Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

234 THUCYDIDIS

τροφουντας, και εν περιπολίοις ἄμα Γ ἄλλαJ ἀναλί. σκοντας, καὶ ναυτικον πολὐ λι ενιαυτὸν ηδε βόσκοντας, τὰ μεν ἀπορειν, τα ν ετι ἀμηχανησειν. δισχίλια γαοτάλαντα ηοη ἀνηλωκεναι, και ετι πολλα προσοφείλειν' ην τε και ότιῶν εὐίπωσι της νυν παρασκευης, τω μηδιδόναι τρο*ην, φθερεῖ πιι αάτων τα πράγματα, επι

όντα. τρίβειν οὐν εφη χρημαι προσκαθημένους, και μηχρημασιν ως πολυ κρείσσους εισι, νικηθέντας ἀπιέναι. μθ. V μεν Νικίας ταυτα λεγων ισπιρίζετο, αἰ σθέμειος - εν ταῖς Συρακουσαις α ιβως, και την των πημάτων απορίαν, και ἡτι ην αυτοθι που το βουλόμενον τοῖς Ἀθηναίοις γίγνεσθαι τά πραγματα, καὶ

more conditione esse, Piain suas. Illos enim, Piod sit a pectinia mei cenarios milites alerent, sinit e lani miod alios sumtiis facerent in alenda praesulta in castellis cir cuin urini crin sitis disposita, pretieterea quod magnam etiam classem iam per annuin alerent, partim qui deni rei pectiniarias inopia iam premi, partina vero in aliis etiarn angustiis fore. Duo enim talentoriim anillia lana consumsisse, praeterea multa etiam debere. Et, si vel mini intina de praesenti apparatu detraherent, stipendium.ie taliti diis dure cessarent, res eoriam peririaras; quippe quod copiis auxiliaribus ni terentiar potitis, quam necessariis, quales essent suae tae, piae. Quamstrem ilicebat, oportere se in obfusione perse-Verare; neque pecunia superatos, Pra longe silperiores essent, abire. XLIX. Atque Nicias maidem haec dicens affirmabat, quia renim SITacula oriam starum plane cornpertiun habebat, & pecuniarum inopiam, & Piosdam illic esse, qui

272쪽

επικηρυκευομενον προς αυτον ωστε μη ἀπανίστασθαι, και αμα ταῖς γουν ναυσιν η προτερον θαρσησει κρατη-

τιὰν ἄνευ Ἀθηναίων ψηφίσματος, ἀλλα τριβειν αυτους ἔφη χρηναι, η ἐς την Θάψον ἀναστάντας τουτο ποιεῖν ,

η ἐς την Κατάνην, οθεν τω τε πεζω ἐπι πολλα της χω ρας επιόντες τρέψονται, πορθουντες - των πολεμίων , και μείνους βλάψουσι' ταῖς τε ναυσιν ἐν πελάγει, καὶ

τους αγωνας ποιησονται, ἀλλ' ἐν εὐρυχωρία, ἐν η τά τε της ἐμπειρίας χρη μα σίων εσται, και ἀναχωρη- αις και ἐπίπλους, ουκ - βραχεος κα περιγραπτου res illas in Atheniensuini potestatem venire cuperent, &qua nuntios ad se mitterent, ne cliscederet; simul etiam iulini certo sciebat, se classe saltem maiorem fidentiam ha-him in , quam ante, cum ab hoste victus fuisset. Demosthenes vero nullo modo probabat eius consilium cladiutius in in bis obfusione perseverrando. Quod si sine Ath niensium decreto exercitiis non esset abducendiis, at in Si cista perstandum; cscebat, hoc ipsis esse faciendum ira, ut castris inde motis aut Thapsum, aut Catanam peterent, ivide cum peditam in Varias hostilis agri partes sese conis verterent, & inclusiones facerent, & res hostium diriperent, ac illis nocerent; & cum suis navibus in alto, nec

in angustiis, quae pro hostibus magis facerent proelia committerent, sed in aperto mari , ubi ex sua peritia fria Etuna perciperent, & se recipiendi & hostem invadendi lia, heram facultatem haberent, non ex brevi praescriptoPia loci spatio in laostem impressionem facientes, & ad suo

