ ετι προσανηεc ω' οὐκ ηπίσταντο προς ο , τι χρηχωρησαι. ηδη γωρ τα πρόσθεν της τροπης γεγενημενης ετετάρακτο πάντα, και χαλεπά ν υπὸ της βοης λα-quulem, sed tamen ne haec cimulem omnia noveriant illi, *ii rebus gerendis interfuerunt: sed vix unuinii spie novit res in ea parte gestas, in qua ipse .. At in nocturi a pugna qiuae sola in hoc bello inter magnos exorcitus nanc est commissa qua ratione quis aliqFid cera o scire possit Nam luna quidem Hlgebat: sed ita se invicem comspiciebant, ut ad lunain cre sibile est. nam ipsam illi leni corporis speciem prospiciebant; sed anticiun ab hoste non discernebant. Utroriinaque ver non pauci gravis armat rae inistes in angusto loci spatio versabantiu . Et Athe niensium alii quidem iam vincebantiir, alii vero sita prima impressione adhuc invicti pergebant. Μulti etiam ex reliquo exercini ad ipsos partim quidem iam ascenderant,
partim vero iam adventabant; adeo ut nescirent, quonam tendere deberent. Nam propter fusian , in Saana primum ipsoriun agmen ab hoste coniecthun fuerat, omnia pertur.
erant, & propter ingentem clamorem difficile digno
264쪽
γνωναι. οἴ τε γὰρ Συρακουσιοι κοῖι οἱ ξυμμαχοι κρατο υντες παρεκελευοντό τε, κραυγy ο- ολίγη πωμενοι,
αδυνατον ον εν νυκτι αλλω τω σημηναιὰ και αμα τους
προσφερομενους εδεχοντο ῶῖτε Αθηναῖοι εζητουν τε σφας αὐτους, και παν το εναντίον, καὶ ει Cίλιον εἴη , των ηδη πάλιν φευγόντων πολεμιον ενόμι ν. και τοῖς ερωτημα του ξυνθηματος πυκνῶς χρωμενοι, δια το μη ε,αι αλλωτω γνωρίσαι, σφίσι τε αὐτοῖς Θόρυβον πολυν παρειχαν
- παν ς ερωτωντες, και τοις πολεμιοις σαῖες αυτοκατεστησαν. το δ' μείνων ρυχ ομοίως ηπίσταντο, λατο κρατουσας αὐτους και μη διεσπασμενους, ησσον αγνοειψαι. ω' εἰ μεν εντυχοιεν τισι, κρείσσους οντες των πολεμίων, διεφευγον αυτους, α τε μείων επιστῶ
μενοι το ξυνθημα. εἰ δ' αυτοὶ μη ὐποκρίναιντο, διεφθε
sci poterant. Nam & Syraciliani & socii, qtu hostem vincebant. adhortes antrur, nec parvo clamore utebantiar, quod alia ratione noctu, quid opiri esset facto, significare non possent & simul eorum, qui se serebant obviam, impetiun sustinebant. Et Athenienses se ipsos quaeritatant,& mioslibet oppositos, Piamvis essent an ici, illor in , quilaga se iam ad suos reciperent, hostes esse tacebant. Quoniam autem crebris inter gationil his tesseram sciscitabantur, quod nulla alia ratione suos ab hostibiis ilignoscere possent, sibi ipsis ingentem perluctationem praebebant, dum Omnes simul tesseram sciscitarentur, ipsamPae hostibus pri diderunt. At illoriim tesseram ipsi non ita norant, quia ilia vincentes, nec dissipati, minus ignoti erant. Quare si Athenienses in aliquos hostes inculissent, qtiatrivis pitra Virium, quam hostes, haberent, ipsi tamen hostes ipsos devitabant, Piod ipsorinn tefieri .nossunt. Sed si ipsi non respondissent,
265쪽