273쪽

116 THUCYDIDI s

ορμώμενοί τε και καταίροντες, ερυπι. το, τε ξυμπανειmῖν, ουαι τροπω ετη αρεσκειν ἐν αυτω ἔτι μενειν, αλλ' οτιταχιστα ηδη και μη μελλειν εξανίστασθαι. και Ο Ευρυμεδων αυτω ταυτα ξυνηγόρευεν. ἀντιλεγομτος δε του Νικίου, οκνος τις και μελλησις ενεγενετο, καὶ ἄμα υπονοια μη τι και πλέον ειδως ο Νικίας ισχυρίζηται. και οι μεν δεθηναῖοι τουτω - τρόπω διεμέλλησάν τε και κατά χωραν ἐμενον. ν. O δε Γυλιππος και ο Σικανος εν ουτω παρησαν κ τας Συρακούσας' ο μεν Σικανος, ἀμαρτων του

ρακουσίοις σπάσις ες φιλίαν εξεπια κει θ ο δε Γύλιαμοτος, ἄλλην τε στρατιάν πολλην ἔχων ηλθv ἀπο της

Σικελίας, και τους - της ΙΠελοποννησου του ηρος εν

ταῖς ἡλκάσιν οπλίτας ἀποσταλεντας, ἀφικομὼους ἀπο

sationes ac porriun appellentes. In summa, nullo modo sibi placere dicebat, in eodem loco diutius manere; sed quam celeri me iam , & sine ulla cunctatione castris motis Illinc abire. Euryniecton autena ipsimS Orationem comprohabat. Sed contrii licente Nicia, segnities quaedam & cunctatio innascebat ur, simul etiam suspicio, ne Νicias, quod aliquid aniplius inelitisque nosset, quam ceteri, haec affirmaret. Hunc in modum Athenienses qukleni negligentio-i es tam sent, & in eodem loco per manserunt. L. Interea vero Gylippus & Sicaniis Syracusas redierunt. Sicaniis qui lem insecto Agrigenti negotio; nam nim adlauc Gelae esset, illa seditio propter Syracusanos orta in amicitiam est conversa) Gylippita vero rediit se

274쪽

HISTORIAE LIB. VII. 2 7

βύην, και δοντων Κυρηναίων τριηρεις δυο και του πλάδηγεμονας, και εν τω παράπλω Ευε περίταις πολιορκουμενοις ὐπο Λιβυων ξυμμαχησαντες, και νικόσαντες τους Λίβυς, και αυτόθεν παραπλεύσαντες ἐς Νεαν πάλιν, Καρχηδονιακον εμπόριον, οθεν προς Σικελίαν ἐλάχισπον δυοῖν ἡμερων και νυκτος πλους ἀπεχει, καιὰπ αὐτό;υ περαιωθεντες, ἁῖίκοντο ἐς Σελιν, υντα. καιοὶ μεν Συρακουσχοι, ευθυς αυτων ελθοντων παρεσκευάζοντο ως ἐπιθησόμενοι κατ' ἁμῖοτερα αυθις τῶ Ἀθηναίοις , και ναυσὶ και πεζω. οἱ δε των Ἀθηναίων στρατηγὼ, όρωντες στρατιάν τε ἄλλην προσγεγενημενην αυ-τῶς, και τα εα ων ἄμα ουκ επι το βελτιον χωρουντα,

ἀλλα καθ' ἡμεραν τί. ποῦσι χαλεπωτερον ἴσχοντα, μαλιστα δε τ' ἀσθενεία των ἀνθρωπων πιεζομενα,

in onerariis navinus ex Peloponneso missos, ex Africa Selinuntem profectos. Clini enim in Africam delati fuissent,& duas triremes & navigationis duces a Cyrenaeis datos

accepissent, & in ipsa praetervectione Etlesperitis, qui ab Afris obsulebantur, opem tulissent, Afro hie superassent,& illinc praetervecti Neapolitia petiissent, Carthaginiense

emporium, unde in Siciliain brevissentis est ri aiectus, duo-riini omnino dieriina & unius noctis navigatione, & illinc in Siciliam traiecissent, Selinuntem perveneriant. Cum autein isti illuc advenissent, Syrac sani quiclem confestim sese praeparare coeperiint ad Athenienses utrinque, & navalibus & pedestri lius copiis, rursus invadendos. Atheniensium vero duces, cum altiun etiam exercitiam ipsis Syracusanis accessisse viderent, & res suas non in melius progredi, sed laotidie ex oinni parte peius se haline, prae- Thucyaed. Vol. IV. R

275쪽

μετεμέλοντό τε πρότερον ουκ ἀναστάντες, και ως δῶτοι, ιυδε ο Νικίας ετι ομοίως ηναντιουτο, ἀλλ η μη φανερως γε ἀξιων ψητίζεσθαι, προεῖπον ως ηδύναντο αδηλότατα εκπλουν - του σηπιοπεδου πασι, και παρασκευα σασθαι ἄταν τις σημηνν' και μελλόντων αυτων, Aug. 27. εmaη ἔτοιμα ρο, ἀποπλεῖν, η σεληνη εκλείπει. ετυγχανε γαρ πανσεληνος ουσα. και οἱ Αθηναῖοι οἴτε πλείους επασχειν μελευον τους στρατηγους, ενθύμιον ποιουμενοι,

και ἡ Νικίας ην γάρ τι και ἄγαν θειασμω τε και τω τοιουτω προσκείμενος οὐδ' ἄν διαβουλευσαὐαι λι

ἔτη, πριν ας οι μάντεις ἐξηγουντο, τρὶς εννεα ημερας - με ναι, οπως ἄν πρότερον κινηθείη. και τοῖς μεν Αθηναίοις μελλησασι, διά τουτο η μονη εγεγενητο.cipue vero infirma horninum Valetlutine premi, poenitebat, quod antea incitis inde instris non abiissent; & ciunno Nicias Fidem amplius ainpie ac ante ipsis adverseretur, sed tantum peteret, ne saltem aperte profectio decerneretiir, omnIbus suis Glitibus abitionem ex castris edixerrant, miam Occ Itissime potueriint, utque expediti sorent , cinin quis signum daret. Cuin autem res omnes iam essent paratae, ininaque lana essent discessuri, luna defecit. Erat auteni pleniluniunt. Atheniensium vero cum alii pleriqtierem eain pro ontinosa habentes, duces ad subsistendum hortabantiare, turn verra Nicias erat enim alioqui rebus divinis & huiusna Ali nimiuni dediciis) clixit, se ne perinisi stiriani quidem amplitus, ut de castris movendis delissierareriir, priusquam ter novem dies ita mansissent, quos V

tes praecepissent. Hac igitiar de causa Athenienses, mora interposita, illic perimnserrunt.

276쪽

να. Oι- Συρακουσίοι, και αυτοι τουτο Οἴόμενοι , πολλω μαλλον εγηγερμένοι ησαν μη ἀνιεναι τα των Ἀθηναίων, ὼς και αυτων κατεγνωκότων ηοη μηκετι κρεισσόνων εiναι σφων μητε ταῖς ναυσι, μητε τω πεζωοὐ γαρ αν τον εκπλουν επιβουλευσαι. και ἄμα ου βουλόμενοι αυ υς, αλλοσε ποι της Σικελίας καθεζομενους, χαλεπωτερους ειναι προσπολεμεῖν, ἀλλ' αυτώυ ---χιστα και εν ω σῖίσι ξυμτερει ἀναγκασαι αυτους ναυμαχειν. τάς οὐν ναυς επληρουν, και ἀνεπειρωντο ἡμερας ὀσαι αυτῶς ἐδόκουν ἱκαναι ειναι. επειδὴ σε καιρος ρο, τ μεν προτεραία προς - τάχη των Αθηναίων προσεβαλ- Aug. ets.λον, καὶ επεξελθοντος μερους τινος ου πολλου καὶ τωνοπλιτων καὶ των ιππεων κατά τινας πυλας, ἀπολαμ- II Syraciis ani vero, min hoc intellexissent, malinis &ipsi inulto magis erecti stini ad Atheniensnam fugam ini- pessieri lam, quod vel ipsi Athenienses lain agnoscerent, se neque classe, neque peditariI, Syracusanis amplitis stiperio . res esse. Nec enim semivam abdionem niolintros filis credebant. Simul etiam qiu iu nollent, eos, in Miliam aliam Siciliae partem profectos, ibi consulere, & oppugnarudissiciliores esse; sed illic primo Paoque tempore, & in loco sibi coiriniculo, ipsos ad proelium navale comnit tendum assigere vellent. Naves igitur instritere coeperiint, S aliquot dies, quot satis esse ipsis visi sunt, se exemtie-

matri. Postquam vero tempus opportunum advenit, priore quidem die ad Atheniensiuin munitiones accesserunt, eas que Oppugnare coeperiant: ciinaque quaedam non magna muni S, tam gravis armaturae in iliriun, viam equitum, per

quasdam porias emptionein in eos secisset, Syracusani nonnullos illorum gravis arinanirae milites intei ceperiint,

277쪽

βάνουσί τε των οπλιτων τινας, και τρεψαμενοι κατα- λωκουσιν. ουσης δε σπενης της εφόδου, οι Ἀθηναῖοι ἴ πους τε ἐβδομηκοντα απολλύου , και των οπλιτων Ουπολλους.