ροντο. μέγιστον δε και Ουχ ηκιστα εβλαψεν ἡ παιωνισμός. - γάρ ἁμῖοτέρων παραπλησιος ων απορίαν παρειχεν. οἴ τε γαρ Αργεῖοι και οἱ Κερκυρῶοι, καὶ ἔσον Δωρικον μετ' Αθηναίων ην, οπότε παιωνίσειαν, φόβον παρεῖχε τῶς Ἀθηναίοις, οἴ τε πολέμιοι Θοίως-
ωστε τελος ξυμπεσόντες αυτοῖς κατα τα πολλα του
στρατοπεδα, ἐπει ἁπαξ εταράχθησαν, φίλοι τε φλλοις, και πολῖται πολίταις, ου μόνον κ Qόβον κατέστησαν, αλλα και ες χεῖρας αλληλοις ελθόντες, --λις ἀπελυοντο. και διωκόμενοι, κατά τε των κρημνων οἱ πολλοι ρίπτοντες εαυτους, ἀπωλλυντο, στενης Ουσης της ἄπο των Ἐπιπολων πάλιν καταβάσεως. και επει- δε ες το ψαλον οἱ σωζόμενοι ανωθεν καταβαίνοιεν, οἱ μεν πολλοι αυτων, καὶ ἔσοι ησαν των προτέρων στρα-
illis trucidabantiar. Qtu H autem maxime at pie praecipue ipsis nocinit, tuli paeanis modulatio Quod enim inroriani te senilis esset, dubitationem asserebat. Nam & Argivi, & Coi retiei, & Piulquul Doricae gentis cum Ameniensibus erat , Ploties paeana cecinissent, hoc Atheniensibus timorem inciriebat; & hostes pariter eos periere faciebant. Quamobrem ad extremum, postquam semel pe luctati fueriint, in variis hostilium castroriam pari asinter se ipsos concura entes, & amici inini amicis, & cives cum civssitis confligentes, non solum sibi nitinio metum incluseriint, sed etiam ctura ad manus inter se venissent, alteri ab alteris vix dirimi pomeriint. Hostibus autem insequenti,is, eortini inulti se ipsos ex riipssitis praecipitantes interemeriint, quod arctus esset ex Epipolis ad re miliendum descensus. Et postmaam si, qui ex locis superio- riuus incoluines evaserant, ita planitiem descenderrunt, eo
266쪽
τιωτων , εμπειρία μαλλον της χωρας, ἐς το στρατόπεδον διεῖυγγανον. οι δε υστερον κοντες, εἰσιν ὼ δὶαμαρτόντες των οδων, κατα την χωραν επλαν θησαν ' ο υς, επειδη ἡμερο εγενετο, οι ιππεῖς των Συρακουσίων περιελάσαντες διεῖθειραν. με. Tῆ δ' υστεραία οι μεν Συρακουσιοι δυο τροπαιαε ησαν , επί τε ταῖς Ἐπιπολαῖς η ἡ πρόσβασις, και
κατα το χωρίον , οἱ Βοιωτοι πρωτοι αντεστησαν. οι δ' Ἀθηναῖοι τους νεκρους υποσπονδους εκομίσαντο. απεθα-νον δε ο- ολίγοι αυτων τε και των ξυμμαχων' ἔπλαμεντοι σι πλείω - κατα τους νεκρους εληzθη. οἱ γαρ κατα των κρημνων βιασθεντες ἀλλεψαι ψιλὰ ανευτων ασπίδων , οἱ μεν απωλλυντο, οἱ δ' εσωθησαν. μ . Μετα δε τουτο, οἱ μεν Συρακουσιοι, ως επι Augusti απροσδοκητω ευπραγία, παλιν αὐ ἀναρ ωψεντες, ω
riun plerique, & quotquot erant ex priore exemitu, pmpter maiorem regionis notitiam, in sua castra perfugerunt. Ex iis vero, Pii posterius venerant, nonnulli ab itinerihus aberrantes per agrum passiin errarunt: Pios, ubi dies illuxit, Syracilianoriun equitatus circumfusus profligaVit. XLV. Postridie vero Syracitiani qui leni duo tropaea statueriint: unum ad Epipolas, qua hostis ascenderat; &alteriim, isti primitin Boeoti Atheniensibus restiterant. Ath nienses vero sitoriun cadavera fide publica interposita r Ceperimi. Non pauci autem tam ipsorrum, quain socio-Tum perierrunt: arina tamen lon e plura, qtlam pro cae-sOrrum numero, capta fuerunt. Qui enim ex rrupibus ines ines sine scit is desilire coam fuerant, partim qui dein pe
XLVI. Postea vero Syracusani quidem propter inspera
267쪽
περ και πρότερον, ἐς μεν Ἀκράγαντα στασιάζοντα πεν
γοιτο την πάλιν, ει δυναιτο. Γυλιππος δε κα- γην ἐς την Σικελίαν ωχετο αυθις, αξων στρατιαν ετι' ως ἐν έ πίλ ὼν και τα τείχη των Αθηναίων αιρησειν βία, επει-- τα ἐν ταῖς Ἐπιπολάς ουτω ξυνεβη. M . οἱ δε των Ἀθηναίων στρατηγοι ἐν τουτω εβουλευοντο προς τε την γεγενημενην ἔμμορον, και 'κτην παρουσαν ἐν τω στρατοπε6ω κατα πάντα αρρωστιαν. τοῖς τε -ο επιχειρημασιν ἐωρων οὐ κατορθουν- τες, καὶ τους στρατιωτας ἀχθομένους τη μονη. νοσω τε γαρ επιεζοντο κατ' - ότερα, της τε ωρας του ενι--του ταυτης Ουσης ἐν η ἁ-ενουσιν ανθρωποι μάλιστα, καὶ το χωρίον ἄμα εν ω ἐστρατοπεδευοντο, ἐλωδες καιtum rei feliciter gestae successum; viribus iterum ut &ante) collectis, Agrigentum, quod seditione inκγratat, Sia
canum min quindecim navinus irriserunt, ut illam urbem, si posset, in suam potestatem rediger*t. Gylippus etiam itinere terrestri Sicilioritin uines iteriam adsit, ut noVas copias illinc adduceret: *1od spem concepisset, fore ut &munitiones Atheniensium expugnaret, quando Fidem apud Epipolas res ita contigisset. XIIII. Interea vero Atheniensium duces, cum propter Cladein, PIam acceperant, rum etain ob afflictam on nilnis in rebus sortunam, in qua totus exercitus trunc erat Constimnis, consultare coeperimi. Videbant enim, se suis conatibus rem feliciter non gerere, & talites mansione graVari. Nam duabus de causis inor, premebantur: trum quod id esset anni tempus, imo potissimum hontines aegrotant; tilin etiam quod locus, in pio castra habebant, pa
268쪽
ἁπεο και J διανοηθεις ες τάς Ἐπιπολάς διεκινδυνευσεν,επει- εσφαλτο, δι εναι εψηφίζετο, και μη διατρίβειν,
εως ετι το πελαγος οiον τε περαιουσθαι, και του στρατευματος ταῖς γουν επελθουσαις ναυσι κρατεῖν. και τ'
πολει ωφελιμώτερον εἰιναι εφη, προς τους εν τη χωρα σφων επιτειχίζοντας τον πόλεμον ποιεῖ-αι, η Συρακουσίους, ους ουκετι λαλον εἰναι χειρωσ- P ουδ' αὐαλλως χρηματα πολλα δαπανωπας εἰκος ειναι προσκαθη αι. και ο μεν Δημοσθενης τοιαυτα εγίγνωσκεν.
Iustris ac molestus esset. Praeterea qliod de ceteris hostitim rebus in suam potestatem re ligendis milia spes amplius ipsis ostetuleretur. Demosthenes igittir non diutius illic manendum esse censebat. Sed chim spes illa , qua ddumas belli fortianam aptui Epipolas tentaverat, eum fefellisset,
Pertransire constititit, nec morari , dum mare foret adhuc idoneiun ad traiiciendum, ac ipsi saltem classis accessione navales copias superare possent. Et respi cae magis conmducere clicebat, hellum cum illis gerere, qui in suo agro minitiones adversiis ipsam rastrileient, Piam cum Syra Cusanis, quos expugnare nequaquam amplius iacile esset. Quin etiam rationi minime consentaneum esse, magnam pecuniae vini in obsusione frustra consumere. Atque D .mosthenis quidem haec erat sententia.