Aug. 29. νβ . Και ταυτη μεν τη ημερα απεχωρησεν η σπρα- τια των Συρακουσίων ' τη δ' υσπεραία, ταῖς τε ναυσινεκπλεουσιν, ουσαις εἴ και εβδομηκοντα, και - πε ἁμα προς τα τείχη εχωρουν. οι δ' Ἀθηναῖοι ἀντανηγον ναυσιν εξ και ογδοηκοντα, και προσμίξαντες εναυμά- χουν. και τον Εὐρυμεδοντα εχοντα το δεξιον κερας μν'Aθηναίων, και βουλόμενον περικλε πα-αι τας ναυς των εναντίων, και επεξαγαγόντα - πλω προς την γην μαλλον, νικησαντες οι Συρακουσιοι και οι ξυμμαχοιτο μεσον πρωτον των δεθηναίων, απολαμβάνουσι κα-

κεινον εν τω κοίλω και μυχω του λιμενος, καὶ αυτόν τε& ceteros in fugam versos petiecuti sitnt. Quoniam au tem via, qua incutito fiebat, erat angusta, Amenienses ainiseriint septuaginta eqtutes, & nonnullΟS gravis arma tiarae milites. UI. Allie hoc quidem die Syracusanorum exemitus illinc se recepit. Postero vem clite, ciun sex & septilaginta naviniis prodimini, & cum peditatu simul ad Atheniensium munitiones pei rexere. Athenienses vero cum sex & Oct ginta navibus obviam ipsis iueriint, & mn ad n antis Venissent, proelium navale commiserrunt. Et Eurymedontem,qisi dextrum Atheniensium coriam tenebat, & adversariorum naVes circumcliniere volebat, ac ideo naVitim agmen longa serae extenuatiun priMilixerat propius ter rana, Syracusani sociitae, cum medium Atheniensium agmen primum Vicissem, ipsiim qumile in concavo portuS atque intina

278쪽

HISTORIAE LIB. VII. AEI

δαῖθείρουσι, και τας μετ αὐτῶ ναυς επισπομένα

κατεδίωκόν τε και ἐξεωθουν ἐς το γην. νγ. V δε Γύλιπιτος, ορων τας ναυς των πολεμίων νικωμένας, και ἔξω των σταυρωμάτων και του ἐαυτων στρατοπέδου καταφερομένας, βουλόμενος διαφθείρειντους ἐκβαίνοντας, καὶ τας ναπις ραον τους Συρακουσίους αφέλκειν της γης φιλίας ουσης, παρεβοηθει ἐπι την χηλην, μέρος τι ἔχων της στρατιας. και αὐτους Οι Tυρ

ἐρωντες ατάκτως προσφερομενους, ἐπεκβοηθησαντες και προσπεσόντες τῶῖς πρωτοις, τρεπουσι, και εσβάλλουσιν ἐς την λίμνην την Λυσιμέλειαν καλουμένην.

υστερον σε, πλείονος ηδη του στρατευματος παροπος των eius recessu interceperunt; & citin ipsum, tum etiam naves, quae imini sequebantiar, pirassi garunt. Deinde veri reliqueram etiam Atheniensium classem lam perselai, & ad terram propellere coeperunt. IIII. Gylippus vero, cernens, hostium classem iam superari, & extra vallitin & sua castra profer ri, clipiens eos profligare, lii in tenam egrederentiau, & efficere, ut Syracusani naves facilius retraherent, mi l ab amicis terra teneretrur, ad portus crepistinem cum PIada in copia-ritin parte accurrit, ut suis auxilium sei ret. Hetrusci vero, isti enim Atheniensium causa illic excubabant) cum ipsos hac incomposite contendentes animadvertissent, in eos erruptionem secerimi, ut suis opem ferrent, &, impressione in primos facta, eos in sugam conieceriint, &in paludem, nomine Lysintellam, deturbariant. Postea Vero, in maior Syracia noriina socio'nique manus Iam as

279쪽

Συρακουσίων καὶ ξυμμάχων, καὶ οἱ Αθηναῖοι ἐπιβοη- σαντες, και δείσαντες προ ταῖς ναυσὶν, ἐς μάχην τε

κατέστησαν προς αυτους, και νικησαντες επεδ φαν' και σπλίτας τε πολλους ἀπεκαιναν, και τὰς ναυς, τας

μεν πολλὰς διέσωσάν τε καὶ υνηγαγον κατά το στρα- πεδον, δυῶῖν δεούσας εἴκοσιν , ας οι Συρακουσιθι καιοι ξύμμαχοι ἔλαβον αυτων, και τους ανδρας πάντας ἀπέκαιναν' και ἐπι τὼς λοιπας, ἐμπρησαι βουλόμενοι, ολκάδα παλαιαν κληματίδων και δαδὶς γεμίσαντες

την νῶν, πυρ ἐμβαλοντες. και οι 'θηναῖοι δε ταντες

προ ταις ναυσιν, αντεμηχανησαντό τε σβεστηρια -- λυματα, και παυσαντες την λογα, και το μη πρα-

ελθεῖν ἐγγυς την ἡλκάδα, του κινδυνου ἀπηλλάγησαν. νδ . Mεδ δε τουτο οἱ Συρακου οι μεν της τε ναυ- venisset, ipsi quomae Athenienses, qui suis sistsulio ve

nerant, de .u suis navibus timebant, ciun ipsis proelesin commiseriint, victosque petiecilli sent: & gravis arma Uturae milites non multos interfecerunt, & navium sita mani maiorem qui lem partena conservariant, & in stia castra relaxerunt. Sed ear in duoel eviginti Syracusani sociique ceperiant, Omnesque viros interfecerunt. Et in cet Tas, quas concremare cupietant, navem onerarium Vetu.sam, quam sarmentis ac taedis onerarant, erat autem ven.

tus in Athenienses secundus igne iniecto dimiserunt. Ath nienses vero suae classi itinentes, remedia ad ignem restin, guendum idonea excogitarent, restinctaque flamina, & im, pessito navis onerariae cursu, ne propius ad suas naves a cederet, hoc periculo sunt liberiiti. I V. Postea vero Syracusimi Pudent tropaein ere e

280쪽

μαχίας τροπαιον ἔστησαν Κ καὶ της ανω της προς τωτείχει ἀποληψεως των οπλώτων, ὀθεν και τους ,πους ελαβον Ἐθηναῖοι δε, ης τε οι Τυρσηνὰ τροπης ἐποιη- σαντο των πεζων ες την λίμνην , και ης αυτοι τω ἄλλω

ἀς ηδη του ναυτικου, πρότερον μεν γαρ εῖοβουντοτας μετὰ του Δημοσθενους ναῖς επελθουσας θ οἰ μεν Ἀθηναῖοι εν παντὶ δη ἀθυμίας ησαν, και ὀ παράλογος αυτοῖς μεγας ην πολυ δε μείζων ἔτι της σπρατιὰς ἀμετάμελος. πόλεσι γαρ ταυταις μόναις μη ὀμοιστρ πως επελθόντες, δημοκρατουμεναις τε ωσπεο και α τοὶ , και ναυς καὶ εππους και μεγεθη εχουσαις, ου δυνάμενοι επενεγκεῖν ουτε ἐκ πολιτείας τι μῆταβολης το

mni . cum naValis victoriae, tum gravis armaturae militum prius ante munitiones intemelsioriim, unde etiam equos ceperunt. Athenienses vero & ipsi ci opaeum erexerunt, tuin Syracusem puditatus ab Hetruscis fugati, & in paludem compulsi, riun reli viarum copiarmin, quas tesscum suis reliquis copiis in fugam coniecerant. LV. Cum autem Syracusani iam insignem victoriam n valem adepti fuissent, prius enim reformidahant classem, quae cuin Demosthene advenerat Athenienses maximun animi moerorem omnibus ex rebus conceperrunt, quod

res longe aliter ipsis cecidisset, atquo speraverant. Sed eos multo magis huius expeditionis poenitebat. Quod enim illis solis civitvssius bellum iam intulissent, viae iisdem institiitis iuerennae, & miae populari dominatu, in & ipsi, regerentire, & quae classem & emsitiuum S: potentiam haberent, quod etiam nullum isssicium ex mutato reipu-

στρατοπεδω. νε. Γεγενημενης δε της νίκης τοῖς Συρακουσίοις λαμ-

SEARCH

MENU NAVIGATION