XLVIII. Nicias vero sentiebat quidem & ipse, res suas infirmas esse, sed tamen ipseriina infirmitatem vectis de-
269쪽
φι μενους μετω πολλων την ἀναχωρησιν, τοῖς πολεμίοις καταγγελτους γίγνεσθαι. λαθεῖν γαρ αν οπότε
βουλοιντο τουτο ποιουντες πολλα ἡ σπον. το δε τι και τατων πολεμίων, αφ' ων επιπλεον - αλλοι ηοάνετο α των , ελπίδος τι ετι παρεῖχε πονηρότερα των σφετερωνεσεσθαι, ἰην καρτερωτι προσκαθημενοι. χρημάτων γ eαπορία απους επιρυχωσειν, ἄλλως τε και επιπλεονη- ταις ὐπαρχουσαις ναυσι Θαλασσοκρατουντων. και, ' ην γάρ τι και εν ταις Συρακουσαις βουλόμενον τοῖς θηναίοις τα πράγματα ενδόυναι, ἐπεκηρυκευσο ως αυ- τον, και ο- εία ἀπανίστασμι. α ἐπιστάμενος, - μενεργω, ετι επ' ἁμῖότερα ἔχων και διασκοπων ἀνειχε τω δ' εμφανει τότε λόγω, ουκ εφη ἁπαξειν την στρωτιάν. ευ γαδε ειδεναι οτι οι Αθηναῖοι σφων ταυτα ουκClarare nolebat noletat etiam, de receptia de rerum a secum multi, palam fieri, ne manior ad hostes emanaret. Nam si hoc fecissent, se missio minus, quotiescumble V Iuissent, clam iliscedere posse. Praeterea hostium quoque res qtuiu earlina maiorem, qtram ceteri colleMe, notitiam
Nicias haberet nonnihil spei adhuc ipsi praebebant, fore
ut deteriore conditione essent, quam suae, si Athenienses in lictis obsidione perseverarent. Illos enim pemniariam inopia a se exhaustum iri Jurebat, praeseritin quod classem lain haberent, qua longe lateque maris imperium Mintinerent. Quin etiam nam & Syraciasis erant nonnulli, qui res urbem*ie Atheniensibus dedere volebant nuntios ad ipsum intuebant, nec discedere sinetant. Quae cum illescit et, re quulem ipsa in uti anaque partem adhuc nutabat,& ancipitem cogitationem habens haerebat: verbis vero, quibus runc prim utebatare, se copiis abducturtim nega-
270쪽
-των, και τα πράγματα -πεο και αυτοι ὀρωντας, καὶ οὐκ αλλων επιτιμησει ἀκούσαντας γνωσεσθαι,α. εξ ὼν αν τις εὐ λεγων διαβαλλοι, - τουτων αὐ-τους πείσεσΘαι. των τε παρόντων στρατιωτων πολλοῖς
και τοῖς πλείους εφη, ἁ νυν βοωσιν ως ἐν δεινοις οντες, μεῖσε ἀφικομένους - ἐναντία βοησεψαι, ως υπἡ χρημάτων καταπροδεντες οι στρατηγοι ἀπηλθον. ουκουν βούλεσΘαι αυτός γε, επιστάμενος τας Αθηναίων Ιυ- σεις, ἐπ αἰσχρα τε αιτία και αδκως ὐπ Αθηναίωναπολε-αι μἀλλον η υδ των πολεμίων, ει αῖ, κινδυνεύσας τοῖτο παθεῖν ιδία. τά τε Συρακουσίων εφη ομως
ε τι ησσω των σφετέρων ειναι. χρημασι γάρ αυτούς ξενο-bat. Se enim probe scire iscebat, haec ab Aineniensibus minime probatum iri, se sine ipsorum decreto discedere. Non enim qui reriini stamna sic t & ipsi) vidissem, non
autem ex alioritin inaces insectantiuin verbis intellexissem, eosdem de se ipsis titili cantros atque decreviros; sed ipsos Athenienses criminationi is ali clinis, qui verbis ad pe suadendum aptis usiis fuerit, fidem habitiiros. Quin etiam multos atriue adeo pleri inie praesentium militum, lai tunc vociserarentur, se in graVibus malis verseri, illuc rein versos conuaria vociserariiros, duces pecunia cori aptos prodidisse, atque discessisse. Q inobrem se saltem, mainosset Atheniensium ingenia, nolle dicetat ob trurpem causam & initae ab Atheniensibus . potius Ino, mulctari, clitam ab hostilaus, si opus esset, hoc Ipsum privato periculo pati. Quamvis autem, res suas inficinas & afflictas esse, sciret, tamen dicetat, res Syracilianoriam longe dete